iijtflrafirplffplÉ,
J\o, IS
Maandag 15 October ItlIV
83c Jaargang
dreint© ünr!©€fB
FEUiLLET©^.
Verschijnt elken werkdag*
HL <5
i r
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET "EMERGO,
gevestigd te Goes
Hoofdbureau te Goes:
-LANGE VORSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg: -*
FIRMA F. P. DIIUI.I L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaai) Le Co int re, Goes.
WKWSSU
Eéfl bezwaar.
Wij Lebben de wijzigingen in bet Sta
tuut onzer partij, gelijk die zijn voorge
steld, in hoofdzaak in een vorig nommer
gemeld
Over 't algemeen kunnen wij er ons
best mee vereenigen.
Wij hebben slechts één bezwaar, na
melijk tegen bet laten voortbestaan van
Kamer- en Staten-Cengfales, ook daar waal
leen andere grensregeling van het district,
thans in kieskring verdoopt, de onmid
dellijke stichting van een kieskringbe-
sluur, uit de plaatselijke kiesvereenigin-
gen noodig maakt.
Wij begrijpen nog niet waarom die ver
menging van oude centrales en nieuwe
kieskring-besturen in bet statuut moet wor
den vastgelegd.
Het bezwaar van het rapport dat bij
loslating van de Centrales vele belang-
irijike krachten zouden verloren gaan, doe
len wij niet. De flinke krachten in de
Centrales zullen vanzelf in de kieskrin
gen weer naar voren komen. Zij kunnen
niet worden verdrongen.
Wij; begrijpen ook niet hoe de leider
onzer partij tegen het uitspreken van zoo
danig bezwaar iiij de man van radi
cale afdoening en rechtzetting zoo toor-
;nen kon, alis hij deedfl.11 een S t and a a r d-
driestar tegen D e Rott e r d a miner.
fntusschen, nu de leider dreigt met
heengaan, indien het 'rap p oet-Beu m ei* niet
aanvaard wordt, is onze houding terstond
bepaald.
Liever een op een enkel punt twee
slachtig statuut met behoud van den Lei
der, dan een volmaakt statuut zonder
dezen.
In geen geval geven wij den Leider
prijs.
Wij: vermoeden dat. hij vóór het. behoud
van de Centrales zijii reden zal hebben;
en vertrouwen dat hij, ook in 1918, bij
leven en welzijn ons scheepje weer vei
lig door de branding heen zal krijgen'.
IDaarom leggen wij ons bij de voor-
stellen-Beumer neer, en geven wij den
Zeeuwschen kiesvereenigingen den raad
dit voorbeeld te volgen.
Trouwens onze provincie zal er wel
den minsten last van hebben.
Ons Provinciaal Comité komt straks te
vervallen; en wij- houden slechts over
onze plaatselijke en kieskringvereenigin-
gen, met hun te Middelburg gevestigd
Centraal Bestuur.
Beknopt overzicht van den toestand.
ïn een gemeenschappelijke onderneming
van leger en vloot hebben de Duitschers
voet gekregen op Dagö en Oesel, twee
groote eilanden voor de Golf van Riga
gelegen.
Een officieus bericht uit Petrograd ver
klaard, dat de Duitsche staf' sinds lan
gen tijd deze onderneming heeft voorbe
reid, welke door verzwakking; vanden
Russischen wachtdienst begunstigd werd.'
Zonder twijfel werd de landing met bui
tengewone snelheid doorgevoerd. De ge
lande strijdkrachten worden op een a
twee divisies geschat.
Het bericht constateert verder, dat de
verovering va.n Oesel en Dagö clen Rus
sen heeft beroofd van hun overheerschen-
de positie in den Riga-bocht, en dat de vij
and waarschijnlijk nieuwe ondernemingen
in de ricÈting van Hapsal zal uitvoeren.
Het bericht eindigtBe gebeurtenissen,
in de Golf van Riga kunnen van invloed
zijn op den toestand der Russische troe
pen hij Segewald, waar het front moet
versterkt worden, tenzij men de linie Wen
denWalk kiesl.
De minister van marine heeft de re-
j geering dadelijk na zijn terugkeer uit het
hoofdkwartier rapport uitgebracht over
den toestand. De regeering besloot dade
lijk alle -krachten te wijden aan de or
ganisatie van de landsverdediging.
Het Petrogradsche telegraaf-agentschap
meldt: Onder bescherming van overmach
tige zeestrijdkrachten, deden de Duitschers
den 12d-en October een landing in den
bocht, van lage lacht, in het Noorden van
hel eiland Oesel en op- aangrenzende kus
ten.
Andere vijandelijke troepen landden na-
hij het dorp Serro, in het Zuid-Westen
■van het eiland Dagö. Onze kus-tbatterijen
werden door het machtige vuur van vij
andelijke schepen tot zwijgen gebracht.
De vijandelijke onderneming werd door
een dichten nevel begunstigd. Bet garni
zoen van liet eiland Oesel heeft den strijd
gen van Radoslawof dus en in het ant-
mogelijke maatregelen zijn getroffen, om
het landingsleger terug te slaan.
We twijfelen er niet aa.n, of de Duit
schers zullen Iiun positie op deze eilanden
voorloopig wel kunnen handhaven. Doch
wanneer wij de kwestie bezien in het
licht, waarin we alle overwinningen der
Duitschers plegen te bezien, dan coinclu-
deeren wij tevens, dat ook deze actie tot
verlenging van den krijg zal bijdragen.
De „Lokal-Anzeiger" meldt, dat de
staatssecretaris van marine, Von Capelle,
zijn ontslag heeft ingediend.
De gevolgen der crisis beginnen zich
dus reeds af te teekenen. Het Berliner
Tageblatt" schrijft: „Michaëlis leidt nog
de zaken, maar liij is zwakker dan Von
Bethmann Hollweg in diens zwakste uren,
en het blad voorspelt, dat na Von Capelle
misschien ook Helfferich zijn ontslag zal
indienen.
'Hetzelfde blad bevat echter de mede-
deeling, dat de rijkskanselier zijn positie
niet geschokt acht.
Dit wekt 'inderdaad bevreemding.
Maar men is er nog niet.
dn ieder geval is het uitstel van Mi
chaëlis reis naar Koerland een teeken
van gewichtige, op handen zijnde gebeur
tenissen.
De crisis schijnt dus, ondanks het heen
gaan. van Von Capelle, te zullen voort
duren en daarbij doet zich hetzelfde ver
schijnsel voor, dat men kon opmerken
vóór het ontslag van Bethmann Hollweg,
n.l. dat de kanselier op den steun van
geen enkele partij, kan rekenen.
Zou Von Kühlmann steaks het staats
schip moeten sturen?
Aan een feestmaal hebben keizer Wil
helm en koning; Ferdinand van Bulgarije
heildronken op elkander uitgebracht. De
koning heeft daarbij gewezen op het stre-_
ven van het Bulgaarsche volk, om de
nationale eenheid te verwezenlijken en
de keizer heeft in zijn antwoord dit stre
ven gehuldigd. Evenals in de redevoerin
gen va.n Radosiawof dus en in het ant
woord op de Pauselijke nota houdt Bulga
rije, met. instemming van zijn bondge-
nooten, vast aan de toepassing van het
nationaliteitènheginsel voor Bulgarije: alle
Bulgaren moeten onder een soepter ver-
eenigd worden. Dit sluit in, dat Bulga
rije niet afziet van machtsuitbreiding; en
dat de doorvoering van dit Bulgaarsche
nati on a litei t e n be ginsel in de toekomst een
bron voor nieuwe Balkantwisten kan vor-
Bewerkt aaar het Engelsch van
1 SHMAI JANE W0R301S&
91)
Gelukkig werd mevrouw Catherwood
genoodzaakt het gesprek op dit punt af
te breken, want ,op dat oogenblik kwam!
Louis binnen en na een haastig afscheid
kon ik weer naar boven gaan. waar ik
tante Judith eer erger dan, beter vpnd.
Toen ik 's middags met oom alleen
was, vroeg ik hem: „oom, ik' dacht, dat
u me gezegd had, dat. mijnheer Edmund
Catherwood weduwnaar was?"
Dat heb ik ook gezegd, kind, maar
ik was daarin abuis en ik heb vermoe
delijk indertijd gehoord, dat hij; met eten
weduwe was getrpuwd. Het schijnt, dat
Louis niet al te zeer op zijn tante en
nichtje gesteld is, maar ik zal hem
hierover nog. wel' eens toespreken, want
dat gaat nu eenmaal niet."
Die toespraak was echter overbodig,
want na verloop van eenige dagen bra< '.t
Louis den grootsten tijd van den dag
in het hotel zijner familieleden door.
men.
Miss Judith bleef al dien Ujjd ernstig
ongesteld en inzonderheid oom maakte
zich zeer ongerust over haar toe&tand.
In andere omstandigheden zou ik del ge1-
ringe attentie van Louis tegenover mij
diep hebben gevoeld, maar door mijn
groote bezorgdheid over tante Judith mi-sl-
te ik hem nauwelijks1. James vervulde
zijn plaats zoo goed mogelijk en ik weef
heuisch .niet, wat wij hadden moeten bet-
ginnen zonder hem; oom verklaarde dan
ook, da,t hij was „een uitstekend góe'd
jongmensch."
W.eldra ontdekte ik, dat de C at het-
woods op een grooten voet waren inge
richt; zij reisden met twee kameniers,
een lakei, hun eiglen koetsier en na
tuurlijk een reisknecht. Bovendien had
den zij de mooiste kamers van 't hotel
Treurige dagen brachten wij nu in
Rome door. Hoewel de koorts van tante
Judith niet besmettelijk bleek te zijn, was
zij toch 'heel moeilijk te onderdrukken
en spoedig bemerkten wij, dat de l'ongen
ernstig waren aangedaan. De dokter sprak
steeds varr „verkoudheid, die was over
gegaan in longontsteking en gepaard ging
met onmiskenliare teekenen van mala
ria."
Na verloop van tijd nam de koorts
echter af en begonnen ook de longen
Bs EUassers In den oorlog.
De redactie van de' „Straszhurgei- Post"
had den commandeerenden generaal van
het Elzassische legercorps (15de), gene
raal Von Deimling verzocht, iets. over
de houding der Elza.ssische troepen ge
durende dezen oorlog te schrijven. Deze
antwoordde met het volgende oordeel:
De Elzasser is, zooals van oudsher
is hekend, een degelijk, opgewekte gewil
lige en dappere soldaat. Toen hot corps
bij 't begin van den oorlog uitrukte, be
stond het voor e.en zeer sterk gedeelte
uit Elzassers; thans is dat getal door
verliezen natuurlijk afgenomen. Een kern
van Elzassers is echter nog in elk regi
ment van dit corps voorhanden, en deze
kern behoort lot de beste bestanddeelten.
Het Elzassische vijftiende legercorps
heeft lol heden gestaan aan het "Wes
telijk front. De slagen van Mi.il hausen
en Saarhwrg, de bestorming van Ga.onne
on van den Chemin des Dames in 1914,
de verovering van'1 hoogte 60 voor Ype-
ren en Hooge in 1915, de gevechten voor
Verdun, namelijk "om lort Vaux en de
worsteling aan de Soutane bij 'Sailly in
1916, ziedaar de voornaamste plaatsen
van hun zwaren, doch zegevierenden
strijd.
In al deze gevechten hebben de Elzas
sers hun volle plicht vervuld en zich
gehouden als;'dappere Duitsche soldaten.
Er zijn uitzonderingen geweest bijl het
zenuw vernietigend trommelvuur, doch dat
waren dan ook uitzonderingen, die in
zulke posities steeds voorkomen en hun
reputatie van strijders zonder vrees of
blaam n'iet kunnen schaden. Den la.ng-
stcn tijd van de drie eerste oorlogsjaren
heeft het Elzassische legercorps tegen de
Franschen gestreden. Als deze meenen,
dat de „Elzassers met tegenzin in den
strijd gegaan zijn, dan. is dat een groots
vergissing. De Elzassers hebben zich in
het kader van hun corps' echte Duitsche
soldaten getoond en zijn, in 't bewustzijn,
den vaderlandschen bodem tegen den ge-
meenschappelijken vijand te verdedigen,
hun plicht volkomen nagekomen. De vele
aan de Elzassers verleende ijzeren krui
sen 1ste en '2de klasse spreken een dui
delijke taal.
Korts oerScgslierichte!).
Naar het „Litanisches Press-Bureau"
te Lausanne meedeelt, heeft een door
den. paus goedgekeurde inzameling ter le
diging van de;n'Inoiod in vLitauen in Duitsch-
land ongeveer een jnillio'en mark opge
bracht, in 4. Nederlandsche bisdommen
1X30,000 gulden en in de bisdommen Luik
en 'Namen 72,000 frs.
In Engeland is na een verordening
uitgevaardigd, volgens welke de vermen
ging van brood met aardappelen geoor
loofd is. Het maximum, dat bij de be
reiding van brood toegestaan is, bedraagt
een pond aardappelen op elke zeven pond
bloem.
Uit Bonn i,s!' het eerste gezelschap
dame,si uit den aanzienlijken stand naai
de 'munitiefabriek Troisdorf vertrokken,
o-ia daar voor het leger te, werken. Te
Frankfort aan de Main en Heidelberg
hebben zich ook meisjes-studenten voor
munitie-arbeid beschikbaar gesteld.
Het Engelsche ministerie van mu
nitie heelt vergunning gegeven, om-voor
automobielen lichtgas! als "beweegkracht
te -gebruiken. Dientengevolge worden nu
vel'e -auto's; van „gaszakken" voorzien.
Be kosten bedragen maar een derde ge
deelte van die voor benzine.
weer in hun gewonen toestand te komen,
z-oodat wijl ons vleiden, dat -het ergste
nu voorbij was-. Maar onze hoop bleek
ijdel' en het zoozeer gewenschte herstel
bleef uit. Onze lieve zieke werd gedurig
zwakker en een hevige hoest plaagde
haar -onophoudelijk.
Zijl wasi "zeer geduldig, -ofschoon ik eir
zeker van was, dat zij veel pijn leed,
het scherpe-, Ixoekige in haar was nu
geheel' verdwenen en had plaats! gemaakt
voor zachtheid en geduld.
Het was treurig om te zien, hoe moe
deloos mijn oom onder dien tegenslag
werd. Eens toen hij een poosje .bij tante
Judith -op de ziekenkamer was' geweest,
riep ,hijl mij bij zich in den tuin. „Gbrys-
tie," zeide hiji droefgeestig, „ik wilde wel,
dat wij' nooit te Rome gekomen waren."
Ik zeide hem, dat ik er ook zoo over
dacht en daar wij beiden, zeer ernstig' ge
stemd waren, begonnen wij' een gesprek
over het verleden op Elmwood, over den
godsdienst en nog zooveel' andere onder
werpen, waaruit mij bleek, dat -oom,
sinds ik een klein meisje w:-s. wel bij
zonder veranderd was. „Ik heb geleerd,
Chrystie," zeide Hij naderhand, dat gods
dienst geen theorie is of 1 rte,
maar een levensbeginsel, d. o üuen
en laten bepalen moet. Ik heb de les
Den hoogbejaarden Belgischen staats
minister graaf Woeste, is dezer dagen
een ongeval overkomen. In de Koning
straat te Brussel werd hij door de traim
overreden en liep daarbij' eenige verwon-
i dingen aan het. hoofd ,op.
Een bende misdadigers heeft op
de WJadikwow&asspoor een sneltrein doen
ontsporen door 't opbreken van de rails.
Zes wagons stortten van den spoordijk.
Alle passagiers, waarvan 8 gedood en
50 gewond waren, zijn beroofd.
Te Praag' werd een koetsier door
een politie-ag,ent berispt, omdat hij zijn
paard met den zweep sloeg. Daarop wend
de hij zich opgewonden tot den politie
agent en zei: „Die ia goed! Hier mag
men geen paard slaan en daar worden
de menschen vermoord." Wegens deze
opmerking; wercl hiji tot zes maanden ztwa-
ra kerkerstraf veroordeeld met om de
veertien -dagen een dag vasten en een
hard bed.
In Duitsche bladen wordt gewag,
gemaakt van eenige gevallen, dat vrou
wen en meisjes haar lange vlechten op
het altaar des vaderlands hebben geof
ferd om van dat 'haar drijfriemen voor
duikbooten te maken. Er tijfin deze of
fervaardigheid nog baas boven baas, want
in Rusland hebben al sinds lang;, hon
derden meisjes lieur haren opgeofferd,
om de soldaténpet te kunnen dragen en
dienst te kunnen nemen in het leger.
Wolff meldt de ontdekking vaneen
nieuw geval v-an Entente-spiounagö in
Budtschland. De spionnage gaat uit van
de drie leidende Entente-mogendheden,
doch het middelpunt schijnt Londen te
zijn, van waaruit de admiraliteit en de
herichtenafdeeling' van het ministerie van
oorlog orders zenden naar Kopenhagen.
Van hier uit worden deze dan aan mi
litaire- en marine-attaché's medegedeeld.
Aan den Isonzo en op liet Tirol'er-
front, kwam het op vele punten tot le
vendige artillerie-actie.
De op 79-jarigeu leeftijd overleden
Hertog Philips van Wiirtembufg, de vader
van hertog Albreofit, die op het weste
lijk ftQiit het commando over een le
gergroep voert, was te Neuilly geboren
ais zoon van hertog Alexander van Wür-
temherg- en prinses Maria van Orleans.
Hij was gehuwd niet aartshertog '^iariaj
Theresia van Oostenrijk. De hertog leef
de zeer teruggetrokken te; Stuttgart.
De gemeenteraad van Lyen heeft
besloten den minister van P. en T. te
verzoeken de noodige voorbereidende
stappen te doen voor de instelling! van
een postiuchtdienst tusschen Lyon, Mar
seille en Parijs en, zoo mogelijk, met.
Algiers.
Baron Fredericks, oud-opperhofce-
remoniemeester, is door de- Russische
regeering onder een cautiestelling van
50,000 roebel, wegens zijn hoogen leef
tijd, in vrijheid gesteld.
De Engelsche aanval aan hetVlaam-
sche front is Vrijdag, in den regen bl'iji-
Ven steken. j
Te Berlijn zijn een boekdrukker en
zijn vrouw tot 2 en 1 jaar glevangenisl
cordeeld, omdat zij levensmiddelenkaarten
hadden nagemaakt.
De „Idea- Nazionale" vermeldt, dat
bij een gevecht in de Adria-tische; Zee
de Italiaansche torpedoboot „Turbine"
zich niet heeft willen overgeven aan de
vijandelijke torpedojagers, op welke zij
al haar munitie verschoten had, doch
Wil Hl, «II —BK—BI«a—Eg—M
wel laat geleerd, maai- G-od zij gedankt,
toch niet te l'aat, gelukkig."
We .spraken in dit verband -ookf nog
Over den heilzamen invloed, dien tante
Rachel op mij en ons allen gehad had
in de laatste jaren van haar leven. „O,
die goede, ou.de kamers, oom", riep; ik!
vol verlangen uit, „wat zou ik blij zij'n,
al'sl ik 'ze weer zag. Iki geloof, dat ik
zoui d.ausen van blijdschap. Dat heer
lijke Elmwood, ik heb nooit geweten,
dat ik §r zóóveel" van hield." Gelukkig
maar. dat ik niet wist, toen ik' dat zei
de, dat Elmwood nooit meer mijn te
huis 'zou zijn.
Oom begon nu met mij over tante
Judith te spreken en zeide, dat hiji vree-
selijtk ongerust over haar was en dat
hij zelfs aan haar herstel ging twijfelen.
„Vanmorgen," .zeide hij-, „vroeg -ik den
dokter, wat hij! er van dacht, i'kf zei
hem, dat ik mij1 erg ongerust maakte
en hij stemde- mij toe, dat er .inder
daad reden tot bezorgdheid was en dat,
als de patiënte niet zulk een sterk' ge
stel' had gehad, zij ongetwijfeld reeds
aan de ziekte bezweken zou zlijn. En
al's ze nu nog maar wat jonger was,
dan zou ze nog wel herstellen, maar
u voelt wel, zeide bijl, als je de zestig
al "bent gepasseerd, dan gaat het met
Ab o nn em entsprijs:
Per 3 maanden te. p. post f 1.50
Losse nummers-0.05
Prijs der Advertentie».
1—4 regels f 0.80, iedere regel meer 20 cL
3-maal wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden'.
Bewijsnummers 5 cent.
de kleppen heeft laten openen en zich
heeft doen zinken.
De socialisten blijven te Stockholm
voor den vrede werken, verklaarde Wi-
baut. Niemand denkt er aan de actie
op te geven.
Omtrent de voedselvoorziening in
Duitschland deelde Wibaut mede, 'dat het
in Duitschland daarmede thans veel he
ter is gesteld dan in Maart j.l. toen
hiji er ook vertoefde.
Er zijn nu meer aardappelen, er isl
nicer vlees'ch en het brood-rantsoen is
gebracht op 280 gra'ml per dag y-,n pel;
persoon, meer dus dan bijl ons te lande.
Alleen het vet is! zéér schaars: Maar
van „.uithongeren" is voorshands geen)
sprake.
- Een brand in een graanelevator te
Broeklijn veroorzaakte een schade van
meer dan een millioen dollar, terwijl bo
vendien nog meer dan 106.000 bushels
graan verloren gingen. De brand brak uit
na deontploffing van een bom.
Gok bij College Point brak een brand
uit, tengevolge waarvan een fabriek werd
vernield, die grensde aan de fabriek voor
vliegtuigen.
Binnenland.
Het geschil met Engeland.
De „Manchester Guardian" schrijft in
een hoofdartikel
„De Geallieerden dienen hun politiek
jegens Nederland te verklaren. Zij wen-
schen een volledige 'blokkade met zoo
min mogelijk ontberingen voor de neu
tralen, met name voor Nederland, dat
bijzondere aanspraak op hun considera-'
tie heeft".
De „Daily News" schrijft:
-Onze geschilpunten met Nederland zijn
tot een enkel punt te herleiden, n.l. den
doorvopr van grind en zand. Het is nau
welijks te gelo'oven, dat Holland daaraan
een zoo; groot belang hecht, dat het er
op aan laat komen, om een crisis te for-
cee-ren in onze wederkeerige betrekkin
gen. Het feit had men vooruit moeten
zien aankomen, dat daaruit een crisis
zïP'U hehben kunnen ontstaan. Waarschijn
lijk steekt hier veel meer achter, dan de
regeering toelaat, dat gepubliceerd wordt.
Buitengewoon oor log scredie t.
ïfet wetsontwerp voor het buitengewoon
Ooa-iogscpediet voor het tweede halfjaar
1917 is naar d(en Raad van State ver-
zo nd|en.
Zaan d a in.
T|e Zaandam 1-oopen hardnekkige ge
ruchten, dat de heer Ter Laan, Burge
meester, gevolg heeft gegeven aan zijn
onlangs geuit voornemen en zijn ontslag
heeft gevraagd als burgemeester. Dit zou
hem echter zijn geweigerd, waarop hij
toen zijn ontslag heeft genomen. De oor-
haak van dit g,evr-aagd ontslag ligt nergens
anders in, dan dat de heer Ter Laani
niet langer de verantwoordelijkheid op
zich wil nemen, vanwege de financieele
toestand der -gemeente. Naar zijn meening
bevindt zich Zaandam, aan den rand van
een bankroet. De sociaal-democratische
meerderheid springt hier in den laatsteul
tijd nogal vreemd om met de gemeente-
penningen, o.a. een Centrale Keuken van
f 50.000, Gemeenteblad enz;, enz. (Rott.)
Hofb richten.
H. M. d-e Koningin lieeft welwillend
aanvaard een door 'n 17-jarig meisje, N.
v. Meenen, verpleegde in het Ned. Herv.
die beterschap zoo hard niet meer. In
het kort scheen hij miji erop te willen
voorbereiden, dat wij niet al' te veel
hoop moesten hebben op een goeden af
loop."
„Ik heb h-et wel' gedacht," antwoord
de ik treurig, en mevrouw Tra-Hord denkt
er ook zoo over. Konden wij tante maar
naar .Elmwood terug brengen, oom."
„Onmogelijk, kind, de dokter zegt, dat
'er geen denken aan is, dat ze het ho
tel, laat staan, Rome kan verlaten. Ik
vrees', Chrystie; "dat ze bier nooit meer
vandaan komen zal'."
Ik vreesde dit evenzeer en teen onuit
sprekelijk gevoel van droefheid drukte
dien avond mijn geest terneer._
Spoedig hernam oom: „We zien Louis!
tegenwoordig bijna niet meer. Het is- erg
onaardig van hem; ons', nui we in deze
droevige omstandigheden zijn, in den
steek te laten."
„Dat moet u niet, zeggen, oom," ver
dedigde ik Louis, „hij vraagt telkens hoe
het tante gaat -en iederen dag brengt
hij de prachtigste vruchten voor Waar
mee. Bovendien, al bleef hiji Thuis; wat
zou ons dat helpen."
i - _j§ l'iÜ
(Wordt veiolgl
■HÉLl
.Lu. 1