LE
No. 190
Woensdag 16 Mei 1917
31e «laargang
meelt ot halte,
I
I
De Groofe Oorlog.
IK
in
ij
slijk Kosthuis.
]E TE KOOP,
twee wielen,
Hengstveulen,
38 "Wei vaarzen,
MMERS,
mende Knecht
riecht gevraagd
aankomende Knecht
ildersknecht
3 Dienstbode,
FEUILLETON.
Miris te en tie iemeMl.
1 ,31
1 I
lefoon 820
arijving: 2 Gsmet 252
ind, gelegen te Melis-
penburgschen weg bij
larden na het rooven
7. Briefjes in te leve-
Mei a. s. bij den eige-
te Serooskerke,waar
te bekomen zijn.
ndijke vraagt
iditiën onder letter F
Goes.
vet varken, weg. pl.m.
1E N O U, Meliskerke.
KOOP
oedan staat zijnde
J. HOVEIJN,
Smid, Kamperland.
KOOP
West-Souburg.
Oude Veerschesingel
KOOP
en 10 weken oud, bij
lentjesweg, Vlissingen,
;en October
WOUTERSE, Bigge
DE PUTTE, Ritthem.
DEKKER, Oostkapelle.
igd
liilder, Waarde
H. KRAMER, Schilder,
chter, G. G., 43 jaar,
f Meid-Huishoudster
onder letter K. aan het
)lad te Goes.
»de gevraagd, loon lOjj
;ld -25 Gulden. Wasc»
even letter E Fhma 1
elburg.
ugustus, van goede ge
hoog loon. Adres Firm
;SE, Manufacturen,
tavenstiaat, Middelhui
Uitgave van
ie Kaaml. Venn. LUCTÖR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Gees:
EANGE VÖRSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg:
gIRMA F- P- DHUIJ L. BURG.
Drukkers i
Bo»terbaan Le Cointre, Goes.
*DeZeeuw
in verband mei den Hemelvaarts
dag zal ,,0e Zeeuiw" morgen NIET
verschijnen.
Verantwoording.
Onder liet opschrift „Twee instanties''
schrijfl „De Standaard":
„De redactie van „De Zeeuw" liet zich
in baar jongste nummer opnieuw uit op
eer. w ijze, die zich in een Antirevolutio
nair blad niet ten volle begrijpen laat.
De eerste maal greep dit plaats naar
aanleiding van de rede op den Unie
dag te Utrecht gehouden. Terwijl toch,
zoo aan onze als aan de overzijde, ge
voeld 'werd, dat de redenaar op dén U'n e-
dag, hoe degelijk ook zijn rede was, toch
principieel inging tegen het unaniem be
sluit. van de Antirevolutionaire Depula-
tenveigadering, stelde zij 't aan haar le
zers voor, alsof nu eerst in die rede voor
't eerst ons standpunt klaar en juist
was uiteengezet,
En ook nu weer hesprak zij de ko
mende Stembus op een zoo zwevende wij"-
ze, alsof 't bij die Stembus er ons om
te doen moest zijn, toch vooral do Chris-
telijk-Historischen in ons driespan le krij
gen.
Toch is er geen quaestie van, of ook
in deze Uvee4^»-casus positie sloop bij
haar vergissing in.
Van saamwerking toch met andere par
tijen kan, gaat de Revisie van de Grond
wet door, slechts in twee instanties spra
ke zijn.
De hoofdinstantie zal dan intreden, niet
hij de Stembus, maar hij de club in de
gekozen Kamer.
En de tweede instantie zal zich aan
dienen, indien één of meer partijen stem
men ovei'houden, die ze niet meer kun
nen doen strekken om een eigen candi-
daat er door te halen, daar men slechts
zeg over 10.000 stemmen beschikt, maar
om, 't te halen ,13000 stemmen noodig
.zou bobben.
Daar- nu, in den regel' althans, ook
andere partijen met zulk een niet doel-
treffend te plaatsen stemmenoverschot
zullen blijven zitten ,zal er dan kans
bestaan, om door onderling overleg, de
wederzijdsche overschotten samen te voe
gen, en door die combinatie nog een
5 a 6-tal leden voor Rechts binnen te
halen.
Maar hoe dit ook zij, het spreekt toch
vanzelf en 't kan niet anders, of ook
Wiji beginnen heel het land door met het
uitgaan en aanbevelen van Antirevo
lutionaire candidaten.
Eerst als we het dan zelf niet kun
nen halen, en andere partijen, verkeeïlen
in gelijken noodstand, zal .men op 0n-_
devlinge schikking bedacht moeten zijn,
doch dan door common aocoord over heel
het land.
Vooral voor Zeeland is die nieuw in
tredende toestand een trouvaille.
Zeeland liep zoo ongelooflijk hard ach
ter uit, bij vroeger vergeleken.
ooral Zeeland moet nu zijn oude tra
ditie doen herleven.
Voor heel Zeeland zit thans niet één
Antirevolutionair man in de Tweede
Kamer".
Van deze twee aanklachten berust de
eerste op eeneonvolledigheid onzerzijds,
de laatste op een misverstand aan de
zijde van De Standaard.
Onze instemming betuigend met de ge
wraakte U n i e-rede, hebben wij', die in
dertijd ons met het gewijzigde '"Unie-rap
port vereenigd hebben, uitsluitend Jiet
oog gehad op de practische zijde van de
.schoolquaestie, de momenteele bereik
baarheid en uitvoerbaarheid.
Wat de principieele zijde der quaestie
aangaat, houden wij ons. natuurlijk in
den vertieren loop van den schoolstrijd aan
de wenschen onzer partij, gelijk die deels
re,eds door Groen, deels idoor de cleputaten-
vergaderingen zijn uitgesproken, oi in deu
vorm van bestuiten zijn neergelegd.
Inzake ons isolement hebben wij nooit
anders gedacht en geschreven dan zoo
als door D e S t a n d a a r d in de hier
boven aangehaalde „driestar" geresu
meerd wordt.
Ingaan tegen iets wat „vanzelf spreekt"
en „niet anders kan" heeft nooit op onzen
weg gelegen.
Onze herhaalde adviezen, waarbij in
zwakheid de daad niet ontbrak, schijnen
op dat punt aan het hoofdbureau niet al
to geruststellend te hebben gewerkt.
Dat straks de praktijk dan spreke!
door J. A. VAN NOPPEN,
Oud-hoofd eener Chr. Schooi.
■2)
Om de beurt bleef evenwel één lid van
het gezin thuis, daar men ook 's-Zon-
dags en vooral op een boerderij alt trans
één persoon moeilijk kan missen. Aan
dieven of inbrekers dacht men zoo niet;
daar hooide men in die streek zoo goed
-als nooit van; maar men kon toch niet
weten, wat er kon voorvallen, al was
men in de eerste plaats steeds vertrou
wend op Gods bescherming.
Het spreekt van zelf, dat aan Marie
die beurt nog niet toevertrouwd werd,
hoewel zij er ai dikwijls haar ouders om
gevraagd had. Zij achtten haar hiervoor
terecht nog te jong. Maar een dag na
haar tiende verjaring kreeg zij eindelijk
haar zin.
Vader was met zijn oudsten zoon "s-
Zaterdags naar de markt geweest en had
voor de jarige een mooi leesboek met
Eerste Kamer,
Voornaam debat over de
Grondwetsherziening. De
positie der vrouw. - Geen
uitsluiting, omdat ze vrouw
is.
Gisteren heeft men in den Senaat een
hoog debat kunnen beluisteren.
Na de Vos van Slcenwijk (a.r.) sprak
Bavinck (a.r.), na Reekers (r.K.) sprak
v. d. Berg (a.r.)' en na hem nog Frans-
sen (a.r.).
Nu hebben we tenminste weer de over
tuiging gekregen, dat de grondwetsherzie
ning toch wel een zeer belangrijk werk is.
Vooral prof. Bavinck heeft het debat op
hoog peil weten te brengen.
Hij maakte de beschouwingen over het
kieisrechtvraagstuk los van de enge ziens
wijze, welke zich tot eenige tientallen
jaren beperkt, maar overzag het schouw
spel van eenige eeuwen. Hij onderzocht
ook aan welk beginsel de algemeen-Kies-
recht-gedachte ontsproot. En al ging deze
veralgemeening van 't kiesrecht niet met
.zijn beginselen mede, hij1 ziet do historie
niet langs één rechte lijn zich ontwikkelen,
maar eerder met schommelingen en ver
wacht daarom, dat ook het algemeen kies
recht een phase zat zijn in de staatkun
dige ontwikkeling, welke wij te boven
zullen komen om tot een beter kiesrecht
■te geraken.
Ook over het vrouwenkiesrecht heeft
hij merkwaardige uitspraken doen liooren.
Ware 'Iniet, dat wij niet plaatsgebrek te
kampen hebben, we zouden zeker enkele
brokstukken uit het belangwekkende be
toog van dezen afgevaardigde overnemen.
Slechts zij opgemerkt, dat er voor Ba
vinck tweeërlei vrouwenbeweging be
staat.
Het vrouwenkiesrecht, begeerd op his
torische basis, moet spr. afwijzen. Het
onderscheid tusschen man en vrouw is
niet de vrucht van de natuur, maar ligt
in de natuur. Dit wordt erkend. Het alge
meen kiesrecht wordt thans geëischl op
grond vain de ongelijkheid van man en
vrouw. De Heilige Schrift verzet zich
niet tegen vrouwenkiesrecht. De Schrift
plaatst de vrouw op een hooge plaats.
Voor liet vrouwenkiesrecht pleiten: de
verandering in de positie der vrouw, de
verandering der maatschappij en de werk
zaamheid van den, staat. Niet elke vrouw
kan dadelijk trouwen. Zij' zoekt werk. De
maatschappij vraagt arbeid. De Staat gaat
zich bewegen op sociaal terrein, het ter
rein der vrouw. De vrouw gaat belang
stellen in en belang krijgen bij de politiek.
plaatjes medegebracht, waarin zij 's Zon
dags gaarne wat zou willen lezen. Vader
stond het daarom eens toe, dat zij dit
maal de thuiswacht zou hebben. .Ook
Moeder wilde haar lieveling dat genoe
gen thans gaarne eens gunnen en Marie
verzekerde haar met een warme kus voor
alles, gelijk men dat gewoon was, op
perbest te zullen zorgen.
Zij kon, gelijk te begrijpen is, haast
niet slapen van blijdschap en was 's
morgens al heel vroeg bij de hand.
Nadat de meid eerst de noodzakelijkste
bezigheden had verricht, zooals dë koei
en melken, bedden opmaken, den hond
vastleggen en wat te eten' en te drin
ken geven, enz., zetten de huisgenootén
zich aan tafel, om zich door de gewone
huiselijke godsdienstoefening en een een
voudig ontbijt naar ziel en lichaam .te
sterken voor de viering van den gewij-
den dag. De knecht spande vervolgens
in, de kerkgangers in hun Zondagsge-
waad, ieder voorzien van een bijbeltje
en eenig proviand voor den middag, na
men plaats en met een hartelijk:
„Dag Marie, houd je maar goed!" reed
men heen.
Do vraag naar vrouwenkiesrecht is een
niet te weerhouden stroom. Wel zijn er
bezwaren. Thans hebben zich geen be
zwaren nog in de praclijk geopenbaard.
Medewerking van 'de vrouw op sociaal'
terrein is van höogo waarde.
Tegenover algemeen kiesrecht voor de
vrouw zou spr. aarzelen. l)e vraag is
thans: zal in de toekomst de vrouw van
het stemrecht zijn uitgesloten omdat feite
vrouw is.
Z.i. is deze uitsluiting niet geoorloofd.
Melden we tenslotte nog dat Polak (soc.)
zich een groot bewonderaar van het al
gemeen kiesrecht betoond heeft waar
over niemand zich z!n.l verwonderen en
dat we zoo spoedig mogelijk op een en
ander uil dit hoogstaande Senaatsdebat
zullen terugkomen.
Tweede Kamer.
Nog één dag, onderwij
zers! De verzekerings
wetten. Een verijdelde
poging tot verzoening.
Het eerst werd gisteren behandeld het
wetsontwerp houdende pensioenregeling
voor do weduwen en weezen van vóór
1 Januari 1906 overleden, gepensioneer
de of op wachtgeld gestelde onderwijzers,
dat na een opmerking van den heer Beu-
mor zonder hoofdelijke stemming werd
aangenomen.
Dc stemming over het voorstel-Mar-
chaut tot verhooging van de minimum
salarissen der onderwijzers is op verzoek
van don heer De Visser (C. H.), die wil
weten, of de financieele bezwaren alleen
bestaan voor den minister van binnen-
landsche zaken of voor de geheele re-
gcering, uitgesteld tot heden vóór de
pauze.
Vervolgens waren aan de orde de wets
ontwerpen houdende verband tusschen de
Invaliditeitswet en de Ouderdomsrente,
tot wijziging van eenige artikelen der Ra-
dpnwet en tót verschaffing van de noo-
dige duiten voor ue voorbereiding van
de invoering der verzekeringswetten.
Het regeeringsvoorstel komt hierop
neer, dat de Talma-wetten zooveel mo
gelijk ongerept blijven; daarnaast komt
voor ouden van dagen zonder genoegzame
eigen inkomsten een gratisrente van f2.
Loopt echter een invaliditeits- of een
ouderdomsrente krachtens verzekering sa
men met zulk een gratis-rente, dan
wordt de eerste gekort met 3/4
van de laagste der beide renten. Van
deze cumulatie van verzekeringsrente en
staatspensioen zouden tal yan betrok
kenen uiteraard profijt trekken; boven
dien zal de nieuwe regeling ook op het
punt van de premiën voor de verzekerden
voordeeliger zijn.
Door verschillende sprekers is dit voor
stel een soort van verzoening genoemd.
Toch zal blijken, dat het rechts niet
weet te verzoenen.
Voor rechts, zoo zette Snoeck Hen lee
mans uiteen, zijn de wetten-Talma niet
het onherroepelijk beste, maar een wij
ziging door er de staatsbedeeling naast
te zetten, gaat niet aan. Voor links, zoo
betoogde Kooien, kan misschien het com
promis bekooring hebben, doordat men
daar clan de staatspensiomieering zou bin
nenloodsen; echter heeft rechts zoo goed
als voorheen juist tegen deze laatste prin
cipieele bedenking.
Ook de heer Rutgers heeft al zijn ga
ven aangewend, om het staatspensioen
te weren.
Bij rechts voegde zich de v.-l. Drion,
die eveneens meende, dat de voorstellen
niet tot verzoening kunnen dienen.
In een motie sprak Sannes het ver
langen uit, om in de invaliditeitswet niet
III. De kleine th'qiisWachtster.
Marie oogde den wagen zoo lang mo
gelijk- na, wuifde de vertrekkend en, die
nu en dan nog eens omkeken, met de
hand en den zakdoek toe en ook Turk
verzuimde niet op zijn wijze door een
luid geblaf zijn goede verzorgers een af
scheidsgroet toe te roepen, tot zij uit het
gezicht verdwenen waren.
Nu was dan onze kleine meid alleen
op de boerderij. Een oogenblik gevoelde
zij wel, wat eenzaamheid beteekent, maar
wilde daaraan niet toegeven.
Zij achtte zieli nu groot en daarom
ook gelukkig; want groot te zijn, dat is
voor een kind haast wel het gelukkig
ste, dat ze in 't minst niet beducht;
immers ze Was toch eigenlijk niet alleen?
O neen, de Hemelsche Vader was ,bij
haar; tot Hem kon zij spreken en zich
dus tot Hem begeven, als zij raad of
hulp behoefde. Dit was haar door haar
lieve moeder steeds voorgehouden en
daaraan hield zij zich vol kinderlijk ver
trouwen.
Zij gaat in huis, knielt neder en bidt:
„Lieve Hemelsche Vader, ik ben nu
alleen thuis, geef, dat alles recht gosd
eenige wijzigingen te maken aldus, dat
de ouderdomsverzekering welke erin ligt
opgesloten, zou blijven bestaan, maar
het verlangen om die ouderdomsverzeke
ring geheel uit de invaliditeitswet weg
te nemen en daarin dus alleen de inva
liditeitsverzekering te laten beslaan. Doet
de Minister 'tniet, dan zullen de so-
ciaaal-democraten hem niet steunen. Ook
de heer Limburg liet zich in dien geest
uit.
Zoo wordt van links en rechts de po
ging tot verzoening afgewezen.
Bekiopt overzir.nt ven den tcestsnd.
Wat den strijd op de slagvelden aan
gaat, teekenen wij slechts aan, dat aan
het Aisne-Marne-kanaal en in Cham
pagne een levendige artillerie-actie wordt
onderhouden, dat de Duitschers op som
mige plaatsen van hot Fransche front met
succes tegenaanvallen hebben gedaan, en
dat het wegens het donkere weder deels
rustig bleef. Verder, dat de Italianen na
een driedaagsche artillerie-voorbereiding
tot den aanval begonnen zijn. Den aan
val, welken herhaaldelijk door Italië's
bondgenooten geëischt werd, merkt, het
Weensche bericht op.
De Italianen bestormden over een front
van meer dan 40 K.M., het hevigst in
het gebied van P'lava, op den Monte
Santo, op do hoogten ten Oosten van
Görz in het gebied van Tolmino en bij
Costanjevitza. Op v e 1 e punten braken
de diepe aanvalsgolven der Italianen
reeds in het vuur van de O.-H. machine
geweren. Zoo b.v. op den Monte San
Gabriele waar de vijand zijn uitrustingen
en helmen wegwerpend, in totale wan
orde terugtrokken. Waar de Italianen aan
vielen werden zij door de infanterie der
centralen ontvangen en in een gevecht
van man tegen man teruggeworpen.
ïn de zóne van Plava, op gedeelten
van den Monte Cucco en Op i»e hoogten
ten O. van Görz behaalden de Italianen
eenig voordeel. Van een doorbraak 'is
echter ook hier geen sprake.
Schenken wij thans aandacht aan wat
gisteren in den Duitschen Rijksdag is
gesproken, met name wat de rijkskanselier
gezegd heeft, want diens rede was na
tuurlijk de hoofdschotel van den dag, al
is het' niet van belang ontbloot wat
Roesicke, de conservatief en zijn tegen
stander de socialist Scheidemann te berde
hebben gebracht.
Die Rijkskanselier nu begon met te zeg
gen, dat een programmatische verklaring,
gelijk die in de interpellaties van hem
geëischt werd, de belangen van het land
niet dienen zou en dat hij dien eisch
derhalve pertinent moest afwijzen. In zqo-
ver zijn dus de verklaringen van den
lieer Von Bethmann Holhveg wel van
belang ontbloot, immers ze stellen ve
len teleur, die werkelijk gedacht hebben
een nadere uiteenzetting van het oor
logsdoel te zullen hooren.
Om mij tot spreken te dwingen, zei-
do hij, werd gepoogd mijn zwijgen over
het oorlogsdoel-program van sommige par
tijen als een instemming uit te leggen.
Daartegen moet ik opnieuw met beslist
heid protesteeren. Bij het toestaan van
de openbare bespreking van het oorlogs
doel heb ik uitdrukkelijk doen verklaren,
dat de -regeering niet kan en niet zal
deelnemen aan den meeningsstrijd.
Dit protest herhaal ik hiermede in den
meest bondigen vorm. Wat ik ooit over
onze oorlogsdoeleinden kon zeggen heb
ik hier in den rijksdag openlijk gezegd.
mag gaan. Ik dank U, Ileere, dat ik gis
teren mijni verjaardag in gezondheid heb
mogen vieren en dat mijn ouders en ook
mijn broeders en allen zoo goed voor mij
zijn. Bewaar lien allen op de reis, geef
hun een zegen onder de prediking, en
breng hen in welstand weer thuis. Hoor
mij om Jezus' wil, Amen!"
Nu gaat zij alles in de kamer en keu
ken 'netjes aan kant zetten en voorts haar
mooi boek bekijken waarvan de titel luidt:
„Dien God bewaart
„Is wél bewaard".
Een uurtje daarmee bezig, staat zij' op,
om te doen, wat haar was opgedragen,
zooals kippen en eendjes voederen, de
konijnen van haar broers van gras voor
zien, ook de varkens wat spoeling geven,
het eten- en drinkbakje van den hond
en de poes vullen en vergeet daarbij ook
de lieve tortelduifjes niet, die buiten aan
den muur van het woonhuis in een kooi
zitten.
Al die bezigheden in de opgewekste
stemming ter wereld verricht hebbende,
doet zij een wandeling door den tuin en
boomgaarden, verlustigt zich met 't hooren
naai' 't gezang der vogejs, het eenigste ge-
VERSCHIJNT ELKEH ffiERXDAO.
1 i .1
Abonnementsprjjsi 3
Per 3 maanden fr. p. post fl.50
Losse nummers - O.Ofl
Prijs der AdvertentiSrU
1—4 regels f 0.60, iedere regel meer 13 e&
3-maal wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaardflBi
Bewijsnummers 5 cent
Het waren algemeene grondlijnen en kon
den niet meer zijn.
De onlangs aan den dag getreden opi
nie als zouden er in de vredeskweslie
eenigerlei meeningsverschillen bestaan
tusschen ons en onze verbondenen be
hoort tot het gebied der fabelen.
Ik begrijp ten volle de hartstochtelijke
belangstelling van het volk voor de oor
logsdoeleinden en vredesvoorwaarden. Ik
begrijp den roep om klaarheid, die van
rechts en links thans tot mij gericht
wordt: Maar bij do besprekingen mag
liet richtsnoer slechts de spoedige en te
gelijk gelukkige beëindiging van den oor
log zijn. Daarenboven mag ik niets zeg
gen, mag ik niets doen. Dwingt mij, zoo
als thans het geval is, de gezamenlijke
toestand tot terughoudendheid, dan zal
ik deze terughoudendheid betrachten en
zal ik mij door geen aandringen, noch
van Scheidemann, noch van Roesicke
van mijn weg laten afbrengen.
Ik zal mij ér niet van laten afbrengen
door het woord, dat Scheidemann ge
loofde op dit moment, waarop het trom
melvuur aan de Aisne en bij Atrecht
weerklinkt onder het volk te kunnen slin
geren de mogelijkheid van een revo
lutie. i
Het Duitsche volk zal met mij geen
aandacht voor dit woord hebben.
Verder betoogde hij, dat hij niet aan
den leiband der socialisten loopt, maar
dat hij slechts aan den leibaud van het
volk wil loopen.
Verdei', op de gebeurtenissen op de
fronten zinspelende, constateerde hij, dat
Engeland en Frankrijk nog niet bereid
zijn vrede te sluiten, zelfs niet afzien
van hun overdreven veroverings- en eco
nomische vernietigingsdoeleinden.
Hij vervolgde dan:
Gelooft iemand bij een dergelijken stand
van zaken door een program van af
zien van schadeloosstellingen en an
nexaties deze vijanden tot een vrede te
kunnen brengen? 1
Daar komt het op aan. Moet ik dezen.
Onzen Wéstelijken vijanden juist de ver
zekering geven, Wélke hen in staat stelt
zonder eenig gevaar voor eigen verlies-
den oorlog in het onmetelijke te verleü-
gen. Moet ik dezen vijanden zeggen: daar
mag gebeuren wat er wil; wij zullen
onder alle omstandigheden degenen zijn,
die afzien van schadeloosstelling en an
nexaties; wij zullen u geen haar kren
ken, maar gij, die ons naar het leven
staat, gij moogt zonder eenig risico uw
geluk verder verzekeren. Moet ik het Duit
sche rijk naar alle richtingen eenzijdig
vastleggen aan een formule, welke toch
van alle vredesvoorwaarden slechls een
gedeelte bevat, welke eenvoudig de door
onze zonen en broeders "met hun bloed
bevochten successen prijsgeeft en alle ove
rige rekeningen in het onzekere laat?.
Neen zulk een politiek verwerp ik.
Zij zou gelijk staan met het prijsge
ven van de toekomst van het vaderland.
Of moet ik omgekeerd veroveringspro
gramma's opstellen? Ook dit wijs ik af,
Wij zijn dezen oorlog ingegaan uitslui
tend om ons bestaan te verzekeren en
de toekomst der natie vast te verzekeren.
Verder wordt weer op het gemoed van
Rusland gewerkt (wie noopt niet, dat het
succes zal hebben!):
Wat den Ooistelijken nabuur Rusland
betreft, zoo -heb ik reeds; onlangs daar
over gesproken. Het schijnt, alsof het nieui-
we Rusland gewelddadige veroverings
plannen voor zich heeft afgewezen.
Of Rusland in gelijken zin op de ver
bondenen invloed wil uitoefenen en in
vloed kan uitoefenen, kan ik niet overzien.
Wanneer Rusland verder bloedvergieten
luid, dat zij verneemt, en gaat de bloemen
in den tuin wat begieten, want het be
loofde dien dag heel warm! te gullen wor
den. Maar, het boek trekt haar weer
en daarmee in de hand zet ze zich in
het prieeltje Op de bank neer, oral nog
eens recht i,e genieten.
Een poos gelezen en de mooie plaat
jes bewonderd hebbende, valt ze evenwel
ongemerkt in slaap; want als het zoo
stil en zoo warm is en men 's nachts
niet veel gerust heeft, overvalt een zoete
sluimering een mensch en vooral een kind
al heel licht.
Het luid gekakel eener kip doet 'haar
na een tijd verschrikt ontwakenzij be
schuldigt zich aan den slaaplust te heb
ben toegegeven en begeeft zich in huis,
om] op de klok te gaan zien, hoe laat
het al is. Gelukkig 't is nog niet ver
over het middaguur; zij zal het vuur eens
gauw aanmaken, en dan wat water ko
ken voor de koffie, om daarbij een bo
terhammetje te gebruiken. Een ander mid
dagmaal kliear te maken was voor haar
nog te moeilijk en werd 's Zondags ook
zelden gedaan.
(Wordt vervolgd.,.
