Maandag- f October 191V
33e Jaargang
De Groote Oorlog.
DE SALARISACTIE DER CHR.
ONDERWIJZERS.
3
MS-?:;
FEUILLETON.
Binnenland.
De Zeeuw
9SK
l.
Van twee zijden poogt men de sala
risactie, die zoo deerlijk is vastgeloopen,
weer aan den gang te krijgen.
Men kent dte geschiedenis. Na veel over
en weer praten besloten de openb. en
de bijz. onderw. gezamenlijk op te trek
ken en kozen daartoe den breeden Rijks
weg. De Ministers ontvingen de besturen
in audiëntie, de Kamerleden zegden burn
medewerking toe, zoodat het leger van
30.000 onderwijzers met moed voorwaarts
trok. 't Viel echter op den duur niet mee.
Min. Heemskerk weigerde in 1912 gehoor.
Ite geven aan den zeer bescheiden wensch
om de minima met f 100 te verhoogen
en het ministerie Cort v. d. Linden maak
te het niets beter. Het verschool zich
telkens achter de komende Grondwets
wijziging én nu die er is, heeft 'het kort
en goed het verder optrekken op den
Rijksweg onmogelijk gemaakt, door te be
weren, dat er geen geld is. 't Was een
heele teleurstelling, die Voor de bijz.
onderwnog bitterder wordt, nu ze zien,
dat de 17.000 openb. 'onderw. niet
voor den Ministerieelen hinderpaal blijven
staan, maar kalm een zijweg inslaan, die
hen via Inspecteurs, Districtsschoolopzie
ners, Geö. Staten en Gemeentebesturen
toch naar het beoogde doél voert, ter
wijl zij hun bijz. collega's laten staan.
Door sommigen was deze afloop al voor-
izien. De heer Van der Molen, de a.-r.
afgev. van Sliedrecht, drong reeds onder
het Min. Heemskerk aan op het ontslui
ten van den gemeenteweg. Slechts een
kleine wijziging in art. 3 der L.O.-wet
was daartoe noodig. Maar Min. Heems
kerk wilde dien slagboom niet wegne
men: alles1 moest wachten op de komen
de Grondwetswijziging.
Juist zooals de. heer v. d. Molen vóór-
Kien had is geschied. De openb. onderw.
bereiken hun doel en bij voorbaat „zijn
alte mogelijke hinderpalen in de lê en
3e Insepctie al door Inspecteurs, Districts-
^choolopz. en Ged. Staten uit den weg
geruimd. Mocht er hier of daar een on-"
willig gemeentebestuur zijn, dan zullen
Ged. Staten dat wel klein krijgen, des
noods in laatste instantie doende wat
fes Gemeentebestuurs is".
Nu heeft ,de heer- v. d. Molen in bond
•bet de .heeren Gerretson (c.-h.) en v.
Wijnbergen (r.-k.) getracht, alsnog Min.
iCort v. ,d- Linden te bewegen, dien hin-
ilerpaal van art. 3 der L.O.-wet uit den
,Veg te ruimen, zoodat ook aan de bijz.
Icholen vanwege de gemeente geldelijke
lijdragen mochten worden toegekend. Deze
oging is evenwel mislukt.
Waarschijnlijk krijgen èn openb. èn bijz.
t.nderw. f 100 verhooging, maar daarmee
s d'an ook Blies uit. Aan een nood-
vijziging van art, 3 wordt niet gedacht,
in zoo- zien we, dat. de man, die zegt
laar gelijkheid voor allen te streven wei-
ert' een der meest stuitende ougelijk-
ïeden weg te nemen. De nood dringt:
sen onderwijzer, die verleden jaar drie
ónderen grafwaarts zag dalen, moest ih
ïoimevanck opgenomen worden, Z,'n
cwaal had hiji te danken aan om der
roe ding; maar Min. Cort. v. d. Linden
veigert de bijz. onderw. te helpen. Adres
jp adres wordt Z.Ex. gezonden met den
ïoodkreet: ,,help ons toch"; maar Z.Ex.
ilijft doof voor die smeekbeden. De recht-
iche partijen zijn goed genoeg, om zijn
idealen te verwezenlijken en met opzij-
stelling van ernstige bezwaren hebben ze
dat gedaan, zoo zelfs, dat meer dan eens
de rechtsche minderheid een ministrieel
leven redde; maar nu zij komen met
het verzoek: „Och Exc., help toch onze
bijz, onderw., die in zoo* bitteren nood
zitten", verklaart de Minister koel. dat
[hij er niet aan denkt hun verzoek in
■te willigen.
Of de rechtsche partijen kalm zullen
berusten in deze onbarmhartige afwij
zing? Daarvan zullen we in de naaste
toekomst stellig meer hooren. Alleen een
initiatief-voorstel is het eenige wat uit
komst kan geven.
Voorloopig schijnt deze poging mislukt
em staat de politieke molen schijnbaar
stil.
De onderwijzers staan intusschen niet
stil op hun hinderpalen te staren.
Maar welke .pogingen die aanwendein,
hopen we in een volgend artikel te zien.
A. v. d. Gr.
Beknopt overzicht van den toestand.
Gaat men de persstemmen over de re
devoeringen van den Rijkskanselier en
von Rühlmann na, dan blijkt, dat verre
weg de meeste bladen blijde zijn, dat
Duitschland zijn handen heeft vrijgehou
den.
Wij hebben reeds als onze meening
uitgesproken, dat die redevoeringen wijd
en zijd bittere teleurstelling moesten wek
ken.
Onder de weinige bladen, die van groote
nuchterheid en bezadigdheid blijk geven
behoort de „Frankfurter Zeitung".
Bit blad schrijft o.m.
„Het is te hegrijpen, dat op dit «ogen
blik, waarop de Ententestaten met uit
zondering van de Vereenigde 'Staten nog
steeds niet op de Pauselijke nota hebben
geantwoord, de. leidende mannen in
Duitschland een. zekere terughoudendheid
in acht nemen. Echter bestond er ook
in den rijksdag goede gelegenheid om
over veel, dat in de antwoordnota aan den
Paus slechts diplomatiek aangestipt kan
worden, met meer duidelijkheid en klaar
heid te spreken.
Dit is niet geschied en de beide re
devoeringen blijven in dit opzicht, naar
ons voorkomt, zelfs bij bescheiden ver
wachtingen ten achter.
Wij behooren tot degenen, die met be
trekking tot het Belgische vraagstuk een
duidelijke uiteenzetting van het Duitsche
standpunt in alle openlijkheid hebben be
pleit. Von Kühlmann legde het grootste
gewicht op het punt, dat de eenheid des
lands bewaard moet worden. 'Vermoede
lijk is het bewaren van de binnenlaöd-
Bche eenheid de eigenlijke reden waarom
de Staatssecretaris niet verder ging dan
wat hij; ltot nu toe heeft .gezegd. Doch
'dit kan in het buitenland den schijn ver
wekken, dat de Duitsche regeering geen
doel of gezag heeft, of slimme plannen
verbergt.
Duitschland wil, dit is in de rede van
de beide staatslieden en de uitlatingen
van de afgevaardigden opnieuw gebleken,
een vrede door Overleg, waarbij iedere
partij tot haar recht komt, doch het wei
gert zich door Britsche aanmatiging of
Fransche' wraakzucht de voorwaarden te
laten voorschrijven. Europa staat weer
op een tweesprong, het heeft de keus
tüsschen een eervollen vrede en zelfver
nietiging".
De „Frankfurter Zeitung" meent terecht,
dat voor een positieve toenadering meer
noodig is dan de ..scboone" woorden,
waarmede thans de binnenlandsche rust
btewaard bleef:
Die verklaringen van, Michaelis- mogen
het vredesvraagstuk niet achteruit - ge
bracht hebben, maar toch ook; geen' stap
vooruit op den vredes-weg.
■INa -die hevige tegenaanvallen der Duit-
schers heeft de offensieve beweging van
dfe Britsche troepen bij Yperen haar al
gemeen karakter verloren en is zij, even
als in vorige veldslagen het geval was,
in een reeks, afzonderlijke, plaatselijke
aanvallen veranderd. De linie,' waarover
deze stooten verdeeld zijn, heeft een lengte
van ongeveer dertig kilometer. Het Zuide
lijke uiteinde daarvan bevindt zich bij
Hollebeke aan het kanaal YperenKoo-
men, terwijl het andere uiteinde, naar
Ludendorff opgeeft, bij Mangelaere
ten N.W. van Langemarck, dus ten Z.W.
van het bosch van. Houthulst gele
gen is.
De vliegers betoenen op alle fronten
bijzonder levendige actie.
Er zijn bommen geworpen op de slui
zen van Zeebrugge, de vliegterreinen van
St. Denis, Westrem eh Houthave; op pak
huizen van Beyroet; op Jesi bij Ancona,
in de omgeving van Pola en op talrijke
plaatsen in Kent, Essex en Suffolk.
Men ziet, dat alle oorlogvoerenden zich
schuldig maken aan' dit wreed bedrijf,
dat gewoonlijk nog slechts als wraak
oefening uitgeoefend wordt.
Kerenski voert thans een politieken
strijd op leven en "dood.
De conferentie ,de> democraten te Pe
trograd belooft niet veèl goéds voor hem.
Men weet, dat. de hoofdbedoeling der
conferentie was, de, coalitieregeering te
verjiageji en, een bew ml yan enkel uiter
sten aan te stellen en dat Kerenski zich
daar met hand en. tand tegen verzet heeft.
Welnu, uit Petrograd wordt gemeld, dat
de Mensjiwiki (de rechterzijde der Ma
ximalisten) met -81 tegen 77 stemmen
zich vóór coalitie met de burgerlijke par
tijen verklaarde, .doch met 86 tegen 51
stemmen de Kadetten hebben uitgesloten.
De sociaal-revolutionairen hebben zich met
91 tegen 87 stemmen ook vóór coalitie
verklaard, doch eveneens de Kadetten uit
gesloten.
De S'temmencijfers illustreeren 'de span
ning van den strijd.
Volgens een bericht uit Stockholm aan
de „Vo-ssische Ztg." lijdt het geen twij
fel of de positie van Kerenski is on
houdbaar geworden. Bij de verkiezingen
voor het nieuwe sovjet-bestuur werden
zes leden van de Rolschewitki-partij ge
kozen en slechts' drie sociaal-revohition-
naire minimalisten.
iNiet minder teekenend is het feit, dat
de sovjets met een overweldigende meer
derheid de meeste Bolschewitkiscbe leiders
als hun vertegenwoordigers bij de demio-
cra'tische conferentie kozen. Daaronder zijfn
Lenin en Lunatschakski en verscheidene
andere aanhangers vau Bolschewitki, die
Idoor de regeering van Kerenski gevangen
genomen werden.
De „Yossische Zeitung" veriieöpt ver
der uit Stockholm: De gisteren en heden,
uit Petrograd hier aangekomen vluchte
lingen, waarvan het meerendeel Engel
schen is,vertellen, dat zij op aanraden
van den Engelschen gezant m Rusland
gevlucht zijn.
Geheel Petrogr-ad leeft in afwachting
op de geweldigste onlusten, welke de Boi
schewitki voorbereiden om Kerenski ten
vai te brengen.
De Ver. Staten en Zuid Afrika.
Wiji lezen in „De Toorts":
„Nademaal de Verbonden Mogendheden
herhaaldelik verklaard hebben dat 'zlrj
vechten voor de vrijheid en de onafhan
kelijkheid van de kleine naties;" en na
demaal' de Verenigde Staten tans 'met
't zelfde doel in de -,oorlog; zijn; en na
demaal de boeren Republieken in Z.-A.
door' Groot-Brittan je zijn geanekseerd;
waardoor hun nationaliteit en hun de-
mO'kratie verpletterd -werden daarom
worde besloten door de Senaat en 't Huis
der Afgevaardigden va,n de V. S. van
Amerika, dat bij; de mogelike vredeson
derhandelingen 'de afgevaardigden van dé
V. S. hiermede wordt opgedragen hun
invloed aan te wenden voor 't herstel
der Boeren Republieken."
Siedaar, 'leser, die vir ons so buitge
woon belangrike mosie die, op voorstel
van afgevaardigd© Carey -gezegend sij
sijn naam deur beide Huise van 'die
Amerikaanse Kongres aangeneem is op
die 28ste April 1.1. en naar die Senaats
Korrnté vir jluitelaiïdse Sake verwese is.
Dat Reuter die nieuws nie naar. Europa
getelegrafeer het nie, kan ons begrijp.
Ons ken nou al 'so langzamerhand die
gewoontes van die groote telegraaf-agent-
fekappe. Maar dia.t hij so bang was ooi
sij prestige als vlugge wereld-nieuws ver
spreider te verlies, dat hij geruim© tijd
nadat die 'tijding die Afrikaanse blad!ei
per briewemail bereik het, dit tog nog.
naar. S. A. gekahel het, is een van die
raadsels wat die menselike verstand nou
eenmaal nie kan oplos nie.
Korte oorlogsberichten.
- Op het. eiland Man zal nu ook
een inkomMëiibelasting. van 1 shilling in
het pond ingevoerd, worden.
In Berlijn en voorsteden, waar om
langsi 250 tramhalten zijn opgeheven, is
mien van plan nu weer een even groot
aantal' te laten vervallen.
In Charlottenburg hebben inbrekers
uit het kantoor der broodcomniis&iei 18000
broodkaarten gestolen.
Ook de Oostenrijkers in Amerika
zullen in hun vrijheid beperkt worden.
Er zijn weer talrijke complotten ontdekt
tegen de geallieerden en den oorlog.
De Russische torpedojager Ochot-
nik is bij den Zuidpunt van het eiland
Oesel op een miijln geloopen en gezonken.
Geen enkel' der officieren wilde het schip
verlaten en allen kwamen om.
De weduwe van den Duitschen prins
Von Löwenstein, geboren Lady Anne Sa-
vile, wordt beschuldigd in Manchester
onder opgave van valschen naamjen adres
getracht Ie hebben een vliegmachine te
koopen. Zijiis tegpn borgstelling vrijge
laten.
Prinses Löwenstein is een uitstekend
.aviatrice en heeft vroeger alto passagier
een vliegtocht over het Kanaal gedaan.
Wolff seint, dat een bericht, volgens
hetwelk vreemde onderdanen bij' het
Duitsche leger ingelijfd worden, onjuist
is|. Alleen zij', die, naast een vreeimd
staatsburgerschap, ongetwijfeld "het Duit-
Uifgave van
Jte Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg;
flRMA F. P. DHU1J L. BURG.
Drukkers:
Sosterbaan Le Cointre, Goes.
Bewerkt naar het Engelsch van
EHMA JANE WOR30IS&
34)
DRIE EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
Weer in de straten van Londen en
weer onder het rumoer en gedruiseh dat
Zomer en winter, bij dag en bij nacht
zich altijd door laat hooren als het een-
toiojiige maar grootsche geluid van de
brekende golven op het strand. Geslach
ten komen en gaan, maar het sterke hart
van Londen klopt altijd maar door, zijln
duizenden aderen verbreiden zich door
het igansche land. Gedurende ruim twintig
uren van de vier-,en-twintig vloeit de
ménschenstrO'Osm onafgebroken door de
straten, alles is vol leven en beweging,
de breede rivier stroomt onder de tad-
looze bruggen door, terwijl aan het eind©
op het kalmer deel van den ptroom zich
een eindatooize stoet bewieegt langs die
donkere wateren.
Ik houd van Londen, ja ik houd er van.
Ik heb die oude, eerwaardig© s-tratén en
pleinen lief, waar de herinneringen aan
een belangrijk verleden overal oprijizlen,
want ieder plekje van Londen heeft zijn
geschiedkundige waarde en Londen's .ge
schiedenis is 'die van heel Engeland. Wie
de geschiedenis van Londen kent, weet
wat er met zijn land heeft plaats gehad
in den loop der eeuwen. En hoe jong
i(k ook inog Was, ik gevoelde den mach
tigen indruk van deze historierijke wereld
stad gedurende de korte dagen, die wij
in de -stad doorbrachten, voordat wij; ,pns
op reis naar het vasteland begaven.
Natuurlijk liet ik niet na ook nog eens
het oude huis in Bloomsbury Square te
bezoeken ,maar geen weemoedige, zach
te herinneringen kwamen in mij; op, toen
ik die. sombere muren aanschouwde, ach
ter welke ik een al te schamele jeugd
gesleten had. En even onverschillig wan
delde ik al die oude pleinen en straten
langs, Waar ik mij vroeger tehuis had
gevoeld, evenals nu te S.tanbridge.
En ook bracht ik nog een bezoek aan!
Manfie. Voor ik Londen verliet, wilde
ik bepaald onlze oude dienstbode nog eiens
'zlien. Ik wist, dat zijl in een klein huisje,
in Hoxton woonde en dat zij daarin een
winkeltje hield en toen ik mijl op ©en
gloeiend heeten namiddag daarheen be
geven had, vond ik haar daar inderdaad
terug, clruk bezig in haar bedrijf. Ze was
juist bezig met het bedienen van, sein
klant, idie moeilijk te voldoen scheen;
Ik droeg 'een rond hoedje, dat mjja
gezicht tamelijk goed verborgen hield en
daar het winkeltje nog 'al donker was,
zette ik mij rustig neer tot het jonge
meisje, dat een kraagje uitzocht, klaar
was. ïk had tijd te over, yrant Mantle's
klant was verschrikkelijk .lastig en ilk
zag dan ook spoedig den ouden, welbe
kenden rimpel op Mantie's voorhoofd ver
schijnen, bovendien wreef zé haar neus
herhaaldelijk, streek ,zij zich hiet grijjz©
haar naar achteren en strikte zij onop
houdelijk haar boezelaar open en dicht,
altemaal teekenen, dat het van binnen
kookte.
Eindelijk was. het mieisje gereed en het
kraagje gekocht en Mantie ontving haar
geld. En terwijl de klant vertrok, richtte
zij zich nu tot maj' met de plichtmatig-
vriendelijke vraag: „En u? Wat is er
van uw dienst?"
„Ik zou graag deze portomonnaie
zien", flapte ik 'er uit', het eerste bef
beste voorwerp- aanwijzend, dat voor de
hand lag. Nu Mantie mij als een vreemde
toesprak, wilde ik er plezier van heb
ben en mij niet dadelijk aan haar bekend
maken. Mantie nam. nu het beursje uit
de lade, en pTees met groote welbe
spraaktheid haar koopwaar bij: mij aan
blijkbaar had ze haar beslemming in het
leven gevonden.
Tóch scheen zij iets aan mij te bemer
ken, dat haar aan het denkein bracht.
Herhaaldelijk keek ze mij onder het pra
ten ischerp-onderaoiekend aan, bet scheen,
dat er iets in mijn stem was, dat haar
hek-end voorkwam. Ik liet haar doorpra
ten .tot ik zag, dat zij' geheel in haar
eigen woorden verward raakte; toen beek
ik haar strak in het geZiiciht en zeide:
déz'e z;al ik nemen, Mantie".
„Hè, wat!" riep Mantie uit, en een
O-ogenblik daarna stond z,e sprakeloos vani
verbazing. „Kent u me dan, juffrouw-
Wie is u dan; uw stem komt mij' zoo be
kend voor". En terwijl ik maar al glimr
lachend haar aanstaarde, lichtte opeens
in haar goedige oogen herkenningsglans:
„Miss Chrystie, bent het?"
„Ja, zeker, Mantie", lachte ik, „ik ben
Chrystie en ik kom je eigenlijk ©ens
bezoeken". Intusschen was Mantie be
daard van achter de toonbank hij mij
gekomen, waarna 'zie mij bij het raam!
trok om het volle licht op mij; te laten
vallen.
Na een korte inspectie scheen zte ge
heel bevredigd.
„Ja, zij is het", hernam zij, alsof- ze'
pas nu overtuigd was, „het is miss
Chrystie en niemand anders. Wel, wel,"
wat ben je een flinke jonge dam© 'ge
worden en nog' wel veel mooier dan ik.
ooit verwacht had".
Toen kuste zij mij herhaaldelijk, waar-
■YKRSCEIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden fr. p. post fl.öQ
Losse nummers -Q.Qfi
i Prijs der Advertentiën.
14 regels f0.60, iedere regel meer 15
3-maal wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaardfflfc
Bewijsnummers 5 cent.
sche staatsburgerschap bezitten, en zij,
die tot geen staat' behooren, worden in
gelijfd. j 1 -i
In Italië werd het oorlogsgebied!
tot Messina en Reggio di Calabria uitge
breid.
Iri de Fransche vliegtuigfabrieken!
is staking uitgebroken wegens oneenig-
lieden over het loon. ,-
Ook Paraguay heeft de betrekkini-
gen met Duitschland verbroken.
Hindenburg zal ter gelegenheid van
zijn" 70sten geboortedag lot ©ereburger
van Hamburg 'worden benoemd.
Uit Vlaanderen komt het droévig
bericht van het o-verlijden, op 32-jarigen;
leeftijd, van dr. "Oscar Lagae. De1 over
ledene was, met schitterende promotie,
de eerste doctor der tervlaamschta Gent-
sche Hoogeschool. Dhr. Oscar Lagae was
sinds korten tijd lid van den Raad! van
Vlaanderen. j
Gelijk reeds, bekend, komt de Rijk'st-
dag den 3en October weer bijeen. MeaJ
hoopt de tegenwoordige' zitting den 'lOeiJ
October te kunnen laten afloopen.
Berlijhsche bladen melden, dat de. Rijks
kanselier nu den 4den October in open
bare zitting het woord zal' voeren.
De socialisten zullen een interpellatie
houden over begunstiging van de pro
paganda voor de „Vaterlandspartei" van!
overheidswege.
17 Mayors van Londen zullen eeU
m'eeting bijwonen, welke £al worden ge
houden om kracht bij te zetten aan deq
wensch tot uitbreiding' yan den vlieger-
djenst voor verdediging en représaille'-aapj-
vallen op groote schaal.
In tegenstelling met Kornilof, die
verscheiden talen kent, spreekt Kerenski
slechtis een weinig' 'Fransch.
Het Russische ministerie van on
derwijs heeft medegedeeld, dat dezen
winter alle faculteiten der hoogescholeu
■met uitzondering' van de medische zullen
gesloten blijven.
De Engelsc.hman Morel, die vroeger
de Belgische Rongo-gruwelen, en later
de Marökko-knoeierijen aan het licht
bracht, heeft een boek géschreven „Truthi
and the War" (De waarheid en d© Oorlog1)
en is wegens den uitvoer dier vredes-
hrochure door den .Engelschen rechten
tot zes maanden gevangenschap veroor
deeld. I
Vreemde vlieg machines!.
Men meldt uit Oo-sftb-urg aan deN. R. C-.
Hedenmiddag tusschén halfdrie' enhalf-
vier zijn 14 vliegmachines- over gevlogen,
komtende uit het Weste-n en gaande nalat
het Zuiden. Vermoedelijk waren het En-
gel'sehe vliegmachines, welke- bommen
hadden gëworpen in België. -Op1 de terug
komst was het, of zijl veiyolgd werden
door Duitsche vliegers, da^r ér uit de
vliegmachines geschoten werd met' mi
trailleurs. Op onze kust en boven de
Belgische kust werd er veel op de vlieg
machines geschoten. Een Eagelsche vlieg
machine is met motor-defect gedaald te
Zuidzande. De twee inzittende vliegersl
zijn geïnterneerd en naar Oostburg ge
bracht. «i j
Kun si t ml e s t.
De Kunstmestcommissie maakt bekend
dat er slechts zekerheid bestaat, dat van
-
na zij mij naar "haar. huiskamer meetrok.
„Ga nfix maar -gauw; mee naar binnen,
dan zet ik thee. Dat je nu heusoh bij
me 'gekomen bent'en dat op zoo'n s-nik-
heeten middag! Maar dat bewijst alweer,
dat droomen altjjd uitkomen. 'Verleden
Zondag heb ik nog van je .gedroomd.
Maar zet nu je hoed af dat verbeeldt
immers een "hoed enga eens ge
zellig bij me op de canapé zitten. De
zon is igelukkig uit de kamer weg".
Mantie's» kamer was klein, maar keu
rig netjes en zindelijk. OrAr hiij heen zien
de zag ik no-g verscheidene van haar
vroegere bezittingen. Is; dat niet de oudé
klok uit de kinderkamel?" vroeg ik, toen
zij. weer terugkwam' mei boter en -melk,
die zïj even gehaald had.
.„Ja", antwoordde zij, 1,die heb ik ge
nomen, toen de inboedel verkocht w|erd.
Ik kreeg zie bijna voor niets,, irriaar ik!
wilde ze persé hebbe-n, al ging ae in'
dien tijd niet goed, wat .kwam doordat
jij er altijd aan zat te mórreleu. Ik 'heb dia
klok eens Rink laten nazien'en nu blijkt
het wat een beste klok te zijn, di© al
leen maar een klein beetje voorloopt,
maar dat is zioo erg niet. Maar vertél
mij nu eens wat van je zelf. Hoe oud
hen- je nu wel?"
t V
(Wordt ve.vjolgd.)
