Dinsdag 8 Augustus 11116 30e Jaargang
Ao. £03
B® drö©t©
Uit da Pers,
Uitgave ra*
Uö .NaamL Venn. LIJCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
ft.A-»QE VORST ST RA AT 219.
Bureau te Middelburg:
«RSA F. P. DHUU - L. BURG.
Drukkers:
3o«terbaan Le Cointre Goes.
i. B. Th tegen F. W. N.
in *et kiesdistrict Weststellingwerf is.
men nu reeds in de weer om het Kamer
lid 'F. W-. N. Hugenholtz in 1917 uit
«ie Kamer te krijgen. De heer (cis.) J.
B. Th. Hugenholtz en twee anderen heb
ben namelijk aan de afdeelingen der S.
B. A. P. in genoemd Kamerdistrict een
circulaire gezonden om hen te bewegen
in plaats van den artredenden sociaal-
demoeraat een anderen, meer rasechfen,
sociaal-democraat te candideeren. De heer
Hugenholtz (F. Wt N.) is namelijk geble
ken militairist te zijn, en daarom wil de
lieer Hugenholtz "(J. B. Th.) liem ver
vangen door een anti-militairfst. De eene
Hugenholtz heeft in de Kamer gezegd
dat de verdediging van Nederl.-Indië is
een nationale zaak, de andere Hugenholtz
daarentegen acht dienstweigering,' dat is
weigering om het land te verdedigen een
nationale zaak.
De woorden in de circulaire, waar 'top
aankomt, luiden
„Nu z Oucten wij ongaarne zien, dat door
onze aktie de socialistische beginsfeten,
welke de S-. D. A. P., schoon naar onze
opvatting niet geheel, dan toch voor een
groot deel vertegenwoordigt, schade on
dervonden. Dit toch zou het geval zijn,
indien door ons een tegen-kandidaat zou
wordlen gesteld, buiten uw partijbesliis-
sii)« orn. Daarom richten wij tot u het
verzoek met ons komitee in overleg 'te
treden, ten einde in dit distrikt een lid'
der 'S. D. A, P. kandidaat te stellen,
die de beginselen der oppositie in uw
partij is toegedaan".
Bet sec.-dein. partijblad in het district
wijst het verzoek af, mede op grond liier-
vian djat, de heer Hugenholtz de predi
kant J. B. Th. als zijnde Christen-socialist
zonder openbaar getoond politiek inzicht
tegenover den oud-predikant F. |WI. N.
Hugenholtz geen bevoegd raadsman is.
Dit laatste is natuurlijk dwaasheid. Im
mers Enka was ook Christen-socialist toen
zij voor het eerst haar wijsheid in de
S. D. Jt. P. bracht; en wat heeft men
deze niet als de nieuwe Minerva der
partij verheerlijkt. Doch met dit al is
deze botsing eter beide Hugenholtzen een
symptoom wan de splijtzwam, een ziekte
waaraan alle partijen laboreeren, en die
ook 'begint te woelen in de 'leden der
S. D, A. P.
Liebknecht maakt school.
Het spiegelgevecht der beide Hugen
holtzen bewijst het. Wat intusschen niet
zeggen wil dat oppervlakkige naturen als
de dienstweigeraars over 't geheel zijn,
einspanner als Liebknecht, impressionis
ten en andere andersdenkende geleerden
op den duur die partij veel schade zul
len berokkenen.
Talma als Prediker-socioloog.
ln^ hei jongste nummer van het maand
schrift „De Beiaard' heelt Alph. Ariëns-
een artikel over wijlen den oud-Minis
ter Taïma geplaatst, waaraan we enkele
gedeelten ontïeenen. Duizenden, zegt hij,
„zulten geschreid hebben oor den val
van dezen sterke in Israël, die niet
slechts door allen bewonderd werd om
zijn buitengewone geestesgaven, miaar onr
zijn mooie ziel ook bemind was als wei
nigen.''
Talma was ©en ware kracht- en praclrt-
natuur. Wie de hooge breedges'choulderde
gestalte met het ietwat voorovergebogen
hoofd en den klaren rustigen blik uit
de donkere oogen eenmaal gezien had,
bewaarde zijn beeld voor altijd, bij zich,
vooral wanneer hij den s preker gezien
had, die zoo warm en forscli Zijn over-
ui ging kon hameren in de hoofden der
inistergrage menigte. En wie geen vreem
deling is in Jerusalem, weet dat al
die -trissclie kracht en warmte van ge
moed. en al die taltenten, die hem stem
pelden lot een man van bijna volmaakte
harmonie dat scherp© verstand, die
zeldzame gevatheid, die wondere wel
sprekendheid die wieel dat dit alles
door zijn rijken bezitter gericht werd
•op éétt hoog ideaal; de ordening der
samenleving en in het bijzonder 'de op
beuring der zwakken en minderbedeelden
»aar dén. eiseli van het christelijk begin
sel
Naar dien socialen vreedzamen omme
keer ging de liefde van heel zijn hart.
Ik heb langen tijd gemeend, dat Taïma
daarom, zelfe dominee was jjewondeu.
Dat schijnt niet zoo te >,vtezen. Maar
zeker is toch, dat hij, die als "Schaap
man aerst zeeofficier wilde worden, niet
van ikwrs veranderde zonder een drangi
«aap idealen, en zijn Credo pugno.
is al héél gauw naar liet sociale ge
gaan.
Een zijner eerste redevoeringen liep
over C h r i s t n d o m p n Socialis
me en bezorgde hem het beroep naar
Vlissingen, waar hij een interessant en
succesvol debat had met Domela Nieu-
wenhuis', die het Nut der Internationale
kwam .bepleiten. Toen het uur der gods
dienst-oefening Talma uit de vergadering
wegriep, noodigd-e hij zijn auditorium
uit, 'bet slot van zijn betoog in de
kerk te komen 'hooren. Hij preekte toen
naar aanleiding van Jesaja XTII12
Kostelijker zal de tnensch zijn
dan het goud, en had de voldoening
sindsdien en dientengevolge verschillende
"werklieden in zijn godsdienstonderricht
te zien komen, van wie één hem nog
de hand wilde drukken in zijn laatste
levensdagen. In de Vlissingscbei periode
valt ook Talma's verblijf te Londen tij
dens de groote dokwerkersstaking, die
een machtigen indruk bij hem achterliet.
De schrijver herinnert dan aan Tal-
ma's socialen arbeid te Arnhem en
spreekt voorts over hem als Kamerlid
en Minister
De parlementaire loopbaan was in
derdaad de meest natuurlijke bekroning
van zijn tot dusver geleverden arbeid.
Door z'n veelzijdige kennis, welsprekend
heid en slagvaardigheid, z'n wonderbaar
gemak om met d© groote lijnen ook de
handerdrem-een details van elke practische
aangelegenheid in een ommezien te om
vatten, was hij een .geboren „parlemen
tariër"; en z'n sociale kennis en sym
pathieën, zijn domdneieren.de plaats; in de
arbeidersbeweging en het volksvertrouwen
maakten hem van zelf den aangewezen
man om than s naar den Haag te gaan,
nu de noodzakelijkheid eener ingrijpende
sociale wetgeving door allen), gevoeld
Word. Hij begreep dat zelf beter dan
"wie ook, en wijl hij wist wat hij wilde
ten voelde dat z'n schouders sterk ge
noeg waren, ging hij ook, en con
a m o r e. Wie echter meenen mocht
dat 'J'alma het afdalen in de politieke
(arena als een in zelf geliefdkoosd
ideaal het meest geambieerd heetft, ver
gist zich terdege. Gewoon predikant zijn
was hem ,verre het liefst. Hij vond het
wat aardig, toen bij in de Kamer was,
wanneer een man uit het volk hem nog
gewoonweg als „dominee" bleef aan
spreken, én 4had er werkelijkbehoefte
aan, nu en dan een Haagsche collega
te vragen, of hij den volgenden Zondag
niet eens rijn spreekbeurt kon overnemen.
Het heele zomerreces van 1906 bracht
hij als waarnemend predikant in de
pastorie te Amerongen door, en zelfs
als Minister kon hij niet nalaten, op
oudejaarsavond in hot Diaconess-enge^
sticht te preeken Maar waar ook
zijn neiging mocht wijzen, zlijn r o ©-
p i n g lag op het Binnenhofen zoo is
hij daarheen gegaan, uit hoog christelijk
plichtsgevoel, om het werk te doem
waarvan Kuyper eenmaal zeido: „Het
volk kan 'niet wachten, geen dag en
geen nacht."
En verder:
Zijn christelijk plichtsgevoel verklaart
ook den omvang; van zijn werk. Het
departement van L. H. en N. was onder
zijn bestuur een ware 'hoorn van over
vloed, die dien ©enen zegen na den an
deren over het arbeidende volk uit
stortte. Ik denk hierbij niet alleen aan
de wetten die miet zijn naam 'in het
Staatsblad verschenen zijn, maar ook
aan de groote Bakkerswet enniet het
minst aan zijn groolsc.li opgezette, nog
niet uitgevoerde, verzekeringswetten. Want
dat alles1 is ©en ^egen geweest. Talrijk
en groot zijn de voordeelen, die zijn
nieuwe Arbeidswet bv. en de reorgani
satie der Arbeidsinspectie voor ''de ar
beiders afwerpen. Maar daarneven heeft
hij dooi- heel zijn arbeid oen sociale at
mosfeer geschapen, die in het land zoo
wel alls in de Kamler de sociale ont
wikkeling bevorderen zaJ. En daarbij
komt voor ons Christenvolk nog het
niet hoog genoeg te schatten voordeel,
dat Talma voor goed te niet gedaan
beeft het oude gevaarlijke verwijt, dat
het de Christelijke partijen, vastgeroest
Een niet minder teekenend geval heb
ik zelf meegemaakt. Toen hjj bjj de Tram
enquête van 1907 te Winschoten gevraagd
werd om in de Zendingstent op te treden,
stond hij onmiddellijk klaar. Hij had den
ganscken dag druk werk gehad als voorzitter
der Staatscommissie. Dat belette hem niet
om voor een gehoor van misschien 2000
menschen een uur lang te preeken, ik meen
over den tekst„Wat baat 't den mensch of
hij de heele wereld wint, als hij schade lijdt
aan zijn ziel!" Het deed me denken aan
Kard. Manning's woord: „Een geestelijke
moet niet noodig hebben, zich voor te berei
den. Hij moet vol van zijn onderwerp zijn."
in Conservatisme, aam kunde, durf en
©rustigen wil zou mankeeren, om de
nooden der arbeidend© klasse op af
doende wijze te lenigen.
De schrijver zegt nog
Het was juist in den bloeitijd dier
socialistisch© phrase, dat Talma 30 jaar
geleden optrad, in alle toonaarden werd
't van den rooden toren geblazen dat
het Christendom bankroet had geslagen
en iredditig uit den ma ats c hap pel ij ken
nood alleen bij Marx te vinden was.
Dwaas als de lowering mocht zijn, te
ontkennen valt niet, dat reeds de bru
taliteit waarmee ze gedaan, maar voor
al de fa'natiek-wtelsprcfceinde wijze waar
op ze door vele apostelen van het rood©
evangelie verdedigd werd, velen pakte
en meesleepte, en het vertrouwen en
de voortgang van het Christelijke ar-
beidersleger er ernstig onder leden. Voor
den fatalen invloed van dien -socialis-
tischen souveneiniteitswaan heeft, Talma
ons volk inmuun gemaakt. Zooals- hij in
Vlissingen, Domela Nieuwenhuis in liet
zand deed bijten, zoo- wipte hij in Tiet-
jerksteradeel Troelstra uit het zadel.
En overal waar hij optrad dat was
te Enschedé voor arbeiders evenals 4©
Amsterdam voor" studenten werd de
zelfde ervaring opgedaan: in Talma had
het socialisme zijn man gevonden, die
zegevierend elke aanval op het christelijk'
front afsloeg, niet met kwinkslagen
of advokaten-handigheidjes, maar met
de heldere warme uiteenzetting der
christelijke beginselen. En toen daarop
diezelfde beginselen glansrijk 'de vuur
proef der practijk doorstonden, toen
Talma een socialen minister bleek "te
zijn, die voor geen enkelen gezond-radica
len maatregel terugdeinsde, toen was het
pleit voor goed gewonnen. De Christe
lijke arbeiders waren ©en krachtig aan
eengesloten sociale partij geworden, vol
mannelijk zelfvertrouwen, zich zteli: be
wust van de practische degelijkheid hun
ner ehristolijfce-sociale beginselen en
daardoor voorgoed als met een hoogen
muur gescheiden van hun rood© phrasee-
rende, door clerieafen-vrees verpolitiekte
„breeders". Aan den. ophouw van dien
muur en de innerlijke versterking van
het christen leger heeft Talma een zeer
groot aandeel gehad.
Het doet aangenaam aan, zegt de stbrij-
ver nog, te kunnen gedenken dat de
Roomsche arbeiders dat altijd gewaar
deerd hebben. Dat is "niet alleen bij de
grootsch© huldebetuiging te Tilburg aan
den dag gekomen, doch ook gebleken
uit de woorden, die de Roomisch© .heer
Smit sprak aan Talma's graf.
Beknopt ovorzicht van den toestand.
Het verhaal van den strijd op het Wjes-
terfront wordt weer uitermate eentonig.
Hier wat artillerie-actie en daar wat
leven in de lucht, dat enkele Duitschei
vliegtoestellen en kabelballons te. grondt)
richtte.
De Duitschers hebben intusschen met
hun krachtigen tegenstand den voortgang
der geallieerden gestuit.
Ook "in het Oosten komt er eenige ken
tering.
De centraler) zetten alles op haren en
snaren en niet zonder succes.
In de Boek-owina is de toestand on
veranderd, hetgeen ook al gunstig voor
de central-en genoemd kan worden, doch
in de Oost-Galicische Karpathen behaal
den zij niet onbelangrijke voordeelen.
De dag van Maandag leidde tot de
verovering der Russische boogtestellingenl
bij Jablonitza, Warecht en bewesten Ta
tar ow.
En van het Hindenburg-front wordt ge
meld, dat de gevechten om de ten W.
van Zalosce liggende hoeve Troseianicfe,
die sinds eergisteren weer in Duitsch
bezit is, de Russen talrijke gevangenen
in handen der Duitschers lieten.
D© Oude generaal Von Hindenburg heeft
dus nog lang niet afgedaan.
Op een front van ongeveer 800 K.M.
heeft hij nu 'de leiding overgenomen van
een der geweldigste slagen, welken de
wereld ooit gezien heeft. Wanneer men
in aanmerking neemt, dat generaal Von
Hindenburg nu 69 jaren telt, is het wel
een bjijk van geweldige energie en sta
len wilskracht, dat deze man met zoo
vollen moed de taak op zich neemt, die
zijn keizer hem heeft opgedragen.
Is een derde winterveldtocht in zicht?
Ziedaar een actueele vraag, waarop-
reeds verschillende antwoorden zijn ge
geven.
De militaire medewerker van het Zwit-
sersche blad de „Bund", vestigt de aan
dacht op de stijgende vertraging van het
E n gel sch - Frans c he offensief sedert den
lsten Juli en oordeelt o.m.
Een verlenging van het Engelsch-Fran-
sche front is tot nog toe slechts tot
kleine pogingen beperkt gebleven. Of daar
toe de krachten ontbreken, nadat het En-
gelsche leger een derde van rijn, op het
'continent in het Westen staande, sterkt©
tusscben Thiepval en Loingueval geplaatst
heeft en de Franschen de in den winter
aangevulde Indische troepen in het Som
megebied voor een groot deel opgeofferd
hebben, blijft achterwege.
In ieder geval is de onmiddellijke uit
werking van het offensief, gemeten naar
'de .daartoe getroffen voorbereidingen en
de daarvoor gereed gestelde krachten,
uiterst gering geweest en er zullen, nog
buitengewone inspanning en veel offers
van het Engelsch-Fransche leger gevergd
worden, zal het, van een bevrijdend of
fensief, dat deze aanval in den grond
der zaak toch gebleven is, komen tot
een operatie, die de Entente tot het doel
voert, hetwelk ze zich heeft voorgesteld.
Nemen wij aan, dat de groote aanval s-
ondernemingen op alle fronten weder ver
stijven en Diuitschliand zijne reserves in
het veld stuurt, dan hebben wij met een
derden winterveldtocht te rekenen.
Engelsche financiën.
Paul Ilervé beklaagt zich in ,,D© Vic-
toire" van 20 Juli 1916 over onrust
barende verschijnselen in den boezem
van bet Fransche volk.
Het is ongelooflijk, schrijft hijf, welke
uitingen men van alle kanten te hooren
krijgt.
„Dat de oorlog voortduurt, ligt slechts
daaraan, dat de 'generaals én hooge of
ficieren hum enorme salarissen willen
opstrijken," zegt de één.
„Neen, de ministers en de afgevaar
digden hebben er belang bijl", zegt de
ander.
„De journalisten hebben de schuld.
Men kan wel zien, dat. zij niet zelve
behoeven mede te vechten!"
„De kanonnenfahrikanten zijn het, die
den oorlog rekken. Men kan wel be
grijpen waarom!"
„Aan het front is "geen enkele rijke
bourgeois. Allemaal arme kerels zijn
het."
Hervé verziekert, dat hij zulke uit
roepen dagelijksch constateert.
Het meest krasse staaltje voor de on
tevreden stemming is, wat hij vertelt
over"* de houding van bet volk op den
14en Juli 1916, den 'Nationalen feest
dag van Frankrijk. Toen werd er als al
tijd parade gehouden "en aan het slot
werden de troepen in automobielen naar
hun standplaats teruggebracht. Iedere
automobiel met soldaten word levendig
toegejuicht, maar toen een automobiel
met officieren kwam, riep men: „Dat
zijn officieren, daarvoor juichen wij
niet." En werkelijk was geen kik ge
geven en geen applaus gehoord, toen de
officieren voorbij Jew armen.
Esu spion doodgeschoten.
Het militaire commando to Miilhausen
deelt mede, dat 3 Augustus de Elzasser
David Bloch .do spion is doodgeschoten.
Hij had dienst genomen in het Fransche
leger 'en na voor actieven dienst te zijn
afgekeurd, liet hij zich in een munitie
fabriek tot spion .opleiden. Dlaarna heeft
een Fransch vliegtuig hem achter het
Duitsch© front afgezet, waar hij als
Duitsch onderdaan in burgerkleeren zich
vrijelijk bewegen kon. Opgemerkt zijl hier
bij, dat reeds .meermalen van Diuitsche
zijde- bewte-erd is1, dat de Franschen door
midd-el van vliegtuigen hun spionnen fep
vijandelijk gebied brengen of hen daar
van afhal-en.
Een opschriften-wedstrijd.
De kunst om stensationeele gebeurte
nissen miet een zooveel mogelijk sensatio
neel opschrift te voorzien, wordt het
melest -door de Amerikaansché bladen ge
huldigd, die bij; zulke- gelegenheden wa
re wedstrijden, houden om elkaar te over
treffen.
Toen -de geheel© wereld door de aan
komst van de vrachtduikboot „Dfeutsch-
land" in Baltimore verrast' werd, was de
op-schriftkwlestie natuurlijk van bij-zonder
glewicht. Volgens de meening der Ame
rikanen Won de „New-York Herald" het
in. dit geval, door boven het eerste bericht
in rleuzen-letters de vijf woorden te zet
ten: „Hoed af voor Jules Verne!"
De „Daily News" echter, die dit be
richtte, wil ook niet achterblijven en
Verklaart daarom een nog kortoren en
pakklender o-pschrift te hebben uitgedacht,
n.l. dfe drie woorden: „Duitschland onder
alles!" Waarmede het geestige Londen-
schle blad slechts zeggen wil, dat dé
„Dleutschland" als eerste handelsschip! on
dier water gevaren heeft.
Ben feit, dat wij; niet behoeven tegen
te Opreken.
VERSCHIJNT ELKEN WEK3;!> Afö,.
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post. f 1.1 A
Losse nummers
Prijs der Adverteniiên
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 cè.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekendi,
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels ƒ1.s
iedere regel meer 10 ct.
—Uil ■MIM1MII» Wil O—*1
Oorlogsvermoeidheid.
In de bladen vinden wij een uilteefasiel
uit de redevoering van Stanley BöuRer,
in de algemeen© vergadering van d«
„New Divestment Company" gehoude*,
die daarom des te merkwaairdigar isv
omdat deze oordeelvelling komt uit Üe*.
m-o-nd van een Engelschen bankier:
Wat den algerueenen financiëelten toe
stand betreft, zeid© hij, zoo ben ik va*
oordeel, dat d-e ophooping van Schaf
kistwissels tot een zoo groot bedrag als
831V2 millioen pond, een groot géra/is
oplevert, en in .de citykringen dan. ook
ernstige bezorgdheid beeft gewekt. Dit
kan men niet meer een gezonde fina»
ciëcl© politiek noemen, al moet me»,
ook toegeven, dat de Regeering eea.
zeer moeilijke taak-heeft. Want tfe da
gelijksch© uitgaven bedragen thans bjjnt.
6 millioen pond, en wie kaai .zeggen,
of zij nog niet. verder zulten stijgen
Daarbij komt, dat het middel van da
mobilisatie der Amerikaansch© éfjV'cte*
zoo langzaam aan 'uitgeput raakt. Hoe
zullen wij thans cl© "Amerikaansch© wis
selkoers op normaal peil kunnen hou
den, en waarmede zullen wij het Ameri
kaansehe oorlogsmateriaal betalen? Het
eenige radicale -jniddaï is beperking ram
den invoer, en de regeering kan daar
bij rekenen op de bevolking, voor wie
geen offer te zwaai' zal zijn.
Ten slotte trok cle redenaar tegiein de
meening te velde, als zouden de ban
ken niet genoeg hulp verteenen aan des
export-industrie. Integendeel d© bankietrsi
hebben ten alten tijde gedaan wal mo
gelijk was: de schuld lag bij de ex
pórt-industrie zelve, die te goede ja-re*
gekend "had, en daardoor over het hoofdi
zag, dat in 'Amerika en in Buitsehland.
ijverige concurrenten opgestaan waren.
Kot'ie OorSooshcrlohfen,
De regeerings-president te D-uesei-
diori heeft bevolen, dat in zijn district)
elke veehouder, die meer dan twee melk
koeien heeft en de melk niet in het klein
als vollemelk verkoopt, van elke koe te*
minste 15 L. volle melk of 1 pondi bor
ter per dag aan daartoe aangewezen a
nemers moet afleveren. Van koeien, die
als trekdier worden gebruikt, behoeft
slechts de halve hoeveelheid afgestaan
te worden.
De Pruisische minister van onderwijs
heeft de schoolbesturen verzocht ter na
gedachtenis van de onderwijzers, die aan
de school werkzaam waren en ia de*
oorlog sneuvelen, gedenkplaten in de
school aan te brengen.
In 4 weken heeft de Engelse he ar
tillerie 5000000 granaten op de Duitscha
stellingen afgevuurd, d.i. 7500 per uur.
Te Berlijn heeft iemand 100.000
mark geschonken om een vereeniging op
te richten voor het onderhoud vajn de
behoeftige personen, die in dienst vaa
het vaderland op Zeppelinluchtschepe*
of vliegmachines gesneuveld zijn.
B© oorlog d-oet vreemde toestanden!
géboren worden. Terwijl zijde altijd aio
weelde-artikel go-ld, is deze stof than»
fcoo populair, dat men er zelfs w-ors|
in stopt. In Duitschland zijn bij het, ge
brek aan koeien de darmen ook schaarsch
en betrok m-e-n langen tijd dit onderdeel
uit het buitenland. Thans heeft de Duit
sch© industrie in dit euvel voorzien een
fabriceert een Elberfelder textielfabriek!
zijden hulzen, waarvan de poriën door
een behandeling met verschillende stof
fen gevuld worden, zoodat het dunne
weefsel absoluut geen lucht meer doorlaat.
Die prijs van deze zijden huidjes "is niet
hooger dan die van darmen. Die meer
dere smakelijkheid vair worst in zij, dat
natuurlijk niet den onaangenamen reuk
heeft, waardoor darmen zich altijd on
derscheiden. doet zelfs het weefsel' prefe-
reeren boven de darmen.
De modernste aller oorlogen krijgt,
schrijft een der Engelsche bladen, meer
en meer een middeleeuwseh aanzien. Onze
soldaten in Frankrijk zijn al reeds ge
helmd gelijk de oude handboogschut
ters; dra zulten zij van beenstukken, ku
rassen en platen voorzien worden, even
als de dappere voetknechten in de oud-
Engelsc'he oorlogen. Achter de oude brug
poort en de g-ek-anteelde wallen van liet
eerwaardige artilleriegebouw in de Fins-
bury-wijk te Londen, is thans een be
langrijke proef genomen met enkele, door
Gieorge Lynch ontworpen artikelen ma
lijfwiapentuig. De grondslag, waarva*
Lynch's beschermend harnas uitgaat is
niet het staal maar de wol. Grof lin
nen, gevuld met wol, is chemisch ver
werkt tot een voor bajonet of kogel on
doordringbare stof, ten einde te worde*
gebruikt, om door de vijandelijke prik
keldraadversperringen veilig en gemakke
lijk heen te kunnen komen. Die proiel
werd door een halve compagnie jp*o-
