31e Jaargang
Xa. SOI
Dinsdag 35 September 191?
De Groote Oorlog.
De jesgd rao ChrjstigTpdalL
Binnenland.
FEUILLETON.
81)
In 1808 werd de (Spaansche) <®nder-
koning naar huis gezonden, ondei voor
wendsel, dat Spanje door Frankrjgk was
veroverd geworden. Argentinië werd toen
een republiek, die na geweldige 'omwen
telingen, burgeroorlogen en ooclogen te
gen Brazilië en Uragnay, eerst in 1866
tot geregelder toestand kwam.
De republiek zop 'bestuurd werden door
een president die voor zes jaren gekozen
werd. Zoo luidde de wet. Maar het ge
beurde niet. Steeds' werd de president
na eenigen tijd verdreven oi vervangen.
In 1886 was generaal Roca de eerste
die zijn volle zes jaar kon uit zitten, ent
'zijn waardigheid in 1892 zender orde
verstoring aan zijn opvolger Miguel Jua
rez Celman kon overdragen.
Deze laatste werd evenwel reeds we
der binnen den wetteiij'ken termijn ver
vangen, en wel' door Jose E. Uriburi,
die na een tienjarige, voor het land voor-
spoedige regeering vervangen werd 'door
clr. Quin'tana, die reeds een jaar daarna
OWlbed, en ambtelijk vervangen werd'
door den vioe-president ,dr. Riguero Alër-
ta; deze werd .in 1910 opgevolgd door
Saenz Pena, die in 1914 stierf; en, ook
weer ambtelijk, tot aan het 'jaar van
zijn aftreden 1916, werd vervangen door
den toenmaligen vice-president jVictorino
de la Plaza.
Sinds 1916 staat aan het hoofd der
republiek de president Hypolido Irigoyon.
De bevolking bestaat, behalve uit land
verhuizers, uit afstammelingen van Span
jaarden, Creolen (uit Europeesche ouders
aldaar geborenen), Mestiezen (afstamme
lingen van een blanke en een Indiaan-
sehe), Mulatten (gesproten uit een blan
ke en een negerin), en. tot het Christen
dom1 bekeerde Indianen. Op dé pampa's'
leven als herders 'de Gaucho's, die van
gemengd Spaanseh en Indiaansch bloed
•zijn.
Wijl de haven der hoofdstad Buenos
Ayres geen genoegzame ruimte bood, is
op twaalf uren igoans daarvan verwij1-
derd een nieuwe .stad gesticht La Plata,
met een zeer (ruime haven, welke !de
grootste ooeaanbooten kan bevatten, in
een dok dat twaalfhonderd meter lang
en 140 meter breed is.
Argentinië is nog -slechts in zijfat op
komst, doch het zal metterdaad een der
belangrijkste, zoo niet de belangrijkste,
staat van Zuid-Amerika worden.
Beknopt overzicht van den toestand.
.Tusschen Duitschland en Argentinië i®
het niet tot een breuk gekomen.
De Duitsche regeeringi'heeft dit vermoe
delijk weten te voorkomen door de ver
klaring, dat zij het gebeurde zeer be
treurt, en door de schuld geheel op graaf
Luxburg te schuiven, en te verklaren,
dat hetgeen deze in zijn telegrammen
zeide, zijn persoonlijke meening'was.
Of dit alles is, wat Duitschland gedaan
heeft, weten we nog niet. Men mag daar
om benieuwd 'zijn, welke concessies Kühl-
mann toegestaan beeft om Argentinië van
een partijkiezen in, den- wereldoorlog af te
houden.
Er js over deze zaak onnoodig veel
stof opgewaaid en dat had kunnen wor
den voorkomen, wanneer Duitschland 'da
delijk krachtiger tegen graaf Luxburg was
opgetreden.
Het antwoord der Gentellen op de vre
desnota van den Paus heeft'in de En
tente-landen geen goede pers. Dit is ge
deeltelijk te wijten' aan het ontbreken van
elke toezegging omtrent België en Ser
vië, en bet is te betreuren, dat de Duit-
sche en 'Oostenrijikschf: regeeringen zich
daarover niet op ondubbelzinnige' wijze
hebben uitgelaten.
Toch gaan sommige bladen te ver, wan
neer zij van huichelarij en van manoeu
vres spreken, om .de geallieerden er in
te laten loopen of hun valstrikken te leg
gen^
We hebben .needs meermalen aange
toond, dat de dentalen de eerlijkheid be
trachten.
Moge misverstand en wantrouwen wij
ken, opdat de .mensclien-en-kapitaaï-Ver-
slindende-oorkig spoedig opboude.
'*c
'Het effect 'van het jongste succes der
Duitschers aan .tie Duna, in de streek
van Riga behaald, is, dat zij' een aan
merkelijk stuk in de richting van Buna-
burg gevorderd xzijn.
Na de bezetting van Riga en den ver
deren opmarsch der Duitschers wezen wij;
er op, Üat bet doel van de Duitsche troe
pen op de eerste plaats wel een poging
zon zijn om Diinaburg aan de handeni
van hun tegenstanders te ontrukken, eer
dan de verre plannen, die hem in de
richting van Petrograd werden toege
schreven.
Op het Westerfront; worden de pogin
gen om het Duitsche front te forceeren
nog steeds voortgezet.
Of het baten zal? Zelfs niet alle En-
i| gelschen en Eransohen gekeven het.
De onmogelijkheid van een doorbraak
in het Wésten wordt Hoor Charles Hum-
bert in hét „Journal"' bewezenij
„De zoolang gekoesterde hoop van een
doorbraak en de terugkeer tot een bewe
gingsoorlog schijnt men te hebben opge
geven, omdat men inziet, dat bij eiken
infanterieaanval .de landwïnst beperkt is
»en wel door de draagwijdte der kanonnen.
Alen zou op die .manier 'door voortduren
de langzame en onweerstaanbare aanval
len den vijand methodisch kunnen terug
dringen: bij de huidige strijdmetbodes is
dit de eenig mogelijke manier om" vooruit
te .komen. De gedachte aan een doorbraak,
d.Vj.z. aan een bres in het vijandelijk
front, waardoor gereedstaande cavallerie
en infanterie zou kunnen doorbreken,
moeten wij opgeven. Droomen wij: .daar
om niet 'meer van roemrijke zegetochten,
die (onmogelijk zijn".
Een ballonongeluk.
Reuters bijz. dienst meldt, dat dezer
dagen een kabelballon is losgeraakt. De
ballon .is door den sterken wind gekan
teld en. de waarnemer, een officier van
het vliegercorps; kwam daarbij om. Hij f
werd uit >den gondel geslingerd en zijn
lijk werd later gevonden. Blijkbaar zijn
de kabete'van de losgeraakte ballon ver
ward geraakt 'in die van andere kabel
ballons, die ten tijde van het ongeluk
in de lucht waren. Dientengevolge wer
den nog; drie ballons losgerukt.. Voor
zoover bekend, was er -slechts in een
van dezé ballons een waarnemer. Deze
poogde gebruik te maken van zijn pa
rachute, maar raakte in de draden ver
ward, van de ,vier door de verwarde ka
bels met elkaar verbonden ballons. Des
middags passeerden de ballons South Nor
wood (zuidelijk Londen). Hier viel de
waarnemer van een hoogte yan 2000 voet;
hij was onmiddellijk dood. De ballons
werden daarop, wijl er toch niemand meer
in was, door afweergeschut neergeschoten.
Korte oorlogsberichten.
In een hoofdartikel, dat tot opschrift
heeft: „De bedreiging van den honger
snood" zegt de Sunday Times het navol
gende „Het groote feit blijft bestaan,
dat er niet voldoende voedsel is om rond
te komen. Men dient zich verder te her
inneren, dat na het sluiten van den vrede
nog minder voedsel beschikbaar zal zijn,
aangezien onze oogenblikkelijke vijanden
dan als veeleischende mededingers naar
'de beperkte voorraden, de wereldmarkt
zullen betreden".
De Russische minister van oorlog
heeft de wet, die inwoners van Duitsche
afkomst uitsluit van, de opleiding aan mi
litaire scholen en van den rang van of
ficier, ingetrokken.
Volgens de Neue Zürcher Nachrich-
ten zijn den laatsten tjjd Italiaansche re
gimenten, op wié men .niet volkomen staat
kon maken, naar 'het. westelijk' front over
gebracht en vervangen door Fransche en
Engelsche •troepen. -
In Rusjand bereidt men leerplicht
voor.
Reuter meldt uit Peking het over
lijden van mevrouw Feng Kuo-Chang, de
echtgenoote van den president der Chi-
neesche republiek.
De Fransche regeering betaalt vóór
wilde kastanjes 15 centimes per kilo, en
levert ze dan aan -de stokerijen, die er
spiritus uit halen.
De Amerikaanscbe, minister van oor
log, Baker, verklaarde in het parlement,
dat het de -bedoeling van de Vereerdgie
Staten is een leger te organiseeren van
2.300.000 man op voet van oorlog.
De werklieden op alle Argentijnsche
spoorwegen hebben besloten heden met
een algemeese staking te beginnen.
Naar de „Sunday Times" mededeelt,
heeft 'Op 16 dezer in Yorkshire met een
militairen trein een ongeluk plaats ge
had, waarbij zeven soldaten gedood en
vijftig gewond werden.
Een omvangrijke staking die in de
Schotsche kolenmijnindustrie dreigde,
?©n waarbij ongeveer 100.000 man zouden
zijn betrokken geweest is voorkomen
door de inwilliging vair een groote oor
logspremie. In Zuid-Wales echter dreigt
.nog steeds een staking.
De „Press Association" heeft reden
>010 te geloovcn, dat bet Duitsche
antwoord -,aan den Paus zeker geen aan
leiding geven of bevorderen zal, dat het
EngelSche antwoord vroeger verschijnt
dan anders1 het geval' zou zijn geweest,
maar dat het integendeel wel eens de
tegengestelde uitwerking zou kunnen heb
ben.
In het antwoord van den Beierschen
koning op des Pausen nota wordt o.ml.
bet volgende gezegd:
„Doch ook. gedurende dezen ons!-.op
gedrongen geweldigen oorlog gaf de Duit-
sphe regeering een ondubbelzinnig (be
wijs van zijn vredelievendheid, door in'
overeenstemming met onze bonidgenooten'
reeds op het einde van 1916 de vijanden!
tot vredesonderhandelingen uit te moo-
digen.
„Dat deze eerste ernstige poging om!
aan den verschrikkelijke!! oorlog'een ednr
Uitgave van
ÖS Naami. Venn. LUCTOR ET E.'vlERGO.
gevestigd te Goes.
R -
Hoofdbureau te Goes:
LANGE YGRSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg:
fIRMA F. P. BHU1J L. BURG.
Drukkers:
Ocftterbaan Le Ce int re. Goes.
Zij, die zich met ingang van 1 October
op „DE ZEEUW" abunneeren, ontvangen
de tot dien datum verschijnende num
mers kosteloos.
Argentinië.
Hetgeen gevreesd werd, is geschied:
de betrekkingen tusschen Argentinië en
Duitschland zijn afgebroken M „eëa oor
logstoestand is .ingetreden. Wat natuur
lijk Duitschland niet zal hebben opge
schrikt. Wie zooveel vijanden te weer
staan heeft als Duitschland op het oogen-
blik, maakt zich voor een meer of min
der niet meer bezorgd.
[Toch is deze veranderde verhouding, uit
misverstand geboren, te bejammeren.
Duitschland beeft nu eenmaal in Ar
gentinië vele vrienden, en de handel van
daar op Duitschland was niet zoo gering.
Argentinië toch, een land, ruim veertig
maal zoo groot als Nederland, heeft rui
me voortbrengselen alsvijgen, ananassen,
suiker, amandelen, granaten, koffie, cacao,
indigo en in het meer zuidelijk gedeelte
granen, vlas en aardappelen. De uitvoer
overtreft verre den invoer.
Doch Amerika heeft beslag gelegd op
de zeeën en op het Panamakanaal, en
de vijandschap jegens Duitschland heeft
alle landen, behoudens een enkele, van
Amerika aangegrepen, izoodat. bij een oor
logstoestand geen van deze beiden voor-
loopig iets verspeelt.
De Argentijnsche Republiek, vroeger de
Vereenigde Staten van Rio de la Plata,
bestaat uit zestien provinciën. De bevol
king, door immigratie in de laatste kwart
eeuw verdubbeld, zes miljoen sterk, be
staat voor het grootste gedeelte uit vreem
delingen. De Republiek grenst ten noor
den aan Bolivia, ten oosten aan Bra
zilië, Uraguay, Paraguay en den Atlan-
tischen Oceaan, ten izuiden aan Patagonïë
en ten westen aan Chili. Het westelijk
deel i s bergachtig.id© Andes hebben daar
nog toppen van zesduizend meter hoogte.
In het oosten is het land vlak, doch met
weinig afwatering; door irrigatie tracht
men dit gemis te vergoeden; de grond
is er zeer vruchtbaar, het klimaat ge
zond.
Men begroot den veestapel op 25 mil
joen runderen, 5 miljoen paarden en 70
miljoen schapen.
Deze dieren zijn geboren uit ingevoer
de Europeescjie, meest Spaanscihe, stam
ouders.
Het land werd het eerst bezocht, en
wel de .oevers van den Ric -de la Plata,
door den Spanjaard Diaz de Solis, in
1515, die er door de inboorlingen ver
moord werd.
Zijn opvolger, Sebastiaan Cabot, bracht
bet er beter af. Hij bouwde er in 1530
een fort; dit was het begin van de Spaan-
sche heerschappij-, zoadat het land een
.Afzonderlijk onderkoninkrijk werd met
.Buenos Ayres tot hoofdstad.
Volgens de laatste berichten schijnt het
gevaar voor ln-werhingtreding van den. oorlogs
toestand tasschen Daitschl&nd eD Argentenië,
althans voorloopig, bezworen. Moge't zoo bly ven.
Bewerkt naar het Engelsch van
EHMA JANE WORJBOISB.
l!oen ik vijftien jaar oud geworden was,
verliet ik de school van mevrouw March
en kreeg ik 'mijn meesters aan huis, voor
namelijk omdat men er bezwaar in had,
zulk een 'groot meisje iederen dag twee
maal alleen den straatweg naar school te
laten loopen. Dat duurde zoo een jaar,
"waarin ik mijn best deed zoo knap mo
gelijk te worden en toen ik zestien was,
werd besloten, dat wij' allen buitenslands
zouden gaan, voornamelijk, geloof ik, om
mijn opvoeding te „voltooien, maar ook
ter wille van mijn oom, wiens gezond
heid sedert eenige maanden niet zoo heel
goed meer was.
Louis en ik schreven elkaar geregeld,
ofschoon niet dikwijls. Wanneer hij met
vacantie thuis kwam, zagen wij hem gie-
durig en madame beklaagde zich wel eens;
dat hij meer op Elmwood dan op Cup
page was. Wij lazen en repeteerden sa
men, en als het zoinervaeantie was, werk
ten wij samen in het park, dat dan ook
van jaar tot jaar mooier werdmijn.
oom beweerde zelfs dat Cuppage nu
mooier en smaakvoller aangelegd was,
dan in vroeger tijd.
James Lascelles zagen wij maar wei
nig. Sinds hij vóór drie jaren Stan'brid-
ge verlaten had, was hij; er slechts twee
maal geweest, de tweede maal waren wij
echter uit geweest, en hadden wij hem
dus niet ontmoet. Lang was hij er niet
gebleven, wat vermoedelijk zijn oorzaak
vond in het feit, dat madame een bijzon-
ren hekel aan hem bad, een gevoel, dat
Louis met zijn grootmoeder meer en meer
ging deelen. Gewoonlijk sprak hij zéér
minachtend over James, iets wat ik on
danks mijn bewondering voor Louis, toch
niet goed hebben kon en een enkelen
keer waagde ik het dan ook hem te
recht te wijzenschuchter weliswaar,
want mijn bewondering voor Louis was
oorzaak, dat ik voor zijn algemeen be
kende heerschzucht al'éven gewillig boog
als de rest. En naar ik hoorde, was het
op Harrow al net zoo, Louis, die een
der begaafdste leerlingen der school was,
was bij leermeesters zoowel als bij zijn
mede-scholieren zeer populair.
Op een prachtigen Juni-ochtend waren
Louis en ik als gewoonlijk in den tuin
aan het werk, maar daar het zeer warm
was; kwam er van werken niet heel veel.
Louis, die zich niet gaarne inspande wierp,
dan ook .plotseling; zijn gereedschap neer,
mij uitnoodigend hetzelfde te doen. ,,'t
Is veel te warm oïffi. wat uit te voeren",
riep hij, „kom1 dus liever naast me zit
ten, om eens gezellig met me te bab
belen".
Ik maakte echter tegenwerpingen, daar
ik nog eerst een perk in orde wilde
brengen en ik voegde er bij; dat ik wel
graag den naam van een zékere bloem,
wilde weten.
„Ja", gaf Louis knorrig ten antwoord,
„dat weet ik niet hoor, ik ben geen bo
tanicus, daar moet je James maar eens
naar vragen, als bij' weer eens hiere is.
Dat is net iets voor zoo'n onbeduidenden,
saaien piet als hij".
„Ik vind het niets aardig van je, Louis,
dat je altijd zoo op James afgéeft", ztei
ik verwijtend.
„Beleefd is 't zeker niet'', 'lachte Louis,
„maar James Lascelles' heeft voor mij ook
iets onuitstaanbaars. Hii is een goede vent,
dat zal ik niet ontkennen, maar hij jis
zoo schrikkelijk nauwgezet en daar houd
ik niet van".
Natuurlijk bleef ik hét antwoord hierop
niet schuldig en nu ontspon zich een-
gesprek over de familieverhoudingen der
Catherwoods, waarmede ik mijn lezers
niet vermoeien wil. Ik moet echter op
merken, dat de liefdelooze wijze, waar
op Louis over de armoede van zijn stief
broeder sprak een zoon van een ar
men domdné, naar hij' hem smadend noem
de mij ten zeerste ontstemde, maar
er was geen redeneeren tegen die ziens
wijze en het bleek mij, dat madame voor
het grootste deel daar de schuld aan
had.
Vooral vind ik het zoo hinderlijk, dat
Louis zoo hatelijk over den gpdsdienist
kon spreken. Hij zou het heelemaal niet
erg hebben gevonden, dat James dominé
werd als je geen geld hebt, moet je
je Wel met zulk een baantje afgeven,
smaalde hij maar wèl vond 'hij! het
erg, dat hij zich had aangesloten bij een
ellendige, kleine, afgescheiden gemeente,
waarvoor hij zich nu zóó druk maakte,
dat hij onder het minste volk van Lon
den ging preeken. en dat niet in een
kerk, maar zéo maar in een oud pak
huis of onder een spoorwegbrug. Hoe
is het mogelijk, voegde hij er met den
grootst iii'Ogelijken afschuw aan toe.
Ik maakte een tegenwerping, dat ik
dat juist prachtig vónd, omdat men hef
Evangelie aan ieder moet brengen,
maar dat wond Louis ten zeerste op en
een scherpe woordenwisseling zou het
gevolg zijn geweest van het aanroeren van
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden fr. p. post f 1.50
Losse nummers -Q.Qfi
Prijs der Advertentiën.
14 regels f 0.60, iedere regel meer 15 Bi
3-maal wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaard»,
Bewijsnummers 5 cent.
de te nuaken, mislukte, is de schuld vanl
onze tegenstanders. Des te vuriger zijni
thans mijn wensehen voor het goed suc
ces van den door Uwe Heiligheid on
dernomen stap. Moge daardoor tot welt
zijn der geheele menschheid een duurza
me en voor alle partijen eervolle vrede
worden voorbereid.
De Duitsche reserve-luit. Voss j3
bij een luchtgevecht met zijn 50sten vij
and naai- beneden gestort en gedood.
Aan alle fronten is de toestand on
veranderd, aldus een bericht uit Berlijn.
De Entente-persstemmen blijven on
gunstig inzake het antwoord der central
len, op de liberale Engelsche pers na.
De Russen bezetten vijandelijke stel
lingen ten Z. van Pskof.
A
I Beperking- goederentreinen.
Ingaande 25 September e.k. zullen:
u. Des Dinsdags de goederentreinen
loopen als des Zaterdags.
b. Des! Woensdags de goederentreinen:
loopen als des Zondags.
c. Des Donderdags de goederentreinen
loopen als jtes Maandags.
Verschillende goederentreinen zijin uit
gezonderd, welke in de eerste plaats moé
ten dienen voor het vervoer van steenko
len, bruinkolen, cokes en briketten; mi
litaire levensmiddelen, ledige open wa
gens voor de miijnstations en van benoo-
digdheden voor de mijnen als! mijmhout,
springstoffen, koolteer, pek, machinerien,
ijizer, steenen, kalk, cement, enz.
Bovenstaande maatregel wordt inge
voerd ter besparing van steenkolen.
'Onze kodenvoorziening.
Naar het Haagsteh Correspondentiebu-
reau met zekerheid verneemt, bevinden!
de onderhandelingen met Engeland inzake
de kolenlevering zich nog in hetzelfde
stadium als de vorige week.
De mogelijkheid is intusschen niet uit
gesloten, ^dat al mocht Se overeenkomst
waaromtrent thans wordt onderhandellct
onverhoopt niet tot stand kunnen komen,
ons land desniettemin door Engeland in
staat izal1 worden gesteld 100,000 toni
steenkolen .uit Engeland te betrekken.
De onderhandelingen met Duitschland
over een vrije vaargeul voor de kolen
vaart, duren voort. Deze staan thans in
'tteeken der door Duitschland; verlang
de eontra-presatie ten opzichte van den
levensteiddelenuitvoer.
"Bevoorradingsrconimissie.
De Minister van Oorlog hééft gister
middag! in één der zalen van zijin De
partement de commissie geïnstalleerd, sar
men-gestelld uit het personeel van verschilr
lende Departementen van Algemeen (Be
stuur, tot onderzoek van de bevoorra
ding van leger eh yolk in tijd van oorlog.
Geen verwarming.
We hebben reeds eerder medegedeeld;
dat men in de toekomst voorloopig in
onverwarmde treinen zal rijden. Wij kun
nen aan deze mededeeJing. 'thans nog toe
voegen, dat gedurende dezen winter ook
op de meeste stations de verwarming!
achterwege zal blijven. Alleen op de
groote stations, waar men centrale ver
warming heeft, zal men dez'e handhaven'.
Een daartoe gevormde commissie zaH
trachten den minister te bewegen de trein-
verwarming te handhaven, en ze slechts
als uitersten maatregel te staken.
dit onderwerp, ware het niet, dat ons
gesprek afgebroken werd door de komst
van mijn oom en tante en de beide da
mes Trafford. Madame scheen bijizlomder
goed gehumeurd, het gelaat van haar
schoondochter was met een lichten blos
-gekleurd alsof zé een vermoeiend gesprek
had gevoerd. En ook mijn oom en tanté
schenen iets te -hebben, dat hun op hét
hart lag.
Madame was de eerste, die de stilte
verbrak, „Een paar dagen geleden, heb je
gezegd, Louis, dat je zoo graag naar het
buitenland wilde".
„Juist, grootmama en nu ik hoor, dat
de familie Perren oiok op reis gaat, wil
ik dat te meer. Wat zal ik hier dan nog
uitvoeren, want voor October kan ik toch
niet naar Oxford. En vrienden uitnoodigen:
bij ons te komen, mag ik 'niet van u".
„Nu, maak jé maar niet ongerust"; Zei-
de madame sussend, je kunt met de fa
milie Perren meegaan. Eerst gaan je dan'
naar Zwitserland en daarna naar Italië
en in Rome zullen je den winter door
brengen, zoodat de heele reis een kledni
jaar duren zial. Wat Oxford betreft, het
gaan naar de universiteit kunnen we dan
wel een jaartje uitstellen".
(Wordt vervolgd.)
i 1 J
