loods,
IVo. 129
Woensdag 1 Maart 1910
30e Jaargang
TOEBES.
(oe,
eiten,
Weid
istbode,
5.7 M.
rraagd.
sn Kliefhourt
rsknecht.
Bcmakersknectil
nde Knecht
lienstbode
ïoudster
e i s j e.
Watersnood.
DE VROUW.
Feuilleton.
OVERWINNING.
Oe Groofe Oorlog.
OB
J, op de rekening,
C.Jz., Duinweg,
OP
■eden staat zijnde
LABAN, Aanne--
40 a 50 Litor
IJ.
VRAA6D
joskerke.
IOE
April, bij J. JA-
skerke, Mariekerke.
raagd
ER—ME fJLER te
1DERSE, Nadorst,
ei
ij M. H. VAN HEE,
eid der vroaw
>DE, West-Souburg,
tegenwoordige met
ed. P. BROOWER,
Mei
en 18 jaar, in klein
BOOGERD,
meet, bij Zierikzee.
lagd
>1
a klein, stil gezin,
er R aan het Bureaa
s.
raagd, van acht tot
vrij. Adres Bureau
lelburg.
Mei a. s. gevraagd
IK Cz., Landbouwer
otdienst
ROTTERDAM
1916.
Vrijd. 17 9,30 10
Zater. 18 9,30 10,—
Zond. 19 5,30 10,—
Maan.2010,30 11,30
Dins. 21 7,30 11,30
Woen22 11,10,30
Dond. 23
Vrijd. 24 8,30 10,—
Zater. 25 8,30 10,30
Zond. 26 7,30 10
Maan. 27 9,30 11,30
Dins. 28 8,30 11,30
Woen29 9,30 9
Dond. 30
Vrijd. 81 9,- 10,—
ral achter den dato»
erikzeehet tweede
van Rotterdam.
otdienst
iDELB.-ROTTEBB
gende plaatsen.
1916.
nderd des Zondags»
m. 6.20, van Middel
dam voorm. 8.—.
Vrijdags geen dienst.
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAA7 219.
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG.
Drukkers:
Ooaterbaan Le Cointre - Goes.
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post1 At1
Losse nummers4.05
Prijs der Advertentiën
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer li ct.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 1—10 regels ƒ1.
iedere regel meer 10 ct.
De stroom van giften ten behoeve van
de slachtoffers van stormen en water
vloeden js nog niet gratuit.
Zoolang giften vloeien, zijn we bereid
voor de doorzending zorg te dragen.
We ontvingen nogdoor tu-schenkomst
van firma F. P. Dhurj van J. C. te
't. Zand f 2.50; van J, S. R. to Goes ver
zameld op een prikkaart f3.
Totaal met inbegrip van de reeds
vïocger verantwoorde bedragen f 1816,28.
De Amsterdammer beeft terecht
herinnerd aan de Fransche Revolutie der
18e- (eeuw en. het Engelsche Feminisme
der negentiende als de twee factoren,
welkte den strijd over de plaats der vrouw
in .Maatschappij en Staat hebben doen
ontbranden
De F ransrihe Revolutie met haar schijn -
schoone leuze van de Rechten van den
Mensch; heeft 't vraagstuk der Vrouw
naar voren gebracht; later hebben wijs-
geeren. als Spencer en ooconomen als
Stuart Mill hun invloed doen gelden om
dat vraagstuk steeds meer aan de 'op
lossing te brengen.
Op 't oogenblik is 'teen vraagstuk dat
in bijha alle landen der 'beschaafde we
reld üe geesten bezig houdt.
De Wereldoorlog „dreigt als een woe
tiende, machtige orkaan bet ranke scheep
te der vrouw op de binnenwateren der
samenleving van zijn ankers los te slaan
en uit te dlijven naar de woeste, kokende
zee, naar het politieke en maatschappe
lijke -weieldtournooi, naar de glroote pu
blieke markt des levens, waai- eeuwen na
touwen slechts mannen en mannen alleen
zich jn feilen kamp met elkander heb
ben gemeten."
Het valt niet te ontkennen dat in Üe
laatste jaren ook door andere invloeden
gedreven zijn geworden in den corcurren-
tie-strijd met de mannen; gedreven wer
den van de plaats haar door Goddelijke
ordinantie, natuur-historische ontwikkeling
on maa tscha p pelij1 :e ordening aangewezen
kampt de vrouw in menig vak of bedrijf
met den man om bet bestaan; en de
oorlog zal waarlijk, niet strekken om
dit kwaad te verhelpen. Integendeel het
zal nog erger worden. Iloevele weduwen
betreuren hun man, hoevele bruiden hun
bruidegom, hoevele jongedochters zagen
hun hoop op een gewenstaht aanzoek',
dank zij dien oorlog, als in rook 'ver
vliegen, of Zich voor goed (Je kans ont
gaan om hare immers door God voor
de [vrouw weggelegde taak van echtgföaoote
en moeder immer te kunnen vervullen.
Zjj, die leven in Gods Woord zien
dit mei leede oogen gebeuren. Doch
wie reeds met dat Woord en met de
Traiditie in dat Woord geprezen brak,
Ziet met zeker genot die toekomst dagen,
■Waarin 't verschil tusschen de. beide
sexen kal zijn weggevaagd en de vrouw
de gelijke en gelijkgerechtigde van den
man zal zijn op alle levensterrein.
Wie deze toekomst toejuicht, verwaar
loost de oude, vaststaande zielkundige
wet, waarbij de vrouw is een ander dan
de paan, en verwerpt de Goddelijke in
zetting die aan de vrouw in den huise-
lijken kring haar schoone taak Van vrouw
en moeder heeft aangewezen.
Het is immers zoo dat de Vrouw naar
Een verhaal uit het kerkelijk leven van
Noord-Amerika.
door v. d. M.
31)
Nadruk verboden.
Zij spraken nog even voort en namen
afscheid. Toen Ruüedge op 'tpunt was,
het kamp te verlaten, gebeurde er iets
bijzonders. Onverwachts stond hij tegen
over Dr. Older en Prof. Gilman. Den
laatste had Allan niet meer gezien sinds
den inval in de speelclub en de eerste
maakte koel' een buiging. Zoover kon Gil
man zich niet opwerken: hij wendde zijn
hoofd af en liep terzijde weg.
Rutledge, die nu weer volkomen sterk
en rustig was, had het plan nu zoo
vriendelijk mogelijk Ide heeilen van het
College tegemoet te treden. Hij Irefp met
uitgestrekte hand op Br. Olider toe en
vroeg:
„Hoe maakt u het, Dr. Older?"
De president-curator deed alsof hg de
lichaam ien kiel anders is dan de man,
dat de vermogens van die beiden verre
uiteenloopen, dat de roeping der vrouw
op gansch ander terrein ligt dan dat
dei1 politiek; dat op schade voor de
Vtouw, voor de samenleving moet uit
kropen elk vergrjjp waardoor de vrouw,
met onttrekking aan hare goddelijke be
stemming, op een terrein dat daar bui
ten ligt, zou operaeren.
In de oudheid, toen de eerste mensch
alleen door de lanen van het schoone
Paradijs1 wandelde, sprak de Heere dit
voor alle eeuwen geldende woordhet
is niet goed dat de mensch al Leen zij,
Ik zal hem een hulpe maken die als
tegenover hem zjj."
In dit woord ligt de bestemming dei-
vrouw bepaald: zij zal voor den man
zijn, zij zal met hem- liet gezin vormen
jen in stand houden, zij: zal groot zijn in
kinderen te "hebben en op te voeden,
en in die afzonderlijke positie haar aan
gewezen, haai- Schepper te verheerlijken.
De Heere heeft aan den .man en do
vrouw ieder een aparte sfeer aangewezen,
waarin zij zich bewegen zullen. De
Apostelen, de Kerkvaders, zelfs de Ilei-
densohe wïjsgeenen die 't dichtst bij het
Christendom stonden hebben steeds op
dit door Goddelijke ordinantie vastgestelde
onderscheid gewezen. Met nam© Aristo-
teles, een heiden, leerde, gelijk D e A m-
sterdammer terecht herinnert, dat do
natuur en vermogens van man en vrouw,
hoewel bestemd tot samenvloeiing om
aldus aan het gemeenschappelijk doel
dienstbaar te zijn, nochtans van tegen-
overgestelden aard zijn. De eene is krach
tens zij.a natuurlijke functies en instinc
ten er op aangelegd om naar buiten te
Werken, de andere om aan den binnen
kant der .samenleving, dat is in het huis,
in den engen familiekring de dingen te
Verzorgen.
Hetgeen nu de Schrift ons Leert, de
heidensche wijsgeer Aristoteles inzag, de
geschiedenis door alle eeuwen bewijst,
en de dagelijksche ervaring van onzen
tijd bevestigt, dat is het wat wij als
waarheid hebben vast te houden en voor
te houden. De man de sterke, de kracht-
mensch, die schittert op de markt des
levens, de vrouw, het zwakke rat doch
sterk in gehoorzaamheid aan haar roe
ping, heerscberes in huiskamer en keu
ken, machtig door het leggen van het
fundament waarop 't maatschappelijk ge
bouw in zedelijken zin verrijst, uitblin
kend in teederheid van gemoed en rijk
dom van liefde, waarin zij is de meer
dere van haai- man en zoo de gangten
Van het huwelijk en het huiselijk leven
in evenwicht houdt.
Er is dan ook geen sprake van dat
de vrouw de minderwaardige van den
man zou zijn. Alleen beider levenstaak
Verschilt. De man maakt de wetten, de
vtouw de zeden. Machtig groot is de
invloed der vrouw op het leven van
|baar man, haar kinderen, haar nage
slacht.
Wie zal den invloed schetsen van de
moeder aHer levenden op het geloofsle
ven van haar kinderen, van Sara op
het volgend leven van haar Izak, van
Naomi op dat van Ruth, van Salome
op dat van baar zonen. Welk een uit
nemend geslacht is niet geweest dat van
Israël, wie zal zeggen voor welk groot
toegestoken hand niet zag en zei ijskot®:
„"Heel1 wel, zooals gewoonlijk, Ds. Rut
ledge."
Zonder verder nota van hem te nemten,
waren de heeren van plan door te loopten,
toen Allan zich tot Dr. Older wendde
en hem zeer ernstig toevoegde
„Dr. Older, ik wenschte dat de breuk
tusschen het College en de kerk van Wel
lington geheeld was. De onverkwikkelijke
strijd is zeer tot schade van Gods Ko
ninkrijk, hetwelk heide instellingen dienen.
Kunnen wij1 onze wederzijldsche antipa
thieën niet terzijde zetten, len na deze
weken van dubbele ontspanning harte
lijk samenwerken in het belang onzer
gemeenschappelijke beginselen?"
De president-curator antwoordde op snij
denden toon:
„De Kerk en het College zulten eamejn-
werken, zoodra u zich terugtrekt en ©er
niet. Ook wij willen de breuk gaaiine
hersteld zien, doch zij kan maar op ééne
wijze worden geheeld."
De flikkerende oogen van den jongten
Predikant toonde dat lijj moeite had zich te
bedwingen, maar hg behield de overhand
en bij waagde met reusachtige zelfbe-
deel dit vrucht is geweest van den in
vloed der vrouw.
In het stille kindervertrek worden de
grootste overwinningen verkregen. Zingt
de Psalmist dat het leven des menschen
is gelijk een bloem, e,n dat de mensch
bloeit als een bloem, dal geldt' juist van
de vrouw. In de huiskamer ontplooit zij
zich in hare kracht en schoonheid, daar
schitteren u tegen haar rijke gaven.
Men hale daarom de vrouw uit deze
heilige sfeer niet weg, om harentwille
en ter wille der samenleving.
Men late dit over aan het Feminisme.
Terwijl alles om haar heen den vrou
wen toeroept: woest moeders, weest kloe
ke huisvrouwen, zegenrijke opvoedsters
en krachtig-e hulpen tegenover uwe man
nen, daar schreeuwt het Feminisme
luide dat zij het slavenjuk moet ver
breken, dat zij net als de mannen moe
ten zijn, buis en hof en kinderkamer
zullen verwaarloozen om zich te ver
liezen in de politiek.
Vooral in deze dagen nu honderddui
zenden gehuwde en huwbare mannen uit
het aardsche leven werden gerukt, en
zoovele vrouwen alleen komen te staan
op de wereld of reeds verplicht wer
den mannenwerk te verrichten, vindt het
Feminisme een vruchtbaren bodem. "Het
glaat zrjn bloeitijd tegemoet.
Ook in ons land viert het zijn triom
fen. Maai- lang zal 'tniet duren. Deze
abnormaliteit neemt over eenige jaren
een einde. Dan zal de vrouw weer te
rug verlangen naar de oude paden; liet
huwelijk wordt weer teruggeleid in zijn
natuurlijke banen, en de vrouw zal haar
grootsche taak hervatten, haar van Gods
wege op de hand gezet, n.l. om den
Heere te dienen in de opvoeding harer
kinderen.
Schrale troost, zegt misschien zoo- me
nige maagd die dit leest, die vergeefs
al zoo lang uitzag naar de komst van
dien eenen, die haar zou kunnen hel
pen die schoone taak te vervullen.
't Is waai-, duizenden zijn niet be
stemd om ten huwelijk gevraagd te wor
den. Maai' hebben die duizenden dan
geen roeping elders te vervullen? Zou
den zij dit niet eens gaan onderzoeken?
Nu needs zijn er veten die in den
dienst der Barmhartigheid, der Evange
lisatie, der Zending, van de Christelijke
School, der Verpleging van kranken en
ouden, der Verzorging van ongelukkige
bloedverwanten of vrienden, in den een-
voudigen arbeid van dienstbode o, zoo
grooten zegen om zich spreiden; of bij
allerlei handenarbeid, hetzij met de naald
of met de breipen, of op welke wijze
ook, medewerken aan de instandhouding
van het gezin, waartoe zij behooren of
waarin zij geplaatst zijn.
Dat geeft zegen. Dat is zegen. Want
ra- is somwijlen, rijker zegen builen dan
in het huwelijksgeluk.
Het is maar de vraag, ook voor de
vrouw of zij den Heere in dit alles wil
(dienen. Let wel w i 1 dienen. Dat wil
zeggen in gehoorzaamheid. En niet voor
uitgrijpen op dien heerlijken toestand die
eenmaal na de Voleinding de eenig 'ware
(zal zijn, dat in Christus niet zal zijn
taan of vrouw, en dat allen daar in
zoover gelijk zullen 'zijn dat zij' zullen
zijn als Engelen in den hemel.
i_
heersching een tweede- poging tot vredtes-
herstel.
„Dr. Older, u kunt gezien hebben, dat
de gemeente van Wellington mijn ver
trek niet fwenscht. Ik ben maar een
mensch en ik heb mijn gebreken als an
dere menschen, maar ide gemteente be
schouwt mij ate Gods dienaar, ondanks
mijn gebreken. Ik zal' dus zeer beslist
in Wellington blijven en ik bied u deze
gelegenheid tot verzoening andermaal
aan."
Prof. Gilman, die met donkeren blik
zijn vijand beteerd had, viel nu in:
„Als wij raad van u noodig hebben
Rutledge, dan zullen vrij dien vragen. U
hebt ons getoond wat u is en meer heb
ben wij niet noodig".
In verontwaardiging barstte nu Rutled
ge uit, alls eenmaal Paulus tot den tooi-
venaar Elymas, en de professor deinsde
achteruit
„Ik heb de gemeente getoond wat gij
ejjt, mijnheer. Overigens sprak ik niet
legen u; ik sprak tot den president-cura
tor. Wees zoo goed en stel ons in de ge
legenheid ongestoord te spreken".
De professor af. Toen wendde Allan
BökfiCM overzicht van den toestand
Met geen mogelijkheid is te zeggen,
wie den grooten slag bij Ven-don zal
winnen.
Hevig is nog de strijd en fel Zijn de
aanvallen der beide partijen.
De Duitstóbe Vooruitgang is onmisken
baar.
Een bericht in d-e „Times", hier een
onverdachte bron, meldde reeds, dat de
Duitsche troepen in staat waren met hun
zware artillerie, de stad te beschieten,
zooclat deze geleidelijk het lot van Ype-
ren zal ondergaan en in een puinhoop
'veranderd worden.
Reeds zijn maatregelen genomen, om
de burgerbevolking van Verdun in een
meer [achterwaarts gelegen gebied in vei
ligheid te brengen.
Dit bericht bewijst, dat de Duitschers
voorloopig vasten voet hebben gevat in
hot terrein, waaruit zij met hun artillerie
de stad kunnen beschieten.
En meldde niet een Duitsch journa
list door zijn kijker in de stad branden
to hebben waargenomen, ten bewijze,
dat 'het grove ge=eliut doel tref
Inderdaad, de positie van Verdun is op
't oogenblik wel zeer hachelijk.
Van veel heteekenis is ook de strijl bij
't fort Douaumont, dat de Duitschers nog
bezitten.
Er is ook een dorp, dat dien naam
'draagt, doteh tot dusVer probeerden de
Duitschers vergeefs het in te palmen.
Met [spanning lueeft men de ontwikkeling
van |den strijd hier te volgen, omdat het
al of niet behouden van Douaumont voor
hen Van beslissende heteekenis is voor
de mogelijkheid om verder door te bre
ken in Verdun's vèrsterkingswerken.
Op verschillende andere punten van
het Verdun front, benevens in Champagne
hebben de Duitschers heftige en onver
wachte aanval jen ondernomen, b'ijllcbaar
om den vijand niet veel gelegenheid te
laten zijn troepen naar het. meest, be
dreigde punt te verplaatsen.
In Champagne bleek het front reeds
verzwakt, zoodat de Duitschers aanvan
kelijk eenig Voordeel behaalden.
Óm op Verdun terug te komen, bet
is slechts de hoofstad van een arrondis
sement, aan de oevers van de hier in
5 armen gedeelde Maas.
De kathedraal in de bovenstad dagbee-
kent uit de 11e en 12e eeuw, weid echter
in de 14e en 17e eeuw omgebouwd.
Daarnaast bavin it z'c'a het bis scho-ppe-
lijk paleis, een gebouw uit de 18e eeuw,
dat thans het museum voor kunst en
natuurwetenschappen bevat. Het raad
huis dateert uit de 17e eeuw, maar werd
na den brand van 1891 vernieuwd. Op
het plein van het raadhuis staan vier ka
normen, die de Staat aan de stad ter her
innering aan de dappere verdediging ge
schonken heeft.
öe stad bezit een 'zeer ontwikkelde
nijverheid. Er zijn brouwerijen en bran
derijen, molens, 'looierijen, olie-fabrieken,
textielindustrie, passementfabrieken enz.
Mei ten.-"waard js ook de handel in hout,
vee, granen en wijn.
De' eigenlijke specialiteit van Verdun
zijn echter lekkernijen, d-e suikerwaren,
„üragées de Verdun" genoemd, verder
confituren en likeuren.
Toen de Oostenrijkers Durazizo binnen
trokken .stond de stad in vlammen, zegt
een berichtgever van de „Vossische."
Doch de brand Icon spoedig gelocaliseerd
worden.
Ofschoon de Italiaansche legeraanvoe-
zich weer tot Dr. Older:
„Doctor, deze zaak is mij hooge ernst.
Het viel mij niet gemakkelijk op dezle
■wijze- tot u le komen, maar ik gevoelde
het aks' mijn plicht, in Christus' geest
te handelen. Ik bied u- dus deze gele
genheid tot vredesherstel aan, opdat Col
lege en Kerk niet melerdere schade zullen
ondervinden van onze treurige tweespalt.
God's zaak in Iowa eischt het! Neemt
u aan?
Dir. Older aarzelde. Hij was er pas
getuige van geweest, welk leen invloed
Rutledge weer in en ook buiten de ge-
meele gekregen had, en hij kon even
min ontkennen, dat Rutledge met oprech
ten ijver voor zijn religie streed. Zulk
een man van den kansel te werkten
als het al gelukte beteektende opnieuw
ontbranding van den strijd. En ook had
hij wel bemerkt, -dat de leidende mannen
in de kerken van Iowa op Allan's hand
waren.
Maar Dr. Older dacht ook aan ouder
ling Markley. Hjj dacht aan sommige
collega's van Rutledge, die gretig loer
den op een vacature in Wellington, en
hun hulp beloofd hadden als hjj val
ling van een stelselmatigen terugtocht
spreekt, {kan hiervan geen sprake zijn, daar
het achtergelaten oorlogsmateriaal en de
voorraden levensmiddelen niet vernietigd
werden.
De terugtocht maaktte veeleer den in
druk van een vlucht, toen het Oosten-
rijfcsch-Hongaarsehe geschut de havten
onder Vuur napi. Bel reusach ige geweren-
magazijn, het groote munitiedepot voor
artillerie, benevens een 25-tal' kanonnen,
welkte onbe chuiigd als buit dea Oosten
rijkers in handen vielen, zijn bewijzen,
dat de terugtocht overhaast moest geschie
den.
Toen Üe verovering' van D-urazzo, on
danks het hevige bombardement der Ita
liaansche vloot, een voldongen feit Was,
staakte zij haar werkzaamheid en slak
in zee.
De inbeslagneming van 35 in Poriu-
geestohe havens gevluchte Duitsche sehe
pen door de Portugeesche regeering "heeft
in Duitschland zeer begrijpelijke veront
waardiging gewekt, want men acht deze
handeling in het belang der Britsche re
geering gedaan, die een stijgende behoefte
aan seheepsruimte heeft. Met die 35
schepen, vertegenwoordigende 270.000
bruto register tonnen kan Engeland voor
een half jaar graanvooraden uit Argen
tinië naar Europa halen.
De Portugeesche regeering geeft voor,
dat z'jj bang is voor outv 1 uchtingspogingen
Van de geïnterneerde schepen en dat zij
de schepen zélf zoo goed k!an gebruiken.
De- Duitsche pers bestrijdt, dat hier Van
geinterneerde schepen sprake zou kun
nen zij, daar de schepen de neutraio
haven binnenvluchtten en zich aan de
bescherming der Portugeesche vlag f oe
ver trouwden.
Dit muisje zil wel een staartje hebben
In het geheel zouden 71 Duitsche
schepen in Portugeesche havens liggen.
Een Fran8che hulpkrulser gezonken.
De hulpkruiser „Provence" (netto 218
ton), tijdelijk gebruikt voor het vervoer
van troepen naar Saloniki, is, blijkens be
richt uit Parijs, op 26 Februari in het
midden der Middellandsche Zee gezonken.
Volgens tot: nu toe ontvangen berichten
zijn ongeveer 296 schipbreuke'ingen naar
Malla en ongeveer 400 naar Milo ge
bracht door Fransche en Engtelsche pa-
ü'ouille-schepen (trawlers en torpedoja
gers), die zioh op de noodseinen en
draadlooze telegrafie mar de plaats Van
het onheil spoelden.
Volgetns de verklaringen van Bok a -
nowsky, afgevaardigde voor 'het Sedne-
departément, toegevoegd aan den gene-
ralem staf van het leger in het Oosten,
is noch vóór noch na het zinken een
periscoop gezien, evenmin als het spoor
Van een torpedo. Er vormde zich gteen
Waterhoos op het oogenblik der ontplof
fing. Êr werd nauwkeurig de wacht ge
houden en de 'kanonniers bierton tot het
laatste oogenblik op post hij de stukken.
Ër waren met inbegrip der bemanning
ongeveer 1800 man aan boord. Het Weder
was zeer heidei-; er was slechts lichte
deining. "Het schip schijnt overgeheld te
hebben en ter hoogte van hét achterschip
getroffen te zijn. Het zonk in 14 minuten.
Er zijn een tiental schepen op de
plaats van de ramp. Het reddingswerk
duurt Voort.
Korte Oorlogsberichten.
Te Keulen zijn vrouwen als de-
dectives aangesteld, hoofdzakelijk om de
gesprekken in de spoortreinten na te gaan
en te hooren of er gelen spionnon in
den trein zijn, die probeerén eenvoudige
menschen uit te vragen.
len 'Zou en vertrekken. Hij herinnerde
zich dat het gansche programma in de
Rutledge zaak van zijn kant trouw was
gevolgd en dat verandering van taktiek
vele zijner vrienden van hem Vervreemden
zou. En na lang peinzen kwam dan ein
delijk het antwoord:
„Er zijn -personen in deze zaak be
trokken. En ik geloof, Ds. Rutledge, dat
maar op één voorwaarde de harmonie
tusschen Kerk en College kan hersteld,
worden: alls u, heengaat".
Maar Allan hield aan:
„Doctor, ate u besluit de zijde der-
kerk te kiezen, is elke verdere oppositie
in kiem gedood. U alleen geleft haar de
kracht om te bestaan'.
Dr. Older week echter niet en met
koele starheid hernam hij:
„Ik heb dezen strijd om u ingezet,
ik zal' hem tot het einde voeren".
Toen sprak Allan met trillende stem:
„Dr. Older, dit is geen religie. Maar
het zij zoo-. Eens zult u zich herinneren,
dat jik ui den vrede bood en dat gij
den oorlog gekozen hebt".
H iriMUlri 1 5^5'
(Wordt vervolgd
