'Helbarg.
!*o.
Dinsdag SI Augustus I9IV
31e Jaargang
UiJS.
worden
IDAG 23
eekenden
KENING
te huur;
IKELHUIS,
uien Schepen
merlieden
knecht,
dster.
shoudster,
id
istbode,
nstbode
FEUILLETON.
meisje
De Qroote Oorlog.
i3 O
je Ponny, vos-
eschikt voor alle
kat te krijgen of
lissingschestraat,
eklante Brood-
ij. met annexe
Itig gelegen mid-
nge. -
Ir 1917.
laris E. C. VAN
|P
'e, nette
iR,
manufacturen,
dergelijks,
thandel BAUR-
IAAGD
idingen worden
NDE Lz., Com-
k.
aagd
gene.
stond in dienst
van dit blad
mwonend jong-
nde,
40 tot 45 jaar.
Brieven onder
dezer Courant
Ritthem.
ERTREGT, Oost
;en November
ER te Breda
tenshuis. Loon
aan te melden
Sf BOSCH te
ia 7 uur.
vraagt hulp:"
>f 50 jaar, be-
Fr. brieven te
ireau van dit
Uitgave van
de Naam'. Venn. LUCIOR ET EMEROO.
gevestigd te Goes. f
Hoofdbureau te Goes:
L\NGE VOR8TSTUAAT 219
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. D HU IJ L. BURG.
Drukkers
Dosterbaan Le Cointre. Goes.
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs;
Pei 3 maanden fr. p. post f 1 50
Losse nummers -O.Oft
Prijs der Advertentiën.
14 regels f0.60, iedere regel meer 15 ct,
3-maal wordt 2-mual berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden*
Bewijsnummers 5 cent.
BiliijVe eisch
Voor de navolgende zaak van urgent
belang zouden wij de aandacht willen
vragen van de edelachtbare heeTen bur
gemeesters en wethouders en raadsleden
van de kleinere gemeenten in ons gewest.
-Ziji komen zeer dikwerf bijeen om de;
belangen van de gemeentenaren te be
hartigen. En als het op de bevordering
van de financieele belangen van vele ge
meente-ambtenaren en onderwijzers aan
komt, dan zijn zij meestal niet karig.
Edoch, veelal is één ambtenaar verge
ten. Nog wel één, die een goede be
kende is op 'tgemeentehuis; één, die;
zich dagelijks door alle gen)centenaren,
dus ook raadsleden, laat zien en die
in (y'ele gemeenten de rechterhand is!van
dén burgervader.
Wij bedoelen den gem. veldwachter.
Welnu, wij willen voor dien beambte,
een onmisbaar en schier onbetaalbaar
factotum, een goed woordje doen bij de
gemeentelijke autoriteiten. Eerdaags zal
vanwege de afd. Zeeland van den Alg.
Neder!Politie Bond aan alle gemieenter
besturen, het verzoek worden gericht, om
de salarissen der gemeente-veldwachters
te herzien.
Als men weet, dat er een Zuid-Be!ve-
lahdsche gemeente is, waar de gemeente-,
veldwachter, trots z'n meer dan twin
tig dienstjaren, slechts 1500 pér jaar
opstrijkt/ en dat, in een andere gemeente
de veldwachter, vader van zeven jonge
kinderen, behalve vrije woning slechts
f515 per jaar geniet, waaronder begre
pen een düurtétoeslag en het salaris als
bod'e en als men "dan weet, dat dezp
nog .méér dan 10 dienstjaren telt, dan
zal men wel beseffen, dat hier en daar
de veldwachters-tractementen dringend
herziening eischen.
Dit jldfemt te meer, nu wij in zoo moei
lijke (tijdsomstandigheden verkeeron. Wijl
zullen geen verhaal ophangen van de
dure markten, noch van de stille ar-
oudede, die er geleden wordt, doch wij
geven slechts als onze overtuiging, dat
in Vele gem. veldwachtersgezinnen in de-
Ze <dagen, en voornamelijk in den winter,
armoede geleden wordt.
Maan afgfezien van de dure tijden, ver
dient de gem. veldwachter een billijke
salarisregeling. Hij moet dikwerf nacht
dienst verrichten, en uiteraard ook Zon
dagsdienst. Het is een vereischte, dat hij
gfehuwd is; hij heeft dus voor een ge
heel gezin te werken. Het is hem bij
instructie verboden nevenbetrekkingen
waar te nemen; zelfs zijn huisgenooten
worden vele diensten onlZogd. En als
zij op de een of andere wijze .iéts.bijt
verdienen, dan betoonen vele raadsleden
groote handigheid in het bijtellen van
die douceurtjes bij des veldwachters sa
laris. Heeft, hij dus groote kinderen, dan
loopt hij gfevaar zijn ambt "als, (een eere
baantje te bezitten.
Het schijnt wenschelijk, dat het postje
van gemeentebode verbonden blijft aan
hét ambt van veldwachter. Het zij zoo.
Maar dan dient met het oog op de pen-
gionneering het tractement ook één te
zijn.
Het behoeft nauwelijks betoog, dat het
recht op periodieke salarisverhooging
onbetwistbaar is. Past hien het systeem
van periodieke verhoogingen toe, dan vex--
vait mén niet in den toestand, zooals
dié thans nog is, n.l'. dat een gemeenfe-
véldwachler met meer dan 25 dienstjaren
f550 verdient, ,oin nu ditmaal niet te
spreken van de enkele guldens, die de
Bewerkt naar het Engelsch van
EMMA JANE WORBOISE.
iissingel R209.
52)
Ik had nog nooit zoo gebeden
maar ik had mij ook nog nooit zoo 'ver
licht gevoeld. En toen ik van mijn knie
ën oprees en naar buiten wandelde in
den vollen zonneschijn, gevoelde ik mij
gelukkiger dan ik nog ooit geweest was
sinds dien vreeselijken dag, twee maan
den geleden. Ik weet zelf niet, of ik
na dien nog wel ooit zoo gelukkig ben
geweest als op dat oogenblik, want nu
voelde ik voor de eerste maal, dat ik
werkelijk oprecht tot God had gebeden
en ik voélde», dat Hij mijn gebed had
verhoord en mij Zijn zegen schenken zou.
Mijn hart was nu vervuld van een wee
moedige heerlijkheid, waarin het mij een
onvergetelijk genot was naar het verre
golvenrudschen te luisteren.
Plotseling herinnerde ik mij weer den
tekst, dien ik zooveel maanden geleden
van tante Rachel had gehoord„Godé
zij dank, die ons de overwinning geeft
door onzen Heere Jezus Christus". Nü
begreep ik op epns, wat die overwinning
was. Want op dat eenzame, groene plek
je in den tuin had ik een overwinning
behaald, niet in mijn eigen kracht, maar
in de kracht van Hem, om Wiens naam
wil ik nu om vrede en vergeving- ge
smeekt had.
Eenige uren later schreef ik mijn brief.
Het duurde lang eer de vorm naar mijn
genoegen was en een paar maal schreef
ik mijn brief opnieuw, om<Jat ik mijn ge
dachten niet zóó had gezegd, als ik voel
de, dat het wezen moest. Maar einde
lijk ha,d ik hem dan toch klaar en nadat
ik hem nu zoo netjes mogelijk overge
schreven had en op het couvert het adres
had gezet, borg ik hem zorgvuldig in
mijn kastje tot het den volgenden mid
dag twaalf uur zou zijn.
Rustig en ongestoord 'sliep ik dien
nacht. Toen Dobbs mij den anderen mor
gen op haar gewone wijze wekte, na
melijk op ruwen, schamperen toon, hield
ik mijn scherpe woorden terug, die mij
in den mond kwamen.
Om twaalf uur ging ik, netjes ge
kleed, als moest ik naar een feest, naar
de kamer van tante Rachel. Ze zond
haar kamenier dadelijk met mijn brief
naar mijnheer Perren, met opdracht, hem
dien eigenhandig te geven. Als men wei
bijbetrekkingen hem verschaffen. Er zijn
pelfs vele gem. veldwachters met ruim j
20 dienstjaren, die nog geen f 650 's jaars
verdienen. En is "f700 dan zoo'n .,vet- j
pot"
We mogen dus' wel van een billijken t
eislch spreken, als hij de actie van de
genoemde Pol. Bond-afdeeling steunen.
Voor de onderwijzers wordt salarisver-
betering voorbereid. Dat de gemeente-
véldwachters nu niet vergeten worden.
Als het rapport van de Ver. van Burge-
méeslers en Secretarissen betreffende de
ond'erwijzerssalarissen behandeld wordt,
is, er een schoone gelegenheid, om| de
gem.-veldwachters te bedenken.
Beknopt overzicht ver. iten-toestand.
De Duitschers hebben bij Verdun ge
ducht klop gehad.
Nauw had een zonderling Duitsch be
richt gemeld, dal de slag voor Verdun
voor de centralen gunstig stond en dat
op den W. Maasoever de vijand slechts
bij het bosch van Avocourt en bij den
Dooden Man (Mort Homrae) hun verde-
digings-zóne binnenviel, of Parijs komt
zegevierend aan met. belangrijke overwin-
ningsberichten.
De Franschen hebben de vijandelijk©
versterkingen aan beide oevers der Maas
benoorden Verdun genomen op een front
van 18 kilometers breed en twee kilo
meters diep. Zij veroverden Avecourt-
Bosch, Morthomme, Corbeaux eu Cumi-
ère-bosschen, Talonheuvel en Champneu-
villeheuvels 344 en 240. Gevangen
genomen werden 4000 onge-
wonde Duitschers.
Een leelijke tegenvaller voor de Duit
schers dus. Thans "dient afgewacht, of
'tal of niet Jjij dit eene succes blijft.
Het verdere verloop van den strijd be
paalt de belangrijkheid ervan.
Op den Westelijken vleugel van het
Westerfront bepalen partijen zich tot \ve-
derzijdsche coups de main en het afslaan
van deze. Alleen op het IJperen-front
brachten de Engelsc.hen hun linie ten
Z. O. van St. Janshoek ietwat vooruit.
Voor de felfde maal zijn de Italianen
op het Isonzo-front tot den aanval over
gegaan, om opnieuw te pogen in den
levenden Oostenrijkschen muur, die zoo
hardnekkig den weg naar Triest be
schermt, een bres te breken.
Zij verkeerden in gunstige omstandig
heden. Immers in het Westen houdt hét
groote Fransch-Engelsche offensief aan en
vordert het de uiterste krachten van de
Duitschers en in het Oosten neemt de
tegenstand van Russen en Roemenen toe.
Stefani (Rome) meldt
„Na 24 uur bombardement, waarbij on
ze batterijen met steeds grootere hevig
heid vechten is' onze infanterie gistermor
gen den opma.rsch naar hun doel be
gonnen. Ten N. van Anico zijn na een
schitterende overwinning van technische
moeilijkheden en tegenstand van den vij
and talrijke bruggen over den Isonzo ge
worpen. Onze troepen trokken naar den
linker-oever van de rivier.
„Van Plava tot aan de zee zijn onze
troepen met élan de eerste vijandelijke
linie gepasseerd, welke enorm versterkt
was. Zij1 dringen op den vijand, die sterk
verschanst is in het terrein, gesteund
wordt door talrijke mitraiflenses en ka
nonnen en dan ook een wanhopigen te
genstand biedt. 208 onzer vliegers ne
men voortdurend aan den slag deel; zij
vallen herhaaldelijk troepenconcentraties
met bommen en mitrailleuses aan.
„De verliezen van den vijand zijn zeer
zwaar. Voor zoover reeds gemeld is heb
ben wij een belangrijke buit gemaakt.
Wij namen eenige kanonnen en veel mi
trailleuses. Tot gisteravond waren meer
dan 7500 man en meer dan 100 offi
cieren op onze concentratie-punten aan
gekomen".
Weenen daarentegen meldt, dat het suc
ces aan de zijde der centralen bleef, of
schoon het Italiaansché succes niet ont
kend wordt.
Wij citeeren: „Boven Canale drongen
de Italianen, gesteund door sterk, artille
rievuur, tot op hoogte Vrh door. De hel
den uit Bohemen wierpen zich daar op
den vijand en drongen hem terug. Aan
de helling hij Desala en bij Vodice, den
Monte-Santo en den Monte-Gabrielle in
het heuvelland ten O. en Z. van Görz
werd overal met de grootste verbittering
gevochten zonder da.t de Italianen er in
slaagden een voetbreed terrein te winnen.
Tusschen Wippach en den Faiti Hrib
zijn de vijandelijke kolonnes op den ijze
ren tegenstand van onze troepen te plet
ter geloopen. Ook op het Karet-plateau
woedde de slag met de grootste hevigheid
Ten Z.-W. van Kostanjevica golft de strijd
in het terrein der stelling pog heen en
weer; overigens is de vijand overal over
de voorste linies teruggeworpen.
De 19e bracht ons meer dan 3000 -ge
vangenen.
Vijandelijke monitoren beschoten de
open stad Triest. Verscheidend personen
werden gedood.
Op de hoogvlakten van de Zeven Ge
meenten, waar de Italianen in Juni hevi
ge maar tëvergeefsche aanvallen deden,
ontruimde de vijand ten N. van Asia-
go zijn stellingen op ltaliaansch grond
gebied over een breedte van 15 kilometer.
Gisteren is de vijand uit het Sugana-
dal teruggetrokken'
Men ziet, dat de.telegrammen zeer ver
schillen in de waardeering der groote
feiten.
Di vsrbar.neR Tsaar.
Volgens1 een bericht uit Petrogrado be
vindt ,zich de tsaar met zijn familiele
den op een landgoed van het huis Ro-
manof.i ,dat 20 K.M. van Kostroma is ge*
legen. Den 13den Augustus begaf zich
Kerensky naar het Tsjarkoje Selo omi
persoonlijk de maatregelen voor de over
brenging van den tsaar en zijn gezin
naar Siberië te surverlleeren. De tsaar
kwam den 14den Augustus op het bo
vengenoemde landgoed ,aan. Hij' werd ver
gezeld door 50 hofdignitarissen en beamb
ten en begeleid door 200 Soldaten.
Hoe een leven gered werd
Een merkwaardig geval, hoe een zwaar
gewond Duitsch soldaat gered is gewor
den, door directen bloedtoevoer, vertelt
dr. Murath in het „Munchener inedizi-
nischer Wochenschrift"
Êen infanterist werd in het lazaret ge
bracht, nadat hij vier uren tevoren een
zware schotwond had gekregen in Ide
linkerborst. Eenige ribben waren versplin
terd, de milt gescheurd en het midden
rif op eenige plaatsen van den horst-
wand' losgescheurd. Spoedig -werd de ope
ratie uitgevoerd, de milt er uit genomen,
de beensplinters verwijderd en het mid
denrif vastgenaaid. Het bloedverlies was
buitengewoon steik, de pols nauwelijks
nog te voelen en de patiënt scheen ver
gerde hem in ontvangst le nemen, moest
-zij zeggen, dat tante Rachel er van wist
en er op stond, dat de brief aangeno
men weid.
Zoo vertrok dan mijn postbode en met
kloppend hart wachtte ik haar terug
komst af.
DERTIENDE HOOFDSTUK.
„O, wat duurt dat toch lang, eer zij
terugkomt", riep ik ongeduldig uit, toen
er een paai- minuten verloopen waren,
nadat de kamenier was heengegaan.
Tante Rachel keek mij' medelijdend aan,
en schudde het hoofd,
„O mijn kind", zeide zij, „wat heb je
nog veel te leeren jen wat zul je er
nog voor lijden moeten, vrees ik. Chrys-
tie, kind, doe je toch niet zoo n moeite
aan, wacht toch geduldig
Gelukkig kwam de kamenier betrekke
lijk spoedig terug en werd mijn geduld
niet al te 'zeer op de proetf gesteld. Ik
had intussehen tante Rachel verteld, waf
ik den vorigen avond gedaan had in den
tuin en dat jk mij daar in de stilte
teruggetrokken had, om God om verge
ving te vragen, waarover de oude dame
zich hartelijk verheugd betoonde. En toen
ik haar zeide, dat ik mij zoo wonder
baar rustig en gelukkig had gevoeld, na-
loren, wanneer het niet gelukte dit bloed
verlies le ondervangen.
Als redder in den nood bood zich een
kameraad aan. Dien? linkerarm slagader
wérd blootgelegd en geopend. Hetzelfde
geschiedde bij den gewonde met den el
leboogader. Hierop werden de beide aderS
met twee pincetten op' de in een vlam
spits toegetrokken einden van een glas
buisje geschoven en vastgehouden. De
bloedtoevoer duurde ongeveer 15 minuten.
En werkelijk werd het ademen bij den
reeds' opgegeven patiënt rustiger, de pols
krachtiger en regelmatig keerden de krach
ten terug. Het verdere verloop was' zeejr
bevredigend.
H-t Vredesvoorstel van dsn Pau*.
In het Engelsche Lagerhuis vroeg King
of de regeering een nota had ontvangen
van den Paus, waarin er op aangedron
gen wordt dat de oorlogvoerenden de
vredesvoorwaarden .overwegen .en of de
regeeringen der geallieerden over deze
nota zullén confereeren, alvorens te a.nt-
woorden.
Cecil gaf op beide doelen der inter
pellatie een bevestigend antwoord.
Naar het Weensche Fremdenblatt ver
neemt is de vredesnota van den paus
in de toonaangevende kringen aldaar
sympathiek ontvangen. Hetzelfde stand
punt. neemt ook, naar verluidt, de Duit-
sc'he regeering tegenover de nota in. Na
dat, de Oostenr.-Hong. regeering zich met
de Duitschers zal hebben verstaan, z.a.1
het antwoord op de pauselijke nota af
komen en wel in de 'naaste toe
komst.
Naai aan de Köl'n. Ztg. van de Zwit-
sersche grens geseind wordt, stellen de
groote Fransche bladen zich op het stand
punt dat. de vredesoproep van den paus
onder de pressie en ten voordeelé der
Centralen tot stand werd gebracht. De
'rechtsche en Katholieke pers uit zich
echter zeer gereserveerd. Zij erkent over
het algemeen den goeden trouw en de
eerlijke eu neutrale vredelievendheid van
den paus, doch ziet niettegenstaande in
het voorstel van het Vatikaan geen ge-
schikten grondslag voor het aanknoopen
van vredesonderhandelingen.
Pet gei« ysvaar.
Men schrijft uit Lausanne aan het llbl.
Naar aanleiding van de vertoogen, de
zer dagen door de Japansche regeering
gericht, tot de Russische, meldt hetMosk-
vasche „Roesskoje Slovo," dat de oor
zaak er van is gelegen in de in Japan,
heerschendé opwinding over het aanko
men van eenige. Amerikaansche handels
schepen, geconvoyeerd door een oorlogs
schip op de Russische kust van Sacha-
lien en het verleenen van economische
concessies aldaar door Rusland aan Ame
rika, Eenige Japansche bladen- gaan jiiit
van het denkbeeld, dat geheel Oost-Azië
voortaan behoort tot Japan's spheer van
invloed en achten Amerika'sinmenging
eene inbreuk op Japan's rechten. Boven
dien zijn ziij bevreesd, dat 'Amerika, nu
het zich wapent, er op uit is! pp de
Aziatische kust eene operatiebasis zich
te verzekeren.
Korte Oorlogsberichten
Telegrammen melden, dat Saloniki
in brand staat. Het oude stadsdeel ligt
al in asch.
Smyrna is door de Geallieerden met
bommen bestookt. Twee burgers wer
den gedood; zes gewond.
Het is in Rusland nog allesbehal
ve veilig. Te Kieff wist een honderdtal
dat ik gebeden had, zeide zij eenvoudig
en met overtuiging: O ja, kind, in God
is altijd geluk te vinden, maar ook al
leen in Hem. Buiten Hem bestaat dat niet
en het was te wenschen, dat de wereld
dat toch eens leerde inzien".
Op dat oogenblik kwam Hagar terug
het was voor mij een oogenblik van ang
stige spanning en ik kon nauwelijks adem
halen. Vragen aan de kamenier wat mijn
heer Perren gezegd had, was mij totaal
onmogelijk.
„Wel, Hagar?" vroeg tante Rachel.
„Ik ben bij mijnheer Perren geweest,
mevrouw, hij zat in de eetkamer, en
toen ik hem den brief gegeven had, bleef
ik wachten, omdat, ik meende, dat hij
mij misschien wel dadelijk antwoord apu
willen geven. Hrj was zeer verwonderd
naar het scheen, en las den brief wel
tweemaal over. Toen moest ik rilïss Ju
dith roepen en toen zij er was, liet hij
haar ook dein brief lezen. Miss Judith
zei, toen ze hem uit had: Ik geloof, dat
het kind meent wat zie zegt, »vat zul
je haar nu antwoorden? Toen spraken
zé zachtjes met elkaar en toen ze daar
mee klaar waren, zei mijnheer Perren:
Zeg maar aan miss Chrystabel, dat ze
komen kan".
Het was vreemd, maar nu ik het ver
nam, was ik heelemaal niet blij meer. Nu
boeven uit de strafgevangenis uit te brei-
ken, waarop ze een plundertocht door
de stad ondernamen. De soldaten moesten
er aan te pas komen om de misdadi
gers te arresteeren.
Thans staan 1350 millioen aan de
zijde der Geallieerden, tegenover 150 mil
lioen Centralen. Dat is, naar verhouding,
135 tegen 15.
In Duitschland is nu voorloopig van
regeeringsvvege verordend, dat uit den
oogst van herfstaardappelen, de verdeeling
aan de bevolking zal bedragen zeven pond
in de week per hoofd, als maximum.
Het consistorie der Ev. Landskerk in
de provincie Saksen heeft de kerkeraden
vermaand, na afloop van den pachtter-
mijn, de kerkelijke landerijen op de wijze
der stedelijke gemeeritetuiiitjjes ten bate
der volksvoeding bij kleine stukjes te
verhuren.
Teneinde in Duitschland de bevol
king aan te sporen om oude afgedragen'
kleeren in te leveren, zal voortaan voor
elk kleedüigstuk ter waarde van tenmin
ste 5 mark, dat kosteloos wordt ingele
verd, een eere-oorkonde worden uitgereikt.
Verder zullen inzamelingen langs de hui
zen worden gehouden en waarschijnlijk
zullen ook oude-kleeren-wekén ingericht
worden. De kleedingstukken worden her
steld en daarna voor 2/3 weder in den
handel gebracht^ terwijl 2/s wordt be
waard om voorraad te krijgen voor de
behoefte bij de demobilisatie.
De halve,-markstukken zullen voort
aan, nadat ze gloeiend geslagen zijn, niet
meer geëtst en geschuurd worden, zoo
dat ze zwart in plaats van zilverkleurig
zijn.
De algeheele werkstaking te Petro-
g'rad is' opgeheven.
Men verneemt uit Bern, dat op ,1
October in Zwitserland een broodkaart
zal worden ingevoerd. De dagelijksóhe
hoeveelheid te verstrekken brood zal 250.
gram bedragen, waarbij' nog 500 gram
meel per week wordt gevoegd. Arbeiders,
die zwaar werk te verrichten hebben.,
zullen een toeslag krijgen van 100 graïni
brood dagelijks.
De Fransche gezant te Bern, Beau,
zou vervangen worden door Jules Cam-
bon, den vroegeren Franschen gezant te
,In Engeland gaan de schoolkinderen
paardenkastanjes inzamelen. Ze worden
gebruikt bij de munitieproductie in de
plaats van graan.
Michaëlis heeft zijn reis naar Bel
gië .uil gesteld.
Langs een omlweg wordt békend, dat
de ,Roemeensche vesting Galatz sinds het
begin van de vorige week voor het per
sonen- en goederenverkeer gesloten is.
Naar Politiken meldt, is! de wal-
vislchvangst sedert het uitbreken van den!
oorlog steeds meer achteruitgegaan. Ten
gevolge van het gebrek aan laadruimte
zagen de reederijen steeds mleer hun voor
deel' in het gebruiken van de schepen;
voor andere doeleinden.
Volgens de „Daily Chronicle" wer
den dezer dagen 60 soldaten, die we
gens gewetensbezwaren dienst aan het
Iron* weigeraen, als arbeiders-soldaten,
naai' New Forest gezonden. Toen zijl te
Brockenhuirst aankwamen, werden ze
door Jiet publiek met graszoden bekogeld
en daama in het water geworpen. Hun
bagage werd hun achterna gesmeten.
ik toegelaten zon worden, zag ik' op
eens weer vreeselijk tegen het weerzien
op en een oogenblik kwam weer het
ojude verzet in mij boven.
„O, neen, ik kan niet gaan", riep ik
handenwringend uit. „Ik kan niet, tante
Rachel".
Maai' tante Rachel zei op een vasten,
zelfs eenigszins strengen toon„Kan niet
kan niet? Dat mag je niet zeggen, Chrys-
tie, je moét. Je hebt jezelf dit opgelegd,
als een boete voor het bedreven kwaad,
dns als dpn bewijls van berouw".
Besluiteloos stond ik tegenover de oudé
dame, die mij' vast en met. liefdevoilé
gestrengheid in de oogen keek.
Toen zeide ze plotseling: „Chrystie, ik
wil je helpen, Zooveel ik kan, kniel neer
bij mij' an we zullen samen bidden. Ha
gar kan er bij' blijven, wan! 'j heeft
den Heere lief als ik en zai ons. dus
helpen en steunen met haar gebed".
ïk deed wat tante Rachel van mij ver
langde, ofschoon verlegen en bedeesd. Dan|
vouwde de oude, vrome dame haar ver
magerde, gerimpelde handen en zond een
vurig gebed tot God omhoog, waarin zij
Hem smeekte mij, het afgedwaalde, ouder-
looze kind, toch in zijn genade en liefdé
aan te nemen en tot een nieuw schep
sel in Christus Jezus te maken.
(Wordt vervolgd.)
