Vrijdag 9 ovrmber1 191?
S8e «üa&rgttm-
De Groote Oorlog.
O
FEUILLETON.
Uitgave van
de Naaml. Venn. LECTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg:
RIRMA F. P. DH¥IJ L. BURG.
Drukkers:
Qosterbaan Le Coi»tre, Goes.
VERSCHIJNT BLKEN WERKDAG
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden fr. p. post f 1.6(1
Losse nummers0.06
Zeeüwsch© S4err»me8ï.
CXXIII.
Daar- bereikt mij een sympathieke stem
uit Engeland. Als ik haar prijzen ga,
ben- ik zeker van de instemming van
al m'n lezers, en mag ik dan ook spro-
ken Van een Zeeuwsche stem.
.'James Stalker, een Engelsch boogleeraar
in de Kerkgeschiedenis, heeft een bro-
chure 'geschreven, waarin hij ter gele
genheid van het 400-jarig jubileum van
dó hervorming aan Luther den tol zij
ner hulde en dankbaarheid brengt. Im
mers hij zegt: .Evenals wij het een 'be
wijs van een kleinen gees't en een be
perkt verstand zouden beschouwen, in
dien Duitschers door den oorlog bewogen
werden om namen als Shakespeare, Lord
Bacon, Sir Isaac Newton en Charles Dar
win té beschimpen, zou het onzer on-
waardig zijn op eeniger wijze namen als
Kant, Goethe en Beethoven licht te schat
ten, of te weigeren ons met degenen te
verheugen, die hen herdenken".
En daarom spreekt de lieer Stalker met
lof over den arbeid van Luther, die der
wereld een open Bijbel, den dienst van
God in ide taal van het volk en de
Protestantsche pastorie met vrouw en kin
deren gaf.
Op het punt van sympathieke stemmen
uit Engeland zijn wij den taatsten tijd
niet verwend. ïtenminste, Lloyd George's
verwaten speeches klinken mij nog in
de ooren als schrille dissonanten. Daar
om treft het te meer, dat er ook andere
taal gesproken wordt dande haat en
nijd zaaiende woorden der oorlogszuch
tige staatslieden.
Stalker blijft weliswaar de .trotsche En-
gelsehman en meent als zoodanig aan-
fepraak te maken op den naam van beteren
Volgeling van Luther dan de Duitscher,
hij wraakt niet zuinig het „nieuwe ver-
pruischte Keizerrijk", dat met „het oude
land van Luther" niet veel gemeen heeft,
doch ondanks alles ziet hij! naar den weg
om, die tot vereenigjng moet leiden. „Wij,
die zeiven vergeving van noode hebben,
laten de hoop, niet varen om samen te
werken met een boetvaardig Duitschland
voor de komst van het Koninkrijk Gods".
Och, mochten een boetvaardig Enge
land en een boetvaardig Duitschland el-
kaar spoedig vinden. Dan beleven wij
l weldra weer dagen als in 1883, toen ge-
j delegeerden van verscheidene Kerken in
j Groot-Brittannië zich naar Wittenberg be-
I gaven, oim deel te nemen aan de viering
i van Luthers geboortedag. Het Keizerlijk
Iiof was door den kroonprins Frederik
i vertegenwoordigd, de vader van den te-
f genwoordigen Keizer een man met
1 een buitengewoon édel voorkomen, een
echte koning en hij sprak lang e'n
vriendelijk in het Engelsch met de a£-
igevaardigden uit de Britsehei. eilanden.
Prof. James Stalker herinnert verder
aan de groote conferentie, in 1910 te
Edinburg gehouden, waar vertegenwoor
digers van alle Protestantsche kerken en
Kendingsvereenigingen vergaderd waren
om eendrachtelijk de belangen van Gpds
Koninkrijk te bespreken. Doch eilacie, het
inkomen van al de zendingslichamen te
zamen over een geheel jaar wordt nu
overtroffen door de oorlogsuifgaven voor
één dag.
Daarom was bet onmogelijk geworden
om nu in vrede en eensgezindheid het
Lutherfeest te vieren.
4.
Böwsekt naai het Engelsch van
EMMA JAÏÏB 510RB0ISE.
109) -
Hoe zal dit alles toch afloopen? vroeg
ik mijzelf al hij het betreden van elke
nieuwe straat. In welke richting ik liep,
wist ik niet meer en ik begon mij buiten
gewoon ongerust te makert. Zou het mijn
lot wezen heel dien langen nacht te moeten
ronddwalen door mij onbekende, onaan
zienlijke straten of .zou ik als .een dak-
looze Worden opgebracht naar een politiet-
bureau.
Reeds eenige malen had ik e'en politie
agent ontmoet, ik had ze aan hun eigein-
aardigen istap herkend; had ik alleen moe
ten oordeelen naar hetgeen ik zag, dan
had de geheele politiemacht mij onop
gemerkt voorbij kunnen gaan. Ik besloet,
nu het hachelijk werd den wieg terug
te vinden, daarom den eersten den besten
politie-agent om hulp vragen. Andere' men-
schen durfde ik niet aanspreken, maar
een pohteagtent kon ik gerust vertrouwen
en bovendien zóu zoo iemand den weg
wel weten, zelfs in dezen echt-Londen-
schen mist. Zoo stapte ik dus weer dapu
Maar de heer Stalker is een optimist
Thams, zoo betoogt hij ongeveer, is 'in
hoofdzaak de .aanplakking der stellingen
tegen den aflaathandel herdacht. Maar er
zijn meer belangrijke incidenten in
Luther's leven.
Het verbranden van den Pauselijken
banbul buiten de Elsterpoort te Witten
berg illustreert meer dan een zijde van
des hervormers' karakter. Maar ontwij
felbaar het meest beteekenisvodle incident
van alles was wel zijn verschijning voor
den Rijksdag te W-orms, toen hij, in te
genwoordigheid van de vorsten en mach
ten van 'Kerk en Staat, o-pkwam voor
het geweten en Gods Woord.
.Welnu, laat ons op 21 April 1921 sa
menkomen, om de verjaring van dit too-
neel te vieren!
't Is nog zoo lang, zucht menigeen.
Maar toch stemt deze gedachte reeds
blijde. Zoo'n stem wekt hoopvolle ge
dachten. Ze toont, dat nog niet alle nuch
terheid verpulverd is, dat het dynamiet
nog niet alle. roenschelijke gevoel wegge
vaagd heeft.
Als ik een uitspraak lees als deze:
„Men moet niet vergeten, dat wanneer
Chr. individuen en volken zich zóó vain
elkander laten afdrijven, zij slechts kun
nen hopen weder bij elkander te komen
door eerst naar Hem terug te keeren,
die de bron aller wijsheid, liefde en eens
gezindheid is", als ik dit lees, en aan
neem dat de schrijver dit ook op zijn
land wil toepassen, dan moet ik zeggen,
dat de verschijning van zijn brochure ais
vredesstem gtoote waarde heeft.
Ik -slik -dan .gaarne een paai' beschou
wingen, zooals die over „Wilson's mensch-
lievende politiek", op den koop toe.
KEES VAN DER MEER.
Beknopt overzicht van den toestand.
Van alle zijden bereiken ons gerucht
makende nieuwstijdingen, zoodat moeilijk
te beoordeelen valt, aan welke nu de
grootste beteekenis gehecht moet worden.
In Rusland is de contra-revolutie reeds
in een ver gevorderd stadium gekomen.
De burgeroorlog is' reeds begonnen en
de maximalisten, die terstond wapenstil
stand en vrede èisclien, zijn de baas.
De regeering sthijnt onmachtig om de
gewelddadigheden dezer heeren le 'be
letten. Ja, zelfs zijn de ministers gevan
gen genomen.
Uit Italië komen telkens weer berich
ten van den zegevierenden opmars'ch der
centralen, en Uit Palestina tijdingen van
den Ehgefechen vooruitgang.
De Standaard dit moet hier eve'n
opgemerkt wijlsit er op hoe men van
meer dan één zijde er thansi zijn zin
nen op richt, om de positie van het
Heilige land radicaal om te zetten.
Denkt aan de Zionistenplannen, welke
door den oorlog bevorderd worden.
Frankrijk haakt naar dei strook tus-
s'chen Aleppo en Egypte, Rusland stoft
nog op zijin naam atsT' erfgenaam van
hel oude Byzantijhsche rijk en Engel'and
beijvert zich 'eveneens om in Palestina
meester van het terrein te worden.
De- Standaard schrijft 'dan, en wij on
derschrijven het gaarne:
Afgezien van alle bijbeweegreden moet
nu erkend; dat 't stellig beter ware in-
per verder, terwijl die mist mij als eten
donkere muur omgaf, maar telkens kwam
ik weer in defeelfdiei straten terecht en
het ergste was, dat ik zelf niet begreep,
hoe ik er weer verzeilde't was als
liep ik in een doolhof rond. Ten slotte
was ik zoo moe; dat ik mij1 te machte
loos gevoelde om nog verder te gaan en
mij: noodgedwongen op een stoep neer
zette in een straat, die mij erg; verlatten
toescheen. Het was doodstil ofni mij heen
en als het niet zooi "ijzig koud was ged
weest, 'zou ik zeker zijn ingeslapen. Ik
voelde mij diep ongelukkig, alsi 'ware ik
door 'God en meniSchen verlatenik
was dei' vertwijfeling! nabij', want ik had
tot God gebeden om uitkomst. Hem get-
sméékt om uitkomst,, maar het scheen;
dat Hij doof voor mijn jammerklacht Was.
Zoo zat ik daar, huiverend van angst]
en koude, zonder de bemoediging van een
vriendelijke stem1 of teenig! licht, dat mij
mijn weg weer deed vinden. Ik wist van
geen uur of tijd, maar het kwam mij
voor, dat het al uren geleden was, dat
ik 'bij mijnheer Flint was geweest en z'er
ker waren er al verscheidene uren ver
kropen, dat ik ons huisje in Eldonstraat
verlaten had. Die goede1 oom, wat zóu
hij in angSt zitten over mij. Hij vond het
nooit goed, dat ik er altijd alleen op uit
ging, en dus Zou hij' nu zeker vreeselijk
in ongerustheid zijn vanwege den mist.
En hoe langer ik wegblijven zou, bote
'grooter zijn angst zou worden, terwijl
dien Palestina van onder de Turksche
inacht uitging. Niet alsof niet ook de
Mohammedanen nog tot op zekere hoogte
het heilige karakter van Palestina, zoo
uit de dagen van Moaes als uit die van
Jezus leven, zouden eeren, maar toch, dit
voldoet de Christenheid niet.
In Jezus' dagen had het Romeinsche
rijk Palestina in bezit genomen. De Chris
tus stierf onder Pontius Pilatus Na de
kerstening van het Byzantijhsche Rijk is
Palestina toen onder de Caesars van By
zantium gekomen, tot tijd en wijle heel
dit Rijk, en zoo ook Palestina, door do
Turken verpverd werd.
Er zou daarom in beginsel en uit histo
risch oogpunt niets op tegen zijn, dat
Palestina, weer onder Christelijke heer
schappij kwam; en kwam 't daartoe,
waarom zou men dan ook de Joden niet
weer toelaten
Wat daarentegen niet kan is, dat men,
als ware de Christus uit de historie van
Palestina weg te cijferen, van het hei
lige land weder een Joodschen Staat
maakte.
'Steeds blijve ook deze gunste aan het
aloude Israël toegekend. Aan Israël wacht
nog een wondere toekomst.
Alleen maar, zoo 't Zionisme het Chris
telijk element in Palestina, ter zijde wilde
zetten, zou ons Christengeloof hiertegen
in verzet komen.
Een der jongste Duits che stafberichten
meldt omtrent den zegetocht in Italië:
„Onze afdeelingen, die op de bergwe
gen vooruit dringen, hebben den tegen
stand der vijandelijke achterhoeden gebro
ken. Aan de vijandelijke troepen, die aan
de Midden-Ta,gliamentO', tussclien Tol
mezzo en Gemona en bij de permanente
verdedigingswerken van den Monte San
Simeone nog stand hielden, hebben onze
aanvalscolonnes door een omtrekkende be
weging den terugtocht afgesneden. Tót
dusver moesten 17.000 Italianen (waar
onder een generaal) met 80 kanonnen
zich overgeven.
In de vlakte hebben zich langs de Li-
venza gevechten ontwikkeld. Door een
krach li,gen aanval forceerden de Duïtsche
en Oostenrijksch-Bougaarsche divisies,
hoewel de bruggen vernield waren, den
overgang en dreven den vijand naar het
Wesiten terug.
Het totaal aantal krijgsgevangenen is tot
meer dan 250.000 man, de buit aan ka
nonnen tot meer dan '2300 gestegen".
Ook een nieuwe Duitsche crisis vraagt
weer onze aandacht.
Na de lange besprekingen, die Von
Hertling met de rijksdag-partijen gehou
den heeft Voor zijn benoeming', tot kan
selier te aanvaarden, mocht men -ver
wachten, dat de crisis geheel opgelost was
en met gemeenschappelijk overleg een weg
was gevonden, waarlangs de s taats-karos,
zionder al te veel hobbelingen, voort z:ou
kunnen rijden.
Het blijkt echter, dat de moeilijkhe
den nog! voortduren en dat er nog geen
overeenstemming tusschen den kanselier
en Tde meerderheid verkregen is,. Een
Wiolïf-telegram meldde, da,t de meerder
heidspartijen weer bijeengekomen zijnter
beoordeeiing van den tegenwoordigen toe
stand" en de „voorstellen lot overwin
ning van de moeilijkheden"
Het 'schijnt, dat die moeilijkheden vooral
gelegen zijn ïn 'de benoeming van de
medewerkers' van v. Hertling aan dere
hij daar alleen zou zitten in: het Jdcine
kamertje, om te luisteren of hij ook mijn
voetstap hoorde.
Eindelijk, daar hoorde ik de stap van
een surveilleerend politieagent. Ik voelde
mij te vermoeid om op te staan en hem
aan te spreken, doch toen hij dicht bij
mij was,, scheen hij mij toch op de een
o.f andere wijze te ontdekken zien
kon hij me niet. Dadelijk, richtte hij zijn
lantaarn ,op mijn geziicht en op strengen,
doch 'Overigens niet bepaald onvriende|-
lijken toon vroeg hij mij: „Wjat doet u
daar?"
Ik probeerde hem te antwoorden, maar
kon niet anders dan al snikkende eenigd
onverstaanbare Woorden uitstamelen.
„Kom, koan" zeide hij', „wees: nu flink
en bedaard en houd op met dat schreien,
we hebben vanavond al genoeg last van
vocht en tranen hebben we er niet meer
bij noodig. Je mag hier ook niet langer
blijven zitten, je moet opstaan en verder
gaan".
„Dat heb ik al een paar uur gedaan",
antwoordde ik met bevende stem, „ik kom
van Oxfordstraat en ik moet naar Cam
den Town, maar ik ben zoo moe, dat ik
haast niet verder meer kan. Wat moet ik
doen?"
„Meisjes als u behooren op a avond
als deze thuis te zijn", zeide hij!. „Waar
om moest u 'juist nu uitgaan?" Er lag
in den toon, waarop hij dit ve- a„gl tot
miji f'ichtte, een zekere vaderlijke Streng-
geefing. Da.t is' een gewichtig punt, om
dat uit die benoeming de richting blij
ken kan, welke v. Hertling .in vers'chil-
j lende opzichten op wil gaan. Zal hij
enkele leiders' uit de meerderheidspartijeni
1 als medewerkers kiezen, of zial hij de
oude mannen, "die feitelijk "het vertrou
wen van de meerderheid verloren heb
ben, handhaven?
Eerst was de Aationaal-liberale afge
vaardigde, dr. Friedberg, aangewezen als
i vice-.president van liet Pruisisch staats-
ministerie. Nu echter heeft deze, om
notg onbekende redenen doen weten, dat
hij van de benoeming afziet. Von Payer
Was aangewezen als opvolger van v,
Helfferich. Maar nu verluidt het weer,
dat öf Von Helfferich zijn ambt alsi vice-
kans'eïier houdt, öf dat v. Hertling, het
zonder vice-kanselier zal doen.
(Zie de nadere berichten.)
De nieuwe revolutie in Busiend.
Uit het Oostenrijksche ooriogsperskwar-
tier wordt gemeld: Onze radiostations
in het Noord-Oosten hebben het volgende
draadlooze bericht opgevangen, dat van
PetrogTad aan alle legers gezonden werd:
Oproep van het oorlogsrevolutionaire
comité (het begin van het telegram ont
breekt.) De politieke gevangenen zijn on
verwijld in vrijheid gesteld. De gewezen
ministers IConovaloff, Kischkin, Terescht-
sichenko, Nikitin enz. zijn door het re
volutionaire comité in de gevangenis (ge
zet. Kerenski is gevlucht.
Aan alle legerorg,ani,saties, wordt ge
last maatregelen te nemen Kerenski on
middellijk te arresteeren en naak' Pe-
trogbad uit te leveren.
Iedere hulp ten gunste van Kerenski
zal als, een ernstig staatsmisdriJP gestraft
worden.
In Petrog'rad heeft de arbeiders- en
soldatenrevolutie gezegevierd en het Al-
rusisisch congres der arbeiders- en sol
daten-afgevaardigden spreekt de hoop
uit, dat op de spoorwegen de orde zal
gehandhaafd blijven en het bedrijf geen
minuut onderbroken wordt.
Korts oorlogsberichten.
In dei dokken van Baltimore^ is: pen
groote brand uitgebroken. Volgens' de „L
A." brak deze brand uit ap vijf plaat
sen tegelijk. Voor vijf millioen dollars
aan waren zijn verbrand. Men vreest,
dat ook "talrijke menschenlevens zijn ver
loren gegaan. De overheid heeft de Duit
schers en Oostenrijkers uit de omgeving
der dokken uitgewezen. Veertig 'firma's
in de omgeving van de havensl 'hebben
het bevel' gekregen het buitenlandsch per
soneel' onmiddellijk te ontslaan.
De „Saargemünder Ztg." vertelt het
volgende: Door het besliste en moedige
optreden van het personeel van een goe^
derentrein is< dezer dagen de bemanning
van een vijandelijk vliegtuig -gevangen
genomen. De machinist bemerkte op ge
ringe hoogte een vijandelijk vliegtuig en
zag, 'dat het niet ver van de spoorbaan
op hen weiland daalde. Dadelijk liet hij
den trein stoppen, en met den stoker
en het overige personeel van den trein
snelde hij er heen. De spoorwegmannein
namen de drie inzittenden, een luitenant
e'n twee onderofficieren, gevangen en
legden tevens beslag op de vliegmachine!.
Het vliegtuig bleef ongedeerd. Da gevan
genen brachten zij naar den trein, waar
op deze weer verder reed.
heid, die mij, ondanks mijn ellende, goed
deed.
Ik Ig'af hem een duidelijke uitlegging
van de fiedenen, die mij op straat had
den gebracht en naarmate ik met hem1
sprak, kreeg ik meer vertrouwen en groo
ter gemakkelijkheid om te sprekenik
eindigde idan Ook met hem te' vragen,
waar ik me ongeveer bevond.
„Wel, zóóver als ik weet, is dit Go-
werstraat, ik gploof het ten minste; want
ik kan met dien mist' zelf wel een beetje
in de War zijn. Ik kan mij' niet herinneren,
dat het 5jn de laatste zes jaar ziooi erg
iis geweest. U wilt dus naar Camideta]
Town?''
„O ja, graag, kunt u me helpen mis1-
schien
„W,aar ergens moet u wez:en?"
„In Eldonstraat".
dat valt nog al mee, 'thad erger
gekund. U bent in een cirkel rondge-
loopen, maar toch niet zoo heel ver af
gedwaald. Laat eens kijken, 'tis nu zoo-
wat zeven uur".
„Al zeven uur! O Wat zal mijn oom
dan ongerust over mij zijh. Ik had hein
beloofd vooral niet later dan vijf uur
thuis te zijn. Wat dunkt u, wat zal ik
doen
„Ja ,dat is heel moeilijk te zeggen,
miss. Er 'rijn anders genoeg omnibussen
naar uw buurt, maar epn uur of twee
geleden is ide dienst stop gezet, en ik
denk, dat u, al hood u nog zoo veel, niet
Prijs der Advertentiën.
14 regels f 0.80, iedere regel meer 20 cfe
3-raaal wordt B-maal berekend.
Bij abonnement vooideelige voorwaarde!»
Bewijsnummers 5 cent.
Czernin is in Weenen teruggekeerd.
Het Eng'efecha leger in Frankrijk
bestaat uit 82 pet Britsche divisies, 8
pet. Australische, 9 pet. Canadeesche eiï
2 pet. Nieuw-Zeelandsche divisies.
Volgens een Wolffbericht hebbendé
J terugtrekkende Italiaansche troepen in|
j Friaul bar huisgehouden en dorpen en
steden geplunderd. Vooral Cividale en
Udine hebben erg geiteden.
De sociale en politieke suffragettes-
opganisaiie in Engeland, die zich onder
den naam „Womens Party" geconstitueerd!
heeft en als zoodanig erkend js, heeft
haar eerste vergadering gehouden. Miss
Christabel Pankhurst, die 'het voorzitter
schap voerde, zette het program uiteen
en zeide dat dit o.m. bevatte voortzetting
van den oorlog tot de eindoverwinning.
De vereeniglng is gekant tegen alld
vormen van overeenkomst en compromis
met den vijand. Zij komt eensgezind op
voor een teruggave van Elzas-Lotharingep)
aan Frankrijk en voor een verdeeling)
van Oostenrijk-Hongarije.
In Vlaanderen versterkte artillerie
actie bij Dixmuiden en P'asschendaele.
Naar de „Petit Parisien" volgens
Duitsche bladen meldt, is de Fransche
admiraal Biard aan. boord van den on
der 'zijn hevel staanden pantserkruiser
door een ketelontploffing omgekomen.
Tie Praag hebben Tsjechische studen
ten de inauguratie van den nieuwen rec
tor der Duitsche hooigpschool in de waT
gestuurd. Tijdons de plechtigheid trapten
zij de deuren van de groote aula in!
en drongen' de zaa.1 binnen, waar zij den
boel op stelten zetten en eerst na een
handgemeen verwijderd konden worden.
In Duitschland wordt thans weder
IC brO'O'd, nl. brood, dat met 20 pet. aard
appelmeel is vermengd, gebakken. Het- pu
bliek begroet.de hervatting van dien maat
regel met vreugde, aangezien dé' kwaliteit
van het brood er veel door verbetert.
Naar verluidt bestaat de mogelijk
heid. dat de afgevaardigde Von Payer
Helfferich zal opvolgen als plaatsvervan
ger van den rijkskanselier. Het is waar
schijnlijk, dat de afgevaardigde van den
landdag, Friedberg, het onder-voorzitter
schap van het Pruisische staatsministerie
zal aanvaarden.
De afgetreden minister van oorlog,
Verkhovsky, heeft l'ast gekregen Petrograd
te verlaten.
Graaf von Hertling zal 22 Nov.
in den Rijksdag en 24 Nov. in het Prui
sische Huis van Afgevaardigden het woord
voeren.
De geheete tarweproductie van En
geland en 'Wales in 1917 wordt geschat
op 7,164,649 quarters: of 330,000 quar
ters! -meer dan het vorig; jaalr. De gerst
wordt geschat op 360,000 quarters meer,
de haver op 450,000 qrs. meer.
De oogst van boort.en is de kleinste
sinds 1885.
Groote Engelsche scheepsbouwfir-
ma's nemen maatregelen zich belangrijk!
na den oorlog: uit te breiden.
Het ministerie van munitie in En
geland heeft bij wij-ze va,n proef werk
weken ingevoerd van 40 tot 50 uren,
daar zij gelooft dat een langere arbeidstijd
er niet toe leiden zal, om grootere pro
ductie te verkrijgen.
het kleinste huurkoetsje zoudt kunnen
krijgen, u 'zult dus moeten loopen. Weet
u wat, ik 'zal u tot pan het eind van' de
straat brengen en daar naar de overzij
helpen ,maar verder kan ik niet mee,
daar ik mijn post hier niet verlaten mag.
Geef u me maar een arm, anders raken
we nog van elkaar".
Dankbaar nam ik zijn aanbod aan, ik
voelde juist groote behoefte! aan een ster
ken arm. Even wankelde ik, maar ik
overwon mijn vermoeidheid en onder
steund door mijn vriendelijken geleider,
voelde ik weldra, dat de beweging mij
goeddeed. Na een paar minuten bevonden
wij ons op den hoek eener straat bij een
banketbakkerswinkel, waaruit ons door
den mist- flauwtjes een winkellicht toe
scheen en toen ik niijn gezicht vlak voor
het raam bracht, zag ik een massa taar
ten en andere lekkernijen daarachter uit
gestald.
„Het beste, wat u 'doen leunt, miss,
is hier binnen te gaan", zeidei cle politie
agent. „Dit is een heel fatsoenlijke win
kel, ik ken de menschen. die er in wo
nen, heel goed. Als u dan een poosje
wacht yhoop ik wel iemand te vinden, die
u naar huis zal brengen of ten minste
op den goeden weg. U moet nu maar
zien ,wat binnen te krijgen, een gebakje
of een glas warmen wijn of zoo, want
met een leege maag door den mist loopen
is ongeziond".
(Wjordt
