No. 2
Dinsdag 3 October IMS
31e Jaargang
De Or©öfa 00rl©g3
fi<S»
m
Verleden en Toekomst.
Uitgave van
dl® Hfiaxal Venn. LUCTOK ET BMHRSO
gevestigd te Goes.
hoofdbureau te Goes:
i.ANGE VORSTSTRAAT 2t0.
S*reau te Middelburg:
(ftIIMA F. P. 0HUIJ - L. BURG.
Drukkers:
(Sortaitoan Le CoinCre Goes.
VERSCHIJNT ELKEN WERIO&®.,
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post.
Losse nummers
Wia#raee-r de oorlog uit is, zal er met
vertelde» en toekomst rekening dienen
gtehc*|«4m to tv orden.
Wat het verleden aangaat, is' er in
imiosrdare geschriften van Duitscha zijde
aan herinnerd dat Engeland van 't be
gin zijner opkomst gestreefd heeft naar
de aftetenhesr-schappij tor zee.
Wjj hebben in t' begin van den; oor
log tótet do feiten aangetoond dat En
geland, steeds do mededingster van Ne-
dorlapjl is geweest, on door tal van
loorlogien, eerst Nederland, daarna Frank
rijk en eindelijk alle andere landen die
haar in den weg stonden, hoeft weg
getrapt.
Nederland betóerschte in do 17e eeuw
do zooën. Onze Tromp voerde, niet a
ia Pïeyte, maai-, in veel hoogeren zin,
a lia Tromp den Ixezem in den mast.
Welhaast moest Nederland den drie-
land van Neptunus1 aan Engeland af
staan. Van 1652 tot 1674 duurde, be
houdens enkel© tusschmpoozen, do
krijg, die, met "de Navigatie-acti© begon
nen, eindigde met d© volledige erken
ning van Nederlands minderheid.
Aan deze verandering had Nederland
in d© eerste plaats schuld. Da Staten
hadïtón op erbarmelijk© wijze land- en
zeemacht verwaarloosd, ondanks protes
ten van Neerlands grootste staatslieden
en zeehelden uit die dagen. Men kent
de kïacht' v an Jan d W i t
„Wiaint de aeiritder Hollanders is
soodanigh, gelijk UEd. mede ten beste
bekent is, dat haer, als de noot endo
periculerx niet seer claer voor oogeix
coinein, zij geenszins gedisponeerd, con-
nexx worden, om haer behooren te vi-
geleren voor haor eygexi secmiteyt."
En den kreet van De Ruyter: „Wan
neer de 'Staten mij met zulk een vloot
in zee sturen, kost mij dit het leven.''
In '1688 werd pnze Stadhouder tevens
Koning' van Engeland. Van dit jaar
dagteekent de Engelsche aanval op
Frankrijk en het begin van Engeland»
bloei. Nederland voer er slecht bij.
De oude Frits (z. v. Frederik 'Wil
lem I, de groot© Keurvorst, gehuwd
met Louis© Henrietta van Oranje)
maakte' eens- schertsend van deze ver-
eeniging„Das ©ngl'ische Kriegsschiff
mit der hollandischen. Schaluppo im
Schltepptau" (het Engelsche oorlogsschip
met de Hollandsch© sloep op sleep
touw).
Doch vanaf dit jaar tot het jaar
1815 toe is het ©en strijd geweest
tusschen Engeland en Frankrijk oor 1de
zeemacht en de koloniën van deze
concurrente in handen. te krijgen. Nu,
de eerste dezer twee was ex- spoedig
,aan; de Fransehe ï-evolutionairen der
achttiende eeuw zoi-gdien daar wel voor.
Djoch met de laatste ging het zoo ge
makkelijk niet.
Keizer Napoleon, door zijn opmarsch
naai' Ijidië, hoopte ook zonder vloot
Engeland 'klein te zullen krijgen. Hierin
heeft hij echter mis gezien. Bij Wa
terloo, in '1815, zegevierden de En-
getechen, met Nederlandsche en Diuit-
sche hulp, nadat het in de naast voor
afgaande jaren 4000 koopvaardijschepen
genomen en ©en reuzenuitbreiding van
koloniaal gebied verkregen had, ten koste
van Frankrijk! of deszelfs toenmalige
wingewesten.
In 1870 bracht Duitschland, ten voox*-
deele van Engeland,- een nieuwen slag
aan Frankrijk' toe, waarbij dit zijn over
wicht in .Egypte verspeelde. In 1898
dwong Engeland Frankrijk om de te
Fashoda geplante Fransehe vlag neer te
balen, dit was zijn genadeslag. Sedert
dat jaar is Frankrijk' Enge lands gehoor
zame bondgenoot; en is Engeland van
alle Europeesebe natiën, zoowel gees
telijk als ©economisch en staatkundig
de meerdere.
Het Vaderland deed indertijd aan
de hand van een Duitschen schrijver
een blik' daan in de ziel van het
Engelsche volk.
„Alle Britstehe grootheid draagt het
puriteinsche stempel. Aan den eenen
kant staat alles wat de Angelsaks onder
bet woord vrijheid samenvatgeeste
lijke, oeconomiseh© en politieke ontbol-
Btoring van den enkeling; zelfbepaling,
zelfverantwoordelijkheid, zelfhulp op den
grondslag van een sterk, hard werkend
Kcbftaaw. Aan den andeven kant harde
zelfzucht, plichtgetrouwe dienst aan de
practische levensdoelen, heerschappij-
aanspraak van het uitverkoren volk. De
meosch verdient om te verdienen, niet
om te genieten. De dienst aan de na
tie is dienst aan de menschheid, aan
wie geen gx-ooter© dienst kan bewezen
wox'den idan haar Engelsch te maken.
Zoo'n geloof, dat zich geen oogenblik
van de wijs liet brengen door wat an
deren gel'ooven, was een nationaal
xnachtsnxiddel van den eex'sten rang."
Slechts een puxiteinsch volk met die
zelfde energie 'bezield, doch voor een
'hooger dan een bloot materialistisch ide
aal' gewonnen, zou in staat zijn den
Brit politiek het halt toe te roepen.
Nederland zou het gekund hebben,
indien het niet zijxr geestelijke goede
ren allengs had prijsgegeven voor stof
felijk©, en zijn geestelijk ideaal had in
geruild voor materialisme en mammon-
ismo.
Frankrijk kan het heelemaal niet. Het
Fransehe volk was daartoe te nationa
listisch aangelegd.
Het Engelsch© puritanisme ging in
middels onder jn empirisme. Het bloeit
slechts na op een vex-dorden geloofs-
wortel'. Doch ook zoo heeft Frankrijk
zijn overbuurman niet kunnen overmo-
gen.
Ook oecoaomisc lx niet.
Hiervan zegt de schrijver in H e t
Vaderl and:
„Toen Engeland in 1846 tot den vrij
handel overging, wasi de wereld Rrit-
tanje's1 handelsgebiedhet noemde zich
fier de werkplaats der wereld, en er
moest vrijhandel' zijn, opdat alle vol
keren ruwe stoffen zouden blijven leve
ren in mil voor Britsche fabrikaten.
Toen kon do Brit kosmopoliet zijn, daar
Britseh belang exr measchheidsbelang
voor 'hem samenvielen. Dit was ook
zoo, zoolang de ander© volken zonder
fabrieken en zonder scheepvaart wa
ren.
„Op va 1-ks rechtelijk terrein was
het ©venzoo. De vrijheid 'der z'ee, welke
in het formeel© volkerem-echt geschreven
werd, geldt voor Engeland alleen onder
de stilzwijgende conditie van Britsche
zeeheerschappij. De vredesapostel Stead
leeraard© kalmtegenover elk nieuw
Duitsch schip moet Engeland twee
nieuwe hebben. En nu drukt deze
Britsche zeeheerschappij veel zwaarder
dan honderd jaren geleden op de niet
Britsche menschheid.
„Nog in 'tjaar 1800 waren de meeste
Staten in zich zelf besloten eenhedeir
en konden ze op zichzelf bestaan. De
wereldhandel vervoerde vooral luxe-din
gen, maar thans' bezorgt de wereld
handel de bestaansmiddelen van milli-
oenen. Het wel en het wee van het
enkele volk' en van den enkelen per
soon hangt heden van het wereldvei"-
keer af, dat hoofdzakelijk zeevex-keer is'.
De mexrschheid wordt daarmee op
genade en ongenade aan den Brit over
geleverd. Doordat hij de overzeesche
verbindingen (ook kabels) afsnijdt, kan, hij
het zeer fijne raderwerk der allesom
spannende werelidhui s houd ing tot stilstand
brengen. Doordat de Brit aan het indu-
istiioel'e Oud-Europa de kee verspert, bxengt
hij werkloosheid over millioenen arbeiders
en hongerprijzen in de hutten der ar
men.
„Alle kustlanden, wier levensaders on
der het box-eik "der Britsche kanonnen
liggen, zijn onvoorwaardelijk vasallen
van de overheerschende zeemacht. In
veel' hooger© mate kortom dan ten tijde
van Napoleon .is de vrijheid der zee
heden 'het laatste, politieke doel vah
alle niet-Britten."
Tot zoover deze sfchrijvex'.
Onsi dunkt, hij gewaagt hier van on
houdbare toestanden. Zou de oorlog, af
gedacht wie winnen moog, aan deze
of aan enkele er vaxx een einde maken?
De schrijver is van meening dat
Duitschland en Amerika heel wat ten
gunst© zouden kumxen (doen.
Maar zal Duitschland :dan nog zoo
veel kunnen presteeren? En is Ameri
ka, dat god Dollar aanbidt, wol do
aangewezene, om wat in Engeland zui
ver mammoxxisme is, in den wortel aan
te tasten
Geldt ook hier niet: Wachtei', wat is
er van den nacht?
De kiesverenigingen.
Aan de verschillende antirev. kiesver-
eenigixigcn, en de Centrales zijn de con
cepten rondgezonden tot reox-ganisatie on-
zer partij. De kiesvercenigingen hebben
derhalve in de eerste plaats te zorgen:
dat de afgevaardigden ter Centrale inge
licht zijn en zich gereed houden om met
behoorlijk mandaat toegerust de verga
dering der Centrale in hun district te gaan
bijwonen.
De Centrale in het Kaxnerdistiict Goes
vei'gadert x-eeds a.s. Zaterdag 7 Oct. to
Goes, de agenda's ,zijn verzonden; der
halve rekenen wij op een getrouwe vol
tallige opkomst, vooral uit Tholen en
Sint Philipsland. Natuurlijk rekenen wij
er op dat Zxxid- en Nooi'd-Beveland, als
steeds, flink vertegenwoordigd zijn.
Alle leden van aangesloten kiesvereeni-
gingen hebben vrijen toegang. De afge
vaardigden der kiesvereenigingen hebben
stemrecht, in verhouding tot liet aantal
leden hunner kiesvereenigingtot 25 le
den 3 st.; tot 50 leden 5; tot 100 leden'
8; tot 150 leden 12 st. De plaatselijk^
vei'eenigingen kunnen de haar toekomende
stemmen doen uitbrengen door één lid
of wel door meerdere leden.
Beknopt overzicht van den toestand.
Op het slagveld ten Noorden van do
Soman© was' het gisteren weer een dag
van grooten strijd.
Het jongste stafcommuniqué der D'uit-
schers geeft oen duidelijk beeld van do
vreeselijkheid van den krijg op dit
frontgedeelte.
Over pen moer dan 20 K.M. breed
front tusschen. Thiepval en Rancourt,
aldus meldt het, gingen 'de Engelschexx
en Franschen na. de uiterste verster
king van hun voorbereulingsvuur tot den
aanval over. Veelal wenden zij reeds door
onze goed geleide artillerie bloedig af
geslagen. Binnengedrongen afde el in gen
leden 'tegenover onze onwankelbare in
fanterie in een verbitterd gevecht van
xnaai tegen man de nederlaag.
Men ziet, dat 'de berichtgever nog van
een nederlaag spreekt. Toch gelooveii
we niet, dat het communiqué in een
overwinningsroes is opgesteld. Veeleer
gel'ooven we, dat de woorden van von
Bethmann Holhveg, die nog onlangs
zeide, dat de geallieerden er n O' o i t
door zouden komen, in verschillende
kringen in twijfel getrokken zullen wor
den.
Als we dagelijks van de Engelsche
vorderingen lezen, gaan we ook twijfelen.
De Engel'schen hebben nu weer hun
front ten Oosten van Eaucourt li'Ab-
bay© vastgezet en de huizen aldaar van
vijanden gezuiverd.
Ook hebben zij hun linie yooruitge-
bvacht van pen punt 1200 yardsi ten
N. van Courcelett© in de richting van
de Hassische Ju-opgraaf.
Daarentegen 'hebben zij een deel der
Regina-loopgraal opgegeven, wat er in-
iusschen weer op wijst, dat de tegen
stand der Duitschers nog niet geheel
gebroken is.
Slaan we thans den blik naar het
Oosten.
Dan' zij eerst geconstateerd, dat de
operaties in do laatste dagen hebben
getoond, dat het politieke streven van
Roemenië de militaire eenheid der ge
allieerden afbreuk heeft gedaan.
Let wel', hiernied© is niet gezegd,
dat door het jongst© .succes der centi-a-
lten aau het Roemetensche offensief in
Zevenburgen reeds' een eind© zou zijn
gemaakt. Van twee andere zijden worden
de Duitseh-Oostenrijksebe troepen thans
bestookt: de Roexneniërs zijn op. de Oos
telijke grens van Zevenburgen, in het
Fogarasgebergte, een nieuw offensief be
gonnen, waardoor zij ©enigszins vooruit
gekomen zijn, terwijl ziji tevens' een actie
van uit Ör.sova hebben ingezet, die
echter op d© tegenaanvallen der Cen-
tralten is gestuit.
Vau meer bel'ang is evenwel de me-
dedeeling in het Oostenrijkscho staibe-
richt', dat de Roemieniërs qp den rech
teroever van den Donau vasten voet
hebben gekregen. Indien zij diexr Donau-
overgang inderdaad hebben geforceerd,
zou dit wijzen op ©en geheel' nieuw
offensief op Bul'garije's Noordelijke grens.
De Russen bieden den Roenieniërs
krachligen steun, niet alleen door aan
het Roemeeirsché offensief in Oostelijk
Zevenburgen deel te nemen, doch mede
door liet doen van aanvallen aan den
straatweg BrodyLemberg en aan jclc
Zlota Lipa, die hun wel eenige tiuizenden,
gevangenen, doch nog geen terreinwinst
hebben gebracht. Integendeel, de Doit-
bchers hebben verscheidene goed ge
slaagde tegenaanvallen gedaan.
Dood en Leven!
Aandacht verdient het volgende naar
aanleiding van een bezoek, aan de slag
velden aan de Marne gebracht. Ravijnein,
vlakten, plateau's moerassen, dit alles is
door do natuur weer effen gemaakt. Zij
alleen heeft de wonden van de aarde ge
heeld. Men moet goed zien om nog iets
terug te vinden van den vroegeren strijd.
Op don grooten weg bijvoorbeeld zijn het
de populieren niet hun afgeschilde stam
men, waaraan nog enkele doode' takiketu
hangen. Hier ligt nog'een niet gesprongen
bom van 77. Uit een zwarte opening van
den stam van een boom stroomt liet sap.
„Do boom weent", zegt de boer, die mij
rondleidt, zonder de grootsbhheid, Van zijn
woorden te beseffen. Een eind. Verder
staat een olm op een heuveltje. Hij h'eeffc
den vorm van een kruis; aan zijn eeni-
gen tak hangt een papier met het op
schrift: Herinnering aan de Parijsche
grondwerken".
Het bochtige kanaal heeft zijn gewone
leven weer hernomen. Hier ten daar ver
vangen nieuwe houten, bruggetjes de oudte,
die indertijd door de Engelschen zijn ver
nield. Bogen, die gelijken op d© ruïnes
der oude Ronieinsche- acquaducten, over
spannen do rivier. Maai-, do bootjes' glij
den even kalm voort in hun schaduw,
en langs den herin zitten onverschillig
hengelaars. De vlakten en de plateau's
spreken slechts door hun tallooz© gra
ven. Op ieder staat een vlag; hier oud,
vei-sleten en verkleurd door den regen;
ginds eenpas gisteren vernieuwd. De
velden met haver en beetwortelen zijn
met kruisen bezaaid. Dikwijls zijn die
graven zoo begroeid, dat zij lijken op' ba
kens in zee. Hier en daar ontmoet men
nog een enkel opschrift: „Eer de gra
ven; ontzie den bebouwden grond". Op
een houten kruis leest men: „Hier rus
ten 43 Franschen". Die diie en veertig
dooden van Frankrijk hebben inderdaad
maar weinig plaats noodig in de vel
den! Hulzen van b'ajohelten doen dienst
als bloemvazen.
Maar niet alleen do dooden wonen
hier. Ook de levenden zijn er. Karren
rijden af en aan. Er wordt geploegd. Een
graf komt te voorschijn: de voren wordt
eenvoudig verlegd. Vrouwen en grijsaards!
zijn er aan den arbeid; zouaven met
hun roode mutsen, de hooivork in de
hand, harken de gtele halmen bijeen.
Negers in khaki trekken de beetwortelen
uit; en dikwijls onder de bewaking van
een gewapenden soldaat werken er de
Duitsohe gevangenen. Tusschen de som
bere graven van hun broeders en die heu
veltjes, waarop de driekleur wappert, wier-
ken en gevangenen, boeren uit Wiirthen-
beïg en van de Rijnstreek, om het gx'aan
binnen te balen. Voor hen is de ooi-log
voorbij; zij gewennen zich weer aan het
leven van eiken dag., Niettegenstaande die
graven zijn zij' toch gelukkig.
Noch platen, noch foto's kunnen een
waar denkbeeld geven van dezie plaat
sen, waar dood en leven ie zamen zijn.
Tusschen de graven hebben de boteren
hun werk van landouwen en van oogsten
hernomen. In de uitgemoorde dorpen
heeft men de ruïnes weggeruimd; het
leven gaat er zijn gewonen gang. In
boomgaarden, boerderijen en tuinen,, .over
al vindt men de graven; maar de natuur
stoort ©r zich niet aan en hernieuwt zich
'steeds. De avond valt; ik kleer naar de
stad terug. In den maneschijn zie ik een
'deel van, het slagveld. De vlaggen op
het plateau wapperen in den wind. Boom
stronken, takken, aardhoopen, allesi, wat
zwart afsteekt tegen den horizon, schijnt
te leven! Die wind gaat klagend over d'e
vlakte. Het is de herinnering!
N. R. C.
De toestand in Frankrijk.
De Arasterdammer van 23 Sep
tember jl. bevat een kort stukje, dat wiel
zeer afwijkt van wat overigens in dit blad
verschijnt, maar dat zeker verdient meter
verbreid te worden ten einde bij te dra
gen tot het vormen van een juister oor
deel over «Ie toestanden in Frankrijk dan
i'edevoei'ingen vanBriamd en andere re,
geeringspersonen ons in slaat stellen te
doen.
„Terwijl de mannen van Frankrijk aan
het fi'ont staan, dooden de vrouwen 1zoo
verklaarde dezen zomer een Fransch vech
ter in het departement Indre, aldus het
bedoelde artikel. „De zaak is deze, dat do
rechtbanken in Midden- en Zuid-Frankrijk
onophoudelijk over gevallen van kinder
moord, door de moeder begaan, hebben
te oordeelen, ten bewijze 'waarvan de Dl é-
pêche de Toulouse wordt aange
haald, waarin vier kindermoorden op één
dag vermeld zijn, terwijl het volgens het
dagblad l'Oeuve elders in Frankiijk
niet heter gesteld is. Het aantal geboorten
neemt af, de sterfte worclt grooter f en-
gevolge van gebrek aan zoiig en aan ger.
neeskundige hulp. Terwijl de mannen aan
Prijs der Advertenti&n
15 regels /"0.50, iedere regel meer Tf et,
8-maal plaatsing wordt 2-maal berekanA,
Bij abonnement roordeelige Yoorwaawteö,
Familieberichten van 1—10 regels f L
iedere regel meer 10 ct.
het front strijden, woi-dt een groot «o*»
tal onwettige kinderen geboren, dito er
gens onder dak gebracht wonden es.
gevolge van de slechte verzorging „ai»
vliegen" sterven.
„Het tekort aan doctoren is groot, daue
bijna allen in militairen dienst zijn. 'HeC
gevolg is, 'dat üe epidemieën angstvrekfeesA
om zich heen grijpen. Voox-al dyphleri»
heerscht in hevige mate, maar ooi pok
ken komen veel voor. Tengevolge van de
afwezigheid der ouders zijn jonge kindj&p*
genoodzaakt arbeid te verrichten. ZhM*
kinderen van 10 jaren uit de weeshuizes
worden voor zwanen veldarbeid gebezigd
Wel gaat dit land zwaar onder ddM
oorlog gehukt!
Fransehe propaganda in neutrale lande p.
Het fonds voor geheime uitgaven mm
het Fransehe Ministerie voor Buitenland*
sche Zaken, bedroeg in 1913 één millioe*
francs, in 1915 acht millioeu franc», \m
in 1916 vijf en twintig millioen franc».
Deze cijfers staan te lezen in het Jour
nal Officiel van 22 September 1916!
Evenals in Nederland zijn de Socialisti
sche afgevaardigden in de Fransehe Ka
mer nieuwsgierig wat er eigenlijk met
deze geheime fondsen betaald wordt. Zf
zijn te weten gekomen, dat mannen als
Barrès, Baxthou, Crappi, en anderen, die
in Franscli-Zwitserland lezingen hielde»
teix vooi'deel© der Geallieexden, beschik
ten over credietbrieveti van tweehonderd
duizend en diieliondei-dduizend francs
Met zulk© sommen is heel wat geestdrift
1© wekken, en kan men heel wat Bon
den van Neutrale landen en Co-
mité's Franco-Suisse stichten.
Maar zooiets gebeurt alleen in Zwit
serland en dergelijke landen. Naar Ne
derland vloeit geen centime van deze»
gouden stroom. Raemaekers en Holdert
zouden witgloeiend worden van vetent-
waardi,ging,| als men de meening uitte,
dat ook maar een enkel exemplaar raft,
het edele dagblad De Telegraaf gra
tis werd Verzonden.
Denkende torpedo's.
Het agentschap Stefani© verspreidde ©e»
telegram; dat in Portugal torpedo's war
ren uitgevonden, die alleen oïntploffeta,
als ze in aanraking komen met een duik
boot en niet als ze in aanraking kcnite»
met andere schepen.
Het dagblad Avanti, dat een loopje
neemt met dit phantastische belicht, zou
het veel nuttiger vinden, als er torptedo'»
uitgevonden werden, die alleen ontplof
ten, als ze in aanraking kwamen met
Duitsch© duikbooten, maar een ander©
richting kozen, zoodra zo bemerkte», dat
het schip een andere nationaliteit had.
Met zulke torpedo's ware een gerei ai»
de „Tubaixtia"-kwestie niet denkbaar?
„Vrijwilligers voor!"
„Wij zouden het volgende feit in gul
den letters geboekstaafd willen zien": zegt
„The Little Paper".
In de Britsche linie wendde een kolonel
zich tot "zijn mannen met een oproep ot»
twintig vrijwilligers voor ©en onderneming-
waaruit naar alle waarschijnlijkheid gee*
hunner levend zou terugkeeren. Een ge
heel© compagnie stond vóór hem aaxige>-
treden.
In zijn aandoening en gehecht als hij
was aan zijn nianschappen, kneep hij de
oogen toe, om zijn tranen te bedwingen.
Toen hij ze in 't volgend oogenblik weet'
opende, kromp zijn hart ineen: de troep
stond vóór hem in dezelfde forma
tie! ;,Is er niemand ;te vinden.,..?" be
gon. hij, toen een jeugdig sergeant naar
voren trad, salueerde en zijn wanhoop
in trots deed verkeeren door de woor
den „Allen zijn één stap naar vore*
getreden, Kolonel!"
„lohnjïuir.
Dit is de naam' van het Engelsch week
blad, dat ons land op onwaardige wïjz»
aanspoorde tot het doen van een keuze
tusschen de Ccntralen en de Entente.
De Londensche correspondent van hef
Centrum vertelt nu een en ander van'
dit doorlucht© orgaan. Hij zegt o.m!. het
Volgende; dat nipt bepaald een hoogen
dunk geeft van het blad:
John Bull is! een weekblad, dat geen
aanspraak maakt op, mooie stijl of brillan-
te medewerker©. Hij vertelt maar wait er
is gebeurd, beschxijft schandaaltjes va*
hier en daar, en is gevuld met allerhan
de persoonlijke kwesties.
De voornaamste attracties' zijn hoog
dravende, en gedurende den oorlog op
timistische artikelen van den hoofdredac
teur, Horatio Bottomley.
Aan de courant is ook een steoxt lo
terij verhonden. Ieder blad heeft een lnui*i-
mei', en na veertien dagten woaden be
paalde nummers gepubliceerd, die 1.1
lii (betaald krijgen.
Dte hoofdredacteur kent zijn volkje. 141
