,\To. 364 Woensdag 9 Augustus 1916 30e Jaargang De dropte OorSog. Binnenland. Zeeuwsche Stemmen. 1~)s Zeeuw Uitgave van de Venn. LUCTOR ET EMERGO gevestigd te Goes. Hoofdbureau te Goes: '.AW6E VORST5TRAAT 219. Bureau te Middelburg: fiiRMA F. P. DHUld I- BURG. Drukkers: wttrbaan Le Cointro Goes. Een verstandig en ontroerend woord. Een ,.N. R. L."-briefschrijver te Ber lijn bezocht Oostonrijk-Hongarije en deelde aan genoemd blad o.a. de volgende treffende .ervaring mee '«.Avonds voor het vertrek uit mijn badplaats in Hongarije, zat ik mot eenigte officieren van het Oosten rijksrho leger bijeen, die daar voor herstel vaam gezondheid waren. Onder hen was een. hooggeplaatst artillerie-officier, een voorname stille man, die zijn ee-nig zoontje tot bezoek bij zich had. Hij, de vader, die afkomstig was uit een oude soldateufamilie en verscheidene ondetrscheidingsteekieuen wegens be toonde dapperheid droeg, nam als al tijd mot weinig woorden nauwelijks aan "het gesprek deel, tot. een van zijn kaïneraden 'hem de vraag deed „Nu, wanneer doe jij je jongen op de militaire akadomie Dö vader zweeg eerst nog een poosje, schudde 'daarna langzaam het hoofd en antwoordde „Zoo mogelijk in het geheel niet, bet liefst zou ik zien, dat hij dokter werd. Ear ontstond een lichte opschudding. „.Wat Jouw zoon, uit zulk feea oud militair bloed, zou geen officier wor den'? Wat een dwaze inval?" „Als hijzelf het niet met alle ge weld wil1," herhaalde de vader bedacht zaam. „dan zou ik liever zien, dat hij dokter werd." Tot 'een vriend voegde hij er zacht bij: „Weet je, wie, zooals ik, er /Zoo -zowelen jammerlijk heb moeiten doodschietenwenscht ten slotte dat zijn zoon in de toekomst iets zal doe», waarbij bet arme menschdoin gebaat zal zijn." Bit is inderdaad een merkwaardig woord. Het bewijst, dat de moderne wreed© krijg nog niet iln alle kringen verheer lijkt wordt als een edele zaak van hoog belang. Ja, laat pus, evenals die Oostenrijk se!® officier, gruwen van het mensch el nleetrtsade krijgsmans bedrijf, dat alom dood en ellende brengt. LXXXII. Er moeten, naar ik ergens heb gele zen, welgeteld 183 manieren zijn pon komkommer klaar te maken. En sinds het bekende receptenboek;© van SMfia verscheen, moeten ei- nog een 40-tal bijgekomen zijn. Maar dan is mot den journalistiekenl komkommer nog niet eens gerekend. Ik heb er lang over nagedacht hoe die to bereiden. Eindelijk is> het mij gelukt, een receptje te 'vinden. Laat ik 'eerlijk vertellen, hoe ikaan de stof gekomen ben, welke m'n trouwen lezers en lezeressen in den komkommer tijd eemige verpoozing zij 'teen aan gename en mogelijk ©enige stichting kan bezorgen. Welnu, ik dacht zóó©enige .uren tus- sohem de wielen en wat meer uren onder de -miensteben in een groot© bad plaats, dat geeft copie in overvloed. Inderdaad zijn ine wel enkele indruk ken bijgebleven, welke waard zijn „zwart op wit" te komen. De redactie, die er geen bezwaar tegen heeft, dat d© stem van een .Zeeuw van het Noord zeestrand weerklinkt, ben ik diep erken telijk voor de vrijheid mij: gelaten bij het bereiden van m'n komkommers. Eerst dan een en ander omtrent m'n, ervaringen, „tnsschien de wielen." Voor zoover die ervaringen nieuw zijn, danken ze die nieuwheid na tuurlijk aan de mobilisatie, welk© weer het gevolg is1 van den groeten wereld brand rondoin ons vaderland. Men ervaart b.v. al heel gauw, dat bet verkeersvraagstuk niet zoo gemak kelijk op te losteen is, vooral wanneer men over beperkte middelen beschikt. Danl', ja waarlijk, oprechte dank zij de malde verlofregeling voor de militai ren zijn ca' dagelijks verscheidene Hui zonden grijsbroeken in de treinen. Daarbij komt, dat het internationale i erkeser nagenoeg stil staat, zoodat onze landgenooten, die in gewone tijden een buitenlandsch reisje plachten te maken, nu op hun moeder-land zijn aangewezlen, hetgeen het reizigersvervoer binnen onze ©reuze» ook' al niet weinig doet t.oe- nema». Vóór de mobilisatie hebben, wij, of schoon we zelf niet konden nalaten; Rgnlanfl's bergen te beklimmen en den, uüdxfeflqc^; van 'den trotsehen stroom te üe^ppsMa. herhaaldelijk gei vezen op fcet «Mtto* ran ons vaderland. Sb» is dit echter niet meer noodig. Ook Izon- dor propaganda weet men nu die schoone en pittoresk© streken wel te, winden, om uit te rusten van de beslommeringen van den werkdag. Niet alleen de bekende heerlijkheden in Limburg, Gelderland en Utrecht zijn nu zeer gezocht, maar ook de eenvou dige natuurplekskes, waar vroeger hoogs tens eens per jaar een fijnproevend kunstschilder kwam. Nu weet men de idylle van het Hollandsche landschap 'eerst recht te waardeeren. Doch laat ik tot m'n eigenlijke On derwerp, het treinverkeer, terugkeeren, opdat de komkommer niet. al te vreemd bereid worde. 't Is dag aan dag danig druk in de rijtuigen, zoowel als op de stations. Ik vroeg mij dan ook af, wat het zou moeten worden, 'als de spooi-wegmaat- schappijen evenals voorheen nog vacantie- fcaarten uitgaven. Dan zou het wis en zeker spaak loop en. Immers nu reeds valt de regeling van het verkeer niet te roemen, doch wei nemen natuurlijk genoeg welwillendheid'^ tegemoetkomendheid en vooral geduld mede, om den directies de gebrekkigheden le vergeven en alles aan 'de booze mo bilisatie tie wijten. Vooral geduld. Men behoeft nog niet lang in den trein le zitten, om tot de ervaring te komen, dat van op den „officieelen" tijd arrivee- ren geen sprake is. En als men gelijk mij natuurlijk overkomen is een aansluiting mist, moet men maar trachten z'n goedmoe digheid te bewaren en maar denken, dat men des te langer genoten heeft vani de gesprekken in de spoorwegcoupé. Het is wel eens interessant de ooren wijd-open te zetten, als de een of an dere flap-uit aan het woord is. Dat de vrouwen-uit-het-volk hij voor keur olie familie- en huiselijke aange legenheden opdisschen is een te bekend verschijnsel, dan dat ik daarop nog eens met nadruk zou wijzen. Nietwaar, als fnen het twijfelachtige voorrecht, geniet derde-klas te moeten lei zen, kan men op dit gebied nog al wat wijsheid opdoen. Dan weet men na een kwartiertje spo ren ia! hoeveel tandjes d© kleine vani juffrouw Liplos heeft, en hoe de zoon van juffrouw Jansen-Praatmeier aan z'n mooie positie kwam. De mannen zijn „vol van den oorlog". De beste strategen en diplomaten ont moet men in den trein. Men staat verstomd over de resoluut heid, waarmede de gewichtigste interna tional© kwesties worden beschouwd en opgelost. Terwijl de geleerdste en meest deskun dige mannen uit de neutrale landen om trent het toekomstige verloop van den) strijd in liet onzekere verkeeren en zich wijselijk wan gissingen onthouden, weten hoeren reizigers en vooral zij, die dagelijks! in den trein hun oorlogsdebat kunnen voortzetten, alles op een prik. En sym- en antipathieën houden zij gewoonlijk niet achter. „Duitschland weet er zieli toch maar knap bovenop te houden", zegt meneer A. „Toch geloof ik, dat de uithongerings- methode van Engeland zal gelukken", zegt de pro-Ententeman, meneer B. Maar om te 'toonen hoe objectief hij de zaken beschouwt, voegt hij er aan toe: „Maar de politiek van Engeland deugt toch ook nietl" Iemands handelsrelaties bepalen ook wel de gezindheid tegenover de oorlog voerenden. Zoo vertelde meneer C. veel goeds van de Duitschers, maar achteraf bleek, dat hij zich ernstig had afgevraagd of hij ook buiten de Duitschers kon, maar de slot som was.- „Ik kan iu mijn vak onmogelijk bui ten de Duitschers". En daarom was hij pro-Diuitsch. Niet bepaald 'n verheven standpunt, vindt u wel? Eén ding trof mij toch, n.l. dat de gevoelens tegenover Germania veel milder zijn geworden, terwijl de pro-geallieerden- geest sinds het begin van 'den oorlog zeer geluwd is. Engeland's willekeur te genover de neutralen heeft het geen al te goeden naam bezorgd. Gedurende al die wijze debatten in den trein heb ik een hardnekkig stilzwijgen bewaard, in de eerste plaats omdat mem heel wijselijk mijn oordeel niet heeft ge vraagd; en in de tweede plaats, omdat er gevaar bestond, dat ik met de voor- oordeelen, die wel mijn deel zullen zijn, de verwarring misschien nog grooter zou ge maakt hebben en hier zwijgen dus goud was. Dok op deze plaats zal ik er niet dieper op ingaan, doe li voorloopig het zwijgen er toe doen, om 'n volgende maal ik hoop zeer spoedig met liejt weergeven van m'n doodgewone reisin drukken voort te gaan. KEES VAN DER MEER. Beknopt overzicht van den toestand. De Italianen schijnen, nogmaals hun geluk aan de Iso.nzo te willen pro beo rem in de hoop dat de Oostenrijkers door hun tegenslagen in Galicië, in de Boe- kowina. en tengevolge van bet Italdaan- sche tegenoffensief in Tyrol, talrijke strijdkrachten van dit front le-ei zullen hebben moeten onttrekken. Aan de beneden-I son zo hebben die Ita lianen zich van „verschillende achter elkaar gelegen vijandelijke linies" mees ter gemaakt. Bij Monfalcone werd „hoogte 85" veroverd. Bij het bezetten van deze hoogte zijn door de Italianen 3600 man gevangen genomen, hetgeen bij de phan- tastische cijfers uit het Oosten vergele ken wel is waai' een kinderachtig ge- lal is, doch dat niettemin hoogte 85 belangrjjk in waarde doet stijgen. Nader blijkt, dat zij Monte Sabotino en Monte Micbele veroverd hebben, waardoor het bruggenhoofd vanGörz in hun handen is. Hun kanonnen beschieten nu de stad out 'den tusischen, de huizen genestelde^ vijand er uit te jagen. Op 6 en 7 Augustus zouden zij niet minder dan 8000 gevangenen gemaakt ■hebben. Doch, laat ons er niet veel van zeg gen, want de strijd 'duurt, nog voort. "De Russen melden, dat zij ten Zui den van den Dnjester in de richting van Tysimenica een groote overwinning behaald hebben. Deze zou daarin bestaan, dat zij het vijandelijke l'ront over een uitgestrekt heid vari 16 mijlen hebben ingedrukt, en Tluimacz en de hoogten ten Z. W. van den spoorweg KolomeaStanislau Lemberg hebben .genomen. In Frankrijk blijft bet bij: den strijd omi de bekende plaatsen aan de Soumie. De Ëngelschen zijn thans,tot in de on middellijke nabijheid van 'Guillemont ge naderd, tei' rechterzijde gesteund door de Franschen, die ten noorden van, Hardeoourt wat gevorderd zijn. Aan de 'Maas is het werk Thiauimont nu weer eens in Duitschie handen! Den hoeveelsten keer? Daar echter gemeld wordt, dat de strijd 'hardnekkig voortduurt, kan de toestand al wel reeds weer gewijzigd zijn. Wederom zijn aan den oostelijken he mel teekentem verschenen, die ons waar schuwen voor de toekomst. Het eene 'duidt aan de steeds grooter wordende verbroedering tusschen Japan en China. Het is vervat in het bericht van de „Nowoje Wremja", waarbij dit blad, meldt, dat. er tusschen Japan en China onderhandelingen aangevangen zijn over een leening van 30 millioen yen. In Japan vinden dez© onderhandelingen groote sympathie. Het andere toeken geeft blijkt van d© geweldige energie, die "Japan ten toon spreidt, nu de volkeren in Europa el kaar vermoorden. Het bestelde n.l. in Pittsburg (Amerika) voor 5 millioen pd. sterling aan machines en werktuigen voor staal be werking. Dit materiaal is besiteimd voor de inrichting der keizer lijke ijzerwerken te Jawata, die /de groot ste -onderneming van dien aard in het Verre Oosten zullen worden. Europa, waak dus Voor uw toekomst! Geen hongersnood. Terwijl de -openbare meening in Enge land geneigd is aan te nemen, dat inj Duitschland hongersnood voor de deur staat, bevatte de „Daily Mail" een paar dagen gel-eden een artikel van een En- gelschman die tot. het begin van Juli van dit jaar vrijelijk in Duitschland had vertoefd en nu in de' gelegenheid! was "gesteld ooi naar zijn vaderland terug te keeren. De schrijver .van het artikel is Theo bald Butler, die ;ïn 1905 als Teeraar in het Fransch en het Engelsch verbonden werd aan de universiteit te Posen, kort. na het uitbreken van den oorlog naar Berlijn ging en daar ongemoeid is gelaten, ook omdat hij reeds lang de jaren voorbij was, dat hij de wapens zou kunnen voeren. Na betoogd te hebben, dat de Duit schers den Ëngelschen reeds jaren l'ang een doodelijken haat toedragen, dat men verlangde naar en zich voorbereidde! op den oorlog, doch dat .men door de inmenging rail Engeland in d«n strijd toch ten zeerste verrast was, vervolgt, prof. Butler: „Bijzonderheden omtrent het leven te Berlijn in dezen oorlogstijd zijn niet meer nieuw voor Engelsche lezers zij zijn op de hoogte van het gebrek aan voedsel en andere levensbehoeften. De Duitschers lijden echter geen honger, zij krijgen wel niet zooveel te eten als zij gewoon waren en zouden willten, doch daar zij in vredestijd doorgaans zich overaten, leiden zij thans een nor maler levenswijze dan ooit te voren. Ongetwijfeld zijn de toestanden thans, moeilijk en onaangenaam men bedenke maar eens, dat die Duitschers niet eens aardappelen kunnen Inrijgen! doch wie in Engeland zich voorstelt, dat de Duitschers door honger zullen worden ten onder gebracht, maakt zich blij met een do-ode musch." „Dat slechte weder ook"! Niet alleen de Italianen voeren als verontschuldiging voor het mislukken hun ner aanvallen de ongunstige weersgesteld heid aan ook de Ëngelschen maken een gepast gebruik van het weder als een' „doekje voor het bloeden." De- Engelsche .vlootvoogd C. Bellairs beklaagt zich daarover in de Juli-afle- vering van het „Quarterly Review." „Hoe is het mogelijk, dat de Duitsche vloot bij Skagarak ontsnapt is?" vraagt hij. Mist en nevel antwoordt de Admiraliteit. Bij h-e-t vergaan van de „Hampshire", waardoor Kitchener het leven verloor, kreeg men dezelfde uitvlucht te- hooren. Het fiasco van de Dardanellen werd begeleid door onophoudelijke klachten over het wieder. 'De overgav-e van Kut el Amara was' ook al weder de schuld! van het klimaat. Is deze telkens te berde gebrachte- „beschuldiging" van bet „slechte weer" niet in 'strijd met 'den Enge-lschen zee- mansgeest? Wind en weder dienen toch altijd de best toegeruste vloot en de best geoefende bemanning? Waarom vertier bloedvergieten? „Stockholms Dagbladtet" van 30 Juli 1916 herdenkt in een hoofdartikel den derden oorlogsverjaardag en zegt „De oorlog zal wel voortgezet wor- dien, zoolang geen der partijen overwon nen is en beide partijten nog onuitputte lijke reserves hebben, terwijll een der oor logvoerende partijten nog gelooft de an dter te kunnen vernietigen. In het alge meen gesproken zijn de oorlogvoerenden op het oogenblik in een toestand' van evenwicht. De vraag is maar, of daar in verandering kan gebracht worden. Voor 'dten onpiartijidigteri toeschouwer is dit na dte gebeurtenissen van de laatste maanden uiterst twijfelachtig. Wij verwachten geen volledige overwinning van de een of an dere partij. Bij- de neutralen, zij mo gen smypiathie hebben voor dte Gealli eerd© of voor de Centrale Mogendheden begint dte overtuiging veld te winnen, dat (deze oorlog onbeslist zal blijven. „Moge het nuttelooze van verdere men- schenoffers, ook door de landen, die thans' in den oorlog gewikkeld zijln, ingezien worden. Zelfs, wanneer een der Staten, die tot dusverre neutraal zijn, partij koos, zou dit weinig verandering geven Korte Oorlogsberichten. Op den Oostenrijksehcn Zuiderspoor weg zijn nu ook vrouwelijke conducteurs werkzaam. Aan de Pruisische grens zal het toe-zicht op het grensverkeer weer worden verscherpt. Bij een brand te Marseille werden gro-ote suikervoornaden vernield. Dte Fransche Staatscourant publi ceert de eerste Fransche zwarte lijst, wel ke 24 kolommen bevat. Aan 27000 Britsche soldaten wordt verlof gegeven om te helpen bij het bin nenhalen van den oogst. Men verwacht op 15 Augustus een' Zeppelin te New-York. De Berlijnsche bacterioloog dr. En gel wijst er op, dat bij de groote be hoefte aan vet voor technische doelein den, vliegcnvet zeer goed gebruikt zou kunnen worden. De „Times" van Zaterdag 3 Augus tus 1816 bevatte het volgende bericht: „Met onbepaalde voldoening melden we, dat nu in geheel de wereld algemeen© vrede heerscht, voor zoover wij in eenigei betrekking met de bewoners staan", En nu. Te Glasgow zijn twee mannen ge snapt, die trachtten in een piano 700 pond) opium naar China uit te voeren. Volgens een dekreet van den Groot hertog van Baden, heeft het ministeriel va* Justiti» bekend, gemaakt, dal d© ott- VERSCHIJNT ELKEN WEKKDA® Abonnementsprijs Per 3 maanden fr. p. postf 1JI& Losse nummers9.9S> Prijs der Advertentiën 1—5 regels /"0.50, iedere regel meer lici 3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend., Bij abonnement voordeelige voorwaarden, Familieberichten van 110 regels f 1. iedere regel meer 10 ct. gehuwde dames, die met een soldaat geën gageerd waren, en die ernstige bedoetingi* hadden om een huwelijk te sluiten, zich „Erau" mogen noemen, indien zjj boven staande feiten kunnen bewijzen, en. dn bruidegom óf gesneuveld óf vermist is. Onder dezelfde voorwaarden mogen zj| hun meisjesnaam in dien van haar bruide gom veranderen. Het Grieksche s.s. „Achileu»" door een onderzeeër ter hoogte van kaag Bagur tot zinken gebracht Het Britsche s.s. „Trident" is ge zonken. De Admiraliteit meldt: Op 30 Jat» werd in samenwerking met de Fransebeu door Engelsche marine-vliegtuigen, een aanval ondernomen op opslagplaatsen, voor benzine en barakken te Mülhei». De vliegtuigen werden door af weer-kanon nen zeer zwaar beschoten, slaagden er echter in het bombardement met succes ten uitvoer te brengen en keerden ong* deerd terug. Ons Leger. Wjj ontvingen ter aankondiging een ge schriftje van de Vereeniging „Ons Le ger" (Secretariaat Korte Wijnstraat 9, Rotterdam). Doel er van is het Nederland- sche volk er van te doordringen dat ter bewaring van ons onafhankelijk volksbe staan noodig is een zoo sterk mogelijk en uitstekend bewapend leger. In 't opstel „Een droom" doet de schrj ver uitkomen, 'dat het uit moet zijn dal uit kiezersvrees, om politieke rédente*) voorstellen tot fyetere weerbaarmaking va* ons land en volk in de Kamers worde* afgestemd. Wij stemmen hiermede volko men in. Hetwelk wel nTemanÜ verwonde ren zal. Immers de antirevolutionaire par tij, in wier dienst wij staan, heeft aJ sinds dertig jaren de praktijken ran hei liberalisme ook hierin bestreden', dat hel zich in overgroote meerderheid steeds ge kant heeft tegen verbetering onzer weer macht, hetgeen er op neerkwam onze' jongens naar de grenzen te zenden, na onvoldoende oefening, en niet voldoendel gewapend en beschermd. In 1891. 1 reeft het rechtsche kabinet, toen een deel der liberalen en der R.-K. den persoonlijken! dienstplicht verwierp, zijn eigen bestaan er aan gegeven, om dit vraagstuk op te lossen; en toen het eindelijk, dank zf ■den. liberalen minister in 190-1 die door- fzette, gelukt was de meerderheid voor dat beginsel te winnen, heeft 't rechteche, kabinet in 1901 nogmaals en in 1911 alweer de landsverdediging krachtig aan gegrepen; en met name de antirevolu tionaire partij verklaart zich dan ook met Ihet doel van „Ons Leger" van harte (homogeenhet Nederl-andsche volk te brengen tot de erkenning der noodzake lijkheid om ons volk zoo weerbaar mo gelijk te maken, teneinde den nabuur die te avond of morgen het op onzen natie- nalen ondergang zou willen toeleggein, met Gods hulpe krachtig te kunnen weeif- staan. Wie met „Ons Leger" in die richting wil samenwerken, geve zich aan boven aangeduid secretariaat op als lid. De uitvoer van hout is verboden. De ex-landvoogd, A. W. F. Idenburg is met zijn famiiie te Apeldoorn aangekomen, waar de familie eenige dagen ten paleize Het Loo zal vertoeven. (De ramp met de „Koningin Wilhelmina". De directie van de Maatschappij „Zee land" heeft f 100 gegeven -voor het perso neel van de Noord-Hinder en het loodst- transportvaartuig „Coertzen" voor dö aan de opvarenden van de vKoningin Wil helmina" bewezen hulp. De Engelsche Mail. Naar verluidt, wordt de Engeischei mail pter Batavierlijh eerst Donderdag avond hier verwacht- Juristen voor Indië. „Het Christelijk Comité voor tadië" vestigt de aandacht van belanghebbende* er op, dat doctoren in de rechtswe tenschap, die voldaan hebben aan het examen bedoeld bij art. 141, 2de- Md; der Hoogei'-ondei'wijswet, geplaatst kun non worden bij de rechterlijke mach* in Nederlandsteh-ln|dië, terwijl voor der gelijke -doctoren, die Idat examen jiiefc hebben afgelegd gelegenheid bestaat 011*1 geplaatst te worden bij den Bureau- dienst daar te lande met het vooruit zicht om1 na drie jar»» 1» ■wute*

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1916 | | pagina 1