zyn
kachel.
lerriej
Ifvaarzen,
Jongen
öe Groote Oorlog.
No 176
Maandag 30 April 1917
31e Jaargang
oor alle
UZEN en F.
51
I BOSSELAAR, Aag-
ndsrsknacht, j
oi
FEUILLETON.
Binnenland
ekamens
WERE
Vlontaurs-examen.
jpi. Stoomwezen.
Jpz. en Taekenaer Spoot
W8gon.
Electr- Teekenaar-
MiddBlb. Teehenan
Md - Me - Mf - Mg Mlt
I diploma's.
Electrotechnicus
Werktuigkundige.
Eleotto-dlontouf.
Machine Constructeur,
enz. enz.
Vi.vr GE HEDEH
VRAAG DUS
prospectus nau
TECHNISCH
DERLAND"
TeJef. 2097.
OOP
Lr uit zeven, bij K.
Seroosk^rke, Klein
OOP
(nieuwe, geëmailleerde
smid, Buttinge.
Ilgende week
|sch te bekomen.
serend, bi]
slagerij, Herooskerke.
-ir zwart lier, mak bi]
fin bij P. v. d LINDE
K O O P
GEIT,
L bij J. GESCHIERE
IK O O P
Merriepaard,
KOOP
bij CHR. RIEMENS,
KOOP
he Ossen en
j-ingstier,
tDIJK, N. en St. Joos-
san een
j. M VAN KEMPEN
metiers, Langedelft 1HÖ.
Ugd,
tLOO, ICruiningen.
Ier tegenwoordigen ter
Icht gevraagd, bij
tekelinge, Grijpskerke.
iagd
HE, Schilder,Wissekerk
Ik met Mei een Mei
le Meid gevraagd, o
I A. HOUTEKMAN, W'
ma.
Ie der tegenwoordige i'1
jjD gevraagd, bij J-
1 Nadorst, St. Lauiens.
|iu te Heemstede (Ha
lof Juni Dienstbode
la a 11 e e n (nlichtmt
WILLEMSEN, Verh*
dienstboden, MiddelD
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTQR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE V.QRSTSTRAAT gig
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ L'. BURG.
Drukkers
Oosterbaan Le Cointre, Goes.
Nuchter socialisme.
In de Eerste Kamer heeft het sociaal
democratisch lid voor Friesland de lieer
Polak onder meer gezegd, dat de directe
belastingen reeds te hoog waren opge
voerd.
Dit is een nuchter woord, te meer te
waardeeren omdat het komt uit een hoek,
waar men de meeste theoretische dra
vers heeft te zoeken.
Toch is hij niét de eenige in zijn par
tij, die er zoo over denkt.
De Rotterdammer althans herin
nert er aan, dat het wetenschappelijk tijd
schrift „Socialistische Monatshefte" reeds
meermalen in verzet kwam tegen
de dwaze verheerlijking van hooge direc
te belastingen.
Nog kort geleden las men in bedoeld
tijdschrift deze treffende uitspraak: „De
beperking der directe belastingen wordt
reeds geëisoht door het belang der ar
beidersklasse, die niet gediend kan zijn
door een zóó krachtige belasting van de
ondernemerswinst, dat daardoor een vol
doende kapitaalophooping wordt belem
merd, aangezien dit met ondermijning van
de ondememerslust en dus met belem
mering van den industriëelen opbloei ge
lijk staat".
Als een staaltje van eerlijke, nuchtere
beoordeeling mag ook gelden hetgeen een
andere sociaal-democraat de heer Mans-
holt, in Het Volk van 27 April ten
beste geeft.
De redactie Van dat blad had er aan
merking op gemaakt, dat de minister van
landbouw den landbouwers had v e r -
zocht in plaats van gedwongen hun
■wintergraan niet omi te ploegen voordat
gebleken is, dat inderdaad geen redelijke
oogst kan worden verwacht.
Het Volk wil, dat den boeren b e v o-
1 e n zal worden wat in de omgeploegde
akkers moet worden gezaaid.
Hiertegen komt de Groningsehe geest
verwant op. Hij noemt zulk een bevel
onmoedig, wijl de beslissing dienaan
gaande best aan de boeren zeiven lean
worden overgelaten, dewijl het belang van
de voedselvoorziening en van de land
bouwers hier een en 't, zelfde is.
En hij1 aoht zulk een dringend optreden
ook onmogelijk, omdat (zegt hij')
„geen organisatie denkbaar is, die be
schikt over voldoende kennis om in de
zen doelmatige voorschriften te geven. In
tallooze gevallen zou dwanggebod moe
ten leiden tot mislukking van den oogst,
omdat buitenstaanders niet kunnen be-
oordeelen, welk gewas .geëindigd is voor
de te lierzaaien perceelem. Nu eens zou
het gewas door te groote vruchtbaarheid
gevaar loopen te verrotten, dan weer bij
lange niet voldoende voedsel vindend
in andere gevallen weer zouden verschil
lende plantenziekten onvermijdelijk den
oogst in gevaar brengen. Dwang van bui
tenaf zou zeer veel kwaad brouwen".
Hier spreekt de praktische landbouwer;
wiens beschouwing te meer waardeering
verdient, omdat 'hij ook de critiek niet
spaart op sommige maatregelen van de
zen'minister. Maar zijn slotsom is (en wij
nemen ook die uit genoemd blad over):
„Doch laat ons bij! alle kritiek niet
uit het oog verliezen, dat deze minister
staat voor een bovenmenschelijke taak.
De vraagstukken waarover hij telkens
krijgt te beslissen zijn uiterst ingewik
keld, de gegevens waarover hij! kan be
schikken zeer onvolledig, betrouwbare ad
viezen uiterst moeilijk te verkrijgen. Daar
bij tegenwerking en erger van allerlei op
winst beluste personen en groepen van
belanghebbenden, en dwangmaatregelen
-door M. v. d. Staal.
7)
„Nou j'a», maar je gaat toch ook niet
met de kippetjes1 op stok," kudde
het antwoord, met een knipoogje gegeven.
De agent wendde zich van hem af,
er niet op belust, met dézen man op
een voet van kameraadschappelijke ver
standhouding te staan.
't Wachten was nu op de juffrouw,
die, .langer 'dan Johann gedacht bald,
binnen bleef.
Eindelijk, daar kwam ze. Ze droeg een
groot qaak en stopte dit in Johanns ar-
ineir. t
„Daar heb je bróód,," zei ze .verge
noegd, „en nóg wat 'r bij, om er op
te srnere. En nou maak je, dat je thuis
komt, hoor."
Dat behoefde Johann niet tweemaal
gezegd te worden. Als een pijl uit den
boog schoot hij de Deltfsche Vaart over
en de Sint Jacobsstraat. in, nagezien
door drietal voor 't café.
van de ons omringende „bevriende mo
gendheden".Nog eens: laat ons krach
tig en duidelijk zeggen als we meenen,
dat er fouten worden begaan, doch laat
ons er toch ook voor waken, dat alle
lichtvaardige, onredelijke kritiek wordt
vermeden".
Vooral in deze slotwoorden spreekt de
nuchtere beoordeelaar, wien het meer om
de waarheid dan wel om een partij1-votum
te doen is.
Getuigenissen als van Polak en Mans-
holt hebben groote waarde.
Kleine Staten.
Engelands grootste staatslieden hou
den vol, dat Engeland den krijg is aan
gegaan tot bescherming1 der kleine staten.
Hiermee strookt niet, wat de Entente-
staten met het kleine Griekenland heb
ben uitgericht en nog beziig1 zijin uit te
richten.
Indien het Waar is, dat de Czaar steeds
geweigerd heeft in de afzetting' van Ko
ning Constantijin van Griekenland te be
willigen, dan verklaart zich het gerucht,
dat de Entente thans bezig is te trach
ten. den Koning weg te krij'gen en Grie
kenland tot een republiek te „verheffen".
Maar wat den laatsten tijd omtrent En
gelands gedrag jegens het kleine Perzië
is uitgelekt, wettigt almede de vraag of
het met die bescherming der kleine sta
ten wel ernst is.
De Amerikaan Sinister, die thesaurier-
generaal te Teheran is geweest, en we
gens zijn eerlijke bedoelingen oplast van
de Russische en met goedvinden van de
Engelsohe regeering in 1912 ontslagen
werd, heeft daaromtrent een aardig boek
je opengedaan.
Engeland en Rusland hebben elkander
om het bezit van Perzië de geheele ne
gentiende eeuw in den weg gezeten. In
1885 zelfs was het tot een treffen ge
komen, toen bij1 Pendsjeh, de met de En
gelschen verbonden Afghanen de grenzen
van het Russisch „gebied" overschreden
en door de Russen werden teruggedre
ven.
Doch niet zoodra had, in 1898, de Duit-
seher zijn vlag op Kiautsjau geplant, of
het blaadje keerde om: Rusland en En
geland werden vrienden. In het Engel-
sche parlement zei er een openlijk: door
Rusland vroeger zoo heftig te bestrijden,
hebben wij1 op het verkeerde paard ge
wed.
Spoedig volgde er een bondgenootschap
waarbij1 de twee vroegere concurrenten,
ter „instandhouding van een onafhanke
lijk Perzië" de handen ineen sloegen,
1907, waarmede voor het Perzische volk
de lijdensschool geopend was.
Dank zij de omstandigheid van het vin
den van geheime Britsohe stukken door
Perzische gerechtsdienaren ten huize van
den Britschen consul te Schiraz, majoor
Connor, is het nu uitgekomen, dat van
Britsche zijde op. allerlei wijze is gekuipt
zoo tegen de Perzische regeering1 als te
gen Rusland.
De gevonden stukken gewagen onder
anderen van door de Perzische regce-
ring zoo van Russen als van Engelschen
'ondervonden tegenwerking. Tal van Zwe
den in Perzischen dienst ondervinden daal
den terugslag van.
De Britsche gezant te Teheran, door
wiens invloed aan de (Zweedsche) gen
darmerie vijf maanden soldij werd inge
houden, was voortdurend in actie om
hen uit Perzië uit te krijgen. Niet, dat
hij dit zelf wilde doen, maar de Russen
werden daartoe door hem opgehitst; ter-
„Dat schijnt écht armoedete weze bij1
dien jonge thuis," merkte de agent op.
„Dat kan je vasit g'loovq," antwoord
de de juffrouw. „Z'n moeder is er niet
ééntje, om te klage, hoor. En weet je,
wat .zoo ongelukkig is? Ze is doodziek,
man. Ze loopt al weke rond, 'dat je je
verwondere moet, hoe ze-n-'t uithoudt."
„Wie isi ze dan? Waar woont ze?"
informeerde de politieman.
De juffrouw gaf hem de gevraagde
inlichtingen, en voegde er bij, dat er niet
zóóveel-niet op haar te zeggen viel.
't Was; een in-fatsoenlijk rnensch. Maar
ze was ban lager wal geraakt en nu
blééf 't maar tobben. Van d'n drank
moest ze niéts hebben .en voor 't ove
rige
De man brak den woordenstroom af,
door te zeggen, dat hij ook niets van
den drank hebben moest, doch idoor Tdit
gebeuren van „voor dag en dauw" een
erge kriebeling in de këel gekregen had.
Of ze daar geen raad 'op wist?
Toein 'de agent daarna verder ging,
Wist hij niet, .waarover hij! zich 't meest
te verwonderen had. Over 'tfeit, dat er
in 't rijke Rotterdam menschen waren,
die geheel zonder brood zaten; over (deze
waardin die, ruwe vrouw, toch een zoo
wijl hij in andere brieven vertelt hoe
hij deze laatsten steunt in hunne dwaas
heden, teneinde er ook de Russen zeiven
uit te werken.
Een ander, uit de omgeving van den
onder-koning van Britsch-Indië, schreef,
dat Mesopotamië een aanhangsel van
Britsch-Indië moet worden; enz.
Alles wijst er op., dat, wanneer Perzië
straks tusschen den Beer en den Lui
paard zal worden verdeeld, de strijd om
het grootste brok tusschen deze twee pas
zal' ontbranden.
Men zegt, dat de toenmalige (1915)
Britsche gezant te Teheran, die zou dub
belzinnig met zijn vrienden: Rusland en
Perzië, omging, thans Britsch gezant in
ons land is, n.l. Sir 'Walter Townley.
Beknopt overzicht van den toestand.
Blijkens een Duitsch staff? richt is op
het slagveld van Atrecht tea derde male
de doorbraakpoging der Engelschen op
de Deutsche linie „volkomen mislukt".
De Engelschen leden zware verliezen
en de Duitschersdoch. daaromtrent
wordt niets gezegd.
Het Engelsche bericht houdt, dunkt ons,
de bedekte erkenning in van dit Duitscho
communiqué.
Immers ,hel rept over geen enkele vor
dering en het meldt, dat het gevecht
„uiterst verbitterd w a s".
Intusschen blijven we nog steeds voor
verrassingen op dit frontgedeelte staan.
In Italië heeft men langen tijd het
schrikbeeld voor .oogen gehad van een
groot Duitsch-Oostenrijksoh offensief on
der leiding van v. Hötzendorf. Nu de
groote krachtsontwikkeling van de Fran-
schen en Engelschen in het Westen de
centralen zoozeer bezig houdt, dat zij aan
een groot-offensief op een ander front
niet denken kunnen, beginnen de Italia
nen met offensieve plannen van hun kant.
Uit Italiaansche bron verneemt Reu
ter tenminste verschillende bijzonderhe
den over het komend Italiaansch lente
offensief, dat, volgens plannen van Ca-
dorna, langs geheel het front ondernomen
worden zal, en waartoe buitengewone
maatregelen zijln genomen. .Alleen het
weer, dat Cadorna .al zoo herhaaldelijk
ongunstig gezind geweest is, heeft het
begin van de uitvoering der plannen ver
traagd.
De Entente zal straks in Guatemala een
nieuwen bondgenoot hebben te begroeten.
Men weet, dat ,ook Liberia .partij koos
tegen de centralen.
Liberia is een onafhankelijke negerre
publiek aan de N. W. kust van Afrika,
onder presidentschap1 van Daniël Edward
Howard. De geheele bevolking van de
republiek bestaat uit een anderhalf mil-
lioen menschen; het „leger" bestaat uit
2000 man.
De groote beteekenis van het meedoen
van Liberia aan den wereldstrijd zal dan
ook, zooals overigens in een telegram,
erkend wordt, wel daarin bestaan, dat
de hoofdstad Monrovia, een belangrijk han
delscentrum, voor den Duitschen handel
gesloten wordt.
Korte Oorlogsberichten.
Het Journal de Genève meent te-
weten, dat koning Eonstantijn van Grie
kenland op 6 Mei ten gunste Van prins
Geörge, afstand zal doen van den froon.
Op 16 April is een Roemeensclie
torpedoboot in den grond geboord. Drie
medelijdend hart bleek te bezitten; of
oveir dien man, die, nadat hij van zoo-
nabij weer met de ellende van 't leven,
in aanraking was gekomen, zijn geld ver
kwisiten en zijn lichaam verwoesten ging.
in dien afschuwelijken jenever
Vroolijfc ging 'tdien Zondag toe door
heel Rotterdam. 'tKon immers de laatste-
móóie dag zijn van 'tjaar en waarom
dan .niet te genieten, niet blijde te zijnr
geen vreugde te scheppen in 't leven?'
I
Op het kamertje drie-lioog, dat juffrouw
Schill met haar Johann bewoonde, scheen
de mooie dag geen blijdschap en opge
wektheid te hebben gebracht. Integen
deel. En al was de lust, om te leven,
ook hier aanwezig, 't was. aan de ziëke
te !zien, dat gedurende deze week die
dood in de worsteling om haar bezit
nader tot zijln doel was gekomen.
Ze zat .aan de tafel de harde, licht-
looze legerstede zou haar immers toch
geen béter verblijf hebben geboden I Do
huid leek méér doorzichtig en de ma
gerheid van handen en gezicht scheen
nog toegenomen. Gedurig kuchte ze en
na de meer hevige hoestbuien, die nu
veel vaker en bijna geregeld terugkeer
den, vertoonde haar zakdoek telkensi weer
Fransche ^:ee-officieren vonden daarbij
den dood.
Het wetsontwerp, dat in 'Noorwe
gen straf bepaalt op persuitingen die de
goede betrekkingen met vreemde mogend
heden in gevaar kunnen brengen is, ,jn
het Odelsting verworpen.
De regeering der Ver. Staten heeft
besloten aan Frankrijk en Italië 200
millioen dollars te leenen binnen een
week.
De Engelsche minister van oorlog
publiceert een oproep, waarin verpleeg
sters voor het leger gevraagd worden.
De Pruisische minister ,vau oorlog
heeft bepaald, dat militairen voortaan
van het front pakketten met levensmid
delen tot een gewicht van 5 K.G. maar
het vaderland mogen zenden, omgekeerd
blijft echter het zenden van levensmid
delen uit het vaderland naar het liront
verboden.
Het T.urksche agentschap Mtili
spreekt de berichten van Engelsche zijde,
volgens welke de bevolking van Syrië
onder honger en ziekte te 'lijden zou
hebben, tegen, De nieuwe oogst is daar
begonnen en de bevolking bevindt zich
nu, wat de levensïïiiddelen voorziening be
treft, in een gunstig en toestand.
De staking op de Zweedsche me-
taalfabrieken is geëindigd. Vandaag zou
het werk hervat worden-
Een telegram uit Guatemala meldt
officieel het afbreken der diplomatieke
betrekkingen met Duitschland.
Teneinde de capaciteit van haar
wagenpark te verbeteren, hebben, naar
wij vernemen, de Pruisische Staatsspoor
wegen tijdelijk het draagvermogen van
liunne nieuwe open en dichte goederen
wagens van 15750 op 17500 K.G. ver
hoogd, welke bepaling ook vair toepas
sing is bij gebruik van en naar Neder
land.
De vredesapostel David Smith kwam
op het denkbeeld honderdduizend vredes
duiven te laten maken vah bordpapier,
met wat veeren beplakt, die een hymne
voor den vrede tortelden, wanneer mem
den staart in het rond draaide. Dooi
de enorme „oplaag" konden ze voor 10
cents, dus een Hollandsch. kwartje, ver
krijgbaar worden gesteld en fhans kirren
de vredesduiven in honderdduizend Ame-
rikaansclia families.
Evenals: in het begin van den oor
log in Engeland vrijwilligers, werden op
geroepen, ,'iveike echter niet ju al te
groote hoeveelheden zich kwamen aan
melden, zoodat gedwongen dienstplicht
volgde, schijnt het thans in Amerika te
gaan. Aan de oproeping tot vrijwillige
dienstneming wordt zóó slecht gevolg
gegeven, dat men nu reeds1 algemeen©
dienstplicht overweegt.
De „Times," correspondent in Pe
tersburg schijnt een vreemd heer te zijn.
Hij heelt ineer van een officier, xjrie tij
delijk voor de vriendschappelijke mili
taire relaties- natuurlijk-journalist is, dan
van een beroeps-journalist. Immers, be
doelde correspondent heeft -een groote
kozakken-parade meegemaakt, waar ge
neraal Kornilow hem aan de troepen
voorstelde. Daarna liield hij' een toe
spraak tot de soldaten. De „Times" van
9 April 1.1. deelt het zelf mede. In de
journalistiek inderdaad een nog niet
voorgekomen feit.
nieuwe roode plekken.
Over haai-, aan den anderen kant van
da tafel, zat Johann. En iederen keer,
dat hij naar zijn moeder keek, schoten
zijn oogen vol tranen, omdat hij! nu alle-s
wist, Morgen zou zijin moedertje weg
gehaald en naar 't groote Ziekenhuis wor
den gebracht. En daarom moest hij tel
kens weer opnieuw naar haar z:ien
Wat was 'teen verrassing geweest, den
vorigen ZondagToen hij thuis kwam,
vond hij brood en vleesch en eieren
zelfs ook in 't papier, dat die juffrouw
hem had meegegeven. O, zeker, met die
spijzen zouden ook de nieuwe krachten
voor ..moeder komen! Wat hinderde 't
nu, dat zij vele nachten had gewerkt,
nu ze volop hiervan zou kunnen eten!
Eén dag rust en dit voedsel zoude van
moeder weder de oude maken
Maar moeder blééf zwak en ziek, pok
zelfs nadat ze gegeten had. Zij zélf
voelde het, "(dat die laatste nacht van
arbeid haar zwakke, teere lichaam ge
heel gebroken had. Maar Johann be
greep 'tniet. En onbegrijpelijk ook was
T voor hem, dat moeder van dat kos
telijke vleesch en die heerlijke, eieren
haast met tegenzin scheen te eten en.
«lal j» niet rustte, voor hij het overschot
VERSCHIJNT ELKEN WERKLAG,
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden fr. p. post f 1.50
Losse nummers -0.06
Prijs der AdvertentiSn.
14 regels f 0.60, iedere regel meer 15 i
3-maal wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarde
Bewijsnummers 5 cent.
Prinses Juliana op de kinde
m a t i n e.
Toen Prinses Juliana in haar beq]
manteltje de zaak van Diligentia binnej
stapte, ter bijwoning van de matinée val
Catharina van Rennes, werd .zij biet eel
luid: „Dag Julianal" door de met ongf
duld wachtende kinderschare begroet. H
Prinsesje nam plaats op de tweede i]
tusschen haar kornuitjes en begon dire-l
een levendig gesprek. Totdat Catherirl
van Rennes en llanna Verbena liet podj
(urn betraden en haai- gezellige liedje,
begonnen te zeggen.
Onnoodig te zeggen dat ze met aa I
dacht gevolgd werden. Het was mui j
stil toen mej. Verbena met haar mod
soepel geluid en lieve voordracht zoi I
van het Jagertje, dat door het woud trek]
van het kindje, dat ziek is en van knol
rig Lieske. Catherina van Rennes leidt I
elk liedje met eenige woorden in en ye I
telde zelf het verhaal van de poppe
dia in den nacht gaan dansen met I
bloemen uit de kristallen vaas op \aft I
Een vermakelijke geschiedenis, die m
'ziikaal aardig is geïllustreerd ,en got
insloeg, evenals het tamboersliedje „R I
taplan," dat door de geheele zaal m
voetgetrappel rhytmisch werd begelei
Drie minuten pauze gaf den jeugdige I
toeischouwers gelegenheid om ©ven w
„beweging" te nemen. Hiervan werd dn
gebruik gemaakthet liep storm tu
sehen de stoelen-rijen en zelfs het p
dium dreigde te jvorden besprongen. H
Prinsesje vermaakte zich blijkbaar dan I
onder hare kameraadjes en stond temi j
den van het leuke gewoel.
Toen ging het belletje, het w-erd o
eens weer rustig, en met gespannen aa.
dacht werden de volgende liedjes aa
gehoord.
Prins Hendrik is aan het einde vs
den middag ook nog een kijkje komt
nemen. '(Vad.)
Patrimonium.
De jaarvergadering van het Ned. Wer
liedenverbond Patrimonium is Wegens c
tijdsomstandigheden uitgesteld tot 6 en
Augustus.
De R ijik.sd uur t eb ij sl ag.
Naar het Volk meldt, ligt het in
bedoeling der regeering de uitbetalii
van den rijksduurtebijslag te doen plaa
hébben half Mei, half Juni, half Se
tember en half December.
Petroleum.
Er is: een regeling getroffen voor c
levering van petroleum, waardoor de pa
nenfabricage in de Rijnstreek voor sto
zetten is gevrijwaard.
E x po r t-c e n t r a 1 e.
Van wel ingelichte zijde verneemt h
correspondentiebureau dat de op. te ric
ten Export-centrale op de werkzaamhe:
van de "N. 0. T. geen noemenswaardige
invloed zal hebben.
Naar men verneemt, is. het zeer waa
schijnlijfc dat binnein niet al te -lange
tijd, door de Regeering .gevolg zal wo
den gegeven aan de in de Eerste Kam*
aangenomen motie-van Houten, door i;
diening van een speciaal wetsontwer
betreffende de op te richten Export-cel
trale.
Vrije liberalen en unie-lib
r alen.
Het Hoofdbestuur van den Bond va
Vrije Liberalen deed aan het Hoofdbestui
verreweg de grootste helft ha
genomen.
Deze week had moeder bijna niel
kunnen werken. En wéér en in prgc
mate dreigde de honger Toen op ee
avond was, als een redder, de ager
gekomen, dien Johann 's Zondagsmorgen
op de Delftsche Vaart had gezien. Va
agenten hield Johann niet. Hij had va
de jongens, met wie hij vroeger speeld
en nu nog soms omgang had, gehoon
dat agenten er den meeaten .schik i
hadden, om hun genoegens en spelen t
verstoren. Maar déze agent bleek ee
heel ander man te zijn. Zoo waar, Jc
hann had tranen in zijn oogen gezie.
en zijn sitem had van mëdelijden gebeefc
toen hij' moeder naar haar omstandig
heiden ondervroeg.
Wat die .agent met zijn bezoek voo
had gehad, wist Johann piet. Maar Vri
dagavond, toen hij thuisi kwam, had moe
der hem aarzelend en stootend verteld
dat er een dokter bij, haai- geweest was
en dat die gezegd had, dat ze niet lan
gar in déze woning mocht blijven. „O,
dacht hij toen dadelijk, „dat isi'
werk van dien agent; die heeft 'taai
d'n commissaris gezegd en dié weer aai
d'n dokter. (Wordt vervolgd.
