baandag 19 November 191V
33e Jaargiiüj»
De stad Goes I4!7 1917.
FEUILLETON.
i 1 i I J IJGS felD
O 43
m l. ESS
Uitgave van
de Naarnl. Venn. LUCTUR ET EMERGÖ,
gevestigd te Goes
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg:
fIRMA F. P. DHUIJ L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Cointre, Goes.
Ve Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden fr. p. post f 1.60
Losse nummers-0.06
Prjjs der Advertentiën.
I4 regels f0.80, iedere regel meer 20.81»
3-maal wordt 2-inaaI berekend.
Bjj abonnement voordeelige veorwaatdës,
Bewijsnummers 5 cent.
Os Rijksmiddelen.
Steeds meer vooruitgang. Natuurlijk, zij'n
er nog wel enkele bronnen, die minder
opbrachtenbijvoorbeeld de invoerrech
ten, die weer ruim vier en een kwart ton
terugliepen (vorige maand öi/2 ton), de
successierechten, die ook weer ruim 6
ton minder waren (vorige maand circa
2 ton), de loodsgelden en de domeinen,
die respectievelijk ruim een halve ton
en eön kwart ton achteruit gingen (vo
rige maand elk ongeveer een halve ton);
de hypotheekrechten, die in Oct. 1916
circa een ton opbrachten,, en nu onge
veer niets en de^vermog.enbelasting, die
een teleurstelling van twee en drie kwart
ton opleverde. Hiertegenover staan 'ech
ter meerdere opbrengsten, die vlot naar
boven gingen.
[Hoofdzaak is, dat te zamen over de
tien maanden van dit jaar circa 30 mil-
lioen meer is ingekomen dan in de eerste
tien maanden van het vorige jaar. En dat
nog wel terwijl de invoerrechten circa
vijf millioen minder opbrachten. Maar
dit zit 'mgroofendeels in de directe be
lastingen, welke een accres van 17 mil
lioen vertoonen, en in de indirecte belastin
gen (op de invoerrechten na) dia 10 mil
lioen naar boven zijn. Het statistiekrecht
dal verleden jaar op den middelen-
staat. nog niet voorkwam bracht ruim
anderhalf millioen op.
,0m nu nog' ©enige posten te speci-
ficeeren meiken wijl op; dat in "het g;e-
heel over de1 afg'eloopen maand werd
ontvangen f 17.904.811.49x/2 tegen
f 13,543.542.57 in October 1916.
Meer werd opgebracht door: hel per
soneel en he;t bier alk anderhalve ton,
inkomstenbelasting' circa een millioen, sui
keraccijns 2 en een kwart millioen; zout
èen halve ton; gés-lacht 3l/2 ton; zegel
rechten puim 71/2 ton.
De opcenten ten bate van het leeinings1-
fonds 1914 bedroegen in October j.l.
ruim 2!/2 millioen, dat is. .weer iets meer
dan in September, en circa een milli
oen meer dan in October van verleden
jaar. Wij hebben daarvan in de eerste
tien maanden ontvangen ruim 30 millioen
teigen 22 millioen in hetzelfde tijdperk
van verleden jaar; dus ruim 8 millioen
meer.
Bij den berooiden toestand van !s Rijks
kas is een zoodanige uitkomst in dezen
abnormaal gedrukten tijd een klein
troostje.
ui.
Welvaart en tegenspoeden waren ook
voor Goes de wisselingen van haar be
staan. De bloeimaand van 1554 had juist
haar 22en dag bereikt, en de nachtwacht
riep door de straten „brand"; een hevige
brand was uitgebroken in een der zout-
keeten. Spoedig tastte deze brand het
nevenstaande eener meestof aan. Het vuur
deelde daarna aan nevenstaande huizen
mede. Onze brandweer was niet opge
wassen tegen zoo een grooten brand. Een
NO. wind droeg het vuur over den wal
en weldra stond de geheele Noordstraat
in brand; de huizen, toen nog met riet
gedekt, waren niet weinig de oorzaak van
dit groote onheil. Bij den herbouw, enkele
jaren later, verloor deze straat haar oor-
spronkelijken naam. Ter gedachtenis aan
dezen brand noemde men deze straat
Nieuwstraat.
Bewerkt naar Jret Engelsch van
EMMA JANÈ WORBOISE.
116)
ZES EN DERTIGSTE HOOFDSTUK.
Een paar dagen na mijn bezoek aan
mevrouw Trafford had ik het onverwachte
genoegen zelve een bezoek te ontvan
gen, schoon de bezoekster mij: gansch on
bekend was. Ik zat juist- te schilderen
en oom was over zijh boek in slaap
gevallen, toen er plotseling een prach
tige équipage voor ons huis stilhield,,
naar zich denken laat tot mijn groote
verwondering, w;ant ten eerste reden er
maar zelden equipages, door onze neda-
nge straat en ten vtweede hielden dié
totnogtoe nooit voor no. 35 stil.
Hat kan dut 'zijn, Chrystié?" riep
oom, die wakker werd van het ongeduldig
getrappel der nu stilstaande p'aardfen, als-
7an het luide overhalen van onze
chel door den langen palfrenier. En jich
(te oogen uitwrijvende, Voegde hij1 er aan
°Tl- T ken die livrei niet, kind".
Ik kon echter oom al niet wij'zér ma-
en, maar dat het voor mij was, bleek
Eén jaar nadat Karei V de stad Goes
financieel had helpen herstellen, kwam
Zeeland onder de regeering van -Philips.
Nauwelijks was deze graaf aan de re
geering of Alva was met 10.000 man
Nederland binnengerukt. Nadat de Water
geuzen in 1572 den Briel hadden ge
nomen, verklaarden ook Vlissingen en
Veere zich voor den Prins. Alva vond
het nu veilig Goes van bezetting te voor
zien; hij liet de vestingwerken aan de
haven uitbreiden en de reeds bestaande
verbeteren. Goes had het verzoek om
een Spaansche bezetting binnen haar poor
ten te leggen, afgewezen. Hiermede kwam
men er echter niet af, want nu deed
Alva het voorzichtiger. Men schreef, dat
er schepen met soldaten aan het hoofd
kwamen liggen, dat men deze tegen be
taling van leeftocht moest voorzien. Men
wachtte geen antwoord. Reeds den vol
genden dag landden de soldaten, een groo
te opschudding had er plaats in Goes.
Alva deed allerlei listige pogingen om het
krijgsvolk binnen de stad te brengen. Nu
dit niet ging werd de drang ioo sterk, dat
men wel besluiten moest om de Span
jaarden te laten binnenkomen. De bak
kers en vleeschhouwers sloten hunne win
kels en moesten door de stedelijke re
geering gedwongen worden om aan de
Spanjaarden te verkoopen. Was het te ver
wonderen, dat men in Goes niet gesteld
was op de Spaansche soldaten. Nauwelijks
waren ze binnen de poorten of de sol
daten eischten van de ingezetenen wijn,
waarvan in Goes geen voorraad was. Isi
dore Pacheco, de aanvoerder, moest met
zijn gevolg van alles worden voorzien
door de ingezetenen.
Onder at deze omstandigheden verliep
de handel in Goes geheel, velen ver
trokken naar elders. Verhaald wordt, dat
er nauwelijks! vijf en twintig: 'personen
in de .stad gevonden werden, die twee
maal' daagsi de tafel konden laten dek
ken. De Gouverneur van Vlissingen, TL
Tsleraerts, kwam Goes eens beproeven;
men had hem gezegd dat er velen in
Goes! voor den 'Prins waren. Bijzijn!
komst vond hiji de poorten gesloten, hij'
trok terug om binnen weinige weken
later weder te lceeren, om de sltad van
de andere zijde te beproeven. Het was
Augustus 1572 dat Tseraerts voor Goes
landde. Een kleine bezetting Spanjaar
den lag; in de oosterschans, deze werd
gevangen genomen. Een uitval der be-
leigerden ging samen met het in brand
steken Van de zioutkeeten tusschen de
twee poorten, opdat de vijand zich daar
in niet nestelen zou. Het leger van Tse
raerts schoot twee bressen in de wallen.
De Spaansche soldaten hielden zich stil.
De belegeraars verdeelden hunne man-
Schappen, éen deel' zou de 's-Iieer Hen
drikskinderen poort innemen, een ander
deel' de Donkere poort en weer ande
ren' de Keetpoort. Toen men voor ge
noemde poorten kwam, bicken de storm
ladders te kort, nauwelijks was men be
gonnen met over den wal te klimmen,
of een geducht vuur door de Spaansche
soldaten werd op hen geopend. Met groot
verlies vluchtten deze soldaten naar hunl
schepen terug. Nu werd het nog erger
voor dei inwoners van Goes, de schepen
bleven voor de haven liggen. Hulp waisj
wel1 beloofd 'door Alva, maar z;ei ver
scheen niet. De vooruitzichten werden
met den dag donkerder.
De levensmiddelen waren geheel op,
velen werden ziek. De Spanjaarden, dia
mij onmiddellijk. Want ik hoorde den pal
frenier aan juffrouw Retts v'raglen of miss
Tyndale hier woonde. Nog voor ik mij
hersteld had van de verbazing, kwam
juffrouw Betts de 'kamer binnenstormen
met den opgewonden uitroep!„Daar zijn
groote lui met rijtuig voor u, mïsis",
„Nog vóór ik een blik op mijin kle©-
dinig had kunnen werpen, opende de huis
juffrouw met veel onderdanigheid de deur
van onze zitkamer. Een dame trad bin
nen, slank en vain een bevallig'e hou
ding, kostbaar, doch eenvoudig gekleed
voor zoover ik mij herinneren kon, had
ik haar nooit eerdér gezien.
„Heb ik het genoegen miss Tyndale te
spreken?" vroeg' ;z.ij met een innemend
lachje. Ik dacht, dat de dame mij kwarn
spreken over mijn advertentie, waarin ik
mij voor privaatlessen aanbood en ik was
dadelijk overtuigd, 'dat ik met haar wel
goed zou kunnen opschieten, als zij de
moeder van een leerlingetje was. Terwijl
oom een der gemakkelijkste stoelen aan
schoof, die wij van Elmwood hadden me
degebracht, verzocht ik h aar, plaats te
nemen.'
„O, dank u mijnheer Perren, voor uW
vriendelijkheid", zeilde de damle. „U is
immers mijnheer Perren?"
Oom boog, maar keek dan toch eenigs-
zins verbluft de dame aan. Hoe kon zij
zij'n naam weten Maar de oplossing'' volg
de al spoedig, want onmiddellijk daarop
men als vrienden en bevrijders had moe
ten achten, werden nu de grootste vij
anden der ingezetenen. Het leger eis'chte
van de bewoners alles op, de burgers
kregen niets. Dit beleg duurde 9 weken;
op 21 Oct. 1572 kwam er uitkomst. Een
Spaansch leger kwam hulp bieden. Het
sloeg het leger der Nassauschen, die
terugtrokken op hunne schepen en ver
der gingen.
Nu meende men, dat er betere tijden
ziouden komen. Hot krijgsvolk zou ver
trekken, dacht men, maar helaas, nu
waren het niet alleen Spaansche troe-
pem, maar ook een Duitsch léger bracht
men te Goes onderdak. Het volk leed
zwaar onder deze omstandigheden. Had
men maar gedaan als Vlissingen en Vere,
maar 'twas te laat. De 21 Febr. 1577
bracht verademing voor Goes, de laatste
bezetting vertrok uit Goes. Was Goes
hu gewonnen voor den Prinsi? Geens
zins1. Maar wat de wapenen niet vermoi-
gen, vermocht de politiek. De Algemeene
staten bepaalden, dat Goes wel zöudee-
len in het genot des vredes tusschen
hen en den Prins van Oranje gesloten,
maar Goes mocht geen stem hebben,
zioolang het zich niet had gevoegd ondeT
het stadhouderschap van den Prins. Dit
wenschte men in Goes wel' te doen,
maar men bedong, eerst en vooral be
scherming varf den Roomschen Gods
dienst. Hieraan werd toegegeven endoor
de satisfactie van den 22 Maart 1577
werd Goesi met de andere steden van
Zeeland vereenigd onder de regeering
van den Prins. Een nieuw tijdperk trad
er in; er waren nog eenige woelïngejij
op kerkelijk gebied, doch die eindigden
in 1578. "De" ruwe oorlogsstorm veran
derde nu in rustige stilte. De industrie
herstelde zich ditmaal bijzonder vlug,
Vooral' de zoutbereiding en de pottenbak
kerij, het Goesche aardewerk zond men
tot in 'Keulen.
Goes.
J a c. de Kr.
De Qro®te Oorlog»
Beknopt overzicht van den toestand.
De Italianen begjinnen nu geduchten ten
genstand te bieden.
„Hun troepen boden met groote taaiheid
een krachtigten tegenstand aan den nu
meriek sterke,rein vijand en viellen hem
met een bewonderenswaardig élan aan",
'zoo 'heet het in het Romeinsche stafb©-
richt.
En uit Wieenen wordt dan ook na de
z'egeberichten gemeld, dat men op1 leen
enkel punt terug' moest:
„In het gebergte ten Z.W. van Feltre
werd hij sneeuw en vorst hardnekkig ge
streden. Onze regimenten namen stormen
derhand na overwinning; van taaien vij
andelijken tegenstand den Monte Prasso-
lan en den Monte Peurna, waarbij een
Italiaansche regimentscommandant, 50 of
ficieren en 750 man in onze handen vie
len. Aan de beneden-P'aive moesten .op
den westelijken oever staande verken-
ningsafdeelingen, tegenover sterke
tegenactie van den v ij a n d t -
ruggenomen worden".
Op het Westerfront) wordt de bedrijvig
heid wederzijds levendiger. Het geschut
vuur, dat in den sector van Yperen
reeds enkele dagen met idie grootste het-
vigheid woedt, is gevolgd door lokalen
strijd.
stelde de (dame: zich voor als Eleonor©
Mowbray.
„Uw vriend, mijnheer Lascelles", zeidie
zij, „een goede vriend van mijn broer,
heeft mij, pp mijn verzoek, uwt adres
gegeven. Ik verlangde namelijk kennis met
u te maken, miss Tyndale".
Ik zag de vreemd© bezoekster vrij on-
noozel aan. Miss Mowbray vervolgde ech
ter: „U m,oet weten, miss, dat wij ver
rukt zijn over uw prachtige teekeningen.
Mijn broer wil nog meer teekeningent
Van u koopen, hij zegt, dat uw; iwerk
voortreffelijk is, en u moet weten, hij
heeft er bijzónder verstand van, ik niet.
Maar ik vind uw werk ook heel mooi.
Kunt u wat voor ons schilderen, .Jniss
Tyndale? Misschien hebt u wel iets in
voorraad. Wat is dat, waar u nu tiiee
bezig is?"
„O, dat is een fantasiestukje, meer
nieteen opening: in een heuken-
boschje, 'n kleinen vijver miet waterlelies
op den voorgrond en op den achtergrond,
door hoornen heen zichtbaar de purper-
kleurigte hei; een landschap bij herfst".
„Het zal allerliefst zijn. Als het „af"
is, mag ik het dan nog eens van U
zien? O, daar is uw portefeuille, mag ik
eens even een kijkje nemen?"
Natuurlijk gaf ik haar daartoe mijn toe
stemming en ik ontdekte nu al vrij spoe
dig, dat miss Mowbray veel kunstgevoel
bezat en in staat was degelijk werk te
Ook in Champagne en op den rechter
Maasoever neemt het geschutvuur in
kracht toe.
.Wederzijdse h artillerievuur in 'de streek
van het Doiran-Meer en op hét Wardar-
front. Palrouilleschermutselingen ten Zui
den van Seres en in de streek ten Wieisi-
ten van 'het Ochrida-Meer en van K.o-
ritza, waar de Bulgaren een zeker pa-
trouilleaotivilteit ontwikkelden.
Generaal Allenhy zet zijh operaties in
Palestina met succes voort. De Turken
moeten bezig: zijn met het gereedmaken
van een loopgravenstelling ten N. vanj
Jaffa, ongeveer evenwijdig met de Auja-
rivier. 1
Ook op zee is' er actie geweest.
Londen 'meldt er van: Onze' lichte zeei-
strijdkrachten, die in de bocht van Hel
goland opereerden, zijh hedenmorgen in'
gevecht geweest met vijandelijke lichte)
z'eestrijdkrachiten. r
Het eenigte bericht, dat tot nu toe is
binnengekomen meldt, dat onze' schepen
met vijandelijke lichte kruisers in ge
vecht zijn geweest, die later met groote
snelheid zijn teruggetrokken en dat. onze
schepen den -vijand achtervolgen.
De Duitsche marinestaf meldt:
Voor het eerst sinds 'de eerste oor
logsmaanden poogden sterkei Engelsch©
zeestrijdkrachten de Duitsche Bocht bin
nen te dringen.
Door onze bewakinglssehepein werden
zij r eeds op- de linie Hornsriff-Terschelling
ontdekt.
Door een onmiddellijlken tegenaanval
onzer voorposten-strijdkrachten zijh zij
zonder moeite en zonder eigen verlie
zen teruggeslagen.
Volgens berichten uit Finland over
Haparanda is de burgeroorlog in Finland
in vollen gang.
Die socialisten kregen met behulp van
Russische matrozen in Heisin,gfors diet
overhand. Later veroverden eeinigle dui
zenden manschappen der burgerwacht het
politiebureau om pogroms te verhinderen.
Ovorigens schijnen de stakers overal
in Finland fle macht in handen te hebbent.
Telegramhien worden niet verzonden.
Slechts die treinen rijden, welke werk
lieden vervoeren.
Reizigers-, die zich over. Finland naar
Petrograd wilden begeven, zijn onver
richter zake naar Haparanda teruggekeerd.
Als directeur van het telegraafbureau
te Tornea- is een Finsch soldaat (I) aan
gesteld, die slechts Finsch 'spreekt. Het
g'eheel officierencorps te Tornea is aif-
gieziet. De stakende soldaten heibeier-schen!
de stad.
Die stemming' in Noord;-Finland is- rust-
tiig en afwachtend.
Het Zweedsch telegraafbureau meldt:
Finland staat nu geheel onder de con
trole der socialisten, w;ier gevolmachltiigL
den allle centrale en openbare inrichting
g;en van het geheele land leiden.
In Tornea zij'n vertegenwoordigers van
den socialistisehen raad aangekomen, di©
het graan h'ij de boeten in beslag namen.
Er worden echter geen onlusten gemeld.
De socialisten onderzoeken elke-n pas
te Tornea. Zonder hun goedkeuring zijin
de passen ongeldig.
Men spreekt reeds van een compiro,*
mis tusischen de burgerlijjk© en revolutio
naire partijen, waardoor een einde aan
de algemeene staking z:al komen.
onderscheiden van wat slechts vertöori)
maakte. Soms zei ze ter loops: „daar
voel ik niet veel voor", maar twee mij
ner beste (stukken, die ik zlelf ook bij-
'zonder goed geslaagd vond, brachten)
haar in verrukking;.
Toen misis Mowbray de portefeuille
doorgekeken had, legde zij' dezte twee ter
zijde en blozend e;n half verlegen vroeg
ze mij: „Vindt u het niet onbescheiden,
als ik vraag, deze twee te mogen hou
den? Misschien wilt u ze niet missen
en zeg y het dan maar gerust, doe#
andersu noemt mij maar den prijs
en'ik zal ze graag van u koopen voor
mijn zitkamer".
Ik 'haastte mij te zeg'gen, dat alles,
wat in deze portefeuille z;at, „yoor ver
koop bestemd was, maar daar ik jiooit
gedacht had, ideze twee ^tukken te' zul
len verkoopen, kende ik eigenlijk dei waar
de er niet van.
„Ja, hernam zij op zachten toon, „ik
begrijp, h,oe vreemd het voor u is over
uw werk als over een handelsartikel te
hioeten spreken. Het zóu mij ook zoo
g'aan, als ik mijn borduurwerk moest ver
koopen, dat sommigen weteens Tiebben
geprezen. .En toch ook mij kan zoo
iets overkomen. Devereux en Mowbray
kunnen Tailleeren en danof ik mij
dan z'oo dapper er door zóu slaan als
u? Maar laat mij! den prijk' eens even bei-
rekenen". -
Omtrent den toestand in Petrograd ver-
keeren wij nog in onzekerheid.
'tls nog altijd de vraag wie er thans
de baas is.
Volgens uit Weenen hier ontvangen be
richten, is er een overeenkomst tusschen
Lenin en Kerenski tot stand gekomen.,
Naar gemeld wordt, staat het vast, dat
Lenin de overhand behouden heeft enl
dat Kerenski zich aan verschillende wen-
schen der Bolsjewiki heeft moeten on
der werpen ein daarom zeer opi den ach
tergrond zal komlen. v I
Doch ook deze berichten dienen met
het noodige voorbehoud aanvaard.
j -
De Japonlsche minister van financiën
heeft nog eens verklaard, dat het abso
luut onmogelijk is Japansche troepen naar'
Europa te zenden, en dat de Entente
zich tevreden stelt met samenwerking op
marine-, scheepvaart-, industrieel- en fi
nancieel gebied. De financieele hulp-, di
rect en indirect aan de geallieerden be
liep tot nu toe 1000 millioen pond ster
ling.
Nu, 'tis al welletjes zoo.
Karts oorlogsberichten.
De Paps heeft de geestelijke over
heden hevel gegeven, ook in geval vara
een vijandelijke invasie, op hun piost te
blijven. I i
Op 't oogenblik werken 670000 En-
geJsche vrouwen in de munitiefabrieken!
en 632000 in andere re.geeringslichamen'.
Cadorna heeft zich toch nog laten!
bewegen om lid te worden van het ad-
vi.seerende militaire comité van den op
persten krijgsraad der entente,
Officieus wordt medegedeeld, dat
de verliezen der Italianen, zonder de
bloediige, ver boven de 300.000 gevan
genen bedragen en twee derde van da
Italiaansche artillerie.
In Zweden houdt men zich met héj
plan bezig geleerden en universiteitsleer-
aren, die zich in krijgsgevangenschap
bevinden, in neutrale universiteitssteden
te interneeren. Voor Zweden z;ou dap
Lund als verblijfplaats worden gekozen,
Naar aanleiding van de redding van
keizer Karei 'is door de Evangelische ga-
meenten te Weenen een plechtige gods
dienstoefening gehouden, waarbij ook dei
Ned. gezant tegenwoordig was.
Volgens de „Washington Post" is
het plan een korps te vormen van 10.000
legervliegers en minstens 1000 marine-
vliegers, terwijl 20 tot 30.000 machines
naar Frankrijk zullen worden gezonded
tóet de noodige reservemotors. Binnen het
jaar zal deze luchtvloot gereed' Eijin.
In Zwitserland had een opstootje
plaats. De sociaal-democraten hielden eien
vergadering over de Russische revolutie.
Na afloop trokken zij' naar een munitiefa
briek en eischten dat de staking 'zöti
Worden geproclameerd. De ruilen werden
ingeslagen. De politie stond machteloos,
Vervolgens trokken zij naar ©en araderel
munitiefabriek en vorderden ook staking,
Koning Konstantijn schonjk 10.000.
francs voor de Joodsche slachtoffers van
de ram{> in Salonika.
Wij kunnen ons nogmaals, schrijft
Vrij België verheugen in de oprichtinlg
van een nieuw Ministerie. Het heet het
Ministerie van Staathuishoudkundige Za
ken. Diaartraee is het dozijn vol.
Nogmaals bezag ,zij met kennersblik}
mijin schilderwerk en toen noemde ziijLeeu.
som, die mij1 het bloed naar de wan
gen joeg, want ik voe'lder, dat idit veeli
mjeer was dan ik 'mocht aannemen.
Zij bemerkte mij' verlegenheid en on
middellijk voegde 'ziji eraan toe: „Maar
als het niet genoeg isen natuurlijk!
is het niet genoeg, want de stukjes zijn
bepaald juweeltjes
Toen viel ik haar in de rede: „O neen,
heuseh niet. Maar ik mag het nieit aan
nemen, want een ander zou mij nooit
ztilk een aanbod" doen".
„Maar als' ik u nu eenmaal zooveel
wil betalen", Izei zijl glimlachend. „Als
je iets hebben wilt, per sé heb ben wilt,
dan vraag je toch niet, hoeveel het kost.
Laat ik u nu betalen". En tegelijkertijd
ihaalde zij' haar beurs te voorschijn,
„Miss Mowbray", hernam ik, „dat gaat
niet; ik ben heel blij, als ik wat aan
u kan verkoopen, maar ik wil geen stuiver
méér hebben dan mij toekomt. Ik ben teen
totaal onbekende artiste en ik krij'g öp
het oogenblik van niemand deze som;
later misschien wel, maar dan moet ik
eerst naam hebben. Ik zal dit "bankbil
jet van vijf pond gaarne aannemen, maar
meer ook Tiiet, want het ovei'igje komt
mij niet toe''.
"5 lilfl
(Wordt vervolgd.)
