r.
So. 188
Woensdag lö Mei 1916
30e Jaargang
ilburg.
ei
tilde Meid
iken-werkmeid.
D.
dknecht
beider,
idknechf
necht
leid
Staten Generaal
De Groote Oorlog.
NGEBOTER
schhandel.
urg.
SEVRAAGD
METSEL-en
tSWERK.
ersknecht.
aankomende
Dagmeisje
gevraagd,
Meid
n s t b o d e,
lende MEID
1 o N, Seisweg, Mid-
FEUILLETQN.
De zeven dagen van
Robert Hardy.
Binnenland.
Uit de Provincie.
zelfbereide Verven
ikkundige bereiding
sen voor kasten en
Fietslak, Kwasten,
irbolineum, Creolin,
lliën.
letober
IeRSLUIJS, St. Lau-
aerman Arnemuiden
gevaagd
I
AdresJ A C. D E
Ir. Metselaar.
iagd:
IN OOSTEN, Oude
liddelburg.
I gevraagd
^traat 12, Vlissingen.
3GAARD, Domburg.
Ictober
uen de 19 jaav, bij
Grijpskerke, (Hoog»-
[ling direct gevraagd
:m huis, bij
-Kuiper, Kade B13
ifcond
Is. DE SCHIPPER,
len de 15 jaar, v»
Is vrij. Burg B 16.
I of met October
LVERHAGE, Dom-
t»ctob"er
tdweg, St. Laurens,
bctober
IOUTERMAN te Big-
huwelijk terstond of
|BAAS, Borsele.
Jetober
)ctober
D. PUTTE, Ritthem.
(aSSELT, Oranjelaan
vraagt 3 Juni of
(runnende koken en
r-g- g-v-
Uitgave van
de Nfearnl. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 210.
Bureau te Middelburg:
FiRIWA F. P. DHUSJ - L. BURG.
Drukkers:
Ooeferbaan Lo Cointre - Goes.
2Ie Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post.
Losse nummers
f 1.3$
„Ö.05
Prijs der Advertentiën
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ct,
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels f 1.
iedere regel meer 10 ct.
Tweede Kamer.
In memoriam. De
behandeling van het
ontwerp Staatsdedeeling.
gereed. Ondanks onze
„obstructie"? Brutaal.
Rood stempel.
Gisteren werd de vergadering door
den voorzitter geopend met een herin-
neringsrede aan het overleden lid dr.
I). Bos. Deze rede, waarin de sympa
thieke. figuur op uitnemende wijze ge-
teekend werd, werd door alle leden
staande en met stille .aandacht gevolgd.
De heer Borgesius herinnerde er al-
'ereerst aan. dat de Tweede Kamer den
uitstern tijd zwaar wordt beproefd. Lu
iers ,n.og maar eenige w©ke|n is het
leden, dat ze den heer De Stuers ver-
fe ii' en nu: weder een harer corypheeën.
- In April voerde dr. Bos: nog hot
oord. Niemand vermoedde, dat hel de
itete maal zou 'zijn. Op betrekkelijk
.igd.igen leeftijd weid dj'. Bos lid der
lkévertegenwooidiging. Zijn veelzijdige
.udie maakte, dat hij terstond in de
Tamier kon optreden als „een man van
ezaReeds' vroeger was hij voor allèr-
1 i functies aangezocht In 1898, toen
>rgeeius hem in het Torentje ontving
ui teem, op 35-jarigen leeftijd verzocht
als inspecteur van het ÏVI. 0. op te
treden, (bijzondere omstandigheden ver
hinderden hem deze functie te aanvaar
den), kreeg hij reeds den indruk, dat
van hem onder dé jongeren voor de toe
komst veel viel tu hopen. Bij zijn op
treden in de Kamer deden zijn werk
kracht, zijn talent en karakter veel van
hem verwachten. Zijn veelzijdige kennis,
zijn -wetenschappelijke opleiding en ar
beid buiten de Kamer deden hern in
de Kamer terstond een eerste plaats
veroveren. Van kleinheid was hij af-
keerig en groote kwesties trokken hernj
aan. Zonder eerzucht was hij niet, doch
slechte die eerzucht bezat hij, die grooten
mannen past.
Herdacht werd Voorts zijn verzoenend
optreden in de bevredigingscomimissie,
terwijl zijn tact en inzicht werden ge
prezen.
Minister Gort kwam met een. kort
maar hartelijk woord verklaren, dat ook
de negeering diep doordrongen is van
het verlies, door den dood van dr. Bos
geleden, en herinnerde er aan, dat hij
ook voor dei regeering een groot© steun
en kracht is geweest.
Giaa-me sluiten wij ons 'bij de slotwoor
den van onzen premier aan
„De hoogheid van dr. 'Bos' karakter,
zijn nimmer falende plichtsbetrachting en
waardeering van andersdenkenden, ma
ken zijn verlies een verlies voor het
gansehe vaderland."
't Was alsof de door dit lierdenkings-
woord gewekte -ernst d-e behandeling van
het ontwerp Staatsbedeeling niet weinig
bespoedigd heeft, want men is nu maar
zoo ineens gereed gekomen.
Het getuigt niet van groote 'eerlijk
heid, als „Het Vaderland" durft schrij
ven', dat de oppositie de debatten stel
selmatig rekte door obstructie van aller
lei aard. Hij, die deze woorden neer
schreef, ban allerminst bezield geweestl
zijn met den geest, die dr. Bos steeds;
bezielde, immers de pas ontslapen staats
man is nimmer van verdachtmaking ver-
Naar het Engelsch van
Charles M. Sheldon
door v. d. M.
19)
Het ontzettende overweldigde Hardyen
toch beschuldigde hij zichzelfhoevele'on-
gelukken waren er al voorgevallen, waar-
lwjl hg zicïi 't minst het lot der' getrof
fen families niet aantrok. Maar nu kwam
het tot hem Hij snelde; heen en liep
zoo Ihard hij kon naar het station. Juist
stond (een lexprestrein gereed om naar
de /plek dies onheils af te rijden. Hardy
besteteg de locomotief, zich als een bang
kind (troostend met de gedachte, dat hij
clan het éérst zo-u aankomen, waar mis-
schiep.,(.t
Mét (éeh snelheid van welhaast 55 K.M.
per giiua" joeg {die hulptrein naar de plek
der [ramp. Het snjeepwde hard. Met van
angst verwrongen Blekken stond' Hardy
naast Iden machinist, als o(m hem aan te
vuren tot al sneller rit. Geen woord, kwam1
over z'm lippen.
Zo'o eindigde Idle tWeéde van Robert
Hardy's zeven daglen.
dacht kunnen worden. Hij wist zijn po
litieke tegenstanders in den felsten strijd
te waardeuren en kon geen zwarl wit
noemen, noch wit zwart.
Heeft rechts niet op serieus© wijze,
alsof liet vaststond, dat het ontwerp
straks in het staatsblad zal prijken, me
degewerkt om er nog iets goeds in te
leggen? Én nu 'vermoet men zich, om
deze vriendelijkheid obstructie te noe
men
Men moet maar durven.
Een poging van den heer Lobman,
om het product der staats bedeeling-vrien
den „staatsarmeuzorgwet" te noemen
dus bij z'n waren naam- mislukte
natuurlijk.
„Rente" klinkt, immers zoo mooi en
is zoo geschikt om waardeering- te
kweeken in kringen, die enkel op den
naam afgaan!
Duij'S wild© behalve de socialistische
stempels, welke bet ontwerp reeds droeg,
nog een rood mierkteeken aanhrengeri,
alvorens het naar den Senaat gezonden
zou worden. Hij wou ©en bepaling in
voegen, dat binnen 5 jaar na het in
werkingtreden .van art. 1 een wetsont
werp moest worden ingediend tot her
ziening van de bepalingen betreffende
den leeftijd, waarop de b-edeeling in
gaat, en het bedrag van de bedeeling.
Snoeck Henkemans en Rutgers voelden
niets voor den „houten ham" en terecht.
De heer Lobman deed oen leuken zet
met de verklaring te zullen vóór stem
men, omdat hij de wet zoo spoedig mo
gelijk zou -dillen wijzigen.
Het amendement werd dus gekelderd.
Meer betreurenswaardig was het, dat
een amendement-Rutgers denzeltden weg
opging. D©ze heer wilde verzekerd zien,
dat de arbeiders de voordeelen der In
validiteitswet, welke hun rechtens toe
komen. en hun wederrechtelijk onthouden,
worden, zullen erlangen.
Over het wetsontwerp zelf 'zal later
gestemd worden
Met belangstelling zien we nog een
paar filcsche- principiëele bestrijdingen in
den Senaat tegemoet.
Daar inoet het ontwerp den dood
steek krijgen.
Beknopt overzicht van den toestand.
Amerika werkt vlug met z'n nota's.
De regeering heeft nu reeds geant
woord op de Duitsche nota. inzake- den
duikbootenoorlog.
Het „laatste woord", dat president
Wilson in April tot Germania richtte),
is gelukkig geen „laatste woord" in
den vollen zin behoeven te worden.
Het is nu gevolgd door een nieuw
woord, dat de kans opent op een re
geling van de ernstige moeilijkheden, die
nog bestaan.
Amerika heeft de verklaring van do
Duitsche regeering die in het kort
hierop neerkomt, dat voortaan bij den
duikbootenoorlog de regelen zullen wor
den gevolgd, die ten aanzien van denj
kruisersoorlog golden aanvaard. Maar
tevens heeft het verklaard, dat zij die
verzekering van de Duitsche regeering
aanvaardt buiten eenig verband met de
houding, die door de andere oorlogvoe
renden tegenover neutralen en non-com
battanten wordt aangenomen.
Nu, dat was te verwachten. Duitsch-
W-o es-dag, de derde dag.
Toen de trietin de plaats des onheils
naderde, zag mtelrt er reed's van verte
een dichtte menigte saamgestroomd. Nog
vóór [de trein stilstond, sprong Hardy van
de locomotief ten holde hij voort, almaar
roepenid om z'n kindteren. Het ongeluk
had plaats gehad op een brug over een
kleine riviler bijl B-aidWin, vlakbij de stad
waar .Hardy's broer woonde.
De locomotief, dte postwagen, twee wa
gons ten twéé .slaaprijltuiigen waren ver
nield ten dleele Waren ze van de brug
gestort en idoor hiet rivierijls gezakt.
Tot overmaat van ramp Waren dte twee
slaaprijStuigen in brand gevlogen, en mid
delen om tje blusschen waren er niet.
Hardy zag de schaduwen van mannen
OP, 'lef- Üs> die poogden met schoppen
vol 'sneeuw die vlammen te dempen Hijl
ging meer Valltend dan loopend naar do
rivier, en daar vertoonde zich de ont
zettende werkelijkheid voor zijn oog.
De tender en de goederenwagens wa
ren zóó neergestort, dat de wielen alleen
onder het ijs staken; een der wagons
was op zij gevallen, maai' volkomen in
tweeën gebroken, alsof een reus ze haJdJ
doormidden geknapt. Een ander rijtuig
stond dwars in het water; het derde
\vJas geheel onder de ijskorst verdwenen.
Temidden Van deze ruïne weerklonken
land zelf heeft niet anders verwacht.
Immers het stelde nu zijn voorbehoud
niet meer voorop, als. een onafwijsbare
voorwaarde, maar het gaf zijn voorbe
houd als een verwacht mg achter al',
terwijl het ook zonder inwilliging van
dat voorbehoud tot liet doen der con
cessies reeds overging.
Het dreigende gevaar is du.s voorloo-
pig afgewend.
Alleen in de toekomst zouden weer
nieuwe moeilijkheden kunnen 'ontstaan,
als cle verdere houding der geallieerden
in den economischen oorlog 'Duitsehland
tot een nieuwe beslissing zouden nopen.
In het Westen gaat de strijd met on
verminderde heftigheid z'n gang.
De Duitscbers zijn gr reeds in ge
slaagd een frontverbetering aan te bren
gen.
Het bericht clat de Duitsche troepen
er in slaagden hun linie op hoogte- 304
vooruit te brengen, was geen verrassing.
De Havas-berichten deden dit resultaat
gistermorgen reeds verwachten. Heuvel
304 ligt ten westen van den .VIort-Hom-
me 'en daalt naar bet noordwesten a£
naai' Haucourt -en Malancourt, de beide
plaatsen, waartusschen de Duitsche linie
loopt, die dan in vrijwel rechte lijn
doorgaat naar den Mort-Homme. Door
het voortdringen op heuvel 304 is dus
hier weer ©en saillant, gevormd, dien de
Franscben zeker zullen pogen met alle
macht in te drukken. D® strijd ,is hier
dan ook nog in vollen gang.
Een bajonet-charge bij maanlicht.
Li de „Cape Times" komt een tref-
fenid verhaal voor van de bestorming van
Taveta Nek, in Oost-Afrika. Het blad
drukt een brief van een sergeant af, waar
in o.a. voorkomt:
„De Duitscbers hielden een zeer sterkte
positie hij Taveta Nek bezet en het was
van 'het hoogste belang, dat wiji die na
men. Wij behoorden tot de reserve eri
Vrijdag, tegen donker, kregen wij hevel
de stelling aan ;te vallen. Zoodra de vijand
de toebereidselen hiertoe zag, oplende hij!
het ~vuur op ons. Het was ontzettend,
maai- wij hielden vol en toen wij nog
een halve mijl vóór jile stelling, bevel
kregen jde bajonet op het geweer te zet
ten, ging er -een veel malen herhaald!
gejuich op; dat met uidagend geroep van
den vijland beantwoord werd. De maan
scheen helder en het was een mooi gé-
zicht, ,al die bajonetten in het maanlicht
te: zien schitteren. Ook ide vijandelijke
stelling was duidelijk zichtbaar; een ge
weldig vuur uit allerlei soorten kanon
nen werd op ons gericht. Drié uren lang
handhaafden wij ons (daar op dezelfde
plaats, zonder ook ahaar een handbreed
te wijken. Eindelijk kwam' het bevel tot
den aanval en weer juichten wij' en dron
gen Wij vooruit. Toen begonnen wij Tip-
perary te zingen, wat de vijand met ge
roep- ,„Kom maar op, dan zullen ave
jullie Tipper,ary geven", (beantwoordde. Te
gen half twaalf school de maan achter
een wolk en gaf kolonel Freeth het be
itel om den Nek te bestormen. Ik stond
met m'ijln peleton op; den uitersten rech
tervleugel. De kolonel Voeride ons aan
en wij 'Volgden hem. Wij deden een vlug
gen aanval op iten top- en bereikten dien
ook. Taveta Nek was in ons bezit. Het
was bijna 1 uur en wij waren allen zoo
moe, dat wijl bijna neervielen, maar toch
zorgden wijt, den heuivel tot den pchtend
vast te houden. Wijl behoefden den man
de smartkreten der arme slachtoffers, die
nog beklemd zaten tUs'schen de brokstuk
ken Ider Wagons. En nul: zijn eigen kin
deren daarbij 0, nooit haid hij ze
zóó lief gehajd als nul
Het publiek scheen verstomd van schrik.
Hardy echter stortte zich, op de ruïne
en zocht als een wanhopige naar z'n
kinderen.Daar hoorde hij de zachte
stejm Van z'n Bettiehet volgende!
oogenblik lag zij; in zijn armen.
0 kind, waar zijnAVillem en Clara?
O Vader, ze zijn hier. Willem is,
niet erger gewloiid, dan ik, Clara is be
wusteloos, zij ligt hier vlakbij.
Bettie drong haar vader naar den
oeVer, waar op eoupeekussens eenige
slachtoffers Waren neergelegd', sommigen
dood, anderen stervende. En daar lag ook
Clara, bleek en bewegingloos; Willem)
boog .zich over haar heen; hjjzelf bloedde
uit verschillende Wonden aan hoofd en
handen, maar verzorgde toch flink z'n
zuster. Hardy knielde in de sneetuw naast
hem neer. Willem was niet verrast, z'n,
vajdar daar te zien, maar hij snikte het
uit:
O, ze is dood!
Nee nee, zei Hardy met een diepte
zuicht, zij is niet dood.
Clara bewoog zich even, haar lippen
schenen iets te lispelen, maar haar oogen
opende zij niet; haar vader bemerkte met
nen niet te zeggen, dat zij wakker moes
ten blijven. Zij begrepen volkomen in boe
gevaarlijke positie wij ons bevonden. Ik
zal idien nacht nooit vergeten. Tegelijker
tijd deed majoor Thompson van de an
dere zijde van den heuvel een aanval
op den Nek en had met 150 man de
stelling om 'vijf uur 's pchtends geno
men. De andere regimenten juichten ons
luide toe, toen zij- vernamen wat wij ge
daan hadden.
Een noodlottige vergissing der Sinn Eeiners.
De Sinn Feiners hadden tot ondersteu
ning van hun opstand een geheime post
verbinding georganiseerd, door middel
waarvan zij hunne berichten verspreidden.
Zij vergaten echter -een belangrijk ding
„De noodlottige fout in het programma
was, dat zij niet aan de telep-hoon had
den gedacht. Het is moeilijk te gelooven,
dat dé mannen, die het groote plan voor
den opstand ontwierpen, het belang van
de telefoonverbinding niet hebben begre
pen. Zij schenen een poging te hebben
gedaan -om zic-.-h van het gebouw der
telefooncentrale meester te maken, maar
de troep opstandelingen, die daarheen op
weg waren, hadden van eene vrouw het
bericht ontvangen, dat dat gebouw vol
met soldaten was. De vrouw was mis
schien werkelijk bezorgd om het leven
■der Sinn Feiners en dacht dat z:ij recht
streeks in een ml liepen, maar het, is
ook mogelijk dat het een dapper bluf-
kunstje was in het belang van de wet.
In ieder geval lijkt het tamelijk zeker
dat haar gedrag den toestand redde. Door
dit feit slaagden de militairen erin, hét
gebouw te bezetten, de verdediging to
organiseeren, hulp te vragen uit Enge
l-and en later den aanval tegen de vestin
gen van de rebellen te regelen en te
leiden. Het was juist het iontbrekende'
steentje, dat de ineenstorting van het licht
en dichte gebouwtje der „Voorloopige Re
geering" veroorzaakte".
Korte Oorlagsberichten.
De kruiser Breslau bo-mbardelérdiel
eergisteren de niet-versterkte zee-bad
plaats Eupatoria (Krim.)
Uit Cairo wordt gemeld, dat vijan
delijke vliegers 8 bojnmiten op Port-Said
geworpen hebben. .Drie 'burgers weiden
geWoriil
;De luitenant der artillerie Peter
Dreyfus, een zoon van den voormaligen
banneling van het Duivelseiland, werd we
gens zijh dapper gedrag bij Verdun bij
dagorder eervol vermeld.
Speciaal op 26, 27 en 28 Februari en
ook gedurende de maand Maart wist hij
als observatie-officier t.e midden van een
geweldig vijandelijk vuur de Verbinding
met zijp batterij te behouidlen en er voor,
te zorgen, da.t 'het vuren doeltreffend ge
schiedde.
Bijl een Verkenningstocht haddten 2
Daiitsche Loipédobooten ten N. Van O s Ben
de een géVecht inleit 5 Engelsche torpedo
jager, Van Welke laatste teen beschadigd
wterd.
De Cymric is gezonken. Vijf Van Ide
opvarenden moeten gledood zijn.
Te Marseille hebben Engelsche troe
pen gédéfileerd.
Van Bülow is -door den keizer naar
het hoofdkwartier ontboden. Men acht dte-
ze samenkomst van groot belang.
De oudste .Fransche vlieger is een
vreeseljj'ke angst, (dat een vreemd waas
haar gelaat overtogen bad. Hoe Hardy
erin slaagde zijp -kind den rivierdijk op
te brengen, en hoe hij haar daar aan
de zorgen van vele hulpbiedenden over
liet, terwijl hij opnieuw afdaalde in deze
vreeselijke doodsvallei, om de nog ker
menden te redden; hoe Bettie Vertelde,
hoe het ongeluk gebeurd was en ver
klaarde, waarom ze, behoudens een paar
schrammen, niet géwo-n'd was (zij was
tu-sschen eoupeekussens gevallen en dezte
hadden haar beschermd); hoe de ontzet
ting steeg, toen bekend' werd dat het
getal dooden en gewonden wel 75 be-
loopen zou; hoe eindelijk Hardy met z'n
kinderen naar Barton werd teruggebracht,
\Vaar een geweldigde menigte het sta
tion belegerde; hoe mevrouw Hardy haar
kinderen begroette; hoeveel smart Ier in
Barton was, waar menig gezin plotse
ling in rouw was gedompeld. dat alles
en nog .veel -meer zou in den breedte
verteld kunnen worden, maar het zou
afvoeren van jde kern van ons verhaal,
wiaarin Hardy's wedervaren ioip den voet
diept gevolgd. Dat er dien nacht on
rustig geslapen weTd, laat zich denken.
Gelukkig waren Hartdy's kinderen gelijk
alle anderede slaap ontfermde zich over!
hun Vermoeide en door den schrik als
verlamde ledematen, en het was al ver
in Iden morgen, toen Hardy's' gezin Weer
map van bijna 60 jaar, Jean Faure, wet
houder van Lym. Hij is réeds een paa4
maal gekwetst geweest.
Onder de bij Narotsch-meer door
de Duitscbers gevangen genomen Russen
was -.ook een modterae Eleonore Proschas-
ka, die wel niet. met geweer en bajonet
in het fort (stond, doch als hospitaalsoldaat
dienst deed. Een meisje van 19 jaar met
kort geknipt haar, van kop tot teen als
man gekleed. Uit het verhoor bleek, dat
men t® doen had met een meisje uit
beschaafden kring. Op de vraag, waai!-
o-m zij niet als verpleegster dienst deed,
antwoordde zij, dat -dje verpleegsters in
Rusland zich niet mochten verheugen in
éen goeden roep en dat zij daarom: de
imifo-rm van de soldaten had aangetrok
ken.. i
Zij werd natuurlijk niet bij de solda
ten gelaten en zal gebracht woiden naat(
teen kamp voor civiele gevangenen.
14
33
23
33
14
28
15
JJ
33
28
33
15
33
271
33
15
1}
33
23
33
16
33
28
33
16
3)
33
23
33
15
3)
33
26
33
14
33
33
23
33
16
33
33
26
33
Mail in beslag genoime*.
De 6en dezer respectievelijk' uit Z.-Ame
rika en Ntederl. Indië te Amsterdam aan
gekomen stoomschepen „Frisia" én „J.
I'. Coen", alsmtede het eerstdaags te Rot
terdam uit Indië te verwachten stoom
schip u,G-oentóer" hebben pp last van dé
Engelschfe' .auitoriteifen de mail te Fal
mouth moeten lossen.
De S t;aten-stembus.
Gelijk bekend, is de eerste Dinsdag i*
Juni de dag bij de Wet voorgeschreven!
waarop de candidaatstelling voor de Sta
tenverkiezing moet plaats hebben. De da
gen waarop stemming en herstemming
moeten geschieden, worden door Ged. Sta
ten vastgesteld. Zij zijn voor:
Noord-Ho-11. stemm. 14 en horst. 21 Juni
Gelderland
Groningen
Friesland
Utrecht
Zuid-Holl.
Zeeland
Drenthe
Overijsel
N.-Brabant
Limburg
Bij Kon. Besluit is als blijk; van
goedkeuring en tevredenheid de bronzen
eerepenning voor menscblievend hulpbe
toon en een loffelijk getuigschrift toe
gekend aan H. J. M. Weve, tijdelijk of
ficier van gezondheid 2de klasse, wegens
de door hein met levensgevaar verrichte
redding van een kind uit het water ran
de gracht bij de Lange Vielebrug te
Middelburg, op 11 December 1915; en
aan D. W. Bouchier, havenmeester hij
den ^Rijkswaterstaat te Breskens wegens
de door hem met levensgevaar verrichte
redding van -een .kind uit het water
van de haven te Urk op 25 Juni 1915.
Bij het reservé-personeel der land
macht zijn benoemd tot reserve-tweede -
luitenant bij hun tegenwoordig korps bij
het wapen der infanterie de vaaadrigsi
W-. F. Faber, van het 3e; H. J. Wabek'e
van het 10e, B. J. Brugman en E. E.
Meulman beiden van het 14e regiment..
in Ide huiskamer vereenigd was.
Om aoht uur werd Hardy wakker, rnaate
hij gevoelde zich nog zeer vermoeid en
somber gestemd na den vreeselijken nacht.
Zijn leerste gédachte washoe zal 'k
met Clara wezen? Toen hij. naar bed
was gegaan, scheen zij zon-der pijn, maar
die vreemde gelaatstint maakte hen toch
allen angstig. Sedert haar vader haar bij
de ramp gevonden had, had zij haar
oogen nog niet géopend.
James had er op aangedrongen, bij- de
Hardy's thuis te hlijlven, om te kunnen
helpen, en Hardy was erkentelijk voor
zijn aanwezigheid, vooral omdat Clara be
waakt moest worden. Hoewel zij geregeld
ademhaalde, gaf z'ij geen enkel teek'ön
van leven. Hardy ,werd steeds angstiger!
en ten slotte vtoeg hij James om even'
te gaan zien, of er al een dokter van de
ramp teruggekeerd was.'
Ja, mijnheer, ik zal dadelijk gaan.
En, Voegde James eraan toe, die eenige
uren door Hardy Was afgelost, hoe .is
het. nui met haar?
M'n jongen, antwoordde Hardy, ter-
wijl hij zij hanldlen op James' schou
ders legde: Ik weet het niet. Er is iets
zoo vreemds bij. Toe, haal gauw een
dokter. Maar, et zullen zooveel huizen
zijn, Waar hij noodig is. Het is vreeselijk!
J
(Wordt Vervolgd.).