at,
en
Mo. 285
Zaterdag 2 September IfMU
Jaargang
m
lemet Nagras
jdenknechf
HENSTBÖDE.
*nz.
imakers
nstbode
Öe Groote Oorlog.
N
m
i d
flM
e- en
2iten,
enz.
f"
O
m
riissingschen weg te
DE KIJCKE, K'uméI"
IRANCKE en P.SAN-
pelle.
Iraagd
piging. A. PAGTEB
jMAN te Vliasïngea
|mogeiijk,rrjS«crr
Dienstboéo.
In v. g.g. v.
Igelijk gevraagd een
luishoudster,
jaar, uit den boeren-
I kunnende optreden,
IjAGERGz., Kapeile.
[id der tegenwoordige
Jelbaren leeftijd, P.G.,
IER, Kruiningert
Jetober
pen ban bij A. HOU-
at, Vlissingera.
[EMAN, Molenwater
terstond ofzoospoe
ken 's avonds na 8 uur.
Stonü
h oftiid s l'o r
?ezin met twee kin-
O O IJ E R, Nieuw-
temuiden 3
Uitgave va*
ii- AiaiuI. Teun. LUCTOR ET BMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
•J«GE VORSTSTSAAT 219
Bureau te Middelburg:
?WA Sr. P. DHU1J U. BURG.
D r u k k e r s
-tiv.-s-.te-rbaan La Cointro - Goe3.
Rte-eiwenië en Italië verwant?
fe: «ras vorig no. schreven wij dat deze
beide volken in taal en afstamming ten
nauwste verwant zijn. Wij grondden on/.e
mcening op, den naam en op de geschie
denis. Het is toch een feit dat do Roe
menen van ouds o-ok Romaiïi en Roe-
meni. dat wil zeggen Romeinen ge
noemd werden; en dat zij dien naam
ontleenden ,aan een Romaanseh-en volks
stam, sedert de verovering van 'Dacië
door Keizer Tnajenus aldaar gevestigd,
en die zich ook verbreid heeft in Wia-
lachaye. Moldavië, Zevenburgen, Servië
en Bulgarije. 'De taal der Roemenen 'is
een docht er van het Latijn, zij 't ook ver
mengd niet Grieksche en Slavische be-
standdeelen. Tal van woorden in het
Roemeensch luiden ook in liet Italiaansch
zoo; o.a. vaccas (koeien), capras (gei
ten), boos (ossen); hier herkent men
„die Prapsche namen vaches, chèv'res en
boeufs. Ook.de telwoorden zijn dezelfde:
uno, duo. tri, enz.
V olgens Het Centrum is echter in
het Hongaarsche dagblad „Der Tag" door
ds. P. Teja deze „ook in wetenschap
pelijke werken verkondigde .opvatting on
juist"' genoemd. De schrijver zegt dat de
kolonisten door Trajanus in Roemenië ge^
bracht, meest uit Azië moeten gekomen
zijn. Dit. bewijzen de monumenten welkte
uit 'dien tijd dagt.eekeuen.
De schrijver voegt er echter aan toe
dat (even We Ij de Latijlnscbe taal als de
draagster van dehoogere Romeinsche be
schaving d-e volkstalen (dus ook die van
de oude Diaciërs, zoutten wij! zeggen!)
■Inteer en meer terugdrong.
Belangrijk is hetgeen het N. V. d. D.
omtrent de kerstening van dit volk en
de Trajaansche kolonisten zegt. lllyvië, zoo
lezen wij, moet reeds in de 4e eeuw
tot 'bet christendom zijn overgegaan, daar
de kerkgeschiedenis van verscheidene be
langrijke Illyrische synodes in dien tijd
gewag mlaakt. Een dleel van Illyrië, dat
he! tegenwoordige Dalmatië omvatte, lie
nevens gedeelten van Kroatië, Albanië en
Servië, stond op een hoogen tra,p van
beschaving en dreef een -drukken handel
met Italië, eten omstandigheid, die tot
romaniseerinig van de taal leidde. Van
hieruit, geschiedde de kerstening van het
Trajaansche Dacië in teen tijd, toen het
niet meer tot het Romeinsche rij'k be
hoorde. Nog heden ten dage verteren do
Roementen den in de 4e eeuw levenden
bisschop van Nicetas van Romatiana
in de buurt Van het tegenwoordige Pa-
lanka in Servië als hunnen Bonifacius.
p-at. de zendingsarbleid der kerk tegenover
volksstammen jnet zoovicel verschillende
talen van beslissenden invloed geweest
is op de ontwikkeling van do toekom
stige nationaliteit, is duidelijk.
Lateer, in de 7e eeuw echter kwamen
de Slavische volksstammen in aanraking
met de Roemenen ,met wie zij zich ver
mengden, en wier welluidend© taal, het
geromaniseerde Illyrisch, zijl aannamen.
.Deze taal heeft echter den .Slaviscben
invloed zeer sterk ondergaan; bovendien
kreeg het Slavendom' grooten invloed
door de invoering van d'en Grieksch-or-
thoidoxen godsdienst ten van de oud-Slo-
weenschle taal bij de godsdienstoefeningen.
"Het gevolg is geweest, dat twee vijfde
deel van den woordenschat der Roe-
ineenscble taal a,an het Slavische is ont
leend ten dat de geboete bouw de ge-
dachtengang en h'et karakter van de taal
slaviscli zijn. (Jok de kerk, die staat, het
inaatsciiappelijk Verkeer, de zeden en ge
woonten zijn Slavisch van aard; altóen
Boekarest heeft zijn lllyrischen naam als
een© herinnering aan het verleden be
houden.
Eeeuwsche Stemmen.
LXXXV.
Aan de overzijde, de Westzijde van den
Boulevard, vindl ge een gejieel ander
Scheveningen.
Heit Scheveningen van zand en linnen.
Laat. ons daar nn een kijkje nemen.
Eerst even van den Boulevard af. Wan
neer ge als buitenmensch, b.v. als ik,
gewend aan de stilte van. het kleine
Zeeuwsche dorp, plotseling verplaatst
werd maar hier, te midden van het drukke
straatverkeer en gij uw oog liet gaan
«ver het bonte schouwspel aan uw voet.
zoudt ge even tijd moeten hebben om
u te oriënteeren en aan de nieuwe om
geving te wennen.
Bij u thuis groene boomgaarden, groene
tuinen, groene wedden en groene Lucerne-
volden, afgewisseld door blokken goud
geel graan. Daar in het gele zand een
bonte mengeling van bewegelijke en on
bewegelijke voorwerpen", in allerlei kleu
ren.
Doch laat ons hier de trap afgaan en
zien wat er' op het eigenlijke Scheve-
moge* te koop »s.
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WE «KT?*®,.
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post
Losse nummers
.«.08
Prijs dar Advertentiën
15 regels /"0.50, iedere regel meer 10 at.
3-maaI plaatsing wordt 2-maal berekend
Bij abonnement voordeelige voorwaarden».
Familieberichten van 110 regels ft.
iedere regel meer 10 ct.
Inderdaad er is veel te koop. Dat blijkt
reeds, (als we beneden aan de breede
trap (gekomen zijn en inplaats van het
mulle (zand, een «mal plankier onder de
voeten voelen.
De zee. die ge vanaf den Boulevard
kondet zien, gaat hier schuil achter bad-
wagens en strandstoelen.
Go bevindt u als 't ware nog in een
formeele winkelstraat. Tentjes in aller
lei vorm en kleur rijen zich langs den
strandboulevard en de houten „straatbe
dekking" stolt u in staat met de noodigte
snelheid ai langs de étalages voort te be
wegen.
'tls hier een win keistadje apart.
Vele onenschen en kinderen, die hier
flaneeren en per gratie 'n paar mieter
uit den weg zich iu het zancl laten rol-
jen, verm-ocid. Van 't heten en weer gei-
slenter en „vol" van slappe limonade
en groote hoeveelheden zoetigheid, zien
nauwelijks ;de z-ee, weten niet wat, zee
lucht is.
En ware het niet, dat de zonnestralen,
hen van hoven wisten to treffen, ze zou
den ook haar weldadigheid moeten mis
sen.
Als niet een van het gezelschap tegen
het scheiden van den dag aan het water
herinnerde met den uitroep „Gunst, we
moete de zee toch es zien!" zouden ve
len in de afgematheid van het winkelen
en snoepen allebei zwaar werk
huiswaarts gaan zonder de oogen -te heb
ben verzadigd door bet schouwspel van
de wilde baren der veelbezongen zee.
In den trein of op de wandeling zullen
zij uit volle borst meezingen de schoon©
en geestdriftige regelen van een Jleije
[iii* ifiii !j£i«g (jtiai ijtew isLs!
Uit zee hebt Gij uw grond gewrocht,
o Nederland en wat onze oogen,
ln uw lands-ouw bewondren mogen
Uw rijkdom hebt ge in zee gezocht,
En uit haar diepe, wilde golven
'De ji.einste parels opgedolven.
Maajr hebben zij de zee wel gezie'n?
Hebben zij 'het spel van de woeste bran
ding gadegeslagen? Hebben zij den duin
top in den zonneschijn zien blinken, de
zeilen in den gloor zien schitteren en
de blanke golven z,ien dansen?
Niets van dat alles!
Toch op Scheveningen geweest!
Papa heeft liggen maffen; 'tzand zit
hem nog in de ooren, Mama heeft de
bruine boterhammen en de zoete koek
verdeeld en 't oog gehouden op het kleine
goedje iaan haar voeten. Mina, een ijdel
bakvischje, heeft een onfrisch roman
netje gelezen, onfrisch van buiten en van
binnen, pas gekocht aan een kiosk, vijf
tien centen maarDe tienjarige Em
ma en de achtjarige Kato hebben mama's
losse centen in Kwatta en bonbons om
gezet.
„Wat hebben we toch genoten!"
Zoo gaat het dikwijls, maar gelukkig
niet altijd.
Als we onze wandeling voortzetten
temidden van het bonte gewoel en ge
fladder van zomertoiietjes, zien we op
stiller .plaatsen groepjes menschen, die
beter de heilzame invloeden van het aan-
de-zee-zijn weten te Waardeeren.
Ze nemen een heerlijk zonnebad, d.w.z.
ze laten de huid, voor zoover die onbe
dekt is en dat is niet meer dan in den
koudsten winter, door de zonnestralen
bruinen; ze ademen met volle teugen
de frissche zeelucht in, die de eigen
schappen van ontelbare bekende en on
bekende geneesmiddeltjes iu zich ver-
eenigt; en ze etenvruchten.
Dit zijn je echte natuurmenschen.
Dan wordt er ook gebaad.
Ja, zult ge zeggen, dat spreekt van
zelf. Op een badplaats wordt gebaad.
Toch is het niet het grootste percen
tage van de bezoekers, dat de baden ge
bruikt.
Vroeger bood 't strand een geheel an
der aanzien, toen oud en jong, arm en
rijk mochten „pootje baden".
Doch dit js sinds lang verboden.
Uit aesthetisch oogpunt was er nog
al wat pp af te dingen.
En zeer zeker ook uit hygiënisch oog
punt, al wil de massa dit nog niet
vatten.
De bloote-voeten-parade is er dus niet
meer.
Wel wordt een vrij druk gebruik ge
maakt van de badkoetsen, de onmisbare
illustreering van het strand.
'n Goede vijf-en-twintig honderd baden
per dag is geen bijzonderheid.
Dat kan er mee door, niet waar!
Aan het „verre Noorderstrand" liggen
luie ezels, die ter wille van grillige dagjes-
menschen met een zwanen last langs 't
zwaar begaanbaar pad voortgedreven wor
den.
De 'heenreis naar het denkbeeldige
„doel het punt waar geen tien ezels
u voorbij bréngen, ook al betaaldelfc ge
dubbel tarief is een ergernis voor de
berijders door de wijze, waarop de dieren
voortkruipen.
Op dnn terugweg loopen ze zoo bard
hun stramme oude pooten het veroorlo
ven, tot ontzetting van do beangste ad-
sp i nan t-zand ruiters.
Doch het zin-lpoze gebruik slijt, als
ik me niet vergis.
De ezels worden ouder, strammer en
luier en ze worden door het meerendeei
van het badplaatspubliek aan de verach
ting prijsgegeven.
Doch laat ons terugkeeren van onze
vermoeiende wandeling.
We moeten weer groene boomen en
frissche weilanden zien.
De Zeeuwen, die met hun schilder
achtig kostuum ,d© nieuwsgierigheid van
menigen stedeling-badgast opwekten en de
bewondering van menigen vreemdeling
met smaak, gaven ons iets als geur van
hooi na bedwelmende parfums.
KEES VAN DER MEER.
Beknopt overzicht yan den toestand.
De Balkanbraud bteidl zich al meer
uit.
Wel is er een .pauze ingetreden in
den verbitterden strijd, maar de roode-
vlaminengioted gloeit heviger op in de
volkshartstochten, die tot uiting begin
nen te kooueir.
Turkije en Bulgarije hebben nu aan
Roemenië 'den oorlog verklaard.
Djonderdagavond deed 'Turkije het; en
gistervoormiddag om 10 uur weird aan
den .B.oiemeenscben gezant te Sofia de
oorlogsverklaring overhandigd.
De „Echo Biulgar©" schreef:
„Het Bulgaarsche lleger, dat. zulke groo
te successen behaalde, is bereid nog
greater gevaren J» troteeeran. Die natie
is moreel en materieel vóórbereid om
dien jstrijd voor bet, bestaan van Bul
garije voort to zlettcn. D|c Balldur, waai
de 'Serviërs dezen verse hrikkelijken we
reldbrand 'deden ontstaan, is misschien
wel aangewezen olm dezen brand te
bluisschen. De Bulgaren zullen niet al
leen Voor hun Jfestaam, maar voor het.
herstel van iiessn vaste orde in Z.-0.
Europa (vechten."
Het (blad kon wel gelijk hebben, als-
het zegt, dat de beslissing wel eens
op 'den .Balkan kon vallen.
Er (is1 nu reeds zoo'n wilden olmos
te aanschouwen, dat men zich met ont
zetting afvraagt, wat daaruit groeien zal.
Alleen 'het Grieksche huis staat te
midden Van 'dien brand, schijnbaar on
gerept én nog niet aangetast.
Maar het gevaar- voor overslaan van
de vlammen wordt met don dag groo-
ter.
Verschillend© sensationeel© hijzondei--
heden omtrent de uitbreiding van den!
brand 'worden getmield. Een Havastete-
'grato maakte; igelijk men zich herinnert,
molding van een opstand inj Grieksch-
Macedoüië en ©en afscheuring van dit
dooi- Griekenland mét zooveel bloed en
piters verworven gebied Van het nieuwe
„moederland"; andere telegrammen be
richtten, dat er' heftige hetoogingen
plaats hebben te Athene, of dat op
verschillende punten van tiet nieuw©
Grieksche gebiedtotale anarchie heerscht.
Engelsche correspondenten meldden dan
nog daarbij, dat de Bulgaren zich uit
Grieksch-Macedooië zouden hebben terug
getrokken, 'of dat Bulgarije besloten zou
ziju geen tegenstand te bieden aan de
Roemeense be ©n Russische legers, ho
pend daardoor icen conflict te vermij
den.
Alsof d© chaos in Griekenland nog
niet groot genoeg isj, wordt thans ge
meld, dat Koning Konstantijn afstand
gedaan heeft van den troondat die
kroonprins regent is geworden, dat Zaï-
mis minister-president blijft, met steun
van Venizelos, ten dat .de algemeen©
mobilisatie opnieuw .afgekondigd .is.
Deze berichten zijn echter nog niet
bevestigd, dus aanvaarde men z© niet
zonder (hét grootste voorbehoud.
Dat er anarchie heerscht is intusschen
wel duidelijk.
Gisternacht omsingelde een troep
gendarmerie en vrijwilligers-natianalistenj
een kazerne t© Salopiki, waarvan de
bezetting weigerde met hen samen te
werken. Zij sneed den watertoevoer- af
en verhinderde dien aanvoer- van levens
middelen.
Tegen vier uur poogdeu een zestigtal
soldaten „zich een uitweg te banen, waar
bij geweerschoten gelost werden. De
troepen moesten naar de kazerne terug
keeren. Twee soldaten en een gendarm
werden gedood en twee vrijwilligers! .ge
wond J
San-ail kwam toen tussohienbeide oan
verder bloedver-gieten te voorkomen. Het
garnizoen nam ^ijn bemiddeling aan en
gaf zich op de volgende voorwaarden
aan 'de Franschen oven-: De troepen zul-
ontwapend ©n in een kamp buiten de
stad geïnterneerd wordien. De officieren
mogen hun degen behouden en geven
hun ©erewoord, dat zij niet bij de re
volutionairen tusschen beide zullen ko
men.
De kazerne werd tijdelijk door de
Fraasehen bezet.
Het garnizoen van h©t fort Karaburnri
werd eveneens omsingeld, doch gaf zich
over, 'izoodra het de overgave van de
troepen te Saloniki vernam.
Men verwacht, dat het revolutionaire
comité de contrele en de administratie
van 'dit gedeelte van Macedonië op zich
zal pemJen.
Het behoelt geen betoog, duL onder
deze omstandigheden groote verrassingen
zich ;op den Balkan nog kunnen voor
doen.
Do Oostenrijkers zijn blijkbaar nog
niet „gereed met hun „strategische te
rugtrekkende beweging" volgens vooraf
beraamd plan.
Zo ontruimen nog verschillende plaat
sen in "Zevenburgen.
De Ruisen mtelden groote successen
op verschillende deeden van het Oost
front.
In de richting van Galitschi in de
streek van het dorp Gorojanka woedt
een wanhopig gevecht
In de 'Karpatben, in de streek van
den jberg Tomnatic nurakten de Russi
sche troepen zich van een reeks hoog
ten (meester, i
In de streek 'v.an Darmavata maakten
zij ©enige vorderingen in Westelijke rich
ting. 1
In den loop van den Sisten, namen
zij in de streken, waar- gerechten werden
in het geheel '289 olïicieren en 15.501
soldaten, onder wie 2440 Üuitschers
gevangen jen veroverden zij zlra kanon
nen, (55 mao'bmeigeweren en. 7 bommen
werpers.
Ook Jrier zien we aanwijzing genoeg,
dat de beslissing van den strijd in het
Zuid-Oosten van Europa kan. vallen.
We beleven wet een merkwaardige
week.
Een week, waarin zoovele ontzettende
dingen elkander opvolgen, als in langien
tijd niet gezien is.
De Bouillon-wachtpost.
Het was irr de teerste dagen van den
grooten oorlog. Grauwe gebaarde krij
gers, do eerwaardige muts van wasdoek
opi het hoofd, trokken uit ter bescher
ming van de- vaderLantl.sche Lrluggen tegen
vijlairidielijke Verkenners. Trots droegien zij
hot ongewonlo wapen, eir wee den vijland
die hen genaderd is.
ln een stad in hot Rijlnlaud waren zij
bij'zonder gevierd, de gebaarde krijgers,
die ter „Wacht am Rhlein" optrokken.
Hun burgemeester was tot aanvoerder der
comlpaginie bonolemd en trots liet de. ste
deling zijn blik ..gaan oVer zijn garde.
Doch idaar bleef het niet bijl!
Eerst kwamen Idle redacties, die de trou
we landstormers dagelijks met dozijnen
exemplaren van hun kranten vereerden,
dan kwam de man, die 'elke week eoni-
gfc honderdleai sigaren schonk een
bankier, die beden nog zoo loffelijk han
delt en tenslotte kwam hij1, de man
uit liet volk, die iets goeds wilde doen
voor de mannen, die daarboven bijl het
bruggenhoofd dag en nacht trouwe wacht
hielden.
Schroomvallig zette hij op zekeren dag
's morgens vroeg .voor die aflossing van
de wacht ben dampende gesloten pot voor
den post ©n liep weg. Er stond hem
iets voor den geest van oorlogsrecht en
orrrkooping van potten en daarom liep
hij! weg. Die landstorm, die de wacht
had, meesmuilde echter, wamt een lie
felijke gleur idrong .door in zijn neus, die
hem eten lekker genot voorspelde.
En zoo was het ook.
Dfe wakkerte slager hacl een goed ge
vuld (potje met heerlijk smakende bouil
lon neergezet, die bestemd Was yoor den
eeirlen piost, idie dezen toegang bewaakte.
En daarbij! bleef biet!
De oorlog duurde wieken, maanden, een
jaar en dagelijks bezorgde de brave buur
man den post zijd dampende bouillon. Wie
in koude nachten daarbovten wacht hield,
wist dat te waardeleren. En allen zin
gen zij! hun lied Van den braven slager.
Een Engeisch soldaat.
In ©en reeks schetsjes uit een gevan
genenkamp door ©en Diuitsch soldaat
die daar- tolk (geweest is, vindt men de
volgende beschrijving van oen Engeisch
gevangene
Sergeant Simmondsi is "39 jaar-. Hij
is ©em oud© koloniale krijgsman. Nog
is geen plooi in zijn bruin perkament
soldatengezicht. Zoo moeten de trappers
urt de Indianenboeken onzer jeugrt er
hebben uitgezien. Na vijf maanden ba
rakkenleven 'toont nog iedere pas van|
den in sport en oorlog .en in de zon
van alle hemelstreken geharde krijgsman
de stalen veerkracht van zijn lichaam!-
Fier, hoogmoedig staat hij daar, eleganter
dan een van zijn Fransche medegevan
genen ien toch is hij slechts in eeaj
reeds zeer versleten khaki-unil'orm ge
kleed.
Ik kijk naar zijn rij medailles.
„Hoelang zijt ge thans soldaat Sim-
m-onds?" i
„19 jaar sir." i i
„Hebt u voor dezen oorlog reeds er
gems1 meegevochten
Een dorre glimlach. „0 zeker sir. In
Indië tegen de oproerige Sepoys em
tegen de Afghanen. Ln Soedan tegen Ne
gens, van Aden uit tegen de Beniselin,
in Oost-Afrika tegen de Kaffers, in Zuid
Afrika tegen, de Roeren, in .China tegen;
de Boxers
„En nu tegen de Duitschers?"
„Ja sir."
„Gelooft ge niet dat men zooveel' oor
logvoeren ook miilitairisrne zou kunnen
noemen?"
„Ik weet h-et niet. Ik beu geen po
liticus."
„Dat is juist, hij is werkelijk geen
politicus. Alb er groot nieuws van bel
oorlogster-rein komt, dan is de barak,
met Franschen plotseling een gonzende
bijenkorf. Sergeant Simmonds blijft ech
ter onverschillig en kijkt naar het sprin
gen van zijn vriend Finnings, die in
training is. Hij is soldaat en anders niet.
Yoor- hem bestaan er sedert 19 jaar
geen twijfel, geen kwesties (behalve in
de islport), geen problemen. Alleetn be
velen. Hij is naar China en naar Base©
toeland gegaan omdat, het bevolen was.
Hij is nu gevangene, omdat de oorlog
dat zoo gewild heeft. Hij staat nu: met
zijn oorlogstoiedailes op de borst irt
het kamp fier, bewegingloos naar„ het
trainen van zijn vriend Finningsi te kij
ken, tot het hevel kdmit, dat hem eens!
naar de Straits;Settlements of ergens
in de koloniën zal' zenden om aan
sport ien aan oorlog te doen
De Franschen wachten in dof of ze
nuwachtig ongeduld, storten zich alls,
haviken op ieder gerucht, ieder- bericht,
iedere mogelijkheid. Simmonds wacht
niet. Waar- hij staat, daar is zijn plaats.
De rest van de wereld interesseert herai
niet
Tristan da Cunha.
Den lliden Sept. vertrekt er een mail
voor brieven en postpakketten naar Tri.
stan da Cunha, een eilandje in den At
lantischen Oceaan, op- 1500 Emgdlsche
mijlen v.an die beschaafde Wereld gelegen,.
Voor het eerst, sinds tien jaren, zegifc
de „Daily Mail".
Er zijn idjam ook maar 7& bewoners
.in dit afgelegen oord. Maaï men moet
zich dan toch jrfvragpn, waaïom die nui
op! eens, of misschien iedere tien jaar,
behoefte hebben aan postverbinding.
Misschien staat het in Verband met de
Engelsche blokkade.
Korte Oorlogsberichten.
Zondagavond (27 Aug.) moet. zich
reeds leen Russische troepenmacht, waar
pok Serviërs bij waren, na den Donau
te zijn overgetrokken, met de Roeme-
Mfrs vereenigd hebben. Op denzelfdec
jjy werd de algemeena mobilisatie af
gökondigd
In verschillende deelen van Enger
land heeft hlet regenweer der laatste da
gen de deeds gemaaide, doclr nog niet
geborgen Veldproducten zeer geschaad-
De biorbiclasting in Oostenrijk worjit
wieer Verhoogd. De verhooging moet 50
millioen kronen opbrengen.
In Pruisen zullen ook manschappen
tot 50 jaar oud worden opgeroepen omt
aan den militairen dienst deel te na
mien.
De comrnandecrende generaal van.
het le Pruisische legercorps heeft aan
de bevolking van zijp. gieibïed met het
oog op ide tochten welke vijandelijke
vliegeniers ondernemen op Pruisisch ge
bied .verzocht, bij die ontdekking van
vliegeniers zich binnenshuis te houden!
en te voorkomen dat in bijeenkomsten
zooals kerken ienz. een paniek ontstaat
Men verheemt. uit Milaan, dat het
thans merkbaar wordt, dat de telegraaf
dienst uit Roemlenië, die over Rusland!
geleid wordt, een gemiddelde vertraging
van 60 uren ondervindt. Behalve de
Roemelensche nota Van toelichting Werden
geen Verdere berichten uit Boekarest
ontvangen.
