NoSS6
Vrijdag II Mei 1917
31e Jaargang
aars oi een Koe,
in gevraagd,
Hit,
dsknechtl
Hengstveuler
idknecht
necht
HECHT
idknecht
ersknecht,
Dienstbode
benoodigd
gevraagd,
Staten-5eneraal.
FEUILLETON.
16)
De Groote Oorlog.
KOOP
VAS, Gapinge.
KOOP
t bij R. KOPPE.JA
ïEVRAAGD
alveren en ander
i en Varkens, do<
Kleine Kerkstraat 1
isdrijfsrooeitijkheden
voor gedeelten va
gen „De Automaat;
lelburg.
werk, door H. VAJN'1
of ongehuwd.
Ij. Mr. Smid, Veerje
met October
éénjarige en een
te koop, bij A. P.
Ictober
JANSE, Oranjezon.
gen is met paarden
KODDE, St. Janshof
of met October
3, Oostkapelle.
1
den lieer PH.A.
liilder te Axel.
Zich te vervoegen
losch Oostkapelle.
CUZE, op de hofstede
de halte „Noord-
ctober
Meid
)US Jz., Oostkapelle.
nstbode
)E VLIEGER,
Vrouwepoldei'.
ctober
a m e Meid
jOUWS Az„ Oost
l S E, Oostkapelle
Serooskerke (W.)
dan wilde hiji óók
ezitten. En dan zou
met evenveel liefde
van dien Heere
hèm had hoorer
gebeuren!
E iging daar op die
staan en begon te
oharm Schill 1
zoo begoin zij»
ner, - „een heeï-
ïtige tt%. Weet je
riepen e enige
en veel jonger nog
-ten 't .Welhij wist
js" vervolgde d«
en twee menschcn,
aan geen ding ge'
■en o,zoo gelukkig'
ïun- hinderdege®0
;een armoede, ,gee<'
beide mensehe»
ze deden kwaad
(Wordt vervolgl')
Uitgave van
és Naaml. Venn. LUCTOR ET EME)RGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 219
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ L. BURG.
Drukkers i
Dosterbaan Le Cointre, Goes.
Minister af.
Hefministerie-Cort v. d. Linden schijnt
niet gelukkig. Op den premier wreekt
zioli de keuze van het allegaartje, dat
bij gebleken onmacht der concentratie om
*,een kabinet saam te stellen, en den on-
-wil der sociaal-democraten om hun libe
rale geestverwanten van het „samen uit
samen thuis" te doen gemeten, als red
dende engel in den nood moest dienen.
'I Het spelletje, waarbij achtereenvolgens
Bertling, Treub, Van Gijn liet leven lie
ten, en Treub weer in liet leven werd
teruggeroepen, heeft zich thans voltooid
iiijden val van Bosboom, den minister
van oorlog.
Blijkbaar is deze bewindsman van den
leginne niet de rechte man geweest vol-
■ens de schatting der volksvertegenwoor
diging. Ook de natie, en vooral onze
Minnetjes die nu bijna drie jaar ondier
'e'wapenen zijn, hielden niet van hem.
«oorzaak daarvan beoordeelen wij nu
■t. [Feit is, dat herhaaldelijk gebleken
dat hij t' enden de vingers hing bij de
iksche partijen, maar dat zij hem niet
Iden loslaten wegens de tijdsomstandig-
den.
Thans heeft de Kamer ingegrepen en
n,-minister een motie thuis gestuurd,
■tfeen toelichting die duidelijk uitsprak:
j willen je weg hebben.
Of rechts goed deed met op deze mo-
den minister te doen vallen, beo-or
den wij op het oogenblik niet.
Vlisschien was het standpunt van dr.
ilens wegblijven, dus in beginsel
mejo stemmen nog het beste geweest.
Waar is de krachtmensch die de taak
n minister Bosboom overnemen zal?
liet zal ons benieuwen of de premier
ien onder de liberalen vinden zal.
Of zou de minister van marine de
(ken tot na den oorlog kunnen gaande
ouden?
Reeds in 1913 waren Oorlog en Marine
tijdelijk gecombineerd.
Dat zou zich nu kunnen herhalen.
En daar moet het ook heen: een mi
ni,sterie van landsverdediging.
Amerika en Frankrijk.
Uit een, ais- gewoonlijk, 'belangrijk ge
schiedkundig opstel van V. in D e N e d e r-
1 and er knippen wij het volgende:
Zoo de Amerikanen thans vrij zijn en
onafhankelijk, zoo zij thans op weg zijn
het machtigste volk der aarde te, worden,
danken zij dat, voor een groot deel, aan
de tijdige hulp door Frankrijk geschon
ken. Benjamin Franklin was vooraf in
persoon naar Parijs gekomen. Hij werd
daar (schitterend ontvangen, niet alleen
als staatsman, maar ook als geleerde.
Aan den hemel, zeide een Franstehman,
ontrokte hij den bliksem (bliksemafleider)
en aan den tiran (George IV) zijn slchepter.
(Ei'ipuit coelo fulmen, Sceptrumque tiran
nis). Ret gelukte hem officieel een trac-
taat met Frankrijk te sluiten (1778). Van
de Fransche revolutie heeft Franklin niet
veel meer gezien. Hij stierf reeds in
1790, maar toch is zijn naam voor al
tijd aan die Revolutie -verbonden. Want
toen gevraagd werd, wat hij van haar
dacht, zeide hij: „het zal wel gaan",
(fa-ira) en die eenvoudige woorden gaven
hel aanzijn aan een prikkelend en opbrui
send vrijheidslied, -dat dikwijls bij den
dans om -den vrijheidsboom is aangeheven.
Wie Bungeners „Julien, het einde eener
#eeu\\ leest, krijgt toch wel een eieaiigs-
zins' anderen indruk van Franklins ge
zindheid jegens de Fransche Revolutie.
'De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden fr. p. post f 1.50
Losse nummers- 0.06
Prijs der Advertentiön.
14 regels f 0.60, iedere regel meer 16 ii
3-niaal wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaard®*.
Bewijsnummers 5 cent
Tweede Kamer.
De 3 maal gewijzigde mo
tie-van Leeuwen aangeno
men. Minder geheimzin
nig a. u. b. De val eens
ministers. Wat Bosboom
per se wil.
Men weet, dat 't bij' de behandeling varj
dei motie-van Leeuwen hoofdzakelijk liep
ovér de vraag of de motie niet iets on
grondwettigs vraagt.
Verder is er ook op gewezen, dat liet
middel niet geschikt is voor de kwaal-
Deze bezwaren bleven 'voor velen
bestaan, óók nadat -de heer van Leeuwen
zij-n mo-tie voor de derde maal veranderd
ha.d, zoo-dat izte er als volgt -uitzag:
Dq Earner,
van oordeel, dat het algemeen belang
verlangt, dat regelmatig overleg wordt
gepleegd tosschen -de Regeering en dje
Staten-Generaaï o-ver de zaken van bui-
temlandsch beleid,
spreekt als haar meening uit, dat wij
ziging van het Reglement van Orde tot
stand behoort te komen, ten einde door
instelling van een vaste commissie voor
de buitenlandsche aangelegenheden tot 't
plegen van zoodanig overleg te geraken,
en gaat over tot de orde van den dag.
We hebben 's, heeren van Le-euwen's
idee woordelijk weergegeven, want het is
inderdaad .aangenomen, en wel met ld©
stemmen van alle socialisten, vrij-z. de
mocraten en unie-liberalen, en de katho
lieken Bogaardt, Romans en Engels en de
v.l. Knobel.
Mot 38 tegen 31, dus op 't kantje af.
Het zij 'zoo.
Uit het debat is' echter gebleken, dat
er wel een motie te bedenken geweest
ware, welke de stemmen van alle- loden
had kunnen verkrijgen.
Een motie, die op meerdere en snellere
publiciteit van regeeringswege had aange
drongen ware b.v. gansch niet misplaatst
geweest.
De heeren Beumer en 'Kooien, Nolens
en Schaper en o-ok van Leeuwen zelf wa
ren 't er volmaakt over eens, dat de re
geering nog wat mededeelzamer en wat
minder geheimzinnig zóu kunnen zijn.
Doch laat ons van dit onderwerp af
stappen. nu de zaak toch eenmaal 'be
slist is, en aandacht wijden aan de ver
dere beraadslagingen en stemmingen, wel
ke den val van den minister van oor
log meebrachten.
Om kort te gaan, inet 44 tegen 26 stem!
men is gisteravond -de volgende motie
van den heer Marchant (v.d.j aangeno
men:
De Kamer,
gehoord den minister van oorlog,
verklaart te betreuren, dat de minister
gemeend heeft, -na de discussies en het
besluit van 4 Mei 1.1. betreffende de op
roeping van den landstorm jaarklasse
1908, zijn voornemens te dien aanziien
niet te moeten wijzigen,
en gaat .over tot de orde van den dag.
Minister Bosboom heeft nog eens uit
voerig zijn standpunt uiteengezet, en aan
getoond, waarom hij' oproeping der militie
lichting 1918 vóór de landstormjaairklasse
1908 onmogelijk acht.
Eerstgenoemde lichting zou veel vroeger
zijn opgekomen dan overeenkomstig den
normalen gang van zaken het geval kou
zijn geweest. Hel voorbereidende werk is
reeds belangrijk vereenvoudigd en bespoe
digd; meerdere bespoediging is echter vol
gens den minister niet mogelijk, als men
althans op een behoorlijke indeeling prij&>-
door M. v. d. Staal.
(Slot.)
„Nef als ik", dacht Johann.
„Want 't was lang -niet mooi van me,
om zo o maar in den trein te gaan zitten
en voor niets mee te willen reizen".
En toen mochten ze niet langer
in het Paradijs blijven: ze werden er
uit verdreven. En hun kinderen mochten
ook nooit meer in het Paradijs komen".
Johann Schill zag aan sommige ge
zichten, dat die jongens dat verhaal wel
kenden. Eigenlijk verveelde hun die ge
schiedenis. En daarom draaiden ze heen
en weer.
Maar hij wist 't niet. En daarom
luisterde hij
„Ver boven ons", vertelde de heer
Achterhof verder „ver boven' ons, ver
hoven de sterren, is óók een heerlijk oord.
Is er nog heerlijker dan in het Pa-
jffiijs. Daar is het altijd blijdschap. Droef-
stélt. Opkomst der militielichting 1918 in
Juni is volgens den minister onmogelijk;
daarom zou in die maand de landstorm-
jaarklsase 1908 onder de wapenen komen
overeenkomstig het bestek, dat reeds in
December van het vorige jaar aan de Ka
mer bekend wast Riep men die landstorm-
jaarklasse dan niet op, dan ontstond er
volgens minister Bosboom een groole ga
ping. De blijvende versterking van ons
leger werd daardoor natuurlijk bemoeilijkt;
circa, 13000 manschappen, waarover reeds
thans beschikt zou kunnen worden, kwa
men -dan op zijn vroegst in December
of Januari op.
Duidelijk heeft. Z.Exc. te kennen ge
geven, dat alsl de Kamer de motie aan
nam, hij ton volle begreep, dat ze geen
prijs, meer stelt op verdere samenwerking
met hem.
Van de vele opposanten hebben ver
schillenden zich daarop beijverd om aan
te toonen, dat de minister heusch niet
voor een onmogelijken eisch gesteld is,
en dat de lichting 1918 met wat goeden
wil wel in Juni kan worden opgeroe
pen.
Maar juist de goeie wil werd niet ge
zien. De minister heeft van meetaf den in
druk gegeven, dat hij zijn zin wilde -door
drijven.
Had Z.Exc. nu maar aangetoond, dat.er
een groot landsbelang bij betrokken is,
dan ware menige voorstemmer tijdig ge
zwenkt.
Doch dit bewijs bleef achterwege, ook
nadat de1 heer 'Üuymaer opgemerkt had,
dat de legerSterkte veel sterker is, dan
de minister ooit verwacht "had.
Een merkwaardige coalitie heeft den
minister ten val gebracht.
Tegen de mo-tie hebben gestemd de vrij'-
liberalen, de unie-liberalen, behalve Patijn,
fcn vier leden van rechts, de heeren Loh-
'man, de Geer, van Vuuren en van Best.
We betreuren zeker met allé vóór-sltem-
aners, dal de breuke er is, doch we hand-
■liicuvoxx ixxo-oxxidLg, "gtJgrUIl'CL OOK Op' "BI Wli"
nisters betoog, dat hij meer in 's lands
belang gehandeld had, indien hij aan den
harlewenseh van de 44 Kamerleden en
de -duizenden Nederlanders', die achter
hen staati, gehoor had gegeven.
Alleen reeds' het feit, dat op 5 Mei,
d.i. één dag na de vergadering, waarin
Marchant's eerste motie werd aangeno
men, de oproep der landstormjaarklasse
1908 gepubliceerd werd, typeert den ge
moedstoestand des ministers.
Het buitengewoon marinecrediet is aan
genomen, benevens verschillende minder
belangrijke wetsontwerpen.
De minister verzocht afvoering' van de
motie-Duys, doch verklaarde zich bereid
tot behandeling van de andere op de agen
da staande militaire onderwerpen.
Daarna werden achtereenvolgens- zonder
beraadslaging ,of stemming aangenomten
da wetsontwerpen tot het langer in dienst
houden van ingelijfden bij militie en land
weer, verlenging van de duur van den
dienstplicht bij- den landstorm, bestendi
ging van -den -staal van beleg, wijziging der
Zegelwet en -suppleto-ire Landbouwbegroo-
ting (posten wegens crisisuitga,ven).
Aan de orde was daarna het wetsont
werp tot het stellen van waarborgen, dat
buitenlandsche verzekeraars de hun bij
de Successiewet, opgelegde verplichtin
gen zullen nakomen.
De Kanter zal tegenstemmen omdat hij
het voorgestelde onbillijk acht.
Lohman is' het met de Kanter eens,
'evenalsi Drion en Visser van Uzendoorn.
Minister Treub betoogde dat de aange
vochten bepalingen onontbeerlijk zijn, om
't er nooit; nimmer eindigt daar de dag
of begint er de nacht. Heerlijke zangen-
worden daar gezongen; gespeeld wordt
er op de harpen van goud; in lange
witte kleederen zijn -de bewoners van dit
heerlijk oord gekleed. O, wie zou daar
niet willen zijn
„Ik" zuchte Johann Schill1. „Van
zoo'n mooi land vertelde moeder niet.
Zóó mooi is zelfs mijn Vaderland niet".
Maar niemand, die kwaad doet,
mag daar wonen", zei de verteller
ernstig.
O, 't, was, alsof er een zware last viel
op het hart van Johann. Hij was zoo
begeerig geworden naar dat land en nu
hoorde hij plotseling, dat 't voor hem
een „verboden land" was. Want hij
had wél kwaad gaantoen in den
spoortrein. En dat was '4 niet alléén-!
Moeder kon immers meer <ïan eens heel
boos zijn, omdat hij, naar ze zei, on
deugend was geweest. Neen, neen, in dat
heerlijke oord zou hij nooit mogen
komen
Gelukkig, dat er toch één middel
is om in het oord, ver boven de sterren',
te komen I Gelukkig is het mogelijk,
(lat inlijft pn ilr ft.pnmaal altrui in Hof
heerlijk land mogen wonen!...."
Hoorde Johann wel goed? Er was een
middel, om er te komen? Hij kon in dat
prachtig oord, prachtiger eri heerlijker nog
dan het mooie Paradijs, een w'o-ning vin
den? - -|
Nu moést hij luisteren. Want o, wat
zou 't jammer zijn, als hij altijd zoo
ongelukkig moest blijven, gelijk hij' nu
al jaren, maar vooral den la-atsten 'tijd,
geweest was.
Eenvoudig en duidelijk ging de heer
Achterhof nu de Kerstgeschiedenis ver
tellen de Geboorde van het Kindeke
van Bethlehem, van den Zaligmaker
der wereld.
En hoe hij, de Heere Jezus, toen in
de Kribbe al, en later gedurende heel
Zijn leven, tot Hij eindelijk aan het
Kruis was gestorven, alles verdragen
had, omdat Hij kwaaddoeners, omdat
Hij zondaren liefhad. Ja, zóó lief had
Hij zondaars, dat Hij voor hen stierf.
„Voor wie is de Heere Jezus ge
komen?" eindigde de heer Achter
hof zijn vertelling. „Voor wie? Niet
voor menschen, die meenen, dat ze braaf
zijn; maar voor hen, die weten, dat ze
„orl.na™!
onbillijkheid tegenover binnenlandsche
maatschap-pijen te voorkomen en omi den
fiscus tegen ontduiking te vrijwaren.
De heer Drion vroeg stemming over
art. T, waarna de verdere behandeling
van het ontwerp werd geschorst.
Beknopt ovarzieht van den toestand.
't Wordt weer een eentonig verhaal, het
verslag van de gebeurtenissen op 'het
Wiestfront.
Aanvallen en tegenaanvallen op klei
nere schaal vullen er de pauze tusschen
de groote strijdbedrijven, welke aru lan
ger duurt dan de vorige, aan.
De gevechten verloopen er thans zon
der veel resultaat.
De geallieerden spreken nog van kleine
vorderingen, terwijl de Duitschers zeggen,
dat bij Bullecourt een Engelsche en ten
N.-W. van Prosn-es een Fransche plaat
selijke aanval is afgeslagen.
Hieruit valt op te maken, dat de Duit
schers zich weer tevreden stellen met
een defensieve houding.
Op het Saloniki-front heeft generaal
Sar/ail zijn troepen opnieuw op verschil
lende punten ten aanval gevoerd. Voor
al in de bocht van de Tsema, in het
gebied ten Westen van Monastir, waar
de Baboena Planina zich als een gewel
dige, moeilijk-te-overwinnen barrière ver
heft, hebben de geallieerde troepen alle
krachten ingespannen.
Sofia steekt 't niet onder stoelen en
banken, dat de actie van beteekenis is,
doch beweert niettemin, dat de aanval
der geallieerden volkomen gestuit,"SU de
vijand hier en daar teruggedreven weru. -
Meer en meer blijkt, dat in Rusland
de toestand uiterst kritiek is.
Volgens een Reuter-berieht heeft de
voorloopige regeering een proclamatie uit
gevaardigd, waarin de „vertegenwoordi-
QQHJO Ao» Ól-»-.—-LI 0 CIOOT Hög
nemen aan de regeering, uitgenoodigd
worden om de verantwoordelijkheid er
van te deelen. Belangrijker echter dan
deze uitnoodiging is de motiveering er
van.
In de proclamatie wordt onomwonden
gezegd, dat de moeilijkheden, door de
voorloopige regeering ondervonden, zoo
groot zijn, dat zij vrees veroorzaken voor
de toekomst. Er dreigt een toestand van
anarchie tp ontstaan, zegt het op een
andere plaats, die leiden kan tot bin
nenlandsche desorganisatie en de neder
laag aan het front.
In den Duitschen Rijksdag zijn de 10
verdragen met Turkije, ten doel hebbende
het systeem der kapitulaties af te schaf
fen, aangenomen. Daarop begon de rijks
dag met de voedingsmiddelen. Batocki
hield een lange redevoering; ter kenschet
sing geven we tot slot de volgende uit
spraken weer
„De nauwe samenwerking met onze
bondgenooten in wederzijdsch vertrouwen
zal er toe bijdragen ons het volgend jaar
over alle economische moeilijkheden heen
te helpen.
Dat wij tot den nieuwen oogst zul
len toekomen, staat absoluut vast. Onze
voorraden aan vet, waarbij wij' het meest
van den invoer, welke geheel onder den
druk van den vijand staat, welken Ame
rika nog wil verscherpen, afhankelijk rijn,
zijn nog voor langen tijd voldoende, dank
zij onze Jjesparingspolitiek.
Het volk heeft in Februari en Maart
zware tijden doorgemaakt, maar de proef
„Voor mij dus ook"! juichte het
in Johanns hart. „Want ik ben o
zóó verkeerd te wérk gegaanl"
Voor armen kwam Hij, om ze rijk
te maken. Niet rijk in deze wereld. Maar
rijk éénmaal in den Hemel'. En omdat
degenen, die den Heere Jezus liefhebben,
wéten mogen, -dat ze in den Hemel
zullen komen,zijn ze hier -oip aarde al
rijk en gelukkig. En nu vraag ik: Hoe
lang duurt 't leven hier op aarde? Hoe
oud worden de menschen? Sommigen
sterven al heel' jong; enkele menschen
maar worden heel oud. Doch nooit ouder
dan tachtig, negentig en een heel en
kele maal honderd jaar. Het leven in
den Flemel duurt echter zonder ophou
den voort. Er komt geen einde aan de
zaligheid van hen, voor wie de Heere
Jezus zoo leed en stierf. Daarom zeggen
de vromen: wij leven hier op aarde maar'
heel kort; 't is dus, alsof we hier maar
vreemdelingen zijn. Het échte, het ware
leven komt in den Hemel. De Hemel
"dat is ons Tehuis! De Hemel
dat is ons Vaderland!
Johann Schill' zat stil, heel stil.
Hij wist nu, waar het Vaderland was
doorstaan, zooals wellicht geen ander. Dat
zal altijd zijn roem blijven.
De vijandelijke pers kondigt tegen ein
de Mei onze ineenstorting aan. Ik ben
er échter zeker van, dat de hoop op
onze ineenstorting zal instorten en dat
wij de ons toegedachte gevaren zegevie
rend zullen overwinnen".
Een treffend schrijven.
Een leerling van de hoogste klasse van
het Gymnasium uit Essen, negentien jaar
oud, die onlangsi in den strijd voor zijn
vaderland viel, -schreef volgens de „Ref.
Kirchenzeit." kort vóór rijn dood aan een
predikant: „Heden ia' het 'zulk een rustigei,
vredige -dag. Ik wil niet nalaten u een
gtoel toe te zenden. Eigenlijk kan ik U
Slechts één zaak schrijven, namelijk! dat
■mijne verhouding tot den Heiland dezelfde
bleef alsl vroeger, ja dat zij nog dieper
en inniger geworden is1. Door het altijd
bereid zijn om te slterven, waartoe men
hier wel gedwongen wordt alsl men het
niet was, (neemt het vertrouwen, de kin
derlijke overgave buitengewoon toe. Men
klemt zich krampachtig vasit aan den
Heiland en -daarna bemerkt men: niet ik
houd Zijn hand vast, maar Hij -vat del
mijne en houdt ze vast; Hij leidt mij- tot
Zich. Doordat men van den dood nietsi te
vreezen heeft, krijgt men een verwon
derlijke rust en koelbloedigheid, die in
den dienst goed te stade komen. En wan
neer de inspanning en de vermoeienissen
iemand voor -den grond werpen, dan richt
Jezus' weder op en geeft kracht om vol
te houden. Het leven, zoo bevind ik het,
i.si slechts een overgang, die alleen voor
den istrij'd bestemd is. Vreugd biedt "het
alleen den geheel minderwaardigen, die
wellicht heden bestaan en morgen de
siïtartelijke gedachte „zij zijn niet meer"
achterialeo. Datgene wat het leven alleen
waarde geeti^'i® alleen Jezus. Hoe heer
lijk moet de toekfepst zÏÏn> wanneer wij
door zoo 'zware, bangU* ,?n pijnlijke be-
Mijn leven heb ik aan dezen strijd gewijd,
en wanneer de Vader in de hemelen het
toelaat, zal yhet een weg'wijzer tot Hem,
tol hel kruis' zijn."
Korte Ooiiogshcrichteit.
De Russische generaal Rocsski is
van het oppercommando op het Noor
delijk front ontheven, maar blijft lid van
den rijks- en oorlogsraad.
De federale shipping heeft van
Amerikaansche eigenaars 7 vroegere Oos-
tenrijksche stoomschepen, liggende in
Amerikaansche havens, gekocht. Zij zijn
tezamen groot 52621 ton en worden voor
den gedwongen oorjogshandel gebruikt
De Amerikaansche regeering heeft
een gezamenlijke leening van 75 millioen
dollar aan de Belgische en Fransche «re
geeringen toegestaan, waarbij de onmid
dellijke Jïnanciëele last van de Belgische
Relief wordt overgenomen. De American
Relief Commission zal de heele kosten
van de voorraden dragen en de admini
stratie van de relief blijft in handen van
Spanje en Nederland.
De Engelsche admiraliteit geeft ver
slag van een zeegevecht. Een patrouille
lichte Engelsche kruisers ontmoette 11
üuitsche torpedojagers op de Noordzee,
en zette ze na in Z. richting. De jacht
duurde 80 minuten. De Engelschen be
schoten den vijand met vèr-dragende ka
nonnen, maar konden hem niet bereiken.
Vier torpedojagers achtervolgden de Duit
schers, tot zij binnen het bereik der vij
andelijke batterijen van Zeebrugge wa-
mee bedoelde.
Hij wist nu óók, door Wien hij eeu-
maal in dat Vaderland kon komen.
En zachtjes zei hij, terwijl hij de oogen
sloot en de handen vouwde, gelijk hij het
straks den heer Achterhof had zien doen;
„Heere Jezus 1 Ik heb verkeerd ge
daan. Ik ben een zondaar; maar wil
G ij mij eenm-aal doen komen in' den
Hemel', in het Vaderland!"
Niemand, had dat gebed gehoord; de
jongens naast hem niet en -ook zelfs de
heer Achterhof niet.
Maar Eén was ex-, Die het had gezien,
dat Johann bad en Die had bet gebed
ook gehóórd.
En wonderlijk! Er werd in Johann na
zijn -gebed een nieuw gevoel geboren, 't
Was hem, alsof hij in-eens den Heere
Jezus lief had gekregen.
Ja, hij gevoelde het: hij had den
Heere Jezus noodig!
En hij gelóófde hetde Heere Je
zus wil de z ij n Vriend z ij n
Zóó vond Johann Schill zijn Vriend!
