iijtflrafirplffplÉ, J\o, IS Maandag 15 October ItlIV 83c Jaargang dreint© ünr!©€fB FEUiLLET©^. Verschijnt elken werkdag* HL <5 i r Uitgave van de Naaml. Venn. LUCTOR ET "EMERGO, gevestigd te Goes Hoofdbureau te Goes: -LANGE VORSTSTRAAT 219. Bureau te Middelburg: -* FIRMA F. P. DIIUI.I L. BURG. Drukkers: Oosterbaai) Le Co int re, Goes. WKWSSU Eéfl bezwaar. Wij Lebben de wijzigingen in bet Sta tuut onzer partij, gelijk die zijn voorge steld, in hoofdzaak in een vorig nommer gemeld Over 't algemeen kunnen wij er ons best mee vereenigen. Wij hebben slechts één bezwaar, na melijk tegen bet laten voortbestaan van Kamer- en Staten-Cengfales, ook daar waal leen andere grensregeling van het district, thans in kieskring verdoopt, de onmid dellijke stichting van een kieskringbe- sluur, uit de plaatselijke kiesvereenigin- gen noodig maakt. Wij begrijpen nog niet waarom die ver menging van oude centrales en nieuwe kieskring-besturen in bet statuut moet wor den vastgelegd. Het bezwaar van het rapport dat bij loslating van de Centrales vele belang- irijike krachten zouden verloren gaan, doe len wij niet. De flinke krachten in de Centrales zullen vanzelf in de kieskrin gen weer naar voren komen. Zij kunnen niet worden verdrongen. Wij; begrijpen ook niet hoe de leider onzer partij tegen het uitspreken van zoo danig bezwaar iiij de man van radi cale afdoening en rechtzetting zoo toor- ;nen kon, alis hij deedfl.11 een S t and a a r d- driestar tegen D e Rott e r d a miner. fntusschen, nu de leider dreigt met heengaan, indien het 'rap p oet-Beu m ei* niet aanvaard wordt, is onze houding terstond bepaald. Liever een op een enkel punt twee slachtig statuut met behoud van den Lei der, dan een volmaakt statuut zonder dezen. In geen geval geven wij den Leider prijs. Wij: vermoeden dat. hij vóór het. behoud van de Centrales zijii reden zal hebben; en vertrouwen dat hij, ook in 1918, bij leven en welzijn ons scheepje weer vei lig door de branding heen zal krijgen'. IDaarom leggen wij ons bij de voor- stellen-Beumer neer, en geven wij den Zeeuwschen kiesvereenigingen den raad dit voorbeeld te volgen. Trouwens onze provincie zal er wel den minsten last van hebben. Ons Provinciaal Comité komt straks te vervallen; en wij- houden slechts over onze plaatselijke en kieskringvereenigin- gen, met hun te Middelburg gevestigd Centraal Bestuur. Beknopt overzicht van den toestand. ïn een gemeenschappelijke onderneming van leger en vloot hebben de Duitschers voet gekregen op Dagö en Oesel, twee groote eilanden voor de Golf van Riga gelegen. Een officieus bericht uit Petrograd ver klaard, dat de Duitsche staf' sinds lan gen tijd deze onderneming heeft voorbe reid, welke door verzwakking; vanden Russischen wachtdienst begunstigd werd.' Zonder twijfel werd de landing met bui tengewone snelheid doorgevoerd. De ge lande strijdkrachten worden op een a twee divisies geschat. Het bericht constateert verder, dat de verovering va.n Oesel en Dagö clen Rus sen heeft beroofd van hun overheerschen- de positie in den Riga-bocht, en dat de vij and waarschijnlijk nieuwe ondernemingen in de ricÈting van Hapsal zal uitvoeren. Het bericht eindigtBe gebeurtenissen, in de Golf van Riga kunnen van invloed zijn op den toestand der Russische troe pen hij Segewald, waar het front moet versterkt worden, tenzij men de linie Wen denWalk kiesl. De minister van marine heeft de re- j geering dadelijk na zijn terugkeer uit het hoofdkwartier rapport uitgebracht over den toestand. De regeering besloot dade lijk alle -krachten te wijden aan de or ganisatie van de landsverdediging. Het Petrogradsche telegraaf-agentschap meldt: Onder bescherming van overmach tige zeestrijdkrachten, deden de Duitschers den 12d-en October een landing in den bocht, van lage lacht, in het Noorden van hel eiland Oesel en op- aangrenzende kus ten. Andere vijandelijke troepen landden na- hij het dorp Serro, in het Zuid-Westen ■van het eiland Dagö. Onze kus-tbatterijen werden door het machtige vuur van vij andelijke schepen tot zwijgen gebracht. De vijandelijke onderneming werd door een dichten nevel begunstigd. Bet garni zoen van liet eiland Oesel heeft den strijd gen van Radoslawof dus en in het ant- mogelijke maatregelen zijn getroffen, om het landingsleger terug te slaan. We twijfelen er niet aa.n, of de Duit schers zullen Iiun positie op deze eilanden voorloopig wel kunnen handhaven. Doch wanneer wij de kwestie bezien in het licht, waarin we alle overwinningen der Duitschers plegen te bezien, dan coinclu- deeren wij tevens, dat ook deze actie tot verlenging van den krijg zal bijdragen. De „Lokal-Anzeiger" meldt, dat de staatssecretaris van marine, Von Capelle, zijn ontslag heeft ingediend. De gevolgen der crisis beginnen zich dus reeds af te teekenen. Het Berliner Tageblatt" schrijft: „Michaëlis leidt nog de zaken, maar liij is zwakker dan Von Bethmann Hollweg in diens zwakste uren, en het blad voorspelt, dat na Von Capelle misschien ook Helfferich zijn ontslag zal indienen. 'Hetzelfde blad bevat echter de mede- deeling, dat de rijkskanselier zijn positie niet geschokt acht. Dit wekt 'inderdaad bevreemding. Maar men is er nog niet. dn ieder geval is het uitstel van Mi chaëlis reis naar Koerland een teeken van gewichtige, op handen zijnde gebeur tenissen. De crisis schijnt dus, ondanks het heen gaan. van Von Capelle, te zullen voort duren en daarbij doet zich hetzelfde ver schijnsel voor, dat men kon opmerken vóór het ontslag van Bethmann Hollweg, n.l. dat de kanselier op den steun van geen enkele partij, kan rekenen. Zou Von Kühlmann steaks het staats schip moeten sturen? Aan een feestmaal hebben keizer Wil helm en koning; Ferdinand van Bulgarije heildronken op elkander uitgebracht. De koning heeft daarbij gewezen op het stre-_ ven van het Bulgaarsche volk, om de nationale eenheid te verwezenlijken en de keizer heeft in zijn antwoord dit stre ven gehuldigd. Evenals in de redevoerin gen va.n Radosiawof dus en in het ant woord op de Pauselijke nota houdt Bulga rije, met. instemming van zijn bondge- nooten, vast aan de toepassing van het nationaliteitènheginsel voor Bulgarije: alle Bulgaren moeten onder een soepter ver- eenigd worden. Dit sluit in, dat Bulga rije niet afziet van machtsuitbreiding; en dat de doorvoering van dit Bulgaarsche nati on a litei t e n be ginsel in de toekomst een bron voor nieuwe Balkantwisten kan vor- Bewerkt aaar het Engelsch van 1 SHMAI JANE W0R301S& 91) Gelukkig werd mevrouw Catherwood genoodzaakt het gesprek op dit punt af te breken, want ,op dat oogenblik kwam! Louis binnen en na een haastig afscheid kon ik weer naar boven gaan. waar ik tante Judith eer erger dan, beter vpnd. Toen ik 's middags met oom alleen was, vroeg ik hem: „oom, ik' dacht, dat u me gezegd had, dat. mijnheer Edmund Catherwood weduwnaar was?" Dat heb ik ook gezegd, kind, maar ik was daarin abuis en ik heb vermoe delijk indertijd gehoord, dat hij; met eten weduwe was getrpuwd. Het schijnt, dat Louis niet al te zeer op zijn tante en nichtje gesteld is, maar ik zal hem hierover nog. wel' eens toespreken, want dat gaat nu eenmaal niet." Die toespraak was echter overbodig, want na verloop van eenige dagen bra< '.t Louis den grootsten tijd van den dag in het hotel zijner familieleden door. men. Miss Judith bleef al dien Ujjd ernstig ongesteld en inzonderheid oom maakte zich zeer ongerust over haar toe&tand. In andere omstandigheden zou ik del ge1- ringe attentie van Louis tegenover mij diep hebben gevoeld, maar door mijn groote bezorgdheid over tante Judith mi-sl- te ik hem nauwelijks1. James vervulde zijn plaats zoo goed mogelijk en ik weef heuisch .niet, wat wij hadden moeten bet- ginnen zonder hem; oom verklaarde dan ook, da,t hij was „een uitstekend góe'd jongmensch." W.eldra ontdekte ik, dat de C at het- woods op een grooten voet waren inge richt; zij reisden met twee kameniers, een lakei, hun eiglen koetsier en na tuurlijk een reisknecht. Bovendien had den zij de mooiste kamers van 't hotel Treurige dagen brachten wij nu in Rome door. Hoewel de koorts van tante Judith niet besmettelijk bleek te zijn, was zij toch 'heel moeilijk te onderdrukken en spoedig bemerkten wij, dat de l'ongen ernstig waren aangedaan. De dokter sprak steeds varr „verkoudheid, die was over gegaan in longontsteking en gepaard ging met onmiskenliare teekenen van mala ria." Na verloop van tijd nam de koorts echter af en begonnen ook de longen Bs EUassers In den oorlog. De redactie van de' „Straszhurgei- Post" had den commandeerenden generaal van het Elzassische legercorps (15de), gene raal Von Deimling verzocht, iets. over de houding der Elza.ssische troepen ge durende dezen oorlog te schrijven. Deze antwoordde met het volgende oordeel: De Elzasser is, zooals van oudsher is hekend, een degelijk, opgewekte gewil lige en dappere soldaat. Toen hot corps bij 't begin van den oorlog uitrukte, be stond het voor e.en zeer sterk gedeelte uit Elzassers; thans is dat getal door verliezen natuurlijk afgenomen. Een kern van Elzassers is echter nog in elk regi ment van dit corps voorhanden, en deze kern behoort lot de beste bestanddeelten. Het Elzassische vijftiende legercorps heeft lol heden gestaan aan het "Wes telijk front. De slagen van Mi.il hausen en Saarhwrg, de bestorming van Ga.onne on van den Chemin des Dames in 1914, de verovering van'1 hoogte 60 voor Ype- ren en Hooge in 1915, de gevechten voor Verdun, namelijk "om lort Vaux en de worsteling aan de Soutane bij 'Sailly in 1916, ziedaar de voornaamste plaatsen van hun zwaren, doch zegevierenden strijd. In al deze gevechten hebben de Elzas sers hun volle plicht vervuld en zich gehouden als;'dappere Duitsche soldaten. Er zijn uitzonderingen geweest bijl het zenuw vernietigend trommelvuur, doch dat waren dan ook uitzonderingen, die in zulke posities steeds voorkomen en hun reputatie van strijders zonder vrees of blaam n'iet kunnen schaden. Den la.ng- stcn tijd van de drie eerste oorlogsjaren heeft het Elzassische legercorps tegen de Franschen gestreden. Als deze meenen, dat de „Elzassers met tegenzin in den strijd gegaan zijn, dan. is dat een groots vergissing. De Elzassers hebben zich in het kader van hun corps' echte Duitsche soldaten getoond en zijn, in 't bewustzijn, den vaderlandschen bodem tegen den ge- meenschappelijken vijand te verdedigen, hun plicht volkomen nagekomen. De vele aan de Elzassers verleende ijzeren krui sen 1ste en '2de klasse spreken een dui delijke taal. Korts oerScgslierichte!). Naar het „Litanisches Press-Bureau" te Lausanne meedeelt, heeft een door den. paus goedgekeurde inzameling ter le diging van de;n'Inoiod in vLitauen in Duitsch- land ongeveer een jnillio'en mark opge bracht, in 4. Nederlandsche bisdommen 1X30,000 gulden en in de bisdommen Luik en 'Namen 72,000 frs. In Engeland is na een verordening uitgevaardigd, volgens welke de vermen ging van brood met aardappelen geoor loofd is. Het maximum, dat bij de be reiding van brood toegestaan is, bedraagt een pond aardappelen op elke zeven pond bloem. Uit Bonn i,s!' het eerste gezelschap dame,si uit den aanzienlijken stand naai de 'munitiefabriek Troisdorf vertrokken, o-ia daar voor het leger te, werken. Te Frankfort aan de Main en Heidelberg hebben zich ook meisjes-studenten voor munitie-arbeid beschikbaar gesteld. Het Engelsche ministerie van mu nitie heelt vergunning gegeven, om-voor automobielen lichtgas! als "beweegkracht te -gebruiken. Dientengevolge worden nu vel'e -auto's; van „gaszakken" voorzien. Be kosten bedragen maar een derde ge deelte van die voor benzine. weer in hun gewonen toestand te komen, z-oodat wijl ons vleiden, dat -het ergste nu voorbij was-. Maar onze hoop bleek ijdel' en het zoozeer gewenschte herstel bleef uit. Onze lieve zieke werd gedurig zwakker en een hevige hoest plaagde haar -onophoudelijk. Zijl wasi "zeer geduldig, -ofschoon ik eir zeker van was, dat zij veel pijn leed, het scherpe-, Ixoekige in haar was nu geheel' verdwenen en had plaats! gemaakt voor zachtheid en geduld. Het was treurig om te zien, hoe moe deloos mijn oom onder dien tegenslag werd. Eens toen hij een poosje .bij tante Judith -op de ziekenkamer was' geweest, riep ,hijl mij bij zich in den tuin. „Gbrys- tie," zeide hiji droefgeestig, „ik wilde wel, dat wij' nooit te Rome gekomen waren." Ik zeide hem, dat ik er ook zoo over dacht en daar wij beiden, zeer ernstig' ge stemd waren, begonnen wij' een gesprek over het verleden op Elmwood, over den godsdienst en nog zooveel' andere onder werpen, waaruit mij bleek, dat -oom, sinds ik een klein meisje w:-s. wel bij zonder veranderd was. „Ik heb geleerd, Chrystie," zeide Hij naderhand, dat gods dienst geen theorie is of 1 rte, maar een levensbeginsel, d. o üuen en laten bepalen moet. Ik heb de les Den hoogbejaarden Belgischen staats minister graaf Woeste, is dezer dagen een ongeval overkomen. In de Koning straat te Brussel werd hij door de traim overreden en liep daarbij' eenige verwon- i dingen aan het. hoofd ,op. Een bende misdadigers heeft op de WJadikwow&asspoor een sneltrein doen ontsporen door 't opbreken van de rails. Zes wagons stortten van den spoordijk. Alle passagiers, waarvan 8 gedood en 50 gewond waren, zijn beroofd. Te Praag' werd een koetsier door een politie-ag,ent berispt, omdat hij zijn paard met den zweep sloeg. Daarop wend de hij zich opgewonden tot den politie agent en zei: „Die ia goed! Hier mag men geen paard slaan en daar worden de menschen vermoord." Wegens deze opmerking; wercl hiji tot zes maanden ztwa- ra kerkerstraf veroordeeld met om de veertien -dagen een dag vasten en een hard bed. In Duitsche bladen wordt gewag, gemaakt van eenige gevallen, dat vrou wen en meisjes haar lange vlechten op het altaar des vaderlands hebben geof ferd om van dat 'haar drijfriemen voor duikbooten te maken. Er tijfin deze of fervaardigheid nog baas boven baas, want in Rusland hebben al sinds lang;, hon derden meisjes lieur haren opgeofferd, om de soldaténpet te kunnen dragen en dienst te kunnen nemen in het leger. Wolff meldt de ontdekking vaneen nieuw geval v-an Entente-spiounagö in Budtschland. De spionnage gaat uit van de drie leidende Entente-mogendheden, doch het middelpunt schijnt Londen te zijn, van waaruit de admiraliteit en de herichtenafdeeling' van het ministerie van oorlog orders zenden naar Kopenhagen. Van hier uit worden deze dan aan mi litaire- en marine-attaché's medegedeeld. Aan den Isonzo en op liet Tirol'er- front, kwam het op vele punten tot le vendige artillerie-actie. De op 79-jarigeu leeftijd overleden Hertog Philips van Wiirtembufg, de vader van hertog Albreofit, die op het weste lijk ftQiit het commando over een le gergroep voert, was te Neuilly geboren ais zoon van hertog Alexander van Wür- temherg- en prinses Maria van Orleans. Hij was gehuwd niet aartshertog '^iariaj Theresia van Oostenrijk. De hertog leef de zeer teruggetrokken te; Stuttgart. De gemeenteraad van Lyen heeft besloten den minister van P. en T. te verzoeken de noodige voorbereidende stappen te doen voor de instelling! van een postiuchtdienst tusschen Lyon, Mar seille en Parijs en, zoo mogelijk, met. Algiers. Baron Fredericks, oud-opperhofce- remoniemeester, is door de- Russische regeering onder een cautiestelling van 50,000 roebel, wegens zijn hoogen leef tijd, in vrijheid gesteld. De Engelsche aanval aan hetVlaam- sche front is Vrijdag, in den regen bl'iji- Ven steken. j Te Berlijn zijn een boekdrukker en zijn vrouw tot 2 en 1 jaar glevangenisl cordeeld, omdat zij levensmiddelenkaarten hadden nagemaakt. De „Idea- Nazionale" vermeldt, dat bij een gevecht in de Adria-tische; Zee de Italiaansche torpedoboot „Turbine" zich niet heeft willen overgeven aan de vijandelijke torpedojagers, op welke zij al haar munitie verschoten had, doch Wil Hl, «II —BK—BI«a—Eg—M wel laat geleerd, maai- G-od zij gedankt, toch niet te l'aat, gelukkig." We .spraken in dit verband -ookf nog Over den heilzamen invloed, dien tante Rachel op mij en ons allen gehad had in de laatste jaren van haar leven. „O, die goede, ou.de kamers, oom", riep; ik! vol verlangen uit, „wat zou ik blij zij'n, al'sl ik 'ze weer zag. Iki geloof, dat ik zoui d.ausen van blijdschap. Dat heer lijke Elmwood, ik heb nooit geweten, dat ik §r zóóveel" van hield." Gelukkig maar. dat ik niet wist, toen ik' dat zei de, dat Elmwood nooit meer mijn te huis 'zou zijn. Oom begon nu met mij over tante Judith te spreken en zeide, dat hiji vree- selijtk ongerust over haar was en dat hij zelfs aan haar herstel ging twijfelen. „Vanmorgen," .zeide hij-, „vroeg -ik den dokter, wat hij! er van dacht, i'kf zei hem, dat ik mij1 erg ongerust maakte en hij stemde- mij toe, dat er .inder daad reden tot bezorgdheid was en dat, als de patiënte niet zulk een sterk' ge stel' had gehad, zij ongetwijfeld reeds aan de ziekte bezweken zou zlijn. En al's ze nu nog maar wat jonger was, dan zou ze nog wel herstellen, maar u voelt wel, zeide bijl, als je de zestig al "bent gepasseerd, dan gaat het met Ab o nn em entsprijs: Per 3 maanden te. p. post f 1.50 Losse nummers-0.05 Prijs der Advertentie». 1—4 regels f 0.80, iedere regel meer 20 cL 3-maal wordt 2-maal berekend. Bij abonnement voordeelige voorwaarden'. Bewijsnummers 5 cent. de kleppen heeft laten openen en zich heeft doen zinken. De socialisten blijven te Stockholm voor den vrede werken, verklaarde Wi- baut. Niemand denkt er aan de actie op te geven. Omtrent de voedselvoorziening in Duitschland deelde Wibaut mede, 'dat het in Duitschland daarmede thans veel he ter is gesteld dan in Maart j.l. toen hiji er ook vertoefde. Er zijn nu meer aardappelen, er isl nicer vlees'ch en het brood-rantsoen is gebracht op 280 gra'ml per dag y-,n pel; persoon, meer dus dan bijl ons te lande. Alleen het vet is! zéér schaars: Maar van „.uithongeren" is voorshands geen) sprake. - Een brand in een graanelevator te Broeklijn veroorzaakte een schade van meer dan een millioen dollar, terwijl bo vendien nog meer dan 106.000 bushels graan verloren gingen. De brand brak uit na deontploffing van een bom. Gok bij College Point brak een brand uit, tengevolge waarvan een fabriek werd vernield, die grensde aan de fabriek voor vliegtuigen. Binnenland. Het geschil met Engeland. De „Manchester Guardian" schrijft in een hoofdartikel „De Geallieerden dienen hun politiek jegens Nederland te verklaren. Zij wen- schen een volledige 'blokkade met zoo min mogelijk ontberingen voor de neu tralen, met name voor Nederland, dat bijzondere aanspraak op hun considera-' tie heeft". De „Daily News" schrijft: -Onze geschilpunten met Nederland zijn tot een enkel punt te herleiden, n.l. den doorvopr van grind en zand. Het is nau welijks te gelo'oven, dat Holland daaraan een zoo; groot belang hecht, dat het er op aan laat komen, om een crisis te for- cee-ren in onze wederkeerige betrekkin gen. Het feit had men vooruit moeten zien aankomen, dat daaruit een crisis zïP'U hehben kunnen ontstaan. Waarschijn lijk steekt hier veel meer achter, dan de regeering toelaat, dat gepubliceerd wordt. Buitengewoon oor log scredie t. ïfet wetsontwerp voor het buitengewoon Ooa-iogscpediet voor het tweede halfjaar 1917 is naar d(en Raad van State ver- zo nd|en. Zaan d a in. T|e Zaandam 1-oopen hardnekkige ge ruchten, dat de heer Ter Laan, Burge meester, gevolg heeft gegeven aan zijn onlangs geuit voornemen en zijn ontslag heeft gevraagd als burgemeester. Dit zou hem echter zijn geweigerd, waarop hij toen zijn ontslag heeft genomen. De oor- haak van dit g,evr-aagd ontslag ligt nergens anders in, dan dat de heer Ter Laani niet langer de verantwoordelijkheid op zich wil nemen, vanwege de financieele toestand der -gemeente. Naar zijn meening bevindt zich Zaandam, aan den rand van een bankroet. De sociaal-democratische meerderheid springt hier in den laatsteul tijd nogal vreemd om met de gemeente- penningen, o.a. een Centrale Keuken van f 50.000, Gemeenteblad enz;, enz. (Rott.) Hofb richten. H. M. d-e Koningin lieeft welwillend aanvaard een door 'n 17-jarig meisje, N. v. Meenen, verpleegde in het Ned. Herv. die beterschap zoo hard niet meer. In het kort scheen hij miji erop te willen voorbereiden, dat wij niet al' te veel hoop moesten hebben op een goeden af loop." „Ik heb h-et wel' gedacht," antwoord de ik treurig, en mevrouw Tra-Hord denkt er ook zoo over. Konden wij tante maar naar .Elmwood terug brengen, oom." „Onmogelijk, kind, de dokter zegt, dat 'er geen denken aan is, dat ze het ho tel, laat staan, Rome kan verlaten. Ik vrees', Chrystie; "dat ze bier nooit meer vandaan komen zal'." Ik vreesde dit evenzeer en teen onuit sprekelijk gevoel van droefheid drukte dien avond mijn geest terneer._ Spoedig hernam oom: „We zien Louis! tegenwoordig bijna niet meer. Het is- erg onaardig van hem; ons', nui we in deze droevige omstandigheden zijn, in den steek te laten." „Dat moet u niet, zeggen, oom," ver dedigde ik Louis, „hij vraagt telkens hoe het tante gaat -en iederen dag brengt hij de prachtigste vruchten voor Waar mee. Bovendien, al bleef hiji Thuis; wat zou ons dat helpen." i - _j§ l'iÜ (Wordt veiolgl ■HÉLl .Lu. 1

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1917 | | pagina 1