Xo. 176
Woensdag 36 April 1616
30e Jaargang
Oil en E1F.
Lepardappels
en een STIER,
EID
De Groote Oorlog.
eftijd en bij gemis
ger te koop
EELTUIGEÜ
sjes,
Skkoe,
fvaars,
schaap,
irachtige Biggen,
m 20 Kippen,
enwagen
ig Merriepaarti,
Nierriepaard
ischrijvmg
lascule
Knecht
INIERSE, Grijps-
SNENNAAM Sz.
FEUILLETÖN.
De zeven dagen van
Robert Hardy.
bestaan heeft en
'levert. Te bevragen
VERTON, Seroos-
er inzage.
OOP
id).
i d d e 1 b u r g.
OOP
A. FRANCKE Pz.r
lOOP
INHUIJZEN, Nieuw-
iOP
Js. VAN WALLEN-
(heweg, Middelburg.
iOP
jandbouvver, Oost-
inschrijving
akerke, groot 2 Aren
|es in te leveren 1
JAARS Jz., Aagte-
evraagd
Souburg.
iOP
Zand Breeweg.
iOP
(KOND met TUiG en
ook genegen te
KAR MET DEKSEL.
IIJZE, Kooiman,
iOP
|kening 7 Mei, en
d 14 maanden, bij
rijpskerke (Hooge-
IOP
K. COPPOOLSË",
»0P
tónde ";?5®
5 maanden (goed
|RK, West-Souburg.
iOP
JOSSELAAR, Aag-
K)P
[oudekerke, Zwa-
Ividatie
draagvermogen
bio.
iefjes in te leveren
7. FRANCKE, Mo-
Vlissingscheweg.
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ L. BURG.
Drukkers:
Oesterbaan L© Cointre - Goes.
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post
Losse nummers
ƒ1.44
0.05
Prijs der Advertentrën
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ei.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels ƒ1.
iedere regel meer 10 ct.
Luchthartig.
De jaargangen der Handelingen van de
Tweede en Eerste Kamer, de velerlei
schotschriften der laatste veertig jaar zijn
daar om te bewijzen hoe luchthartig zelfs
onze hoste liberale Staatslieden zich ai
hun leren tegen den eisch van verbetering
onzer landsverdediging gekeerd hebben.
Van Houten én Viruly in den ouden
tijd, Marchant en De Beaufort nog in
dien jongsten tijd waren de tolken van
de duizenden die elke hoogens uitgaaf
voor leger en vloot afwezen.
Het Kamerlid mr. de Beaufort wees
nog in de zitting van 23 April 1913 alle
denkbeeld voor betere krijgstoerusting on-
izierzifds! hooghartig af.
„Wanneer zoo sprak hij in
Engeland de algemeene dienstplicht
wordt ingevoerd, wanneer men in Frank
rijk' weder den driejarigen diensttijd her
stelt, wanneer men in Duitschland in
vredestijd een leger van 600.000 man
op de heen wil houden zoo als "het
geval schijnt te zijn, dan zijn dat alle
maal zaken, waarin ik geen bedreiging
zie voor Nederland, en waartegen wij
ons, niet behoeven te wapenen.
Ik wensehte een soortgelijke opmer
king te maken ten aanzien van de oor-
iogsgeruchten, die men voortdurend
hoort, en die dan ook wel wonden ge
bruikt onr, de parlementen en ook de
regeeringen te 'stemmen, voor het voort
durend uitbreiden van de krijgstoerus
tingen. We weten, hoe vooral in groote
iandeïi en meer bijzonder in de mili
taire 'kringen er altijd een stemming
heerscht alsof een oorlog aanstaande
isMen heeft er steeds den oor
log in het hoofd."
Wij hebben slechts maatregelen te ne
men ter handhaving onzer neutraliteit
en oinr ons bij aan va 1 te verdedigen. Wij
hebben daarvan gebruik te maken van
de middelen waarover wij beschikken
Het fort te Vlissingen achtte de heef
Die Beaufort geheel overbodig. Hiervan
zeide hij o.m.
„Nu wordt er altijd gesproken over
het gevaar, dat de neutraliteit plot
seling zal worden geschonden door de
een of andere mogendheid, die zich
zoir willen meester maken van Vlis
singen. Laat mij in het algemeen op
merken, dat ik voor het schenden van
onze neutraliteit in oorlogstijd niet zoo
bevreesd bon als sommigen wel zijn.
Wanneer men de geschiedenis raad
pleegt, ziet men, dat de neutraliteit
vair Zwitserland, sedert de erkenning
daarvan door t Weener Congres, maar
ééns 'geschonden is, en dat wel met
goedkeuring van het bestuur van de
federatie zelf, terwijl de neutraliteit van
België en Luxemburg nog nooit geschon
den zijn. Ik herinner me nog goed
de dagen van-voor 1870, toen men in
de verte zag aankomen de mogelijkheid
vair een oorlog tusschen Frankrijk en
Duitschland, en ik herinner mij dat,
toen de dilettant-strategen voortdurend
verkondigden, als die oorlog zou ko
men, hij gevoerd zou moeten worden
op neutraal gebied, onrdat Frankrijk
aan de zijde van Duitschland zoo sterk
was, dat de aanval alleen door België
en Nederland kon geschieden Maar
ten slotte is juist het omgekeerde ge-
Naar het Engelsch van
Charles M. Sheldon
door v. d. M.
7)
Hardy zelf was bleek, maar zeer kalm.
De indrukken van den ontzettenden nacht
lieten hem blijkbaar nog niet los. Het zou
dwaas zijn. geweest, hem nul uitzinnig
te noemen. Mevrouw zelf moest erkennen,
hem nooit zoo weldoordacht en rustig te
hebben hooren spreken. Wel had hijl een
zeer sterkten, wil; hijl had zijn hartstoch
ten volkomen in bedwang. Maar nooit had
nrji zich zoo tevreden, zoo vrij van zé-
nuiWachtigheid1 gevoeld, als nu. Toch over-
heerschte in zijn gedachten steeds weer
|di© aan den hem nog zoo kort toege
meten tijd. En hij bad:
Almachtige God, toon mij, hoe ik
mij in zeven dagen op de U meest wel
gevallige wijze zal gedragen.
Robert, Wat wil je vandaag gaan
doen? vroeg Mevrouw Hardy.
Daar heb ik al over gedacht, lieve;
ik geloof, dat ik allereerst iets voor God
moet doen. In hoe langen tijd hebben
Vte geen tmiSgodsditen s toefem» g en gehou
beurdEn tegen Luxemburg, dat
zeer Franschgezind was en waar men
handelingen pleegde, die niet geheel
strookten met de neutraliteit, heeft hij
toen niets ondernomen, hij heeft zich
bepaald, met eenige zeer boozo nota's
te zenden
Het lag toen in het belang van
Duitschland de neutraliteit te eerbiedi
gen, en zoo geloof ik ook, al kan
men niet alle gevallen voorzien, die
zich kunnen voordoen, dat als een
Europecsche oorlog mocht ontstaan, er
meer kans bestaat, dat het in het be
lang der strijdenden zal liggen om de
neutraliteit van. de kleinere landen te
handhaven, dan die te schenden."
Zooals deze Staatsman, dachten van
ouds bijna alle liberale toonaangevende
aanzienlijken. Nagalm uit deu Regenten-
tijd. Vrede, vrede en geen gevaar. Na
ons de Zondvloed.
En wie er anders over dachten waren
de volksopraiers, de verspillers van 's
lands gelden.
Hoe veel minder zou de financieel©
druk nu voor de natie zijn, wanneer
niet dergelijke mannen, maar de mannen
van Rechts den toon hadden aangege
ven wanneer men niet naar de X>e
Beaufort's! maar haar de Colijns had wil
len luisteren. En men de schoone zaak
der landsverdediging niet verlaagd had
tot een stuk politiek dat men met be
hulp der massa-meerderheid moest uit
drijven.
Snelle afloop.
Enka ligt op 't oogenblik overhoop
met de leiders der S. D'. A. P. En met
reden.
Men kent haar' geschiedenis. Als on
derwijzeres aan een Chr. school te Rot
terdam, en als schrijfster van Chr. let
terkundige verhalen vestigde zij een goe
den naam.
Tot zij ten laatste den koers kwijt
raakte, en terecht kwam in het kamp
der Christen socialisten.
Weldra, begrijpende dat zij na deze
verandering van richting en beginsel niet
halverwege kon blijven staan, verliet zijl
de partij der Christen socialisten en trad
zij toe tot de S. Di. Af. P.
Of die daar ook blij mee was!-'
Met open armen werd zij ontvangen.
Zij kreeg een bijzonder mooie plaats als
propagandiste; en met jeugdig vuur, den
renegaten eigen, wierp zij zich in den
strijd tegen het Kapitalisme en vooral
tegen de Christenen.
Nu beter dan ooit konden en zouden
de Christelijke arbeiders voor de sociaal-
democratie gewonnen worden. Enka zon
hen bij heele scharen tegelijk bekeeren.
In alle oorden van ons land trad zij
op, met groote woorden, smalende op
Kuyper en andere Chr. voormannen, tar
tende een ieder om met haar in 'debat
te treden en-met haar vlijmscherpe tong
te wonden wie zich lieten verleiden, of
wie niet „durfden" tegen baar opkomen.
Enka liet zich bewierooken dooi' de
partijgenoojen die zich gelukkig achtten
met de aanwinst van deze vaardige strijd
ster.
Hierin is nu een keer gekomen.
Haar beweeglijke natuur kan nu een
maal niet stilzitten, nog veel minder lang
'zich met eenzelfde zap.k bezig houden.
den. Als wijl eerst allen knielend tot
Hem hebben gebéden, geloof ik, dat Hij
mij den weg zal wijzen, om te doen wat
goed is.
Ik geloof, zei Betty alvast, d'at va
der al den tijd bij ons thuis moet blij
ven.
Robert, sprak Mevrouw Hardy, de
kleine Bet heeft geloof ik heel goed de
beteekenis van je toestand begrepen: Wil
je je zaak niet allereerst opgeven Hoe
kun je daar nu rustig werken? Zou je
Üe kracht en het gedrild hebben, onder
deze aangrijpende indrukken te arbeiden?
Daar heb ik al over nagedacht, ant
woordde Hardy. Ja, ik geloof inder
daad dat ik in mjjn dagelijkschen arbeid!
moet blijven. Ik zie niet in, wat nut het
zou hebben, mijn connecties met de
Maatschappij te verbreken.
Maar zou je dan niet aan de Maat
schappij: doen weten, dat je nog maar
Mevrouw Hardy kon de woorden niet uit
spreken het greep baar nog (e veel aan.
Wat zou jij doen Alie? vroeg haar
vader aan zijn kreupele dochter, die haar
ouders alweer verrast had met verstan
dige en practische raadgevingen.
Ik zou er aan de Maatschappij niets
van zeggen, antwoordde zij na teenig na
denken.
Dat lijkt mij ook de weg, hernam
Hardy, met een blik van begrijpen.
Zij zouden het toch niet. begrijpenMijn
Zij moet bezigheid! hebben.
En deze nu vond zij door deel te ne
men in do religieuse saamkomsten waar
zij met de moderne dominees valn de
Blijde Wereld en enkele Chr. socialistische
predikanten in zalen optrad en de schare
stichtte met haar sociale morgenpreeken.'
Nu dat malle verbond van religieuse
geloovigen en niet-geloovigen uiteenge
spat is zocht de rustelooze geest van
Enka natuurlijk weer naar iets anders.
En zij vond het in de agtie voor demo
bilisatie, op touw gezet door anarchisten
en revolutionaire socialisten, vlak tegen
het besluit ha,rer partij in, welke de nood
zakelijkheid der gewapende handhaving
onzer neutraliteit heeft gedecreteerd.
Enka,, hierop door liet Volk gewe
zen erkent da.t zij ingaat tegen de partij
en haar organisatie.
Zij is zelfs aj opgetreden in kameL
raadschappelijke samenwerking met Do-
mela Nieuwenhuis om de miliciens tot
dienstweigering aan tjè sporen, algemeene
neerwerping van de wapenen te provo-
ceeren, en zoodoende ons land en volk
in 't oorlogsgevaar' te storten.
Zoo gaat het helaas met Enka al meer
den weg af naar beneden.
■Tammer van deze begaafde vrouw.
Het zal wel moeilijk gaan, toch ware
het gcwenscht dat zij spoedig van hare
dwaling mocht terugkeeren.
Beknopt overzicht van den toestand.
Steeds, duidelijker komt 'tuit dat de
uitkomsten bij Verduivjievochten niet in
evenredigheid zijn met de verwachtingen.
De Duitsehers hebben 17 April voor
Douaumont, en 20 April voor Vaux groóte
verliezen geleden; aanvulling en aantrek
king van nieuwe strijdkrachten is voort
durend noodig. Onder meer zijn weer
troepen uit Rusland aangekomen, ofschoon
daar de sterkte niet zoo schitterend meer
is. Ook aan Servië en Macedonië zijn
troepen onttrokken, terwijl ook een corps,
dat tot dusver ten noorden van de Oise
in reserve lag, naar Verdun is gezonden.
Zouden die tegenvallers der laatste da
gen ook invloed gehad hebben op de
toegeeflijke gezindheid der Duitsche re-
gcering jegens de vrij hooge en onbillijke
eischen der Amerikaansche? Het kan
zijn, doch zeker heeft tot deze zacht
moedige stemming bijgedragen dat de
Amerikaansche nota voor het volk een
overbluffende verrassing was. Het volk
toch, dank zij de beperking der druk
persvrijheid wist heeleinaal niet van hot
bestaan van eenig conflict tusschen
Duitschland en Amerika af. En nu 't,
opgeschrikt dooi' de booze tijdingen uit
Washington, zich begint uit te opreken,
blijkt dat het in zijn overgroote meerder
heid geen oorlog met Amerika wil.
In ieder geval Duitschland heeft nu
zooveel toegegeven, dat het oorlogsgevaar
biet Amerika als afgewend mag beschouwd
worden.
Wat natuurlijk niet wegneemt dat bij
de oorlogen van dezen tijd ook de oor-
logsgeruchten hehooren te blijven spreken
tot de consciëntiën. De Heiland heeft het.
voorzegd dat men in 't laatste der dagen
zal hooren van oorlogen en geruchten
van oorlogen.
Die geruchten zullen ook vanuit Ame-
opvolger op het kantoor wondt hoogst
waarschijnlijk de jonge Wellman, ten hij
is uitnemend in staat, de zaken te doen
marcheeren. Ik zal natuurlijk mijn za
ken vooraf regelen en Georgè kan mij' een
halve dag helpen in de ordening der pa
pieren. Maar je Weet ook, Marie, dat ik
mijn zaken altoos zóó heb gedreven, dat
in geval van ongeluk of plotseling ster
ven alles naai' behoorten voortgang kan
hebben. Gode zij' dank h!eb ik nu geen
Hj'd noodig, om in die dingen op te 'gaan
ze zouden mijt afhouden van ernstiger
en meer belangrijke plichten.
Deze opvatting van Hardy had echter
niet den minsten invloted ten goede ge
had op zijn zelfzucht. Hij had, gelijk
schier alle menschten denken, gedacht,
dat hij nog vrij lang leven zoui; de dood
zou: den machinist of den conducteur of
den stoker overvallen, maar hem toch
niet!
Dan vroeg Willem ineens:
Vader, wilt u George en mij nu
van school nemen?
Weineen, mijn jongen. Waar zou
dat goed voor zijn? Ik wensch van jelui
knappe jongens te maken, evengoed als
of ik nog 50 jaren te leven had.
George zei maar niets. Hij keek z'n
vader maar aan, alsof hij nog twijfelde
aan diens volle verstand. Toen zijn va
der hem even aankeek, ging er een hui
vering door Hardy's ziel bij de herinnering
ï'ika blijven dreigen. De Yankee kan veel
verdragen, maar belemmer' hem niet. in
zijn zucht naar- rijkdom, en ver-denk henr
niet dat hij op onwaardige wijs tracht
rijk te worden, of hij laat u de tanden
zien.
Zie ook, wat er in de „republiek"'
China gebeurt. Daar is de regeering met
een deel der bevolking in openbaren
oorlog. Ook dit is een oorlogsgedicht,
dat niet onopgemerkt mag wegsterven!
Wat de gevechten in het Zuiderfront,
aangaat, de Oostenrijkers doen al hun
best den Col di Lana weer in hun
bezit te krijgen. Geen wonder. Deze top
beschermt twee belangrijke punten: Cov-
vara en Arabba, die ieder een weg ope
nen ,het een® naar het Rienzdal, het an
dere naar het Eisaehdal met hun he
rijk© spoorwegen. De Col di Lana ligt
als een wachter voor een natuurlijke
invalspoort in Oostenrijksch gebied. Even
wel met het bezit van dezen berg zijn
de Italianen er toch nog niet. Dan moe
ten zij eerst nog ©en paar bergen hebben.
Duitschland en Amerika.
De Suss ex. Naar een te Zurich ver
schijnend blad bericht hebben twee Zwit-
sersche opvarenden van dit schip op het
Amerikaansche gezantschap te Bern en
net Amerikaansche consulaal te Zurich
verklaard, dat men hun en andere pas
sagiers zoowel in Engelsche als in Fran-
scbe havens de passen heeft afgenomen
en niet teruggegeven, voor zij de: van hen
verlangde verklaring hadden afgelegd,
dat de Sussex was getorpedeerd.
De„ Ziircher Post" zegt het bericht
van hoogst betrouwbare zijde te hebben
gekregen en wijst op hel belang ervan
voor het conflict tusschen de V. St. en
Duitschland.
D© universiteit van Berlijn heeft op
den eersten paaschdag het volgende tele
gram uit New-York ontvangen: „Wij,
burgers van de Ver. Staten, voorzitters
der German University League of Ame
rica betuigen u den oprechten wensch,
dat het vrede blijft tusschen Duitsch
land en de Ver. Staten. Aangezien wij
de twee- landen goed kennen vreezen wij
dat Duitschland de boodschap van onzen
president als een uitdaging zal opvatten,
hetgeen stellig niet in de bedoeling dei-
boodschap ligt. Integendeel, wij zijn over
tuigd dat de meerderheid van het Ame
rikaansche volk de vriendschappelijke be
trekkingen wenscht te handhaven. Om het
onheil van een onjuiste opvatting te
voorkomen, verzoeken wij u dezte onze
meening aan het Duitsche volk kenbaar
te maken."
Het telegram is geteekend door 1.4 per
sonen, meest met Duitsche namen. Er
zijn echter ook Engelsche. bij; onder an
deren Mc Neill en Shepherd.
De dienstplichtkwestie in Engeland.
Het Lagerhuis heeft gisteren in geheime
Vergadering de verklaring van Asquith
aangehoord en besproken.
Het Lagerhuis was voller dan ooit sinds
het begin van dén oorlog. Voor het ge
bouw stond een groote menigte om de
komst van de ministers gade te slaan.
De vergadering werd met de gewone for
maliteiten geopend en nadat tel van vra
gen op de gebruikelijk© wijze aan de re
geering waren gesteld en beantwoord,
stond Asquith op en zeide tot den voor
zitter: „Ik verzoek u, aandacht te wijlden
aan het vreeselijke tafereel, dat hijl in zijn
droom gezien had: zijn jongen hij! spel
en dranki i f
-Vader, zei Betty eensklaps, maar
hoe doet u nu met Jim en Clara? Wist
U, dat zij geëngageerd waren?
Betty! riep Clara vrontwaardigd.
Maar zij bond spoedig in, toen zij haars
vaders duisteren blik zag. Ze was be
angst voor wat er komen zou.
Maar Hardy bekeek de wereld dezen
morgen van een gansch ongewonen kant.
Een dag geleden zou hij Betty's opmer
king behandeld hebben gelijk wel meer
gebeurde, als Betty haar mondje voorbijl
praatte over de meest geheime familie
zaken. Hp zou er wat om gelachen heb
ben, en hij zou Clara kalm bevolen heb
ben, het engaglement af te breken., want
James Caxton behoorde immers tot het
soort mensclien, waarmee: hij niet graag
omging. De Caxtons waren arm; wat
meer beteekende: James' vader had be
werkt, dat Hardy bij een Raadsverkiezing
de nederlaag had geleden. Dat had Hardy
hem nooit vergeven. Ep toen hij zag,
dat zijn kinderen omgang met de Caxtons
hadden, verbood hij hen er aan huis tei
komen; met welke gevolgen is ons
bekend.
Maar thans keek Hardy zijn dochter
teer aan en zei
Clara, wij moesten hierover eens
ernstig spreken. .Ik weet, dat je vader
aan het feit, dat hier vreemdelingen te
genwoordig zijïi."
Volgens het reglement van orde moet
de voorzitter, als zijn aandacht wordt
gevestigd op het feit, dat er publiek te-
geriWoordig is, dadelijk een voorstel in
stemming brengen om alle vreemdelingen;
te laten Vertrekken. Als dit wordt aart
genomen, worden de tribunes onverwijld
ontruimd. Eenige lieden maakten in dit
geval bezwaar, maai' ten slotte werd het
voorstel toch met algemeene stemmen
aangenomen ten daarop verdwenen de jour
nalisten en htet publiek.
Op de Belgische kust.
Omtrent hetgeen daar heeft plaats ge
had, meldt een Duitsch bericht:
Op den ochtend van 24 April Versche
nen voor de Vlaamse hie kitst talrijke En
gelsche strijdkrachten die uit monitors,
torpedojagers (en grootere en kleinere
stoomschepen bestonden. Zij[ zochten blijk
baar mijnen en legden ook blijkbaar
boeien uit, om1 plaatsten voor een bomba r
dement aan te duiden. Drie van onze
in Vlaanderen liggende torpedo-booten' Voe
ren herhaaldelijk uit om de monitors, tor
pedojagers, (enz. aan te vallen, dreven
hen terug ten belemmerden hen in bet
voortzetten van hun wterk. Ondanks he
rige tegenwerking, bleven onze torpejdo-
booten onbeschadigd. Die Engelsche zee-
strijdkrachten verlieten de Vlaamsche
kust weer.
De blokkade.
De regeering' publiceert een lange me
morie, door den Engelschen gezant te
Washington gisteren aan dten Amerikaan-
schen minister Lansing overhandigd als
antwoord op de vertoogen der V. S. over
de blokkade van Duitschland. Frankrijk
antwoordt in gelijken geest. De klacht
van de Amerikaansche regeering is
zegt de memorie dat de Engelsdie
wijze van doen om zich bewijzen te ver
schaffen en daarvan gebruik te ma
ken over dte vijandelijke bestemming
van ladingen naar onzijdige havens, on
rechtmatig is. Het juiste antwoord daar
op zou zijn dat nieuwe manieren onr goe
deren naai- den vijand te zenden, moeten
worden tegengegaan door nieuwe metho
den om zich van de (eigenlijke bestem
ming te vergewissen, ten einde het recht
om zulk een handtel te beletten te kun
nen toepassen. Onder de feiten, die het
noodig maken schepten ten onderzoek naar
een havten op te brengen, zijn. deze: vol
slagen minachting der Duitsehers van het
volkenrecht, hun teigen prijsbepalingen,
hun aanvallen op en in dien grond boren
van Engelsche !en onzijdige schepen, zon
der schepen en ladingen te onderzoeken,
het misbruik dat de Duitschters maken
van Amerikaansche paspoorten onr dienst
plichtige personten en agenten van vijan
delijke nationaliteit een Vrijgeleide te ver
schaffen, hetwtelk noodig maakt alle ver
dachten op schepten nauwlettend te on
derzoeken. Onr dit het doeltreffendst te
doen is het noodig de schepen naar een
haven opi te brengen.
tn een bespreking van de lijst van
schepen, in dte Amerikaansche nota ge
noemd, wier ladingten zijn aangehouden,
zegt dè memorieHet meest treffende in
de gegevens van deze lijst is de spoed
waarmee die schepen worden vrijgelaten
en het zteer kleine verlies en de geringe
last, waaraan zij in den regel blootstaan.
De memorie besluit: Z. M.'s regeering
van je houdt en dat hij je graag geluk
kig ziet, en Hardy hield' opde
ontroering was hem te sterk. En Clara,
in tranen uitbarstende, vterliet de tafel.
Kom, zei Hardy na een oogenblik
pauze, waarin niemand genegen scheen
te gaan spreken, laat ons God om wijs
herd bidden.
George maakte een beweging alsof, hij
wilde heengaan.
Mijn jongen, riep Hardy hem na,
zou je niet bij ons blijven
George ging weer zitten; zijn gezicht
stond allesbehalve opgewekt. Alie en Cla
ra kwamen terug, en toen las Hardy het
bekende Zesde hoofdstuk van. Paulus'
brief aan de Efezten, beginnende brj de
woorden: Gij kinderen, rijt utwten ouders
gehoorzaam. Daarna baid hij: een kort ge
bed, smeektend om des Heeren zegen
over al zijn doen en laten. Toen stond
hij op, moedig om den zwaren last op-
te nemen, wtelken de groote Verantwoor
delijkheid van het nteuiwe leven hem' had
opgelegd. Even ging hij naast zijn vrouw
zitten, en kuste haar, terwijl de kinderen
besluiteloos en Verbaasd erbij stonden.
Een zichtbaar blijk van genegenheid bij
hun Vader was zóó iets vreemdsoortig
voor hen, dat het hun, nu ze htet ge
dwongen aanschouwden, onprettig aan
deed.
(Wordt vervolgd."