\o.
Woensdag 36 Juli 1916
30e Jaargang
„lil toi mi der linderto...."
alfvaars,
engstvsulen,
ierrieveuien,
Hengstveulen,
akkersknecht,
fidknecht
FEUILLETON.
De Groote Oorlog»
isrg.
H.L. vroege
en (Muizen)
s ijzeren Ploeg
inschrijving
SKNECHT.
Slagersknecht
7',30 12,—
8,30 12,-
8,30 11,30
8,30 11,30
in ruil met een
ij K. P. GESCHIERE
EOOE
c. J. WALRAVE te
KOQE
4RT, Meliskerke.
KOOP
Dostwatering bij Veere,
KOOP
IS te Grijpskerke.
KOOR
verloting
SE, Serooskerke. (W.)
erst, aan denNoord-
s in te zenden tot 29
aEBOÜM, Brigdamme.
gd
r weinig nachtarbeid,
bij L. WESTVEER,
Dinteloord (N. Brab.)
icht
LERUM, Vlissingen.
iagd een
e scheren.
het leeren vau haar-
ST, Langeviele K 313.
October
egen is met paarden
GESCHIERE te
Grijpskerke.
ïgen October
:MONSE, Biggekerke
ootdienst
DDELB.—ROTTERD
ggende plaatsen,
itus 1916.
;onderd des Zondags,
urm. 7.15, van Middel-
rdam voorm. 9.uur.
ootdienst
ROTTERDAM
tus 1916.
Dond. 17
Vrijd. 18
Zater. 19
Zond. 20
Maan. 21
Dins. 22
Woen23
Dond. 24
Vrijd. 25
Zater. 26
Zond. 27 -
Maan. 28
Dins. 29
Woen30
Dond. 31
8,30 11,30
6,- 1.-
8,30 11,30
8*30 12'—
8,30 12,—
8,30 11,30
8,30 11,30
8,30 11,30
8,30 11,30
etal achter den datuin
Zierikzeehet tweede
van Rotterdam.
)OTDIENST OP DE
-SCHELDE.
Hanswee rtVlake.
nadere aankondiging,
ijke tijd.
olijks i
naar Hansweert per
1, am. 1.3.45, 7.
ïaar Vlake per tram,;
1.30, 4.15, 7.30.
Hansweert per tram^
im. 2.40c, 5.45, 8.30.
naar Walzoorden per
.45b, nm. 3.c, 5.58,
m worden geen goe-
ird.
van trein 11,23 kan
totll.50 en wacht de
s ,)wacht de tram
irkttrein va* Goes en
de tram.
Uitgave va*
be Nanmil. Venn. LüCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
MN6E VORST STRAAT 210-
Bureau te Middelburg:
Fft 8» A F. P. D H iï IJ - L. BURG..
Drukkers:
otosterbaan 181 Lo Co'mtre - Goes.
VERSCHIJNT ELKEN WEhGC*A&
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post
Losse nummers
E V. en de Statsnstemba3.
Een inzender in Het C e n t r u m nam
de moeite na te gaan in hoever de partij
verhouding in dc Staten der verschillende
provinciën -zich wijzigen zou bij invoe
ring van Evenredige Vertegenwoordiging.
Hij heeft do stemmen der Chr. socialen j
en die van do Volkswilpartij in Hulst,
hij de Iinkscho geteld, die van deS.D.P.
bi) dio van de S. D. A. P. en bij onge
lijke stenmiencijfers op candidaten eener
zelfde partij in een district het gemid
delde daarvan genomen.
X o o r d-H o 11 a 11 d. Rechts 49.984.
Links '71.592.
Bij E. V. zou do samenstelling der Sta
ten dus zijn: Rechts 32, Links 45, De
samenstelling is thans: Rechts 22, Links
55
Zuid-Holland. Rechts 76.538. Links
75.828. Daar in Sliedrecht niet is ge-
slemd, wordt hot cijfer van Rechts gun
stiger. Bij E. V. zou de samenstelling zijn
42 Rechts, 40 Links; thans is zij 44
Rechts, 38 Links.
Zeeland. Rechts LG.205. Links 13.644.
Bij E. V. zou de samenstelling zijn Rechts
23, Links 19. Zij is dit thans ook, zoodat
Zeeland bij toeval in de lijn der E.V.
is gekomen.
I'trocht. Rechts 17.558. Links 12.590.
Bij E.V. zou de samenstelling zijn 24
Rechts, 7 Rinkszij is thans 32 Rechts,
9 Links.
G e 3 d e r 1 a n d. Rechts 34.168. Links
30.414. Samenstelling bij E.V. 33 Rechts,
29 Links. Thans 35 Rechts, 27 Links.
O ver ijs el. Rechts 26.866. Links
21.209. Samenstelling bij E.V.26 Rechts,
21 Links; thans 23 Rechts, 24 Links.
Drenthe. Rechts 5.001. Links 10.2-59.
Bij E. V'. zou de samenstelling zijn: Rechts
11, Links 24; zij is thans 2 Rechts, 33
Linke.
Friesland. Rechts 22.279, Links
24.941. Bij E.V. zou de verhouding zijn:
Rechts 24, Links 26; zij is thans 20
Rechts, 30 Links.
Groningen. Rechts 14.649. Links
23.422. Samenstelling bij E.V.17 Rechts,
28 Links; thans 4 Rechts, 41 Links.
Het zijn dus zoo besluit hij al
leen dc Staten van Zeeland, die een ge
trouw beeld geven van de partijen, uit
welke de leden zijn gekozen, terwijl Zuid-
Hollanël en Gelderland dit zeer nabij ko
men, evenwel eenigszins ten gunste van
Rechte. Van de andere provinciën is de
verhouding zeer onzuiver, in Utrecht ten
gunste van Rechts en in Noord-Holland
Overrfset, Drenthe, Friesland en Gronin
gen ten gunste van Links. Zoo heeft
Overijsel een Linksche meerderheid ter
wijl het stemmencijfer van Rechts dat
van Links met 5600 stemmen overtreft.
Stemplicht,
Geen der partijen kan voor stemplicht
zijn. Ons volk is nu eenmaal geen volk
om in een dwangbuis gestoken te worden.
Dit heeft Thorbecke indertijd naar waar
heid gezegd.
toch zijn er, sedert de liberale staats
man deze kloeke woorden sprak, al heel
wat dwangmaatregelen in ons lieve land
ingevoerd,- Het dwangbuis is ons volk
reeds lang aangedaan, en nog steeds ver
meerdert het aantal knoopen en knoops
gaten om er het knellend kleedingstuk
steeds nauwer mee toe te halen.
Maar ook om practische redenen is
stemplicht een maatregel om bang voor-
te zijn. De partij die stemplicht doordrijft
geeft -dei' tegenpartij' een wapen in de
hand,- 01a haar bij de eerstvolgende stem-
Door J. A. VAN NOPPEN,
raaiend hoofd eener Chr. School.
ff).
..Wie „juult" (schreit) daar! zoo Moe?"
vraagt ze.
-DlaS Idoet je broer,Jan, lief kind!" zegt
Moedieir.
„Ook niet julen" (niet schreien),
zegt Jüeirtje met nadruk.
Niemand moet over me bedroefd zijn,
allen moeten blij) zijn,, want ik zoo geluk
kig boa!
Kinderen, -en wie dit ook leest, moest
dat kind ons niet tot een heilige ja-
loerschheid verwekken?
Hetzelfde geluk, dat dit kind ten deel
viel omdat zij' wist, dat voor haar ge
nade nas en alzoo een eeuwige heer
lijkheid haai- wachtte, is ook voor u weg
gelegd, indien ge den Heiland maar
zoekt, nu Hij! nogjlte vinden is, Hem aan
roept nu Hiji nabij is".
Mijn godvreozende grootmoeder van
mijns Vaderszijde, op haar' sterfbed tot
volle verzekerdheid des geloofs gekomen)
bus er mee te wonden. De thuisblijvers,
de onverschilligen, do ontevredenen, wien
liet hetzelfde is wie regeert, wie hen
„bijt", zullen met wrok in het hart ter
stembus gaan en bun stem uitbrengen
op den candiclaat der tegenpartij, omdat
zij het de partij niet vergeven kunnen
die hen uit hun rustige rust heeft wak
ker gemaakt 0111 hen naar do stembus te
drijven
Bovendien hot kan nu eenmaal niet
in 's lands belang zijn dat aan dergelijke
„non-valeurs" (niels-waardigen) mee dc
beschikking over 's lands aangelegenheden
verleend wordt, -dat z-elfs in hunne han
den dc beslissing wordt gelegd naar wel
ken kant de meerderheid zal uitvallen.
Ook is het de vraag of in ons heden-
daagsch strafrecht een bepaling tegen het
niet-gaan-stemmen wel passen zou. Wat
maalt, om maar eens een ding te noemen,
wat maalt do massa 0111 een berisping,
om een voorwaardelijke veroordeeling. En
wie er 0111 maalt, wie tegen den. romps
lomp van een proces-verbaal opziet, zal
allicht tor stembus opgaan, en blanco
stemmen.
Wil men stemplicht invoeren, opdat zoo
mogelijk alle mannen (en vrouwen) die
stemrecht hebben, daarvan gebruik ma
ken, dan heffe men tevens 't geheim der
stemming op, en bedreige straf ook tegen
hot blanco stemmen.
Wijt voor ons, die tegen stemplicht
zijn, achten dit van zelf onnoodig. Doch
wie er voor zijn, dienen te zorgen dat
zij niet een halven maatregel nemen, maar
een heelen.
De Jonge Garde --
Verschenen is het eerste nummer van
„De Jonge Garde", Weekblad voor
Jongelieden van Christelijken Huize, on
der redactie van M. van der Staal, met
vaste medewerking van Johanna Bree-
voort, F. Brouwer en L. Penning.
Wat „De Jonge Garde" geven wil?
in „een eerste woord" zegt de redac
tie o.m. het volgende
„Tal van verhalen, grimt en klein,
zulten in onze kolommen straks een
plaats vinden, en we zijn verheugd te
kunnen mededeelen, dat o.m. Johanna
Breovoort en L. Penning zich bereid
hebben verklaard, hiervoor te zorgen.
Dan zullen door P. Brouwer evenals
de beide pas-genoemden \vélbekentl
in den eersten tijd schetsen gegetveni
worden, over de Hervorming, wat met
het oog op 1917, het herdenkingsjaar
dezer gezegende gebeurtenis, van niet
weinig beteekenis kan zijn.
Van 'deze drie medewerkers biedt ons
eerste nummer reeds terstond een proeve
aan, die o.i. veel-belovend voor de toe
komst mag gerekend worden.
Van „Jan Historicus" vervolgens is
ook een bijdrage opgenomen. En het zal,
zeer worden gewaardeerd, dat deze
schrijver wil pogen, Gods groote daden,
die in de geschiedenis van ons lanid
openbaar zijn geworden, te "deen zien.
Maar Iméér nog wil Di e Jonge Garde
geven.
Van (week 'tot welek zal een Kroniek
worden opgenomen, dile ,zij liet dan
ook in beknopten vorm de gebeurte
nissen van het heden vermeldt. En als
in deze Kroniek moiet worden verteld
lv,an strijd, zal getracht' worden, aan onze
'jongelieden (een onbeivalngfen blik te; geven,
'op tal van vragten, opdat hun oordeel
ook in dit opzicht verhelderd en hun
blik^ verruimd mag worden.
V\ e zwijgen nog van wat verder in
zijnde ,zeide
„Ik lig hier voor rekening van Koning
Jezus En haai reeds vroeger overleden
man sprak zijn geloofsvertrouwen uit met
de woorden van Gezang 181 vers 1
„Hoe zal 't mijl dan, 0 dan eens zijn,
„Als ik verlost van smart en pijh,
„Ontwaak tot hooger waarde;
„Dioor jgeene zonden meer misleid,
„Ontheven van de sterflijkheid,
„Niet meer de mensch van aarde.
„Wees blij1 in mij;
„Voel tot sterking
„Ilier de werking Van dat leven,
„Ziel! dat God u daar wil geven!"
E11 mijn Vader, even voor gijn dood
de oogen openslaande', hoorde ik nog zeg-
zeggen: „Hoe zalig zal het daar wezen!"
Zoo neemt God, zooals ik reeds zeicte,
voor die Hem vreezen, eens alle vreteze
des dood weg.
is dit zoo bij) groote menschen, die
een langen tijd van voorbereiding heb
ben gehad en Gods Woord naarstig heb
ben kunnen onderzoeken, des tó opmer
kelijker is het, dat zulks evenzeer'plaats
vindt bij' jonge kinderen, Waaruit duide
lijk blijkt, dat het alleen Gods Geest is.
die het iu het liarte wekt.
,het voornemen ligt: van prij'svraglen en
wedstrijden; van foto's en tal van andere
verrassingenwe will!® ook in di^
eerste nummier niet spreken over een
plan, iom onze jongelieden door nog een
anderen band dan dien van J 0 n gte G ar-
d e-abonné te verbindlen
Vijf mooie foto's, w.o. portretten van
Prinses Juliana en Talma luisteren het
nummer pp.
We vertrouwen, dat d'c kleyne luyden,
waarop het nieuwe blad aangewezen is,
do redaciic niet alleen" zulten laten staan
in haar sympathieke onderneming.. Haar
pogingen 01x1 onze jeugd door middel van
een populair tijdschrift op den Weg der
revoluriebestrijding t'e leiden, mag in on
ze (kringen wel zeer gewaardeerd worden
Vandaar, dat we den hartgrondig®
wensch uitspreken, dat teen, eenparig stre
ven openbaar worde,- oiix dezen arbeid
op welke wijfee dan ook, te steunen.
Moge D'e Jonge Gar die in elk ge
zin een recht hartelijke ontvangst te
beurt vallen.
Onze indruk omtrent het leerste num
mer?
't Is fjisch geschreven, in alle arti
kelen is dc juisfle toon aangeslagen. De
druk is zeer goed; liet papier doet de
foto's scherp uitkomen.
Zeeuwsche Stemmen.
LXXXl.
Men vroeg mij dezer dagen, hoe ik
tegenover de Padvinderij sta.
Want, ziet u, pok in Zeeland neemt
do beweging' hand o\er hand toe.
Of ik dit 'bedenkelijk acht?
Of ik bepaald tegenover 'de Pad
vindersbeweging sta? Als een drinke
broer tegenover een Geheelonthouders-
vereeniging of als een stedeling tegenover
een Agrarische Partij?
Volstrekt niet, hoor!
Dat ik gewoonlijk wat sceptisch ge
zind ben, als 't dergelijke nieuwe cor
poraties betreft, belet niet, dat mi'n oog-
open genoeg is voor liet frisseho leven
onder de PadvinJders.
Toch is èr iets, dat ik zeggen moet.
De bedenking ge zult bet straks
zien geldt meer de jeugd-organisatie
in 'taJgemeen, al's wel de Padvinders-
beweging in 't bijzonder, en als ik waar
schuwend mi'n vinger ojisteek, geldt dit
noch 'i een noch 't ander, maar de
oude re.
Eerst eeu terugblik'.
Honderd jaar terug, en nu, wat 'n
reuzen verschil.
Toen was 't'met het geestelijk leven
over 't algemeen treurig gesteld.
De zuivere prediking van Gods Woord
werd bijna niet gehoord.
De vromen waren verborgen als de
zeven duizend, die hun knieën niet voor
Baal hadden gebogen en die zelfs teloor
den profeet Elia niet ontdekt waren.
Maar nu.
De zuivere prediking vau Gods Woord
onder ieders bereik.
Degelijk Onderwijs.
Een ieder jaar toenemend aantal Chris
telijke scholen.
Christelijke Jomgelingsvereenigingen
jongelioden-afdeelingenknapenvereemi-
gingen, een studie-club hiervoor en een
studie-club daarvoor.
Kortom een groot aantal Christelijke
Veroenigingen, wielke haar leden en teer
lingen bekwamelijk toerusten voor het
leven.
Ons Mientje (b^eeft dan dien nacht op
haar dringend verzoek alleen gelegen.
Neen, toch niet alleen. Jezus, met Wien
zij, in stil gebed gemeenschap oefende,
was bij haar en toen zij tegen den mor
gen ontsliep, beval Hij zijn lieve Enge
len zeker, het yerloste zieltje over to
brengen naar het Hemelsche Paradijs,
waai-van .do bijl u welbekende kinder
schrijver E. Gerdes in het heerlijk lied
„p "Wanneer!" als in verrukking zingt:
„O, hoe (Schoon! o, hoe schoon!
„Klinkt der Eng'len harpentoon.
„Had ik vleug'len, 'k vloog naar Boven,
„Om mijn Heiland daar te loven,
„Aan den voetbank van Gods troon.
„Hoe zal 't zijn! Hoe zal 't .zijn.
„Als 'k in Salem eens verschij'n.
„In die stad met gouden tronen,
„Heer, mijn God! bij U te wonen
„Wat zal dat een vreugde zijn!
„ParadijsParadijs
„Uwe vrucht is Hemelspijs.
„Onder uwe levensboomen
„Zal 't niet zijn, alsof wij droomen
„Rreng ons, Heer! in 't Paradijs
Op den dag der begrafenis wierpen
Vader, Moeder en broertjes nog een laat-
f 1.W
,«.0S.
Prijs der Advertentiën 2
1—5 regels 0.50, iedere regel meer 10 ct
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend,
Bij abonnement yoordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels ƒ1.-—s
iedere regel meer 10 ct.
Of ik dit soms "afkeur?
Het zij verre.
We kunnen voor alle opgewekt Ver-
oenigingsleven niet dankbaar genoeg zijn.
Ook dit hebben wij te aanvaarden
als middel om God te kennen en te
dienen
Toch dreigt hier een gevaar.
Ik wil 't niet overschatten, maar toch
met nadruk er op wijzen,.
Wat krijgen do ouders het gernakke-
lijk!
Ze zenden hun kinderen naar de
Chr. school en de catechisatie.
Hun jongens naar knapenvereoniging
en jongelingsvereoniging.
Wat wordt hun taak verlicht. Zij
zeiven hebben haast niets anders te doen,
dan voor wat voedsel jen wat deksel
te zorgen.
M'n waarschuwing is dus niet zoo
zeer gericht tot de vereenigings-besluren,
die immers .het werk der opvoeding in
huis krachtig kunnen steunen, als wel
tot de ouders, die gevaar loopen bij
al deze uitnemende hulpmiddelen hun
ouderlijke plichten te verwaarloozen.
I11 het gezin toch wortelt het leven.
School en veieeniging kunnen heer
lijk bloeien.
't Zijn echter tak!kjan en bladeren, die
verdorren als de wortel niet meer deugt.
Denk daarom om den wortel.
Om- het gezinsleven.
Al de arbeid van school en vereeni-
ging is onvruchtbaar als $le levens
wortel in hot Christelijk gezin niet
gaaf meer is.
Daar komt me nu de Padvinderij met
het verleidelijke aanbod: ik zal den jon
gen onder mijn hoede nemen; ik yal
hem lichamelijke .ontwikkeling geven,
maar ook geestelijke spijzen. Ik zal er
een „braaf" mensteh van maken, vrien
delijk en voorkomend, hulpvaardig en
ijverig, edel en ridderlijk.
Ziet, dan zucht ik
Wat krijgen de ouders het toch ge
makkelijk
KEES VAN DER MEER.
Beknopt overzicht van den toestand.
Van de m i 11 i oei ïcn- veld slagen iu het wes
ten en liet oosten is ditmaal niet veel
van belang mede te doelen.
De Franschen namen slechts teen groep
je huizen, verstrooiden (een vijandelijke
verkenningsafdeeling lön "haalden een
Dnitsch vliegtuig omlaag.
De Engelschen wonnen „nog" eenlg
terrein ten N. van Pozières, „ondanks den
hardnekkigen tegenstand der Duitschers".
Generaal Haig sleekt 'tnïet onder stoe
len of banken, dat de Duitschers krach
tige versterkingen kregen en heftigen te
genstand bieden.
Ten N. van Zeebragge schoten de
Duitschers een Engelschen tweedekker
neer.
Dc machine daalde op het water en
werd ingepikt.
De Russische aanvallen op de grens
van Galicië werken nog niet veel uit.
De Italianen zijn meer mans op luet
oogenblilc. Ze vechten mlet groote ver-1
woedhoid. Ze veroverden den Monte Ci-
mone, terwijl naar het Noorden d® Al
penjagers hun pogingen hernieuwden te
gen den steilen slagboom1 van rotsteln, zich
op 'meer dan 2000 meter hoogte ver
heffende tusschen de toppen van
Monte Chieaa en Monte Campigoi-
ïlette. Onder het onophoudelijke vuur
sten blik op-' het vredig gelaat van het
kind, dat daar zolo rustig scheen te sla-
Ren en zagten op als op het gelaat eens
engels. .Moeder drukte nog .een kus op
het voorhoofdje „Dag, lief kind!"- zegt
Vader „Dag, lieve zus!" roepen de kin
deren. Hoe gaarne zouden ze haar de
lieve blauwe oogjes nog eenmaal hebben
zien opendoen. Wat valt het toch zwaar,
dat scheiden van een dierbaar pand!
Maar de dragers wachtten, Mientjes en
ge, houten kluis wordt gesloten en uit
gedragen. Moeder blijft met eenige vrou
welijke familieleden in huis, gelaten en
wonderbaar getroost de bijzonderheden
van dit sterfgeval herhalende, en nu en
dan in stille gepeinzen verdiept over de
zaligheid, die haar kind thans genoot}
meer dan ooit inziende, hoe- noodig het
is ook die verzekering des geloofs te
kennen en de vermaning des Hoeren na
te 'komen: „Laat de kinderkens tot Mij
komen en verhindert ze niet, want der-
zulken is het koninkrijk Gods."
Vader en broertjes en enkele familie
leden volgden de Lieve do.ode naar haar
laatste rustplaats; maar zij treurden niet
als zij', die geen hope hebben, want zij
hadden nu zoo duidelijk gezien, „dat de
dagen des menschen wel zijd als het gras
der vijandelijke machinegeweren dron
gen zij door drie rijen van prikkel
draadversperringen en kwamen tot een(
weinig beneden den bergkam, waar zij
zich nestelden.
De verhouding tusschen Italië col
Duitschland schijnt niet meer zoo erg ge
spannen te zijta.
De Dnitsche pers vestigt or de aan
dacht op1, dat de scherpe toon in de Ita-
liaansche bladen tegeft Duitschland plot
seling is verstomd. Enkele dagten geleden,
spoorden ze de regeering aan Duitsch
land den oorlog te verklaren, maar nu)
reppen ze daarvan met geen woord meer.
Het lijden der gewonden.
Een soldaat, die in dc Mesopotami
sche woestijn gewond was, beschrijft
in de „Daily Mail" zijn lotgevallen. Hij;
zegt o.a.
„Ik tastte met mijn linkerhand, in
mijn tuniek en voelde tot mijn verba
zing daar warm bloed vloeien. Toen
begreep ik pas', <lat ik gewond was ën
tamelijk ernstig ook. Mijn koppel deed
mij pijn, zoodat ik die uitdeel.
Ik voelde met mijn jiand langs' mijn
geheele lichaam <0111 de wond tc zoe
ken, maar kon er geen vinden. D'e
kogel was in mijn rug gedrongen en
was achter mijn borstbeen blijven sto
ken. Geleidelijk: werd de hevige pijn
minder en ik gevoelde een niet onaan
gename gevoelloosheid over mij komen.
Het voortdurend geroep van .iemand
die hevige .pijnen leed, bracht mij we
der tot bewustzijn. De mcedoogenlooze
zon brandde hoog uil de lucht op
ons neer en ik gevoelde mij koortsigj
en dorstig- Er riep iemand: „Haal de
brancardiers."
Vlak bij mijn hoofd lagen een veld-
ïlesch, een koppelriem en een geweer."
en ik herinner mij flauwtjes, dat aen
Sikh eenigen tijd naast mij lag en toen-
opstond en wegliep. Ik bracht langzaam
mijn arm boven mijn hoofd, pakte de
riem van mijn veldflesch en trok die
naar mij toe. Met moeite liaalde ik (ie
kurk eruit eu bracht ik de flesch naar
mijn gezicht, zette de hals! tegen mijn
lippen, maar ontdekte tot mijn steliriB,
dat ik met de kracht had om de flesch
op te lichten om te drinken.
Tranen stroomden langs mijn wangen
na twee of drie vergeefsche poging®,
want ik had ergen dorst. Ik kong niet
mieer, want mijn keel was1dróóg en,
hard. Zoo lag ik naar het geed) en
blauw van de lucht te staren, tót itó
weder het bewustzijn verloor.
Het gedreun onzer eigen kanonnen
deed mij weder ontwaken en dat ge
luid bemoedigde mij. „Daar zullen ze
van lusten!" dacht ik met vreugde.
Eeu uur lang duurde het vuur voort
en daarna werd alles weer duister
voor mij.
Het begon reeds donker te worden,
toen ik weder bij kwam. Een man
stond vlak bij mij en tuurde over het
veld in het rond. Iemand had, mij*
zonnehelm Boven mijn gezicht geplaatst
Hij kwam naar nHj toe.
„Komen de brancardiers?" vroeg fa
en hij zei mij, dat ik het eerst aan
de beurt was.
Kort daarop kwamen de brancardiers
dan ook, die een draagbaar achten- tniij
zetten. Ik leed veel pijn toen zij inii|
daarop legden, want ik kon niet velen,
dat iemand mij ergens aanraakte^ Ten
slotte echter gelukte het toch en ikt
lag nu op mijn linkerzijde.
Ik geloof well, dat zij zoo voorzich-
en .als een Jeedere bloem"., maai* „dai
de goedertierenheid desl Heteiren in eeuwig
heid is over die Hem vreezen." En ze
ker rees in hun aller hart de wensch
en de bede op: „Och, mocht ons eindgj
ook eens zoo zalig wezen!"
Sedert meer dan 30 jaren rust au het
stoffelijk overschot vau Mientje op he|
stille kerkhof yan Zoutelaiide. Hot klok
gelui van den ouden kerktoren, dat 's
Zondags de gemeente naar het bedehuis
roepit, hoort zjj nfet meer, ook niet het
geruisch der zee of het psalmgezang der
gemeente, maar wat zij; wèl hoort is het
getokkel pp' de gouden harpen der en
gelen en het nieuwe lied der v'erlosten
„Gijl hebt ons Gode gekocht met Uw
bloed!" waarmede zij' instemt; zij ziet
niet meer haar Vader, Moeder en broer
tjes, noch den herder met zijn schaap
jes op' den hoogen vliedberg, maar jyafi
zij wèl ziet, is het gelaat des goeden
Herders die Zijne lammeren in zijn schoot
draagt en de zogenden zachtkens leidt:
haar lieven Heiland en Zaligmaker, Dien
zij hier zoo lief heeft gehad meer dan
alles, wat haar op aarde dierbaar was
en naar Wien zij zoo had verlangd.
(Wordt vervolgd.)