i\0. 18
Woensdag 17 October I11S7
S2e Jaargang
De Groofe Oorlog.
FEUILLETON.
Uitgave van
de Naam I. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VÖRSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Cointre, Goes.
Een ideaal.
Onder Koning Salomo's regeering was
er vrede en welvaart in Israël. In 1 Ko
ningen 4 vers 25 lezen wij: „Een ieder
zat onder zijn wijnstok en onder zijn
vijgeboom". -
Toen was er derhalve een kapitalisti
sche maatschappij, eene zooals wij ook
gaarne voor onzen tijd zouden verlangen.
Als hoofdkenmerk van een zoodanige
maatschappij wordt steeds aangenomen
het stelsel van privaten eigendom, het
geen ook in Israël gold. Het is het ideaal
eener Christelijk-sociaal georganiseerde
maatschappij.
De sociaal-democratie bestrijdt dat. Voor
haar is zulk eene kapitalistische maat
schappij de vijand, als zijnde een middel
om de toestanden te verslechteren in
plaats van te verbeteren.
.Zoo staan derhalve Kapitalisme en So
cialisme als twee vijandige systemen tegen
elkander over.
Het woord kapitalisme wordt altijd in
drieërlei zin gebruikt; en wel als: pri
vaat kapitalisme, als een aanduiding van
den privaten eigendom; industrieel kapi
talisme als saamvatting van alle machi
nale voortbrengingsmiddelen, als stoom,
electriciteit, en in verband daarmede de
machine in het algemeenen eindelijk
het mammonistisch kapitalisme (mammo-
hisme, als aanduiding van geldzucht en
zelfzucht).
Deze drie, hoewel eenzelfden naam dra
gende, verschillen zooveel, zoodat men
van het eene voorstander kan zijn en
van de beide andere tegenstander.
Het is zoo goed als zeker, dat alle
antirevolutionairen voorstanders zijn van
het privaat kapitalisme.
De antirevolutionaire partij toch be
schouwt den privaten eigendom als een
instelling Gods en als een der grondpila.
ren onzer samenleving. Zonder den pri
vaten eigendom zou er geen rust zijn.
Wanneer ieders eigendom niet voldoen
de beschermd werd, zouden wij een toe
stand krijgen als voor ee'n twintigtal ja
ren te Klondyke; ja nog erger: een oor
log van allen tegen allen.
Onze partij beschouwt het privaat be
zit als een der machtigste factoren der
maatschappelijke ontwikkeling. Als toch
iemand weet dat hij voor zichzelf arbeidt,
dan is hem dit een prikkel tot werkzaam
heid, meer dan wanneer hij maar steeds
voor een ander moet werken, ook al
duidt men dien ander dan ook aan ondeT
den weidschen naam: gemeenschap.
Toen en nu.
Ofschoon, voorzoover wij zien en oor-
deelen kunnen, de oorlog door Rusland,,
althans door de drie politieke schavuiten
Soechomlinov, c. s., ontketend is, mag
toch nimmer het vermoeden worden prijs
gegeven, dat het waarneembare- motief
aan Oostenrijks zijde, om aanleiding tot
oorlog te maken, gezocht en onverdedig
baar is geweest.
De weigering van Oostenrijks eisch door
Servië gaat schuil in de opvolgende ge
beurtenissen; doch reeds voor den oorlog
stond voor den buitenstaander vast, dat
Servië op diep. eisch niet kon ingaan,
zonder zichzelf uit te schakelen.
De houding van Oostenrijk tegenover
die kleine natie was al even on-correct
als die van Keizer Wilhelm indertijd
tegenover Kruger, den vertegenwoordiger
der kleine Zuid-Afrikaansche Republieken,
'DeZeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG*
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden fr. p. post f 1.50
Losse nummers
-0.05
Prijs der Advertentien.
14 regels f 0.80, iedere regel meer 20 et.
3-maal wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden;
Bewijsnummers 5 cent.
Bewerkt naar bet Engelsch van
EMMA JANE WORBOISE.
86
ACHT EN TWINTGiSTE HOOFDSTUK.
Het was een zachte. Aprildag', toen wij
tante Judith op het protestantsche kerk
hof te Rome begroeven. De zon scheien
helder over de bloemrijke terassen en
groene heuvelen, het gezï -g der vogelsj
liet zich overal hooren, 'bloeiende oranje-
en citroenbommen preidden hun' geuren
door de zachte, wawne 'richt, het gras
perk onder onze vc - ,s bezaaid met
viooltjes en bo> en onze hoofden welfde
zich de goud-blauwe hemelkoepel, vol
heerlijke majesteit. We stonden daar bij
de geopende groeve en luisterden naar
de ernstige stem, die ons verkondigde,
hoe de dood verslonden was ter over
winning, een juichtoon, onbeschrijfelijk
vertroostend om te vernemen. Hoe droe
vig wij ook gestemd waren, toen zij huis
waarts keerden, toch leefde er in ons
hart bij het overdenken van dit woord
hëmelsche blijdschap op, die ons sterk-
waarop Engeland op zoo bloedige wijze
beslag had gelegd.
Toen de groote Transvaalsche balling,
na zijn sympathieke ontvangst in Frank
rijk, de Duitsche grens overschreed, om
den Keizer te ontmoeten, zond deze hem
een renbode tegemoet met een afwijzing
j van 't verzoek. Duitschlands Keizer moest
I op de jacht en kon daarom President
i Kruger niet ontvangen,
j Een afwijzing, aan welke was voorafge-
i gaan een huidewoord aan Engelands poet
1 laureate, den dichter Rudyard Kipling en
de- ontvangst ten paleize van Engelands
gemeensten staatsman Cecil (spreek uit
Siesel) Rhodes, beiden de meest geduchte
haters onzer Transvaalsche en Vrij staat-
sche Boeren en dezer nationale vrijheid.
Wat De Standaard terecht noemde
Real-Po 1 itik. „Ga onder wat onder
gaat, zoo eigen macht en grootheid maar
kan bloeien".
Dezelfde drijfveer, die nu al sinds ruim
drie jaren de volkerenzee in beweging
houdt.
Voor ons, neutralen, die de minne be
jegening van Kruger en in hem den gan-
schen Nederlandschen stam destijds zoo
diep gevoeld hadden, blijft het nog altijd
de vraag: Waarom geen recht zoeken
voor dien man en zijn volk, een nog
levende dus, en wel voor de nagedach
tenis van den, immers overleden, Oosten-
rijkschen troonopvolger aangedurfd.
En waarom bij den een voor den oor
log als gevolg gevreesd, en bij den ander
niet?
Beknopt overzicht van den toestand.
Wij ontvingen een beschouwing van.
een militairen medewerker van de „Deut
sche Tages'Zeitung" over de heteekenis
van de landing der Duitschers1 >op het
eiland Oesel.
Ze komt ons te belangrijk,' voor, om,
er niet enkele brokstukken aan te ont-
leenen.
Toen de Duitsche 'Generale Staf begin
September meldde, dat de Duitsche vloot
de G;Olf van Riga beheerschte, aldus ge
noemde journalist, was het duidelijk, dat
het naaste doel der Duitsche legerlei
ding zou bestaan in de zuivering der
eilanden Oesel en Dagoe, die zich nog
in Russische handen bevonden. Deze
eilanden sluiten de Golf van Riga, valni
de .Oostzee af, en wel' zoodanig, dat
slechts .een circa, 25 kilometer breed'e
hoofdvaargeul tusschen den zuidpunt van
het eiland Oesel en den Noordkaap Do-
miesnas van Koerland open blijft, terwijl
de Mponsund tusschen de eilanden Oe
sel' en Dagoe en de moerasachtige west
kust van Esthl'and slechts 10 'kilometer
breed is.
Ofschoon de toegang Tot deze havens
bij een moderne verdediging voor eene
vijandelijke vloot eenerzijds onneembaar
scheen, bleef anderzijds het feit bestaan,
dat deze eilanden de sleutel tot de Fin
sche Golf vormen. De kortelings door
de Russische bladen vermelde nederzet
ting van sterke Engelsche troependeeletm
aan de Finsche Golf, en in het bijzonder
pp de Aalandseilanden en op Oesel en
Dagoe, waarvan de verdediging naar ver
luidde, geiheel onder Engelsch bevel
stond, bewees verder voldoende, da.t mén
ook te Londen het strategische probleem;
te om de levensreis verder voort te zet
ten:
Dien avond zaten mevrouw Trafford
en j,k bij elkaar. Mij'n ooin was gaan
wandelen 'met James, die hem allerlei
vriendelijkheden betoonde, van d£e op
lettendheden, waarvoor de oude man al
tijd zoo gevoelig was. Louis: was laat
in den middag naar d'e Catherwoods ge
gaan.
„'Ga, vanavond niet, Louis", smeekte
ik hem. „Het is hier zoo treurig nu".
Maar Louis .zeide, niet onvriendelijk,
maar toch ongevoelig: „Het spijt mij zéér,
Chrystie, maar ik heb mevrouw Edmund
beloofd te kjomen. Je weet, dat ze in
Rome geen kenissen heeft".
„Wij hebben ook geen kenissen", her
nam ik, „en het is hier nu zoo eenzaam.
Doe mij het genoegen eens één keertje
thuis te blijven".
„Onmogelijk, liefste Chrystie. Je walt
toch niet, dat ik mijn woord niet bioudi
en heusch, Clementine rekent er op, dat
ik kom, uk zou haar helpen met het
uitzoeken van een paar cameeën".
„Ik hoor tegenwoordig niet anders-dan
Clementine voor en na", zei ik op ge-
krenkten ttipon.
„Meisjes zijn toch allen precies eender",
zei Louis knorrig, „ze zijn allemaal even
jaloersch".
„O neen, dan vergjs je je", gaf ik
koeltjes Ten antwoord, „ik ben niet ja-
dat zich door de verovering van 'Riga
en de Golf van Riga ontrold had, dn
zijn vollen omvang: begreep.
Het thans door de Duitschers behaalde
succes treft dus ten slotte Engeland het
meest, aangezien zijn Oostzeeplannen door
de verdere verovering' van Duitsche steun
punten in eene dreigende nabijheid van
de Finsche Golf meer en meer in duigen
vallen. Terwijl de door beide eilanden
afgestoten Golf van Riga biji eene ge
middelde breedte van 90 kilometer, en
een lengte van 150 kilometer een op
pervlakte .heeft van meer dan 13,000
vierkante kilometer, en zelfs! de groot
ste vloot er dus plaats kan vinrlen, zijn
de bochten en de havens aan denMoon-
sund onvergelijkelijke steunpunten voor
duikbooten, luchtschepen der marine en
watervliegtuigen.
Doch ook op de militaire werkzaam
heden te land kan de toenemende in
vloed der Duitsche strijdkrachten op de
Livlandsche en Esthlandsche kust niet
zonder uitwerking blijven, aangezien de
flankbescherming van den rechtervleugel
van ,het Russische Westelijk front voort
durend zwakker wordt, terwijl omge
keerd de flankdekking van den Duit
se,hen linkervleugel in gelijke mate in
kracht "toeneemt.
Tot zoover de zakelijke én niet onaan
nemelijke beschouwingen van den Duit-
schen dagbladschrijver.
Van de fronten wederom hoegenaamd
geen nieuws.
Opmerkelijk is het bericht van de Mor
ning Post uit Athene, waarin naar aan
leiding van de rei» van Keizer Wilhelm
naar J3ulgarije en Turkije, nieuwe ge
ruchten worden verspreid over aanstaan-
de vredesvoorstellen der centralen.
Veel' waarde kan men natuurlijk aan
deze geruchtyen uit Athene afkomstig niet
hechten zij hebben alleen in zooverre
heteekenis, dat uit de .medeeling:en van
de .„Morning Post" blijkt, hoezeer rnlen
in zekere Ententekringen nog voortdu
rend. speculeert op mogelijke oneenigheid
tusschen de leden van het viervoudig) ver
bond en dan wel' in het bijzonder op
den afval' van de Bulgaren, die wel tot
een afzonderlijken vrede geneigd Zouden
zijn, mits die hun maar de verwezen
lijking van hun eigen plannen zou brengen.
De Duitsche socialisten.
In de zitting van den sociaal-democra-
tiisichen partijdag te Würzburg nam Schei-
demann nogmaals het woord inzake de
Elzas-Lotharingsche kwestie. Hij' verklaar
de o.a.Een partijgenoot sprak van Elzas-
Lotharingen in verband met het zelfbe-
stemmingsrecht der volkeren, maar de El-
zassers zijn geen bijzondere natie. Elzas-
Lotha,ringen is Duitsch gebied. Wij verlan
gen voor Elzas-Lotharingen volle autono
mie binnen het kader van het rijk. On
gereptheid va,n het rijk in onze vredes
voorwaarden (levendige bijval).
In de morgenzitting van den sociaal-
democratischen partijdag verklaarde Mul
ler (Berlijn) nog: Slechts aan een over
wonnen Duitschland zou thans Elzas-
Lotharingen afgenomen kunnen worden.
Wij strijden voor de integraliteit van het
rijk.
Schmid (München) deelde deze opvat
ting en zeide verder nog, dat niemand
in Beieren denkt aan een bijvoeging van
Elzas-Lotharingen bij iZuid-Duitschland.
Ook bij de Beiersche regeering was deze
gedachte opgegeven.
loersch. Het is heelemaal mijn bfedoe-
ling niet me te bemoieden met de zaken
van miss Catherwood, maar nu wei al
len zoo in droefheid zitten, had ik ge
dacht, dat je zielf liever thuis gebleven
z'oudt zijn. We hebben heusch wiel een
beetje vertroosting nooidig".
„Kind, kind, wat ben je onredelijk, ik
heb nooit de gave der verstroosting be-
zeten, daar moest je bij James: voor zijn,
-die heeft het héél vier gebracht in del
kunst gebroken harten te helen. Maar
bovendien, waarom moeten we nu alle
maal in Zak en asch gaan zitten? Om
dat miss Judith doo|d is? Dat gaat toch)
niet aan. Zeker, het was een heel goe
de ziel en ik vind hét ook jammer, dat
ze dood is, maar ze had toch haar leef
tijd en het is dus heelemaal zoo'n won
der niet, dat ze nu overleden is. Ik heb
miss Judith aJtijd voor heel verstandig
gehouden en nu moet ik peggen, dat ze
het opnieuw bewezen heeft, door heen
te gaan, zonder veel onnoodige drukte
te makenMaar wat zie je me ver
schrikt aan, lieveling, is het dan niet
waar, dat oude menschen schrikkelijk
lastig zijn?''
„Louis, wij hopen toch ook eenmaal
oud te Worden, ziou jij! het dan pret
tig vinden, als er zoo overje gesipro;
ken werd". f
Ik was bedroefd over Louis' woorden,
zóó lichtzinnig had ik hem nog nooit
De strijd in het Oosten.
Het Duitsch groothoofdkwartier meldt:
De op Oesel strijdende troepen stel
den zich in het bezitvan het voornaam
ste gedeelte van het eiland.
Op het Zuidwaarts loopend schiereiland
Sworben bieden de afgesneden Russische
Troepen nolg hardnekkigen tegenstand. Die
zware kustbatterijen zijn door hdti vuur
van onze schepen tot zwijgen gebracht.
Tegen de Oostkust werd de vijand zoo
sterk opgedrongen, dat slechts een deel
over den naar Mohn voerenden dam kon'
uitwijken.
Bij gevechten aan het bruggenhoofd
van Orisar,aan het strand van Oesel
werkten vanuit het Noorden onze zee-
strijdkrachten succesvol mede.
Ruim 2400 gevangenen zijn tot nu toe
geteld. Dit aantal zal nog hoioger wor
den als de verstrooide soldaten zijn op
gezocht.. 30 kanonnen, 21 machinegewe
ren en eenige vliegtuigen en veel voer
tuigen zijn tot nu toe in handen onzer:
landingstroepen,, Mie onder de voortref
felijke medewerking van de vloot het
voornaamste deel van hun taak in 4
dagen vervulden.
In de Golf van Riga zijn de eilanden
Runö en Abro door ons bezet.
Korte oorlogsberichten.
De Engel'sche pers twijfelt, dat de
onderneming 'der Duitschers in de Oost
zee zich nog dezen winter zal ontwik
kelen.
Een kort telegram' heeft onlangs!
in hechtenisneming, gemeld van mevrouw
Tunnel, de vrouw van het Fransche Ka
merlid, dat beschuldigd wordt van han
del' 'met den vijand. Mevrouw Turmel
wordt van medeplichtigheid daaraan be
schuldigd; zij as naar de St. Lazarus-
gevangenis overgebracht. Mevrouw Tur
mel wisselde steeds het Zwitsersche bank
papier, dat haar mian ontving) Een be
ambte van de Jordaan-bank, te Parijis,
heeft verklaard, dat hij: mevrouw Turmel
wel ïheerdan tien maal aan de bank
geholpen had.
In het Z. van Oost-Pruisen worden
den laatsten tijd wolven aangetroffen, die
het vee uit de weiden e'n stallen rooven.
Met ingang van 1 Nov. zal dnNoor-
wegen de broodkaart worden ingevoerd.
Het wekelijksch rantsoen zal 2 K.G. be
dragen.
In de pijn Achenbach' biji Dort
mund vond een ontploffing plaats'. Er
wenden ongeveer 11 personen gedood.
Galatz is door vliegers gebombar
deerd. Onder de burgefs vielen slacht
offers.
Te Londen dreigt een chauffeurs!-
staking uit te braken, tenzij! de vracht
prijzen met 50 pet. verhoogd mogen wor
den.
De Franschen moeten in de Middel-
l'andsche Zee twee Duitsche duikbooten
tot zinken hebben gebracht.
Volgens een bericht in de „Linzer
Blatter" hebben de laatste dagen in som
mige gedeelte van hoven-Oostenrijk hevige!
sneeuwvallen, die 'hier en daar giepaard!
gingen met sneeuwstorm plaats gehad.
Do boomschade is zeer aanzienlijk. Op,
talrijke plaatsen moest het electrisch ver
keer worden stopgezet. Verschillende fa-
brieken moesten tengevolge van deze sto
ring in het electrisch "bedrijf den arbeid
staken. De temperatuur is zeer l'aag, op,
de bergen ver beneden het vriespunt.
hooren spreken. „Louis", vroeg ik hem;
„dat meen je toch niet, zeg mij: toch,
dat je 'tniet meent, want je maakt me
daardoor Zoo ongelukkig. Je bent izlooi
heel anders dan vroeger, Louis, ik be
grijp je niet meer".
„Je kunt me toch wel begrijpen, alsi
ik je zeg, dat ik je meer dan ooit lief
heb, Chrystie. Ik zoek de, CathenVoodlsi
alleen op, omdat grootmoeder het twil,
heusch niet omdat ik er zoo gecharmeerd
ben. Hoe kun je jaloersch zijn op Cle
mentine, zé is even leelijfc als jiji mooal
bent en 'zeis nog onbeschaafder, aljS!
het er pp aan komt, dan haar moeder,
want bij haar moeder is het louter na
tuur en bij haar zijn de manieren eeri
vernisje".
„Nu ja, Louis; spreek 'mij! daar nu,
maar niet meer van, ik wilde je eigen
lijk nog wel even wat anders zieggen'.
Toen ik je beloofde onze verloving te
verzjwijgen, heb ik daar later bitter ver
driet over gehad en bij' het sterfbed van
tante Judith heb ik mezelf herhaaldelijk
verweten, dat ik op dien avotnd naar je
geluisterd heb. Ik kou wel alles willen
geven, als ik dat ééne geheim maar niet
verziwegen had. Zoodat, nu moet'je kie
ken: óf je moet met oom sprei, i, óf
w,e moieten voor elkaar eenvoudig niet
m,eer wezen dan we waren vóór dien
avond in de Villa Borghese''.
Een paar minuten stond Lo.u: met de
Uit New-York wordt bericht, daft
de World uit Boistou verneemt, dat dé
gouverneurs der Staten Masschusets, Ver
mont en Connecticut, voornemens zijn
tot de regeering van Washington het 'ver
zoek te richten de aanwerving eener di
visie in deze drie staten goed te keuren',
waarvan zij het opperbevel zouden aan
bieden aan den oud-president Roosevelt*
Volgens een Petrograid's bericht vanl
de „Times" rekent men er in Russische
diplomatieke kringen op, dat minister*
president Kerenski in den loop van den
a.s. winter een actie ten gunste van deal
vrede op touw zal zetten.
Uil; Petrograd wordt geseind: Het
congres der Russische Joden zal 10 Ja*
nuari bijeenkomen. De verkiezingen zul*
len in December plaats hebben. Het con
gres zal de eischen der Russische Joden
tegenover de Constituante en het vre
descongres formuléeren.
Volgens de „Köln. Volksztg." deelt
het „Nowoje Wremja" mede, dat deRusl*
sische minister van verkeer heeft ver*
klaard dat het geheele particuliere spoor*
wegverkeer in Rusland vanaf November
tot het einde van den oorlog moet wor*
den stopgezet, daar wegens het gebrek
aan brandstoffen in het vervolg alleen]
de militaire treinen zullen loopen.
.Volgens1 Italiaansche bladen zou
generaal Alexieff verklaard hebben, daij
Japan 'bereid is, actief in te grijpen opj
de Europeesche oorlogstooneelen tegen
zekere concessies, die speciaal door Rus
land zullen moeten worden verleend.
(De Parij.sche correspondent der
„Neue Zurcher Zeitung," verklaart, idat
bij den oogenblikkelijken toestand een
vrede door vergelijk niet te verwachten
is, en dat de oorlog slechts door eeni
volkomen nederlaag van ééne der oorlog
voerende groepen kan eindigen.
Een Franseh matroos werd! vijf maal
„getorpedeerd" en gered.
Door een wolkbreuk zijn de dorpen
Ardenza en Salviano, bij Livorno, bijbal
geheelverwoest. Veel huizen staan on*
der water. Een gasfabriek werd geheel
vernield en vele personen gekwetst.
Wolff meldt/ dat de Duitsche ree*
derijen onmiddellijk een aanvang) zullen
maken met den wederopbouw van haar
vloot. Het totaal bedrag der subsidies
werd in den Rijksdag op meer dan een
milliard mark geschat.
Het Engelsch Ministerie van Oor
log heeft een groote instelling opgericht,
waar de afgedankte militaire kleedingf-
stukken van de slagvelden en de kaml-
pen worden gesorteerd en hersteld, of
al!s lompen verkoent; 300,000 vrouwen
sorteferen de kl'eedingstukkèn.
Volgens een Hayas-bericht zijn del
geallieerden tot overeenstemming geko
men over een nieuwe verscherpte blok
kade van Duitschland, waarbij ook!de|
voorziening der onzijdigen aan meer be
perkende bepalingen onderworpen wordt.
Te .New-York is een man, die zich
Dunbar noemit, gearresteerd onder beschul
diging van samenzwering ten nadeele der
Vereenigde Staten. De arrestatie wordt
van zeer veel' belang geacht. De mart
is, naar mien gelooft, een Duische agent.
Hij moet aan boord van een 'Amerikaan*
schen onderzeeër dienst gedaan hebben.
Meer dan de helft der voorraad
schuren van Kansas City, op eén na dé
meeste aandacht zijn hoed te bekijken-
Eindelijk zeide hij: „Ik geloof, dat je'
gelijk hebt, Clhrystie, ik zal biet mijn
beer Perreu .sprekenvanavond nog
niet, morgen misschien ook 'nog niet,
maar toch heel gauw. Je begrijpt wel,
vandaag kunnen we daarover moeilijk
beginnen, begrafenis en verloving pas
sen niet goed bij elkaar en je moet toch
de vormen in acht nemen. Maar nu, lieve
Chrystie, moet ik weg, anders kom ik
nog te laat in ,,1'Angleterre'1'. Dus tot
morgén".
Eenige dagen gingen voorbij' 'en Louis
had nóg niet met "mijn oom gesproken,
onder voorwendsel nu, dat mijnheer Per-
ren niet al te best in orde was. Einde
lijk kwam het oogenblik, dat wij naar
Engeland terug zouden keeren.
Wij hadden ons voorgenomen, zoo spoe
dig mogelijk te reizen en ons in geen!
enkele stad op te houden, Jwant oomi
en ik. wij verlangden beiden even hard
naar Elmwood.
Tot mijn verwondering ging Louis mét
ons mede, er scheen in die dagen een
verkoeling tusschen de Catherwoods en
hem te zijn ontstaan en ik verbeeldde mij,
idat hij het niet onaangenaam zou vin
den, op gemakkelijke wijze met zijn tante
en nicht te breken.
v ji; iii mm fës
/"Wordt vph nart
i Mil WM*m
