I I: 1 ket <1 Mo. 3 Zaterdag 3 October 1915 30e Jaargang V ibinet IS I its Its I pa I en uinpaard, lenwagen rswoning. en Karn en een beer, ige Vaarzen farekoe, fen te koop, of Leerling. ende Knecht Dienstbode, gevraagd, knecht Meid LEIDENS ONTZET. De Uroote Oorlog* iakken )RRAAD euwe Lanjjedelfi mizen erdelging. ogist, Middelburg. rd mak, bij r-ERS te Breskens. OP ijzeren rongen, 's Gravenpolder, OP bij J. ZWEMER, te huur: ostkapelle. )OP DE VISSER Gz., OOP Veerscheweg. wee paarden, draag- bij C. ZUIDWEG, DROOG, Breskens. ;e's User ArcndskerKs, st imlieid. Gegadigden J October aanmelden BOOM, Boterfabriek. ,rt of Mei E, Westkapelle. ber gevraagd le werken en koken. ;ke kaai H 55, Mid- tegen Mei a.s. ïrijpskerke. ovember )lder, Arnemuiden. ES DAG. Ie keuze EUWE GITTEN ANK, Langedelfi. Uitgave van de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO gevestigd te Goes. Hoofdbureau te Gees; LAN IE VQRSTSTRAAT 2iös Bureau te Middelburgs FI R SVi A F. P. DHU1J - L. Drukkers: Oosterbaan Le Coïntre - Goes. Onze Statenoverzetting. Wij hebben alle respect voor den reu zenarbeid van den modernen professor Oort m'et zijln nieuwe Bijbelvertaling. En ook voor den overtuigingsmoed van den gtereformeerden professor Noördtzï}, die op een verbeterde Statenoverzetting aan dringt, toch kunnen wij ons vooralsnog niet vinden in de poging om den Bijhei door nieuwe of verbeterde vertalingten meer aan de eischen van waarheid en schoonheid te doen beantwoorden. Reeds heeft het vorige jaa.r ds. A. Janse, gereformeerd leeraar t|e Rarneveld, in ons blad tegen de nieuwe Bijbelverta ling geprotesteerd, en met de stukken aan getoond, dat deze verbetering op meer dan een plaats, althans in de eerste af levering, een verslechtering is. Maar die man is gereformeerd, wat zou die er van weten! Zoo redeneert men immters. Daarom doet het ons genoegen, dat in een vrijlzinnig tijdschrift De Gids nu ieens een man niet van gereformeerden huizte, de heer Posthumus Meyjes, niet uit piëteit voor Gods Woord, maar uit eer bied voor onze schoone Moedertaal tegen de verknoeiing van onzen Bijbel op meer dan een plaats opkomt. Hij schrijft onder meer: „De taal der Staten-Vertaling', zoo schoon en verheven en zoo één geworden met ons volksgevoel en nationaal bewust zijn, heeft bijna drie eeuwen lang mil joenen .zoozeer bekoord, en zoovtel© ge slachten zijln zoo innig met haar saam- gegroeid en hebben haar zoo diep in zich opgenomen, dat het een waagstuk van de allergevaarlijkste soort moet heet e n, die e r f e n i s van d r i e h o n d e r d ja a. r p r 'ij s te geve n en den me ns c he n iets aan te bieden, dat beter en schooner zou z iji n". Van de Leidsche vertaling van Profes sor Oort daarentegen zegt hiji: „Hij geeft ons niet denaelfden Bijbel, hij sticht en ontroert ons niet als de Statenvertalers het nu nog na driehonderd, jaar vermogen; hij geeft ons in plaats van het oude niets beters, maar iets minderwaardigs; hij schenkt ons voor poëzie: verstandelijk' proza; voor ziels ontroering: hedeneering; vioor de textia.se van het geloof: religieuse woorden; voor de verrukking' der zieleen uiteenzetting voor de aangrijpende diepten van leed en berouw: vrije-gemeente-preeken; en voor de hoogste en reinste geloofsvreugde dictionnaire wijsheid in vrijzinnigen geest." i Maar zal iemand zeggen die nieuwe vertaling is toch phiiologisch zui verder, heeft de vertaalfouten toch weg genomen, staat toch op de hoogte van de wetenschap van onzen tijd. Maar wat hebben wij daar aan, vraagt de schrijver. j i j „Wat hebben we als zooveel van al dat schoone der Statenvertaling te loor gaat, aan de accuratesse der lexecologiseh- preciese, maar onschoone en vlakke, armoedige en laag-hij-de-grondsche over zetting van den wél onderlegden en, ge leerden schoolmeester? Duizendmaal lie ver een Bijhei met onverstaanbare plaat sen en talrijke taalkundige fouten, maai! de heilige, gewijde, gedragen©, verhevene taal der religieuse emotie, dau de feillooze, geleerde, ondoorvoelde1 en onschoone schoolmeastersvertaling. Duizendmaal lie ver den gebrekkigen Dordschen Bijbel dan dit droog-nauwkeurige en verheffing- looze Leidsche studeerkamer-leesboek." En dan vergelijkt hij' verschillende! teksten uit de Statenvertaling met die uit de Nieuwe van Oort, platvloersch, on geestelijk, taalbedervend als deze is, soms grenzend aan het profane. Bijvoor beeld „Het slot van 1 Cor. 13, dat triomphale slotaccoord van de met steeds stijgende verheffing en glorie gezongene hymne der liefde, in onze Statenoverzetting: de liefde vergaat nimmermeer, ver anderd door de Leidsche vertaling in de liefde houdt nooit op! Dat klinkt als den laatsten bekkenslag van het tromgeroffel in een kermistent." Deze nieuivte vertaling acht de schrij ver tevens onnoodig; slechts enkele fou ten wanen te vei-beteilén geweest en voior de ïiest had het moeten wezten: handen 'thuis. „Wat Professor Oort dan had moeten doen? De Statenvertaling laten hetgeen zij iseen monument van de uitnemendste schoonheid; en dan, gewapend met eten diep-besef van de onvergelijkelijke waarde van het geheel, de subtiele: werktuigen zij- per wetenschap hanteeïten "rom, in stillle! bescheidenheid en met van ontroleiring be vende vingeren te trachten die kleine oiv Volmaaktheden te verhelpen die de groote meester in zijn werk mocht hebben over gelaten' (Nti is het Nieuwe Testament niet in hek deftige Grieksch maal' in de gewone 1Zeeuw VERSCHIJNT ELKEN WERKOACV omgangstaal geschrevensommigen zou den nu de vertaling ook in onze volks taal willen hebben. Wat 'n verknoeiing. De beer Posthumus Meyjes zegt: „Al moge de taal van het Nieuwe Testa ment een soort volksdialect wezen, dan is dit nog geen reden ei' de wijding die. ze nu eenmaal terecht gekjiegten heeft aan te ontnemen door haar oyer te brengén in het alledaagsclie en nuchtere Hol- landsc-h onzer burgerklasse. Men zou haar dan evengoed en misschien nog heter kunnen overzetten in het Jordaansoh, Haarlemmerdij'ksch of Kattenburgsc-h (Be- velandsch, Limburgsch of Boartefriesch)". Een verdediging van onze Statenover zetting, een afkeuring van de nieuw!© ver taling of andere mogelijke vertalingen, nu niet uit eerbied voor Gods W o-ord, Inaar voor het schoone der taal van dien tijd, het trekke de aandacht van allen die voor een nieuwe Bijbelvertaling ijve ren. De 3d e Oct oberdag. Leidens ontzet is een feit van bteteekiei- nis, niet alleen voor de stad, voor Hol land, maar voor geheel Nederland. Het raakte den geloofskamp van heel de na tie, na Leiden was geheel Holland waar schijnlijk buit Van den Spanjaard gewor den, de ziaak der Vrijheid was menschel lijkerwijs gesproken in 1574 reeds beslecht geworden! iJ;a, de politiek van gehetel Europa zou beheerscht zijn geworden do-or Spanje en Rome. Men weet de oorzaak van Leidens beleg. Toegetreden tot de éérste .vrij© staten- vergadering van Dordt, in 1572, kon het Spanje's wrake verwachten: Zutfen, Naar- den en Haarlem hadden hun Spaansche genade doen zien. 31 October 1573 kwa,- men Valdez' troepen Leiden b|etegeren. Het Z.g.n. eerste beleg duurde tot 21 Maart 1574. De noodmunt tijdens dit be leg geslagen had tot randschrift: „Haec libe.rtatis ergo" d.i. Terwille van de vrij heid. Deze keuze deed d© 'Predikanten ergeren, en wel zóó, dat één hunner de Magistraatsleden uit durfde schelden voor „Epicurische [zwijnen" en dat waar een Burgemeester -en de stadsschrijvler zich onder het gehoor bevonden. „Wil ik hem Van den kansel schieten?" vroeg Van Hout aan den Burgemeester. „Ter wille Van den godsdienst" wilden de predikanten het, en tehecht, maar dit kan gelden als bewijs voor de hoogst moeilijke taak der Regeéring, tusschlen twee partijen door te zeilen. Donderdag 25 Maart 1574 werden Lei dens poorten weer opengeztet en de zorge- loozfe burgerij had geen vermoeden dat de vijand opnieuw zou komen opdagen Ze werden hiérin gestijfd door- de z.g. „glippers", mannen die Spanje's zijde in 't geheim hadden gekozen en die op Val- deiz.' la,st steeds luider riepen dat ter geen reden was om aan een hernieuwden aan val te denken. Teverg-etefs waarschuwde Oranje om inslag te doen Van mond behoefte, en 'tis voor te stellen, hoe groot te ontsteltenis was, toen in den vroegen morgen van 26 Mei de tijding kwam, dat de Spanjaard voor de pooirten was. I Leiden was in die dagen een stad van pl.m. 14000 inwoners. Vrijheid van gods dienst was binnen hare muren toegestaan, dank zij den burgemeester Van der Werf. Deze laatste, uit Leiden gevlucht, toien de Bloedraad zijn moordend werk ver richtte, was in .1572 opnieuw in de stad gekomen en had van Zeemtouwer zich opgewerkt tot burgemeester. M-oeilijk was zijn taak. Zijn ambtgenoo- ten waren niet van zins alles op te of feren voor 's lands belang, maar krach tig bijgestaan door Van Hout en Van del Dioes 'heeft hij de lange worsteling tot einde gebracht. Intusschen sloot Valdez- de stad al nau wer in. Rondom Leiden lagen drie kran sten van schansten, samen tot een be drag van 62. Men spreekt 'altijd van de belegering van Leiden. Maalt in den zin, waarin wij dit vaak gebruiken, (een belegering van Haarlem enz.) kan bij Leiden's geschiet denis dit woord niet. gebruikt wórden. Geen loopgraven werden aangelegd, geen stormloop is gewaagd. Er is bijna niet gevochten. Het is bij een paar scher mutselingen gebleven, zoodat door het zWaard slechts enkele burgers omkwa men. Het uithongeringssysteem is toege past. Van minder bekendheid is het zekér, dat de verandering van oorlogstaktiek te danken of te wijten valt aan een dame, een Haagsche juffrouw, Magdalena Moons, de Verloofde van Valdez. Bevreesd voor het lot van hare kennissen in Leiden, wist zij Valdez over te halen. Leiden niet te bestormen. Naar haar is de te genwoordige Magdalena Moonsstraat ge noemd. De tijd Wan Leidens beleg is banger geweest dan men zich nog voorstelt. De beztetting bestond uit slechts 86 vrijwil ligers, een mondvoorraad van slechts 110 last koren en op 28 Aug. nog maar 386 runderen en 76 paarden waren aanwezig. En dat voor 14000 menschen gedurende 131 dagen. Gelukkig dat eenige schepten met levensmiddelen, voor 't Spaansche le ger bestemd, den Leiden aar in handen Vielen, want de nood zou groot worden. Nauw lag de vijand om de stad, met Levensgevaar kon men uit de stad komen. Al de omringende dotepen bezet, Dten Haag het hoofdkwartier van Valdez. Bij die vreeze van buiten kwam onrast van bin nen. Spaanschgez'inden veroorzaakten tal van woelingen, met het doel om Leidens overgave te bewerken. Valdez schreef van genade overvloeien de brieven, waarvan er een beantwoord werd, met het bekende: „Dte vo-oglaaT op bedriegen uit, Den Vogel lokt met zoete fluit", -oftewel: „De vogelaier fluyt wonder moy, totdat de vinck is in de koy". Daarbij kwam het gerucht, dat de Prins gestorven was. Waar was, dat hij zwaar ziek te Rotterdam la.g, maar' het bericht, dat Leiden nog niet glevallen was, deled zijn ziekte een gunstig' gevolg intreden. Leidens burgers kampten reeds met den honger. Op '2 September geschiedde, do eerste uitdeeling: ©en half pond vleesch voor 24 pur! Nog bangere dagen kwa men. Gezouten huiden werden gegeten, met ingewanden van dieren spijsde men kinderen. Midden September, was de no-od 'zóó ho-og, dat aan kraamvrouwen een halve beschuit per dag werd uitgedeeld. Er waren geen menschen méér te Leiden, het waren wandelende geraamten en in deze dagen was het, cfnf Van der Werf de woorden gesproken heeft, die nooit vergeten zullen worden: „Kan mijn li chaam u dienen, snijdt het aan stukken en deelt het met elkander 1" Ratten in de riolen werden gevangen en gegeten, mesthoopen doorzocht. Geen wonder dat élke dag tal van do-oden vie len, door honger en tie pest. Bijna, de halve stad stierf uit. Honger en pestilentie namen 6000 menschenlevens weg. In waanzinnigen hungers trijd riep men elkander spottend toe: trekt waterlaarzlen -aan, haalt de broodzakken voor den dag; de Prins is in -aantocht mtet haring en broodbollèn. Bittere spet, want redding scheen oii- mogéiijk. En toch zat men niet stil. Men zag geheel Holland in gevaar en reeds 30 Juli Werd besloten, Maas- en IJseldijken door te steken ,©en groote opoffering, daar de waterschade- enorm zou zijn. I Het water liep de polders van Schie- lancl in, maar kon het hooger liggend Rijn land niet bereiken. Alles stond blank in die streken, maai de vloed stuitte de landscheiding'. Eén doortocht was er, maar die was in 's vijands macht. Boisot, de geuzen-admiraal, kon met zijn weibeladen platboomde schuiten niet helpen. Den avond van 10 Sept. voer hij van Rotterdam uit. Twee dagen maakten Leiden's ontzet onmogelijk, n.l. de voortdurende Oosten wind die het water eerder terughield, en do schier onneembare Lammenschans ten Z. der stad, buiten de Ko-epoort. Geen wonder dat Leiden's bevolking alle moed begaf, een vreeselijke dood door de Spanjaards1 was hun wfelkómer dan te moeten zien cle groote ellende en te gevoelen den nijpenden honger. 29 Sept. werd vanwege de regeering een biddag uitgeschreven om hulp en uitred ding. En zie, dienzelfden nacht werd hun bidden gehoord. De hemel werd z'wart, de wind werd tot een storm, welkome muziek, draaide van het N.-O. door het N. naar Z.-W. en 2 Oct. wees cle peilstok 28 duim, diepte genoeg om den ztg.n. Kerkweg over te komen. Het moest tot een beslissing komen. Nu of nooit, de sterke Lammenschans moest aangevallen worden. Een laatste postduif zou Leiden bericht zenden, dat op Zondag 3 O-ct. de schans zou aange vallen worden en dat zij een uitval moes ten doen. De gevleugelde boodschapper werd door een Spaanschen soldaat neergeschoten, het briefje bij Valdez gebracht. En juist het neerschieten Van die- duif hou Leiden redden. Valdez, het water vi-ee- aende, opziende tegen de woede van hon- gerigen tot waanzin gebracht, geeft be vel tot opbreken. En in den nacht van 2 op 3 Oct. zag een wachtpost van Leiden's wallen tal van lichtjes haar Leiderdorp vertrekken en niet terugkeeren. En toen door den storm een deel van den stads muur omviel, kwam schrik de Spaansche legerbende bevangen. Ze vluchtten, ter wijl Leiden voor hen openstond. „Gods adem had ze verstrooid". De moedige Cornells' Jappenzoon waag de voor f 6 den tocht naar de schans en kon de stad toewuiven, dat de vijand weg is. Leiden ontzet 1 De vreugde is niet te beschrijven. Weenende viel men elkaar om- den lials, men vocht om brood en haring die Boisot aanvoerde. De eenige- gespaarde predikant ging in de Pieterskerk voor „in vurige dankzeg ging tot den Almachtige." Psalm 9:1, 2 en 3 werd 'door gesnik onderbroken. Geen wonder dat de stadsregeering be sloot, dat ten eeuwigen dage op den 3den October een bid- en dankdag zal gehou den worden. De 3 Octoberdag is voor Leiden een feestdag. Hoewel veel in Leiden aan het beleg herinnert, (namen als Van der Wierf - park, Van der Werf-straat, Doeza-straat, Jan v. Hout-kade, Spanjaards-brug enz!.) op 3 Oct. wordt in alle kerken Leiden's Ontzet herdacht. Om 8 uur, den tijd van ontzet, wordt telken jare door een groot koor, staande voor Van der Werf's stand beeld en plechtig aangeheven Psalm 9 en andere koraalgezangen. Duizenden ko men daar samen. Is het wonder, dat brood en haring' óók uitgedeeld wordt op dien dag aan min der bedeelde stadgenooten? Brood en ha ring aan de vrouwen, koffie en tabak met een pijp aan de mannen. En 's middags bij a 11 e Leidenaars komt de Hiuls p o t op tafelaardappelen, uien, roode peen met klapstuk door elkaar ge stampt, gevonden in de Spaansche schans. De ijzeren pot, waarin het gevonden is, is in één van Leiden's vele musea te zien. Ten slotte: Ter herdenking heeft de regteering in 1577 aan de Vlietbrug, waar de Geuzen binnenkwamen/ het volgende vers deen uithouwen: Men was is groot verdriet: Want eten was er niet, En 'tvolk van honger schreijden; Ten laetst Godt nedersiet, En s e n d t deur -deze Vliet, Brood, spijs en -drank in loeiden. In den gevel van hïi^oude Raadhuis is geplaatst het volgende vers Na's VVai'te hOngtórnoot GebraCht haddie ter doot Bt naest ses (luisent MensChen: Als Godt den 'Heer verdroot Gaf hl Yns Weder bro-ot Soo Veel Wij C-onsten W.ensChen. (De Hoofdletters in de regels vormen samen 1574, het aantal letters is juist 131, het aantal dagen van 't beleg). „N. Prov. Gron. Crt." Beknopt overzicht van den toestand. Gelijk men weet, hadden de gealliëerdien beweerd, dat de Duitschefs uitgeput ten zteer afgemat waren. We twijfelen er aanstonds aan, of de zen werkelijk aanleiding tot dit vermoe den hebben gegeven. Immters, dan zou den de feiten dit reeds hebben moeten bevestigen. De Berlijnsche medewerker van de Frankfurter protesteert ook' tegen dleize valsche voorstelling'. i „Het zóu een waan (van onze tegen standers) zijn, aldus schrijft hij, als zij' ,wilden gelooven, dat Duitschland uitge put is. Wij beschikken over v'rijie reserves, die tein allen tijde en op elke plaats aan gewend kunnen worden, zonder dat zij daardoor op eenige andere plaats, betzij in het Oosten of in het Westen, ons front zouden behoeven te verzwakken. Wij' zullen aan onze vijanden de erken ning van dit feit opdringen". Van uitgeputheid is dan ook niets ge bleken. In het Westen is er vooi" de Duit- schers weliswaar nog geen gerustheid, doch eb zijn toch punten aan te yvijlzen, die vooi" hen zeer gunstig zijn. De Fran se-hen zetten hun pogingen om het eerste gemaakte gewin verder uit te breiden, voort. Zij hebben daarbij' vrij belangrijke vorderingen gemaakt, (lie echter nog niet als een nieuwen offensieven schok te be schouwen zijn, maai' meer als een ver dere doorwerking van het succes reeds dooi' hen behaald. Daal' ,waar zij zonder genoegzame ar- lilleristische hulp den aanval waagden, werden zij dooi' de Duifschers zoodanig door kruis- en flankvuur ontvangen, dat ze moesten wijken. Abonnementsprijs Per S maanden fr. p. post Losse nummers .•.06 Prijs der Advertentiên 1-—5 regels f 0.50, iedere regel meer 10 e4= S maal plaatsing wordt 2-maal berekend, Bij abonnement voordeelige voorwaarden, Familieberichten van 110 regels ƒ1. iedere regel meer 10 ct. Intusschen (vijzen alle teekenen er op, dat we oip bet Westefrfr-ont voor belang rijke gebeurtenissen staan. In België zijn de zware kanonnen weet aan het woord geweest, ter ondersteuning van een bombardement dooi' de Engelsche vloot opnieuw o-p de Duitsche kustver- stel'kingen geopend. De correspondent van de „Köln. Ztg." maakt melding van een trommelvuur in Champagne, in nog he viger mate ontwikkeld, dan dit op den 25sten September 'het geval was. Terwijl het jongste Duitsche communiqué spreekt van artillerie- en mijngevechten „van af wisselende sterkte". Deze aanwijzingen gaan gepaard met de gewone voorteekens, die, hoewel juist niet van onbedriegelijken aard, ©en nieu we actie plegen vooraf te gaan: het on- d er broken van de verbindingen 'en hóf stop zetten van het verkeer, waard ooi' de mogelijkheid tot het ongewenscht uitlek- ken van bijzonderheden omtrent de Voor bereidingen tot de nieuwe actiie, tot z'oq klem mogelijke proporties wordt terug gebracht. De Fransch-Zwitsersche grens werd Voor alle verkeer gesloten, terwijl heit uitblijven van den Engelschen post ,weeï wijst op een gelijke onderbreking of ten minste beperking van het veiketer met Engeland als ook het vorige offensief der verbondenen voorafgang. Staan -wij niet aan den vooravond van een veelbewogen tijd? Nu zal van het Westerfront de groot ste roep uitgaan. 'Op het lOostelijk oorlogsterrein is de toestand vrijwel onveranderd gebleven. Men raadplege de losse oorlogsberichten van dit front, en ook onmisbaar bij het volgen van het krijgsbedrijf een goeden atlas. Ernstige toestand op den Balkan. De Engelsche Minister Grey heeft mede gedeeld De Engelsche regeering heeft be richt ontvangen, dat gedurende verschei dene dagen Duitsche en Oostenrijksche officieren in Bulgarije aankomen met het doel deel te nemen aan de leiding van het Bulgaarsche leger. Deze actie is precies dezelfde als die in Turkije, waar Duitsche officieren Tur kije in 1914 dwongen een geheel onge- provoeeerden aanval op Rusland te doen. Sinds de geallieerde mogendheden be sloten hebben de staten te steunen, die door een dergelijk optreden in Bulgarije bedreigd worden, 'wordt dit bericht als van den hoogsten ernst beschouwd. Volgens de laatste berichten uit Sotia ontvangen, wint de Duitsche invloed te Bulgarije dagelijks terrein gelijk ook ge bleken is uit het heengaan der ministers, die de anti-Servische politiek afkeurden. Men besluit er natuurlijk uit, dat de vre- deskansen voor de Balkan-volkeren ver keken zijn. Jopie Fourie. De „Spectator" het orgaan dei' Hol landers te Pretoria, komt op tegen de voorstelling* van generaal Smuts ove.r de veroordeeling van Fourie. Het blad schrijlt we citeeren de „N. R. Ct." het volgende: „Op het Z.A.P. Kongres verklaarde ge nieraat Smuts, dat toen de rebellie over was, alleen Jopie Fourie met zijn bende overbleef. Wij zouden gaarne het geheu gen van den minister van verdediging een beetje willen opscherpen, en hem1 vra gen of generaal Jac. Pienaar toen niet meer in het, veld was, of Rooi Jan (du Plessie) niet meer met de rebellen k om- mando's buiten was, of generaal Kemp met zijn burgers zich reeds overgegeven had? Wij vragen maar!" En verder: „Tot ons genoegen zagen wij in de Volksstemi van Dinsdag een brief van ds. C. A. Neethling, waarin hij de ver klaring van gen. Smuts met betrekking tot cle Jopie Fourie-episode weerlegt. Mo gen wij hieraan het volgende nog toevoe gen. Gen. Smuts heeft beweerd dat Jopie op een Zondag in Waterberg twaalf man liet doodschieten, waaronder ook de koon van Com. Opperman. Hij vergeet er ech ter bij te zeggen, dat Jopie Fourie voort durend getracht heeft de regeeringstroe- pen' te ontloopen en geen slag to leveren. Op cle bewuste dag had Jopie weer een prachtige 'positie opgegeven en was hij mijlen ver verwijderd. Com. Dirk' van Deventer gaf echter zijn manschappen, die Zondag last Fourie die dag aan te vallen, niettegenstaande zijn manschappen voorstelden de Zondag geen gevecht te leveren. Door een geforceerde rit van 's morgens zonop tot 's middags 3 uur achterhaalde men het commando van Jopie Fourie en reed Dirk' van Deventer midden in zijn posities. Ook toen gaf Jopie zijn mooiste posities op en retireerde. Hij zelf was op de eene vleugel en le verde géén slag en de twaalf man werden doodgeschoten door de manschappen, die onder beTel van de andere officieren van

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1915 | | pagina 1