No. 64
Donderdag 14 December 1916
31e Jaargang
O© Oorlog.
Uitgave van
da ftaaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
i&i&E WORSTSTRAAT 218,
Bureau te Middelburg:
^BSMA F. P. DHUIJ - i» BURG,
Drukkers:
leatorbaan S-© CoSntra Goes.
DeZeeui
VERSCHIJNT ELKEN WERKZ«»%
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post. f l.Hb
Losse nummers0.0®
Prijs der Advertenties
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 cS.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend,
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels 1,
iedere regel meer 10 ct.
Zou 't kunnen?
Dezelfde vraag die thans de harten
vervult, werd reeds een jaar geleden ger
daan?
De S ta ndaard van 13 December
van 'tvorig© jaar schreef: „Wij geloo-
ven er nog niet aan".
Wij zijn geneigd onze vrees uit te spre
ken dat het ook nu nog niet komen
zal.
De Entente-staten zitten nog altijd vast
aan hun eens gegeven woord: saam uit,
saam thuis.
Best mogelijk dat meer dan een hier nu
spijt van heeft. Maar het gegeven woord
houdt ze vast; en uit Engelands greep
is niet los te komen.
Waren deze twee bezwaren 'er niet,
bet verstand zegt dat liet dan nog gaan
zou. Frankrijk en België 'komen er wel
'zonder schade uit. Rusland heeft toch
een toekomst van overmacht ën over
winning vO'Or zich. Japan woont ver ge
noeg af en is, voorloopig althans, wel
met Azië alleen tevree. Italië wensch't
allicht reeds sinds lange zich uit 'de
prutsen.
Maar Engeland!
Engeland kan niet aflaten van zijn
ideaal van de wereldmacht; van zijn al
leenheerschappij ter zee; van zijn zeggen
schap over alle landen, die vallen onder
het bereik zijner grijpvingeren.
Het is een droeve gedachte dat dezie
beste der Christennatiën zóó naar 't stand
punt der Caesars en Nebucadnezars is
afgegleden, dat -opi haar onwil de po
gingen tot vredesluiting zouden moeten
afstuiten.
14 December.
Wij schrijven heden 14 December.
De Standaard van 14 December
van het y o r i g e jaar schreef een
artikel .„Vredeskan&en".
Wij lazen 'tnog eaus over en bewon
derden er den juisten staatsmansblik in.
.Daar staat:
i r'
Uit wat men zoo opvangt, mag toch
afgeleid, dat, werd op dit oogenblik
het aanbod van vrede aanvaard, de
te brengen offers niet onoverkomelijk
zouden^ zijn. België schijnt van zijn her
stel vrij zieker te zijn, al is 't onder pand-
gift. Frankrijk heeft veel kans om zon
der al te zeer gescheurde kleeiren pr
af te komen. Annexatie van Polen blijkt
Wel niet bedoeld te zijn. Bijbetaald zou
er zeer zeker moeten worden, maar
zëlfs hierop zou het herstel van den
vrede niet behoeven af te stuiten. Hoofd
zaak zou zijn ©n bljjven de open
zee en de zekerheid voor de
neutralen. Engeland zou van zijn
over-invloed, als we 'tzo-o noemen mo
gen, iets moeten prijsgeven. Het Bri
tannia rule the waves "(Brit-
tanje beheerscht de zee), zou in te
perken zijn.
En toch schijnt men er nog altoos
de voorkeur aan te geven, om 't lie
ver op 't uiterste te laten aankomen.
Zonder weerga ongelukkig staan nog
op dit eigen oogenblik de Geallieerden
er aan toe.
Op alle punt delfden, ze het onderspit.
Wie aan een noodlot gelooft, zou zeg
gen dat een fataliteit hun ten doem
werd.
Toch rekenen ze nog altijd op hnn
overmacht in menscheamassa, op hun
"vrijen toevoer uit alle oord, en op hnn
ruim© geldmiddelen. Zoo- komt men keer
op keer bijeen, en houdt vergaderingen,
en telegrapheert, en zendt boden rond,
en wisselt in de Kabinetten. Kortom,
geen middel laat men onbeproefd om
een keer in den gang van zaken jte
brengen.
Doch komt die niet, dan zal men,
is 't weer een half jaar verder, voor-
steeds ongunstiger conditie komen te
stahn.
Van kwartaal tot kwartaial toch kan
men wel zeggen, dat de vredescon-ditiëfi
'voor wie ten slotte zich te voegen,
zal hebben, verslechteren.
Beide èn wat de landsgrenzen aan
gaat, èn wat raakt de beurs.
Wat zöudt ge denken
Zou de waarschuwing ook nu niet gel
den?
Nu, terwijl de Centralen er zooveel be
ter nog y-o-or staan, dan een jaar gele
den?
Vredesgeruchtenl
ICo-n het Kerstfeest eens tegemoet ge
zien worden met eenige hoop op vrede.
Kon het Vrede op Aarde! schoon
niet alzoo bedoeld eens ook in dien
sin op het eerstvolgend geboortefeest van
onzen Heiland worden aangeheven
Bii het Jicht van Gods Woord gezien
heeft de poging van de Centfalen uitge
gaan, kans van slagen. Immers bij God
zijn alle dingen mogelijk.
Maar bij het licht der geschiedenis en
der uitspraken van verblinde staatslieden
der Entente staat het hopeloos.
Lezen wij de Engelsche bladen van
nu voor een jaar, en zoeken wij de gun
stigste uitspraken uit, dan valt 'tons op
hoe weinig men toen nog, zelfs in de
kringen der Pacificisten (vredezoekers)
voor de rechten der Centralen scheen
te voelen.
Do Standaard verhaalde van een
meeting te Manchester voor den vrede,
als vrucht van welke meeting door mr.
Buxton en mevrouw Swanswich als voor
waarden voor den vrede aan de hand
gedaan werd-:
Ten eerste zouden België, Frankrijk, Po
len, de Balkan-Staten en Servië geheel
moeten ontruimd worden. Ten tweede zou
men geldelijk ieder voor eigen rekening
laten uitgaan; alleen zou Duitschland aan
België schadevergoeding schuldig zijn. Ten
derde zouden Frankrijk, Italië, Servië en
Rusland ipet Duitschland, Oostenrijk en
Turkije hun geschillen afzonderlijk regelen
moeten, mits -onder Engelands goedkeu
ring. Engeland zou dan vooral hebben
te zorgen, dat het nationaliteitsbeginsel
tót zijn recht kwam. En in de vierde
plaats zou Duitschland's recht op een
koloniaal rijk moeten erkend worden,
maar zonder dat daarom het nu aa,n
Duitschland ointnomene zou terug zijn te
geven.
En daarnaast zou er dan plaats zijn
voor een Europeesche Conferentie, om
te onderhandelen over deze vier pun
ten:
lo. Een nieuwe verdeeling van Afrika
met het oog op' hetere verdeeling en he
tere handhaving van de rechten der in-
landsche bevolking
2o. Verbetering van de economische ver
houdingen, en vooral vrijhandel in alle
koloniën;
3o. Regeling van blokkade en van op
brenging van schepen in oorlogstijd;
en 4o. het voorkomen van oorlog door
het vastleggen van de grondslagen voor
„duurzamen vrede" zoo te land als ter
zee. En oiok Duitschland evenals Enge
land zou aan dit contract te binden zijn.
Hetgeen in (samenvatting zeggen wil:
vele voordeelen voor Engeland, alle na
deel voor puitschland.
En hu zijn er sinds dien .tijd geen
uitingen gehoord die op verzachting van
deze voorwaarden (nog wel door pacificis
ten gesteld) mogen doen hopen.
Emancipatie.
„Mijn vrouw is voor do emancipatie".
ZooDingt zij naar een man zijn
[p 1 a a t s i e
Wel vriend, dat is een degradatie
Van hoofd tot knecht. Gij krijgt bij1 gratie
Van uwe vrouw wel dispensatie
Van nw bedrijf, maar reparatie
Van 't kindergoed, en preparatie-
Van 't middagmaalvoor variatie
Aan 't wiegetouw; en declaratie
Van domheid krijgt'gij als tractatie.
Ai mijl de huidige generatie,
Gaat bet zoo voort, wordt bij taxatie
Gerekend als verwijfde natie.
v. W.
Staten-SeiieraaS.
Eerste Kamer.
Verzoend. Geen lichte
toekomst. De Volksraad
een caricatuur?
D-e verhouding tusschen minister van
Gijn en de Eerste Kamer is' gelukkig)
we-er in orde.
Die voorzitter liet de leden maar pra
ten, ook al werd het aan de orde zijnde
onderwerp vergeten. Diat is immers jn
s lands belang, dat bet wederzijdsche
vertrouwen -duidelijk blijkt.
Zoo heeft ook de a.-r. afgevaardigde
C-olijn gelegenheid gevonden zijn blijd
schap te vertolken, dat de minister is
aangebleven, om de schatkist te blijven
beheeren in dezen moeilijken tijd.
Hij raadde Z.Ex. -echter aan om voort
aan in zijn belastingplannen d'e Kamer
meer tegemoet te komen.
Die minister wees' er daarentegen opi,
Ida.t dit in de practijk, hij de groote eischcn
van de schatkist, een moeilijk probleem
kan worden.
Er moet zoo veel zijn en belasting op--
leggen is nooit aangenaam.
Wat de heffing van statistiekrecht be
treft, mocht .de heer van Nieropi een
gunstig onthaal vinden voor zijn wensch,
goud en zilver aan het statistiekrecht
te onttrekken, wat practisch eerst bij den
vrede van belang zou worden. De h-eex
Stork had een dergelijk verzoek met be
trekking tot de goederen in het ve re-de-
lingsverkeer, en kreeg de .toezegging van
welwillende overweging, maar niet veel
hoop opi vervulling.
Het wetsontwerp werd z. h. s'. aan
genomen.
Van Kol en Cort hadden ee-n samen
spraak over dd vluchtelingenkampen bij
d'e wetsontwerpen tot wijziging' en ver
hooging van hoofdstuk V der begrootin-
gen voor 1915 en 1916. Dlaarna ving d'e
beraadslaging oVer de wetsontwerpen in
zake de instelling van den1 Volksraad van
Nedierlandsch-Indië en de wijziging^ van
de Indische Comptabiliteitswet aan
Eerst een ferme speech van Colijn.
Vol deskundige adviezen en zakelijke
opmerkingen.
Dit wetsontwerp1, zoo betoogde hij, zal
ons niet op weg brengen naar -d'e poli
tieke zelfstandigheid. Opleiding tot zelf
bestuur is noodig -en op1 dit punt brengt
het wetsontwerp ons geen stap Verder.
Hij Verlangt echter niet, Id'at de Minis
ter h-et ontwerp- zal terugnemen, mam
dat eindelijk na 10 jaar de -opleiding tot
zelfbestuur aan d'e orde zal komen.
Van Kol sprak van een vertegenwoor
diging -der inlan-dsche bevolking op haar
smalst.
Een caricatuur, anders niet.
Als eersten stap o-p den weg naar poli
tieke opvoeding- en zelfbestuur, wil hij-
dien Raad aanvaarden.
Ook v. d. 'B-erg waarschuwde te-gein
overdrijving in -de verwachtingen ten aan
zien van deM Volksraad. Zoolang de
saamlhoorigheid der vele rassen niet rea
liteit is, gelooft hij niet aan een gunstig
onthaal.
Als' warm voorstander ontpopte zich
de heer Qrerner.
Over de taalkwestie merkte deze afge
vaardigde op, dat men niet kan verlan
gen, dat de- inlanders over ingewikkelde
vraagstukken zich in- de Nederlandsche
taal zullien bedienen, waarom hij hoopte,
dat miein het gebruik van de Indische
talen zal toe-staan.
Morgenochtend komt d-e- minister aan
't woord.
Zal hij dan van zijn optimisme gene-
zle-n zijn?
Tweede Kamer.
Doorgraving van Rozen
burg. Nog geen demo
bilisatie. Is dat zuiver
heid? De kiezerslijst.
Bij den aanvang der vergadering van
Igi-steren heeft d-e installatie plaats ge
had van het nieuw gekozen lid voor
Haarlemmermeer, mr. J. B. Bo-mans.
En nadat een zware boom was op
gezet over het wetsontwerp- tot verbe
tering van den Waterweg van Rotterdam
naar Zee, is het z. h. s. aangenomen.
D-it is dus gelukkig afgeloop-en. Wanjt
m-en was 'ter roerend over eens, dat
uitstel gevaarlijk zou zijn.
Immers men behoort met de eischen
van de toekomst te- rekenen.
D-e deskundige Kamer van Koop-handel
acht verdieping van de vaargeul tot IIV2
meter zeer urgent. Straks moet er nog
een meter bij, later moet de diepte mis
schien wel 14V2 meter worden. Doch dit
is nog toiekomstmuziek.
De doorgraving van de .oostgrens van
Rozenburg zal nu omstreeks 1920 aan
de beurt komen. Tenminste- dat is het
plan. In het wetsontwerp wordt er niet
van gerept. Mocht het bedenkelijk blijken,
^dan kan er altijd nog van afgezien wor
den.
Drie wetsontwerpen vólgden, waarin de
zfooveelste Verlenging van den diensttijd
wordt vastgesteld voor de militie, voor
de landweer -en voor den landstorm. DeZe
gelegenheid, immers het geheele trio- ko-rnt
neer op voortzetten der mobilisatie, greep
de -heer Troelstra aan om de vredes
onderhandelingen in het rechte spoor te
brengen. Na zijn internationale ro-1 koste
lijk te hebben afgespeeld, vroeg hij of de
Regeering -elke gelegenheid zal aangrij
pen -om verlichting in de mobilisatie te
brengen. Waar-o-p- de Minister van Oorlog
zich gehaast heeft te zeggen, dat de Re
geering -daar steeds o-p bedacht was.
Alle- leden stemden dus vóór.
Over d-e verho-ogde begrooting van het
staatsbedrijf 'der Landsdrukkerij spraken
van D-o-orn, van Nisp-en en minister Cort.
D-e motie van eerstgenoemde, w-e-lke
bezuiniging in het papiergeb-ruik beoogt,
zal worden ge-drukt en later behandeld.
Noemt men dat soms zuinig?
H-eit wetsontwerp werd intusschen aan-
gletnoimien.
Fo-or d-ein derden keer wordt een nood-
regeling gemaakt v.oor de vaststelling der
kiezerslijsten. Zij die wegens de moeilijke
tijdsomstandigheden zouden ophouden
kiezer te wezen, m-o-eten krachtens deze
no-odregeling kiezer kunnen blijven. Aldusi
geldt als grondslag van de kiezerslijst
d-e lijst van 1914. Daarop gaf 1915 en
1916 reeds een suppletoir© lijst en zal
straks 1917 ©en nieuwe suppl-etoire lijst
brengen. Dan zal het ongerief "nog grooter
worden dan 'het reeds was. Vele gemeen
ten n.l. achten met de letter der nood-
kieswet in de hand, zich niet gerechtigd
één lijst te maken van de- vier. Deze
kwestie heeft de heer Van Sasse van
IJisselt "flink uiteengezet, door den heer
Beresteijn gevolgd. Ook de heer Fleskens
di© als burgemeester al de ellende dor
onvolkomen regeling heeft gevolgd, kwam
in het geweer. Minister Gort voelde met
de bezwaren mte© en nam met bekwamen
spoed een amendement van den heer
Van Sasse van IJsselt over, waardoor
de moeilijkheid verholpen is.
Beknopt over zicht van den toestand.
Op de slagvel-den gebeurt weinig van
belang.
Hie-t weder is hier en daar ee-n be
letsel, -e-nmisschien leidt het vre-
desaanbod van d-e Centralen, dat nu wel
tot in de verste loopgraven hekend is
e-n besproken wordt, van den hloedigen
krijg af.
Zoo vernam ee-n Duitsch blad uit het
hoofdkwartier, dat de op het jWester-
front strijdende tr-oepein, benevens de
res-erv© -en d-e-''zich in, ruststellingen be
vindende formaties met de keiz-e-rlijfce ken
nisgeving Dinsdagmiddag o-m 12 uur in
ke-nnis werden gesteld.
D-e- indruk was1 o-veral geweldig en
grootsch. D-e troepen, die- zich op reis,
o-p marsch of "in een étappe- bevonden,
vernamen het keizerlijk besluit do-or mid
del van aanplakbiljetten, welke overal in
d-e- stations en aan de com-mandanturen
waren aangebracht. Dadelijk vormden zich
allerwegen troep-en, die het besluit piet
vreugde bespraken.
En 'de oorlog werd bijna vergeten.. De
dr o-ev-e w-erkel ijkh-eid
Want, z-ooalsi in de nota's der centra
len is- aangekondigd, da felle strijd gaat
do-or, totdat ©en antwoord op het vre
desaanbod ontvangen is -en daarmede een
beslissing is gebracht omtrent de toe
komst, die- 'ons wacht, Vredes-mog-elij'k-
heid of ee-n nieuw oorlogs-bedrijf, heviger
e-n afschuwelijker dan het vorige.
D-e tegenstand der Roemenen aa'n de
Jalomita isi gebroken.
D-e centralen naderen nu B-uz-eu, bijna
halverwege tusschen Plo-esci en B-raila.
Volgens daghladberichten worden te
bevoegd-er plaatse over den in Walachij-e
tot 10 Dec-ember door de Centralen bin-
nengebrachten buit de volgende opgaven
opgaven gedaanAan Roe-meensche ge
vangenen waren tot dien dag 145.000
man, waaronder m-eer dan 1600 officie
ren, geteld. Van de 800 veldkanonnen,
die Roemenië bij het uitbreken van den
oorlog bezat, werd-en er 422 door dó
verbondenen buitgemaakt, van de 63
zware veldkanonnen 24, van de ongeveer
500 machine-geweren 364, van d-e 400.000
g-ew-eren 200.000. D-e cijfers: betreffende
den buit in Boekarest zijn hieronder niet
begrepen.
Van d-e tezamen 137.9Ö2 vierkante K.M.
bedragende bodem-oppervlakte in Roe
menië bevonden zich op 10 December
64.000 vierkante K.M'. in de "handen der
verbondenen, van d-e 3087 K.M. spoor
lijnen rond 2(300, van de '700 locomo
tieven ware-n er 137, van de 18.000 wag
gons 4000 buitgemaakt. Van een 'syste
matische! vernietiging der kore-nvoorraden
in h-ot land kan geen sprake zjjn. Ver
woest werd er naar verhouding slechts
weinjig. Zelfs -een gro-ot magazijn, waarin
door Engeland opgekocht graan van den
oogst van het vorige jaar was opgeslagen,
werd voor het grootste deel intact ge
vonden'.
In Frankrijk is d-e hervorming van het
kabinet, dat -een centralisatie- 'beoogt van
d-e oorlogsleiding tot stand gekomen. De
mieest belangrijke verandering, die in het
ministerie beeft plaats gehad is de ver
vanging van dien minister van oorlog
Ro-quieö door den bekenden 'generaal
Lyautey, den gevierden organisator van
Marokko. Men ziet in hem e-en man van
initiatief.
Naar het Radio-gezlantschap uit Rome
imieldt, zij:n er o-ok in de Italiaansche- re-
geering -ingrijpende veranderingen o-p til,
die eenzelfde karakter als- die in de En-
gielsch-e en Fransche ministeries zullen
dragen. Het aantal ministers wordt inge
krompen en alle bestuursorganen inge
richt vo-or d-e taak, die de oorlog oplegt.
Uit ©en klein aantal ministers zal een
oorlogsraad worden samengesteld. Ten
spo-edigste zullen deze wijzigingen offici
eel bekend wo-rd-en gemaakt.
Granaten voor de kanonnen.
Een mede-werker aan de „Daily Ex
press" geeft de volgende schets van eem|
soldaat, een Londenaar en zijn paard*
di© heiden werken bij het transport der
granaten voor de zware artillerie.
Tegen den middag zwoegden een sol
daat en zijn paard tegen den Vernieldetnl
Wieg op. De man was klein eni leelijkl
en het paard was, groot en leelijk. Zij
stapten 'langzaam en moeilijk voort want
de modder kleefde taai aan hunne hielen
vast. Het is moeilijk uit te maken of de
man het paard, of het paard den manj
geleidde. Afgaande op de bewegingen, van-
hie-t paard -en het gesltro-mpel van dep)
man zou men eerder zeggen, dat het
paard den man leidde; zeker is, dat
het dier h-eim- voortsleepte.
Thans hieven zij staan, en de Imian
schikte de riemen terecht, waaraan del
zakken met granaten bevestigd waren.
Toen dat gebeurd was steunde hij- zijn)
voet tegen ©era. steen' jen een stuk vani
e-en granaat, stak een cigarette aan en:
rukte plotseling aan de teugels, om.zichi
los te werken nit den modder, waarin)
hij begon weg te zinken,
Huup! riep hij tot het paard.
Pas pp de granaten, Apollo jongen!,,
waarschuwde d-e man, die zelf haast in
©e-n dier gaten gevallen, was, „Als je!
vo-or de aarde- gaat en je poot breekt,
dan moet ik je 'n blauwe hoon geven
©n we- mo-g-en de munitie niet verknoeien.
Apo-llo schudde met wijs inzicht den kop-,
T© o-ord-e-elen naar d-e behendige manier
waarop hij de „beenbrekers" vermeed,
scheen hij vo-lkonnen de noodzakelijkheid
t© beseffen -
Zoo- sleepten en -modderden zij- 'zich
'langs diein (mo-dderigen weg, volkomen ge
lukkig, ongeveer een halve mijl voort.
De man zong z-elfs' van, tijd tot tijd als
hij vergat te vloeken Apollo verdroeg
alles met het karakteristieke paard-enge-
duld, ofschoon zijn ernstige bruine oogen
wel wat bezorgd keken als de mlan be
gon te zingen.
Toen ontplofte een welgerichte Duit
sch© granaat vlak bij he-n. De granaat]
barstte een tiental mie-ters van, hem af
in d© mo-dder uiteen. Hij wild© juist zich
zelf gelukw-enschen met zijn, redding, toen
hie-t paard struikelde en viel.
„Huup dan!" riep hij weer wat buiten
ad-e-m. „Waarom ga je daar nou logge!
Is d'r no-g geen modder genoeg, dat je
j-o d'r in rolle" mot? Wn-bi-jij voor 'n
beest? 'n m-ooie- merrie mot' die mo-eder
van jou geweest zijn Maar wasscheieit
d'r an? Hé, Apo-llo, jonge? Geraakt? hé?
Laat's kijk©No-u, nou, zachtjes aan
Grenaatsp-linter net boven de knie
-linker voorbeen! Da'si leelijk. Denk je nou
misschien dat ik di-e zakkies g-re-nate vo-o-r
j© sleepen ga? Nee, jonge-, da-gaatniet.
Kom, vooruit nou .as "n vent, Apollo.
Ho-u j© nou taai. D© jonges- ginter hiebb©
die grenate noodig. Dat wondje van joui
bete-ek-ent niks. IÉ h-e-b zè wiel erg&r ge
had verleden jaar Kerst bij Ypieren ien
toen heb ik toch nog d-e-n hee-len weg
naar 't hospitaal geloope, dat was bijna
twee -mijl. Vooruit, sta nou op, jonge!
'tls nog maar ©en endje. Denk is an de
man waax j-e na hiet dat was (pok
'n soldaat of 'ngod of zoo iets. - Nou
flink s-o-„huupl"
Op di© wijze aangemoedigd krabbelde
Apo-llo weer overeind en hinnikte jam
merlijk.
„Daar na toe", w-e-es de mlan aan en
glibberde in 'n tamelijk sierlijke ho-uding
©en paar vo-et ver. „Je bint 'n taaie, hoor
Apo-llo. Ik -sleg niks geen lc|waad m-eer
van je mo-edier, zoo as'straks ze was
'n echte fijne dame
Apo-llo li-e-p op zijn laatste beenen in
de ergste b-eteekenis van het wo-ord. Wiaar-
schijnlijk opgemonterd door de vriende
lijke woorden 'die de kleine leelijk© man|
omtrent zijn moeder had gesproken, strom
pelde hij- nog een mijl voort. E-n toen,
bijna was biet do-el bereikt, viel hij weer
nieer en keetk den teelijiken man met zijn
groote bruine oogen verwijtend aan.
„All right Apo-llo", snikte de- l-e-elijk©
kleine -m,an (want hij- was uitgeput) „ja
be-bt je plicht gedaan. ,No-u motte di©
artilleristen maar hun eige granat© ko-m-mle
hal-ePaarde krijg© geen, Victoria-
kruis:anders "had jij- er een verdiend.
Nou mot ik munitie an je gaan ver
knoei©, kameraad D'r zijn hier ini de
buurt geen ho-spitale voor de b-eeste
Toen 'klonk ©en -scherp© k'naj door de
vo-chtig© -lucht en Apo-llo stierf even dap
per als 'welke andere held ook.
Een ;Engei8Che verklaring.
Reuter's agentschap meldt uit Londen 5
Waarschijnlijk zal er geen verklaring kot-
men uit ministerieele kringen omtrent d©
D'uiitsche vredesvoorstellen, alvorens d©
geallieerden geraadpleegd zijn.
Intusschen kan worden verklaard, dait
de volstrekte eenstemmigheid der Engel-