No. 351
Dinsdag 35 Juli ISM
80e Jaargang
FEUILLETON.
Jij dsn «ui lier KiiÉta..,."
De Qroete Oorlog*
Uitgave vaH
de Naarnl. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 210.
Bureau te Middelburg:
{FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG.
Drukkers:
"tevterbaan Le Cointre - Goes.
ve Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs s
Per 8 maanden fr. p. postfASf-
Losse nummers
Prijs der Advert en tlën
i5 regels f 0.50, iedere regel meer II ct
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekamd
Bij abonnement voordeelige voorwaaria»
Familieberichten van 110 regels fi.
iedere regel meer 10 ct.
Toegenaderd.
De Commissie van Rapporteurs over
de Distributienet is er in geslaagd den
minister te overtuigen dat het ontwerp
verbeterd moet worden, alvorens in open
bare behandeling te komen. De minister
heeft op twee punten toegegeven.
Hij zal de weistandsgrens laten vallen.
Dat haalt den gemeenteadministratie' veel
werk uit. Het voedsel zal nu voor alle
ingezetenen worden verkrijgbaar gesteld.
Hetwelk gevoeglijk kan, want de uitge
zonderden waren in de meeste gemeenten'
weinige of geen.
Hij zal met zijn ambtgenoot van finan
ciën raadplegen over verlaging van hot
aandeel der gemeenten in de kosten. Dat
„één vierde" is te hoog en onbillijk. Dc
gemeenten moeten onder verzwarende
omstandigheden zorgen voor voldoenden
goedkoopen aanvoer, en worden daarbij
nog gestraft voor het verlies. In kleine
gemeenten met heelemaal een arbeiders
bevolking bcteekont een zoodanige straf
een bankroet je.
Hij zal ook voor den verkoop der wa
ren maximumprijzen stellen, doch de ge
meenten mogen hier wel beneden gaan.
Dit. is een uitnemende consessie. De ge
meenten kunnen nu rekening houden met
de draagkracht der ingezetenen.
Hij heeft de verplichting der gemeenten
om voor voldoende voorraden te zorgen,
zoodanig gewijzigd, dat de Rijksregeering
de levensmiddelen en brandstoffen ter be
.schikking stelt van de gemeenten. Zij
neemt derhalve de verantwoordelijkheid
over, Laat dit den gemeenten nu wel
'zijn. De moeilijkheid zal er niet te min
der groot om zijn. Want de landbouw,
van welken alles komen moet, is er ook
nog. En wat zullen regeerings-decreten
haten, wanneer de kunstmest ontbreekt,
om tot een intensieve bewerking van den
grond en een uitvoerbaren maximum-prijs
te .geraken?
In ieder geval; na deze verbeteringen*
en toezeggingen schijnt ons aanneming
van de distributiewet hoogst gewenscht.
e
Evenredig.
Friesch Dagblad heeft uitgere
kend dat de sociaal democraten, dank
zij den h.un door de vrijzinnigen gebo
den steun, thans in Frieslands Staten
sterker vertegenwoordigd zijn, dan zij naar
evenredigheid verdienen.
Van de 48450 stemmen toch, die zij
in Friesland uitbrachten, hebben zij, als
we hun in elk district den hoogsten man
geven en hun in Franeker de helft der
linksche stemmen toekennen, er 13560
naar zich toe gehaald; in 1913 bedroeg
dat 13638.
Zij zouden derhalve aanspraak kunnen
maken op elf of twaalf leden in de Sta
ten, doch zie, zij hebben er twintig.
Niet minder sterk is het staaltje uit
deMaasstad.
Ter loops zij hier herinnerd, dat in
de vijf gezamenlijke districten van Rot
terdam in 1913 nog ruim 14 duizend
stemmen werden uitgebracht op de vrij
zinnige candidaten, en thans slechts 9i/4
duizend. De zetels, die zij daar nog be
hielden, danken z'ij dan ook aan der so
cialisten steun. In I haalde Rechts 44*20
stemmen en verkreeg geen enkelen zetel;
terwijl links met 4980 stemmen er twee
won. In II haalde Rechts 5906 stemmen,
links 5941, Links wón een lid, Rechts
nul. In III waar het 1900 tegen 2200
stond, was 'tevenzoo. In IV verkreeg
Links met 8970 stemmen een lid, Rechts
Door J. A. VAN NOPPEN,
rustend hoofd eener Chr. School.
5)
De ongesteldheid nam (echter toe; de
l klokter wordt ontboden, idie de zijhs in-
ziens noodige middelen vterstïekt, maar
I het kind .zegt; Moedertje, het za.1 niet
helpen, ik zal aan deze ziekte sterven".
Stelt u Voor, kinderen, de verwondering
L I en de ontsteltenis der moeder.
Verwondering, over de kalmte en be
ft sliste wijze, waarop' een zoo jeugdig kind
ft van haar Idood sprak; ontsteltenis, omdat
ft ze vreesde, dat h,et kind wel eens gelijk
p*® hebben.
lleenende zegt ze; „Neen, lief kind,
hij ons blijven; we zouden allen
?00 bedroefd zijn, je te moeten missen,
je moedertje zou geen leven meer „heb
ben. Och kom! stel die stervensgedach
ten rut je hoofdje, met Gods hulp zal
dokter je weer wel heter maken, neem
maar trouw je medicij'ntjes in".
Nu, aan dit laatste wilde Mientje ook
gaarne voldoen, maar zegt: „Ligv© moe
der, de dokter kan me niet beter ma-
met 7095 geen enkele. In V won Links
twee zetels met 3087 stemmen, terwijl
Rechts met 2934 stemmen nul op zijn
poging kreeg.
Totaal 25Ó00 stemmen, Links 9 stem
men; 22000 stemmen, Rechts geen en
kele stem gewonnen in de Staten.
Eenzelfde opmerking geldt natuurlijk,
maar dan „omgekeerd, wanneer wij Goes
en Middelburg beschouwen.
In dit alles ligt ge ree de aanleiding om
mede aan te dringen op evenredige- ver
tegen woor diging
Beknopt overzicht van den toestand.
Heden, twee jaar geleden, stonden we
aan den vooravond van den noodlot-
tigen wereldkrijg.
Op 25 Juli 1914 deed Oostenrijk
weten, dat het antwoord van Servië
op de O.H. nota onvoldoende geacht
werd.
De gezanten maakten zich uit de
voeten. En de Staten bereidden zich
ton oorlog.
Een paar dagen later was de reu-
zenworsteling reeds begonnen.
Wie had kunnen vermoeden, dat we
over 2 jaren nog in die ellende zouden
zitten, een ellende als waarvan niemand
ooit beeft kunnen droomen?
Heel Europa dreunt ónder de slagen,
die de hand van Mars het toebrengt.
En nog is bet. einde niet te voor
zien. i
Wel heeft men opgemerkt, dat de
jongste offensieve beweging der geal
lieerden bet begin van het einde moest
Izijn en dat hiermede de laatste wors
teling op leven en dood ingezet was,
doch alle teekenien wijzen er op, dat
bet slotprooes niet binnen een paar
dagen zal zijn afgoloopen.
Gaat de berichten van de slagvelden
maar na.
Als een groote overwinning wordt nu
van Duitsche zijde bet verloop gevierd,
dat de geweldige slag aan de Somme
gehad heeft.
De overwinning bestaat dan-daarin, dat
de Somme-dag zijn crisis-punt te boven
zijb zou, daar de tweede sterke ban val van
Franschen en Engelschen, met 'g'rooter in
zet van manschappen en, materieel onder
nomen idan bij den eersten aanval, tot
een 6,jammerlijk klein resultaat" gevoerd
zou hebben.
Een zuiver negatieve overwinning dus.
waarvan (wij' de beteekenisaeeds daardoor
aangaven, dat de Duitschers tot dusver
aan jde dreigende gevolgen hebben weten
te ontkomen van 't' algemeene groote en
tente-offensief door zulke versterkingen
naar ;de Somme te sturen, dat daar de
aanvallers op1 het kritieke oogenblik kon
den worden tegengehouden, zonder dat
zij een ander punt van het front gevaar
lijk van troepen behoefden te ontblootten.
De Franschen gaan natuurlijk niet ac-
cooixl met deze voorstelling.
Toch valt niet te 'ontkennen, dat er Oen
toenemend succesvol verzet van de Duit
schers te constateeïen valt.
En dat beteekent toch' een aangroeiend
negatief succes.
De Entente-troepen zouden niet door
woorden, maar door daden ,,de overwin
ning der Duitschers" moeten tegenspre
ken. Tot nog jtoe hebben ze dat niet ge
daan.
De Engelschen rusten piet.
ken, ik zal Spoedig sterven, dat wteet ik,
maar wees daarover niet bedroefd, ik
zoo gelukkig ben, voor Mien ge
nade is".
Zooals te begrijpen is, steeg de ver
wondering der moeder .ovter dit antwoord
nog liooger. Hoe! haar kind kou lezen,
noch schrijven, had nooit eenige school
bezocht, kon wegens haai* jeugd zich no<*
slechts gebrekkig uitdrukken, van waar
dan die Verstandige woorden, die volle
zekerheid des gteloofs
Zij had hare kinderen^ wel eerbiedig de
handjes leeren vouwen enpde oogjes slui
ten, als er aan tafel weid gebeden; Maatje
had ook wel zoet stil gezeten, als er
uit den Bijbel werkgelezen, doch zoo
als z!jj: later mijn moeder mededeelde
bijzonder met het kind over de belan
gen der onsterfelijke ziel had zij nooit
gesproken, gelijk zoo menige andere moe
der hierin helaas! ook vaak maar al te
zeer te kort komt en nu kwam haar
deze vierjarige kleine beschamen met de
kennis, dat er voor haar jenade was
en een hemelschei blijdschap1 hierovei* haar
hartje vervulde
De moeder stond hiervan te zien, het
'terecht als een wonder aanmerkende. Ze
weende, maar nog meer' van aandoening,
'dan van droefheid. Zij noch haar mam.
Er wordt nog verwoed gevochten op
het Eugelsch-Buitsche front.
Toch klinkt een mattere toon u tegen
in het Engelsche communiqué, ook al
meldt het, dat ecu gedeelte van het dorp;
Pozières oen zeer begeerd plekske, in
Engelsche handen is.
„Op de gevechten van Zondag volgde
een nacht van betrekkelijke kalmte", zegt
het Engelsche stafbericlit.
„En nu komt het de herhaalde
tegenaanvallen van den vijand braehten
hun geen voordeel".
Ook 'bij Pozières was de verdediging
van den vijand „hardnekkig".
't Is dus nog zeer de vraag of gene
raal Haig* een eindbeslissing zal weten
te forceeren en of hier door de Entente
een vrede zal kunnen worden bedohgbn,
die iets waard zal zijn voor haar.
Uit Wolhynië en Galicië niet veel
nieuws.
Op het Noordelijk deel van het Ooste
lijk front vallen de Russen in de streek
wan Riga. met toenemende; 'hevigheid aan.
Een der jongste Duitsche tegteïberichten
geeft verschillende bijzonderheden over
de uiterste verwoedheid van de Russi
sche massa-aanvallen op Zaterdag, die
echter alle afgeslagen móetenzijn, maar
toch ongetwijfeld door hun hevigheid ten
minste het negatieve resultaat bereikt zul
len hebben, dat de Duitschers daardoor
gebonden zijn.
Van Russische zijde is men over dez'e
gevechten zeer lakoniek en spreekt van
„verscheidene schermutslelingen", waarbij
de Russische Hoepen „op verscheiden©
punten vijandelijke werken van de ©etste
linie binnendrongenhet in 't midden
latend, of zij die ook bezet gehouden
hebben.
Intusschen kan de kracht, die de Rus
sen hier ontwikkelen, en waarop van
Duitsche zijde met zooveel nadruk ge
wezen wordt, tot verrassingen leiden.
Tenzij* Hindenburg op alle mogelijkheden
voldoende voorbereid is.
De Russische minister .van buitenland-
sche zaken Sasonoff is afgetreden ten ver
vangen door Stueïmer.
Men beweert, dat zijn val te wijten is
aan de door hem gevolgde Dalkan-poli
tiek en de overeenkomst met Japan. Het
wekt verbazing, dat Sasonoff, nadat zijn
Balkan-politick op een fiasco was uitge-
loopen, in zijn ambt kon blijven gehand-
•haafd, maar dat het mislukken van de
Oost-Aziatische ptolitiek, hetgeen toch van
minder belang .genoemd kan worden, vol
doende aanleiding oplevende voor1 zijn af
treden. Het is mogelijk; dat de meenings-
verschillen met Zweden en Roemenië ten
slotte de schaal hebben doen overslaan.
Een Duitsche soldatenbrief.
Een treffende uiting van vastberaden
heid en vaderlandsliefde is te vinden in
een brief van een Duitschen soldaat, die
door de „Frankfurter Zeitung" onder het
opschrift: „Wat is in dit oogenblik Duit
sche plicht?" wordt gepubliceerd
Allen 'moeten meestrijden, allen. Iedere
schijnheilige, moedelooze gedachte is nu
verraad, leder woord van klacht, van ont
moediging is een misdaad, begaan aan
onze vaders, zonen, broeders. Toon uw
grootheid, Duitsch Volk! Doe met klein
zielig getwist het groote geheel, het le-
vfen en de toekomst van iederen landge
noot geen gevaar loopen. De een di'agte
den last van den ander; de een steunte,
sterke (den ander; zwïjge' 'ieder kleinzielig
getwist. Het is nu de 'tijd niet, om .on
der elkaar te redetwisten, het is de tijd
w
'die het in dezen zeker voor zich zeiven
nog piet verder hadden kunnen brengen,
'dan tot -een hopen en wenschen, hadden
zulks niet aan het kind geopenbaard,
maar alleen ide Vader, .die in de hemelen
is. Dit zag zij zeer duidelijk in.
Lieve kinderen, gij weet.zieker ook wel,
wat het woord genade en de groote
zaak, (die Mientje daarmede' bedóelde, bc-
leekent Voor wie het onder u nog niet
recht duidelijk is, zal ik trachten het in
bevattelijke bewoordingen evten op. te hel
deren.
Genade 'beteekent in, het .algemeen kwijt
schelding van straf. Als iemand eenige
misdaad begaan heeft en deswlege door
den rechter veroordeeld wordt, dan kan
hij bij het hoofd van het land, dat bij
;óns tie Koningin is, een verzoek om gra
tie otf genade indienen.
Wordt dat verzoek ingewilligd, dan is
de straf kwijtgescholden en de veroor
deelde treedt weer in zij'n volkomen rech
ten als burger. Zoo'n begenadiging ontving!
bijv. de Schenker, 'die weter bij koning
Farao in zijn ambt werd hersteld. Nu
zijn wij allen zondaren, overtreders van
Gods 'geboden en hebben daarom elke
weldaad Van God verbeurd en aldus ook
het eeuwige leden. Maar nu is God nog
zoo goed. de mensehen in dit levten, den
om vast-aaneengesloten stand te houden.
Het is ook de tijd, om vast besloten
verheugd afstand te doen van het laatste
overblijfsel van genoegen, ja zelfs vap
de lust "tot genietingen. Wie zou zich
daaraan kunnen overgeven, wanneer hij
er bij denken; moetIn deze zelfde! stonde
biedt Re bloom van het Duitsche volk,
zoowel de man jji de kracht van zijn
leven als de ontluikende (jeugd, het hoofd
aan den hagel van ijzer van de Engel
sche, Russische, Afrikaansehe" horden?
Het gaat om alles!
Omhoog ide harten! De lijd is van ijzer
en onverbiddelijk drukt hij óp volkeren
en menschen. Wie niet op zijde gewor
pen wil worden, rape zijn beste krachten
tezamen, opdat hij deel kau nemen aan
het Heden, waarin de macht van den
Duitschen geest als nooit tevoren in de
Duitsche geschiedenis zich wereld-bedwin
gend open baart".
Als alle Duitsche soldalen aan het Wes-
terfront in deze gemoedsstemming ver-
kecren, zullen de Engelschen en Fran
schen een zwaren arbeid te verrichten
hebben, wanneer zij hun offensief willen
doorzetten.
Het lijden der paarden.
Niet alleen de menschen, ook de die-
i*en hebben schrikkelijk vieel van de
oorlogsellende te lijden.
Van een journalist in hel, üosten-
rijkseh-Hongaarsche Hoofdkwartier lazen
wij dienaangaande de volgente treffende
schets
„De straatweg naar Delatiju slingerde
zich ter halver hoogte langs de ber
gen; diep onder hen loopt de Pruth.
De rivier, de straatweg, de colonnes,
alles is in voortdurende beweging.
Het hoeft dag en nacht door geregend.
Mau en paard waden tot de enkels in
den grijzen modder en zijn zoo gewoon
aan de nattigheid, dat zij zich den
hemel slechts onzichtbaar door regen
stralen denken kunnen. De mannen zin
gen zingen nog tijdens den .stort
vloed, maar de paarden liggen afgemat
in hun tuig, en vele dieren vallen neer-
De bestuurders, die zich meer met hen
dan met zich zelf bemoeien, kunnen
daar niets tegen doen.
Doode paarden legt men in de groe
ven langs den weg: zij worden dan
hegraven. Eenige cadavers strekken alle
vier de pooten uit, als hobbelpaarden,
die hun houten onderstel hebben ver
loren. Andere zijn door gas opgeblazen
als een ballon.
De zieke paarden drijft men in troep
jes naar het dichtstbijzijnde hospitaal
voor paarden. Zij hebben in 'den nek
bloedende etterwonden en hun ribben,
kan men tellen. Eén blijft achter en
zakt ineen. Het. heeft groote helder©
zwaarmoedige oogen. Een gendarme^ gunt
hem het genadeschot. Donkerrood bloed
stroomt uit zijn muil en neusgaten; het
spant zich vruchteloos in, om den
kop op te heffen, en legt zich sidde
rend neer - terwijl een donkere slüier
zich over 'de brekende oogen legt. Da
delijk springt 'een huzaar als een roof
dier op zijn nek, boort zijn mes in het
doode lijf en begint het van zijn vet
te ontdoen. Want leer is een kostbaar
iets geworden. Intusschen rollen de wa
gens verder.
Bij het opkomen van den nacht, staat
de trein stil: een wagen is omgevallen.
Het knarsen der wielen sterft naar ach
teren weg. Stemmen klinken over de
rivier, als door de holle hand geroepen.
een meer, den and'ei* minder, nog met
vele voorrechten te beweldadigen, „nis
daar zijn; leven en gezondheid, voedsel,
kleedingi, (deksel, reglen en zonneschijn,
ouders en onderwijzers en bovenal de
Verkondiging van het Evangelie. Dit doet
God, lopüat men Hem, 'zou zoeken en die
nen, dat wil zeggen zich van ganscher
harte tot Hem beheeren. Doen de men
schen (dat niet, dan houden al die voor
rechten op bij hun dood en treedt voor
hen een eeuwig naberouw in.
Daarom is ex nog meer noodig dan
het genieten van de algeineiene voorrech
ten, die God ons op aarde schenkt.
'We moeten -ook de verzekering .hebben
en 'gelooven, dat God ons om Jezus wil
al onze schuld en misdaden vergeten heeft
ten dan voor die groote verlossing recht
dankbaar zijn. Dani is men niet bang'.meer
voor Idood en graf en men verheugt zich
in het gezicht der eeuwige heerlijkheid.
Dat is b ij1 zonder© genade en van
die genade dan sprak (ons Mientje, waar
toe we thans terugkeepen.
Moeder waakte voortdurend hij haar
kind len zorgde, dat het de voorgeschreven
middelen op tijd innam. Ook vroeg zij
haar dochtertje wel eens, of het nog ljij
haar meening over haar aanstaand ster-
vjetn 'bleef, nraar het antwoord was steeds
Een licht glinstert en schijnt de* fcv
ten, die al de anderen vormen, te na
steken tot die geheele rivieroever al*
tijdens (jen fakkeloptocht wordt verlicht
Op één plaats laat het. bergwoud se*
grasveld vrij. Midden 'in de weide stjwu.
een struik, waartegen een ziek psuaré.
zich aandrukt. Het is mager als d*
paaiden der Apocalyptische ruiters fj|*
groote kop hangt tusscheu de gebogen
pooten, als was de last te zwaar ge
worden voor den dunnen nek. Zjps. i»
.gezonken flanken sidderen onder idfere*
regendroppel.
Nooit zag ik iets hopeloozei dan dit
stomme beest."
De oorlogskosten van Engeland.
De dagelijksclie oorlogskosten ran En
geland bedragen tot nog toe 5 millioe*
pond sterling of 100 millioen mark; dus
per maand 3 millard mark. Daartegenover
stegen de Duitsche oorlogsuitgaven tot
een bedrag van 60 a 70 milloen mark
per dag, of bijna 2 milliard mark per
maand.
Nu reeds overtreffen de onkosten va*
Engeland dus verre die van Duitschland.
Dit blijkt ook hieruit, dat Engeland tot
nu toe heeft uitgegevcu '2832 millioen
pond sterling of wel 57.77 milliard mark
tegenover Duitschland 52 milloen mark
Dat maakt dus een verschil van 5% mil
lioen mark. Daar komt nog bij, dat de
credieten van Duitschland toereikend zij*
tot aan het einde van dit jaar, terwijl
Engeland volgens alle berekeningen reeds
einde September nieuwe credieten mof-li
aanvragen.
Vreeselijke toestanden.
Het ;minis telle van oorlog te Rejiija,
heeft gegevens verzameld omtrent <fe toe
standen in de Russische gevangenkam
pen. Het volgende is aan het bijeenverza
melde niateriaal ontleend en van offici-
eele zijde ons ter beschikking gesteld.
Den 5den Juni 1916 is de uitgewisselde
invaliede fusilier Emil Lorenz, uit d«
Russische krijgsgevangenschap terugge
keerd. (Hij was den lsten Octoberr 1914
bij Suwalki gewond en gevangen geno
men. Na een verblijf in drie verschüleit
de hospitalen werd hij' in Januari 191fc
naar ,het gevangenkamp van Nowo Niko-
lajewsk-Godorok gebracht.
Hetgeen Lorenz over dit kamp mede
deelde, is ontzettend. Door de vervuiling,
door gebrek aan voldoend voedsel bij de
gevangenen, en doop de'ongehoorde slech
te hygiënische toestanden, woedde er ty
phus en buikloop op verschrikkelijke wij
ze en vorderden er dagelijks talrijke of
fers. 'Jn den tijd van 15 „Maart tot 2
Augustus .1915 zijn in een der kampea
van 6200 gevangenen 3800 gestorven, ia
de drie kampen van Godorok, die ziek
bij „Nowo Nikolajewsk bevinden, stietvea
minstens 30 man per dag, en het hoog
ste cijfer vair 84 op een dag in het eind
van Mei.
In ihlet hospitaal van dit kamp moes
ten "de gewone zieken op den pianke*
vloer, zij eclrter, die verdacht weiden door
typhus aangetast te zijn, op een cemen
ten vloer slapen, met tot dek lalleen hunne
eigene jassen, daar noch stroo noch ma
trassen werden verstrekt. Het perscutoel.
van het hospitaal bemoeide zich niet met
de zwaar-zieken, daar er geen toezicht
was. Zij ontvingen dan als eten en drin
ken .alleen wat hun gezonde kameraden
hen brachtenware dit niet geschied,,
'dan zouden zij vprhongerd Jjjjn.
De lijken werden in het begin gielri&l
bevestigend.
Zoo gingen een achttal dagen voorbij
en pp den laatsten avond daarvan ^ogt
Mientje: „Lieve Moe, nu móet ge. maar
gaan slapen, vannacht niet bij me opblij
ven want ge zult zeker wel moede zfit
van al dat waken en als ik zoo allee*
lig, dan 'kan ik bidden".
Weer nieuwe verbazing van de Moe
der. Zij gevoelde, dat, het kind haai*, als
't iware, niet meer toebehoorde, maar rijp
was froor den Hemel, ,o£ dit meer en meer,
werd en wenschte te wezen. Zij' wilde
evenwel eerst niet aan den wenscli van.
het lieve kind voldoen en stortte veel
Hanen.
Mientje bleef er evenwel yop aandringen,
dat ze maar gerust moest gaan slapen,
haai* troostende met te zeggen: „Lier*
Moe, je moet niet om me „juten" (niet
bedroefd zijn, bedoelde ze), ik zoo ge
lukkig ben, o zoo gelukkig ben, ik wil
zoo graag nu alleen zijn, om te bidden".
Intusschen zaten haar vader en broer
tjes in een ander vertrek te schreien.
Jantje, jde oudste, deed dit zoo luid, dat
Mientje het hoorde.
(Wordt vervolgd.)
