r. So. 188 Woensdag lö Mei 1916 30e Jaargang ilburg. ei tilde Meid iken-werkmeid. D. dknecht beider, idknechf necht leid Staten Generaal De Groote Oorlog. NGEBOTER schhandel. urg. SEVRAAGD METSEL-en tSWERK. ersknecht. aankomende Dagmeisje gevraagd, Meid n s t b o d e, lende MEID 1 o N, Seisweg, Mid- FEUILLETQN. De zeven dagen van Robert Hardy. Binnenland. Uit de Provincie. zelfbereide Verven ikkundige bereiding sen voor kasten en Fietslak, Kwasten, irbolineum, Creolin, lliën. letober IeRSLUIJS, St. Lau- aerman Arnemuiden gevaagd I AdresJ A C. D E Ir. Metselaar. iagd: IN OOSTEN, Oude liddelburg. I gevraagd ^traat 12, Vlissingen. 3GAARD, Domburg. Ictober uen de 19 jaav, bij Grijpskerke, (Hoog»- [ling direct gevraagd :m huis, bij -Kuiper, Kade B13 ifcond Is. DE SCHIPPER, len de 15 jaar, v» Is vrij. Burg B 16. I of met October LVERHAGE, Dom- t»ctob"er tdweg, St. Laurens, bctober IOUTERMAN te Big- huwelijk terstond of |BAAS, Borsele. Jetober )ctober D. PUTTE, Ritthem. (aSSELT, Oranjelaan vraagt 3 Juni of (runnende koken en r-g- g-v- Uitgave van de Nfearnl. Venn. LUCTOR ET EMERGO gevestigd te Goes. Hoofdbureau te Goes: LANGE VORSTSTRAAT 210. Bureau te Middelburg: FiRIWA F. P. DHUSJ - L. BURG. Drukkers: Ooeferbaan Lo Cointre - Goes. 2Ie Zeeuw VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. Abonnementsprijs Per 3 maanden fr. p. post. Losse nummers f 1.3$ „Ö.05 Prijs der Advertentiën 15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ct, 3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend. Bij abonnement voordeelige voorwaarden. Familieberichten van 110 regels f 1. iedere regel meer 10 ct. Tweede Kamer. In memoriam. De behandeling van het ontwerp Staatsdedeeling. gereed. Ondanks onze „obstructie"? Brutaal. Rood stempel. Gisteren werd de vergadering door den voorzitter geopend met een herin- neringsrede aan het overleden lid dr. I). Bos. Deze rede, waarin de sympa thieke. figuur op uitnemende wijze ge- teekend werd, werd door alle leden staande en met stille .aandacht gevolgd. De heer Borgesius herinnerde er al- 'ereerst aan. dat de Tweede Kamer den uitstern tijd zwaar wordt beproefd. Lu iers ,n.og maar eenige w©ke|n is het leden, dat ze den heer De Stuers ver- fe ii' en nu: weder een harer corypheeën. - In April voerde dr. Bos: nog hot oord. Niemand vermoedde, dat hel de itete maal zou 'zijn. Op betrekkelijk .igd.igen leeftijd weid dj'. Bos lid der lkévertegenwooidiging. Zijn veelzijdige .udie maakte, dat hij terstond in de Tamier kon optreden als „een man van ezaReeds' vroeger was hij voor allèr- 1 i functies aangezocht In 1898, toen >rgeeius hem in het Torentje ontving ui teem, op 35-jarigen leeftijd verzocht als inspecteur van het ÏVI. 0. op te treden, (bijzondere omstandigheden ver hinderden hem deze functie te aanvaar den), kreeg hij reeds den indruk, dat van hem onder dé jongeren voor de toe komst veel viel tu hopen. Bij zijn op treden in de Kamer deden zijn werk kracht, zijn talent en karakter veel van hem verwachten. Zijn veelzijdige kennis, zijn -wetenschappelijke opleiding en ar beid buiten de Kamer deden hern in de Kamer terstond een eerste plaats veroveren. Van kleinheid was hij af- keerig en groote kwesties trokken hernj aan. Zonder eerzucht was hij niet, doch slechte die eerzucht bezat hij, die grooten mannen past. Herdacht werd Voorts zijn verzoenend optreden in de bevredigingscomimissie, terwijl zijn tact en inzicht werden ge prezen. Minister Gort kwam met een. kort maar hartelijk woord verklaren, dat ook de negeering diep doordrongen is van het verlies, door den dood van dr. Bos geleden, en herinnerde er aan, dat hij ook voor dei regeering een groot© steun en kracht is geweest. Giaa-me sluiten wij ons 'bij de slotwoor den van onzen premier aan „De hoogheid van dr. 'Bos' karakter, zijn nimmer falende plichtsbetrachting en waardeering van andersdenkenden, ma ken zijn verlies een verlies voor het gansehe vaderland." 't Was alsof de door dit lierdenkings- woord gewekte -ernst d-e behandeling van het ontwerp Staatsbedeeling niet weinig bespoedigd heeft, want men is nu maar zoo ineens gereed gekomen. Het getuigt niet van groote 'eerlijk heid, als „Het Vaderland" durft schrij ven', dat de oppositie de debatten stel selmatig rekte door obstructie van aller lei aard. Hij, die deze woorden neer schreef, ban allerminst bezield geweestl zijn met den geest, die dr. Bos steeds; bezielde, immers de pas ontslapen staats man is nimmer van verdachtmaking ver- Naar het Engelsch van Charles M. Sheldon door v. d. M. 19) Het ontzettende overweldigde Hardyen toch beschuldigde hij zichzelfhoevele'on- gelukken waren er al voorgevallen, waar- lwjl hg zicïi 't minst het lot der' getrof fen families niet aantrok. Maar nu kwam het tot hem Hij snelde; heen en liep zoo Ihard hij kon naar het station. Juist stond (een lexprestrein gereed om naar de /plek dies onheils af te rijden. Hardy besteteg de locomotief, zich als een bang kind (troostend met de gedachte, dat hij clan het éérst zo-u aankomen, waar mis- schiep.,(.t Mét (éeh snelheid van welhaast 55 K.M. per giiua" joeg {die hulptrein naar de plek der [ramp. Het snjeepwde hard. Met van angst verwrongen Blekken stond' Hardy naast Iden machinist, als o(m hem aan te vuren tot al sneller rit. Geen woord, kwam1 over z'm lippen. Zo'o eindigde Idle tWeéde van Robert Hardy's zeven daglen. dacht kunnen worden. Hij wist zijn po litieke tegenstanders in den felsten strijd te waardeuren en kon geen zwarl wit noemen, noch wit zwart. Heeft rechts niet op serieus© wijze, alsof liet vaststond, dat het ontwerp straks in het staatsblad zal prijken, me degewerkt om er nog iets goeds in te leggen? Én nu 'vermoet men zich, om deze vriendelijkheid obstructie te noe men Men moet maar durven. Een poging van den heer Lobman, om het product der staats bedeeling-vrien den „staatsarmeuzorgwet" te noemen dus bij z'n waren naam- mislukte natuurlijk. „Rente" klinkt, immers zoo mooi en is zoo geschikt om waardeering- te kweeken in kringen, die enkel op den naam afgaan! Duij'S wild© behalve de socialistische stempels, welke bet ontwerp reeds droeg, nog een rood mierkteeken aanhrengeri, alvorens het naar den Senaat gezonden zou worden. Hij wou ©en bepaling in voegen, dat binnen 5 jaar na het in werkingtreden .van art. 1 een wetsont werp moest worden ingediend tot her ziening van de bepalingen betreffende den leeftijd, waarop de b-edeeling in gaat, en het bedrag van de bedeeling. Snoeck Henkemans en Rutgers voelden niets voor den „houten ham" en terecht. De heer Lobman deed oen leuken zet met de verklaring te zullen vóór stem men, omdat hij de wet zoo spoedig mo gelijk zou -dillen wijzigen. Het amendement werd dus gekelderd. Meer betreurenswaardig was het, dat een amendement-Rutgers denzeltden weg opging. D©ze heer wilde verzekerd zien, dat de arbeiders de voordeelen der In validiteitswet, welke hun rechtens toe komen. en hun wederrechtelijk onthouden, worden, zullen erlangen. Over het wetsontwerp zelf 'zal later gestemd worden Met belangstelling zien we nog een paar filcsche- principiëele bestrijdingen in den Senaat tegemoet. Daar inoet het ontwerp den dood steek krijgen. Beknopt overzicht van den toestand. Amerika werkt vlug met z'n nota's. De regeering heeft nu reeds geant woord op de Duitsche nota. inzake- den duikbootenoorlog. Het „laatste woord", dat president Wilson in April tot Germania richtte), is gelukkig geen „laatste woord" in den vollen zin behoeven te worden. Het is nu gevolgd door een nieuw woord, dat de kans opent op een re geling van de ernstige moeilijkheden, die nog bestaan. Amerika heeft de verklaring van do Duitsche regeering die in het kort hierop neerkomt, dat voortaan bij den duikbootenoorlog de regelen zullen wor den gevolgd, die ten aanzien van denj kruisersoorlog golden aanvaard. Maar tevens heeft het verklaard, dat zij die verzekering van de Duitsche regeering aanvaardt buiten eenig verband met de houding, die door de andere oorlogvoe renden tegenover neutralen en non-com battanten wordt aangenomen. Nu, dat was te verwachten. Duitsch- W-o es-dag, de derde dag. Toen de trietin de plaats des onheils naderde, zag mtelrt er reed's van verte een dichtte menigte saamgestroomd. Nog vóór [de trein stilstond, sprong Hardy van de locomotief ten holde hij voort, almaar roepenid om z'n kindteren. Het ongeluk had plaats gehad op een brug over een kleine riviler bijl B-aidWin, vlakbij de stad waar .Hardy's broer woonde. De locomotief, dte postwagen, twee wa gons ten twéé .slaaprijltuiigen waren ver nield ten dleele Waren ze van de brug gestort en idoor hiet rivierijls gezakt. Tot overmaat van ramp Waren dte twee slaaprijStuigen in brand gevlogen, en mid delen om tje blusschen waren er niet. Hardy zag de schaduwen van mannen OP, 'lef- Üs> die poogden met schoppen vol 'sneeuw die vlammen te dempen Hijl ging meer Valltend dan loopend naar do rivier, en daar vertoonde zich de ont zettende werkelijkheid voor zijn oog. De tender en de goederenwagens wa ren zóó neergestort, dat de wielen alleen onder het ijs staken; een der wagons was op zij gevallen, maai' volkomen in tweeën gebroken, alsof een reus ze haJdJ doormidden geknapt. Een ander rijtuig stond dwars in het water; het derde \vJas geheel onder de ijskorst verdwenen. Temidden Van deze ruïne weerklonken land zelf heeft niet anders verwacht. Immers het stelde nu zijn voorbehoud niet meer voorop, als. een onafwijsbare voorwaarde, maar het gaf zijn voorbe houd als een verwacht mg achter al', terwijl het ook zonder inwilliging van dat voorbehoud tot liet doen der con cessies reeds overging. Het dreigende gevaar is du.s voorloo- pig afgewend. Alleen in de toekomst zouden weer nieuwe moeilijkheden kunnen 'ontstaan, als cle verdere houding der geallieerden in den economischen oorlog 'Duitsehland tot een nieuwe beslissing zouden nopen. In het Westen gaat de strijd met on verminderde heftigheid z'n gang. De Duitscbers zijn gr reeds in ge slaagd een frontverbetering aan te bren gen. Het bericht clat de Duitsche troepen er in slaagden hun linie op hoogte- 304 vooruit te brengen, was geen verrassing. De Havas-berichten deden dit resultaat gistermorgen reeds verwachten. Heuvel 304 ligt ten westen van den .VIort-Hom- me 'en daalt naar bet noordwesten a£ naai' Haucourt -en Malancourt, de beide plaatsen, waartusschen de Duitsche linie loopt, die dan in vrijwel rechte lijn doorgaat naar den Mort-Homme. Door het voortdringen op heuvel 304 is dus hier weer ©en saillant, gevormd, dien de Franscben zeker zullen pogen met alle macht in te drukken. D® strijd ,is hier dan ook nog in vollen gang. Een bajonet-charge bij maanlicht. Li de „Cape Times" komt een tref- fenid verhaal voor van de bestorming van Taveta Nek, in Oost-Afrika. Het blad drukt een brief van een sergeant af, waar in o.a. voorkomt: „De Duitscbers hielden een zeer sterkte positie hij Taveta Nek bezet en het was van 'het hoogste belang, dat wiji die na men. Wij behoorden tot de reserve eri Vrijdag, tegen donker, kregen wij hevel de stelling aan ;te vallen. Zoodra de vijand de toebereidselen hiertoe zag, oplende hij! het ~vuur op ons. Het was ontzettend, maai- wij hielden vol en toen wij nog een halve mijl vóór jile stelling, bevel kregen jde bajonet op het geweer te zet ten, ging er -een veel malen herhaald! gejuich op; dat met uidagend geroep van den vijland beantwoord werd. De maan scheen helder en het was een mooi gé- zicht, ,al die bajonetten in het maanlicht te: zien schitteren. Ook ide vijandelijke stelling was duidelijk zichtbaar; een ge weldig vuur uit allerlei soorten kanon nen werd op ons gericht. Drié uren lang handhaafden wij ons (daar op dezelfde plaats, zonder ook ahaar een handbreed te wijken. Eindelijk kwam' het bevel tot den aanval en weer juichten wij' en dron gen Wij vooruit. Toen begonnen wij Tip- perary te zingen, wat de vijand met ge roep- ,„Kom maar op, dan zullen ave jullie Tipper,ary geven", (beantwoordde. Te gen half twaalf school de maan achter een wolk en gaf kolonel Freeth het be itel om den Nek te bestormen. Ik stond met m'ijln peleton op; den uitersten rech tervleugel. De kolonel Voeride ons aan en wij 'Volgden hem. Wij deden een vlug gen aanval op iten top- en bereikten dien ook. Taveta Nek was in ons bezit. Het was bijna 1 uur en wij waren allen zoo moe, dat wijl bijna neervielen, maar toch zorgden wijt, den heuivel tot den pchtend vast te houden. Wijl behoefden den man de smartkreten der arme slachtoffers, die nog beklemd zaten tUs'schen de brokstuk ken Ider Wagons. En nul: zijn eigen kin deren daarbij 0, nooit haid hij ze zóó lief gehajd als nul Het publiek scheen verstomd van schrik. Hardy echter stortte zich, op de ruïne en zocht als een wanhopige naar z'n kinderen.Daar hoorde hij de zachte stejm Van z'n Bettiehet volgende! oogenblik lag zij; in zijn armen. 0 kind, waar zijnAVillem en Clara? O Vader, ze zijn hier. Willem is, niet erger gewloiid, dan ik, Clara is be wusteloos, zij ligt hier vlakbij. Bettie drong haar vader naar den oeVer, waar op eoupeekussens eenige slachtoffers Waren neergelegd', sommigen dood, anderen stervende. En daar lag ook Clara, bleek en bewegingloos; Willem) boog .zich over haar heen; hjjzelf bloedde uit verschillende Wonden aan hoofd en handen, maar verzorgde toch flink z'n zuster. Hardy knielde in de sneetuw naast hem neer. Willem was niet verrast, z'n, vajdar daar te zien, maar hij snikte het uit: O, ze is dood! Nee nee, zei Hardy met een diepte zuicht, zij is niet dood. Clara bewoog zich even, haar lippen schenen iets te lispelen, maar haar oogen opende zij niet; haar vader bemerkte met nen niet te zeggen, dat zij wakker moes ten blijven. Zij begrepen volkomen in boe gevaarlijke positie wij ons bevonden. Ik zal idien nacht nooit vergeten. Tegelijker tijd deed majoor Thompson van de an dere zijde van den heuvel een aanval op den Nek en had met 150 man de stelling om 'vijf uur 's pchtends geno men. De andere regimenten juichten ons luide toe, toen zij- vernamen wat wij ge daan hadden. Een noodlottige vergissing der Sinn Eeiners. De Sinn Feiners hadden tot ondersteu ning van hun opstand een geheime post verbinding georganiseerd, door middel waarvan zij hunne berichten verspreidden. Zij vergaten echter -een belangrijk ding „De noodlottige fout in het programma was, dat zij niet aan de telep-hoon had den gedacht. Het is moeilijk te gelooven, dat dé mannen, die het groote plan voor den opstand ontwierpen, het belang van de telefoonverbinding niet hebben begre pen. Zij schenen een poging te hebben gedaan -om zic-.-h van het gebouw der telefooncentrale meester te maken, maar de troep opstandelingen, die daarheen op weg waren, hadden van eene vrouw het bericht ontvangen, dat dat gebouw vol met soldaten was. De vrouw was mis schien werkelijk bezorgd om het leven ■der Sinn Feiners en dacht dat z:ij recht streeks in een ml liepen, maar het, is ook mogelijk dat het een dapper bluf- kunstje was in het belang van de wet. In ieder geval lijkt het tamelijk zeker dat haar gedrag den toestand redde. Door dit feit slaagden de militairen erin, hét gebouw te bezetten, de verdediging to organiseeren, hulp te vragen uit Enge l-and en later den aanval tegen de vestin gen van de rebellen te regelen en te leiden. Het was juist het iontbrekende' steentje, dat de ineenstorting van het licht en dichte gebouwtje der „Voorloopige Re geering" veroorzaakte". Korte Oorlagsberichten. De kruiser Breslau bo-mbardelérdiel eergisteren de niet-versterkte zee-bad plaats Eupatoria (Krim.) Uit Cairo wordt gemeld, dat vijan delijke vliegers 8 bojnmiten op Port-Said geworpen hebben. .Drie 'burgers weiden geWoriil ;De luitenant der artillerie Peter Dreyfus, een zoon van den voormaligen banneling van het Duivelseiland, werd we gens zijh dapper gedrag bij Verdun bij dagorder eervol vermeld. Speciaal op 26, 27 en 28 Februari en ook gedurende de maand Maart wist hij als observatie-officier t.e midden van een geweldig vijandelijk vuur de Verbinding met zijp batterij te behouidlen en er voor, te zorgen, da.t 'het vuren doeltreffend ge schiedde. Bijl een Verkenningstocht haddten 2 Daiitsche Loipédobooten ten N. Van O s Ben de een géVecht inleit 5 Engelsche torpedo jager, Van Welke laatste teen beschadigd wterd. De Cymric is gezonken. Vijf Van Ide opvarenden moeten gledood zijn. Te Marseille hebben Engelsche troe pen gédéfileerd. Van Bülow is -door den keizer naar het hoofdkwartier ontboden. Men acht dte- ze samenkomst van groot belang. De oudste .Fransche vlieger is een vreeseljj'ke angst, (dat een vreemd waas haar gelaat overtogen bad. Hoe Hardy erin slaagde zijp -kind den rivierdijk op te brengen, en hoe hij haar daar aan de zorgen van vele hulpbiedenden over liet, terwijl hij opnieuw afdaalde in deze vreeselijke doodsvallei, om de nog ker menden te redden; hoe Bettie Vertelde, hoe het ongeluk gebeurd was en ver klaarde, waarom ze, behoudens een paar schrammen, niet géwo-n'd was (zij was tu-sschen eoupeekussens gevallen en dezte hadden haar beschermd); hoe de ontzet ting steeg, toen bekend' werd dat het getal dooden en gewonden wel 75 be- loopen zou; hoe eindelijk Hardy met z'n kinderen naar Barton werd teruggebracht, \Vaar een geweldigde menigte het sta tion belegerde; hoe mevrouw Hardy haar kinderen begroette; hoeveel smart Ier in Barton was, waar menig gezin plotse ling in rouw was gedompeld. dat alles en nog .veel -meer zou in den breedte verteld kunnen worden, maar het zou afvoeren van jde kern van ons verhaal, wiaarin Hardy's wedervaren ioip den voet diept gevolgd. Dat er dien nacht on rustig geslapen weTd, laat zich denken. Gelukkig waren Hartdy's kinderen gelijk alle anderede slaap ontfermde zich over! hun Vermoeide en door den schrik als verlamde ledematen, en het was al ver in Iden morgen, toen Hardy's' gezin Weer map van bijna 60 jaar, Jean Faure, wet houder van Lym. Hij is réeds een paa4 maal gekwetst geweest. Onder de bij Narotsch-meer door de Duitscbers gevangen genomen Russen was -.ook een modterae Eleonore Proschas- ka, die wel niet. met geweer en bajonet in het fort (stond, doch als hospitaalsoldaat dienst deed. Een meisje van 19 jaar met kort geknipt haar, van kop tot teen als man gekleed. Uit het verhoor bleek, dat men t® doen had met een meisje uit beschaafden kring. Op de vraag, waai!- o-m zij niet als verpleegster dienst deed, antwoordde zij, dat -dje verpleegsters in Rusland zich niet mochten verheugen in éen goeden roep en dat zij daarom: de imifo-rm van de soldaten had aangetrok ken.. i Zij werd natuurlijk niet bij de solda ten gelaten en zal gebracht woiden naat( teen kamp voor civiele gevangenen. 14 33 23 33 14 28 15 JJ 33 28 33 15 33 271 33 15 1} 33 23 33 16 33 28 33 16 3) 33 23 33 15 3) 33 26 33 14 33 33 23 33 16 33 33 26 33 Mail in beslag genoime*. De 6en dezer respectievelijk' uit Z.-Ame rika en Ntederl. Indië te Amsterdam aan gekomen stoomschepen „Frisia" én „J. I'. Coen", alsmtede het eerstdaags te Rot terdam uit Indië te verwachten stoom schip u,G-oentóer" hebben pp last van dé Engelschfe' .auitoriteifen de mail te Fal mouth moeten lossen. De S t;aten-stembus. Gelijk bekend, is de eerste Dinsdag i* Juni de dag bij de Wet voorgeschreven! waarop de candidaatstelling voor de Sta tenverkiezing moet plaats hebben. De da gen waarop stemming en herstemming moeten geschieden, worden door Ged. Sta ten vastgesteld. Zij zijn voor: Noord-Ho-11. stemm. 14 en horst. 21 Juni Gelderland Groningen Friesland Utrecht Zuid-Holl. Zeeland Drenthe Overijsel N.-Brabant Limburg Bij Kon. Besluit is als blijk; van goedkeuring en tevredenheid de bronzen eerepenning voor menscblievend hulpbe toon en een loffelijk getuigschrift toe gekend aan H. J. M. Weve, tijdelijk of ficier van gezondheid 2de klasse, wegens de door hein met levensgevaar verrichte redding van een kind uit het water ran de gracht bij de Lange Vielebrug te Middelburg, op 11 December 1915; en aan D. W. Bouchier, havenmeester hij den ^Rijkswaterstaat te Breskens wegens de door hem met levensgevaar verrichte redding van -een .kind uit het water van de haven te Urk op 25 Juni 1915. Bij het reservé-personeel der land macht zijn benoemd tot reserve-tweede - luitenant bij hun tegenwoordig korps bij het wapen der infanterie de vaaadrigsi W-. F. Faber, van het 3e; H. J. Wabek'e van het 10e, B. J. Brugman en E. E. Meulman beiden van het 14e regiment.. in Ide huiskamer vereenigd was. Om aoht uur werd Hardy wakker, rnaate hij gevoelde zich nog zeer vermoeid en somber gestemd na den vreeselijken nacht. Zijn leerste gédachte washoe zal 'k met Clara wezen? Toen hij. naar bed was gegaan, scheen zij zon-der pijn, maar die vreemde gelaatstint maakte hen toch allen angstig. Sedert haar vader haar bij de ramp gevonden had, had zij haar oogen nog niet géopend. James had er op aangedrongen, bij- de Hardy's thuis te hlijlven, om te kunnen helpen, en Hardy was erkentelijk voor zijn aanwezigheid, vooral omdat Clara be waakt moest worden. Hoewel zij geregeld ademhaalde, gaf z'ij geen enkel teek'ön van leven. Hardy ,werd steeds angstiger! en ten slotte vtoeg hij James om even' te gaan zien, of er al een dokter van de ramp teruggekeerd was.' Ja, mijnheer, ik zal dadelijk gaan. En, Voegde James eraan toe, die eenige uren door Hardy Was afgelost, hoe .is het. nui met haar? M'n jongen, antwoordde Hardy, ter- wijl hij zij hanldlen op James' schou ders legde: Ik weet het niet. Er is iets zoo vreemds bij. Toe, haal gauw een dokter. Maar, et zullen zooveel huizen zijn, Waar hij noodig is. Het is vreeselijk! J (Wordt Vervolgd.).

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1916 | | pagina 1