Mo.. 9
Woensdag 19 October 191V
32e Jaargang
itkl 11 Atlverl
De Groote Oorlog.
;lange vorststraat 219.
Uitgave van
Éa Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
Bureau te Middelburg:
5H.RMA F. P. DHUIJ L. BURG.
Drukkers:
fJosterbaan Le Cointre, Goes.
In verband met de wederom verhoogde
exploitatie-kosten van ons blad zal met
ingang van 15 October a.s. de advertentie
prijs gebracht worden op 2 0 cent per
regel.
Ook de contract-prijs wordt in overeen
stemming hiermede voor nieuw aan te
gane contracten verhoogd.
CENTRALEN-CONVENT.
Het Centraal-Comité van Antirevolutio
naire Kiesverenigingen brengt hiermede
ter kennisse van de Centrale en Districts-
besituren, dat D.V. op Donderdag 18 Oc
tober e.k., des namiddags te twee ure,
in een der zalen van het Gebouw voor
'Kunsten en Wetenschappen te 's-Graven-
hage een vergadering van het Central en
Convent zal worden gehouden. Ingevolge
Artikel 28, 2e lid der Statuten, kunnen
■de Provinciale Comité's elk één lid naar
deze bijeenkomst afvaardigen. De Cen
trale en Districtsbesturen worden hier
mede uitgenoodigd, voor de afvaardiging
elk van één lid naar deze vergadering
zorg te willen dragen en hun afgevaardig
de van een lastbrief te willen voorzien.
Dagbladen van Antirevolutionaire rich
ting, wier redactie zich officieel bij' het
Centraal-Comité heeft aangesloten, kunnen
zich doen vertegenwoordigen door één
lid der redactie, die ingevolge Artikel
30 der Statuten een adviseerende stem
kan uitbrengen. In deze vergadering zal
het rapport inzake de reorganisatie der
Antirevolutionaire partij1 ter sprake worden
gebracht.
Namens het Centraal-Comité:
Dr. A. KUYPER, Voorzitter.
C, VAN DER VOORT VAN ZIJP,
'"N/i o iwf n Ttl IQ
L. F. DUYMAER VAN TWIST,
Pénningmeester.
's-Gravenhage, 8 October 1917.
lerseke
Het Bestuur der vrijzinnige kiesvereen.
„Algemeen Belang" te lerseke heeft den
heer v. Stee onder handen genomen we
gens' diens overgang tot de Chr. Hist.
Unie.
In dit geding mengen wij ons! niet.
Er zijn te lerseke wei mieer menschcii
liberaal geweest, die Christelijk Histo
risch hadden behooren te zijn. En |hét
blijft de verdienste der Chr. Historische
Unie, dat zijl in zoo menige gemeente
dezulken uit den vrijzinnigen hoek ge
haald en op 'hun plaats gezet heeft, waar
zij hooren.
Zoo iS 'took den heer v. Stee ver
gaan. Wij verwachten dat hij de hier-
-over gemaakte koude drukte stilletjes
zal laten overgaan. In een naburige ge
meente werd een antirevolutionair ge
meenteraadslid in de laatste weken vrij
zinnig democraat; wij vernamen echter
niet dat hij hierover onzerzijds!' is: ge
ïnterpelleerd.
Doch 'dit daar gelaten.
In een der berichten over de quaes-
lie-v. Stee in de I e r si e k s c h e, G o. u-
rant schrijft bovengenoemd bestuur dat
ds'. Steinz1 te lerseke zou geziegd heb
ben dat de Chr. historische kiesvereen.
aldaar „aangewezen was omi zoo spoe
dig de nieuwe onderwijswetten aangeno
men zijn (daar) een bijzondere school
te slichten van de Neierl. Hervormde
Kerk."
Wie ds. Steinz kent heeft, dit l'eizen-
FEUSLLËTON.
Bewerkt naar het Engelsch van
HMMA' JANE WORROIS&
89)
„Ik geloof, dat we heel verkeerd met
die afspraak gedaan hebben, Louis. Een
dergelijk geheim mag ik niet hebben vooir
mijn oom en tante".
„Voor een ,koït poosje ook niet? Och,
och, wat 'n geduld hebben jullie, meisjes,
toch".
Nog lang spraken wij over het geval,
maar hoe ik ook redeneerde, Louis was
met over te halen. Schertsend 'beslooiü
hij„Chrystie, koningin van mïjin hart,
ga nu maar lekker slapen, ik weet secuur,
dat je morgen de zaak heel wat vroolij-
ker zult inzien. Maar o, wat 'p. ontzet
tende bezoeking is dat met die Cather-
woads".
Ik ging naar mijn kamer in een zeer
mistroostige stemming; denkelijk zullen er
weinig pas verloofde meisjes zijn', di|ej
De Zeeuw
de, terstond beseft dat ds. Steinz dit
niet k O' n gezegd hebben. Ds. Steinz
s'taat hiertoe te vast op het antirevolu
tionaire standpunt dat politiek en kerk
(let wel: niet politiek en religie) moe
ten gescheiden zijn. t
(Wij hebben ons tot ds. Steinz ge
wend, en Z.Eerw. heeft 'ons "terstond
gemachtigd mede te deelen, dat hij: In
bedoelde vergadering dér nieuw op te
richten Chr. Hist. Kiesvereeniging niet
heeft gezegd dat een dergelijke actie moet
uitgaan van de Kiesvereeniging, miaar
van de talrijke Ned. Hervormden daar
ter plaatse. lerseke miet zijn groote, bloei
ende Hervormde Gemeente, had al lang,
zoo merkte ds. S. op, een Chr. Herv.
school moeten én kunnen hebben.
„Moeten" hebben, laten wij zoo; maar
„kunnen" hebben 'is zeker. Een kwart
eeuw geleden waren er vele rijke Her
vormde Iersekenaars in staat geweest
een Chr. School hunner kerk te stich
ten, wanneer zij geen last hadden van
de Chr. School ten onrecht© Geref.
of Afgescheiden gescholden niet ge
liefden of vermochten te steunen.
Dit mooie moment hebben zijl echter
voorbij laten gaan. Zij hebben, behoudens
een enkele uitzondering, do gereformeer
de broeders laten zwoegen om de school
in stand te houden, en gingen intus-
schen voort, immers glad tegen hun be
ginsel in, de openbare school te steunen.
In den laatsten tijd is echter ook bij
de Hervormde menschen de liefde voor
Chr. Onderwijs ontwaakt, dank zij vooral
den daadwerkelijken steun en de voor
lichting van hun leeraar ds. Boer, zoo
dat uit dit oogpunt een opwekking al'sl
dio van ds. Steinz niet noodig Was. Doch
waar er nog vele Hervormden .zijn die
krachtens hun "beginsel en het lidmaat
schap hunner kerk de Chr. pch.ool bo
ven de openbar© dienen te verkiezen,
heeft ds. Steinz. dezulken toegeroepen:
zorgt dat ge krijgt een Herv. 'School.
Maar hl-en heeft verkeerd verstaan,
wanneer men hem laat zeggen, dat de
KiesVereeniging dit doen moet.
'Wanneer men de periode van ds'. Ver
maas uitzondert, dan kan gezegd worden
dat de Hervormde Kerk van Iers'eke ge
durende een halve eeuw ia bediend ge
worden door rechtzinnige predikanten,
voorstanders van Chr. onderwijsVan
Griethuijisen, de Bel, de Lint, Callen-
bach, v. Hoogenhuijze, Paauwe, Steen
beek; 'Kijne; alleen beide laatstgenoem
den steunden, zij het ook zwakjes, de
bestaande Chr. School; doch van de ove
rigen iS nooit eenige actie voor de Chr.
School of voor een Hervormde School
Uitgegaan. Ook dit zal bij ds'. S. hebben
voorgezeten toen hij op „aanpakken" aan
die zijde aandrong. En wanneer de be
staande Chr. School er geen schade bij
lijdt, wie zou dan de stichting eener
Hervormde Chr. School te lerseke niet
toejuichen!
83e onthullingen.
Het schijnt, na de onthullingen der
laatste maanden, vast te staan dat, ge
lijk (in Engeland beweerd was', geen
sprake is geweest van een Kroonraad'
op 5 Juli 1914 te Potsdam onder voor
zitterschap des Keizers, met de leidende
politieke en militaire personen uit Duitsch-
land en Uostenrijik. En vast staat ook
dat Duitschland van den inhoud van het
Oostenrijksche ultimatum aan Servië niets
geweten heeft. Terwijl ook vast staat,
dat vóór het uitbreken van den oorlog
Duitschland aan Oostenrijk liet mededee-
l'en, dat het de Bondsplichten zou na
komen, mits; Oostenrijk geen onderhande-
meer geneigdheid tot schreien hebben ge
voeld zoo kort na hun eerste geluk, dan
ik, toen ik mij ter ruste begaf.
Den volgenuen morgen gevoelde tantie
Judith zich nïet beter en zoowel mijn
oom als mevrouw Trafford drongen er
op aan, dat z,ij den Engelschen dokter
zou laten komen: Doch zij had het er nu
op gezet, zichzelf te genezen, ze kende
haar eigen gestel 'hiet bestel^ heiweerdq
zij en buitendien had ze een uitnemend
handboek bij zich en daarin vond zij
alle ziekteverschijnselen opgeteekend.
Hagar verstoutte zich de opmerking te
maken, dat de auteur van het boek geen
malariakoortsen beschreef, terwijl zij voor
zich overtuigd was, dat miss Judith die
ziekte onder de leden had. Maar tante
Judith antwoordde heftig, dat zijl géén,
malaria had, ze had de griep en een
begin van keelontsteking, wat Hagar be
weerde was dwaasheid. Nog nooit had
ik haar zoo boos hooren spreken, en
met zoo weinig zelfbeheersching. Ze zat
rechtop in haar ledikant met een fla
nellen lap over haar hoofd gespeld en
om haar hals gewonden, terwijl ze haar
verlangen te kennen gaf naar een trek
pleister. 'Ze sprak erg luid en gejaagd
lingen met Rusland afwees. Bovendien
staat vast .het is door Ribot uitge
bracht dat Frankrijks streven omi op
den linker Rijnoever een aan Duitsch
land te ontrukken strook in het Saar-
gebied tot autonomen staaf in te rich
ten, door Rusland zou worden gesteund.
En niet onwaarschijnlijk is het daarbij
dat Engeland van dit alles geweten heeft,
WiCnt atleen zoo kan Carsons onvoorzich
tige uitlating verklaard dat de Duitschers
eerst achter den Rijn terug moeten, eet
sprake kan zijn van onderhandelen.
Dit, gevoegd bij de feiten door de
s'chuMigen zeiven uit gebracht, dat 'de
drie bekende staatslieden van 1914, on
danks1 het bezwaar en zelfs zonder me
deweten van den Czaar, een half miiL
joen Russen op Duitschland en Oosten
rijk loslieten. en door een leugen den
Czaar 'tot hun helsche plannen overhaal
den, doet nu wel eenigszins concludeeren
aan welken kant de schuld van dezen
oorlóg ligt.
Beknopt overzioht van den toestand.
Wiji zullen op deze plaats niet uitweiden
over de Fransche en E.ngelsche successen
(op 'het Westfront, waarvan wijl zooeven be
richt ontvingen, doch aanstonds aandacht
vragen voor een merkwaardige Rijks
dag zitting.
Weliswaar zijn de merkwaardigste clau
sules uit het telegrafische verslag door
den censor geschrapt of door den storm
vertraagd, Red,), doch als men diet
overblijvende brokstukken goed leest en
nog lusschen de regels door weet te lezen,
dan blijkt, dat voor de agitatie tegen
de al Duitschers een afleider is gezocht en
gevonden in de beschuldiging van drie
socialistische afgevaardigden, Vogtherr,
Dittmann en Haase, dat zij een soort
partiji-conferentie gehouden hebben en op
bedenkelijke wijze een vredesstemmingi
propageerden, zelfs onder hen, die den
militairen rok dragen.
't Begon met een heftig debat tusschen
Michaëlis en den onafh. socialist Ditt
mann, waarbij eerstgenoemde o.m. getuig
de, dat de onafhankelijke socialisten niet
behoóren tot de partijen, die geen doel
nastreven, dat het bestaan van het rijk
bedreigt.
„Dat de voorlichting van de soldaten
absoluut noodzakelijk is, aldus, de rijks
kanselier, dat geestelijke en zede
lijke voorzorgen een dringende ver
pis ch te zijn, daarmede zij allen het eens,
die de toestanden aan het front kennen.
Dat erkennen de soldaten zelf op de meest
dankbare wijze, doch ook de afgevaar
digden, die de soldaten ginds hebben be
zocht, konden zich van de weldadige in
stellingen aldaar overtuigen.
„Deze instellingen vormen een schakel
tusschen het front en het vaderland. Het
zij uitdrukkelijk .gezegd en het is ook
door de legeraanvoering met nadruk be
toogd, dat de geheele inrichting niet met
politieke vraagstukken in verbinding wordt
gebracht.
„Wiji zouden veel verder komen, indien
ook 'zij, die de vre des resolutie van den
19 Juli bestrijden en van deze beweren,',
dat haar aanhangers een „hongervrede"
willen, ideze resolutie recht zouden laten
wedervaren. Wij moeten de doeleinden,
die in deze resolutie zijn vervat, in hun
positieven zin naar buiten ontwikkelen
en ons duidelijk voor oogen stellen, wat
daarmede wordt bedoeld. Het Duitsche
volk zal als één man onwrikbaar den
strijd volhouden, totdat zijn recht om te
en ik verbeeldde mij, dat ze soms ijlde.
Kort voor het tweede ontbijt kwami
mevrouw Trafford bij me om te zeggen,
dat oom om den Engelschen dokter had
gezonden, 'die in Hotel d' Angleterre
woonde. Beiden waren ze overtuigd, dat
de ongesteldheid van tante Judith iets
meer te beteekenen had dan eetn gewone
verkoudheid. Ik was zeer opgelucht, toen
Louis met zijn gewone goedhartigheid
aanbood, om ^elf dokter Grigor te gaan
halen, gedurende al dien tijd hield zijn
moeder mij huiten' de ziekenkamer, uit
vrees, dat de ziekte besmettelijk mocht
zijn.
Ik zat dus gansch alleen in het salon,
mismoediger dan ooit en vol zelfverwijt,
dat ik er in had toegestemd jn Rome
te blijlven tot na de heilige week, toen
opeens de bediende binnentrad en mij
twee kaartjes overhandigde. Ik Ids de
namen: mevrouw Edmund Catherwood
en miss Catherwood. Voordat ik iets kon
vragen of e'enig antwoord kon gevenj
hoorde ik een geweldig ruischen van zij
den japonnen en in het volgend oogen-
blik stonden twèe pronkerig uitgedoste
dames; voor mij.
„Ik wenschte mevrouw James Trafford
leven en zijn ontwikkeling, alsmede dat
zijner bomdgenooten, verzekerd Ls. In zijn
eenheid is het Duitsche volk onoverwin
nelijk.
„Ik omschreef denzelfden dag, met de
instemming van den Rijksdag, de doel
einden nog in deze richting, toen ik zeide,
dat wij; verder moeten volhouden, totdat
bereikt is, dat het Duitsche rijk op het
vasteland en ter zee zijn beteekenis be
houdt; wij moeten er voorts naar streven,
dat het wapenverbónd onzer tegenstan
ders zich niet tot eoonomischen bond.
ontwikkelt. Wij kunnen in dezen zin een
vrede bewerkstelligen, die den landbouwer
de opbrengst van zijn akker waarborgt,
den arbeider het loon naar zijn ver
diensten geeft, de industrie een afzetge
bied verschaft en die de grondslagen biedt
voor een- sociale ontwikkeling, welke on
zen schepen de mogelijkheid opent om
op- hun vrijen vaart in alle plaatsen der
wereld aan te leggen en kolen in te
nemen; een vrede van de meest uitge
breide economische en cultureele ontwik
keling, een werkelijke vrede. Die kunnen
wij in dit kader bereiken. Zoolang onze
tegenstanders ons tegemoet treden met
eischen, die ejken Duitscher onaannemelijk
voorkomen, zoolang zij eischen, dat wij
van het Duitsche land iets zullen prijs
geven en zoolang zij: de gedachte nastre
ven om tusschen het Duitsche volk en
zijn keizer een wig te drijven, - zoo
lang zullen wij onze vredeshand 'terug
houden. Wij wachten af, wij kunnen af
wachten; de tijd is in ons voordeel. Tot
dat, de vijand inziet, dat hij zijn eischeh
moet inbinden, tot zoolang moeten de
kanonnen en duikbooten- den arbeid ver
dichten. Onze vrede zal toch komen".
Daarna kwam vermoedelijk Capelle met
zijn beschuldigingen.
De soc.-dem. David vraagt voorbehoud
en volle gelijkheid van staatkundige en
burgerlijke rechten bij de behandeling door
de autoriteiten. Uit David's antwoord
blijkt, dat Ciapelle de klacht van een
onafh. soe. matroos vertolkte, en dat er
erge verbittering bleek te zijn op de vloot.
Vogtherr (onafh. socialist): Ook ik heb
met den béwusten matroos van gedachten
gewisseld. Herhaaldelijk heb ik met hem
over den toestand van zijn schip en de
marine gesproken. Dat is het recht van
soldaat en afgevaardigde. Uit de woorden
van den staatssecretaris scheen men te
.moeten opmaken, dat liet plan van ons
is uitgegaan. Dat houdt geen steek.
Dittmann (onafh. soe.): Ook mij hebben
in het gebouw van den Rijksdag matro
zen en soldaten opgewacht, met wie ik
een onderhoud had, maar van verband
met plannen, gelijk Capelle aanduidde,
is daarbij geen sprake.
Staatssecretaris Capelle: dan blijft er
niets .anders over dan de zaak zoo dui
delijk te maken als bij gerechtelijk onder
zoek geschiedt. Vogtherr zei, dat ik de
voorstelling heb verwekt, dat de heeren
van de onafhankelijke partij tot zekere
hoogte de plannen hebben uitgebroed en
den matrozen ingegeven. Daarvan heb ik
niets gezegd. 'Ik heb hier een uittreksel
uit de .stukkeu, dat het volle bewijs be
vat, voor wat ik heb te berde gebracht.
Trimborn (centrum)ik moet met vreug
de vaststellen, dat de kanselier zich van
daag onverbloemd tot medestander v,an
de Rijksdagmotie van 1917 heeft ver
klaard. Ik moet aannemen, dat Capelle
■zich bij de beschuldiging, tegen de af
gevaardigden uitgebracht, op deugdelijk
materiaal kan beroepen. Anders "(had -hij
hier niet voo'r de beschuldiging kunnen
en mogen roepen. Wij verwachten stellig,
dat, als de drie afgevaardigden zich aan
de wet hebben vergrepen en hoog- of
te spreken," zeide de oudste der beide
dames, terwijl zijl haar wijde japon breed
uitspreidde over een der sofa's. Ik .ant
woordde, dat mevrouw Trafford op dat
oogenblik afwezig was, doch a,ls ik de
kaartjesi bij haar liet brengen, zou ze
misschien wei even naar beneden kunnen
komen.
„Is mijnheer Trafford thuis luidde
de volgende vraag.
Natuurlijk moest ik antwoorden van
niet en ik bemerkte, dat de beide dameg
mij ongeloovig aanzagen. Mevrouw Cather
wood was een kolossale vrouw, zeer lang,
creed en miet een geweldig stemgeluid.
Haar kleeding strééd tegen eiken goeden
smaak. Zij droeg een rood satijnen japon,
een langen hermelijnen mantel, een flu?
weelten hoed met gele linten en gele bloe-
m'en, en lichtgroene handschoenen, fer-
wijl zij een blauwe parasol stijf vast
hield. Haar gezicht had een kleur aid
van koper en blijkbaar was de herme
lijnen mantel haar te zwaar.
„Dat treft vervelend, Clementine." Met
dezen uitroep wendde zij zich tot haar
dochter.
Het uiterlijk van deze was aller-on-
bevalligst en Louis had volkomen
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden fr. p. post f 1.50
Loese nummers -0.08
Prijs der Advertentiën.
1regels f 0.60, iedere regel meer lft ïS,
3-maal wordt 2-maol berekend.
Bij abonnement voordeeïige voorwaarde*.
Bewijsnummers 5 cent.
landsverraad in aanmerking komt, met
alle strengheid der wet tegen ljen zal
.worden opgetreden. Ik vind, dat het van
zelf spreekt, dat alle agitatie ten .gunste
van onwettige handelingen krachtig woidt
vervolgd, dat leger en marine met de
meeste nauwgezetheid daarvoor worden
gevrijwaard en dat alle vlugschriften de
zer richting "daaraan onthouden worden.
Tenslotte voerde K h 1 ma n n het
woord. Het verband ontbreekt, dus! -stip-
pen wij: enkele belangrijke volzinnen aan:
„De reden, waarom Europa's volken
vechten en hun bloed vergieten, isi niet
in de eerste plaats de Belgische kwestie,
het is de toekomst van Elzas-Lotharin-
gen. Engeland heeft zich, volgens: "be
trouwbare herichten, "diplomatiek: jegens
Frankrijk verbonden, zoolang' in politiek
opzicht en gewapenderhand in de bres
te staan, als Frankrijk zelf bijl dien eisch
blijft.
Het is' merkwaardig dat niet alleen bij
önz;e vijanden, doch zelfs vaak J>ij de
neutralen en bij onze vrienden twijfel
rijst omtrent onze houding ten opzichte
van dit vraagstuk. Op de vraag of Duitsch
land miet betrekking tot Elzas-Lotharin-
gen eenige concessies kan doen, hebben
wij slechts één antwoord: Neen, neen,
nooit! (stormachtige bijval,) Zoolang een
Duitsche vuist(woorden verminkt.
Red.) kan het rijksgebied dat wij1 als
een glorierijke erfenis' onzer voorvaderen"
hebben verkregen, niet het voorweirp zijn
van eenige onderhandeling of concessie.
Elzas-Lotharingen is Duitschland's schild
en het symbool der Duitsche eenheid.
Daarvoor ik ben er zeker van
staan allen, van links tot rechts, borg.
(bijval1.) 1 1
Kühlmann ging voort: Hierop zou ik,
na mijn in de centrale commissie gledalne-
opmerkingen den nadruk willen leggen
en het moge mij vergund zijn, daarop,
telkens sterker den nadruk1 te laten val
len: de buiitenlandsche politiek kan al
leen succes hebben, als ze door de toe
stemming van een groot deel van het
Duitsche volk wordt gedragen, als 'Ze
den wil' van het heele volk' vertegen
woordigt. In dezen ernstigen, van jde
ine est ingrijpende gebeurtenissen Zlwan-
geren tijd, heeft een ieder tot taak, voet
bij istuk te houden tot liet hereiken van
de zege en den vrede. (Stormachtige,
lang aanhoudende bijval.)
De Rijksdag heeft weliswaar de (mo
tie Van wantrouwen der onafhan
kelijke sociaal-democraten tegen de stem
men der beide sociaal-demokratische groe
pen in verworpen, doch uit dit rijks
dagdebat is 'toch wel gebleken, dat dé
eenheid van het Duitsche volk, door wel
ke booze invloeden dan ook, de laatste
weken geducht geleden heeft.
Ovsrwintiing der geallieerden.
PARIJS. (Officieel.) De Franschen ver
overden over een front van 2i/o kilometer
en een diepte van 2 kilometer vijande
lijke verdedigingswerken en bereikten den
Zuidelijken Zoom van Houthulsterbosch.
LONDEN. (Officieel.) De Engelsche
troepen ondernamen in samenwerking met
de Franschen een aanval op het front
vanaf Zuidoosten van Noordeinde tot St.
- Jans'beek en bereikten al hun doelen. De
verovering van Poelcapelle' werd vol
tooid. De t| roepen bereikten den Zoomt
van het Houthulsterbosch, 2 mijlen ten
Noordwesten van Poelcapelle.
De ontsnapping der U 293.
De Fransche pers beschouwt eenstem
mig Tiet pijnlijke .incident te Cadiz; als
een nieuwe, groVe heleediging van de
waardigheid der neutralen en ziet ereén
gehad, toen hij haar leelijk noemde. Het
waren nog niet zoozeer het roode haar,
de sproeten of "haar wipneus, die haar
zoo buitengewoon leelijk maakten, maar
haar oogen, die een bijzonder val'sche
uitdrukking hadden. Zij was kostbaar ge
kleed1 'en jn<et meer smaak dan haar
moeder, toch was zie vei; van élégant.
Haar stem was in tegenstelling met die
harer moeder zacht, maar ze sprak erg
eentonig, haar bewegingen maakten een
indruk van gluiperigheid op noljj, kortom,
heel haar voorkomen deed mij oogfen-
blikkelijk denken aan een kat
„Ik .veronderstel, dat u: miss Tyudale
is?" zeide mevrouw Catherwood. „Ikheb
veel van u gehoord." Ze zeide dit op
een eigenaardigen toon, alsof' hetgeen zq
van me gehoord had, nu juist niet in;
mijn voordeel wa.. intusschen Zat liaar
dochter 'me met haar vajsche, groene
oogen onafgebroken aan te staren, op
zulk een wantrouwende wijze, dat ik er
haast boos om werd.
l -^'(s m ws
(Wordt vervolgd.)
j :j 1