i struiken
lm Karnmolen.
'ukker
j te koop:
te koop:
>|es,
Fe
raars,
rsknecht
jknecht
Ëeretat
irmeisje,
mstbode
So. sas
i
Donderdag 33 Juni 1016
30e Jaargang
W. MELIS Pz.
FEUILLETON.
Die met tranen zaaien...
nschrijving
|ouwlatid,
bod te koop
-van Melle te
1 Augustus
Middelburg»
Nieuwe Spoorwegen.
i H 2.
ende
(j de Firma OOS-
^TRE te Goes.
SMITS te Kal
en, ingaande na
ijke in Zuidhoek;
Boe Jz., W. Staal
nrs. Hoogesteger
omschreven,
per 39.24 Aren
en, worden inge-
.r of ten kantore
IEL te Goes, vóór
nadere inlichtin-
yake, gemeente
worden inge-
li tot des namid-
B. BURGER te
op: Het-Winkelh.
H 79, Middelburg.
enVrrjd. 22 en 23
i nam. van 34
in te leveren
uwstraat H 34,
gaard van W, VAN
Ier, Wolfertsdjjk.
Igegeven door en
igewacht bij den
28 Juni 8. 8.
apelle.
[>OUW, te West-
Pge-
ks. SIMONSE te
y HOVESTADT,
JERS te 's-Heer
te treden, bij
Cerkstraat C 27
|>n. Wordt geheel
n.
ustus
ïelbaren leeftijd,
F. VAN RIET,
Instraat te Goes.
Uitgave va*
de K&aiol. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
USGE VORSTSTRAAT 210.
Bureau te Middelburg':
FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG.
Drukkers;
Osatorbaan Le Cointr© - Goes.
'De Zeeuw
VERSCHIJNT EL.KEN WERKDAG.
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post
Losse nummers
flM
,».oi
Prijs der Advertentiën
15 regels f 0.50, iedere regel meer 10 ct.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarde*.
Familieberichten van 110 regels f l.-r-,
iedere regel meer 10 ct.
Zij, die zich met'ingang van 1 Juli
•a. s. op „De Zeeuw" abonneeren,
ontvangen do tot dien datum verschij-
nende nummers kosteloos.
Bij ie herstemming op Woensdag 28
dezer steunt De Zeeuw de candida-
tnur v?a' liet aftredend antirevolutionaire
lid
Cijfers.
I» den regel genieten bij een Staten -
verkiezing in het district Goes de can-
dictaten de eer dat zij in hun eigen ge
meente de meeste stemmen verkrijgen.
Ddl. is over "t algemeen ook het geval
geweest in onze provincie.
Het geldt van Hollestelle te Tholen,
Hage te Bruinisse, v. d. Vliet te Zieriik-
zee, v. Woesberghe te Hulst, v. Rompu
te Tenieuzen, v. d. Putte te VHssingem,
Gerlaeh te Koudekerke, Viruly te Wost-
kapelle, de Veer in Middelburg III, en
verscheidene anderen.
Men ziet took in het kiesdistrict Goes
Van do 1155 stemmen in Goes verkreeg
Kakebeeke, dank zij mede zijn volgelingen
van rechts 61-6; terwijl Duvekot, die echtea;
geen stemmen van links gewon, het tot
slechte 537 bracht.
Ta Wemeldinge daarentegen behaalde
l.indenberg van de 381 het mooie cijfer
209. Yan Oevcren te Wolphaartsdijk 226
van de 406. Willemsen te Ierseke 320
van de 592. Vogelaar te Krabbemdijfc©
255 van de 383.
Alleen Swenne en Welleman maken een
uitzondering. Te Wissenkerke bekwam
Swenne van de 652 stemmen er slechts
198; en te Krabbendijke Welleman 144
van de 383.
Dit. zijn sprekende cijfers in zoover zij
aanduiden dat ©ók in het kiesdistrict
Goes al meer onder- de plattelandskiezieijs
de overtuiging veld wint dat, wie rechtsch
is rechte stemmen moet, en wie linksch
is op links te gaan heeft.
Zoo moet het ook in de stad Goes
worden. Het is er echter nog verre van
daan, gelijk de cijfers der overige recht
se he eandidaten duidelijk te zien geven
Die cijfers; 483, 493, 517 en 537 waren
te laag.
Hier is een taak voor de KiesvereenL-
ging aangewezen om bij het persoonlijk
bezoek er steeds meer op te blijven, aan
dringen. wie rechtsch. is, stemme rechts J
en late zich in geen geval leiden door
de uitnemendheid van den tegen can didaat
In de overige kiesdistricten schijnt men(
op dit punt, zooi hnks als rechte, veel
positiever te zijn.
Rijksmiddelen.
Ook over de maand Mei ging 't 's Rijks
Kas niet onvoordeelig. Het totaal bedrag
toch beliep ruim 19 en een half miljoen
tegen ruim 15 en een half miljoen in
Mei 1915. Dat is een surplus van circa
vier miljoen
Over de eerste maanden van dit jaar
beloopt, in vergelijking met 't gelijkna
mige tijdvak van het vorige jaar het meer
dere reeds bijna 18 miljoen; dat is nog
Naar het Engelsch van C. S.
d<ro r v. d. M.
4)
„In huis bijvoorbeeld", hernam Ada,
„kan ik Nelly zoo slecht toegeven, hote-
weï ik toch heusch van haar houd1. Zij
'S zö<> ,n,s% «n verstandig; en ik spiring
van idlen hak op den tak, vol losse in
vallen, en als ik een wild's bui heb, en
wat gtefcs wil- doen, dan zegt ze mij! bijna
bevelend: mama wil het niet, en dan
komt mijd booze wil er tegenopi 'en ik
kan het niet opgeven."
„Maai- beste Ada, Nelly wil lteelemaal
je genoegens niet bederven, ik weet het
wel zeker. Kun je 'dan niet trachten te
bédenten, waarom mama h'et, niet goed
keurt?"
„Diat doe- ik wel Christien; maar vindt
jij 't ook ihiet moeilijk, door oudere zus
ters te worden geregeerd?"
„Zeker wel', m'n kind'; maar ik ver
lang toch vaak, |dat ik or ook een had".
„Zie je, ik ben bang, ttat ik geen goed
temperament heb, en Gat maakt mij dan
zoo vervelenid over de kleinste dingen".
„O, dus dan voel je het toch als een
schuldig iets, dat je te dragen hebt".
Adj^ trof de toon waarop' Christina dit
j zei e* meende een glimlach in haar
oogte* te zien. Zij vroeg, een beetje stug:
18 ton meer dian de raming waarbij de
regeering pp accressen als in normale
jaren had gerekend.
Eenige cijfers laten wij alsnog spreken.
Grondbelasting en personeel gingen elk!
ruim anderhalve ton vooruit; inkomsten
belasting en vermogensbelasting saam
ruim een en een kwart miljoen hooger
'dan bedrijfs- en vermogensbelasting saam.
Over de eerste vijf maanden zelfs ruim
vijf miljoen hooger dan in gelijk tijdperk
van 1915.
Invoerrechten 4 ton naar boven, accijn
zen anderhalf miljoen.
Met uitzondering van de successierech
ten gingen alle indirecte belastingen naar
boven, ook de domeinen. Alleen jacht en
scheepvaart zijn, om begrijpelijke rede
nen, nog steeds kwijnende.
lie opcenten van het leeningfonds 1914
brachten op ruim 3 miljoen; en in de
maanden Januari tot Mei' circa 12 mil
joen.
■Alles bij, elkaar' genomen strekt dit re
sultaat «enigszins tot trooist bij de vrce-
sfclijk hooge sommen die voor de bui
tengewone oorlogsuitgaven dienen. D^jze
toch kosten, naar Het Vaderland op
merkt, circa 20 miljoen gulden per maand'.
Wat 'de Eendracht scheidt,
Zal eendracht verbinden.
Dit is Idle leuze, die de Thoolsche eu
West-Brabantsche voormannen telkens
weer aangeheven hebben bij hun arbeid
en propaganda, ten behoeve van een
nieuwe spoorlijn, die Tholen en West-
Brabant moet verbinden.
Was liet wonder, dat de dag: van gis
teren geheel in het teeken van de een
dracht stond!
Men had het. vermogen van de een
dracht niet onderschat. Immers wat was
er al niet geschied in 't belang- van deze
zaak, dat slechts vrucht kon zij'n van
trouwe en eerlijke samenwerking!
Och, er waren wel flinke en doortas
tende leiders naar voren getreden, doch
wat zou hun arbeid gebaat hebben, als
zij gestuit waren op onverzettelijke kop
pigheid eu onbuigzaamheid en op
het leder van. portefeuille en portelmon-
miie. iü|j
Men vroeg niet alleen willige volge
lingen, maar ook financiëele bijdragen.
Want al wil men nog zoo.graag een
spoor, als men den geldbuidel niet opent
en gedeeltelijk ledigt, zal men z'n droo-
mert van ijzeren wegen en voorspoed nim
mer in vervulling zien gaan.
Er is veel geld nooclig, ook voor de
geprojecteerde lijinen Staveniss'eBergen!
op ZoomLage Zwaluwe.
Doch ter geruststelling zij 't er aan
stonds aan toegevoegd het komt er!
Het komt er gewis! Men zal straks zien,
op welke gronden wij zoo boud durven
.spreken.
Er is veel' geld noodig.
Minstens 5 millioen en 300 mille. Zou
de welvaart van de genoemde streken aan
leg van spoorwegen wel rechtvaardigen?
Zoude het niet parelen voor de zwijnen
werpen zijn?
Neen! Het is Jde heer J. A. Snijder
van Halsteren, die aangetoond heeft, dat
eisch van Tholen c. a. niet ongerecht-
„Ja, wat kan ik anders al' doen, hè?"
dan?" SC <1 gevoelen, wat doen wij
„Ze dragen".
„Anders niets?"
„Niet dat ik weet".
„Zoeken wij Idian .geen genezin»?"
„Er is geen genezing voor eerT slecht
temperament".
„Is die er niet? Is er geen balsem,
voor Gio wonde? Niemand, die verzachten
en gönezen kan?"
„O jawel", zei Ada, wat zachter ge
stemd nn, „zeker, die is er wel. Maaij
diehk je nu werkelijik Christien, dat als
ik een slechte bui voel komen, ik die
kan wegmaken, voor hij me beheerscht
heeft?"
„Zeker Ada. En Vooral als je dat wilt,
dan zeker. Beproef hieit eens, lieve. „Korni
tot, Miji allen die vermoeid en belast zijt
en Ik zal1 u ruste geven. Neem Mijn juk
tip u ien leer van Miji, dat Ik zachtmoedig!
ben en nederig van hart, en gij zult ïust
vinden voor uwe zielen. Want Mijn juk
is zacht en. Mijn last is licht".
„Ik zal' 'dlaar eens om denken",, zei
Ada, geheel verteederd nu. Zij kuste Chris-
beneden"^^' eri ^iarn:l gingen zij naap
Christina ging met opzet door de eet
kamer en) kwam de kinderkamer Van dien
kant binnen. Margreeb was aan 't werk,
de baby sliep' en Maggi© zat bij <vte ta-
nteT1 6n !e leeron' Christina pook
te «h.et vuur wat op, trok een stoel erbij
vaardigd en onbillijk was. Hij beeft aller
lei gegevens verzameld omtrtent handel
en industrie ©n heeft die samengevoegd
tot een omstandig rapport, dat den di
recteur-generaal van icte S.S. van de ur
gentie dei zaak moest overtuigen. Zijn
arbeid werd met succes bekroond, want
jhr. Kretschmar v,;m Veendie na zijn
eerste spionneeringen op' Thollen nog geen
hooge verwachtingen koesterde, werd nu
gewonnen voor de zaak.
Dank zij mede aan den arbeid van een
mm van' initiatief als dr. J. W. Jenny
Weijerman en aan het stroven van jhr.
J. van Vredenburch, om nog niet te spre
ken van de mannen uit West-Brabant,
kon gisteren te Utrecht de acte gepas
seerd worden van. de Naamlooze Ven
nootschap Spoorwegmaatschappij Tholeit
en West-Brabant.
Wil dte lezer een paai' riuwe cijfers,
om oen indruk te krijgen van de wijze,
waarop do spijkers bij elkaar gekomen
zljln?
De gemeenten en polders Van West-
Brabant moeten instaan voor een be
drag aan aandeelen van f 570.000 en de
Suikerindustrie in deze streek voor
f350.000.
Het is hier misschien de plaats, oni
te wijzen op het werk van een 'eenvou-
digen landbouwer uit Klundert, die ge
heel West-Brabant daarmede aan zich ver
plicht heeft. Toen er sprake was van spoor
wegaanleg op Tholen heeft hij een adres
beweging op touw gezet, welke de aan
dacht op den nood rm de W.-Brabanders
vestigde en de bereidvaardigheid van zijn
volkje, orni mede te werken, duidelijk aan
toonde.
Tholen moet voor zijn polders, vter op
pervlakte van ongeveer 10.000 H.A., f 1.75
per H.A. per jaar garandeeren, geduren
de 50 jaar vast. Del aldus verkregen som
men zullen 'dan in een obligatieleening
worden omgezet. De gemeenten op het
eiland nemen aandeelen.
De S.S. neemt f970.000 voor ?ij!n re
kening en Bijk en Provincie zullen de
rest moeten doen, wil' men straks het
stoomend ros over de Eendracht zien
rijden.
Ja, men heeft bier te doen met een
vraagstuk, dat men bij de Mij. Zuid-Beve
land niet kende: de brug.
Wie zal die betalen? 'n Half millioen
maar!
Brabant geen cent. Het Rijk neemt ech
ter een groot gerlecltv; voor zijn rekening,
Rijk, provincie en Tholen kunnen de hielft
wel bekostigen en de S.S. liegt er het
óverige wel bij.
't Spreekt vanzelf, dat de brug goed
moet zijin. Ze moet zoowel spoor- als
voetbrug zijn, en ongeveer een spanning
hebben als die bij Moerdijk.
Ze komt er. Wat de Eendracht scheidt,
zal' idoor eendracht verbonden worden.
Laat ons kortelijks de plechtige bijeen
komst van gisteren verslaan, opdat ieder
kan zien, hoe de zaak er precies voor
staat.
Nadat het groot© gezelschap' (ongeveer
135 mannen) na, een voorspoedige reis
per geresepveielirte salonw.ageins van de S.
S. te Utrecht in Hotel Noord-Brabant ver-
eenigd was, werd do acte gepasseerd,
waarna de reeds Vroege'r genoemde aan
deelhouders in vergadering bijeenkwa
men om de commissarissen te kiezen.
We herhalen hier de namten der ge
en noodigde Ada, er in plaats te nemen,
waarna zij ook een voor zich zelf bij
trok.
„Het is wel spoedig' etenstijd, maar we
kunnen toch eerst nog wel even keuve
len. Moet je met donker weer thuis
zijd?"
„Ja, ik moet 3 uur weg".
„Zeg Aida, ik heb weer een nieuw klein
tje gevonden".
is 't waar? Waarzoo?"
„Je weet wel, dat ik het aantal niet
zoo sterk wou opvoeren als ik eerst van
plan was. Maar toen ik er meer van hoor
de, scheen mij: de Verantwoordelijkheid zoo
groot en ik dacht, dat het verstandiger
was te wachten totdat
„Totdat Walter thuis komt. denk ik?"
Nroeg Ada snaaksch.
„Ja ten tdeele wel. Maar niet alleen
daarom, Ada. Ik geloof niet dat het goed
is meer kinderen aan tönemen dan ik
uit mijin eigen geld kan .onderhouden".
„Ja, dat begrijp ik".
„Maar hoe het opk zij, ik heb een
vierdó knul gevonden, en ik ga het van
middag' halen".
,,0 ja? loe, vertel me er eens wat
van!"
„Het is een heel droevig geval, Ada.
Er is een moeder in 't spel, die zich
bedrinkt. Ik reisde, zooals je weet, ver
leden week naar huis terug na eenige
bezoeken in het Nooiden, en toen het
na veel onrust in de coupee eindelijk
stil1 was' gewordenkeek ik eens rond,
kozen hoerenErnest Laan© te Bergen
op Zoom, jhr. J. van Vredenburch te
Tholen, J. A. Snijder te Halsteren, J. W.
Wagtho, burgemeester van Tholen, dir. J.
van Loon te Steenbergen, dr. J. W. Jen
ny Weyerman te Utrecht, J. B. Hulshof
burgemeester van Bergen op Zoom; N.
Polderman te St. Maartensdijk, A. J. Biie-
rens te St.-Annaland, S. C. J. Heenna
van Vos te Leur, dr. P. F. Vlekke te
DintelOord, J. D. Biert Dane te Fijnaart
en Th. A. J. Ziedses dos Plantes. rent
meester der domeinen Niervaart en Steen
bergen te Klundert.
In een volgende vergadering zal ver
moedelijk een fungelerend directeur be
noemd worden.
Tijdens het noenmaal, aangeboden door
commissarissen, is menig woord gespro
ken, dat andermaal bewees, hoe do ge-
heele feestelijkheid in het teeken stond
van de hierboven aangehaalde leuze.
Aan de hand van de toastwoorden zul
len we trachten een indruk te geven vau
de eenstemmigheid en offervaardigheid
van de mannen van Tholen en West-Dra;
bant met betrekking tot de Spoorplan-
nen.
Be voorzitter van de vergadering, dr.
Jenny Weyerman, de man, die al zijn
stuwkracht heef! aangewend, omi de zaak
aan het. rollen te krijgen, nam het eerst
het woord pa. wees er terecht op, hoei
thans weer een regel kon worden bij
geschreven in '(Je economische geschie
denis van ons land. Voor een groot deel,
aldus spr. is dit te danken, aan de S.S.
en zijn ambtenarenleger. Doch we zijn er
nog niet.
Spr. deed een dringend beroep op' de
medewerking van de aanwezige Kamer
leden, opdat ons Parlement straks den
noo'digen steun niet onthoud© aan dezd
zaak van beslist .algemeen belang. Ver
der werd een beroep _gedaan op- de Sta
ten van Zeeland, opdat ook zij de spoor
wegplannen gunstig gezind .mogen zijn,
en. sprak de heer Weyterman het ver
trouwen uit, dat de samenwerking met
de jeugdige) 'Zuid-Bevelandsclte Maatschap!-
pij: goed! .zal! zijn. j 1
Na op het belang gewezen te hebben,
dat. Tholen met het oog op -het vervoier
van de producten bij den aanleg van een
spoorweg aangesloten bij het groote
net heeft, gn op het voorrecht, dat
we temidden van den wereldbrand nog
werken des vredes mogen verrichten, Wek
te |de voorzitter allen op tot uiterste
krachtsinspanning en eendrachtig streven
naar het beoogde doel.
Tenslotte werd ook" aan de aanwezige
journalisten dank betuigd voor hun me
dewerking en werd een beroep op de
Pers in 't algemeen gedaan, om zoo mo
gelijk ide totstandkoming der spoorwe
gen te verhaasten.
Vervolgens was het woord aan den mi
nister van staat en het Tweede Kamer
lid jhr. mr. A. F. de Savornin Lohman,
die uitgenoodigd was om als getuige hij
de oprichting te fungeeren.
Do heer Lohman sprak ongevè'er al
dus:
Het is voor mij de vraag of ik hier,
wel behoor te zijn. Ik ben geen Zeeuw
en geen Brabander; alleen maar lid van
de Tweede Kamer.
Boven het menu staan de woorden: Wat
de Eendracht scheidt, zal eendracht Ver
binden. Doch nu ben ik lid van een col-
zooals ik altijd doe, om te zien, wat
voor Tui mijn medereizigers waren. In
den anderen hoek der coupe© zat een po
ver gekleed man, die op zijn knie een
kleintje van een anderhalf jaar had. 0,
dat gezicht van dien man," Ada! Ik zei
in me zelf want ik zag, dat hij alleen
was en dat het kind niet met zorgvolle
hand was gekleed jij hebt je vrouw
verloren, man, en nu moet je je kleine
ergens onder dak zien te brengen. Het
kind was zeer rustig; het scheen mij toe,
dat. gebrek aan liefde en verzorging het
kinderleven nu al hadden beroofd van
zonneschijn, en het ging mij aan het hart.
Langzamerhand begon de man wat met
z'n buurman tel praten en ik ving deze
woorden op: „Het is de laatste van de
acht. Ik breng 'm van z'n moeder weg;
zij ,is geen moeder voor hem en ik kan
bet zoo niet .langer aanzien". Hoe hope
loos droef klonken die woorden. Toen wijl
te Peterborough stopten en ik met dón
man alleen overbleef, ging ik -dichter bij
hem zitten en Vroeg of ik de kleine een
poosje mocht vasthouden. En o Ada, wat
was dat kind angstig-rustig. Het scheen
niets te bemerken van het leven om hem
heen, en toen ik wat probeerde te spe
len, keek! het mij! in staree verbazing, zon
der één lachje, aan".
„Arm Jdeintje", zei Ada geroerd-
„En toen vertelde de gebroken vader
mij zijn geschiedenis; jjijn eigen ellende
en mijn vriendelijk aandringen hadden
hem er blijkbaar toe overgehaald'. Hij
lege, dat vaak in tweedracht leeft. Met
is niet altijd aangenaam, maar het ic.
plicht. Wat zou er geschieden aIb wijjl
eens niet vechten moestenMaar wanneer
wij vechten, 'doen wij het niet voor o*u»
pleizier, maar met het doel om tot een
dracht te komen. Bij het nemen va* brt-
sluiten zijln allen met dezelfde bedoe
ling bezield: om eendrachtig te kom©*!
tot een besluit, dat strekt tot welzijn, va*
het land. Wij hebben verschillendfo ia
zichten, maar het is onze plicht om sa
men te werken. Toen ik tot Kamerlid ge
kozen was, heb ik in Zeeland gjeaegd:
Vóór de verkiezing behoorde ik tot ©co.
partij, maar na de verkiezingen ben ik
ver tegen wo'oidiger van het geheeld dis
trict. Nu geloof ik, dat het goed is oi*
ook bij! deze gelegenheid dit te bedenke*.
Hier is ook verschil van inzichten e*
verschil van belangen en dit zal ook ai et
uitblijven bij de voorbereiding van de lij
nen, die over 2 provincies loopea.
Maar ons land is te klein om provin
cialisme te voeden. Wij moeten één zijn,,
om ons kleine land te doen bestaan tó
midden van, de groote mogendheden. Wij|
moeten toonen, dat er kracht zit in vre
de en eendracht. Doe niet als de Twee-
de Kamer, die zoo lang pleegt te praten.
Praat weinig en komt spoedig tot ee*
flink besluit.
Evenals de vurige speech Werd het
woord van den geachten ^staatsman ea
'afgevaardigde voor Goes, met davei(end
applaus beantwoord..
De heer Ei Laane, lid van de Iteov.
Staten van Noord-Brabant, voegde bij
de gesproken woorden een uiteenzetting
van de hooge belangen, die op het
spel staan en een opwekking tot eendrach
tig samenwerken. Jhr. J. van Vredem
burch moest erkennen, dat Tholen vroe
ger sliep. Maar, zeido hij, gelukkig nu
niet meer. Het toont nu, dat het voor
uit wil; de naijver tusschen Tholen e».
West-Brabant is verdwenen. Spr. huldigde
tenslotte dr. Weyerman als ©en zeer
gewaardeerden werker met wils
kracht.
Jhr. Kretschmar van Veen, de directew-
generaal der S. S., verblijdde zich «ver
de wederzijdsche kennismaking en prees
het eendrachtige streven van Zeeuiwein
en Brabanders1. Spr. zeide eerst geaarzeld 5
t© hebben, toen hij van de plannen,
hoorde, doch later gezwenkt te zijn, foen
hij Tholen kende en zag, dat het een
goede toekomst heeft. Hij achtte het
een groot voorrecht, dat men ondanks
de ongunstige tijdsomstandigheden nog
kon voortgaan met dezen arbeid en
sprak den wensch uit, dat het verdere
verloop van de zaak geen onnoodige
vertraging mocht ondervinden.
Vervolgens werden nog hartelijke, gees
tige en opwekkende woorden gesproken
door de hoeren J. ,D. Biert Dane; S.
C. J. Heerma van Voss van Leur, die
dr. Weyerman loofde om het initiatief;
J. A. 'van Heel, "die als President-com
missaris van de N. V. Spoorweg Maat
schappij „Zuid-Beveland", de zustermaat
schappij steun toezegde en de hoop
uitsprak, dat alle stations op den weg
der voorbereiding spoedig mogen worden
gepasseerd; R. Bakker, burgemeester van
Dinteloord, die in 't bijzonder Nooto-
boorn huldigde; Th. A. J. Ziedses de#
Plantes; B. J. Hulshof, die bij de ge
meenteraden op ongewijzigde aanneming-
was uit zuivere liefde getrouwd en jaren -
lang waren ze zeer gelukkig geweest. Ze
hadden een manufacturenwinkel1 in York,
die heel goed ging, zoodat zij hun kin
deren een goede opvoeding konden geiten.
Maar langzamerhand bemerkte hij een
verandering bij! zijn vrouw; hij dacht eertst,
dat 'het een ziekte was, en verzorgde
haar met ide uiterste teedeTheid en toe
wijding. Maar de telkens terugkeeitende
symptomen, die eigen middelèn maar niet
konden doen verdwijnen, deden hem ten
slotte een idokter raadplegen. Die veüjtel-
üei hem wat de oorzaak was. „Zij drinkt
in 't geheim", zei Idte' dokter. Toen keer
de ld e man terug naar zijn tot een ruïne
gedoemd huis. Hij trachtte het kwaad te
bezweren met goede woorden, met ömtee-
ken, met dreigen, doch niets baatte. En
'de zaak ging achteruit, de kinderen wei)-
den Veronachtzaamd, het huis bleef on
verzorgd, en tenslotte moest hij! het een©
kind na liet andere aan haar invloed ont
trekken. Eerst 'had zij ,nog wel' eens
schuld bekend, maar het lokkende drank
glas was sterker Idan alle berouw en do
goede voornemens vervlogen als sneeuw
voor de zon. Toen de arme man op een
avond de wieg met dezen jongste in
branid vónd, doordat ze te dicht bij de
kachel stond, terwijl zijn vrouw in eeu
zware roes erbij lag, was de maat vol
gemeten en besloot hij! ook dit kind naar
veiliger omgeving' te brengen.
t '(Wordt vervolgd.)
