T
iode
1
279
Donderdag: SO Augustus 1917
31e Jaargang
I
koop
irs?
tuien,
istbode
leisje.
De Groofe Oorlog.
11' 0/
er Ban i
MINNE.
erwagen
llskar
>t Schuur
lijke
[lak.
J I» 'fOr
i
Heinkens-
pleter van
insdag 11
1 uur, op
"de briefjes
Pieter van
Inlichtingen
loop
nkele jaren
PAKHUIS,
irarend dorp
Meinden ge'
11917.
bij Notaris
is.
/■ERSE Lzn.
/"agenmaker,
lODEN
Ikt. Te bevra-
lendijke.
)ER te Arne-
agd
ive van prijs
Toekomst",
IrincheiB.
a,r, in net bur-
l bnitenshuis,
ner maand, bij
emgracht 104,
September
Veldzicht,
Rilland.
LARST, Goes,
Uitgave van
ale Naaml. Venn. LUCTOR El EMERbO.
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LOGE VORSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg:
I'R M A F. P. D H U IJ L.B U R G.
Drukkers
öosterbaan Le Cointre. Goes.
VERSCHLJAT ELREN WERKDAG,
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden fr. p. post fl.50
Losse nummers -0.0®
Prijs der Advertentien.
14 regels f 0.60. iedere regel meer 15 «4.
3-maal wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaard».
Bewijsnummers 5 cent.
Leve Koningin Wiihelmina!
De 31 Augustus is de nationale dag
bij uitnemendheid. Dan verheugt zich de
Natie, in haar groote meerderheid, in Lpt
bezit van haar Koningin, jubelt oud en
jong, voor .zoover het den band jnet Oranje
gevoelt, in het bezit hunner geliefde Vor
stin, en (jankt elk Christen-huisvader in
den kring der zijnen voor den zegen dat
weer een jaar tót, het leven der geliefde
Landsvrouwe werd toegedaan.
De pers, de (Koningin der A arde, brengt
dien dag aan de Koningin der Nederlanden
haar eerbiedige hulde.
Alzoo doen derhalve ook wij. en,wat
gaarne.
Neen, geen Klokketoren met Driekleur
en Oranjewimpel, op verzoek der Konin
gin nu reeds ten vierden male, wegens
den ernst, der tijden,achterwege geble
ven,. zijn noodig om deze blijde stemming
er in te brengen. Geen parades in onze
garnizoensplaatsen, geen kinderoptochten,
geen openbaar gezang behoeven die Stem
ming te verlioogen Dor kinderen jubel
lied althans zal in alle scholen, waar
Oranje in eere is, weerklinken, en in
alle C'hristengeziniien zal bet orgel dié
bede uit Psalm 72:1, berijmd en ge
wijzigd, begeleiden: Geef. Keere! de Ko
ningin uw rechten!
Mochten liier en elders de bedehuizen
geopend zijn lom te bidden om den vredief,
en om een zegen voor de Koningin, vooral
in deze zware tijden, verhoore de Heere
dan die lieden; schrage Hij den Oranje-
troon; en bestendige llij' in ons midden
.iiet Oranjehuis tol in'lengte van dagen!
Droöiiibeeldscheppende verwachtingen
Wij lezen in De Neder 1 ander
Vóór de Tweede Kamer ontbonden werd
ter take van de Grondwetsherziening;,
toen over het' karakter der eerstvolgende
parlementaire periode overleg werd ge
pleegd, en deze als een politiek-neutrale
werd gekenschetst, meende de heet' Scha
per daarover een aanmerking te moeten
maken van dezen inhoud.
Er is afgesproken dat de tijd, ge
durende welken cle volgende Kamiei'
zit, een meer kleurlooze periode zal
zijin; maar dit wil ik zeggen: het zal
geen periode zijn die super-militairisr
tiSch is. Met alle respect voor de af
spraak om uit te sluiten de politiek
in de periode die nog' yerloopen Snoet
eer de nieuwe Grondwet in werking
treedt, zullen we niet kunnen dulden,
dat er aan het hoofd van het Minis
terie van Oorlog een Minister komt,
die ons land verder zal drijlven op den
weg van het militairisme. Dit is een
waarsfohuwing, die ik tien tijlielijken
voorzitter van den ministerraad bijl deze
gelegenheid nog wil geven. Hij kon
zich dan misschien beroepen op an
dere groepen aan de overzijde, die hein
dan daarbij van harte zullen steunen,
maar' hij speelt dan va-banqne, want
hij zal inemgen keer dezen kant. dep
Kamer noodig hebben om zijin Kabinet
in stand te houden tot het intreden
van de nieuwe periode.
De Nieuw e Minister van Oorlog1 is se
dert gekomen en een dezer dagen heeft
hij de gelegenheid .aangegrepen om te zieg-
gen waf hij" met het oog op onze be
wapening, van de toekomst dacht. Dit
is, volgens de persverslagen, het volgende
geweest
Na de mobilisatie zullen we niet op
den ouden weg kunnen voortgaan. Ne
derland zal toch komen te staan voor
de vraagwilt. gij u nog verdedigen
of het niet meer doen? Ah inen daar
op antwoordt met ja en ik geloof,
dat men het doen zal dan kunnen
we met een begrooting van 30 mik
hoen niet meer toe, maar zullen we
wel 60 mallioen noodig hebben.
Tegenover hen, die roepen ,,weg met
het mihtairiame," en (die de vraag stel
len, of ons militairisme nog reden van
bestaan heeft, stelt hij. de wedervraag:
wat zou. Nederland thans zijn, als wij
eens geen- leger hadden? Als we een
volkomen anti-militairistische staat wa
ren geweest, wat zou Nederland op
.dit oogenblik dan zijn
Het sociaatoemokratische hoofdorgaan
i3 daarop aanstonds in de wapenen ge-
gekomen we hopen dat althans deze
militaire '{beeldspraak ons nog veroor
loofd zij ea hee® den Minister van
Oorlog de vraag voorgelegd, of hui niet
de aandacht geves/tigd heeft op. de nieu
we stroomiing int de wereld, op het besef
„dat na dezen oorlog liel grootste deel
van de menschheid niet zal willen, en
het militairistisc-h deel niet zat kunnen
voortgaan in de oude lijnen van den wed
strijd iu bewapening." En liet heeft ver
der gevraagd
Is het .goed van een minister van
een neutraal land, om de gedachte te
wekken alsof de inenschheid na den
oorlog in haar oude dwaasheden en
zonden .zal terugvallen? Is. het niet
juist de roeping der neutralen, om in
dezen tijd de vredesgedachte, voor nu
en voor de toekomst te versterken?
A
Wij .zouden hiertegenover aan H e t
V o 1 k wel de vraag -willen stellen of
het -de oogen en de ooren geopend ge
had heeft in de laatste drie jaren,, dn
of het niet gemeend heeft te zien wat
het zoo gaarne hoopt, wat ook wij
zouden begeeren te zien, maar wat wij
juist helaas! over de geheele wereld vruch
teloos zoeken: het' besef dat recht boveni
macht de natiën verhoogt?
O ja, mooie woorden genoeg. Woorden
aan allen kant. Het demokra.tisch Ame
rika kaatst ke heen en weer naar heft
democratische Frankrijk, en! het democra
tische Frankrijk caramboleert ze naar liet
ultra-democratische Rusland,
Doch hoe zijn de feiten, wat zien wij
gebeuren? Wij zien dat Engeland, het
welk nooit een leger onderhield, in drie
jaren tijds een xnillioenenlegjer heeft inge
richt en den dienstplicht ingevoerd heeft;
dat Amerika dit voorbeeld volgt, gelijk
het de Engelsche vloot navolgt in aantal1
van schepen en overtreft in kracht van
bewapening; wij zien'dat de Centrale
rijken hun militaire kracht tot op het
uiterste gespannen hebben en voor de
burgers den burgerlijken dienstplicht, tot
steun van, den militairen hebben inge
voerd; wij zien in het ul tra-democratische
Rusland als eisch van democratie hef,
krachtigste leger verdedigd; vvij: zien er
de vrouwen in uniform, de vrouwen
in bataljons, de vrouwen stervend op de
slagvelden. Boven dat alles ziet men allet
krachten der wereld in dienst der En
tente gespannen; d.i. in dienst van het
rmli'tairis'mealle koloniën, alle domini
on^, alle verwante rassen, zelfs de vrefsim-
de, Kaffers en Marokkanen gezwegen
nog van de stille kracht die daar,
langzaam maar zeker, werkt in Japan!,
omi dit jonge'land in bewapening te stel
len aan de spits aller „beschaafde" lan
den
Zeker, er zal reactie komen. Maar hef
zou eene reactie moeten zijn. .die dit
alles, deze geestelijke zoowel als mate-ri-
eeïe krachten teniet'deed; die alle forten
en alle kanonnen in den grond, alle
slagschepen tot op den bodem der oce
anen verzinken deed, als men zou
willen blijven gélooven.aan de waarschijn
lijkheid eener ontwapening nii, na dezen
oorlog
Gelooft men aan zulk een reactie? Gel-
looft men dat. de volken hun bewapening
zullen gaan beschouwen als een soort
arfcLlleristisch museum, aardig om te zien,
kenteekenend rudiment van een vervlo
gen tijdperk, en niets anders?
De stemming onder de volken, vooral
van de meest democratische, heeft ons
geleerd al zulke verwachtingen voorals
nog als ijdele utopieën te beschouwen.
Wij zeggen het niet zonder staart.
Maar omdat wat wij. voor oogen zien
onsi allerminst aan een gelukkige vreed
zame toekomsf-aera doet gelooven.
Dwaast die voor zulke realiteit de oogen
sluit.
Eerste Kamer.
In de zitting van gisteren heeft de heer
Lucasse gedaan gekregen, dat de minister
het kapverbod niet meer zal doen gelden
wanneer de oorlog uit is. Enkele andere
leden, die ook op dit kapverbod vast
zaten, stemden nu met den Zeeuwschen
afgevaardigde voor, zoodat ten slotte met
32 tegen 10 stemmen, die van de heeren
Reekers, Diepen, Van Lanschot, Haffmans,
an Lamsweerde (r. k.), v. Wassenaer,
de Gijselaar, de Vos (c. h.), 't Hooft en
De V aal Male fijt (a. r.), het ontwerp Nood-
I boschwet er door kwam.
J Heden wordt beslist over de Export-
j Centrale, tegen welk ontwerp de heer
v. Nierop bezwaar maakte. Deze bekwame
financier schijnt een man, die ook bij
verschil en verzet zijn goed humeur weet
te bewaren. De N. R. C. schrijft nu weer:
De rede van den heer Van Nierop,
(die geestig en opgewekt als altijd plots
het saaie debat verlevendigde) werd door
een paar grappige momentjes vervroolijkt.
Opeens was hij een citaat uit de Hande
lingen kwijt; na eindeloos gezoek wist hg
zijn eigendom ten slotte uit den paperas-
senbundel van den nienwen senator De
Waal Malefrjt (die naast hem zat) op te
diepen. „Dat hebt u zich toegeëigend",
voegde hij lachend den ex-minister van
koloniën toe, ,,een slecht begin!"
Wat later, toen mr. Van Nierop met
zijn bekende slagvaardigheid allerlei in
terrupties beantwoordde en de voorzitter
hem verzocht, op interrupties geen acht
te slaan, antwoordde hij, na een paar ver-
geefsche pogingen om deze vermaning te
verstaan: ,,lk hoor niet wat u zegt, mijn
heer de president, maar ik zal mij er toch
naar gedragen." Dit is, ter loops gezegd,
een voornaam verschil tusschen den sena
tor Van Nierop en enkele strijdlustige
Tweede Kamerleden; die verstaan hun
voorzitter wel, maar gedragen zich er
niet naar.
Beknopt overzicht van den toestand.
In Rusland staan de zaken nog lang
niet zuiver. Het eene waagstuk schijnt
niet opgelost of het andere duikt. op.
Nu is het. weer Finland, waarmee de
Revolutie het te kwaad gaat krijgen. Het
begint daar te spannen. De Finnen zijn
vast van plan den Finschen Landdag bij'
een te roepen, en de Russische regeering.
Kerenski voorop, schijnt niet. minder stel
lig voornemens, dit met kracht van wa
penen te beletten. Welk een inconsequen
tie toch van de Russische Revolutionairen.
Zij moesten veeleer de beweging der Fin
nen toejuichen. Zijn dezen dan niet we
derrechtelijk door het Tsarisme van hunne
onafhankelijkheid beroofd! Doch ook hier
schijnt de natuur hoven de leer te gaan.
En dat het meenens is blijkt wel hieruit,
dat te Helsingfors geheime besprekingen
met hoofdofficieren van het garnizoen te
Helsingfors en van de vesting Sveaborg
hebben plaats gehad, en de bevelhebber
der Oostzeevloot, Roswozof, uit Peters
burg het bevel heeft medegebracht om
dadelijk na de bijeenkomst van den Land
dag over geheel Finland den staat van
beleg af te kondigen.
"Voor de Finnen is dit besluit een ern
stige tegenvaller. Immers zij. hadden al
hun hoop juist op diezelfde revolutionai
ren gesteld, welke hen nu dreigen met
vervolging. En waar blijft zelfs het Tsa
ristische Rusland, dat immers evenzeer
beweert dien strijd tegen Duitschland te
hebben aangebonden, in het belang dei-
kleine volken
Met spanning wordt afgewacht of straks
misschien de Russen met de punten der
bajonetten de afgevaardigden van dien Fin
schen Landdag uit het parlementsgebouw
te Helsingfors zullen verdrijven, en wat
er dan overblijft van de vrijheid en die
democratie van het kleine Finsche volk,
waarvoor Rusland nu al drie jaren be
weert te strijden.
Het antwoord van Wilson aan den
Paus wordt in de Entente-pers luide toe
gejuicht. Men acht 'taan die zijde zoo
juist gezegd van eerstgenoemde„wij. kun
nen het woord van de huidige Duitsch©
bewindslieden niet aanvaarden, tenzij het
door den wil van het Duitsche. volk zeil
wordt geschoord".
De slotsom van dit alles is dierhalve
weer: de olijftak afgewezen, de verdwa
zing houdt aan.
De Amerikaansche blokkade der neutralen.
De „Züricher Post" ontleent aan de
„New York American", het voornaamste
blad van den heer Hoarst, een artikel,
waarin de redactie zich scherp kant te
gen de irnperialistisch-kapitalLstische oor
logspolitiek van Wilson.
„Wij mogejn geen oorlog tegen de neu
tralen voeren", heet het in dit artikel.
„Wij mogen leven en gezondheid 'van
vrouwen en kinderen niet in gevaar bren
gen. Onze regeering is voornemens Neder
land, Zwitserland en Scandinavië te boy
cotten, om deze neutrale landen uit te
hongeren en ztoodoende te dwingen, cle
blakkade tegen Duitschland te steunen.
Nog pas eenige maanden geleden toeken
de de heer Lansing op gezag van pre
sident Wilson protest aan tegen dezblfde
blokkade va nde neutralen en Duitschland,
met de motiveering, dat zij in strijd was
met het volkenrecht, en daarom niet al
lee ntegen de neutralen, maar in het al
gemeen onwettig en onhoudbaar was.
Deze woorden gebruikte Lansing in zijn
pretest tegen de Engelsche blokkade van
Duitschland en van de neutrale Neder-
landsche en Scandinavisc he koninkrijken.
Het is echter moeilijk te begrijpen, in
hoeverre een blokkade legen neutralen
in 1915 en 1916 ^.onwettig en onhoud
baar" was, en waarom zij in 1917 - wet
tig en mogelijk zou zijnHoe zullen
wij de beschuldiging, dat onze regeering
wederrechtelijk handelt, door Zulk een
blokkade te steunen en te verscherpen,
kunnen weerleggen, waar onze regeering
haar vroeger zelf als onwettig heeft af
gekeurd?"
Het blad herinnert er dan aan, dat den
neutralen in de Parijsche Declaratie, in
de Haagsche Conventie en in de Lon-
deusche Declaratie het recht is toegekend,
handel te drijven met oorlogvoerenden,
dat 'de Amerikaansche regeering voort
durend gebruik heeft gemaakt van dit
recht, en dat 'Engeland in den Russisch-
Japanschen oorlog zelfs met een oorlogs
verklaring dreigde, voor het geval Rus
sische blokkadekruisers zouden probee-
ren, Engelsche- handelsschepen met le
vensmiddelen, fourage of munitie, be
stemd voor Japan, aan te houden. Ter
verdediging van dit recht dreigde Ame
rika in 1.796 Frankrijk met oorlog en kwam
het in 1812 met Engeland in conflict.
„Indien wij als 'Amerikaansche politiek
een blokkade trachten te voeren, die onze
eigen regeering „onwettig en onhoudbaar"
heeft genoemd, dan blameeren ivij ons
niet alleen tegenover de geheele \yereld",
zegt het blad, „maar dan tasten wij de
grondslagen vaci het neutrale recht aan,
waarop de vrrijheid der zeeën is geba
seerd en die steeds doer onze nationale
tradition en onze politiek zorgvuldig zijn
geëerbiedigd. Wij verspelen hierdoor te
vens alle aanspraken op schadevergoe
ding voor vroegere of toekomstige inbreu
ken op onze eigen wettenWij schen
den hel volkenrecht!"
soldaat aan het front,
Baren v. Ardenne schrijft:
Sedert den lsten Augustus 1914 zijn
nu meer dan 1100 oorlogsdagen voorbij
gegaan, die ieder voor zich tot bloedige
botsingen hebben geleid. De groot© da
gen van strijd telt men bij tientallen. Wat
het beteekent drie volle jaren den po
sitie-oorlog vol te houden, temidden van
onafgebroken artillerievuur, zonder pen
oogenblik van ongestoorde rust en vol
komen veiligheid, dat kan alleen hij be
seffen, die <Xen strijd heeft meegemaakt.
Iedere soldaat voelt eiken dag het zwaard
van Damocles boven zijn hoofd zweven,
De ongebroken kracht van den Duitschen
soldaat is nog eens op frappante wijze
aan, het licht getreden bij den laatslten
slag in Vlaanderen.
„Men begrijpe, wat het zeggen wil, een
aanvallend leger van verscheidene hon
derdduizenden, ondersteund door 5000
stukken geschut, door een tegenoffensief
tot over het punt van uitgang terug te
werpen. Vier weken lang hebban zij het
vuur van de Engelsche artillerie moeten
doorstaan, dat tenslotte aangroeide tot
een "vuurorkaan".
Als eindelijk de roep weerklinkt: „Zij
komen, riij komen", komt over de half
verhongerde en van dorst versmachte sol.
daten een gevoel van verlichting. Een
urenlange strijd met bajonet, handgrana
ten, messen, vuisten en tanden en tanden
vergt het uiterste van de menschclijfce
zenuwen. En toch doorstaat hun weer
stand'vermogen ook deze beproeving.
Dezelfde eigenschappen, die wij bij onze
troepen in het Westen opmerkten, uiten
zich ook bij hun kameraden in het Oos
ten in den bewegingsoorlog. De weken
lange machtmarsehen, die den strijders
geen' tijd laten, zich van laarzen en kleu
ren te oadoen, de strijd met de vreese-
lijke vliegenzwermen en insecten, het ge
brek aan onderdak, de dikwijls voorko
mende onmogelijkheid om de veldkeuken,
de veldpost en rijtuigcolonne ter rechter
tijd te doen volgen, maken een leefwijze
noodzakelijk, die in schril contrast staat
met de behoefte aan luxe van den mo
dernen tijd. Die ontberingen worden al-
leew onderbroken door gevechten!
De naam Hindenburg is bij elk gesprek
over den oorlog' op aller lippen. De grootte
leider is te benijden om het rotsvaste
vertrouwen, dat hem ten deel valt, niet
in de laatste plaats van de sitille strij
ders 'in het vaderland zelf.
Wir. hsbbsn den oorlog veroorzaakt?
Be socialistische afgevaardigden Mou-
tct e:i Cachin zijn uit Rusland terugge
keerd met. volle handen. Hun revolutio
naire kameraden in Petersburg hebben
hun van kostbare dociunenten voorzien,
omtrent de rol, welke voor den oorlog!
gespeeld werd door Delcassé en. Paléo-
logue ais gezanten, en omtrent de geheime
bijeei komsten, welke plaats hadden tus
schen Poincaré en Viviani, toen dezfe twee
personen hun reis naai- Rusland .naakten
in Juli 1914. De oorlog werd zachtjes
gestoofd in een klein comité, door eeni
ge Laatslieden der Entente, waarvan de
voornaamste waren de twee Cambons,
sir Edward Grey, ïswolsky, Sas'on. ff, Sou-
chomlinoff en voorn! Viviani, welke toen
tertijd Minister vru Buitenlandsehe Za
ken in Frankrijk was, ,en eindelijk door
preside-1 Poincaré.
De geheime archieven van het Mini
sterie v?.ü Buitenlandsche Zaken in Rus
land hebben de tractaten en de bewijzen
van de listen, welke, aangewend weidenl
geleverd. De revolutie welke als een blik
sem uit helderen hemel kwam, verhin
derde deze geheime tractaten in veiligheid
te brengen. Moutet en Cachin hebben be
wijzen naar Parijs gebracht, waartegen
niets in te brengen valt, en die derhalve
zeer onaangenaam voor de "Enlente-re-
geeringen moeten zijn. Ribot heeft, ora
zijn vriend Viviani en den president tel
beschermen, en den slag van hun hoofd
af te wenden, beloofd, deze diplomatieke
stukken te publiceeren. Maai' er ztijn be
halve dat ook nog documenten "„apart",,
proces-verbalen van de particuliere be
sprekingen, vertrouwelijke nota's omtrent
gedane beloften en wederkeerige hulp.
Deze zal men weliswaar niet publicee
ren, maar de waarheid zal toch niet ver
donkeremaand kunnen worden. Men zal'
toch vernemen langs den weg der pu
blicatie, hoe met den wereldvrede een
gewaagd spel werd gespeeld door eenige
staatslieden, onwetend van de verschrik
kelijke ramp, die zij ontketenden, en dia
niets in het werk stelden om deze te
voorkomenintegendeel
Japan verdringt Engeland en Amerika uit
China,
Naar wij in de „Economist" van den
11 Augustus lezen, berichtte de heer Ito,
eigenaar van een bekende katoenfirma
in Osaka, die onlangs van een lange tour-
~née in China was teruggekeerd, het vol
gende omtrent de positie van den Japan-
schen katoenhnndel in dat land:
„Eenige jaren geleden hadden de Ja-
pansche kooplieden een harden dobber
tegen de Amerikaansche goederen in
Nooi'd-Cliina. Sedert dien hebben zij er
vasten voet gekregen. In Zuid-China was
de positie van den Britschen handel zoo
vast, dat .iedere poging om daarin ver
andering le brengen, van tevoren tot mis
lukking bestemd was. De oorlog heeft de
bordjes gelukkig geheel verhangen en
thans exporteert Japan katoenen kleede
ren. in plaats van de Engelsche goede
ren. Men heeft i n den Jaatsten tijd kunnen_
waarnemen, dat de Engelsche goederen
eenigszins mander aan de eischen der
Chineezen voldoen dan zij deden voor
den oorlog. De invoer van katoenen goe
deren is zeer toegenomen. Zoo werden
b.v. in het afgeloopen jaar 170 balen
grijze „shirtings" uit Japan en 13.200
balen uit Engeland geïmporteerd, terwijl
dit jaar resp. 6.350 en 10.008 laaien wer
den ingevoeld".
Korte oorlogsberichten.
Een Nederlander gesneu
veld. De familie Flick te Delft ontving
van het Nederl. 'consulaat te Londen be
richt, dat haar 25-jarige zoon, de heel'
P. Flick .die in het Australische legier
in Europa meestreed, in Frankrijk .was
gesneuveld. De heer Flick ,die ruim 6
jaar geleden naar Australië vertrok en
aldaar door den oorlog zonder werk was
gekomen, nam in 1915 dienst in het
Australische leger, en werd voor eenigen.
tijd wegens zijn bijzondere verdiensten op
het slagveld bevorderd tot sergeant.
Roemenie's deelneming
aan den oorlog. Bij gelegenheid van
den verjaardag van Roemenie's deelne
ming' aan den oorlog werpen de bladen
een terugblik op de gevolgen van Roe-
memië's trouwbreuk, die in plaats van
den toestand dér entente te verbeteren,
tot een groote jnoreele militaire en eco
nomische overwinning voor de centrale
mogendheden en haar verbondenen ge
leid heeft. Het Roemeensche verraad is
gebleken de ergste misgreep in de po
litieke rekenkunst van de entente te zijn,
wier redder maar al te spoedig de geal
lieerden in groote verlegenheid bracht.
Moreel en economisch gebroken, veracht
door zijn verleiders, blikt de uitgeputte
staat op den verjaardig van zijn trouw,-
breuk na een jammerlijk verleden in een(
weinig verblijdende toekomst.
Geen Jodenvervolgingen i ir
Palestina. Te Bern in Zwitserland,
zijn 90 Joden uit Jeruzalem aangekomen,
die voornemens zijn naar Amerika te gaan.
Ze ontkennen ten stelligste dat er in Pa
lestina Jodenvervolgingen hebben plaats
gehad en toonen zich zeer tevreden over
de behandeling, die zij van de Turken
hebben ondervonden.
Waarvoor Russische offi
cieren gestraft worden? Volgens
de „Birscheija Wjedomosli" maakt de
commandant van de 4e garde-reserve-bri
gade bekend, dat de vaandrig Selenoff,
die tot het bewakingscommando der Cza-
renfainiilie behóórt, gestraft is, „omdat
hij den dochters van den ex-Czaar de
hrtnd heeft gekust".
Het was dan' ook een zware misdaad,
dip de jonge man bedreven had!
Japan en de duikbootoor
log. Naar w|ij' in de „Economist" van
