EN II
Vrijdag 39 October 1915
30e Jaargang
No. 35
ndknecht
Irbeider
reinig geld.
■I ie Nijkerk.
)ag dienstbode,
benoodigd,
ïede MEID.
Staten-Oeneraat
Nï CO LA AS BEETS.
De Oroote Oorlog*
Binnenland.
■f
olijke Bibliotheek
i kleurendruk.
len VIER MAAN-
ns in kwarto for-
i kunstdrukpapier.
tNDER voor 1916
door JOHANNA
IEBIRD.
vaarde van f 5.15,
p slechts één stel
are verlangd, dan
on zich voor meer
ezen jaargang nog
DE STIEFZOON
EDERS door JAN
>or men al het bo-
ilit men de groote
men f 2.05 meer.
lken soliden boek-
+-+
at Mei
IOPPOOLSE, Seroos-
lijnsburg.
Mei
irk, bij P. RIEMENS,
HOORN vraagt zoo
séSÜégSfe-!i
ui 16 jaar, van goede
Aan te melden Zater-
van 810 's avonds.
Bt Mei
6 jaar en terstond
del BAÜRDOUX',
»ootdienst
IDDELB.—ROTTERD.
liggende plaatsen,
nber 1915.
zonderd des Zondags,
orm. 6.20, van Middel-
erdam voorm. 8.
en Vrijdags geen dienst
100TDIENST OP DE
R-SCHELDE.
n-Breskens-Neuzen.
dienstregeling
ot nadere aankondiging.
Larrische tijd.
igelijks:
ïaar Breskens vm. 7.50,
12,10b)), 2,45.
tar Vlissingen vm. 8.20,
1.a), 3.30.
naai' Neuzen vm. 7,30,
3.
ar Vlissingen Vm. 7,30,
3.
vorden op de Zondagen,
;en en den Nieuwjaars-
tt.
g van trein 12,02 kan
de boot naar Rreskena
:r.
g van trein 12,02 kan
zen tot 1 uur wachten,
gen te Borsseten aan.
u z e nH oedekens-
d e 1 ij k gestaakt.
Uitgave van
de Naamï. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes.
tAN IE VORSTSTRAAT
Bureau te Middelburg*;
-IRMA F. P. D H IJ IJ L. BURGs
Drukkers:
Dosterbaan Le Cointi*9 - Gce«=
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG,
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post
Losse nummers
f 1.26
„O.QS
Prijs der Advertentiën
25 regels /"0.50, iedere regel meer 10 ct,
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend,
Bij abonnement voordeelige voorwaardea,
Familieberichten van 110 regels f 1,—v
iedere regel meer 10 ct.
Oerkatholiek achtergesteld.
Aan de hoogeschool te Leiden is door
minister Cort v. d. Linden benoemd tot
hoogleeraar in de Staathuishoudkunde
miD. v iBlom, no. 2 der voordracht
en dat met voorbijgaan van no. 1mr.
Aalberse. Nu had wel de rechtsgeleerde
faculteit den benoemde als no. 1 aan
bevolen, doch curatoren, .die immers
boven de hoogleeraren staan, hadden mr.
Aalberse als no. 1 v o o r g e d r ag e n. En
zie, wat anders nooit geschiedt, de mi
nister ging met de aanbeveling van de
professoren mee en liet de voordracht
van curatoren links liggen.
Hierbij dient opgemerkt dat de rechts
geleerde faculteit te Leiden bestaat uit
enkel vrijzinnigen; terwijl het curatorium
bestaat uit 4 heeren van rechts en slechts
1 vrijzinnige. Namelijk Lohman en De Gij
zelaar christelijk-! listorisch, Sweerts de
Land-as antirevolutionair, en Loeff katho'
bek.
Nu 2'al men wel zeggenmen moet
geen politiek in de universiteit brengen;
aangenomen, maar 't eigenaardige is dan
toch maar dat bij deze opvatting de vrij
zinnigheid steeds wol spint, en geen man
van rechts kans op benoeming heeft.
Iets wat te meer hindert, omdat mr.
Aalberse, oud-leerling, vriend en intiem
geestverwant van wijlen dr. Schaepinan,
•op kerkelijk en staatkundig gebied prin
cipieel tegen de vrijzinnigheid gekant is,
en dit onverholen uitspreekt.
Deze passeering voor het professoraat
ijnt zijn straf!
Eerste Kamer.
Woorden van waar
deering gewild aan de
nagedachtenis van
een groot man.
Zaken doen. Re
den tot bezorgdheid?
De voorzitter en minister Loudon heb
ben gisteren, alvorens met de werkzaam
heden aan te vangen, vriendelijke woorden
gewijd aan de nagedachtenis van den heer
Begoot, die op zoo treffende, ja, mien
mag wel zeggen tragische wijze den lande
en zijn gezin ontrukt is.
Inderdaad, voor onze regeering is zijn
heengaan een gevoelig verlies.
Het wetsontwerp tot nadere wijziging
van de overgangsbepalingen der Auteurs
wet ging er schier onmiddellijk door.
Alleen minister Ort had nog een kleine
'kwestie op te lossen. En zoodra alle twij
fel te dien aanzien weggenomen was, werd
'f. ontwerp zonder stemming den weg op
gestuurd, die naar 't Staatsblad leidt.
Het verdere verloop der beraadslagingen
kenmerkte zich ook door een geest van
„zakten-doen".
Tenslotte werd minister Lely geïnter
pelleerd door den heer de Vos van Steen-
wijfc, die vroeg of door de uitdiepingen
van den IJssel ten behoeve van het
scheepvaartverkeer geen grondverzinkin-
gen zijn. ontstaan, die gevaar opleveren
voor de pijlers van de spoorbrug bij
Zwolle (Kaberveer).
Gelukkig, de minister slaagde er in den
interpellant aanstondsgerust ie stellen.
'En het doet ons genoegen, dat wij op
onze beurt de Zeeuwen, die dikwijls tus-
schen de wielen zitten en de Noordelijke
provincies plegen te bezoeken, kunnen
geruststellen met de mededeeling, dat het
verkéer van treinen op bedoelde IJssel-
brug niet het minste gevaar oplevert.
Blijkens zeer recente .inlichtingen toch is
van ontgronding, van gevaarlijke diepten
in de nabijheid der pijlen geen sprake.
Wat het langzaam; rijden der treinen
over de brug betreft, dit geschiedt uit
sluitend op verlangen van den opperbevel
hebber Van land- en zeemacht, generaal
Snijders, en wel ter wille van militaire
belangen.
Wlelke? 't Past ons niet er naar - te
vragen.
Nu is één ding nog .niet opgehelderd.
Het rapport der waterieiding-comimissie
sprak! n.l. van belangrijke grondverschui
vingen, niet van zooveel decimeters, maar
van zooveel meters.
De minister kon deze indrukwekkende
cijfers, niet beoordeelen, doch beloofde
de zaak! nader te onderzoeken.
Moge straks alle bezorgdheid wegge
nomen worden.
Donderdagavond 1.1. trad in Middel -
burg"3 Bogardzaal voor een talrijk gehoor
Ds. Netelenbos op met de eerste winter-
Jezing over bovengenoemd onderwerp.
Twee dingen, heb ik willen zijn
Een Christen en een Nederlan
der, aldus begon spreker, heeft Beets
in: „het grafschrift over zic.h zeiven'''
gezegd.
Hieruit spreekt 's dichters ootmoed en
niemand zal aan de oprechtheid van deze
belijdenis twijfelen. Beets w a s Christen
en Nederlander. Als zoodanig wil spreker
hem dan ook schetsen.
Indien bij iemand, dan bij Beets waren
dichter, mensch en christen één.
In zijn gedichten worden we aangetrok
ken door het eigen gevoel, geen conven
tioneel© vormen. Vooral komt dit uit in
zijn Najaarsmijmeringen, die hem doen
kennen als een beminnaar van de matuur.
Onder de schoonste verzen moeten die
genoemd worden, welke gericht zijn aan
zijn verloofde: freule Aleide van Foreest,
die hij te Heiloo leerde kennen, en het
lieve: „0, zoet aanschouwen voor mijn
oogen" „in Aleida's Bijbel".
Busken Huet, heeft van Beet's pozië
gezegd, dat zij niet hooger rijst dan de
toren eener dorpskerk. Wil hij daarmee
beweren, zegt spreker, dat Beets geen
Vondel of Bilderdijk was, welnu, Beets
heeft dit zelf, erkendis het. echter kritiek
in ongunstigen zin, dan is ze ondoor
dacht. Beets is wel geen dichter van pa
pavers en rozen geweest, en wat hij van
orchideeën zegt kan men even goed Van
andere planten melden; maar het „Viool
tje" heeft hij in het hart gekeken; zoo
ook het „Madeliefje" uit zijn 3den bundel.
Bij Beets zijn mensch en dichter cén.
Hij had het zeldzame karakter, dat aan
■den Bijbelschen Nathanael doet denken.
La Saussaye zegt, dat Beets achter de
coulissen dezelfde ootmoedige christen en
ware Vaderlander was, als in het open
baar. Bij hoe weinig groote mannen valt
dit samen
Als student genoot Beets den grootsten
roem. Met de studenten in den letterkun
digen kring begon hij een actie tegen,
het conventioneele. Een frissche adénj
toog over het veld, de jonge schrijvers
en dichters braken met de zoete breed
sprakigheid der vorig© periode. Als dich
ter maakte hij grooten opgang, hield le
zingen voor het Nut, werd voorgesteld
aan Potgieter, en door'Ho ij e in een Album
versje geëerd.
Van Lennep schreef, dat hij de citer
nu wel neer kon leggen.
Hij genoot den omgang met groote man
nen en -de elite van de studentenwereld
was vaste medewerker van de „Gids"
en huwde friet van der Palm's kleindoch
ter; freule van Foreest.
Van der Palm heeft meer invloed op
hem uitgeoefend, dan van Hengel, die
op zijn College, sprekende over de prae-
escistentie van Christus zeidehet hangt
aan één tekst „eer Abraham! was, hen ik"
ik zal zien dat ik er nog iets; op vind.
In deze omgeving studeerende werd
Beets niet warm voor de theologie; hij
wierp zich op de Litteratuur.
Beets Vormde zich echter niet naar
Van der Palm', al was diens invloed door
zijn wijsheid, op hem groot. 'tWas meer
een aartsvaderlijke betrekking. Bilderdijk
was de man, dien Beets bewonderde. Hij
Voelde Bilderdijk als den grooteren, en op
lateren leeftijd zegt hij, zelden pen dn]g
oVer te slaan, dat hij niet in Bilderdijk's
werken leest. Nog andere invloeden heb
ben ook op hem gewerkt. Hij behoorde
tot de richting der „Romantiek". De in
vloed hiervan bomt uit in zijn losse vor
men en Vrije maten. Hij ging zijn wierook
branden voor Byron en Walter Scot in
zijn „zwarten tijd". Zijn wereldsmart in
dien Zwarten tijd was echter niet groot,
getuige het verschijnen van de „Camera
Obscura", in 1839, die geen satire was,
maar de uiting' van een jong gemoed, dat
zijn Vaderland en zijn mienschen lief had.
Waarom heeft Beets nooit meer zóó
geschreven? De beantwoording dezer
vraag hangt samen met den geestelijken
invloed op Beets door het „Reveil" uit
geoefend. „Hij kon voortaan zijn instru
ment heter gebruiken". Achter deze woor
den ligt. een, periode van 11 jaar, als jong
predikant te Heemstede. Hij maakte veel
Werk van zijn preeken. Het Evangelie
legde beslag op zijn hart, dat hart, krach
tig van zonde overtuigd, geschied op wegen
Goeie bekend.
In de eerste tijden van het geestelijk
ontwaken treedt de kunst bij hem meer
op den achtergrond. Hij bestudeerde toen.
Theologie en den Bijbel. j
Beets was geen man van „kringetjes".
Neen, 'met het Christendom de wereld in
De mystiek Van het Reveil had zijn hart
verwarmd om anderer harten te ontdooien.
Hij vermeed de klip van het Engelseh me
thodistische. Het Reveil beeft onder zijn
invloed opgehouden „wereldschuw" te
zijn. Beets koos voor het ideaal „de kunst
in God". Hij wilde practisch werkzaam
zijn op het terrein van het Christendom,
en was bevriend met Heldring.
Men herkent Beets niet in zijn „Stich
telijke uren" zegt de La Saussaye.
Maar Hildebrand is toch niet in Beets
ondergegaan. De humor van de Camera
is in de „Stichtelijke uren" ontloken. Op
het gebied der litteratuur blijkt hij de
schalksc-he humorist. Geestig is hij in:
Ons reizen en in de beschrijving van de
„Nufjes op de 'kostschool".
Zijn levensroeping bracht hem in aan
raking met de menschen van .de „Stich
telijke uren". Beets was een eigen zelf
standigheid. Ook in het „Reveil" is hij
zijn eigen weg gegaan. Hij is nooit „.po
pulair" "geworden. „Onze Beets" klinkt
evenmin als „onze Da Costa". Zijn stre
ven was etisch, zooals blijkt in zijne be
schouwing over leer, kerkinrichting en
schoolonderwijs. Hij wilde geen partij-,
geen dogma-school. De protestantsche
school verlangde hij met protestantsche
onderwijzers.
Toen het ging om het woord „christe
lijk" te schrappen in de schoolwet van '57,
zeide hij zijn' lidmaatschap op en noemdo
dit „misdadig". Hij koos zijn eigen weg
en niet dien van „Groen". Hij sneed het
tafellaken door en niet Groen. De ver
houding bleef tusschen hen voor goed
verbroken en de Muze van Beets heeft
gezwegen bij Groen'S graf.
Met Van der Brugg'hen was hij het eens,
van de volksschool te redden, wat er
goeds in was. Ook op kerkelijk terrein
gingen Groen en hij niet denzelfden weg.
Beets stond meer aan Da Costa's zijde,
al was hij tegen de furie der Da Costa-
ianen. Hij wilde echter niet verlammen
en zag 'geen heil in kerkdijken strijd.
Het liep op scheiding uit. Met Wormser
sympathiseerde hij in 't geheel niet. Die
was hem te oneerbiedig tegen den Ko
ning. i
In zijn „Doen door Laten" verdedigt
hij zijn standpunt.
Heets was een vriend der Katholieken,
hij wilde geen partijman zijn, maar heel
zijn volk Behooren. Hij was wel bekend
om zijn doen door laten, maar daarom
was hij geen weifelend c natuur; op zijn
tijd durfde hij spreken, 't Was een ka
raktertrek". 'Hij wilde zich zelf zijn.
Beets heeft lang geleefd, 90 jaar. Tot
het einde is hij christen gebleven. Als
de „Staking" in 1903 uitbreekt bidt hij
voor zijn volk on vraagt naar de veilig
heid van de Koningin.
Op zijn sterfbed verzoekt hij, hem
straks de handen, bijeen te voegenvoor
zijn Heer 'en Heiland wilde hij met ge
vouwen handen verschijnen; zoo ging de
Christen-Nederlander heen; zoo besloot
spreker zijn boeiende rede, die, aange
naam afgewisseld met keurig voorgedra
gen verzen, het schoons in Beets' poëzie
meesterlijk vertolkte.
Beknopt overzicht van den toestand.
Griekenland schijnt leelijk in den knel
te zitten.
Althans, wanneer we onderstaand ge
ruchtmakend nieuws, uit Boekarest mogen
gelooven.
De „Vilag" verneemt n.l. uit Athene,
dat in de Grieksche antwoord-nota mede
gedeeld wordt, dat Griekenland dén eisch
stelt, alle troepen, jdie te Saloniki zijn
zoowel als die welke op weg naar Ser
vië zijn weder terug te sturen en in te
schepen.
De Grieksche regeering zou het betreu
ren bij niet-inwilliging van dezen eisch
tot militaire maatregelen te moeten over
gaan door de Entente-troepen, welke zich
op Grieksch gebied bevinden, te ontwa
penen en te interneeren.
De Entente-vertegenwoordigers ant
woordden echter, dat de landingstroepen
niet zouden worden teruggehaald- en de
landingen trots eventueele hindernissen,
zouden worden voortgezet.
Dit antwoord indifen het inderdaad
gegeven is verwondert ons niet. De
Entente wil natuurlijk niet meer terug.
Het tweede Balkanavontuur is al te
ver gevorderd, om nog berouw te toonen.
Doch wel blijkt er uit, dat de toestand
op den Balkan uiterst kritiek is, en des
te kritieker waar men niet weet, wat
men aan de resp. regeeringen heeft. -
Vandaag redeneeren ze zus, morgen
zoo, en niemand weet of men ze als
vriend, dan wel als vijand te beschou
wen heeft.
Zelfs een royaal aanbod, van 'n vrucht
baar eiland als Cyprus b.v., vermag soms
niet de stemming te wijzigen.
Ook is het duidelijk, dat. Griekenland's
houding niet zeer bevorderlijk is aan de
interventie van Frankrijk en Engeland.
En nu moet men weten, dat die hulp
tot dusver nog niet veel beteekende.
Servië verkeert dan ook in den groot
sten nood.
„De militaire toestand, aldus klaagde
een Servisch officier, is zeer ernstig. Bin
nenkort kan hij zelfs uiterst kritiek wor--
den. Alles hangt hier slechts af van hét
optreden der geallieerden, speciaal van
Engeland.
„Wij zijn. zoo vervolgde de officier,
de Fransche natie zeer dankbaar voor
haar krachtdadige hulp en wij hopen,
dat ook het groote Engelsche volk ons
niet in den steek zal laten, tk kan het
u echter niet verhelen dat wij tot nu toe
pijnlijk verrast zijn door de hulp, welke
Engeland ons zond. Toch vertrouwen wij
nog dat die hulp zal komen, maar wil
zij nog van eenige waarde zijn, dan moet
zij onmiddellijk ter plaatse verschijnen".
Deze woorden van den Servisohen of
ficier, die de laatste drie veldtochten van
zijn leger heeft meegemaakt, teekenen vol
doende den nood, waarin Servië zich be
vindt.
En, let op, het vertrouwen op de En
tente zal spoedig beschaamd uitkomen.
Engeland wijfeit reeds en houdt zich
al op den achtergrond.
In het Oosten is de winteroorlog be
gonnen.
Grooter ellende is niet denkbaai.
Het weder werkt de operaties niet wei
nig tegen. Volgens de correspondent van
de „Times" te Petrograd heeft het ge
durende de laatste drie dagen hevig ge
sneeuwd, waarna vorst gekomön is. De
wegen zijn thans zeer glad, zoodat de
paarden niet meer vooruit kunnen.
Vandaar, dat. hij de worsteling bij II-
luxt. en Dunaburg de resultaten zoo mi
niem zijn.
Vermoedelijk zullen ze dit van den win
ter wel blijven.
Want de winter oorlog is begonnen
Korts Oorlogsberiohten.
D B a 1 k a n-0 o r 1 o g. Het Duitsohe
hoofdkwartier meldt
De legers van Von Kövess en Von Gall-
witz rukken verder vooruit.
Het leger van Von 'Galhvitz maakte
sedert 23 October 2033 gevangenen en
veroverde verscheidene machinegeweren.
Het leg'er van Bojadjef nam Zajecar.
Ten Noorden van Knjazevac is de Timok
over een breed front overschreden. Knja
zevac is in handen der Bulgaren. Ver
scheidene kanonnen zijn buitgemaakt. De
hoogte Drenova Gl'ava, 25 kilometer ten
Noord-Westen van Pirot is bezet.
Aan 't gevaar ontkomen.
Een ooggetuige van het bezoek van den
koning van Engeland aan het Fransche
front, schrijft dat twee granaten van 150
m.M. op 200 meter afstand van den koning
en den president ontploften, terwijl zij
zich te voet naar een waarnemingspost
der artillerie begaven.
De prins van .Wales bevond zich even
eens bij het gevolg. Onze soldaten, die
zijne dapperheid kennen, betuigden hem
hunne sympathie.
H et ge v al-C a v e 11. Een lid van
het Enigielsche Lagerhuis bracht de kwestie
ter sprake, of de executie van miss Cavell
wettig was, gezien het feit, dat België een
land Was', waarvan de neutraliteit gewaar
borgd Was door de mogendheden, met
inbegrip van Bruisten.
Grey antwoordde, dal een bespreking
over de technische wetskwestie van dit
geval' doelloos scheen. De afkeuring van
dit feit, waarover, naar ik vermoed, de
glebeele Wereld het eens is, berust op
hoogere overwegingen dan alleen op wet
telijke punten.
Griekenland. De Grieksche ge
zant zou aan den Frans'chen minister van
buitenjandsche zaken medegedeeld «heb
ben, dat de Grieksche regeering niet de
bedoeling had, om eenige vijandelijke daad
te begaan tegen de Franseh-Engeïsche
troepen in weerwil van de berichtenl,
die met zooveel ophef door de Duitsche
pers werden verbreid.
De Bulgaren beschoten met succes
een neer Monastic rijdenden Servischen
trein, die een deel der Servische staats-
schatten vervoerde.
De Bulgaren veroverden de vesting
Pirot na lange en bloedige gevechten.
Er isl een verbinding tot stand gebracht
tusschen de Bulgaaxsche en Oostenrijksch-
Duitsche leg'ers.
De Bulgaren maakten in de Donau-
haven Kus'siak 300 kisten munitie buit.
Roemenië. Twee Duitsche vlieg
tuigten, die zich naar Bulgarije begaven,
vlogen boven Roemeensch grondgebied te
Grina. Roemeens'che troepen richtten op
de vliegers, die op een hoogte van onge
veer 1000 meter vlogen, een hevig vuur
met machinegeweren. Een der vliegtuigen
scheen getroffen. De Roemeensche regee-
mring, per telegraaf van het gebeurde op
de hoogte gesteld, zond onmiddellijk aan
den Duatschen gezant te Boekarest een
krachtig protest tegen de schending van
het. grondgebied.
Bond van A.-R. Prop. Clubs.
Tijdens de Bondsvergadering is het na
volgend telegram aan Br. Kuyper verzon
den:
Aan Z.Exc. dr A. Kuyper,
's Gravenhage,
De Bond van A.-R. Prop. Clubs aan
den vooravond van uw 78en jaardag in
jaarvergadering te Utrecht („Irene") bij -
.een, hoogelijk waardeerende uw „Nadere
toelichting", dankt God, dat Hij u op
uw hoogen leeftijd nog bekrachtigd heeft
tot het tot stand brengen van dezeii voor
onze clubs zoo gewichtigen arbeid; en
bidt Hem, dat Hij u nog eenige jaren van
frissche kracht schenke, die land en volk
tot rijken zegen moge zijn.
SYBESMA, Voorzitter.
P eulvruchten.
De regeering wil eerdaags goedkoope
peulvruchten voor de bevolking beschik
baar stellen.
Het geheime O n d e r w ij s-s t u k.
Gistermiddag werd vanwege de justitie
ten bureele van de „Tel." geïnformeerd
naar de herkomst van het geheime On-
derwijs-stuk, dat het blad 16 October pu
bliceerde.
De hoofdredactie weigerde, naar de
„Tel." mededeelt, elke inlichting omtrent
dit punt.
Amsterdam IX.
Tot lid der Tweede Kamer in boven,
genoemd district is gekozen J. v. d. Tem
pel (s.-d.) met 7121 van de 13439 gel
dige stemmen.; op jW. de Vlugt (a.-r.)
waren uitgebracht 5897, en op D. Wijn
koop (s.d.p.) 421. De gekozene had een
meerderheid van ongeveer 800 stemmen,
dank zij de hulp der liberalen over de
heele linie. Het aantal kiezers bedraagt
24967. In 1913 bedroeg het aantal 22557,
en werden 17525 stemmen uitgebracht,
terwijl de heer Vliegen (s.d.) herkozen
werd met 11038 tegen 6148 op mr. Rut
gers (a.-r.); nadat j)ij eerste stemming
waren uitgebracht op Rutgers 5519, Vlie
gen 8204 en Wijnkoop 147. In 1909 be
droeg het aantal kiezers 18434, toen wer
den 13199 stemmen uitgebracht en werd
bij herstemming Vliegen (s.d.) gekozen
met 7542 tegen 6250 op T. de Vries,
nadat bij eerste stemming Vliegen 4421,
v. Deventer (v.d.) 3792, De Vries (a.-r.)
4516 en De Visser (s.d.p.) 191 stemmen
hadden bekomen. In 1905 bedroeg bot
aantal kiezers 12741; toen verkregen bij
eerste stemming: H. Bijleveld (a.) 3456 en
mr. v. Deventer (V.d.) 3678, terwijl J. G.
v. Kuykhof (s.d.) met 2318 stemmen van
de 9650 stemmen uitviel. Bij de herstem
ming won het v. Deventer met 6465 op
Bijleveld met 3506.
Dit zijn sprekende cijfers.
Uit ds Pfovinsïs.
Het kerkgebouw op „Vre
derust". Gaarne geven wè hier plaats
aan onderstaand schrijven:
Het Bestuur van de Vereeniging tot
Christelijke Verzorging! van Krankzinnigen,
in Zeeland wendt zich met een kraclhtig
en dringend beroep öp de liefde en de
offervaardigheid tot allen, die in haren
arbeid belangstellen.
Het betreft den bouw der kerk op hare
stichting „Vrederust".
De finantiëele omstandigheden noopten
bij den eersten opzet voorloopig en tijde
lijk voor de plaats der gemeenschapptelijke
samenkomst tot Woord en Gebed zich
tot een klein en onaanzienlijk houten ge
bouw te beperken. Reeds op zichzelf was
dit gebouw weinig doelmatig. Laag van
verdieping is het bovendien door zijn
houten samenstelling aan de wisselingen
der weersgesteldheid in bizondere mate
onderhevig. Maar, afgescheiden van deze
ondoelmatigheid, kreeg men bij de voort
durende uitbreiding der Stichting steeds
meer met ruimtegebrek te worstelen.
Reeds eenmaal werd het gebouw uitge
zet. Doch het bezwaar nijpt opnieuw. En
dan bedenke men hij dit alles, hoezleer
voor de krankzinnigen met hun gevoelige
gemoedsgesteldheid voor de vrucht der
prediking de> aard der omgeving een van
de belangrijkste uitwendige middelen is!
Verleden jaar had het Bestuur trou
wens overeenkomstig het tijdelijk karakter,
dat van den aanvang af het houten ge
bouw droeg hij het naderen van de
Voltooiing van den stichtingsbouw deze
zaak reeds ter hand genomen. Maar de
intredende oorlogstoestand dwong tot af
wachten. Thans kan niet langer wor
den gedraald. Al zijln de normale ver
houdingen niet hersteld het kan niet
twijfelachtig zijn, of de immers ook voor
de Zeeuwsche bevolking veelszins gun-
