fóo.125
Maandag 39 October 191?
33e Jaargang
mmi
De Groot© Oorlog.
FEUILLETON.
Uitgave va*
de Nasunl. Veaa. LUCTOR ET EMERGO,
gevesögd te Goea
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 219.
Rureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Co int re, Goes.
1"kZeeuw
VERSCHIJNT EIXfcN ®ERJCBAGi
AJ»o**en»e*tsprgs:
Per 3 maandea fr. p. post l.fiQ
Losse av owners
-9 OS
Prijs der AdverteatiSa.
1'4 regels f 0.80, iedere regel moer 20 ct.
3-aw.al wordt B-maal berekend.
Bij abonnement roordeelige voorwaarden.
Bewijsnummers 6 cent.
Br. Kuyper groet-ln-'t-kleine.
Politicus Jjrengt in de H a a, r 1 e m s c h e
Courant hieromtrent het vol'ggaidle
staaltje in herinnering.
In de Eerste Kamer stelde hij. eens
eenige wijzigingen voor op het Adreé
van Antwoord aan de Koningin op haar
Troonrede, welke wijzigingen hij' toelicht
te. ;ZiJ 'strékten het was in 1914,
vlak na het uitbarsten van de girooté
wereldramp om het Adres' uit taal
kundig oogpunt zuiverder te makein
het heter van stijl' te doen worden. En
generaal' Staal stoof toen op. Vroeg1 op
verontwaardigden toon, of het bijlzonder
nu pas gaf om „den nationalén tijld"
te verkwisten aan zulte dingen.
Waarop dr. Kuyper in onverstoor
bare kalmte en in waardige bereidvaar
digheid," zijn amendementen terug nam.
Wilden de heeren liever het Adres zoo
als het daar lag goedkeuren en de Kot-
ningin aanbieden't was hun zaak.
Dr. Kuyper is. er de man niet naar
•om zich over zoo iets druk te makiein.
Trouwensdit zal' ieder moeten toege
ven: ook op de moeilijkste momenten',
die va,n .allerhevigste spanning
heeft dr. Kuyper steeds blijk gegeven
vanf dat ijizeren zelfbedwang', hetwelk
slechts figuren van buitengewon'e kracht
weten te ontwikkelen. En tot dezulken
mag! .deze tachtigjarige stellig worden
gerekend
Dr. Ksyper de W8rker.
Neerlands .grootste staatsman der 17e
eeuw Joan de Witt had tot slteilf-
regel1: „Ego. quod ago" (ik doe één ding
tegelijk.) Hierin lag het geheim van het
vete dat door hem dagelijks werd afge
daan. i
Dit geldt ook van Neerlands grootsten
staatsman der 20e éeuw.
Een der redacteuren van Het Cen
trum (r.k.) bracht dezer dagen eenbei-
zöek bij' den „grand old man"; en bracht
hiervan volgenderwijs' velrslag uit. jMjeq
krijgt er ook een kijk door op> zijn plan
nen zoo God hem spaart.
„Het .was in den namiddag:, en dé
hoofdredacteur van „Standaard" en „Hé
raut" toonde ons, toen wij daarnaar in
formeerden, dé. copiê, welke hij (dien
morgen voor zijn dag:- en weekblad had
gereed gemaakt.
Het waren dertien dicht beschreven
zijdjeis, de gewone1 hoeveelheid van 'elf-
ken arbeidsdag.
„Met schrijven ben ik 'bezig van né
gen tot één uur," zeide (dr. Kuyper.
„Den middag en den avond besteed' ik
aan het corrigeeren der drukproeven, aan
het lézen van dagbladen, tijdschriften
enz. (Na negen uur "s avonds laat ik
.allen arbeid rusten. Een gezondheidsmaat
regel'."
Wij vroegen, of het juist was, dat,
nadat onlangs1 het omvanjgrijlke politieke
werk „Anti-revolutionaire Staatkunde"
met nadere toelichting op Ons Program,
gereed kwam, dr. Kuyper voornemens,
wasl^nog eenig groot werk te schrijven.
„Mijn artikelen over „de Voleinding"
heb jk bijna voltooid," antwoordde Zijne
Excellentie, „en dan stel ik mij goor
eenige dwaal'leeren onderhanden te nel-
men, tg beginnen met de „Christian Scien
ce." Men heeft daar bij u minder last
van, nietwaar?"
Bewerkt aaai het Engel seh van
EMMA JANE WORBOISE.
100)
„Meermalen", gaf ik ten antwoord. Ik
'zeide liet kalm, en ik was daar blij om,
"want ik izag, dat oom rniij angstig aankeek
en bevreesd was, dat ik mijn verdriet aan
deze vrouw zou laten bemerken.
„Heel mooi is ziij niet", zeide Julia,
„maar er zijn hoedanigheden ,die vrij wiat
verkieselijker zijn in een vrouw dan uiter
lijke Schoonheid", een opmerking, waarbij
mijn o.oni. zeer in het oogvallend instem
mend knikte, een knikje, dat Jnlia zieer
Wel begreep; naar het mij: toescheen.
„Ze heelt", zon ging zij met haar lof
rede voort, „vdiende heel goedé
eigenschappen en vooral vind ik het zo-o
(moor in haar, dat 'zij zoo eerbiedig 'ig
tegenover oudere menschen, iets, wat je
tegenwoordig niet veel aantreft, Matthias.
n e*i zeker van, dat de meeste jon
gelui oudere menschen eenvoudig min
achten en djlrwïjls, we'nschte ik, dat er-
weer beren uit het woud kwamen om
ze een lesje te géven, net zooals zé in
Datum en jaartallen.
De Kerkhervorming om dezen min
der juisten naam te blijven gebruiken
hecht zich niet bij voorkeur aan één naam
en één datum. Er zijn in Luthers le
ven momenten, die meer nog dan de
bekende aanplakking zijner theses aan de
deur van AVittenbergs .slotkapel, aan de
Reformatie zich verbinden.
Lu'ther had op den gedenkwaardigen
31en October van het jaar 1517 heelemaal
geen plan om met de Kerk te breken,
j hij bedoelde slechts te protesteeren tegen
enkele dwalingen. Daarom meer nog
dan Wittenberg, .staan Worms en de Wart-
burg .al blijven wij ook, dit zeggende
in de sfeer der W's in het teeken
van de Reformatie. En minstens evenveel
als de 31 October 1517, is de 18 April
1520 :de datum van beteekenis. Toen toch
sprak de groote Hervormer in den- Rijks
dag te Worms, de bekende woorden uit:
Hier sta ik, ik kan niet anders. Volgens
meerdere geschiedschrijvers liet hij hier
op ook volgen: „God' helpe mij!"
Van vrij wiat meer beteekenis nog is
die andere datum: 11 December 1520, op
welken hij met professoren en studenten
zich naar de lOostpoort van Wittenberg
begaf, om daar biji het heilige kruis de
pauselijke bul te verbranden, welke „dén
Heilige des. Heeren (had|) bedroefd".
Dat was een onherroepelijke stap van
de kerk af, welke hiji had gehoopt te
kunnen hervormen, dat wil zeggen terug
roepen tot de gehoorzaamheid der H.
Apostelen en der eerste Martelaren aan
den Woorde Gods.
Dan volgen de 8 Mei 1521, de datum!,
waarop, onder pauselijke suggestie, Luther
in 'den Rijksban wordt gedaan; enkele
datums in 15,23 en 1526, welke gewagen
van de voltooiing zijner Bijbelvertaling
op den AVarthurg,; dan de 7 Maart 1532,
wanneer Luther weder te Wittenberg ver
schijnt, en zijn openlijke actie begint, te
gen. ja tegen wie of wat? Tégen, den
Paus? Neen, tegen de misbruiken, tegen
het verval, wiaaraan de Reformatie bleek
te lijden. In de slotkerk roept hij. van
den kansel het zijn verdwaalden kinderen
toe: De mis, de biecht zijn afgeschaft;,
maar was de wortel waaruit dit alles
opkwam, wel goed?
Doch, welke dier datums wij als zoo
danig in het ge-heugen wenschen te hou
den, de 31 October 1517 blijft de ge
denkwaardige dag waarop de eerste stoot
van Godswege is uitgegaan tot de geze
gende Reformatie welke, door Huss en
AVickleff voorbereid, door Luther bewerkt;,
door Calvijn en Zwingli voortgezet, zich
ook nog in onze dagen op afdoende
wijze moge herhalen in de kerken der
Hervorming; waar van 's menschen zijde
het pleit voor het Koningschap van Chris
tus over Zijne Kerk nog altijd niet is
beslist.
Ofschoon het voor het geloof vaststaat:
„van eeuw tot eeuw zal Hij: regeeren".
Beknopt overzicht van den toestand.
Görz. is "do-or de centralen bezet en
de Italianen zijn over de Isonzo terugf-
getrokkeu.
En de sleutel van Triest, de Monte
Santo, isi eveneens weer in 'Oostenrijks
Sche handen.
oude tijden Eliza een lesje gegeven heb
ben".
■Oom lachte den laatsten tijd Weinig,
maar nu. 'zag ik toch. dat bijl zich om
die malle vergissing haast niet goed kon
houden. Hij ging er echter niet op in,
maar antwoordde alleen: „U hebt gelijk,
dat miss Catherwood volstrekt niet mooi
is, maar zachtzinnig lijkt ze me nu be
paald niet en van eerbied voor ouderen
merkte ik bij haar maar heel weinig1, ten
minste niet tegenover tiaar moe
der. Het verwondert inpj overigens wel,
dat Louis zich met haar verloofd heeft,
want ik heb hem in Rome herhaaldelijk
hooren zéggen, dat hij haar onuitstaan
baar vond. Ze verschillen ook nog al
in leeftijd, dunlkt me".
„,0 neen, dat is niet waar, zie is hoog
stens een jaar of drie ouder", gaf Julia
ten antwoord.
„Ik ben zot hierin met u van
meeninig te verse tui ton, miss Catherwood
is vast al een j.aar of dertig;, dat kan
ik wel aan de uitlata ,en van haar moe
der merken. Ik vind het wel vreemd,
dat 'z'e, waar 'ze Zoo rijk is, zioo lang "on
gehuwd is gebleven".
„Wat 'zal ik daarvan zeggen", antwoord
de imadame, „dat ligt, meen ik, aan haar
bijzonder fijnen smaak. Na'i urlijk heeft
ze, juist vanwege hr 1 »m, al ver
scheidene aanzbeksn maar geluk
kig' is zij vrij gebleven oor mijd lieven
Voorwaar, het schijnt wel alsof het
O.ostenrijkschDuitsche offensief in wei
nige dagen alle verrichtingen van de
Italiaans che troepen tijdens 2r/2 jaar, on
gedaan zal' maken.
Volgens Berlijn wankelt het front van
Cadorna's leger tot aan het dal van del
Wippach en trekken de Italianen treedd
de Is.onzo. over.
En uit 'het Oostenrijksche stafkwartier
w.ordt gemeld, d.d. 27 October:
„Aan den boven-Isonzo hebben oixzé
Al'pe-ntroepen, de beproefde infanteriei re
gimenten, de keizerlijke jagers! en 1de
S'tiermarkers en Xiroters in de rotsge-
bieden van den Rombon en den Canin
en opi den Mt. Sol met taaie volhart
ding en kracht het terrein en den vijand
bedwongen.
Zuidwestelijk van Karfreit hebben Prui
sen" en Schlésiers den hoogoprijfzendenl
Mt. Matajur bestormd. Zoowel'"hier als
westelijk van Tolmino wordt doorgaans!
op Itaïiaans'ch grondgebied gestredlen.
Op de hoogvlakte van Bainsizza, weren
de Italianen zich schrede, voor schrede.
In heftige gevechten hebben wijl de vijl
andelijfce stellingen duidelijk van Vrh, de
eens zoo. heftig betwiste hoogte 652 bij
Vodice. en de in Italië als. overwinning
pr'ijis van den elfden Isonzo-slag zoozeer
gevierde MonteSanto veroverd. De
zonen van alle deelen van 'Oostenrijken:
Hongarije wedijverden in aanvalslust.
Bij Canale en oostelijk daarvan voer
den twéé iOoist.-Hong. divisies alleen
16,000 gevanenen mede en 200 stukken
geschut. Meer noordelijk verloor de vij
and inj een verrassenden aanval' 3500 man
schappen.
Het totale aantal gevangenen steeg
tot 6 0,1) 00, dat van de buitgemaakt
te stukken geschut op 500. Hét
aantal' tot nu toe gevelde vijandelijké
vliegtoestellen bedraagt* zes-en-twintig."
Men herinnert zich, dat 25 Augustus
j.l'. de Monte Santo door de Italianép
genomen werd.
Zij hebben zich dus niet lang mogen
Verheugen in het bezit van dezen „sleu
tel voor den- weg "naar Triëst."
Behalve door de Russische revolutie
wordt dan ook door dit enorme échec
d,er Italianen de kans voor 'de gealli
eerden om strategisch de overhand te
krijgen, niet weinig verkleind.
Hebben wij hier soms te doen met de
verrassing!, waarop Radoslawof indertijd
zins-peelde? Men voorspelde, dat diever-
rasising" een heftig offensief tegen tiet
leger van Sa-rrail zou zijn, terwijl ande
ren van een herovering' van Bagdad sipra-
k,en. Het is echter niet onmogelijk, dat
ook deize voorspellingen nog in vervul
ling gaan. Wanneer het offensief aan den
Isonzo met dezelfde kracht en met het
zelfde succes wordt voortgezet, heeft men
misfechien spoedig; smet Cadorna. afgete
kend en kan men zich met Sarrail' bfe-
-moeien voordat 'het Griekstehfe léger in
staat is zijn hulp' te verleenen.
Jammer, dat al dit oorlogsgeweld de
hoop op een strategische beslissing 'doet
Verlevendigen, en dat de vrede sstemming
weer op den achtergrond gedrongen moet
worden. 1 i
Schamper wordt van Oostenrijksche Zij
de dan ook opgemerkt, dat de 12e Ison
zo,slag het welverdiende antwoord is op
de afwijzende houding' van Italië isl tegen
over het vredesvoorstel van de centralen.
Wie praat nu over vrede?
Brazilië heeft zich aan de 'zijde der
Louis. Ik geloof .niet, dat die dweepzlieike,
overgevoelige meisjes .ooit spoedig tot eteni
huwelijk komen". En met dezen laatster
steek onder water aan mijn adres nam
izij eindelijk afscheid.
.„Trek je er maar niets van aan, Chrys-
tie", zeide -mijn oo,m, toen zij wieg was,
„denk maar niet mee'r aan dien deugniet,
hij is het absoluut niet Waard".
Ik gevoelde .ook wel, dat oo<mi gelijk
had; Louis had mij nooit echt liefgéhiad.
Hij bewonderde mij', omdat hij mij knap
vond, hij hield bijvoorbeeld van zlwart
haar, donkere magen en een heldere ge
laatstint. E,n daar ,hij mijl voor de erf
gename van Elm wood aanzag, had hij
mij, onder goedkeuring van zijn groot
moeder, gezocht te winnen. En als dat
lukte, zou immers, later Cuppage en Elm-
woo-d vereenigdi worden tot een bezit. Ik
begreep echter niet, waarom hij zich niet
dadelijk tot miss Catherwood gericht had,
daar die toch veel rijker was. dan de
Perrens ooit waren 'geweest. Later ver
namen wij., dat 'zij ueermalen open
lijk verloofd was geweest, en dat zij- al
tijd de een of andere reden had. gezocht,
om het engagement weer' te verbreken.
Zij had een bijzonder wispelturig karak
ter, wat in al haar handelingen uitkwam,
'zelfs in haar kleeding en haar liefheb
berijen. In één opzicht was ze niet wis
pelturig, ze wilde gee: huwelijk dan eten
huwelijk uit liefde.
geallieerden geschaard. Daarmede treedt
Se. eerste groote Zuid-Amerikaansche re
publiek in het strijdperk. Dit wijst ook
niet op een naderenden vrede.
Wie weet hoe gauw de andere sta
ten Brazilië'®"voorbeeld volgen!
Barthou, in Frankrijk, is eveneens oor
logszuchtiger dan ooit.
Zijn program inzake de oorlogsdoelein
den za.l hetzelfde zijn als dat zijner voor
gangers. Het eischt teruggave, herstel' en
waarborgen.
Onder teruggave, zoo- verklaarde hij,
yerstaan we den terugkeer aan Frankrijk
van het 44 jaren geleden overweldigd
Efzasl-Lotharingen. Er is geen oudef-
s'cheid tusschen Elzas-Lotharingen en
grondgebieden, welke drie jaar geleden
geroofd werden.
Kan Frankrijk, aldus spreker, aaaj
Duitséhl'and ten opzichte van Elzas-Lo
tharingen eenige concessies doen? Neen,
neen, nooit.
Zoolang de Fransche vuist een geweer
kan hanteeren zal de integriteit van het
door onze voorvaderen aan o-nsl gegeven
gebied nooit of nimmer het onderwerp
worden van concessies of welke onder
handelingen dan ook.
Ten slotte deed de minister een wel
sprekend beroep op aller eensgezindheid
om den oorlog tot de overwinning voort
■te zetten. j f i
Helaas, er zal nog, een bange tijd aan
breken, waarin het wapengeweld (elk)
vredesgeluid verre zal overstemmen.
't Behoeft geen verwondering te wek
ken, dat de politieke crisis in Duitsch-
l'and veel hoofdbrekens kost. Waar .zal
men den man zoeken, die hij dit alles
een koel' hoofd en de eenheid weet te
bewaren? Men sfchijnt nu spoedig een
'oplossing te verwachten. Vrij zeker eerst
nadat Michaëlisi z'n congé heeft gekregen,
want men acht hem nog steeds oumo-
De naweeën van Zisrikzee.
„De redacteur van Onze Courant te
Graaff-Reinet, Kaap Provincie, is vrijge
sproken op een aanklacht, dat hij in zijn
krant 'had gezinspeeld, dat de Britten bom
men hadden gegooid op het hollandse
Stadje Zietikzee". „De laatste mailbladen",
zegt De Vriend des Volks van Bloemfon
tein, „bevatten Reuter-verslagen, waaruit
blijkt, dat de britse regeering zelf er
kent, dat de aanvaller een Britse vlieger
was".
Korte oorlogsberichten.
Te Bergen kwamen 1200 Skandina-
vische zeelieden aan, die weigelden dienst
te doen op de ïn beslag genomen sche
pen welke onder Engelsche vlag varen,
omdat men hen slechts het derde gedeelte
van de tot dusver ontvangen gage wilde
uitbetalen. Een Noorsch gezagvoerder
werd met geweld door de Engelsche of
ficieren van boord gehaald.
Duitsche onderzeeërs hebben Hai-
nasch en de Z. kust van het eiland
Runö (Oostzeekust) gebombardeerd.
Engelsche vliegers hebben Varsse-
naere en Thourout gebombardeerd.
In den nacht van 24 op 25 Octo
ber hadden bomaanvallen van eskaders
der geallieerden plaats op bet Luxem-
hurgsche Aar-industriegebied. In Luxem
burg werden 5 personen gedood en vier
gewond, ;in Saarbrüoken zijn zes. ge
wonden en een doode. Vier vliegtuigen
Het tweede bezoek dat ons weinig; ge
noegen deed, was idat van de arme Mo-
na. Natuurlijk was haar geld of liever
het overschot, want dr. Danvers Dash-
wood had het grootste deel er al door
gelapt mèt het onze verloren gegaan en
haar man was daarover woedend, dat
zij' bijna niet alleen met hem durfde blij*
ven.
„Ik ben bang;, dat hij' me nogeehs
vermoorden zal", snikte zij, toen z,ij ons
haar treurig verhaal had medegeldeel'd.
„Nu ik hem geen geld meer geven kan,
ze,gt hij openhartig, dat hij' naar Jnijln
dood verlangt. Hij noemt mij „een oude
heks", .of een verlept) oud wijf!" hiej)
is vreeselijk. een hedreigiers 'zijn
die mannen toch. Heb toch nooit iets
Imet ze te doen, Cbrystie, je kunt nog veel
beter in een klooster g,aan dan dat je
trouwt. Het huwelijk mag voor de man
nen aardig zijn, voor ons, vrouwen,
brengt het niets dan ellénde en ver
driet. Zorg, dat je nooit verliefd wordt,
Chrystie, de mannen zijn allemaal even
slecht en laag', blijft dan maar liever heel
je leven een oude jongejuffrouw. AVas ik
het nog maar. Van mijn heele huwe
lijk hen ik net precies drie wieken gier
lukkig geweest, maar toen begon de
ellende al".
Het w'as voor ons een opluchting, toeif
mevrouw Dashwood vertrok. Wij kondani
haar niet helpen en het was zelfs mpei-
zijn door het afweergeschut geveld of tot
landing gedwongen. De inzittenden wa
ren, op een Amerikaan na, alle Engel-
schen. J*. [jj
In België zetten de Fransche tree-
pen de tusschen Driegrachten en Draai
bank ondernomen actie voort. Zij namen
nieuwe Duitsche loopgraven.
Op den rechter Maasoever zijn Duit
sche overrompelingen in de bo'sschen van
Chaume en Apremont door het Fransche
vuur mislukt.
Op 125 October 's avonds wierpen
j Duitsche vliegtuigen een 20-tal bommen
i van groot kaliber op Duinkerken. Er zijn
j een 30-tal slachtoffers onder de "burger-
j bevolking.
In Duitschland zullen de loonen
van al het spoorwegpersoneel mét 10
pet. verhoogd en bovendien de duurfej-
to:eslagen der arbeiders vermeerderd wort
den. f 1
In Duitschland hebben vele kathot-
lieke kerken dn plaats- van de; bronjzfeu
klokken, die ze voor oorlog,sdoeleindjea
moesten afstaan, stalen klokken in Ida
plaats: genomen. De bisschop van Bres-
l'au heeft dergelijke klokken afgekeurd,
omdat ze den mooien toon en He kunst
waarde der bronzen 'klokken mis.sjen eq
spoedig roesten. y r
Het Spaansche kabinet is; afgetPef-
den.
Volgens een officieus bericht of
liever een gerucht heeft rijkskanselier Mip
chaëlis een verzoek tot ontslag; ingediend.
Gemeld wordt, dat de Amerikaani-
sehe troepen thans in de frontloop.graJ;
ven van Frankrijk zijn. De Amerikaanf-
sche artillerie heeft het eerste schot af
geschoten.
Den redacteur van het gés'chorste
blad Zukunft, Maximiliaan Harden, is
het thans verboden in Duitschland redet
voeringen te houden.
In de „Critica" bespreekt Al'essan-
idro 'Schiavi het antwoord van- von Kfihl.
man op de vraag; van Asquith betreffende
El'zas'-Lotharingen en zegt hieromtrent
het navolgende: „Het antwoord: „Neen
nooit!" isl"zoo categorisch beslist en op
gewonden, dat men zou kunnen gél'oo-
ven, dat over alle andere punten on
derhandelingen mogelijk, ja zelfs, reed's
gaande zijn. Aangezien de oorlog niet
wegens Elzas-Lotharingen is uitgebroken,
schijnt het ons ondenkbaar dat de strijd
ook maar één dag uitsluitend ten bate
van Elzas-Lotharingen zou worden voort
gezet."
Dsl G. A. van der Brugghen, em.
pred. schrijft in de Ned. dat zijn vrouw
het geluk had 8 dagen te Brussel te zijn,
om hun dochter aldaar te bezoeken. Zij
kreeg den indruk van een algemeene ver
slagenheid onder het volk, maar tevens
dat zij hun lét met onderworpenheid dra
gen. Tenminste in de christelijke 'krin
gen. Zij woonde een bidstond hij van
haar vroegere kennissen, die merkwaar
dig was door alle afwezigheid van wrok
en door vertrouwen in de slaande handi
Gods dat het toch ten goede zou ko
men aan België, hoezeer ook het he
den daarmee in weerspraak is. Zij kreeg
een diepen indruk van het vervallen'
voorkomen van sommige vrienden.
lijk met haar te sympathiseeren. Ze kon
den niets doen dan haar beklagen, Inaar
dat baatte haar natuurlijk niets.
Mevrouw March bood mij een plaats
aan als secondant op baar schobl, maar
ofschoon ze fhet mij verzocht, wilde ik hét
niet doen, wijl ik dan oom alleen zou
moeten laten. :Oom trok zich zooveel mo
gelijk terug van iedere nieuwe, ontmoe
ting' met Zijn vorige vrienden en hij ver
langde nu maar naar het eind van ons
verblijf op ElmVood;, al ging het af
scheid van zijn bezitting hem ook aan
het hart.
^,,Ei' is toch maar één Londen", z;ei hij.
„Als je arm bent, kun je je zelf er zoo
gemakkelijk verbergen, de menschen pra
ten daar nooit over hun huren, heel an
ders dan in zulke plaatsjes als Nortbo-
rouig'h, waar de menschen wèl tijd heb
ben om -over elkaar te babbelen. Lon
den is juist een geschikte plaats voor
ons, Chrystie".
Ik dacht er ook zoo over, ik 'Wist toen
nog niet, dat Londen wel een plezierige
stad is v,oor menschen, die voorspoedig
zijn, maar heel Veinig voor bekommer
den. Ik 'moest nog' heel veel loeren. Waar
lijk, mijn opvoeding, die ik reedh „vol
tooid" ach.'e, begiOQ pas.
(Wordt! Veévoljgd.)
:i. f lil
