W
261
llonrfer<ia£ 9 Augustus 191V 31 e Jaargang
De. Groofe Oorlog.
On/a1 Arbeidersvrouwen
Uitgave van
tie Naaml. Vena. LUCTOR El1 EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
L A N G E V 0 R S T S T R A A T 2 13
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUiJ L. BURG.
Drukkers
jDosterbaan Le Coin t re, Goes.
i
r)
kZeeuw
In het jongste nummer van het mooie
maandschrift „Christelijk Vrouwenleven",
gaf Johanna Breevoort een bemoedigend
larükel voor onze Christelijke arbeiders
vrouwen.
W-ij meenen in den geesl van de schrijf
ster te handelen, wanneer wij haar woor
den overbrengen aan die vele duizenden
vrouwen uit den arbeidenden stand, die
wij niet ons blad dagelijks mogen berei
ken. ilet voornaamste er uit moge hier
volgen.
Met arbeidersvrouw bedoel ik de vrouw
uit de volksbuurten, die leeft in nauwe
straten, 'in bedompte huizen. De vrouw,
die in haar één- of tweekamer-woning
haar huishoudentje te redderen heeft en
haar kinderen op te voeden. Die bij nacht
werk van haar man, haar kroost overdag
mistig moet houden, of de straat opjagen.
De vrouw, die zorgen moei, dat haar
kinderen 's morgens in het klein bestek,
waar sommigen Zelfs geen plaats aan
tafel kunnen vinden, elkaar niet in het
haar vliegen, wier kleinsten schreien door
onvoldoende vo'eding of le groote ver
moeidheid der zoo gende moeder. De
vrouw, die elke week haar beddegoed uit
de bedsteden moet sleepen, omdat in de
overigens droge woning de matrassen
mat worded door den stoom in huis, ver
oorzaakt door wasschep en koken en
was-chg-oed over lij-ntjes boven de kachel
•drogen, lie vrouw in één woord, die met
twaalf- tot Zestienhonderd centen vele
nionden open 'JE houden heeft, een man
moet voeden, die zwaar lichaamswerk
(verricht en een huur moet verwonen,, die
volstrekt niet overeen komt. met haar in
komen.
'Nu vraag ik of zulk een arbeidersvrouw,
die zoo'n zwaden strijd om het bestaan
moet voeren, wanneer zij een Christen
is, iels vóór heeft boven haar lotgenoo
ten, die den zegen van den godsdienst
missen
Ik ken gezinnen met vele kinderen,
ook wel met eene zwakke, uitgeputte moe
der, die rondkomen moet met een klein
weekgeld. Gezinnen waarin de gedurige
geldnood niet leidt tot onverschilligheid
en afstomping, waarin juist een soms
wel blijmoedig geloofsleven wordt geleid.
„Och", zei me onlangs nog een afge
werkt vermoeid moedertje, met wie ik
het over de schrikkelijke duttrte had, „je
leert zoodoende uit de hand des Heeren
te leven". Ik heb het vaak gehoord dat
vader ontevreden, mopperend thuis kwam
en stil weid bij. het zien van zijn vrouwtje.
Ik ken kinderen van vier jaax, die nooit
de vrije natuur zagen, nimmer verder
kwamen dan hun bedompte buurt, terwijl
moeder jaren ziek lag; ik ken bleek
neusjes, die uit school „aanpakken" moe
ten, broertjes en zusjes helpen, kopjes
wasschen, vloer vegen.
„Dat is om te vloeken", siste mij on
langs een socialist toe. „De godsdienst
van die tevreden lui, die nog danken
voor het leed dat God hun zendt, is
een struikelblok op den toekomst weg.
Godsdienst bindt ze met ketenen aan het
bestaande onrecht. Zulke lui moeten hun
onrecht uitschreeuwen. In opstand, in het
rukken aan de kgtenen zit de redding".
Is het zoo?
Stel, dat de socialistische maatschappij
beter zou zijn dan de kapitalistische, kan
Qan werkelijk de nieuwje economische lente
komen door wilde wanhopige wangunst,
een ontevreden schelden op de bezittende
klasse? Kan een kwade boom ooit goede
Vruchten voortbrengen? Kan'uit het zaad
van haat en wrok en onverschilligheid
tegen al wat Christelijk is, ooit een gou
den, rijke oogst van zegen en vrede ont
kiemen Neen, of wij leven onder het
regiem van het kapitalisme of het socia
lisme, de waarachtige vrede moet van
binnen uit ontkiemen. En de mensch,
die in harmonie met God en z.ich-zelf
leeft, stijgt op, zoo waarachtig als twee
maal twee vier is.
De Christelijke arbeidersvrouw heeft
ontzaglijk veel voor boyen hare lotge-
nooten.
Ten 1ste, o m d a t z, ij een h o r i-
zon heeft, waar het voor een
mensch zonder God grauwe
duisternis is. Zij is een lidmaat
Van Christus en dus Zijner zalving deel
achtig. Zij heeft gemeenschap aan Zijn
lijden, maar ook aan Zijne heerlijkheid.
Dit aardsche leven is het voornaamste
niet. Integendeel, het is maar- een klein
6sdeelte van haar eeuwig bestaan. Het is
slechts osn. korte beproeving, die ras
voorbijgaat, zoo roemde eens een dood
arme weduwe tegen mij.
2de. Zij wil zichzelf als een
levend dan,koffer Go-de of
te en. Het zonde-besefalles verbeurd
te hebben, maakt haar weinig eischend
en nederig.
3de. Z ij tracht met een v r ij e,
goede consciëntie te leven.
(Dus verricht zij- al haar werk onder Gods
oog; al reinigt zij haar kleeren, al schilt
^Zij de aardappelen, pi boent zij den vloer.
Dus doet zij- alles goed en trouw en zui
nig, want er mag niets verloren gaan.
Zij bedisselt haar kleine huishouden met
ernst, heeft geen tijd, haar kostbare uren
te verbabbelen, bij de buren te klagen.
Vanzelf rijst haar leven op hooger peil.
4de. Zij beziet haar» kinde
ren niet als' slachtoffers
van p r o 1 e t-a r i sin e, maar als
pa n d e n haar do or G od t oe-
be trouw d. Dus komt er bij de natuur
lijke moederliefde het element van God-
o-ok-in-de-opvoedin.g-te-dieneii; haar kin
deren op God te wijzen. Dat verhoogt den
levens-toon. Kinderen, die een werkelijk
vrome moeder zijn rijk geweest, plukken
daarvan -de vruchten, -to-t hun o o r dee 11 of
voordeel tot hun laatste levensuur.
45. Er k-o-m l, o n-danks al de
zorgen en al de omringende
herrie rust in haar leven. De
innerlijke rust straalt naar buiten, dat
geeft -den vermoeiden werkman een ge
voel van vredige aangenaamheid. Zij
heeft een God, Wien zij haar zorgen
{daagt, vanzelf treft den arbeiders, haar
man, geen bits verwijt voor te weinig
loon,
6. In het vieren van den
wek e 1 ijlks c h e n Rustdag ligt
een o- il 11 o e m e 1 ij k e zegen. Ik spreek
wederom uit -medeleven. Ik ken een Chr.
gezin, waar de man om de drie a vier
weken 's Zondags werken moet. Is va
der weg, dan houdt het gezin nog den
feestdag, al voelt ieder het gemis. Maar
met hoeveel spanning en liefde wordt va
der dan des avonds verbeid. Vergelijk
een Christelijk en on-Christelijk gezin.
In 'teerste k-ost het wel een beetje zelf
overwinning, om bijna o-p denzelfden tijd
op te -staan als in de week. Want er gaan
zooveel mogelijk gezinsleden naar de
kerk. Maar eenmaal buiten, wat ver
heugt vader zich met zijn kinderen. Rus
tig hoort hij Gods Woord, dat waarlijk
niet buiten zijn sfeer valt. Het Evangelie
is juist de troost der armen en God wil
bun kraoht en leven zijn. Vader rust in
'dien tijd naar ziel en lichaam. -
Thuis vindt hij later de koffie klaar, ze
smaakt, al is ze een beetje slap of droe
zig. Kan het even, er is een koekje bij, al
is het slechts goedje van een cent of acht
het ons. Doet er niet t-o-e. 't Is feestelijk.
Dan is in dien tijd het .middagmaal be
reid. Het beste van heel de week. „Men
[viert den dag des Heeren, ook in kost en
kleeren", zegt moeder, 's Middags gaat
men gezamenlijk uit, of geniet van een
kopje thee. Soms gaat moeder 's morgens
óók naar de kerk. Of anders ""s avonds.
Viader springt even handig met de klein
tjes o-m als moeder. Ik heb een opperman,
met knuisten als een hamer, zijn kind wel
een schoone luier aan z-ien spelden. En
hij- deed het patent.
Zondagavond is het glorieuurtje van
de weekDe kinderen naar bed, moeder
en vader genieten dan van de rast. Laat
er eens een harmonica huilen, of een
de huurt met zijn
vervullen.
„Kom, laten we 't raam maar toe
doen", zegt de vrouw gemoedereerd. „De
tobbers hebben niet anders". Zij voelt
-zich rijk in God.
Neem nu den Zondag van een arbei
dersgezin zonder God. 't Gezin slaapt
lang, er is 's Zaterdagsavonds wel geen
gejacht en gevlieg, om „gepoetst" te
zijn voor het naar-bed-gaan, want vader
heeft vergadering, of nam in de kroeg
een borrel; maar zoo- verstrijkt ook de
halve Zondag rastel-o-os met poetsen en
plassen. De Christenwerkman heeft uit
den Bij-bel voedsel voor zijn geest ge
haald, (ieder vo-lkskenner is overtuigd
van de o.pv-oedende kracht des Bijbels);
.de andere bleef in zijn sfeer van sjouwen
en ploeteren, soms timmert hij wat of
lees-t een platvl-oersche krant.
Eindelijk gaat de werkman uit, moe
der- blijft in den rommel zitten, ,,'tls
voor mij nooit Zondag". Al woonde er
eerst begeerte in het gemoed om eens
naai- buiten te gaan, die 'lust gaat ver
loren.
Omdat hij of zij proletariër is? Neen,
omdat zij -gespeend zijn aan alle hooger
levensbeginsel.
„Zoo- gaat de dag voort, deels in verve
ling, deels in ergernis. Neemt de arbeiders
beweging de plaats van den godsdienst in,
dan ontbreekt toch de innerlijke bevredi
ging. De bewuste arbeider, die God niet
kent, is nog ellendiger dan de onbewust
voortsukkelende proletariër. Rust ont
breekt en vooral de innerlijke vrede.
Zoo stuwt de Christelijke arbeiders
vrouw vanzelf en onwillekeurig haar man
vooruit en naar boven. Is hij het niet
eens met haar, dan komt toch haar vrou
wendeugd hem ten goede. Gaat hij mede
ellendige gramafo-o-n
geluid
met haar, dan beerscht er ondanks de ar-
tn-oede liefde en vrede in het gezin. Hij ziet
er beter, gelukkiger uit dan zijn neerge-
duwde kameraad, verschijnt ook knapper
j in de kleeren, is door zijn rast helderder
van geest, heeft betere manieren, tijgt
frisscher aan het werk, trekt de aan
dacht va.il zijn meerderen, hij krijgt zelf
respect en dwingt achting af. Op een ge
geven oogenblik blinkt hij uit in dit of
dat, en de brug tot, een beterepositie
is gelegd.
De Christelijke arbeidersvrouw heeft
dit vóór boven haar lotgenooten, die den
zegen van den godsdienst derven; zij weet
en voelt, dat de godzaligheid een groot
gewin is, met vergenoeging, I Timotheus
6, vers 6: „Want wij hebben niets in de
wereld gebracht: liet is openbaar, dat wij
ook niet iets daaruit kunnen dragen,
maar als wij- voedsel en deksel hebben,
wij zullen daarmede vergenoegd zijn".
Eens beklaagdp ik een arme prolela-
riërsvrouw -over haar groote zorgen. Ik
was toen nog een jong meisje. Wat was
haar -antwoord: „Kind, je weet niet, hoe
nuttig het mij was: ik weet vernederd te
worden, ik weet ook overvloed te hebben,
alleszins en in alles ben ik onderwezen,
beide verzadigd te zijn en honger te lij
den, beide overvloed te hebben en gebrek
te lijden, ik vermag alle dingen door
Christus, die miji kracht geeft". Filippen-
sen 4:12—13,
Dat vrouwtje had zeventien kinderen
(gehad en heel haar leven steeg het week
loon van haar man niet boven de negen
gulden in de week.
Christus is om onzentwille ann ge
worden en leeft nu in eeuwigheid om voor
Zijn volk te bidden en hen eenmaal tot
[zich (e nemen in koninklijke heerlijkheid.
Met dezen Koning in geestelijke gemeen
schap te mogen staan, dat heeft de Chris
telijke arbeidersvrouw voor op hare lot
genooten, die den zegen van den gods
dienst derven. „Ik heb nog n-o-oit gezien
den rechtvaardige verlaten, noch zijn zaad
zoekende bx-o-od".
Natuurlijk deelt de schrijfster deze din
gen niet mede, om in schreiende misstan
den te berasten. Dat zij verreMaar onze
Christelijke huismoeders mogen toch, -in
deze dagen van droeven druk wel eens
herinnerd worden aan de voorrechten die
zij boven hare lotgenooten voor hebben -
de godzaligheid is toch ook een gewin
voor het tegenwoordige levenen daar
door gesterkt worden om in den geloove
voort te gaan.
Slordig brheer?
Wij zijn geschrokken van het bericht,
dat weer 40.000 kilo kostbaar en kostelijk
graan, te Tetex'ingen, is weggeworpen.
Hel moest niet kunnen voorkomen in
dezen benarden tijd, waar mensch en vee
er naar o-p snakt, dat er nog van ons heer
lijke koren in de opslagplaatsen bederft.
"Wij hebben een heirleger van flink- be
taalde, wakker toeziende voogden, dis-
tribuanten, keurmeesters, inzamelaars,
prijzenzetters, controleurs, snorders en
proces-verbaal-makers, die met hun-allen,
hebben te zoi-gen, dat onze levensmid
delen behooi-lijk ingekocht, feewaard,
verzorgd en uitgedeeld worden, en dat er
niets tusschen kaai en schip tex-echtkomt.
Maar zouden deze enorm goed betaalde,
buitengewone staatsdienaren'wel allemaal
even goed hun plicht doen?
e
c
EngeSscho zorgeloosheid.
Het schijnt in Engeland nog heel wat
erger te zijn. We lezen tenminste in de
N. R. C. van de volgende ontdekking
door dr. Thomas, ambtenaar van den
gezondheidsdienst te Londen:
Er waren 365 ton Nederlandsch en
Deensch spek, die in Juni wegens te lang
bewaren bedorven was en voor voedsel
onbruikbaar werd verklaard, 500 kisten
visch, in October 1916 uit Rotterdam aan
gevoerd, in "Londen afgekeurd moest wor
den. Op denzelfden dag kwam cje Malvern
uit Rotterdam met 1000 kisten 'visch, die,
op 35 kisten na, ook als ongeschikt voor
menschelijk voedsel wei-den afgekeurd.
Dan waren er den 2en Juli 771 ton
aardappelen uit Holland aangekomen,
Daarvan konden slechts 90 torn verkocht
worden; de rest was voor menschen niet
te eten; 500 zakken konden als varkens
voer dienen. "Den 5en Juli werden 28
ton aardappelen aangevoerd; vijf dagen
later bleken van 766 zakken er 675 voor
menschelijk voedsel ongeschikt.
Den 7en Juli waren met 2 stoom
schepen te Harwich aardappelen en mar
garine uit Holland aangevoerd. Dr. Tho
mas -fereeg den 9en bericht, dat 13000
zakken rottende aardappelen en een par
tij ondeugdelijke margarine met het spoor
naar zijn district op weg' waren. Hij1 hoor
de, da-t de aardappelen in .plechten staat
waren, toen ze in Holland werden ver-
i scheept. Ze waren daar 12 dagen aan
I boord voor de schepen vertrokken. Te
Harwich bleken de zakken zoo verrol,
dat de aardappelen er uit vielen. De rot
tende aardappelen verspreidden zoo'n
warmte, dat de margarine in de kisten
smolt en in sommige gevallen geheel uit
de kisten was weggelekt. Er werden'
ruim 120 spoorwegwagens gebruikt om
die aardappelen ie vervoeren.
nckti.opï overzicht van den toestand.
De tegenstand der Russen wondt krach
tiger; in Galicië en Bo-ekowina. Uit eerst
genoemde streek zijn ze nu nagenoeg
uit. Maar in Boekowina zouden zij nog
wel wat willen blijven. Zijn zij daar uit,
da-n komen de Oostenrijkers ook weer
in Roemenië, en dan is de afstand tot
BéiSsarabië niet zo-o heel groot meer; en
zijin d'e Cenfralen weer in Rusland.
De Roemenen schijnen er ook zoo
ov'e,r te denken. Hun aanval, strekkende
om het gevaar dat hen van het noorden
dreigt af te wenden, was- ei' tenminste
krachfig genoeg voor. Of het hen baten
zal? Vooral nu Mack'ensen uit het zui
den hen komt bedreigen, mag dit wolf
den betwijfeld. De vleugels gaan steeds
meer vooruit, en dat zal de verbonden
R's (Russen en Roemeniërs) wel dwingen
heel Moldavië prijs te geven.
Op het westfront, in Vlaanderen al
thans, schijnt de ax'tillerie-actie weer be
gonnen te zijn, blijkens het schieten dat-
gisteren en heden weer gehoord werd.
Tot nog toe zijn de Engelschen met
dezen vernieuwden aanval niet gelukkig.
Hunne aanvallen werden overal mét ver
liezen gekeerd.
Zoo luiden althans de Duitsche tele
grammen.
De wereldoorlog in een ar.rfar licht.
Het „,Berner Intelligenzblatt" schrijft:
„De onthullingen van den Duitscheö
Rijkskanselier leggen de kaarten d?r Fra.n-'
scire geheime-diploiinatie open. Het zijn
zware aanklachten tegen de Frjufsche re
geering. Poincaré en Briand zijn tegen
over bet neutrale buitenland dat van
annexaties niets wil weten, blootgesteld.
Hehben Engeland en Italië niets Van der
gelijke .verdragen geweten? Zoo ja, dan'
moeten ook voor deze landen concessies
toegestaan ,zijn.
Ma-ar (dan zo-u de geheele wereldoorlog
in een ander licht komen, ook voor de
Fransche socialisten Als de uitlatingen'
van de it Rijkskanselier volkomen waar
zijn en in het Fransche volk en jn de
loopgraven door-dringen wat ze wel
zullen doen dan zal de oorlogswil
van frankrijk wel als een nachlpitje uit-
g&an. De soldaten zullen zich afvragen,
we vechten dus niet meer yoor de vrij
heid ,van Frankrijk, maar voor annexa
tie-plannen. En wat zal Amerika, er wel
van zegden, en vooral de pacifist Wilson?
Op het oogpnblik moeten wij: vernemen!
dat iet uitg.eputte Fransche volk of lie-i
ver de nog niet uitgeputte Fransche regee
ring o-p dezen misdadigen weg niet door
gaan.
Ca-rson houdt een vurige annexatie
rede, So-nnino breekt den Italiaanschen!
Imperialisten baan, en Poincaré smeedt
met de Russische regeering veroverings
plannen
Dat is nu de Entente, die de volkeren
van het Duitsche militairisme wil bevriji
den Bij alle sympathie voor Frankrijk
Engeland en Italië kan het neutrale Zwil-
seix-land, dat bij een duurz-amen vrede
is geïnteresseerd, het met dergelijke iml-
perialistische opvattingen niet eens zijn."
Rusiesid's niaitwa jonge mannen.
De „Manchester Guardian" zegt: „Dé
jeugd speelt thans een belangrijke rol in
de wereld. De Russische revolutie was
het werk van jonge mannen, en thans:
is Kerensky, op 36-jarigen leeftijd, fei
telijk dictator. Terestsjenko is 32, Sko-
belef 34 jaar een Tseretelli ongeveer even
oud. Dit herinnert er aan, dat Banton',
toen ide Fransche -revolutie begon 30
jaar -en Robespierre slechts, een jaar
ouder was.
Eng-el'and'S Tegeering is pas versterkt
door het intreden van Mr. Montagu, die
37 jaar en dus de eenige minister vart
middelbaren leeftijd is, en van Sir Eric
Jledden, die 41 jaar oud is. Intusschen
is de gemiddelde leeftijd der leden van
de regeering, de lagere leden en het War-
Cabinet uitgezonderd, 53V2 jaar, terwijï
die van de leden van het War-Cabinet
56 is Generaal Smuts, is 52 jaar en
d-e jongste van hen allen Al de ove
rigen zijn tusschen de 50 en 60, be
halve Sir Edward Carson, $Lie 63 jaar is
Omtrent Kerensky zegt een medeweri
ker aan de „Daily News":
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
"V.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden fr. p. post fl.50
J-osse nummers-O.Oft
P r jj s der A d v e r t e n t i n.
14 regels f0.60, iedere regel meer 15 et
3-maal wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Bewijsnummers 5 cent.
„Zij die hem kennen zijn het er niet
over eens-, of hij een -groot redenaar1
ia. Zeker is, dat zijne woorden niet zon
der uitwerking zijn. Reeds jn 1912 wa/6f
hij in de Russische gerechtshoven eed
j belangrijke nationale figuur geweest. Z-ijoi
naam vestigde hij door de verdediging
j van de arbeiders, die bij1 de slachti:
in de Lena-goudvelden betrokken w;
i-en. Men vergeleek hem toen bij1 La-
bori, den onlangs overleden advocaat
uit de- Dreyfuszaak. Later heeft hij' eert
belangrijk aandeel gehad in het beruchte
„Ritueele moord"-zaak. Zijn optredert
voor Beiliss bracht hem in bitteren strijd!
met de overheid en hij weid zelfs' tot
gevangenisstraf verooi-deelddoch dit
vonnis is niet ten uitvoer gelegd.
Kerensky, zoon van een schoolmees
ter, was reeds op school' bekend oirf
Zijn redenaarsgaven. Maar geen profeet
heeft toen "kunnen voorzien, dat de jon
gen die zoo hartstochtelijk kon voordra
gen, eens de redder van Rusland en
van de democx-atie in de wereld zoxi
wouden. Het is zelfs nu nog moeilijk
zich eene passende voorstelling te ma
ken van Kerenski's genie. Vóór alles is
hij een man, die geen vrees kent. Irt
de tweede plaats js hij een teeder man.
Hij 'heeft niet alleen de rechtvaardigheid!
en het mededoogen, maar ook mensche-
lijko wezens- dief.
Hij gaat altijd claai-heen, waar de moei4
lijkheden het gróótst zijn en brengt daar
mede, niet 'de oude booze stelling, dait
wet en orde tot iederen prijs moeten wor
den gehandhaafd, maar het nieuwe evan-
gelie, dat de vrijheid hoven alles gaat.'-?
De Russische verwarring.
De Russische genei-aal Koriiilof 'heeft
den 24en Juli uit Kamienec-Podolsld aan
den minister-pi'esident en den toenmali-
gen opperbevelhebber, Broessilof, het vol
gende telegram gericht
„Het leger van hex-senlooze inensclien,
dat de regeering niet voor stelselmatig^
bederving en ontwi-ichting heeft behoed,
is aan den loop op de velden, die men
niets eens islagvelden kan noemen. Er
heex-scht een eindelooze paniek, smaad
en schande, [gelijk het Russische leger
sedert zijn bestaan nog niet heeft ge
kend. nldien de vlucht .niet ophoudt, en;
de revolutionnaire regeering dezen schand
vlek niet uitwischt, zal de onafwendbare
loop der geschiedenis andere menschen;
aan het hoofd stellen, die wel de schande
zullen afwasschen, maar tegelijkertijd ver
nietigen, wat de omwenteling heeft bei-
reikt. Dat zal het ongeluk van ons land
zijn-
Er is geen keus: de revolutionaire re
geermacht moet den vasten weg inslaan
die eenig en alleen naar de redding van:
het vaderland en van de vrijheid voert.
Ik, generaal Kornilof, wiens geheele let-
ven zich van den eersten dag van zijn
bewuste bestaan af tot nu toe in den:
trouwsten dienst va,n het vaderland af
speelt, verklaar, dat het vaderland ten
ondergaat, en daarom .verlang ik, zónder
dat het mij wordt gevraagd, onmiddellijke
staking van het offensief van het leger,
ten einde het op den grondslag van de
strengste tucht te reorganiseeren en niet
het leven van de helden, die het recht
hebben betere da,gen te zien, nog ver
der op te offeren.
Het is om "den toestand onafwendbaar
noodig, de doodstraf weer in te voeren
en te velde opnieuw den krijgsraad in te
stellen. Men verhele zich niet, dat dei
zachte maatregelen van de regeering dó
tucht in het leger ondermijnd en de wreed
heid van de door niets meer te beteu
gelen massa's uitgelokt hebben die zich
in geweidaden, roof en moord toont. Men
moet weten, dat de dood niet slechts in
de gedaante van vijandelijke kogels, maar
ook uit de hand van de eigen broeders
vooi-tdurend in het leger rondwaart. De
wedexinvoering van de doodstraf zal het
leven van vele onschuldigen redden eu
den ondergang van eenige weinige ver
raders en lafaards ten gevolge hebben".
In een onderschrift verklaart Saminkof,
commissaris aan het Zxiidwestelijk 'front,
het geheel met Konilof eens te zijn.
Korte Oorlogsberichten.
Een massa Engelse he sche
pen in reparatie. Volgens een bericht
van de „Basler Anzeiger" ligt er op hef
oogenblik in Engeland 380.000 toni
s'cheepsraimte in de dokken, -ami gere
pareerd te worden. Alle Engelsche wer
ven hebben volk op te -doeii, om de
reparaties -uit te voeren aan gehavende
schepen, -die in de door -de Britsche ad
miraliteit gepubliceerde wekelijksche lijs
ten van getorpedeerde schepen niet ge-
'noemd worden. De prestaties der wer
ven ondervinden daarvan een buitenge
wone pfbreuk en men "Schat de in 1916
en 1917 gebouwde nieuwe schepen hoog
stens pp 500.000 tot 600.000 ton tegen-