No. 46
Donderdag 33 November 1916
31e Jaargang
Staten-OeneraaS.
9® Qroot®
Zeeuwsche Stemmen.
xci.
Uitgave van
cfe Baaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
tlNGE VORSTSTRAAT 219,
Bureau te Middelburg:
^i-SMA F. P. DHUIJ - L. BURG.
Drukkers:
rt-fcierbaan La Cointre Goes.
Tweede Kamer.
Art. 192 en het verzet
van links.
Wij zullen trachten met de beperkte
ruimte, waarover wij beschikken, den le
zer in staat te stellen den loop van het
debat, over art. 192 te volgen.
Het gaat om alinea 4, 5 en 6.
in de eerste drie alinea's staat een
zekere prioriteit van de openbare school.
Met. haar houdt de Overheid zich het
eerst bezig en dat vinden opponenten
tegen het regeeringsvoorstel, allen ter lin
kerzijde gezeten, voortreffelijk. Dan ech
ter begint bij alinea 4 het verzet, pan
eerst recht krachtig te worden bij alinea
5 en 6. Aldus luidt het artikel, zooals
hel door de Regeering wordt voorgesteld:
,,1. Het onderwijs is een voorwerp van
de aanhoudende zorg der Regeering.
2. Het geven van onderwijs, is vrij,
behoudens het toezicht der Overheid, en
bovendien, voor zoover het algemeen vor
mend zoowel lager als middelbaar onder
wijs betreft, behoudens het onderzoek naar
de bekwaamheid en cle zedelijkheid van
den onderwijzer; het een en ander dooi
de wet te regelen.
3. Het openbaar onderwijs wordt, niet
eerbiediging Van ieders godsdienstige be
grippen door de wet geregeld,
4. Overal in het rijk wordt van over
heidswege de gelegenheid glegeven tot bet
ontvangen v]a|n voldoend openbaar alge
meen vormend lager onderwijs.
5. Die cischen van deugdelijkheid, aan
het geheel of ten deele uit de openbare
kas te bekostigen onderwijs te stellen,
verden bij de wet geregeld, met inacht
neming, Voorzoover bet bijzonder onder
vijs, dat nan de bij de wet te stellen
voorwaarden voldoet, wordt naar den-
zeliüen maatstaf als' het openbaar onder
wijs uit de openbare kas bekostigd. De
wet stelt de Voorwaarden vast, waarop
voor bet bijzonder algemeen vormend mid
delbaar en voorbereidend honger onder
wijs bijdragen uit de openbarekas' wor
den verleend.
e De Koning doet jaarlijks van dei»
staat van. bet onderwijs' pan de Staten-
Generaal verslag geven.
Van Raalte, Eerdmans, Otto en Vis-
sex van IJzendooifirii kregen nu achtereen
volgens 'gelegenheid hun bezwaren, be
lichaamd in de amendementen, te uiten.
\an Raalte stelt voor een wijziging
van het 4e lid en wel zóó, dat voor
opgesteld wordt de regel, „overal in het
rijk wordt van overheidswege voldoend
openbaar vormend lager onderwijs gege-
ven". ^Vervolgens wenscht het. amende*-
inent-Van Raalte de mogelijkheid uit te
drukken, dat de wet uitzondering toe
laat pp .dezen regel, 'in welk geval, er
gelegenheid" zal moeten gegeven wor
den tot het ontvangen van openbaar la
ger lOinderwijs.
O, zoon poeslieve verdediging was 't,
die van den voorsteller.
Hij wil immers niets anders dan 'trap-
port.
Volgens de thans geldende grondwet
moet er een openbare school zijn, waar
die noodig is. Welnu, dat wil de heer
Van Raalte immers ook. Eenerzijds wil
hij den plicht vaststellen voor iedere ge
meente om een openbare school te heb
ben anderzijds wil hij wel een gaatje
openlaten. voor enkele uitzonderingen. Zijn'
bedoeling is. c[e ]ager onderwijswet
de gegelen bevatten zal volgens welke
die uitzonderingen zullen worden toege
staan.
Eerdmans verlangen beweegt zich om
het peil, de deugdelijkheid van het bi-
zonder onderwijs.
Het bijzonder onderwijs kan volgens
zijn voorstel gelijke bekostiging ontvangen
als „het aan de eischen van deugdelijk
heid en inrichting voldoet voor het. open
bare lager onderwijs bij de wet gesteld".
I» dit domme amendement staat le.
bat openbaar onderwijs zonder verplich
ting; 2e. wordt het tot standaard en
voorbeeld gesteld (waardoor het bijzonder
onderwijs jjvordt gedeclasseerd); 3e. pro
clameert het voor ongelijke zaken, eoo
uitéén' 1 oopand als het bijzonder en het
openbaar onderwijs, dezelfde eischen.
Verder sprak Otto, wiens amendemen
ten zóó zijn, dat wat aangaat de deug
delijkheid openbaar en bijzonder onderwijs
op één' lijn worden gesteld. Wat echter
tegen de amendementen van den heer
Ottws geldt, is dat zij een wonderlijke
uitvinding bevatten. Volgens zijn systeem
sullen er drie soorten van scholen zijn:
lo. vrije schalen, 2o. bijzondere erkende
«chaïen, 3a. openbare scholen. Die eerste
zij* geheel vrij, mogen doen en laten
wait ze willen; de tweede soort krijgt
de kosten vergoed, mits m pan „voor-
te*" voldoen.
'De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WEKIOA&
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post
Losse nummers
ƒ1.®
Prijs der Advertentiën
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer li cfc,
S-maal plaatsing wordt 2-maal berekend,
Bij abonnement voordeelige voorwaarden,
Familieberichten van 110 regels ƒ1.v
iedere regel meer 10 ct.
Tenslotte was Visser van IJzendoorn
aan het woord.
Deze afgevaardigde wil al. 44 aldus
lezen
„In elke gemeente des Rijks wordt
van overheidswege voldoend openbaar
algemeen vormend lager onderwijs' gege
ven in een genoegzaam aantal scholen.
De Ivoning kan, imet inachtneming van
regels door de- wet te stellen, van deze
bepaling voor een gemeente ontheffing
verkenen., indien voor de kinderen uit
die gemeente, voor welke algemeen vor
mend lager onderwijs wordt verlangd,
de gelegenheid wordt gegeven idat te
ontvangen."
En alinea (1 als volgt
„Het 'bijzonder algemeen vormend la
ger onderwijs, dat voldoet aan bij de
wet te stellen voorwaarden en aan daar
bij te stellen eischen, welke gelijke
deugdelijkheid ais die van het openbaar
algemeen vormend lager onderwijl,
waarborgen, wordt naar regels bij de
Wet te stellen naar denzelfden maat
staf als het openbaar onderwijs uil de
openbare kas bekostigd. De wet stelt
de voorwaarden vast, waarop voor biet
bijzonder algemeen vormend middelbaar
en voorbereidend hooger onderwijs bij
dragen uit de openbare kas! worden
verleend."
Bij eenigszins nauwkeurige- lezing,
ziet men dat hier niet dezelfde, zelfs,
niet gelijke, waarborgen worden g-e-
eischt als voor het openbaar onderwijs
gelden; er warden gelijkwaardige eischen
en voorwaarden gevraagd. Overigens
laat de heer Visser ook de vijfde alinea
ongemoeid, "hetgeen de heer Eerdmans
niet doei. Echter .ste-lt ook hij bet open
baar onderwijs als norm en voorbeeld
ten nadeel© van het bijzonder onder-
Wijs.
Vandaag zou de bespreking van 'het
artikel met de amendementen tezamen
aan de orde zijn.
Wie op de teekenen der tijden pleegt
te Jetten, ziet merkwaardige dingen om
zicli heen gebeuren.
Niet alleen buiten onze grenzen, oi neen,
ook wel daar binnen.
Ons land is in dit opzicht rijk aan
voorbeelden. Daar hebt ge b.v. de- manie,
o-m auto's met lage nummers te bezitten.
De groote bladen bevatten eiken dag weer
advertenties, waarin auto's met lage num
mers worden te koop aangeboden en ge
vraagd.
Wat die adverteerders bezielt? Wel,
dat zal ,ik u zeggen.
In ons land wordt door velen oorlogs
winst gemaakt, 't Is geen geheim, dat vele
kooplieden opeens schatrijk zijn gewor
den.
Zoo sterk, dat men in ons land spreekt
van een nieuwen stand, dien der O. W.'elr'si
In de advertentie-rubrieken der groote
bladen leest men nu ,en dan wel eens
wat, dat van O. W.'-ers moet zijn.
Zoo heeft men enkele weken alom in
de bladen kunnen lezen de volgende an
nonce
Heerlijkheid.
Titel eener heerlijkheid -te koop ge
vraagd. Zonder grondbezit. Ook op die
zonder rechten of archief worclt gere
flecteerd.
Opgave van naam en prijs ingewacht,
enz.
De steller dezer advertentie stelt er
blijkbaar hoogen prijs op, zijn naam met
een „vante verfraaien.
Tien tegen één dat het ook een „O.
W.'er" is.
Anderen van dat soort „gelukkige" men-
schen ze zouden zeker gelukkig zijn
als 't geluk van 't aardsche slijk afhan
kelijk was willen weer anders goede
sier maken met hun centen.
De een koopt e-en equipage-, de an
der gaat „grooter" wonen, een derde laat
-een villa bouwen -en ©en vierde schaft
zich een auto aan.
Maar de laatste loopt leelijk' 'in den
kijker, als hij met een nieuwen wagen
uitrijdt, want deze heeft een abominabel!
hoog nummer. Ieder ziet, dat 't maak
sel van 1916 is en ziet aanstonds in
den .eigenaar een van die parvenu's, die
in 'n halven dag de schaapjes op het
droge gekregen hebben.
Daarvoiar geneert men zich nafuuiiijk'
geweldig. Vandaar de groote vraag naar
lage autonummers.
Wiel dwaas, niet waar?
Waarom toch zou iemand, die „oor
logswinst" gemaakt heeft, 'zich moeten
schamen, zoo hij die winst op eerlijke
manier heeft verkregen? Is het, omdat
er onder de zoogenaamde „O. W.-men-
schen" velen zijn, die op minder nette
wijze laani hun fortuin zijn gekomen en
men bevreesd is tot dezulken gerekend
te zullen worden? Of schaamt de op de
ladder ;der fortuin hooger geklommerfe
zich ervoor, vroeger op een lagere sport
te hebben gestaan?
Hoe het zij', men wil niet voor een
oiorlo-gswinstmaker aangezien worden en
nu. tracht men eenigszins het karakter
van O. W.'er te verliezen do-or een auto
met een laag nummer te krijgen.
Is dat geen teek-en des tijds?
ik zou ook een toeken des lijds willen
noemen het feit, dat men den neus op-
haalt voor ons „oorlogsbrood" en dat er
op roekelooze wijze mee wordt, omge
sprongen.
Waarlijk ,geen dingen, die pleiten vóór
do veredeling van ons volkskarakter.
Van .socialistische zijde heeft men wel
eens geprobeerd een minder faire brood-
politiek tegen Posthuma -te voeren, onder
een leuze, die ongeveer neerkwam op
deze woorden
„We blieven geen bruinbrood; witte
brood .moeten we, dat is lekkerder".
Doch met alleen in dien hoek wordt
deze leuze aangeheven. Vrij algemeen past
men <er voor „oorlogsbrood" te eten, en
dat 'terwijl het gebruik van bruinbrood
om .twee redenen dient te worden aan
gewakkerd.
In de eerste plaats is het brood van
meel voedzamer -en .gezonder dan het
brood van bloem -en in de tweede plaats
is het gebruik van tarwebrood ten. zeer
ste .raadzaam met het oog op onzen be
perkten voorraad.
Dat .deze beperkt is, hebben we toch
wel ervaren in den tijd, dat ieder bruin
brood at, zelfs ook de hofhouding en
onze geliefde Koningin.
Toch bedanken velen, wier maag goed
lie-stand is tegen zwaar brood, er voor
het te eten, wantwittebrood is lek
kerder.
Liever geven zij het aan hun dieren,
zander .daarbij te bedenken, dat zij de
zaak ,van -onze .volksvoeding aan groote
gevaren bloots tellen.
't Is mij ter oore gekomen, dat in onzie
provincie oorlogsbrood is gevoederd aan
vee, kippen en geiten.
Is 'tniet verschrikkelijk
Men zon -soms 'den indruk krijgen, dat
de nood in. ons land nog niet z-.oo hoog
gerezen is, en dat bij het aanheffen van
de klaagliederen sterk overdreven wordjt.
Dien indruk heb ik van de week1 ook
gekregen door den aanblik, dien de Ro
delbaan op de Goesch© Markt des avonds
bood.
Niet tientallen, maar honderden men-
schen hebben hun centen, dubbeltjes,
kwartjes- en misschien wel guldens ge
offerd voor het imitatie-rodelwermaak.
Op zichzelf is 'teen vrij onschuldig©
bezigheid, doch .het feit, dat in deze
tijden, van druk en ellende, zoovel©
Menschen hun tijd en gpld er aan ten
offer brengen, stemt droef.
Van heinde ©tn ver waren hoeren en
burgers, -en vooral 'hiet opkomende ge
slacht ondier hen, stadwaarts gletlogem,
om nar hun offer te brengen op het al
taar des ijdel-vermiaakls. En ook de
Go-esch© jeugd, uit alle rangen en stan
den, heeft zich niet onbetuigd gelaten
Hoevel© oenten zullen er den volgen
dien -dag*, betreurd zijn, als. -de dolle
glijmani© plaats gemaakt had voor nuch
ter overleg.
Zij, die .gemeenlijk het luidst schreeu
wen en bet hardst protesteeren tegjen]
de huidige maatschappij en steen en
been klagen over prijsstijgingen der le
vensmiddelen, over beweerde onvoldoen
de toelagen en uitkeeringen, hebben wél
geld voor de Rodelbaan.
'k Geloof' niet, dat de- Rodelbaan-eige
naren „oorlogswinsten" maken, om de
doodeenvoudige reden, dat, ons volkska,-
rakter van dien aard is, dat ijdel ver-
Maak a 11 ij d Welkom is, doch is het
al niet (erg genoeg, dat -in dezen zwa
nen tijd do-or zulke ondernemers: nog'
zoo groote winsten gemaald worden?
Imimers, wordt er niet op 'gewezen,
dat we voor ©en begin van hongers
nood staan
Of beeft het wierk van de Amisiter-
jjdamsche artsen Sajet en Polak' niets
te beteekénen?
Men moet dan wetejn, dat deze hoeren
een enquête gehouden hebben over de
'voeding in dezen mobilisatietijd. De uit
komst van dat onderzoek hebben zij neer
gelegd in een brochure met tal van sta
tistische gegevens. Dit boekske spreekt
Van ontbering, .jammer en ellende en
bange toekomst.
Bij een 29-tal Amsterdamdcbe gezin
nen is- eeini onderzoek ingesteld en in
tabellen nauwkeurig opgeteekend bet
voedsel, dat die eiken dag gebruikten,
de kwaliteit en de kwantiteit, het in
komen van het gezin en de huurprijs,
zoodat 't gemakkelijk is*, na te gaan, boe
groot het gebrek is aan bet allernood
zakelijkste, om nog maar niet te spre
ken Van 't volkomen gemis aan alles,
wat eenigszins als genotmiddel kan wor
den gerekend.
Wilt ge eenig voorbeeld van den
schreienden nood
Een gezin bestaat uit man en vrouw,
2 kinderen van 20 jaar, een van 18,
een van 13, een van 7 en een van t.wee,
samen dus' 9 (personen. In dat gezin nu
komt elke week binnen f 12.50. De huur
wordt met een lmurbon betaald, waar
bij zij zelf 60 cents moeten bijpaste en.
Het Zondagsmaal van -die mewscben be
stond uit louter aardappelen en twee ons
vet. Dinsdag leek een feestdag, toen ver
meldde het menu aardappelen, prij en-
2 kilc> b e e n e n, (die b'eenen kosten
n.b. 70 ets.!), 2 kop erwten en 1 ons
vleesch. Toen aten de menschen dus
erwtensoep. Verder werd het voedsel
aangevuld met brood en nog eens brood.
Aan melk werd besteed 9 kan, maai!
daarvan moest hel kleintje worden ge-
Voed. In de heele week gebruikten de
menschen 4 ons boter!
Daarvan zullen de sneedjes brood ook
niet dik gesmeerd zijn!
Die he eren concludeeren dan, dat dc
menschen, ondervoed worden. Over de
armste Wasteen spreken ze niet eens',
niaar de arbeid ereklasse wordt onder
voed.
Dat is in Amsterdam, zal men op*-
merken. .Docjli is 't in het algemeen Veel
beter „gesteld dan in onze hoofdstad?
Ik betwijfel het, al wil ik erkennen,,
dat de Zeeuwsche urbeidersWasse wel
iets voor heeft op die hoofdstad.
Niettemin maakt te Goes de Rodel
baan piVond aan avond goede zaken. Als
of er „geen vuiltje aan de lucht" is!
Van verootmoediging heeft men niet
gehoord
KEES VAN DER MREiR.
Beknopt overzicht van den toestand.
Nog een enkel woord over de betce-
tenis van de verovering van, Crajova,
de hoofdstad" van Wfist-Wjalaehije, dooi
de centralen.
De slnielle bezetting van de stad wijst
Ier op, boe fle tegenstand der Roemenen
in de vlakte van .Walachije heel wat
minder hardnekkig zijn kan, dan hij in
bet Alpengebied was>.
D-e bedreiging van den uitersten lin
kervleugel der Roemenen isi door het
snelle opdringen van de centralen aan-
ïiuecriklel ijk 'toegenomen.
Crajova is immers een belangrijk
kruispunt van spoorwegen, en niet alleen
de spoorwegverbinding in den rug van
Tnrnu Seven n naar Crajova is nu voor
den Roemieenschen linkervleugel afge
sneden maar deze kan pu „ook geen
gebruik meer maken van de lijn Ga-
laf at naar Crajova, waarlangs- de ont
ruiming- van het meest Zuid-Westelijk
deel van Roemenië plaats zou kunnen
hebben.
Sarrail schiet inlusschen miaar niet op.
Monastir beeft tpj, dat is. waar, doch
nu is 't weer de dikke mist, die hem
belet verder op te rukken.
En de Bulgaren bieden intusschien
krachtigen tegenstand op de- hooglenlinie,
loopende van Iniogevo, 4 K.M. ten N.
van Monastir tot hoogte 1050.
Parijs' zelf maakt hiervan gewag,
zoodat er uit te concludeeren yalt, dat
de Bulgaren op alles voorbereid zijn en
Sarrail geen gelegenheid zullen geven
zijn succes verder uit te buiten.
De Keizleir is' do-od! Leve de Keizer
De 'diepe Smartelijke -rouw, welke de
geheel© Oostemrijksche volkerenfamil-ie
over den uitstekenden en wijzen heer-
sober, die- him lot Meer dan twee men-
s'cbenlevens tmiet. zachtheid en recht
vaardigheid geleid' heeft, gevoelt; de
klacht om 'den keizer, die- zijn volke
ren als ©en vader liefhad en in wien
zij het dierbaarste verloren hebben,
weerspiegelt zich getrouw in ,de geheel©
Oostenrijikteche pers.
Aan de baar van dezen monarch,
die van den dag dat hij zijn hooge
waardigheid aanvaardde, die' zwaarst©
taak op zich genomen heeft en "bijna
65 jaar liet schip van staat met vaste
hand geleid hoeft, onder wiens regee
ring het politieke en openbare leven,
handel, industrie en "kunst tot ongeken-
d'en bloei gekomen zijn, zwijgen alle
partijgesc'hillienen met een bijna nooit
waargenomen eenstemmigheid geeft de
geheel© persi uitdrukking aan den bui-
tengewonen dank, welken de monarchie
aan keizer Franz Joseph verschuldigd is.
Doch aan den anderen kant begroet
de heele pers met warme woorden van
sympathie en vurige zegenwenschen den
jeugdigen troonopvolger van den groote?)
keizer, die zich de onbegrensde liefde
en vereering der gcheele weermacht te
midden zijner soldaten in het gewoel van
den slag, veroverd heeft en voor wien,
evenals voor zijn doorlachte gemalin, we
gens hun vriendschappelijke goedheid de
harten van al hun onderdanen kloppen.
De geheele pers drukt den innigen
wensch uit, dat het den jongen keizer
vergund moge zijn een gelukkige heer-
schei' te worden en na een roemvoller»
vrede voor het welzijn zijner volkeren
en voor den geestelijken en economischer»
vooruitgang der monarchie te arbeiden.
De bladen spreken den wensch uit, dat
de jeugdige troonopvolger, het schitterendi
voorbeeld van den overleden monarch
volgend, de monarchie, welke versterkt
en verjongd uit den zegevierenden strijd*
te voorschijn zal komen, zoowel naar
buiten als inwendig tot nieuwen glans
en roem moge opvoeren.
Frans Jozefs laatste^dagen.
Omtrent den aan longontsteking overle
den vorst meldt een telegram uit Weetien:
Naar in de bulletins, die onverheeld den
waren toestand van den Keizer meldden,
bekend gemaakt werd, volgde de Keizier
zijn gewone levenswijze en verrichtte hij
zijn gewone werkzaamheden tot gisteren-
toe. In de laatste dagen vergde bij inder
daad te veel van zijn krachten, daar hij
ondanks de verhoogde temperatuur en
hoestaanvallen niet alleen de gewone rap
porten liet uitbrengen, maar ook lange
audiënties verleende, waarbij hij veel
sprak. Sedert 18 dezer was de eetlust
verminderd. Dien dag dronk dc Keizer
om zijn krachten op te wekken een gla#
krachtigen witten wijn en twee kleine
glazten champagne. Hij rookte altijd nog
zijn gewone sigaren. 'De laatste nachten
werden door hoestaanvallen wat ge
stoord, doch de goede werkzaamheid van
het. hart en de gelijkmatige ademhaling,
ook den 19en, stemden nog niet tot on
gerustheid.
Gisteren zelfs heeft de Keizer den gan-
schen dag zijn werkzaamheden verricht,,
hoewel hij zich zeer vermoeid en zwak
ker gevoelde dan anders. Hij ontving den
opperbevelhebber veldmaarschalk aarts
hertog Friedrich in een audiëntie, welke
drie kwartier duurde. In zijn naaste om
geving wekte de toestand, van den vorst
echter ernstige bezorgdheid. De aarts
hertogin Marie Valerie was in d-e laat
ste dagen steeds bij den Keizer. Nu kwa
men ook de dochter, prinses Gisela van
Beieren en de hertogin Karl Tbeodor vau
Beieren, te Wieenen aan. De troonopvolger'
en zijn gemalin waren voortdurend aldaar
gebleven.
Maandagavond begaf de Keiz'er zich
voor de eerste maal eerder ter ruste dan
anders. Het-begin van den nacht verliep
tot één uur zonder storing. Daarna kwa
men hoestaanvallen en de koorts, die
niet verminderd was, steeg den Uien ojver-
idag tot een zorgwekkende hoogte. Ge
durende den namiddag trad een vererge
ring in, welke den dood ten gevolge had.
De aartshertogin Marie Valerie, die aan
houdend bij het sterfbed van liaar kei
zerlijken vader vertoefde, was voor acht
uiu' 's avonds naai- het Wester-station ge
reden, om haar uit Wallsee komende
dochter af te halen. Zij werd terstonjd
door de hofbeambten, die haar achterna
gereden waren, naar het slot te Schön-
brunn teruggeroepen, daar inmiddels alle
hoop op het behoud van het leven ver
dwenen was. Kort na den terugkeer van
de aartshertogin blies de Keizer den laat
ster» adem uit.
In hef Trofusdaf.
Voor de soldaten opent zich in een
bond geverfde schutting een poort en
nu staan wij op Roemeensch-en bodem
zoo schrijft Leruihoff ,uit bet Trotusi-
dal in de Vossische Ztg. Een 'paar stap
pen verder gaat de pas over -een ge
weldige ijzeren brug over de rivier. De
ze is een zeldzaam Verschijnsel op|
het oorlogsterrein volkomen onbescha
digd. Bij hun terugtocht hebben de Roe
menen de bruggen in het Trotusdal niet
laten springen- Ongeveer tien kilometer
achter de grens sluiten lage heuvels het
dal af. Juist voorbij den mond van de
Soelta in de Trotus. Zij vormden, vooii zij
door de Hongaren bijna zonder strijd ge
nomen werden, ©en sterk aangelegde ver-
sperringslinie van de Roemenen.
Deze verdedigingswerken zijn buiten
gewoon ingewikkeld. Het tenlein' is voor
treffelijk gekozen» en toch maakt alles
een Verouderden indrak. Zij zijn al te
zeer 'naar de voorschriften, van de mi
litaire leerboeken van voor den ooiTog
geconstrueerd. Dat ziet men vooral aan
de hindernissen. Men heeft geen partij
getrokken Van de ervaringen van den
oorlog. Men ziet nog wolfskuilen en zwa
re onpïactische shrapnelscherm-en, die de
soldaten een gevoel van geïsoleerdheid,'
