\o. 312 Donderdag 8 Juni 1910 30e Jaargang elkkar, ruin mmt....... De Groote Oorlog. H aan 780 struiken S- «RUITERS, j n. MINDERHOUT) Jz., - lij inschrijving oode Klavers, and te koop I beklant Woon- inkelhuis, tddorschzeii, a I f k o e, KOE, Itraatklinkers, |e, Ivoudekerke, dorp. EAAGD: lansknechts, mde Knecht irsknecht ie Smidsknecht irmansknecht Ihubregtse, lige Dienstbode. ikomende Meid Provinciale Staten. Zeeuwsche Stemmen. Binnenland. bij nschrijving d te Wolfaartsdijk, in de an den heer J. M. PILAAR, jekomen bij Johs. Tange, rberg.) Ijetten in te leveren bij vóór 10 Juni a. s. KOOP E, Buttinge, Grijpskerke. Jchore, bij de spoorbrug. Ijetten per Gemet in 4 lassa bij J. MEULBROEK Ijk vóór 13 Juni a. s. jfertsdijk, Oud-Sabbinge KOOP [?0N, Seisweg. KOOP E J A N Tramstation, KOOP „i haar 4 e kalf, bij A. DIE- bolder N.en St. Joosland. KOOP W. DE BUCK Pz., TOT VRIJDAG: staande op den wal lasfabriek. Afgever TH. steen aanwezig. KOOP VNS, Timmerman, Zou- |een VADER, Sevooskerke. in een li gulden per week, bij Vlissingen. s. KODDE, Noordbeek, |MOL, Hoef- en Motor- ike. b stond 's-Gravenpolder Aug. bij twee dames Is, loon naar bekw-aam- 1de Wed. van bart- Prins Hendrikstraat Q li V I tl FrV';r. m Uitgave van ie Viaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO gevestigd te Goes. Hoofdbureau te Goes: LANGE VORSTSTRAAT 219. Bureau te Middelburg: FiRMA F. P. DHUIJ - L. BURG. Drukkers: Oosterbaan Le Cointre - Goes. 'De Zeeuw VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. Abonnementsprijs Per 3 maanden fr. p. postf 1. Losse nummers O.OE Prijs der Advertentiën 15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ct., 3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend. Bij abonnement voordeelige voorwaarden. Familieberichten van 110 regels f 1*— iedere regel meer 10 ct. Voor de stemming op V rij dag 16 Juni a.s. beveelt De Zeeuw met aandrang aan aJ de candidaten der Rerhtsehe Kies- vereenigingen, te weten Middelburg: •J. H. BLUM (aftr.) W. MELIS (aftr.) Mr A. A. 'DE VEER (aftr.) Vlissingen: G. VAN DE PUTTE (aftr.) H. J. E. GE REACH VAN SINT JOOSLAND (aftr.) Goes S. BUVEKOT C-z. (aftr.) W, VAN OEYEREN (aftr.) C. P, VOGELAAR (aftr.) Iz. WILLEMSEN. T h o 1 e n A. HOLLES TELLE (aftr.) J. H. TICHELMAN (aftr.) Z i e r i k z e e S. RAGE. D. MULDER. A. TIMMERMAN Cz. De stembus is open. van 8 'tot 5 uur. Verschillend motief. Het is eigenaardig na te gaan met welke argumenten de vrijzinnigheid bij Stater-verkiezingen sedert 1888 het eerste jaar van optreden van oen Rerhtsch kabinet, gewerkt heeft. hi 1889 was 't een heftige strijd. Rechts ging voor 't, eerst in een alge meen élan tot, den strijd over. De Tweede Kamfer was Rechts geworden, de Eerste Kamer was overwegend Links. Het ging toen onzerzijds om die Eerste Kamer „om" te krijgen. Was toon van liberale zijde de leus om dit te beletten? Bat was loon slechts bij een enkele t geval. Men heriunere zich o.a. de uit spraak van liet Kamerlid Lieftinck: „Is de Eerste Kamer om. dan is de Vrij heidsboom om; dat moeten wij verhoe den." Maar over 't algemeen was het argu ment: de Prov. Staten bemoeien zich alleen met pol der belangen, waterschappen en wegen; en (o.a. de „Middelburgsehei Courant") waarom, nu zooveel personen uit d© Staten gezet die al zoo lang zaten, die .zoo goed waakten voor de provinciale belangen! Over 't algemeen werd van de Eerste Kamer niet gerept! Vel werd, gelijk tot nu geregeld is volgehouden, de wig gehanteerd, de wig tusschen „Rome" en de .„Calvinisten". Lieftinck, zoo straks genoemd, vertelde te Nieuwe-ra,instel„Met de Katholieken, onze eerste vijanden, doen de Calvinis ten mee, de Calvinisten die beelden stormden, en nu alles willen eorsettee- !leu ivL een alk® bedwingend keurslijf, lot zelfs de krankzinnigengestichten moe ien nu christelijk worden." In 1892, toen t praatje van de provin ciale belangen was verstomd, kwam het Eerste Kamer-argument, naar voren. De beide Kamers waren toon echter liberaal Het is derhalve le begrijpen. fn 1395 ging de strijd, vooral van de Middelhurgsche liberalen tegen „do Cal vinisten". De liberalen verlegen geworden met hun in klank leelijk geworden naam, dienden, zich aan onder den naam „vrij zinnig." De leiders begonnen last te krijgen, van 'hot allegaartje in de partij; vooral Bijbclsche Christenen in dc po litiek' liberaal gingen opgeld doen. De ..provinciale belangen" maakten plaats voor „de witte das". In 1898 zweeg weer het Eerste Kamer- arguiment, doch deed de wig weer dienst. De Roomse hen moesten tegen de Anti revolutionairen worden opgezet die hen altijd „in den steek Jaten." Natuurlijk ging 'f ook tegen 'de „doleerenden" en de „jonge broekjes." bi 1901 schreef Het Handelsblad: „Behalen de 'kerkelijken de meerderheid dan levert de Eerste Kamer niet meer, als 12 jaar geleden, een bolwerk op tegen een reactionaire staatkunde." Men ziet, 't begon toen al een weinig i te nijpen. Doch, let wel: 12 jaar geiteden, het was in 1889, werd verzwegen dat de Eerste Kamer oen bolwerk tegen een reactionaire staatkunde (die van 't kabinet Vlackay) was; toen ging het aan dien kant alleen om polders en waterschappen. In Goes was men dan ook in 1901 ■>og zoo achterlijk van in de circulaire ter aanbeveling van de hieeren v. d. Bent, Ic.sf. Uitsluitend te spreken van provinciale belangen, men deecl alsof er geen Eerste [Kalmer bestond. De Staten van Zuid- I Holland gingen „om". Van dien tijd af heeft de vrijzinnigheid bij iedere verkiezing trouw, gelijk 't b hooide, hel argument van "de Eerst Kamer hoog gehouden; natuurlijk wel met de afgezaagde Romc-Dordt, Kuv- per-Lohman, en meer aan de Kerk ont leende dooddoeners er bij, maar dan toch met inachtneming van" de beteekenis d"r Eerste Kamer. Thans doet dit argument weer opgeld, maar met dc verdachtmaking er bij, dat onzerzijds de strijd tegen de regeeving en togen den armen werkman zon gaan. Waar natuurlijk niets van aan is. De „regeering" willen wij gaarne bestendigen, en de armen willen wij ook helpen, doch meer afdoende en meer naar beginsel en recht dan (c liberalen met hun twee gulden staatspensioen. LXXVil. .luist wilde ik eens een beroep doen op de welwillendheid van de lezers en lezeressen van m'n brieven ten be hoeve van de naar lectuur verlangende gemo- bdliseerden, toen mij gevallen ter oore kwamen, dat personen, die kranten aan soldaten wilden geven, een snauw en een ondankbaren „blik kregen, in plaats van een vriendelijk woord van dank en erkentelijkheid. Daar moest wat achter zitten. En wat bleek? Die ondankbare gasten leefden in de bewoonde wereld en konden alles krij gen, wat hun hartje begeerde. In hun kwartier, hun ^Tehuis" of hun sociëteit vonden ze natuurlijk lectuur .in overvloed. Het. is dus te begrijpen, dat ze voor de vriendelijke aanbiedingen bedankten, al moet. he't ten zeerste in hen gelaakt worden, dat zij dat op minder beleefde wijze deden, dat zij hun opvoeding, zoo zo die gehad hebben, schande aandeden. Laat men uit deze gevallen toch niet concludeeren, dat al onze militairen in dezelfde gunstige omstandigheden ver- fceeren. c Daar ik in papier en stalen pennen „doe", zit ik nog al eens vaak tusschen; de wielen. 'En wie verre reizen doet-, die kan veel verhalen, niet waar? Op mijn reizen is mij dan ook gebleken* jdat op- menigen eenzamen post een „afge lezen" krant als een wolkom geschenk! aanvaard wordt door onze trouwe sol daten. Ik zal u niet vertellen waar ik dergelijke eenzame posten heb aangetroffen, om „De Zeteuw" niet bloottestellen aan het ge vaar, verbonden aan het medecleelen van militaire maatregelen. Want, men weet het, in dit opzicht staan de dagblad schrijvers evengoed onder voogdij, als hun collega's in de 17e en 18e eeuw, uit welken tijd menig geval van tuchtiging bekend is. Zoo wordt verhaald, dat in 1666 den Itotterdamschen „courantier" Naeranus verboden werd, om voortaan zijn cou rant uit te geven op grond, dat. hij „tij dingen de constitutie van 's Lands vloot coneerneerende, en verscheidene ander© saaken de R-egéeringe en de Po-licie be treffende" had meegedeeld. Verbeeldt u, dat. ik „De Zeeuw" een dergelijk buitenkansje bezorgde'- Dan zouden 'de gemobiliseerde vrienden van ons orgaan 'nog zwaarder beproefd woé den. Maar ik noemde u nog niet eens het sterkste voorbeeld van vrijheidsberoo'- ving. Dp 10 Mei 1730 werd een resolutie uitgevaardigd, waarbij burgemeesters en regeerders (B-. en \V. zonden we nu zeg» gen) van Amsterdam en Leiden werd gelast te procedeeren tegen de couran1- tiers aldaar, op grond dat zij in hun bladen hadden vermeld, „dat hare Kai- serhjke Majesteit van Rusland zich in het huwelijk zoude begeven met den Prins Dolzoroucki", en op 23 Oktober 1734 een welke beval een vervolging in te stelten tegen een journalist, die uit Napels een bericht had geplaatst, volgens hetwelk „do Infant lion Carlos den soon van den Praetendent soude beschonken heb ben met een strict van diamanten op syn hoef'. Een ander voorbeeld: De Grootmeester van Malta, had, in 1776, bij de overheid te Leiden geiklaagd over een artikel in de „Fransche Leid- lSché Courant" betreffende een opstand op dat eiland. De schrijver werd toen bij burgemees- teren en. regeerders „ontboden" en had, behalve een stevigen uitbrander, het be vel in ontvangst te nemen om „een mis sive aan den Grootmeester te vervaar digen om deselve op d' allerhumbelsto wijze excus over het gepasseerde te ver sooien en dat stuk eerst „ter overwe ging en deliberatie" aan burgemeesters en regeerders ter hand te stellen. Voorts werd hem aangezegd „sig in hot vervolg voor soortgelyke indiscreete 'Schryftrant sorgvuldig te wagten en sig in het generaal in het formeeren syner couranten sonder te raisonneeren of te oordeelen over heigeen voorgevallen was, alleen te borneeren. (bepalen) tot het rela- teeren van facta en nieuwstydingen, aan welkers egtheid hy niet behoefde te twyf- felen". Nu is de tegenwoordige voogdes van de krantenschrijvers, dc militaire over heid, gelukkig niet zoo lastig als de boes mannen, van wie ik zooeven vertelde, doch voorzichtigheid zij toch geboden. Men zal mij toch geen neigingen toe schrijven, om médedeelingen te doen, wel ke in strijd zijn mot 's lands belang?! Doch laat ik tot mijn eerste onderwerp terugkeeren en onze Zeeuwen nog pens goecl op het hart drukken, om alle lectuur, welke onderricht 011 sticht, naar hun gemobiliseerde kennissen te sturen. Er is nog wel andere en betere lees stof, die onze jongens bewaart voor den geestelijken rlood, doch ook boek en krant kunnen hun nuttige tijdp'asseering geven. Vooral de krant is het middel, om ver vreemding van den vroegéren kring, waar in zo verkeerden» te voorkomen. Onze soldaten zijn wat blij mei '11 stuk- kie „kwatta" 't is niet als beleedi- 'ging bedoeld, hoor! voor 'n kluit boter zijn ze dubbel dankbaar, en als 'ze 'n stuk kaas krijgen, springen ze van vreugde een halven meter in de hoogte, maar hun blijdschap kent geen grenzen, wanneer uit den trein een krant hun een zame loods binnenfladdert of wanneer de veldpost een lading nieuws aanbrengt. Zeker, met de verloven gaat 't zachtjes aan weer tien gewonen gang en de zomer staat wel voor de deur, doch dit maakt m'n dringende bede, 0111 „onze jon gens", zooals we ze vertrouwelijk ple gen te noemen, van lectuur te voorzien, gansch niet overbodig. Ook van de politiek mogen ze wel eens wat. weten. Vooral in dp komende da gen is het. gewenscht, dat ze goecl „bij" zijn, opdat ze zich volkomen bewust zijn, waar 't den 16en Juni eigenlijk om gaat. Dan zullen ze kunnen meidehelpen het offensief tegen ons Hoogerhuis te ver ijdelen. KEES VAN DER MEER. Beknopt overzicht van den toestand. Op 't oogenblik. dat we mot ons over zicht een aanvang maken is het ons nog niet bekend, ot de ondergang van de „Hampshire" met Lord Kitchener aan boord, veroorzaakt is door een mijn of een torpedo. Hel schip verging bij de Orkney- ■eilanden, ten N. van Schotland, zoodat dus een Duitsche duikboot zeer goed in het spel geweest kan zijn. Heeft inderdaad 'een U-J>oot een torpedo gelanceerd, die indirect den dood van den Engelse hen minister van oorlog ten gevolge had, dan zal de voldoening en do vreugde in Duitschland des te grooter zijn. Want dan zou Kitchener toch door Duitschland gevallen zijn. Maar de mate van die vreugde is dan ook de beste maatstaf voor de grootheid van het verlies, dat Engeland geleden heeft. Met Kitchener is toch de organisator van het Engelsche leger gevallen. Zijn dood zal wel het meest gevoeld wojiden in een haperen van het gemeen schappelijke organisatiewerk door de entente ondernomen en in den onderlin- gen samenhang van de uit te voeren, plannen. Met verwondering mag men zich afvra gen of het ongeluk niet te voorkomen, geweest ware. Albion heeft toch schepen genoeg, om een convooi te vormen, wanneer een minister over zee een reis gaat ondernemen! Waarom werd de „Hampshire" niet begeleid door kruisers of torpedojagers, die wanneer er een ongeluk gebeurde, de opvarenden had kunnen redden? Is het niet onverantwoordelijk geweest het leven van Kitchener, zijn staf, zijn ambtenaren en de ruim 650 opvarenden van genoemd oorlogsschip bloot te stel len aan de .gevaren van ©en zeereis, zonder maatregelen te nemen bij een eventueel© ramp? We staan hier voor een raadsel, welles oplossing allicht een vreemd licht zal werpen op Engeland's voorzorg maatrege len. Gelijk we gisteren meldden is nog ©en ander groot, man heengegaan. W© bedoe len Joeantsjikai, ©en selfmade, man, die van boerenzoon opgeklommen was tot de hoogste waardigheid in liet Hemelse lm Rijk. In de „Tel." vinden we in ruwe trek ken het uiterlijk loven geschetst van don man, in wiens hand het toekomstig lot van i'hina heeft berust. Hij mag in vele opzichten verre van sympathiek geweest zijn, dat hij een man was van buitengewone gaven, met helder inzicht en groote talenten, valt niet tegen te spreken. In 1898 verwachtte de hervormings partij hulp van Joeantsjikai om den zwakken keizer bij te staan de despo tische macht van de oude keizerin-weduwe te breken en haar gevangen te zetten. Volgens het plan der hervormers zou .Joean met zijn elitetroepen naar Peking oprukken, maar deze fijne diplomaat was te goed op de hoogte van de Chineesche geschiedenis en gal er de voorkeur aan te wachten tot de tijd hem met duidelij- ken vinger den weg zou aanwijzen, dien hij te bewandelen had, en zijn intuïtie bleek juist te zijn geweest. De keizerin-weduwe ontdekte het ge- heele plan er wordt beweerd, dat Joean zelf het dooi' den opperbevelhebber Yung Lu aan haar deed verraden en de ongelukkige keizer werd op een eiland in den vijver van het winterpaleis gevangen gezet. 'toen kort daarop Joean een zeer snel le promotie maakte ©11 achtereenvolgens eerst vice-minister van Nijverheid en daarop onderkoning van de provincie Sjantoeng weid, zagen velen daarin een belooning voor zijn verraad. Later werd hij onderkoning van de provincie Chih-hi. Do ongelukkige keizer Kwangthu stierf in het einde van 1908 op geheimzinnige wijze. Hij liet een testament 11a, waarin hij verzocht, zijn doodsvijand Joeantsjikai te doen onthoofden: De prins-regent Chun durfde hieraan echter geen gevolg te geven. Hij bepaalde er zich toe 2 Ja nuari 1909, Joean in ongenade te doen vallen, hem van zijn hoog© posten te ontheffen en hem in ballingschap te zendon. Twee-cn-een -half 'jaar leefde hij in de vergetelheid in de provincie Ilanan. In 1912 werd hij teruggeroepen om de dynastie der Mandsjoes te beschermen. Deze man met zijn gecompliceerd ka rakter, .eerzuchtig ©11 ver in de toekomst ziende, vaderlandslievend, wraakzuchtig, verkeerde in een buitengewoon moeilijke positie. Men kon niet verwachten, dat hij 'een warme genegenheid voor de Mandsjoes koesterde, maar daartegenover stond, dat hij ongetwijfeld zeer gesteld was op de pracht en praal van het keizerlijke hof en dat hij meende, dat de Chineesche beschaving1 hare meest vol komen uiting vond in den keizerlijken re- tgeeringsvorm. De rol, die hi) geroepen was te spelen, bleek niet gemakkelijk. Hij wenscht© den 'troon te bestendigen, maar de regeering der Mandsjoes te doen eindigen; hi) was omringd door kuiperijen en komplötten en toch wist hij zijne partij' op» mees terlijke wijze tei spelen. Hij' gaf er zich rekenschap van, dat er van de zijde der Mandsjoes om zoo te zeggen een kom- plot. in 'n komplot bestond. Een partij aan het keizerlijk© hof, aan wier hoofd de bevelhebber der keizerlijke lijfwacht stond, prins Tsai-Tao, wenschte den val van den prins-regent en diens zoontje, den jongen keizer, om zich meester te maken van den troon. Evengoed gaf hij er zich rekenschap van, dat aan de zijde der revolutionairen verscheidene partij en waren met zeer verschillende idealen. Het was zaak voor hem, al deze ver schillende koniplotten en partijen tegen elkaar uit te spelen om meester van de situatie to blijven en dit is wat hij van 'het begin tot het einde gedaan heeft, en waarom hij president van de Chineesche republiek werd. Belangrijk nieuws gewerd ons van het oorlogsveld. De strijd rondom Verdun woedt voort en wol ten voordeele va,11 de centralen. Het D u i t s c h e communiqué van gisteren meldt het volgende heldenfeit. Het pantserfort Vaux is se dert hedennacht in alle dee- I en i 11 ons be zit. Feitelijk werd het fort reeds op 2 Juni door de eerste' comp:ignie van het infantcrie-regirnent uil Uadeibom onder leiding van luitenant Rackow bestormd, die daarbij door pioniers dei' eerste com pagnie reserve-pioniers bataljon nummer 20 onder luitenant Ruberg krachtig onder steund werd. Op de bestormers volgden spoedig andere gedeelten dezer uitmun tende troepen. De .publicatie is tot nu toe uitgesteld, daar in dc voor ons ontoegankelijke onderaardschc vertrekken nog overblijfselen der bezetting stand hielden. Zij hebben zich nu overgegeven, waardoor met inbegrip der bij de beide vergeefse he pogingen tot ontzet op gisteren binnengebrachte gevangenen meer dan 700 niet-gekwetste gevangenen ge maakt weiden. Een groot aantal kanon nen, machinegeweren en mijnwerpers zijn buitgemaakt. Ook de gevechten om de hellingen aan beide zijden van het fort en om do hoogte ten 'Zuid-Westen van het dorp Bamloup zijn Zegevierend door gezet. De vijand had in de laatste dagen verscheidene pogingen gedaan om den val van het fort en de aansluitend© loopgraven at te wénden. Alle tegenaan vallen zijn met zeer zware verliezen, mislukt." De Oostenrijkers staan er niet zoo goed voor. Ze moeten erkennen en doen het zonder omwegen, dat hun in. Wolhynic aan de boven-Putiluwka strijden de troepen in het terrein voor Luzk w e r de n teruggenomen. Overigens duurt de slag aan liet Rus sische front met onverminderde heftig heid voort. Fefrograd meldt intüsschen. dat het. aan tal gevangenen de 40000 overschreden is. De successen onzer troepen in WoJby- nië, Galicië en Boekowina ontwikkelen zich, zoo heet het. Hei aantal der gevangenen en van 'den buit, gemaakt bij het verdrijven van den vijand uit zijne krachtig versterkte stel lingen, neemt voortdurend toe. Sedert het begin der laatste gevechten- tot den middag van 6 Juni namen die' legers van generaal B-russiloff 900 officie ren en meer dan 40.000 O.-H. en Duitsche soldaten gevang-en. Zij veroverden 77 ka nonnen, 134 machinegeweren en 49 bom menwerpers. Buitendien werden zoeklichten, telefo-- nen, veldkeukens, veel wapenen, oorlogsi materiaal en belangrijke réserves aan mu nitie buit gemaakt. Enkele batterijen wer den door de Russische infanterie in haar geheel mei talie kanonnen en caissons ge nomen. Het is te begrijpen, (Lat Italië nu uit den nood is. Het afleidingsoffensief heeft goed ge werkt. Korte Oorlogsberichten. De rijksdag heeft het nieuwe oor- logscrediet van 12 milliard goedgekeurd. De soc. idem. arbeidersgemeenschap stem de tegen. Uit Saloniki wordt geseind, dat de entente op 6 Juni dte blokkade over de Grieksche kust hééft afgekondigd. Het doel hiervan is Griekenland tot meer in schikkelijkheid te bewegen, daar reeds een algemtoene stijging der prijzen merk baai- wordt. Naar men uit Boedapest verneemt, is ,de piatronenfabriek Van C'otozéni dootj ontploffing in vlammen opgegaan. Der tig personen, die zwaar gewond zijn, zijni in het ziekenhuis opgenomen. Groen van Prinstetler. In een driestar kondigt De Standaard aan, dat de collectie brieven, die wijlen mr. Groen van Prinsterer in het jaap 1868, en zelfs nog vroeger, aan dr. Kuy per gericht 'Jieeft, waarschijnlijk in het licht zal worden gegeven. Na 19 Mei 1916 was men daartoe gerechtigd. Vacature Lagerhuis. Volgens d-e Tijd zal prof. Aalberse zich niet opnieuw voor de Tweede Kamer la ten candidaat stellen. Kuyper en Iidenburg te Gouda. Dinsldag 13 Juni spreekt dr. A. Kuy per, de oud-minister in den stadsschouw burg te Gouda over de Stat-en-veïkiezin gen, voor de anti-revolutionaire kiezers en genoodigden. Hoogstwaarschijnlijk ■spreekt met hem dien avond de heer Idenburg, oud-gouverneitr-generaal van Ned.-fndië. Msb. V oorzorgs maatregel-. Van het s.s. Duitschland der Maatschap pij „Zeeland" wordt de naam veranderd in „Zeeland". Distributie Noord-Brabant en Zeel' anldl Te 's-Hertogenbosch wordt, naar het Huisgez. meldt, een bureau opgericht, dat er op zal toezien, dat de goederen, wel ke in ons land onder jV. 0. T.-Verband worden uitgevoerd, ook werkelijk dooi de consumenten in ons land worden Ver bruikt. Er is Dinsdag een voorloopig comité opgericht, bestaande uit de heeren G. A. W. Van Lanschot, vioe-voorzitter van dte Kamer Van Koophandel en Fabrieken, voorzitter; Hendrik Worst, notaris, sec ge -

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1916 | | pagina 1