No. 153
Woensdag 39 Maai t 1916
30e Jaargang
FeuiSSeton.
De Groote Oorlog.
De Ouderdomswet.
OVERWINNING.
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Coiriire - Goes.
BERICHT.
Zij, die zich met ingang van 1
April a. s. op ..De Zeeuw" abon-
neeren, ontvangen de tot dien datum
verschijnende nummers gratis.
Het ontwerp-Ouderdomswet van minis
ter Treub is door zijn ambts-dptvollger
overgenomen, en komt heden in do Twee
de Kamer in behandeling.
Het is grootendeels overbodige arbeid
geweest; immers er ligt een wet, de in-
vaïïditeits- fen oulderdomswiet (ontwerp-
Talma) welke.' blijkens artikel 411 dier
wet zelve met December 1916 volledig
moet worden uitgevoerd.
Het kabinet heeft, de drie jaren on
gebruikt laten voorbijgaan, en inmiddels
bovengenoemd ontwerp- Ouderdomswet in
gediend.
Minister Treub a-dhttc deze indiening
noodzakelijk.
Hij stak het er op-, dat het artikel van
de 70-jarigen, artikel 369, wegens zijn go
brekkige werking ten spoedigste veranderd
moet worden.
Dat artikel' toch het bekende amen-
dement-Duys, door minister Talma oVörj-
genomen is een overgangsartikel1, het
welk al vfasft pan alle zeventig-jarigen;
die in loondienst geweest zijn, een uit
keering van f2 's weeks verzekert.
Nu: moet toegegeven, dat dit artikel
slechts na,ar één zijde werkt. Het zegen#
alle gewezen loontrekkenden, ook zoo zij
't niet noodig hebben, en laat allen die
in eigen werk oud warden, ongezegend
naar huis gaan, ook al' zijn zij nog zoo
behoeftig.
Daarom nu diende Treub zijh ouder
domswet in.
Waarin bepaald wordt, dat aan alle
behoeftige n van 70 jaar of ouder eeny
wekelijksdhe uitkeering van f 2 betaaltj
wordt. Wat dus bijl wijze van tijdellj-ken
maatregel aan enkelen tem goede ko-mt,
wordt dan aan allen geschonken. Een
blievend staatspensioen.
Het gemeentebestuur maakt uit wie be
hoeftig is. Het krijgt om te voorkomen
dat het al' te scheutig zou zjjn met de
udtkeeringenf47.50 per jaar uit 's
Rijks kas vergoed voor eiken minstens
70-jarige in de gemeente, die niet is aan
geslagen in de vermogens- of inkomsten
belasting. De uitkeering bedraagt evenwel
f96 per jaar voor iederen behoeftige j
dat is meer dan het dubbele. Wel een
Karde waarschuwing om niet gul te zijn
met de vaststelling van de behoeftigheid.
'lm nu evenwel' ter andere zijdie te voor
komen: dat jde gemeentebesturen schriel]
zouden zijn, is opengesteld de mogelijk
heid van beroep op gedeputeerde staten.
tok kunnen extra bijdragen worden ver
leend aan gemeenten dito, niet kunnen
rondkomen.
De kosten Worden geraamd op: 10 miï-
lioen 's jaars, te vinden ,uit de' pensioen-
belasting:.
ïn het ontwerp waren echter de be
deelden (uitgeslotendeiels wegens da
meerdere kosten, deels wegens de met-
noodzakelijke ontlasting van de instellin
gen van liefdadigheid.
Een varhaal uit het kerkelijk leven van
Noord-Amerika.
55)
door v. d. M.
Nadruk verboden.
Toen men aan tafel ging, bemerkte
illau al spoedig, dat zijn broeders vol
waren van den schilwedstrijd, die 's mor
gens al begonnen was. De partners had
den tot dusver evenveel geschild, maar
i tïjtil rokende op cLg ovorwin.ni.ng].
„Ik ben nog net zoo frisch ais een
hoentje," pochte hij, terwijl hij van tafel
opstond om wat rust te nemen. Voor het
eten was 30 minuten toegelaten.
„Wij zullen vanmiddag ook in 'tveld
komen, om het einde van den wedstrijd
bij te wonen. Ik wensch je goed succes,
boor!"
Tegen den avond kwam het einde van
raïï den wedstrijd. De jongelui blekeh
terdege tegen elkaar opgewassen, en bet
bleef lang twijfelachtig, wie winnen zou,
Naarmate het sltot naderde, beireikte de
sufheid ran hun werk het toppunt, „Nog
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post
Losse nummers
1M
„•.05
Prijs der Advertentiën
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 et.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels ƒ1.
iedere regel meer 10 ct.
De minister heeft echter op al'gemeenan
aandrang van de leden in de sectiën be
sloten de bedeelden niet langer te zullen
weren, wanneer een voorstel om hunne
uitsluiting uit het ontwerp te schrappen,
mocht worden aangenomen.
Van liberale zijde o-. a. Het Han
delsblad wordt tegen deze conces
sie geprotesteerd. Men wil die uitsluiting
handhaven.
Van liberaal standpunt mag dit o-ns
bevreemden. I miners de beele toeleg is
Staatsbedeeling, waarom die dan ook niet
tot de bedeelden uitgestrekt. Toegegeven
w'ordt dat deze Staatspensioneering een
andere vorm is van armenzorg.
De Liberale Unie schreef nog in 1905:
„Staatspensioneering gaat uit van een
beginsel van verzorging van alten op
Staatskosten, beboerende tot een ordcj
van denkbeelden, waarbij de productie
middelen geheel worden gebracht in han
den van den Staat. Beschouwt men Staats
pensioneering los van dit beginsel, dan
is zij slechts een andere vorm van ar
menzorg".
in .deze lijn ligt, zou men zeggen, de
wet-Talma, die een werkman, zoowel den
invialieden als den ouden, een uitkeering
wtaarborgt, overeenkomstig de door hem
betaalde premie, een uitkeering door de
zen ze-lven verdiend en mogelijk gemaakt,
wiaarop hij dus recht heeft.
Nu- men evenwel het. stelsel van die
wet, ter wille van de politiek, heeft lost-
gelaten, is er niets anders noodig da.n een
Weinigje consekwente doorvoering om ook
de bedeelden in die „Armenzorg" te doen
d'eelen.
Toch -doet het ons genoegen dat van
vrijzinnige zijde tegen de „volkomen ver-
waarloozing der vrijwillige verzekering"'
in dit wetsontwerp geprotesteerd wordt.
Hiervan zegt Het Handelsblad
terecht
„In de behoeften, ontstaan door ouder
dom, moet worden voorzien dóór uitkee-
ringen uit de staatskas, onverschillig of
de behoeftigen al dan niet tot de loon
arbeiders behooren. Verzekering van uit-
keeringen boven het minimum dat aan
behoeftigen wordt verstrekt, dient van
Staatswege bevorderd en gel-
delijk gesteund te worden".
'Noch „bevordering", noch „geldelijke
steun'echter worden in uitzicht gesteld.
Toch zouden o.i. de millioen-en die men
nu weer aan de bedeelden wil spendeerien,
beter besteed .zijn aan het steunen van
een zoo kerngezond instituut als dat van
de vrijwillige verzekering, d.w.z. van het
zelf zongen voor den ouden dag.
Doch indien dit zoo is, en de con
centratie hetzelfde bedoelt als de wet-
Talma reeds geeft, waarom dan mee ge
gaan met hen die de wet-Talma willen
uitschakelen, nadat .zij- eerst geweigerd
hebben, aan de wettelijk hun opgelegde
verplichting te voldoen, om deze wet uit
te voeren.
Bskiiopi overzicht van dsn toestand
De geallieerden vergaderen op 'toogen-
blik te Parjjs.
Zij spreken niet alleen over de wijze
Van voortzetting van den sitrijd met moer
een half uur!" riep de prijsrechter, die
'temidden der vroolijk gestemde toeschouf
wers gezeten was. De jongens werkten
zéér hard. Zij hadden jas en vest
(uitgegooidals hagel regenden de graan
korrels in de twee wagens, die elk te
vullen had; de handschoenen, die de
kampvechters aan hadden ter bescherming
van hun vingers, werden telkens gewis
seld, omdat ze aan flarden gereten waren.
Een kwartier later kondigde de jury aan:
„Nog 15 minuten, hoeren 1" Ieder heeft
nog precies 125 bundels. Do jongens schil
den als razenden en Nelly volgde met de
'grootste spanning Paul's vingervlugheid;
z'n gansche lichaam scheen mee te
schillen. Hij zuchtte van inspanning. Zijn
gezicht was vuurrood, ear het zweet liep
er bij stralen af. Zijn haar, evenals zijn
overhemd, was doornat. Kameraads hiel
den bom een kom water voor, dat hij
zien af en toe even verkwikken kon, doch
terwgl dat geschiedde, bleef hij schillen.
Maar Roger Manning liet hem geen kamp.
En zoo steeg de spanning; de omstanders
■drongen al dichter om hem heen, en
moedigden ze met allerlei uitroepen'aan.
„Vijf minuten nog!" schreeuwde de
prijsrechter, die zijh horloge nu| in de. hand
hield. Het werd nu angstig stil; men
ouderlingen samenhang en mieer samen
werking dan tot dusver wel bleek, maar
ook de -economische kwesties worden
door hen ter sprake gebracht.
Allen hopen, dat de gedelegeerden
maatregelen hespreken, die noodig zul
ten zijn tot het behalen van de eind
overwinning.
Wat op de (conferentie te Parijs behan
deld wordt en besloten zal worden, moet
natuurlijk strikt geheim blijven; want
geschiedt dit niet, dan zouden de vijan
den der Entente het ook weten, wat
zeker niet in de bedoeling liggen zou.
Men verwacht echte-r, na de toosten
door Briand en Salandra gehouden, een
inniger samenwerking nog met Italië,
dat volhardt bij kijn merkwaardige hou
ding, om de fictie vol te houden, dat
er geen oorlog is tusschen Italië en
Duitschland. Thans Verwacht men, dat
ook de oorlogsverklaring tusschen Ita
lië en Duitschland niet lang meer op
zich zal laten wachten.
Men ,w©et, de Italiaans-clip Pers wil
er ook niet aan.
Het door de Fransoh-en zoo lang- Ver
wachte nieuwe Duitsche offensief heeft
zicih nog steeds niet ontwikkeld en bij
Verdun blijft de actio v an beide kanten
nog steeds beperkt tol artillerievuur -e.n
Vliegerstjpchten
Volgens Russisch© stafofficieren zou
het doel Van de aanvatten der Russen in
het Oosten slechts zijh. om vóór de
sneeuw smelt, op verschillende plaat
sen hooger terrein te bezetten.
Voor het oogenblik zouden de Rus
sen geen algemeen en omvangrijk plan
hebben, maai- zonden zij' alleen 'trach
ten korte, forstóhe slagen met tactisch
'gedetacheerde strijdmachten toe te bren
gén.
Alles goed en w-el, maar men gelooft
toch niet, dat er Russische .stafof tieren,
zïjin, die de Pers gaan inlichten om
trent de Voomaamsicihe krijgsplannen?
Op het Italiaanstoh© front zijn het in
-de laatste dagen, bij het intreden Van
betere weersomstandigheden, meer nog
de Oostenrijkers dan de Italianen, die
offensief optreden. De eersten hebben
bij het bruggenhoofd van Görz weer een
succesje weten "te behalen.
Het. lijstje door torpedo of mijn ver
gane schépen blijft in de laatste dagen
-een respectabelen omvang behouden.
De onderzeeërs-oorlog wordt scherper
dan ooit in de dagen van von Tirpitz
Voortgezet.
Hoe- -kon het heengaan van dezen
staatssecretaris toch verklaard worden
als een protest tegen een Verflauwing
in den U-oorlog, die de regieering van
plan zou zagln?
In Engeland worden voortdurend nog
dooi' gehuwden, die thans voor den
dienst zijn opgeroepen of Vreeze-n wel
dra opgeroepen te worden, protestverga
deringen gehouden. Zoo b.V. dezer dagen
te Manchester, waar 3500 gehuwden, die
zich voor den dienst hadden aangemeld,
bijeenkwamen om aan hun geprangd ge
moed lucht te geven.
Vooral lord Derby had het hard te
Verantwoorden. Er was beloofd, dat
eerst -de ongehuwden en dan de gehuwden
zouden woitten ingelijfd. Lord Derby
zou aftreden als de belofte niet werd
nagekomen.
Welnu, ze is geschonden, zeide een
der sprekers, dus: weg met lord Derby.
De vergadering nam een motie aan,
Waarin zijn aftreden als directeur- der
recruteering werd geëischt.
Voorwaar, een veeg toeken!
hoorde alleen nog het knappen der bas
ten. Alte koorden stoiufèn de aderen op
Paul's gezicht gespannen. Zijn oogen sche
nen vonken te schieten. Allan was vlak
bij hem gaan staan en blies hem moed in
„Hou yast Paul, hou vast! Nog een
zetje en je bent overwinnaar!
„Stop! 'tls tijdriep de prijsrech
ter en met z'n l'aatste krachtsinspanning
smeet Paul' z'n laaste korrels in den wa
gen. Had Allan hem niet op-gevangen, hij
was gevallen. Maar hij hoorde Allan al
„Je hebt gewonnen, zeg! 't Was schit
terend!"
Binnen weinige minuien was de uitslag
betend en kondigde de jury af: „Paul1
Rutledge 130 schoven, Roger Manning
128 schoven".
Een wild gejuich ging op: zelfs Man
ning's vrienden huldigden den overwin
naar. Paul's kameraden tilden hem op
hun schouders en droegen hem in tri
omf weg als ware hij een Maraton-looper
in de Olympische spelen geweest.
Den volgenden morgen vertrok Nelly
Grayson alweer naax Des Moines. Allan
bracht haar weer naar het station, zoo-
ate hij haar gehaald had, en zijh ouders
reden nu ook mee. Tot het laatste toe
voelde Allan scherp1, dat Nelly hem zeer
Bij de Beresina.
Rolf Brandt heefl een bezoek gebracht
aan het front bij de Beresina.
De stellingen der tegenstanders liggen
daar van vier tot acht honderd meter
van elkaar. Over het geheel Was de toe
stand daar Vrjj vreedzaam. Men kon zich
zelfs boven den grond vertoonen. Een
paar kilometer noordelijker was het
echter anders. Daar kon men een tijd
lang zijn neus. niet uit de loopgraaf
steken, zonder dat een Russische scherp
schutter met buitengewone nauwkeurig
heid schoot. Het was tegenover Krinky
en daarom noemden de Duitsche sol
daten den schutter Willi van Krinky,
koesterden groote woede tegen den main,
maar hadden tegelijkertijd toch ook een
groot, respect voor hem. Hij zat ergens
in een boom, tweehonderd meter van
|de linie af, als bij schoot. Eens meende
men zijn nest ontdekt te- hebben en nu
begon men h-em stelselmatig te beschie
ten. Zelfs- een machinegeweer kwam er
bij te pas. Van dien dag af hield het
schieten van Willi van Krinky op.
Men riep nu den Russischen veldwacht
toe: „Willi van Krinky is dood".'
Tot voor kort geleden was hier alles
rustig. Toen begon échter het geschiet
opnieuw) -ear de Russen riepen op hun
beurt: Willi is Van verlof teruggekeerd.
De soldaten beweren -echter dat hij niet
meer de ou-de is. Misschien heeft het
verblijf in de zware lucht van het Rus
sische dorp zijn over moedigen waaglust
een beetje getemperd
Het zeegevecht op Schrikkeldag.
■Een bijzondere correspondent van de
„Sportsman" deelt bijzonderheden jniedle
over liet verwoede gevecht tusschen den
Duitscben kaapvaarder „Greif' en den
Engelschen hulpkruiser „Alcantara" pjpl
29 Februari. Volgens -zijn voorstelling, zou
de „Alcantara" nog te behouden geweest
gijn, als zij geen poging had gedaan, om
de opvarenden van. jitd Duitsche sohipl
te redden. Toen fle Duits cher in zinken
den toestand was, ptaakte de „Alcantara"
'het vuur en naderde zij de „Greif", met
de duidelijke bedoeling om de Duitschers
te redden. Zij wilde hare booten uitzet
ten en keerde .daarbij, voor het eerst in
het gevecht, den scheepswand naar den
vijand toe. Toen het Engelsche schip ech
ter op korten afstand zwaaide, werd een
torpedo door de Greif" afgeschoten. De
torpedo trof het schip, en dit wlas nu
ook ten doode opgeschreven. Het ging
een oogenblik nadat het vijandelijke schip
gezonken was, naar jden kelder.
Over het gevecht dat aan deze episode
voorafging, lezen wij nog dat de „Greif"
een zeer sterk .draadloos toestel had, waar
mee zij, zoodra het Engelsche scliip ont
dekt had dat bet met een vijand te doen
had, de hulp seinen die de „Alcantara"
naar de Engelsche .torpedo-jagers in de
buurt uitzond, in ;de war stuurde. De
eerste de beste trillingsgolf van de „Greif"
„gesynchroniseerd". Bij het. artillerie-get-
vecht, dat volgde, zochten de EngéLsdhen
het geheele 'vijandelijke .schip naar de
draadlooze seinkamer af. De „Greif" was
op vele plaatsen getroffen, voor men die
eindelijk ontdekte en vernielde. Toen kon
de „Alcantara" zijn peinen eindelijk uit
zenden en staken Engelsche torpedo'-
jagers in zee.
Middelerwijl liep het gevecht tusschen
de twee schepen op een einde. Het eene
schot na het andere trof de „Greif",
maar „zij wou maar niet zinken", zeide
een ooggetuige, „en wij schoten het schip
en de bemanning kort en klein". Op het
gereserveerd bejegende. Toen ld© trein
wegreed en hp het testation verliet, was
zijn hart overvol' en hij zuchtte:
„O, als zij eens wist, zij zou mij één
woord gezegd hebben, al was het 't laat
ste!"
Hoe weinig,weten we dikwerf van de
innerlijke gedachten van anderen. Op dat
zelfde oogenblik had Nelly in den trein
haar hoofd in de handen laten zinken;
tranen welden in haar oogen op -en zij
steunde
„Allan. Allan! Ik vrees, dat ik je nooit
vergeten kan. Maar noch Malie, noch jij
zullen er ooit van weten".
En dat allerdroevigst misverstand kwam
nu: alleen, doordat Frederik Markley zijn
lichtvaardige woorden gesproken had over
Rutledge, toen hrj Nelly's rader bezocht.
D(i© hadden haar ontvankelijk gemaakt
voor den waan, dat hij Marie Markley
lief had, een waan, waarin zij' nog ver
sterkt was geworden door een brief van
Marie, die onbewust over dat misverstand
geschreven had.
Weinig opgewekt keerde Rutledge naar
het ouderlijke huis terug. De onverwachte
ontmoeting met Nelly Grayson had hem|
nog meer van streek gebracht dan hij
al' was. Hij had nu wel het klare bewijs,
oogenblik dat de torpedojagers versohe
nen, zagen zij de „Greif' juist zinken.
Maai' ook voor de „Alcantara" kwamen
zij juist bijtijds. JJit zee vischten zij! En'-
gelschen en Duitschers op, zonder op de
nationaliteit te letten.
Gedurende het gevecht had zich aldoor
een Diuitsche duikboot ,in de buurt Van de
„Greif" opgehouden. Wat er gebeurde mag
niet beschreven worden, maar op dien
dag werd een van de mooiste duikboa-
ten van den vijand buiten gevecht gesteld.
Haar bemanning werd krijgsgevangen ge
maakt. Eenige van haar matrozen hadden
wonden in het granaatvuur opgeloopen.
Eenige dagen later werd de Duitsche
matroos Hindrechedt op het kerkhof van
Seafield bij Edinburg ,met volle militaire
eer begraven. De Duitsche vlag bedekte
de op een (affuit geplaatste kist en zijn
eigen kameraden lieten de kist in dé
groeve neer. De volgende week werdén
twee andere aan hun wonden bezweken
Duitsche matrozen op het berkhof begra
ven.
De News of .the World verneemt van
een bijzonderen correspondent, dat het
gevecht in de buurt van de Shetlandk-
©ilanden geleverd is geeft verder een van
de „Sportsman" afwijkende lezing van
h.et torpedeeren van ,de „Alcantara". In
het laatst van jiet gevecht trof een pro
jectiel het roer ,van de „Alcantara", die
daardoor niet meer kon manoeuvTeerert
en een gemakkelijk doel werd voor de
torpedo van de „Greif". Terwijl deze laat
ste zonk, lanceerde zij de torpedo, die
de „Alc-antara" den genadestoot toe
bracht,
üa Empress of' Midland,
welks bemanning gisteren te Rotterdam
is binnengebracht, is in de Noordzee
o-p een mijn -geloopen of getorpedeerd.
Aan boord van de „Cromer", die zich
op- ongeveer een halve mijl van de Em
press of „Midland" bevond en zes uur
tevoren Harwich had verlaten, hoorde
men den slag, door de ontploffing Ver
oorzaakt. In zes minuten verdween bet
schip in de diepte.
De bemanning van het opgeblazen
stoomschip redde zich in de eigen boot.
Kapitein Shepherd en 4 man van dJe
equipage, die te water geraakt waren;
'werden opgepikt. Over de houding van
zijn bemanning, is 'de gezagvoerder vol
lof. Allen 'hebben alles verloren. In rte
moeilijke omstandigheden waaronder het
stoomschip verloren ging hielden zij z|icjh|
Voortreffelijk.'
De „Empress of Midland" was met
een lading steenkolen van New-Castle op
weg naar Rouaan.
Na aankomst alhier heeft kapitein
Shepherd zich naar het Engelsch con
sulaat begeven ter bespreking van de
belangen Van zijn bemanning, die zoo
spoedig mogelijk naar Engeland wenscht
terug te koeren.
Na zich in eigen reddingboot gered
te hebben is men daarmede naar da
„Cromer" geroeid waar allen aan boord
opgenomen en gastvrij ontvangen zijn.
Niemand heeft ©enig 1-ct el gekrogen én
geen hunner heeft 'een torpedo of de
baan er van gezien.
Korte Oorlogsberichten.
Op het terrein voor de pionniersl-
fcazern© te Müncheur is een soldaat door
een granaatontploffing gedood. Twee sol
daten werden zwaar en twee licht ge
wond. {(I
Een Fransch transportschip, dat
met soldaten 'Salonika Verliet, stiet op
dat, hoewél zij hem als haar vriend be
schouwde, elke poging om den band nau
wer aan te halen, door haar zou worden
weerstaan.
Op een Vrijdagmorgen was hij in zijn
studeerkamer, zich voorbereidende vooi
de preek van Zondagmorgen. Hij studeer
de over een onderwerp; dat altoos zijn
hart warmer had doen kloppen; zijn tekst
was: „Het Koninkrijk Gods is binnen ui".
Maar hij kon thans zijn gedachten er niet
bij houden; telkens weer keerden ze te
rug naar de wandeling langs de rivier
bij Des Moines. Hij zag weer het kamp
vuur gloren, hij hoorde weer Nelly's
stem
Plotseling werd hij opgeschrikt uit zijn
droomerij. Zonder waarschuwing, zondeïj
kloppen, werd de deur opengeworpen en
stoof Frank Antol' binnen als een achter
volgde. Zijn hoed had hij verloren; zijn
oogen stonden wild, hij was buiten adem
en niet in staat om te spreken. DaarbjJ
duwde hij den verbaasden predikant een
briefkaart en een stukje afgescheurd pa
pier in de hand.
'1
j-Wardt vervolgd.)
i. JJ3
