en Haag.
io. 182,
urg,
No. 74
Maandag 97 December 1915
30e Jaargang
slen;
tostwissel.
sterdam.
sr.
IERS,
dag 20
Staten-Oeneraal
Feuilleton.
HAAR BELOONING.
De Groote Oorlog.
zorgt
RALEN
ORALEN
5Q. FRANK.
sesaaa
im»f
>ELS.
van, en teX
erk.
aderland en
B,
uartet
iy Trio
n Piano
mder Orkest
lumas
I
ORBAAD
Is nieuw.
ieeligen prijs.
GITTEN.
aan alle gouden
jen worden vlug,
evoerd bij
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes;
'LANGE VORSTSTRAAT 21»,
Bureau te Middelburgs
FIRMA F. P. DHUIJ L. BURG,
Drukkers:
Dosterbaan l-e Cointra Goes,
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAC
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post
Losse nummers
.•JOS
Prijs der Advertentiën
15 regels /"0.50, iedere regel meer 18 c4.
S maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden,
Familieberichten van 110 regels ƒ1.9
iedere regel meer 10 ct.
De belastinBontwerpen.
Den minister komt hulde toe voor het
grootsch geheel van ontwerpen, die hij
heeft 'uitgedacht, om een blijvende hervor
ming van ons belastingstelsel voor te
bereiden.
Zijn reusachtige arbeid is door ken
ners, menschen van allerlei richting, als
zoodanig geprezen. En dat te meer om
dat hij dit alles in zoo korten tijd heeft
in elkaar gezet.
Ook kan aan de ontwerpen de lof niet
onthouden worden dat er rekening in ge
houden is met de draagkracht.
Een der bladen gewaagde laatst van
het thans aanwezige psychologisch mo
ment voor belastinghervorming. Zoo is hiet
inderdaad. Hoe langer er gewacht wordt,
hoe menigvuldiger de moeilijkheden zul
len zijn. Vandaar dat een spoedige be
handeling ook ons gewenscht voorkomt.
Tweede Kamer.
Vergadering van Donderdag.
Doof aan één oor. Plei
ters voor het bijzonder
onderwijs. Belangrijke
ontwerpen erdoor gejaagd.
Komediespel. Waar
blijft de ernst?
t Was Donderdag weer een rumoerige
zitting. Vooral toen rechts aan het woord
was, was 'tsoms een vreeselij'ke bende
Links schijnt er pleizier in te krijgen,
om de rechtsche leden zooveel mogelijk
te treiteren. En de voorzitter dan?
Zijn zwakheid zij den lezer bekend.
Maar o wee, als een der linksche hee-
ren gestoord wordt
We zouden van deze partijdigheden niet
zoo zeker zijn, als „De Maasbode"-over-
zichtschrijver het niet verklapt had. Hij
.schreef o.m.„Gisteren was er minder
Kerststemming dan Woensdag; ofschoon
de bezoekers der tribunes toch genoten
hebben, zoo lekker rumoerig als het was
Er zijn ook eenige linksche sprekers aan
het woord geweest, dat scheelt. Dat zijn
eersteklasleden en hebben meer recht op
.stilte. Zoo denkt de heer Borgesius er
ook over. Immers toen er onder de redo
van den heer Tydeman eenig hinderlijk
geluid was vernomen (een uiterst zwakke
imitatie van het rumoer van gisteren on
der de rede van. den heer Duymaer van
Twist) toen hield hij een boetepreek tot
de lawaaimakers. Toevallig waren dal
eenige heeren der (groote) perstribune,
die door de linkerzijde der Kamer reeds
al te zeer in de Kerst-stemming waren
gebracht en daardoor hun voetjes niet
stil konden houden. 'tWas anders wel
knap opgemerkt door den voorzitter, die
aldus toonde een uitnemend gehoor te
bezitten, als... een linksch spreker hel
woord heeft".
Het „uitstelwetje" inzake het M.U.L.O.
heeft heel wat stof opgejaagd. Het sprak
vanzelf, dat de voorstanders van het bij
zonder onderwijs dergelijke ongunstige be
palingen maar niet zonder boe of bah
ontvangen. Minister Cort mag er wel ter
dege nu en dan aan herinnerd worden,
dat het bijzonder onderwijs er ook nog is,
Zeer terecht is er door de Geer, Rutgers
en van der Molen op gewezen, dat het
uitstel niet langer kon worden gegeven,
omdat de ontwikkeling van het u. 1. o
Naar het Engelsch van W. L. George.
(Sloft)
Langdale keek belangstellend naar hem.
Hij was niet gewoon, dat zijn Duitscho
bewakers hem eerst groetten, hij 'Inoest
eerst eerbied bewijzen. Dus -antwoordde
hij vriendelijk:
„Goeden morgen, 'tis koud hé?
ioen begon de Duitscher tot zijn ver
bazing in vloeiend Engelsch over het weer
te spreken.
spreekt goed Engelsch," zei Lang
dale, „hoe komt dat zoo?"
0, aei de Duitscher, „ik ben in Enge
land geweest, ik was pasteibakker in
Charing Cross."
'k Wou, dat ik er was," zei Lang
dale somber.
De Duitscher keek even links en rechts
en mompelde toen: „Ik ook."
Toen lachten ze samen. „Ach zei de
Duitscher, „de oorlog is voor niemand
prettig."
„Bepaald niet," zei Langdale, „je kunt
nog niets1 eens bericht van je familie
•ftifp-
eti m.u.l. niet langer mocht worden
stopgezet. Feitelijk zal die stopzetting al
•leen het bijz. onderwijs in don verderen
groei beletten en dat mag niet. Vooral
de heer van der Molen, de a.-r. Rotter,
damsche wethouder van onderwijs, heeft,
trots het lawijt van links, een krachtig
en overtuigend pleidooi geleverd.
Het resultaat was bevredigend. Zeker,
er is uitstel verleend, doch op voorstel
van de Geer slechts tot 1 Juli. De regee
ring moet zich dus in ieder geval haasten,
om tegen dien tijd met een definitief m. li
1. o.-ontwerp te komen.
In den namiddag zijn de Leger-wetten
in allen haast afgehandeld: de verhooging
van hoofdstuk XI der Slaatsbegrooting
(Woensdag pas ingekomen), de wet be
treffende het langer in dienst houden der
militie (de socialisten tegen), idem land
weer en het nieuwe buitengewone oorlog»-
crodiet van 50 millioen.
Duymaer van Twist en Lobman hebben
er op gewezen, dat dit geen manier van
zaken doen is, wanneer nten zóu laat
dergelijke gewichtige ontwerpen te behan
delen krijgt.
Deze opmerking was volkomen ad rem,
te meer waar de Kamer zoo rumoerig was.
Men mag zulk werken inderdaad come-
diespel noemen, en zij, die zich voorge
nomen hadden daaraan niet meer mee to
doen, hebben groot gelijk.
Inderdaad moet ernstig geprotesteerd
tegen een aframmelen van zoo gewichtige
wetsontwerpen door een Kamer, welke
voor een groot gedeelte bestaat uit leden
met kwajongensmanieren.
't Is een bedenkelijk verschijnsel, dat de
ernst bij velen der leden zoo verre te
zoeken is. Maar ook, dat de houding der
regeering zoo weinig vermag in deze. Die
houding was allerminst geschikt om den
ernst te verhoogen en het vertrouwen te
versterken.
Beknopt overzicht van den toestand.
Belangrijke gebeurtenissen hebben er op
de slagvelden gedurende de laatste dagen
niet plaats gehad.
Niettemin is in velé kampen en loop
graven de Kerstgedachte te loor gegaan
in de rustelooze actie, waartoe men ge
roepen was.
Met diepen weemoed hadden wijl ver
nomen, dat van een wapenstilstand geen
sprake kan zijn. De heilsboodschap, welke
anders zoo zegenrijk had kunnen werken,
heeft dus thans op de meeste punten van
het front geen geopend oor en geen willige
harten gevonden.
Op het Westerfront duurde de gewone
artillerie-actie voort, vooral bij Yperen.
Op het Oosterfront hadden wederzijds
kleine ondernemingen met artillerie plaats,
om elkander te beletten do verdedigings
werken te versterken.
Als buit werden in een staf bericht 2,
zegge twee machinegeweren genoemd.
Op het Zuiderfront ging het Zaterdag'
niet veel anders toe.
De Oostenrijkers verhalen van onop
houdelijk vijandelijk geschutvuur tegen en
kele stellingen van het bruggenhoofd van
Tolmein.
Aan het Dardanellenfront nu en dan
artillerie- en infanterie-geveclhten met bom
men.
Enkele Turksche batterijen in de zée-
engte beschoten bij' Sed-ul-Bahr de lan-
„Nu, zei de Duitscher nadenkend, ,,'t
is vervelend. Brieven zijn v het is ver
boden.
Terwijl hij dat zei, flitste er een idee
door Landale's brein. Het viel hem in,
dat nu hij niet naar zijn vrouw kon stehrij'
ven, zij alle hoop moest opgegeven heb
ben, en hem dood wanen. Want toen kon
een Engelsch krijgsgevangene niet schrij-
ven, via den Amerikaansehen gezant. Deze
man scheen aangename herinneringen van
Engeland te hebben. Wie weet? Hij be
sloot hem te polsen.
„Het is zeker onmogelijk om een brief
naar Holland te krijgen, en hem daar te
posten, hé? Ziet u, mijh vrouw denkt, dat
ik dood ben, en zijn stem stokte.
De Duitscher dacht na. ,,'t Is lastig,"
zei hij. „Maar niet onmogelijk!?" zei Lang-
dele weifelend.
„Misschien niet," zei de Duitscher en
lachte. Meer werd er niet gezegd, maar
den zelfden dag ging er ongemerkt een
dikke brief in de handen van 'den Duit
scher over.
Den volgenden dag gebeurde er iets
zonderlings. Langdale had niet gelet op
de uitdrukking yan het gezicht van den
Duitscher, toen hij hém den brief gaf.
De man had den naam op den brief gele
zen en hij wist genoeg yan Engeland,
om te weten, dat Langdale geen alledaag-
scha naam was. De geschiedenis die Grace
hem verteld had, schoot hem 'te binnen.
dingsplaats van Teké Boeroe en de booten
len huizen in de nabijheid. Zij verhinder
den daardoor het troepenvervoer, ver
woestten zeven loodsen en brachten tweo
geladen booten tot zinken.
Het aantal der bij Anaforta en Ariboe-
roe aan den vijand ontnomen, kanonnen
nam toe tot tien, waarbij acht zware
kanonnen en twee stukken veldgeschut.
De geallieerden .komen hier blijkbaar
meer en meer in het nauw.
Lloyd George heeft op den eersten
Kerstdag over oorlog en munitie gespro
kén en een beroep gedaan op de arbeiders,
om het land aan schietvoorraad te helpen.
.Een scherpe tegenstelling met deze oor-
logsVergaderingen, waar de arbeiders in
het geweer geroepen werden, vormt het
feit, dat gedurende de beide Kerstdagen
in Duitschland alle werk in do wapen- en
munitie-fabrieken van den staat volkomen
stil hebben gelegen. Terwijl het vorige
jaar gedurende de Kerstdagen en het
Nieuwjaarfeest in deze fabrieken moest
W-orden doorgewerkt, om in de behoeften
van het leger te voorzien, had het leger
bestuur dit jaar besloten, de staatsfabrie
ken gedurende de feestdagen stop- te zet
ten.
Dit stopzetten der Duitsdie fabrieken,
dat het vorige jaar niet kon, maar thans
wel, ofschoon het munitie-verbruik zoo
enorm is toegenomen, levert het bewijs
dat Duitschland dik in de voorraad zit
en spreekt een sterk getuigenis voor do
kracht der Duitsche oorlogsindustrie.
De geallieerden zijn nog bezig met het
versterken van Saloniki. Ze richten zich
blijkbaar 'in voor een langdurig verblijf.
Onderwijl is de Grieksche regeering be
zig pogingen aan te wenden om het allo
oorlogvoerenden zoomogelijk naar denzin
te ma,ken en Vooral zelf niet in het gedrang
t© geraken. De .uitslag der verkiezingen
beeft aan de regeeringspartijen, een belang
rijke meerderheid verstrekt. Het gevolg
van deze verkiezing zal dus zijn, dat
Soouloudis, die -zich evenals Goenaris
voorstander der neutraliteit heeft getoond,
aan de regeering zal blijfvén.
Een eventueel optreden der Centrale
legetfs in Griekenland hangt mede ten
nauwste samen met de pogingen van
Italië eiT" Rusland om hun bóndgenooten
op den Balkan te hulp te komen. Omtrent
de in de afgeloopon Week gemelde landing
Van Italiaahscho troepen in Albanië werd
niets naders meer vernomen. De Rulgaar-
sche legers staan op korten afstand ,van
Durazzo, terwijl in deze streek tevens
Italiaansche troepen zijp geconcentreerd.
Ook zouden 4000 opstandige Albaneezen
te Struga in Servië zijn aangekomen, waar
zij zich hij het Bulgaarsché leger zouden
- hebben gevoegd.
De berichten over een Russische fan-
ding' te Varna aan de Bulgaarsché kust
blijken intussehen niet weinig overdreven
te zijn.
De Russische berichten verdienen geen
onvoorwaardelijk vertrouwen
Een aanslag op Koning Albert.
Een dezer dagen, zoo meldt men uit
Le Havre aan Belg. Dagbl., hebben zes
Duitsche vliegeniers getracht de konink
lijke villa in de Panne te treffen. De vijj
andelijke vliegeniers1 hebben verscheide
ne bommen laten vallen die talrijke bur
gers hebben gedood. Men spreekt van
100.
Zoodra de koning gewaarschuwd werd
van de nadering der vliegtuigen deed hij
M
Opeens zei hij tot den Engelschman„Ze
denken dat je dood bent, hè?"
„Ja," zei Langdale,„waarschijnlijk wel."
De blauwe oogén van den Duitscher
schitterden. „En is je vrouw vroeger ver
pleegster geweest?"
Langdale keek hem verrast aan. „Hoe
weet u dat?"
Zijn bewakèr lachte. „Ik zal je. een ver
haal vertellen," zei hij.
Nu Vertelde hij hem kort, wat er gebeurd
was: Grace's plotselinge verschijning op
het slagveld, haar bedoeling en de barm
hartigheid, die zij hem bewezen had.
Langdale zweeg een oogenblik; toen
zei hij met heesohe stemDat is net iets
voor haar, ze probeert om hard te zijp,
maar zijl k!an 't nooit volhouden." Hij glim
lachte. „Ik ben blij, dat ze u niet door
stak toen. Hoe zag1 ze er uit, goed of
slecht?"
Do Duitscher trok de wenkbrauwen op.
„Ja, zei hijl, „er lag een Ëanon op mijn
beenen; ik heb er werkelijk niet op gelet.
Maar ik heb haar niet vergeten. En ik
zal mij haar altijd herinneren."
Stilzwijgend gingen de mannen Van el
kaar. Eenige dagen zagen zij elkaar niet.
Toen liet de Duitscher op een morgen
een pakje chocolaad voor Langdale's voe
ten vallen. Daarna verdween hij weer.
December werd al kouder en donker
der. Langdale had rust noch duur; Grace
was niet in Camberwell, maar aan het
het volk uiteengaan, maar dit ging' niet
snel genoeg en (Onschuldige slachtoffers
zijn gevallen.
Er wordt verzekerd dat een bom slechts
op enkele meters van den koning is ont
ploft.
De koningin liep ook gevaar, daar de
tauben de hospitalen en lazaretten van
Adinkerke bedreigden, waar onze gewon
den en zieken worden verpleegd. Koningin
Elisabeth heeft de gewoonte die gasthui-
zon te bezoeken, alsmede de gestichten
voor verlaten kinderen.
Uit het Oosten.
In „Vorwarts" vertelt Duwell van het
ontkiemen van nieuw leven in het Oosten
Hij vertelt daarbij o.a.
Van groote beteekenis is, dat de rechts
pleging weer in gang is gekomen. Hier
zijn zoogenaamde vredesrechters aange
steld, die ten taak hebben, de particuliere
rechtstoestanden te regelen. De oorlog,
die alle banden van ontzag verbrak, heeft
ook de rechtsopvattingen in de war ge
bracht. Velen beschouwden het bezitsrecht
en civiel-rechtolijke verplichtingen als op
geheven. Ieder datiht deze dingen naar zijn
eigen wenschen te kunnen regelen. Een
geestelijke vertelde mij, dat hij nooit zoo
kras tegen zijn geloovigen heeft moeten
optreden als na het binnentrekken der
Duitschers. Het begrip van mijn en dijn
scheen hij het volk volkomen verdwenen.
Zonder zich in het minst te geneeren,
sprak men gemeenschappelijke expedities
af, om te „koopen" zonder te betalen.
Het was alsof de lieden dit als hun hei
ligste recht beschouwden. Troepsgewijze,
met wagens en paarden zelfs, was men
de soldaten nagetrokken. Uit de verla
ten bezittingen had men weggehaald wat
men meende' te kunnen gebruiken. Men
nam het den geestelijke kwalijk, dat hij
tegen dezen eigenaardigen handel op
kwam.
Vaak kwam het voor, dat vreemde
menschen zich op verlaten landgoederen
nestelden en geheel als eigen aars daarin
optraden. Zij namen arbeiders aan, lieten
oogsten, verkochten wat binnenkwam en
betaalden hun lieden dan niet eens hun
arbeidsloon. Daar er voor deze menschen
geen middel was, onr hun recht le zoeken,
keken zij liever uit naar een zekerde#
broodwinning. Menigeen „kocht" bij af
wezigheid van den eigenaar, omdat er
met eerlijken arbeid niet, te verdienen
was. Rekeningen werden niet betaald,
huur-, pacht- en andere contracten nief
vervuld. In vele gevallen was dit laatste
ook onmogelijk, omdat de schuldeisoher
öf de schuldenaar gevlucht of door do
Russen verdreven was. Op deze wijze
verstikte lalle ondernemingslust, konden
handel en nijverheid, nuttige werkzaam
heid, niet tot ontwikkeling komen.
Al deze moeilijkheden en stoornissen
zijn nu tot zekere hoogte overwonnen.
Griekenlands positie.
Griekenland wordt door cle Entente deer
lijk in den knel gehouden; de Franscho
generaal de Castelnau is daar geweest,
ook bij koning (Jonsta.ntijn en heeft dezen
en zijn ministers en Volk heel vriendelijk
de duimschroeven aangedaan, of liever
aangezet. Hij heeft te Saloniki een bezoek
gebracht aan de Fransche en Engelscihe
troepen, met generaal Mahon het plan* van
actie voor de bondgenooten vastgesteld,
aan de Fransche regeering verzekerd, dat
de door generaal Sarrail getroffen schik-
front, moe, overspannen, ziek misschien.
En verpleegsters loopen zooveel gevaar.
Toen kwam in zijn brein de gedachte
op aan ontvluchting. Ja, hij moest ont
vluchten.
En het scheen al wonder gemakkelijk
te gaan. Den volgenden avond was 't Kerst
avond. Er waren twee gevangenen gestor
ven. Langdale stal hun .dekens, scheurde
ze in stukken en maakte er met de zijde
een koord van. 's Avonds verliet hij on
opgemerkt zijn hut, kroop over den grond
tot in de schaduw van den steenen muur.
Hij luisterde: geen geluid. Vlug maakte
hij twee losse steenen aan 't uiteinde van
het koord vast en wierp het over den
muur in de scheur tusschen twee losse
steenen in. Een kort gebed, even klimmen,
een sprong op den modderigen grond
en nu naar Holland. Maar op dat oogen
blik dreef een wolk van voor de maan
en Langdale deinsde terug; 'een halve me
ter Voor hem glinsterde een bajonet. Zijn
hoop zonk1 weg. Gevangen! Alles voorbij!
Niet ontvluchten en den eersten tijld op
brood en water. Toen bemerkte hijl iets
vreemds in die figuur, want ze "bewoog
niet. Hij kon de trekken niet onderschei
den, want de persoon stond met zijin rug
naar de maan gekeerd.
Die onbeweeglijkheid ergerde hem, hij
trachtte hem te hoonen.
„Schiet maar," zei hij uitnoodigend.
Plotseling zette de Duitscher zijn geweer
kingen de veiligheid van het expeditiecorps!
geheel waarborgen, en isi daarop naar
Athene vertrokken, om een onderhoud to
hebben met Koning Konstantijn,
Later ontmoette Castelnau leden Van
den Grieksehen generalon staf aan een
lunch met de diplomaten van de entente-
mogenclheden in de Fransche legatie.
Dus alles pays en vree met de fel gé-
knepen kleine mogendheid.
De laatste gasaanval in Frankrijk.
De „Daily News" Verneemt ©enige bijL
zonderheden over den gasaanval Zondag
j.l. op het Britsehe front in Frankrijk. Dei
dichte wolken stikgas hadden blijkbaai
een andere samenstelling dan gewoonlijk
en waxen bijna groen van kleur. De uit
werking werft evenwel volkomen ta niet
gedaan, door de voortreffelijke maatreges
len der Britten, terwijl de Britsehe artil
lerie door haar hevig vuur een onover-
komelijken slagboom voor de Duitschers
schiep en alduis hun aanval verhinderde.
Het overweldigend karakler van dit ar
tillerievuur kan blijken uit het feit, dal
binnen een half uur 40.000 granaten, in
de Duitsche stellingen werden geslingerd'.
Waarnemende officieren merkten op, dat
dat vele Duitschers van het terugwaai-
en der gassen veel hinder ondervonden.
Het bericht voegt er aan toe, dat de
Fransche artillerie de laatste dagen dd
tweede Duitscihe verdedigingslinie in hel
gebied van St. Mihiel ernstig heeft ver
zwakt; dit betreft den moeit vooruit
springenden hoek der Duitschers op het
Westelijk front.
Een tweede Walcheren.
De Engellsche pers is over het alge
meen slecht te spreken over dein terugtocht
op Gallipoli. De Globe" vergelijkt del
heele expeditie bij' den tocht naar Wal
cheren. Nimmer, pegt het blad, hebben
Engellsichen eeln plan zoo slecht opgevat
en uitgevoerd, isinds de [noodlottige ex
peditie naar Walcheren. Het blad zet dit
nader uiteen en geeft zelfs aan, hoe een
bet|er resultaat bereikt had kurtnen wor
den. „In plaats van leen schitterend spjcces,
hebben wij (voor de dapperheid van on
ze mannen niets anders te boeken dan
bijfna 200000 slachtoffers". De „Globe"
voorziet, dat de dag zal1 komen, waarop
de natie hen, die voor deze tweede ex
peditie naar Walcheren aansprakelijk zijn.
zonder terughouding zal' laken1.
De tocht naar Walcheren is welbekend
uit maze Vadertandsche Geschiedenis. De
jEngelischlen landden in 1809 op het eiland
Walcheren, namen Vlissingen, Middelburg
en Veere, doch werden in hun eigenlijk
voornemen, om Antwerpen te veroveren,
verhinderd door den Franschen generaal
Bernadotte.
Korte Oorlogsberichten.
Ford, do leider der vredesexpe
ditie, vertrok met de „Bergensfjord" van
Bergen naai- Amerika.
Ford heeft, vóór hij' ujt Kristiania ver
trok om naar de Vereenigde Staten teruig
te keeren, een millioen dollars1 ter be
schikking van die deelnemers der vredes
expeditie gesteld, om het werk voort te
zetten. De leiding is nu opgedragen aan
een commissie van vijf mannep; de in
vloed der vrouwen is geheel uitgeschakeld.
Onder de Amerikaansche, journalisten!,
die de zending vergezellen, zijin opnieuw
oneenigheden gerezen, die zoo hoog lie
pen dat er klappen vielen en zelfs re-
neer, en toen hij bewoog, herkende Lang
dale ,hem. Het was zijn vriendelijke be
waker. Langen tijd keken zij elkaar aan
Zonder een woord te zeggen, en niets
werd gehoord dan de koud© nachtwind,
die door het bevroren grasi floot.
Eindelijk zacht: „Waar ga je heen?"
„Naar flolland," mompelde Langdale.
„Daar kan ik tenminste schrijven naar
haar en zij naar mij."
Weer een lange stilte. „Het zal lastig
zijn," zei de Duitscher. „Als je ontsnapt,
zullen zij mij misschien straffen. Maar we
kunnen het koord wegstoppenhoven-
dien," en zijn stem trilde een weinig,
„ik heb niet Vergeten."
Weer aarzelde kiji en ondei'tussohea
sloeg het heel ver weg twaalf uur, en
opeens begonnen de klokken van Gel-
dewoert zacht te luiden. Er werd gezon
gen en de wind droeg de klanken over
van het kerstlied:
„Stille nacht, heilige nacht,
Davids zoon, lang verwacht,
Die millioenen eens zaligen zal
De Kerstklokken barstten uit in jubel
geschal.
De Duitscher stak de hand uit en toen
Langdale er de zijne in legde, mompelde
hij1: „Ga dan. Vrede op aarde, in mensicherv
een welbehagen."
1 J I l
i i i 1 l i 1
y
