Donderdag 27 Januari 1016
30e Jaargang
No. 100
and
r tem
•335e
lakersknecht
:e Bediende.
knecht
ied salaris.
igelijk Persoon
tte iongen
ie Huishoudster
3 Huishouding.
Feuilleton.
De Qroote Oorlog:
Statsn-ëeneraa!
86, Zierikzee.
>op
lngebooen:
riante Brood*,
[uit- en
Ibakkerij,
:oop
[enwagen,
ede Knecht
trbeider,
OVERWINNING.
ien te koop. Wie
een koopje. Nieuw
[izaad, hooge kiem-
(ongeveer 20 kilo)
lo.
oor Zittouwer, Rljns-
indsch Stroogele.
>n Rllland-Bath.
pveren vóór of op 8
ien Secretaris der
te Rilland-Bath, bij
|gen zijn te verkrijgen.
Hm Zeeland. Br. fr.
A. C. DE MOOIJ,
Sint-Laurens,
fling terstond of met
LNSEN, Wagenmaker,
Co., Goes, vragen
s.
Ihriftelijk in te dienen.
|art of Mei
kOOZE, te Nieuw- en
gevraagd
|ienen en met paarden
i: N. V. Fabriek van
Zeeland", Middelburg.
egen hoog loon.
letter W, Bureau „De
|rg-
antoor- en loopwerk.
■Te bevragen Firma R.
of met Maart
of ongehuwd, en we-
|id gezin, bij
^andb., Wolphaartsdijk.
Iet Mei
Lnd (sterk gestelxnid-
gevraagd, bij
ERHULST te Gapinge.
wordt gevraagd
letter Z Boekhandel
ïddelburg.
iel' niet schuwde; elke
rde hij een hal op het
3 de Christennaam van
ir niet werd geëerd. En
wist, dat de jonge Mark-
drank verre van afkee-
iker had er al dikwijls
3t kracht te protesteeren
lrijke plaats; die Frede-
ïte innam, maar hij wist
otest beteekende: oorlog
Markley, en ook al om
ewaren in de gemeente,
een schuldig ^zwijgen,
rkt ,dat de jonge Mark-
reel attentie bewees; en
voor haar lot. 't Was
eek geleden, dat hij de
was binnengekomen op
iet koor er oefening hield.
vol uur vóór het uur
met schrik hoorde hij
stemmen in de kerk. On-
ïij; Viola's stem in haar
nt herkend.
(Wordt vervolgd.)
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUEJ - L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Cointre - Goes.
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs
Per 8 maanden fr. p. post. /"1.50
Losse nummers
0.05
Prijs der Advertentiën:
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ct.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels ƒ1,
iedere regel meer 10 ct.
Watersnood.
Mot dankbaarheid kunnen wij woei* mel
ding maken Van een aantal giften, bij 0113
ingekomen, ten behoeve van de slacht
offers van de geweldige stormramp, van;
13 Januari 1916.
Gaarne, blijven we o-ns belasten rnet.de
doorzending Van de bijdragen naar den
penningmeester Van de Algemeen© Waters-
noodcomrnissie. We hebben zijn kas reeds
met f525 Verrijkt.
Wij ontvingen heden van:
N. N. te Kruiningen f 1; J. T. te Krab-
bendijke f2.50; N. N. te Wissenkerke f2;
W. R. te Westkapelle f 2.50,; Batig saldo
der ontbonden Zangver. „Crescendo" te
Kruiningen f 17K. I. te Wissenkerke
f 2.50; N. N. te Kapelle f 1; door tusschen-
komst van Boekh. Fanoy te Middelburg
van B. te G. fl; idem van N. N. te M.
f2.50; door tusschenkomst van firma F.
P. Dhuij te Middelburg van N. N. te Sou
burg f0.50; id. van H. te G. fl; Wed.
D. de S. te Goes f3; K. N. te Goes f0.25.
Totaal met inbegrip van de reeds vroe
ger verantwoorde bedragen f 592.68.
Conilict.
Het zal er heden in de Tweede Kamer
jyel ©enigszins warm toegaan.
Er is namelijk een conflict gerezen tus
schen de Kamer en Minister Treub over
den voorrang al dan niet te geven aan
het ontwerp-Pensioenwet bij de eerstvol
gende openbare behandeling.
Do voorzitter der Kamer, mr. Goeman
Biorgesius, twias daar voor; de minister
van financiën is daar tegen.
In een lange briefwisseling tusschen
genoemde twee is de minister voor-
loopig althans meester van het ter
rein gebleven. De Kamervoorzitter heeft
beloofd geen voorstel te zullen doen om
de Pensioenwet te 'behandelen.
Maar nu is in de Tweede Kamer de
heer De Meester, oud-minister ook van
financiën, opgestaan, om te zeggen
dat de „linkerzijde" door de houding van
minister Treub .teleurgesteld is, en hij
Donderdag, dat is dus heden, van de
Centrale Sectie, dat zijn de vijf voorzit
ters der af deeling in \velke de Kamer
om1 dte twee maanden gesplitst wordt,
een voorstel verwacht om de Pensioenwet
jv.èl aan de orde te stellen.
Nu heeft genoemde Centrale Sectie,
waarvan de voorzitter der Kamer ambts
halve voorzitter is, d,e meerderheid: 3
links (met den voorzitter mee 4) en 2
rechts. Het voorstel kan derhalve ver-
yvacht worden. En dan gaat 't op den
minister los. Van dik hout zaagt men
planken. Het Volk luidde de brand
klok al. Zij schreeuwt dat Treub het
Staatspensioen verraden heeft. En het zal
onder den druk van Het Volk wel zoo
worden da,t heel links, op ©en paar man
na de Pensioenwet toch naar voren
schuift. Alleen mr. Tydeman heeft zich
daar tegen verklaard. Maar deze invloed
rijke vrij-li.beraal is wegens ziekte afwezig.
Of dan minister Treub gelijk heeft?
Dat hij een conflict met den voorzitter
der Kamer uitlokt, en dus ook met de
Kamer, is iets ongewoons. Maar wij be
leven heelemaal een ongewonen tijd. En
er geschieden al zooveel ongewone din
gen. Denk bijv. maar aan de bedeelden
en wegens belastingschuld van de kie
zerslijst geschrapten, die toch ook in 1916,
evenals in 1915 mogen stemmen.
Men moet dus op 't ongewone van de
correspondentie TreubB-orgesius ook
niet al te nauw zien.
Een verhaal uit het kerkelijk leven van
N oord-Amei'ika.
3)
door v. d. M.
Nadruk verboden.'
„Frederik", had hij haar hoeren zeg
gen, „ik begin te gelooven, dat je me
niet oprecht behandelt. Als je je belofte
niet houdt, dan zal ik er met dominé
over spreken.
En toen had hij1 Frederik haar hoeren
toesissen
„Alis je dat doet, vermoord ik je."
Anning's: eerste gedachte was, de deur'
open te rukken en de jongelui te over
vallen, en o, hoe wenschte hij nu; dat
hij het gedaan had. Maar hij had weer
gedacht aan ouderling Markley, hij1 had
weer gedacht aan den vrede in zijn ge
meente, en hjj had volhard in zondig
zwijgen. Met het vreeselijk geheim sloop
de herder alls een lafaard weg van zijn
in gevaar verkeerend schaap.
Maar nu het ontzettende gebeurd
Maar dat de minister door zijn ingrij
pen niet in de kaart van het libero-
socialistisch spannetje speelt, is aan alle
kanten bewijsbaar.
Zij hadden het nu zoo mooi Voor mal
kaar. Eerst de pensioenwet, dan hebben
wij in Juni een mooien kreet bij de Sta
tenverkiezingen. Dan poneeren wij als de
vrienden die den „afgele-efden" werkman
zijn Staatspensioen bezorgden, en dan zijn
de rechtschen de leelijkerds die daar te
gen waren. Bovendien de Eerste Kamer
zal die Pensioenwet wel verwerpen, om
dat zij de Invaliditeitswet van Talma niet
wil helpen verknoeien, en dan hebben
de vrijzinnigen er nog een kreet bijDe
Eerste Kamer moet om! Die moet Links
worden 1
De sociaal-democraten zijn al bezig die
leus te propageeren.
'tls derhalve verklaarbaar dat zij hoos
zijn op den spelbreker.
Maar heeft Treub- gelijk?
Wij kunnen hem geen ongelijk geven.
In December 1916 moet de W,et-Talma
uitgevoerd worden. Maar kan nu voor
dien tijd de wet-Treub- de wet-Talma on
dervangen, dan zal dat een mooie zet
zijn van de liberale partij, als Treub- daar
toe meewerkt.
Maar Treub redeneert anders. Hij zegt:
Ik heb u mijn b-elastingontwförpen voor
gelegd, i,k wensch eerst te weten hoe gij
over die ontwerpen denkt. Gij moet mij
eerst de (geld)middelen verschaffen om
de Pensioenwet uit te voeren, en dan
mag j© aan d-e Pensioenwet beginnen,
Wiant een Pensioenwet er door halen,
met de kans dat de Kamer daarna mijn
mooie b-elastingontwierpen verwerpt, daar
aan waag ik mij1 niet.
Nog niet zoo mis, zO-uden wiij zeggen.
Laat ons zien, hoe 'tvan avond loo-pt.
Geloofsmoed of kinderwerk.
De Nederlander hekelde indertijd
(4 Nov. 1915) in. een raak artikel de in
nerlijk laffe daad van de opstellers van
het opruiend manifest van dominée's,
vrouwen, afgekeurden en andere met
dienstplichtigen tegen den dienstplicht.
Vooral de dominee's kregen terecht I
er van langs dewijl zij de arme jongens
tot dienstweigering aanzette hetwelk
dezen jongens bij opvolging van dien raad
noodlottig zou kunnen zijn! en zei
ven in hun cihamberoloak in hun stu
deerkamers blijven zitten.
Herd-ers zijn zij die niet hun leven
stellen voor hunne schapen, doch, zeiven
Wegschuilende, het leven hunner scliaap-
kens in gevaar brengen.
Het tegendeel van geloofsmoed: kin
derwerk.
Een krasse beschuldiging -we-lko deze
he-eren hadden kunnen logenstraffen, in
dien jzij ter rechtszitting volhard hadden
bij hun weigering om den eed te zweren.
Dat had althans ,den schijn van ge
loofsmoed jkunnen redden.
Doch zelfs dien schijn hebben zij' niet
aangedurfd.
tan -de vier heeft een in zijn weigering
volhard omdat de rechter hem toch niet
kon laanpakken; twee anderen zwoeren
onder protest; en de vierde, zoodra hij
zag dat tmeenens werd, onderwierp zich
onder t voorwendsel dat in den tegen-
woordigen stand van het eedsvraagstuk hij
eedsweigering -niet zoo belangrijk meer
vindt. J
Hier dus ook geen geloofsmoed, hier
zelfs geen kinderspel; hier slechts het
opscheppend gedoe v;a.n den kwetjon-gen, 1
was, voelde hij: er móést nu gesproken
worden. En temeer, nu Dr. Lucas hem
zoozeer in zijn vermoeden versterkt had,
Maar Dis:. Anning dacht weer aan den
vrede in zijn kerk. En zweeg, al hoo-
ger rees -de schuld vau laffe berusting.
Het korte onderzoek bracht weinig be-
teekenend nieuw-s ,aan 't licht. Niemand
had het meisje in gezelschap! van ©en
jongmen-sch gezien. De revolver bleek van
Antol zelf zijn, hoewel bijl verklaarde
hem in zijn huis niet te heli-ben gtohad.
Ten slotte werd de zaak een officiëel
stempel van „zelfmoord" opgedrukt, en
daarmee was ihet uit.
Bij de begrafenis1 was het opgevallen
hoe vreemd Ds. Anning zich* gedroeg.
Hij1 was verward in spreken en handelen
©n men schreef het toe aan diepe deer
nis over het vreeselijk lot van Viola, die
een zijner liefste leerlingen was geweest,
Maar dagen en weken daarna bleek het
wel anders. D-s. Anning was een gebroken
man geworden. Zijn pxeeken waren meer
malen onbegrijpelijk, gevolg van de wroe
ging, die den armen prediker tot in den
nacht folterde. 'Zeker, zijn zwijlgen had
den vrede in de gemeente behouden doen
blijven, maar in zijn ziel had het een
etonn van schuldbesef en berouw ont*
Beknopt overzicht van den toestand
De vredesgeruchten kuunen wij wel on-l
besproken laten.
Nauw deden zij de ronde, of de tegen
spraak volgde reeds.
Eerst verluidde, dat Duitschland met
Bielgië een afzonderlijken vrede zou slui- j
ten.
Minister de Broqueville heeft zich ech
ter gehaast te melden, dat geen „scha
duw van waarheid" in die geruchten is.
De „Daily Mail" vernam voorts uit
Athene, dat Duitschland bij Servië pogin
gen in het werk gesteld zou hebben om
tot vrede te geraken. De Servische gren
zen zouden worden uitgebreid, ten
koste van wien? en het koningschap
zou hersteld worden onder suzereiuitelt
van Oostenrijk. Prins Eitel Friedrich, de
tweede zoon van keizer Wilhelm, zou
koning van Servië worden. De voorstel
len werden echter afgewezen.
Het behoeft niet gezegd, dat wij dit
bericht niet dan met liet grootste voorbe
houd weergeven.
Straks zal wel blijken, dat ook in dit
gerucht geen schaduw van waarheid 'is.
Gisteren is iu het Engelsche parlement
(Lagerhuis) door Shirley Bienn de vol
gende motie ingediend:
„dia,t het huis, na kennis genomen te
hebben v;an de hoeveelheden ingevioerd-o
goederen in neutrale landen, die aan
Duitschland grenzen, n.l. van goederen,
welke d-e vijand noodig heeft om den
oorlog voort te zetten, er bij de regee
ring op aan dringt de blokkade zoo ef
fectief mogelijk te maken zonder in te
grijpen in de normale behoeften welke
deze neutrale landen voor binnenlandsch
verb-ruik noodig hebben".
Leslie Scott en andere leden van het
Lagerhuis steunden de motie krachtdadig.
Minister Grey zeide echter, da;t ham
uit de debatten was gebleken, dat er een
groot misverstand bestoud omtrent de hoe
veelheden goederen, w-elke naar Duitsch
land gingen en de stappen, die gedaan
waren om dezen handel te verhinderen.
De cijfers, welke, zoo zeide hij, in do
pers verschenen, waren belachelijk en zul
len wel niet uit een nauwkeurig onder
zoek verkregen zijn.
De minister verklaarde verder: Het is
er verre van dat Scandinavië en Neder
land 31 millioen' bushels tarwe naar
Duitschland hebben gezonden. Integendeel
zij hebben niet meer ingevoerd dan voor
hun normale behoeften noodig was.
Natuurlijk moest er in elk© wijze v.an
optreden een gaatje zijn of er b-lolcka.de
is of niet, maar dit gat w;as minder groot
dan men verwachtte.
Grey erkende, dat elke blokkade in
overeenstemming moet zijn met de rechten
der neutralen en alle betrouwbare sche
pen voor neutrale havens, moeten door
gelaten worden, doch ondertusschen wilde
hij nog w-el een politiek volgen, die v-oor
de neutralen aangenamer is, mits ze maar
effectief is.
Ziehier bet voorspel van de nieuwe
blokkade-politiek van Engeland, welke
voor ons land van zoo groot belang is.
Alb-ion wekt in ons land niet veel ver
trouwen. Daarom volgen we het verloop
van het debat met spanning.
Niet allen schijnen er over te denken
als Grey en dat Engelsche persbureau,
dat een gedetailleerde verklaring! bekend
maakt, waarb-ij de bewering1, dat de En
gelsche blokkade onvoldoende is en enor-
ketend, die de isl'aapi verjoeg en den nacht
tot een marteling maakte. Allengs tastte
het proces -ook zijn verstand aan. En toen
de kracht van het denken gebroken was,
brak ook de kracht van het handelen
eenige maanden na Viola's dood werd Ds.
Anning ten grave gebracht, en met zich
nam hij het vreeselijk geheim me©-.
Allengs verminderde tde achterdocht te
gen den jongen Markley. Viola was ver
geten. En de dingen gingen hun ouden
gang.
Eén wasi er, Die niet vergat.
Voor Wellington waren andere dagen
komende.
II.
Het was drie maanden na Ds. Anning's
dood. In den sneltrein van Chicago naar 0-
maha, zat een jongman, blijkbaar een gees
telijke. Noch het prachtige landschap-, dat
de (K/eih doorsneed, noch de welvarend
heid der hem voorbijvliegende dorpen,
trokken zijn aandacht. Hij scheen in na
denken verdiept, 't Was een vriendelijke
maar vastberaden trek, die zijn gelaat
teekende; onder het gitzwarte haar schit
terden donkere -oogen en 't gansche voor
komen van den ongeveer 25-jarigen jon
geman gaf den indruk van degelijkheid
en gezondheid.
me hoeveelheden goederen Duitschland
door de neutrale landen doet bereiken,
Weerlegd wordt. De gegeven cijfers wij
zen uit, dat de statistieken omtrent het
ontsnappen van goederen aan de blokkade,
zeer overdreven zijn.
B-edoelde verklaring wijst er op, dat in
vele gevallen de toeneming in den in
voer der neutral-en toe te schrijven is
aan het feit, dat zij in normale tijden
hunne voorraden uit Duitschland betrek
ken.
Hel Weensche stafcommuniqué meldt:
De overeenkomst betreffende- het neer
leggen der wa-penen van het Montenei-
grijnsche leger werd Dinsdagavond om
6 uur te Triëst door de gevokjmchtigden
van de Montenegrijnsc-he regeering getee-
kend.
De ontwapening gaat zonder moeilijk
heid haar gang en is ook in de districten
Kolosin en Andrewjevoa. begonnen.
Verzonnen Armenische gruwelen.
De Turk heeft 't nooit heel nauw met
Ide naastenliefde genomen wanneer hij
Itegenover de Armeniërs stond.
De vreeselijke geloofsvervolgingen van
1905 zijn nog niet vergeten. Maar dit
wil niet zeggen dat de Turk nu in dezen
tijd nog doet aan Christenmoord. Er is
reden om te gelooven dat hij in de laat
ste maanden valsoh beschuldigd is ge
worden.
Sir Roger Casement, die tot kort Voor
het uitbreken van (len oorlog in Engel-
schen iconsulaatsdienst was, schrijft in
de -Continental Times hieromtrent
onder meer het volgende:
„Handig werd een nieuwe „Armenische
moord" door een samenzwering uitgelokt
die vau het Engelsche gezantschap te
Konstantinopel uitging. Engelsche wa
pens, geld en uniformen werden den Ar
meniërs, -onder voorwaarde van een op
stand -tegen de Turksc-he regeering ver
strekt. Engeland beroept zicih op de men-
schelijke gevoelens der Amerikaansche re
geering, om een nieuw zwaard tegen de
Turkscihe regeering te wetten. Het plan
daartoe werd in het Engelsche ministerie
vau buitenlandsche zaken ontworpen, en
de agent die de samenzwering tegen de
Turksche souvereiniteit in Armenië moest
doordrijven, Was Sir Louis Mallet, de
vroegere Engelsche gezant te
K on s tan t in-o p el".
Tot zoover Casement.
Indien 't waar is wat hij schrijft, dan
volgt er uit dat de Engelsche regeering
nog meer aandurft dan wij dachten; als
mede dat wij met berichten en getuigenis
sen omtrent Armenische moorden moeten
oppassen. Zij kunnen waar zijn, de Turk
durft ook veel; maar zij kunnen ook niet
waar zijn. In ifteder geval d-e Duitscho
regeering past op1 hem. De Rijkskanselier
heeft 'tno-g dezer dagen aan ©en depu
tatie uit Zendingskringen plechtig beloofd
voor het leven der Am-enisohe Christe
nen te zullen waken.
Korte Oorlogsberichten.
T h e o t o k i s, de Grieksehe minister
van e-eredienst, is op 78-jarigen leeftijd
overleden. Ondanks zijn hoogen leeftijd
nam hij verleden jaar deel uit van het
kabinet-Zaïmis en daarna in het kabinet-
Skoeloedis. Zijn zoon is Grieksch gezant
te Berlijn. Zijn dood is voor den koning
en de zaak! des vredes een groot verlies,
en niet minder 'voor de Grieksehe natie,
in deze ernstige crisis, als Griekenland
nimmer doorleefde. Sedert \^.870 was hij
burgemeester Van Korf-oe, en lid der Ka
mer voor zijn geboortestad.
„Wel meneer Rutledge, u hier? Her
innert ,ui zich mij! nog?"
De jonge reiziger schrikte op uit zij-n
gepeins en keerde naar lagere regionen
terug'. En terwijl hij zich omwendde om
te zien, wie hem de vraag, ges-teld had,
zag hij in het gelaat van een jonge dame,
wier aantrekkelijk voorkomen hem ter
stond imponeerde. Zij was gekleed in een
zeer smaakvol bruin reis-costuum en
maakte den indruk van een pittige jonge
Amerikaansche te zijn.
Nu hij haar herkend had, antwoordde
hij' terstond, opstaande en haar de baad
drukkende
„Juffrouw Grayson, wel, ik ben ver
rast ui hier te zien!" I
En nadat hij weer wasi gaan zitten,
ging hij levendig voort:
„Dat is al zeer joevallig, hè? 't Is
zeker wel1 yier jaren geleden, dat we
elkaar in Des Mo-ines ontmoet hebben.
Hoe kon u zich mij nog herinneren?"
De jongedame deed dezelfde vraag en
Allan Rutledge antwoordde:
„Ik kan nooit die ontmoeting verge
ten".
Nelly Gray-son bloosde licht vna een
zoo eigenaardige bekentenis; zijl herstel
de zich spoedig en vroeg belangstellend
Z u i d e r f r o n t. Aan diet bruggen
hoofd van Görz :namen de Oos-tenrijiksc-he
troepen bij de gevechten bij Oslavia een
gedeelte der vijandelijke stellingen. Hierbij
vielen 1197 gevangenen, onder wie 45
officie-ren en tw-ee machinegeweren in hun
hand-en.
Meer dan 30 Franslche vliegers bom
bardeerden Gheogheli en Monastir.
Tweede Kamer.
Het spoorwegpersoneel
beklaagd. Een ordente
lijk® socialist! Lely's
beloften geschonden.
Gisteren heeft de heer Kle-erekioper den
toestand van het spoorwegpersoneel be
sproken, -die arme kerels, die met span
ning tegemoet zien het opruimen van
veel oud zeer en liet scheppen van
nieuwe toestanden. Waar de oorlogscrisis
thans zoo ongeveer genormaliseerd is,
wenschte hij niet langer te wachten en
drong hij! aan op herziening van de rechts
positie van zijn bovengenoemde bescher
melingen.
Uitvoerig besprak hij o.a. het ontslag
van -een beambte te Hijsen. D-e kwestie
is niet van belang ontbloot. Ziehier hoe
de vork in den steel zit, volgens den heer
Kle-ereko-per.
De man, -de beambte n.l., verkreeg met
de hulp van de-n burgemeester een audiën
tie bij den minister, die hem met de
minzaamheid, die dezen minister onder
scheidt, ontving en voor zij-n klachten
over -den toestand te Hijsen gevoelde-.
Later ontsto-nd er geschil tusschen d-e ver-
eeniging, waarvan hij voorzitter is-, en
den burgemeester.
Wat -deed deze nu D© on-edele klaagde
bij de Maatschappij: „Weet je wel, dat
hij achter jelui rug om, bij- den minister
is geweest?"
Gevolg: D© man werd ontslagen, deed
een beroep op het scheidsgerecht, werd
we-der hersteld in zijn betrekking, doch
ging er eenigin tijd later toch uit.
Nog .andere dergelijke gevallen werden
uitvoerig geschetst en uitgerafeld, om toch
maar te laten zien, -dat de rechtspositie
dringend voorziening behoeft.
En wat lange werkiijienl jammerde hij
niet geheel ten -onrechte en hoe
veel bezette Zondagen?
Hij vroeg ten slotte voor zijn protégé's
f2 's weeks duurle-toeslag, algemeene
loonsverhooging en overleg met de vak-
voreenigingen.
Dhr. Janssen (r.fc.) ging -op het chapiter
van den s-oo.-dem. afgevaardigde door. Hij
verwachtte echter niet veel van de be
sprekingen, erkende intussc-he-n wel, dat
de loonen beter Konden zijn en vooral,
dat de diensttijden meer to-t het normale
mo-eten worden teruggebracht. Koster,
B-eumer, Smeeng© en Juten, resp. V.d.,
a.r., u.l. en r.k., sloten zich in 't algemeen
bij de vorige sprekers aan. Trouwens,
Kleerekoper was heusch niet boos en
onbillijk, eer vriendelijk en ondentelijk.
En dat nog wel tegen minister L-ely,
die -sinds 1913 nog niet veel anders gedaan
heeft, dan veel te beloven, en die- protes-
teerenden steeds met zoete hope ver
vuld huis-toe heeft gezonden, zonder dat
tot heden de beloften vervuld werden.
Als minister Lely er zich nu eens niet
met een Jantje-van-Leiden afmaakt, niet
een schijn van beteekenis aan zijn beloften
geeft, terwijl hij in zijn hart denkt: „je
krijgt toch n'iksl", maar met ernst naai
de klachten gehoord heeft en ernstig po-
„En waar ;is- u toch al1 dien tijd sedert
uw pro-motie geweest?"
De jonge predikant vertelde m-e-t blijk
bare liefde van zijn studiën te Boston,
en de voltooiing daarvan in Dujtaehland,
welke -gevolgd waren op- de promotie aan
het College te Des Moines. T-oen was
hij met algemeene stemmen beroepen te
Wellington in Iowa; hij had het beroep
aangenomen en was nu; op reis naar
zijn nieu-we standplaats. Dit echter zeide
hij haar nog niet; hij vertelde alleen van
zijn E-uropeesche reis, van de plaatsen
die hij er bezocht en de groote mannen,
die hij er ontmoet had. En, juffrouw Gray
son, die ook gestudeerd had, luisterde
gretig naar de onderhoudende mededee-
lingen van haar reisgezel.
Zoo vloog de tijd om. Men was reeds
de Miösisip'pi overgereden en de trein
was nu binnen de grenzen van Iowa.
„Ik ben blij; dat ik weer in Iowa
terugkeer", zei Rutledge, terwijl hij met
bewondering -de golVen-de graanvelden ga
desloeg. „Geen land in Europa z-ou ik
voor dit willen ruilen".
En juffrouw Grayson, die geboortig was
uit Iowa, stemde gretig met die lof
spraak in.
(Wordt vervolgd.)
