\o. Woensdag 36 Juli 1916 30e Jaargang „lil toi mi der linderto...." alfvaars, engstvsulen, ierrieveuien, Hengstveulen, akkersknecht, fidknecht FEUILLETON. De Groote Oorlog» isrg. H.L. vroege en (Muizen) s ijzeren Ploeg inschrijving SKNECHT. Slagersknecht 7',30 12,— 8,30 12,- 8,30 11,30 8,30 11,30 in ruil met een ij K. P. GESCHIERE EOOE c. J. WALRAVE te KOQE 4RT, Meliskerke. KOOP Dostwatering bij Veere, KOOP IS te Grijpskerke. KOOR verloting SE, Serooskerke. (W.) erst, aan denNoord- s in te zenden tot 29 aEBOÜM, Brigdamme. gd r weinig nachtarbeid, bij L. WESTVEER, Dinteloord (N. Brab.) icht LERUM, Vlissingen. iagd een e scheren. het leeren vau haar- ST, Langeviele K 313. October egen is met paarden GESCHIERE te Grijpskerke. ïgen October :MONSE, Biggekerke ootdienst DDELB.—ROTTERD ggende plaatsen, itus 1916. ;onderd des Zondags, urm. 7.15, van Middel- rdam voorm. 9.uur. ootdienst ROTTERDAM tus 1916. Dond. 17 Vrijd. 18 Zater. 19 Zond. 20 Maan. 21 Dins. 22 Woen23 Dond. 24 Vrijd. 25 Zater. 26 Zond. 27 - Maan. 28 Dins. 29 Woen30 Dond. 31 8,30 11,30 6,- 1.- 8,30 11,30 8*30 12'— 8,30 12,— 8,30 11,30 8,30 11,30 8,30 11,30 8,30 11,30 etal achter den datuin Zierikzeehet tweede van Rotterdam. )OTDIENST OP DE -SCHELDE. Hanswee rtVlake. nadere aankondiging, ijke tijd. olijks i naar Hansweert per 1, am. 1.3.45, 7. ïaar Vlake per tram,; 1.30, 4.15, 7.30. Hansweert per tram^ im. 2.40c, 5.45, 8.30. naar Walzoorden per .45b, nm. 3.c, 5.58, m worden geen goe- ird. van trein 11,23 kan totll.50 en wacht de s ,)wacht de tram irkttrein va* Goes en de tram. Uitgave va* be Nanmil. Venn. LüCTOR ET EMERGO gevestigd te Goes. Hoofdbureau te Goes: MN6E VORST STRAAT 210- Bureau te Middelburg: Fft 8» A F. P. D H iï IJ - L. BURG.. Drukkers: otosterbaan 181 Lo Co'mtre - Goes. VERSCHIJNT ELKEN WEhGC*A& Abonnementsprijs Per 3 maanden fr. p. post Losse nummers E V. en de Statsnstemba3. Een inzender in Het C e n t r u m nam de moeite na te gaan in hoever de partij verhouding in dc Staten der verschillende provinciën -zich wijzigen zou bij invoe ring van Evenredige Vertegenwoordiging. Hij heeft do stemmen der Chr. socialen j en die van do Volkswilpartij in Hulst, hij de Iinkscho geteld, die van deS.D.P. bi) dio van de S. D. A. P. en bij onge lijke stenmiencijfers op candidaten eener zelfde partij in een district het gemid delde daarvan genomen. X o o r d-H o 11 a 11 d. Rechts 49.984. Links '71.592. Bij E. V. zou do samenstelling der Sta ten dus zijn: Rechts 32, Links 45, De samenstelling is thans: Rechts 22, Links 55 Zuid-Holland. Rechts 76.538. Links 75.828. Daar in Sliedrecht niet is ge- slemd, wordt hot cijfer van Rechts gun stiger. Bij E. V. zou de samenstelling zijn 42 Rechts, 40 Links; thans is zij 44 Rechts, 38 Links. Zeeland. Rechts LG.205. Links 13.644. Bij E. V. zou de samenstelling zijn Rechts 23, Links 19. Zij is dit thans ook, zoodat Zeeland bij toeval in de lijn der E.V. is gekomen. I'trocht. Rechts 17.558. Links 12.590. Bij E.V. zou de samenstelling zijn 24 Rechts, 7 Rinkszij is thans 32 Rechts, 9 Links. G e 3 d e r 1 a n d. Rechts 34.168. Links 30.414. Samenstelling bij E.V. 33 Rechts, 29 Links. Thans 35 Rechts, 27 Links. O ver ijs el. Rechts 26.866. Links 21.209. Samenstelling bij E.V.26 Rechts, 21 Links; thans 23 Rechts, 24 Links. Drenthe. Rechts 5.001. Links 10.2-59. Bij E. V'. zou de samenstelling zijn: Rechts 11, Links 24; zij is thans 2 Rechts, 33 Linke. Friesland. Rechts 22.279, Links 24.941. Bij E.V. zou de verhouding zijn: Rechts 24, Links 26; zij is thans 20 Rechts, 30 Links. Groningen. Rechts 14.649. Links 23.422. Samenstelling bij E.V.17 Rechts, 28 Links; thans 4 Rechts, 41 Links. Het zijn dus zoo besluit hij al leen dc Staten van Zeeland, die een ge trouw beeld geven van de partijen, uit welke de leden zijn gekozen, terwijl Zuid- Hollanël en Gelderland dit zeer nabij ko men, evenwel eenigszins ten gunste van Rechte. Van de andere provinciën is de verhouding zeer onzuiver, in Utrecht ten gunste van Rechts en in Noord-Holland Overrfset, Drenthe, Friesland en Gronin gen ten gunste van Links. Zoo heeft Overijsel een Linksche meerderheid ter wijl het stemmencijfer van Rechts dat van Links met 5600 stemmen overtreft. Stemplicht, Geen der partijen kan voor stemplicht zijn. Ons volk is nu eenmaal geen volk om in een dwangbuis gestoken te worden. Dit heeft Thorbecke indertijd naar waar heid gezegd. toch zijn er, sedert de liberale staats man deze kloeke woorden sprak, al heel wat dwangmaatregelen in ons lieve land ingevoerd,- Het dwangbuis is ons volk reeds lang aangedaan, en nog steeds ver meerdert het aantal knoopen en knoops gaten om er het knellend kleedingstuk steeds nauwer mee toe te halen. Maar ook om practische redenen is stemplicht een maatregel om bang voor- te zijn. De partij die stemplicht doordrijft geeft -dei' tegenpartij' een wapen in de hand,- 01a haar bij de eerstvolgende stem- Door J. A. VAN NOPPEN, raaiend hoofd eener Chr. School. ff). ..Wie „juult" (schreit) daar! zoo Moe?" vraagt ze. -DlaS Idoet je broer,Jan, lief kind!" zegt Moedieir. „Ook niet julen" (niet schreien), zegt Jüeirtje met nadruk. Niemand moet over me bedroefd zijn, allen moeten blij) zijn,, want ik zoo geluk kig boa! Kinderen, -en wie dit ook leest, moest dat kind ons niet tot een heilige ja- loerschheid verwekken? Hetzelfde geluk, dat dit kind ten deel viel omdat zij' wist, dat voor haar ge nade nas en alzoo een eeuwige heer lijkheid haai- wachtte, is ook voor u weg gelegd, indien ge den Heiland maar zoekt, nu Hij! nogjlte vinden is, Hem aan roept nu Hiji nabij is". Mijn godvreozende grootmoeder van mijns Vaderszijde, op haar' sterfbed tot volle verzekerdheid des geloofs gekomen) bus er mee te wonden. De thuisblijvers, de onverschilligen, do ontevredenen, wien liet hetzelfde is wie regeert, wie hen „bijt", zullen met wrok in het hart ter stembus gaan en bun stem uitbrengen op den candiclaat der tegenpartij, omdat zij het de partij niet vergeven kunnen die hen uit hun rustige rust heeft wak ker gemaakt 0111 hen naar do stembus te drijven Bovendien hot kan nu eenmaal niet in 's lands belang zijn dat aan dergelijke „non-valeurs" (niels-waardigen) mee dc beschikking over 's lands aangelegenheden verleend wordt, -dat z-elfs in hunne han den dc beslissing wordt gelegd naar wel ken kant de meerderheid zal uitvallen. Ook is het de vraag of in ons heden- daagsch strafrecht een bepaling tegen het niet-gaan-stemmen wel passen zou. Wat maalt, om maar eens een ding te noemen, wat maalt do massa 0111 een berisping, om een voorwaardelijke veroordeeling. En wie er 0111 maalt, wie tegen den. romps lomp van een proces-verbaal opziet, zal allicht tor stembus opgaan, en blanco stemmen. Wil men stemplicht invoeren, opdat zoo mogelijk alle mannen (en vrouwen) die stemrecht hebben, daarvan gebruik ma ken, dan heffe men tevens 't geheim der stemming op, en bedreige straf ook tegen hot blanco stemmen. Wijt voor ons, die tegen stemplicht zijn, achten dit van zelf onnoodig. Doch wie er voor zijn, dienen te zorgen dat zij niet een halven maatregel nemen, maar een heelen. De Jonge Garde -- Verschenen is het eerste nummer van „De Jonge Garde", Weekblad voor Jongelieden van Christelijken Huize, on der redactie van M. van der Staal, met vaste medewerking van Johanna Bree- voort, F. Brouwer en L. Penning. Wat „De Jonge Garde" geven wil? in „een eerste woord" zegt de redac tie o.m. het volgende „Tal van verhalen, grimt en klein, zulten in onze kolommen straks een plaats vinden, en we zijn verheugd te kunnen mededeelen, dat o.m. Johanna Breovoort en L. Penning zich bereid hebben verklaard, hiervoor te zorgen. Dan zullen door P. Brouwer evenals de beide pas-genoemden \vélbekentl in den eersten tijd schetsen gegetveni worden, over de Hervorming, wat met het oog op 1917, het herdenkingsjaar dezer gezegende gebeurtenis, van niet weinig beteekenis kan zijn. Van 'deze drie medewerkers biedt ons eerste nummer reeds terstond een proeve aan, die o.i. veel-belovend voor de toe komst mag gerekend worden. Van „Jan Historicus" vervolgens is ook een bijdrage opgenomen. En het zal, zeer worden gewaardeerd, dat deze schrijver wil pogen, Gods groote daden, die in de geschiedenis van ons lanid openbaar zijn geworden, te "deen zien. Maar Iméér nog wil Di e Jonge Garde geven. Van (week 'tot welek zal een Kroniek worden opgenomen, dile ,zij liet dan ook in beknopten vorm de gebeurte nissen van het heden vermeldt. En als in deze Kroniek moiet worden verteld lv,an strijd, zal getracht' worden, aan onze 'jongelieden (een onbeivalngfen blik te; geven, 'op tal van vragten, opdat hun oordeel ook in dit opzicht verhelderd en hun blik^ verruimd mag worden. V\ e zwijgen nog van wat verder in zijnde ,zeide „Ik lig hier voor rekening van Koning Jezus En haai reeds vroeger overleden man sprak zijn geloofsvertrouwen uit met de woorden van Gezang 181 vers 1 „Hoe zal 't mijl dan, 0 dan eens zijn, „Als ik verlost van smart en pijh, „Ontwaak tot hooger waarde; „Dioor jgeene zonden meer misleid, „Ontheven van de sterflijkheid, „Niet meer de mensch van aarde. „Wees blij1 in mij; „Voel tot sterking „Ilier de werking Van dat leven, „Ziel! dat God u daar wil geven!" E11 mijn Vader, even voor gijn dood de oogen openslaande', hoorde ik nog zeg- zeggen: „Hoe zalig zal het daar wezen!" Zoo neemt God, zooals ik reeds zeicte, voor die Hem vreezen, eens alle vreteze des dood weg. is dit zoo bij) groote menschen, die een langen tijd van voorbereiding heb ben gehad en Gods Woord naarstig heb ben kunnen onderzoeken, des tó opmer kelijker is het, dat zulks evenzeer'plaats vindt bij' jonge kinderen, Waaruit duide lijk blijkt, dat het alleen Gods Geest is. die het iu het liarte wekt. ,het voornemen ligt: van prij'svraglen en wedstrijden; van foto's en tal van andere verrassingenwe will!® ook in di^ eerste nummier niet spreken over een plan, iom onze jongelieden door nog een anderen band dan dien van J 0 n gte G ar- d e-abonné te verbindlen Vijf mooie foto's, w.o. portretten van Prinses Juliana en Talma luisteren het nummer pp. We vertrouwen, dat d'c kleyne luyden, waarop het nieuwe blad aangewezen is, do redaciic niet alleen" zulten laten staan in haar sympathieke onderneming.. Haar pogingen 01x1 onze jeugd door middel van een populair tijdschrift op den Weg der revoluriebestrijding t'e leiden, mag in on ze (kringen wel zeer gewaardeerd worden Vandaar, dat we den hartgrondig® wensch uitspreken, dat teen, eenparig stre ven openbaar worde,- oiix dezen arbeid op welke wijfee dan ook, te steunen. Moge D'e Jonge Gar die in elk ge zin een recht hartelijke ontvangst te beurt vallen. Onze indruk omtrent het leerste num mer? 't Is fjisch geschreven, in alle arti kelen is dc juisfle toon aangeslagen. De druk is zeer goed; liet papier doet de foto's scherp uitkomen. Zeeuwsche Stemmen. LXXXl. Men vroeg mij dezer dagen, hoe ik tegenover de Padvinderij sta. Want, ziet u, pok in Zeeland neemt do beweging' hand o\er hand toe. Of ik dit 'bedenkelijk acht? Of ik bepaald tegenover 'de Pad vindersbeweging sta? Als een drinke broer tegenover een Geheelonthouders- vereeniging of als een stedeling tegenover een Agrarische Partij? Volstrekt niet, hoor! Dat ik gewoonlijk wat sceptisch ge zind ben, als 't dergelijke nieuwe cor poraties betreft, belet niet, dat mi'n oog- open genoeg is voor liet frisseho leven onder de PadvinJders. Toch is èr iets, dat ik zeggen moet. De bedenking ge zult bet straks zien geldt meer de jeugd-organisatie in 'taJgemeen, al's wel de Padvinders- beweging in 't bijzonder, en als ik waar schuwend mi'n vinger ojisteek, geldt dit noch 'i een noch 't ander, maar de oude re. Eerst eeu terugblik'. Honderd jaar terug, en nu, wat 'n reuzen verschil. Toen was 't'met het geestelijk leven over 't algemeen treurig gesteld. De zuivere prediking van Gods Woord werd bijna niet gehoord. De vromen waren verborgen als de zeven duizend, die hun knieën niet voor Baal hadden gebogen en die zelfs teloor den profeet Elia niet ontdekt waren. Maar nu. De zuivere prediking vau Gods Woord onder ieders bereik. Degelijk Onderwijs. Een ieder jaar toenemend aantal Chris telijke scholen. Christelijke Jomgelingsvereenigingen jongelioden-afdeelingenknapenvereemi- gingen, een studie-club hiervoor en een studie-club daarvoor. Kortom een groot aantal Christelijke Veroenigingen, wielke haar leden en teer lingen bekwamelijk toerusten voor het leven. Ons Mientje (b^eeft dan dien nacht op haar dringend verzoek alleen gelegen. Neen, toch niet alleen. Jezus, met Wien zij, in stil gebed gemeenschap oefende, was bij haar en toen zij tegen den mor gen ontsliep, beval Hij zijn lieve Enge len zeker, het yerloste zieltje over to brengen naar het Hemelsche Paradijs, waai-van .do bijl u welbekende kinder schrijver E. Gerdes in het heerlijk lied „p "Wanneer!" als in verrukking zingt: „O, hoe (Schoon! o, hoe schoon! „Klinkt der Eng'len harpentoon. „Had ik vleug'len, 'k vloog naar Boven, „Om mijn Heiland daar te loven, „Aan den voetbank van Gods troon. „Hoe zal 't zijn! Hoe zal 't .zijn. „Als 'k in Salem eens verschij'n. „In die stad met gouden tronen, „Heer, mijn God! bij U te wonen „Wat zal dat een vreugde zijn! „ParadijsParadijs „Uwe vrucht is Hemelspijs. „Onder uwe levensboomen „Zal 't niet zijn, alsof wij droomen „Rreng ons, Heer! in 't Paradijs Op den dag der begrafenis wierpen Vader, Moeder en broertjes nog een laat- f 1.W ,«.0S. Prijs der Advertentiën 2 1—5 regels 0.50, iedere regel meer 10 ct 3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend, Bij abonnement yoordeelige voorwaarden. Familieberichten van 110 regels ƒ1.-—s iedere regel meer 10 ct. Of ik dit soms "afkeur? Het zij verre. We kunnen voor alle opgewekt Ver- oenigingsleven niet dankbaar genoeg zijn. Ook dit hebben wij te aanvaarden als middel om God te kennen en te dienen Toch dreigt hier een gevaar. Ik wil 't niet overschatten, maar toch met nadruk er op wijzen,. Wat krijgen do ouders het gernakke- lijk! Ze zenden hun kinderen naar de Chr. school en de catechisatie. Hun jongens naar knapenvereoniging en jongelingsvereoniging. Wat wordt hun taak verlicht. Zij zeiven hebben haast niets anders te doen, dan voor wat voedsel jen wat deksel te zorgen. M'n waarschuwing is dus niet zoo zeer gericht tot de vereenigings-besluren, die immers .het werk der opvoeding in huis krachtig kunnen steunen, als wel tot de ouders, die gevaar loopen bij al deze uitnemende hulpmiddelen hun ouderlijke plichten te verwaarloozen. I11 het gezin toch wortelt het leven. School en veieeniging kunnen heer lijk bloeien. 't Zijn echter tak!kjan en bladeren, die verdorren als de wortel niet meer deugt. Denk daarom om den wortel. Om- het gezinsleven. Al de arbeid van school en vereeni- ging is onvruchtbaar als $le levens wortel in hot Christelijk gezin niet gaaf meer is. Daar komt me nu de Padvinderij met het verleidelijke aanbod: ik zal den jon gen onder mijn hoede nemen; ik yal hem lichamelijke .ontwikkeling geven, maar ook geestelijke spijzen. Ik zal er een „braaf" mensteh van maken, vrien delijk en voorkomend, hulpvaardig en ijverig, edel en ridderlijk. Ziet, dan zucht ik Wat krijgen de ouders het toch ge makkelijk KEES VAN DER MEER. Beknopt overzicht van den toestand. Van de m i 11 i oei ïcn- veld slagen iu het wes ten en liet oosten is ditmaal niet veel van belang mede te doelen. De Franschen namen slechts teen groep je huizen, verstrooiden (een vijandelijke verkenningsafdeeling lön "haalden een Dnitsch vliegtuig omlaag. De Engelschen wonnen „nog" eenlg terrein ten N. van Pozières, „ondanks den hardnekkigen tegenstand der Duitschers". Generaal Haig sleekt 'tnïet onder stoe len of banken, dat de Duitschers krach tige versterkingen kregen en heftigen te genstand bieden. Ten N. van Zeebragge schoten de Duitschers een Engelschen tweedekker neer. Dc machine daalde op het water en werd ingepikt. De Russische aanvallen op de grens van Galicië werken nog niet veel uit. De Italianen zijn meer mans op luet oogenblilc. Ze vechten mlet groote ver-1 woedhoid. Ze veroverden den Monte Ci- mone, terwijl naar het Noorden d® Al penjagers hun pogingen hernieuwden te gen den steilen slagboom1 van rotsteln, zich op 'meer dan 2000 meter hoogte ver heffende tusschen de toppen van Monte Chieaa en Monte Campigoi- ïlette. Onder het onophoudelijke vuur sten blik op-' het vredig gelaat van het kind, dat daar zolo rustig scheen te sla- Ren en zagten op als op het gelaat eens engels. .Moeder drukte nog .een kus op het voorhoofdje „Dag, lief kind!"- zegt Vader „Dag, lieve zus!" roepen de kin deren. Hoe gaarne zouden ze haar de lieve blauwe oogjes nog eenmaal hebben zien opendoen. Wat valt het toch zwaar, dat scheiden van een dierbaar pand! Maar de dragers wachtten, Mientjes en ge, houten kluis wordt gesloten en uit gedragen. Moeder blijft met eenige vrou welijke familieleden in huis, gelaten en wonderbaar getroost de bijzonderheden van dit sterfgeval herhalende, en nu en dan in stille gepeinzen verdiept over de zaligheid, die haar kind thans genoot} meer dan ooit inziende, hoe- noodig het is ook die verzekering des geloofs te kennen en de vermaning des Hoeren na te 'komen: „Laat de kinderkens tot Mij komen en verhindert ze niet, want der- zulken is het koninkrijk Gods." Vader en broertjes en enkele familie leden volgden de Lieve do.ode naar haar laatste rustplaats; maar zij treurden niet als zij', die geen hope hebben, want zij hadden nu zoo duidelijk gezien, „dat de dagen des menschen wel zijd als het gras der vijandelijke machinegeweren dron gen zij door drie rijen van prikkel draadversperringen en kwamen tot een( weinig beneden den bergkam, waar zij zich nestelden. De verhouding tusschen Italië col Duitschland schijnt niet meer zoo erg ge spannen te zijta. De Dnitsche pers vestigt or de aan dacht op1, dat de scherpe toon in de Ita- liaansche bladen tegeft Duitschland plot seling is verstomd. Enkele dagten geleden, spoorden ze de regeering aan Duitsch land den oorlog te verklaren, maar nu) reppen ze daarvan met geen woord meer. Het lijden der gewonden. Een soldaat, die in dc Mesopotami sche woestijn gewond was, beschrijft in de „Daily Mail" zijn lotgevallen. Hij; zegt o.a. „Ik tastte met mijn linkerhand, in mijn tuniek en voelde tot mijn verba zing daar warm bloed vloeien. Toen begreep ik pas', <lat ik gewond was ën tamelijk ernstig ook. Mijn koppel deed mij pijn, zoodat ik die uitdeel. Ik voelde met mijn jiand langs' mijn geheele lichaam <0111 de wond tc zoe ken, maar kon er geen vinden. D'e kogel was in mijn rug gedrongen en was achter mijn borstbeen blijven sto ken. Geleidelijk: werd de hevige pijn minder en ik gevoelde een niet onaan gename gevoelloosheid over mij komen. Het voortdurend geroep van .iemand die hevige .pijnen leed, bracht mij we der tot bewustzijn. De mcedoogenlooze zon brandde hoog uil de lucht op ons neer en ik gevoelde mij koortsigj en dorstig- Er riep iemand: „Haal de brancardiers." Vlak bij mijn hoofd lagen een veld- ïlesch, een koppelriem en een geweer." en ik herinner mij flauwtjes, dat aen Sikh eenigen tijd naast mij lag en toen- opstond en wegliep. Ik bracht langzaam mijn arm boven mijn hoofd, pakte de riem van mijn veldflesch en trok die naar mij toe. Met moeite liaalde ik (ie kurk eruit eu bracht ik de flesch naar mijn gezicht, zette de hals! tegen mijn lippen, maar ontdekte tot mijn steliriB, dat ik met de kracht had om de flesch op te lichten om te drinken. Tranen stroomden langs mijn wangen na twee of drie vergeefsche poging®, want ik had ergen dorst. Ik kong niet mieer, want mijn keel was1dróóg en, hard. Zoo lag ik naar het geed) en blauw van de lucht te staren, tót itó weder het bewustzijn verloor. Het gedreun onzer eigen kanonnen deed mij weder ontwaken en dat ge luid bemoedigde mij. „Daar zullen ze van lusten!" dacht ik met vreugde. Eeu uur lang duurde het vuur voort en daarna werd alles weer duister voor mij. Het begon reeds donker te worden, toen ik weder bij kwam. Een man stond vlak bij mij en tuurde over het veld in het rond. Iemand had, mij* zonnehelm Boven mijn gezicht geplaatst Hij kwam naar nHj toe. „Komen de brancardiers?" vroeg fa en hij zei mij, dat ik het eerst aan de beurt was. Kort daarop kwamen de brancardiers dan ook, die een draagbaar achten- tniij zetten. Ik leed veel pijn toen zij inii| daarop legden, want ik kon niet velen, dat iemand mij ergens aanraakte^ Ten slotte echter gelukte het toch en ikt lag nu op mijn linkerzijde. Ik geloof well, dat zij zoo voorzich- en .als een Jeedere bloem"., maai* „dai de goedertierenheid desl Heteiren in eeuwig heid is over die Hem vreezen." En ze ker rees in hun aller hart de wensch en de bede op: „Och, mocht ons eindgj ook eens zoo zalig wezen!" Sedert meer dan 30 jaren rust au het stoffelijk overschot vau Mientje op he| stille kerkhof yan Zoutelaiide. Hot klok gelui van den ouden kerktoren, dat 's Zondags de gemeente naar het bedehuis roepit, hoort zjj nfet meer, ook niet het geruisch der zee of het psalmgezang der gemeente, maar wat zij; wèl hoort is het getokkel pp' de gouden harpen der en gelen en het nieuwe lied der v'erlosten „Gijl hebt ons Gode gekocht met Uw bloed!" waarmede zij' instemt; zij ziet niet meer haar Vader, Moeder en broer tjes, noch den herder met zijn schaap jes op' den hoogen vliedberg, maar jyafi zij wèl ziet, is het gelaat des goeden Herders die Zijne lammeren in zijn schoot draagt en de zogenden zachtkens leidt: haar lieven Heiland en Zaligmaker, Dien zij hier zoo lief heeft gehad meer dan alles, wat haar op aarde dierbaar was en naar Wien zij zoo had verlangd. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1916 | | pagina 1