Buitenland.
Uit de Provincie.
Kerknieuws.
Onderwijs.
bondenen voortgezet, dan zal die voor-
Ioopig wel het karakter hebben van een
telkens onderbroken opmarscli. Voetje
voor voetje vooruit, en tusschen elke twee
voetjes een week pauze.
Zooals gezegd ,de toestand is de laat
ste dagen vrijwel onveranderd gebleven.
Op verschillende punten zijn de Duitschers
tot tegenaanvallen overgegaan, maar daar
zij blijkbaar zuinig moesten zijn met de
munitie, leidden deze tegenaanvallen tot
niets.
Alleen in het Argonnerwoud hebben zij
van zich doen spreken en der bondgenoo-
ten successen nagenoeg geneutraliseerd.
In het Oosten is de toestand nog on
geveer dezelfde gebleven.
De Oostenrijkers hebben bij Luzlk weer
met sucoes gestreden; deze stad is ech
ter nog in handen der Russen, ofschoon
dezen reeds op het punt staan haar weer
te ontruimen.
Wat de belangrijke Russische succes
sen in Wolhynië" betreft, wordt nader
bewijs van Petrograd gevraagd.
Er zijn n.l. ernstige redenen om te
vermoeden dat de fantasie de opstellers
der nieuwstijdingen parten heeft gespeeld.
Op het Oostelijk oorlogsterrein Noor
delijk van de moerassen is geen belang
rijke verandering ingetreden. De Duit
schers hebben weer eenig sucoes gehad
bij hun hardnekkig pogen om zich van
Dünaburg meester te maken. Een nieuwe
vooruitgeschoven stelling ten Zuid-Wes
ten van de veste werd den vijand ont
rukt. Stap voor stap maken de Duitschers
hier slechts vorderingen, maar zij komen
vooruit en langzkam schijnt de verbit
terde Russische tegenstand af te brok
kelen.
Nadat we dit geschreven hadden kwam
het bericht, dat Luzk weer in handen der
Oostenrijkers is.
De operaties in het westen.
Een correspondent van de „Köln. Zeit."
Ln het Champagne-kwartier meldt om
trent de jongste gevechten in die streek
het volgende
Hoofdkwartier, 27 SeptemberDe ge
vechten in Champagne zijtn van de zwaar
ste soort. Bijizonderhieden kunnen nog niet
gemeld worden, maar het totaal resultaat
is, dat Wijl het front behouden hebben.
Gisteren sprak ik nog den opperbevel
hebber, die verklaarde, dat de Franschen
een ongekenden aanval gedaan hadden,
die met de uiterste energie doorgevoerd en
gepaard ging met ©en artillerie-gevecht,
zooals hijl er nog geen had meegemaakt.
Een beslist succes zal dit offensief in
geen geval hebben.
De gewonden en de afgelosten, die van
het front kwamen, waren overdekt met
Champ agnestof. Zij vertelden van de bui
tengewone woestheid van het gevecht,
zoowel bij de artillerie-duels als bij den
strijd van man tegen man in de loop
graven. Zij erkennen de bravoure en do
hardnekkigheid, haar mee de tegenstander
vecht, maar hun eind-woord is altijid:
„Er door komen wijt niet!"
Vandaag sprak ik den opperbevelhebber
weer. Hij zeide me: „De nacht is goed
verloopen, wij hebben alles behouden,
ofschoon wij een groote ovennacht gecon
stateerd 'hebben".
Volgens den cones pondent van de
„Daily Mail" was de Fransche en Engel-
sche aanval voorbereid door een onge
kend verbnük van munitie. Men schat
dat gedurende liet driedaagsche bombarde
ment der Duitscbe versterkingen meer dan
1 millioen granaten gebruikt' werden.
Dezelfde correspondent meldt, dat de
Duitschers thans in alle haast reserves
naar Champagne brengen
Vluchtelingen in Rusland.
Een Duitsch officier, die de gevechten
bij Brest-Litowsk meemaakte, schrijft over
de ellende van de Russische vluchtelingen
het volgende aan de „Deutsche Tages-
zeitung,"
Van BrostLitowsk af was voor het
Russische leger slechts één landweg over
gebleven voor den terugtocht clooi' de
brteede Rokitno-moerassen, de weg ten
noordoosten over Kobryn naar Minsk.
Deze weg was de eenig© dam door het
moerassenland. De Russen hadden ervan
gebruik gemaakt om in verschillende co
lonnes, dicht naast elkaar, te marcihee-
rten. Bij deze kleine bewegingsvrijheid en
de haast moest hun het leger van mee
gesleepte burgers lastig geworden zijn en
dus grepen zij het laatste verschrikkelijk©
middel aanzij lieten de arme menschen
liggen op den eindeloozen landweg.
Onze troepen volgden den vluchtenden
vijand op dezen zelfden weg, dicht op
de hielen. Dag en nacht gingen onzo
marsch- en trein-colonnes over dezen weg.
De weinige plaatsen, waai" men water had
kunnen vinden, waren reeds leeg en het
kleine beekje, dat men vond, was on
voldoende voor de noodzakelijkste verfris
selling van onze troepen, die in de bran
dende zon geforceerde marschen langs
den stoffigen weg moesten doen. De dor
pen aan weerszijden van den weg waren
platgebrand. En in deze omgeving waren
de burgers achtergelaten. Ontelbaren la
gen versuft langs den weg. (Zij zaten
bij hun kommerlijk huisraad, dat zij mee
genomen hadden. Vrouwen en kinderen
snikten handenwringend. Om hen heen
de laatste huisdieren, kalveren, varkiens
en schapen. Alles doodmoe. Hoe hooger
de zon steeg, des te brandender werd do
dorst. De voortdurend opwervelende stof
droogde de kelen nog meer uit. En ner
gens was water te vinden. In hun wan
hoop lieten velen alles liggen an gingen
op weg. Zij lieten huisraad en vee in
den steek en liepen door de moerassen.
Zij wilden weg uit deze omgeving tot
eiken prijs, waar het spook van den hon
gerdood en versaiachting hen dreigde.
Dit was op den eersten dag. De nacht
liet zijn schaduw vallen op de ellende
langs den eindeloozen weg. Velen van
hen, die te voet liepen naar het einde
van dit verschrikkelijke moerasgebied, bul
len misschien redding gevonden hebben.
Den volgenden morgen zagen wij vele
verlaten wagens, vol geladen en ook ver-
faten kampen, bezaaid mét kussens, de
kens en matrassen. Daarnaast lag hef
vee omgekomen. De paarden nog ln bef
gareel. De varkens hadden in hun doods
strijd gaten gegraven in den grond en
waren in hun eigen graf omgekomen. Hiei'
en daar bewoog zich nog een dier, stak
den kop omhoog, steunde nog dof, stond
met inspanning van zijn laatste krachten
op en tuimelde dan weer neer. Het was
een gruwelijk veld van lijken, mijlen ver
langs den weg, onophoudelijk nieuwe ver
schrikkelijke tooneelen vertoonend. Elke
twintig pas lag links en rechts van den
weg een dood dier. Wij trokken langs
een reusachtig kerkhof van niet begraven
dierenlijken. Zoo gruwelijk hadden wij de
ellende van den oorlog nog nooit aan
vreedzame, onschuldige beesten, gedemon
streerd gezien.
Verder gingen we. De middagzon brandt.
Een verpetsende lucht hangt er in da
zware, drukkende atmosfeer. Elk levend
wezen snakt in deze woestenij naar scha
duw en water. Opnieuw ontmoetten wij
scharen van burgers, in doffe wanhoop
liggend aan den kant van den weg. Hier
was het noodlot, al erger geworden. Zij
staren ons versuft aan uit hun holle
oogen. Hun heiligenbeelden hebben zij
rondom zich opgesteld. Vrouwen wentelen
in krampen op den grond, kinderen kreu
nen zwakjes. Een grijsaard met wuivend
hoofd- en baard ha;# leest in een boekje
en bidt dan zacht voor izich hejpi. De
dood. sluipt hier rond. Op den helderen
'zonnedag, te midden van een voorbij
trekkend leger van millioenen, houdt hij
langs den straatweg een rijken oogst. Een
grijsaard in dekens gehuld, ligt op een
verlaten lager. Zijn lotgenooten hebben
hem alleen achtergelaten. De zon brandt
onbarmhartig op zijn verwelkte gezicht,
zijn trillende wasachtige handen, die hij
met laatste krachtsinspanning ons tege
moet strekt. Hij zal spoedig uit zijn lijden
verlost zijn.
Naast een ver-laten wagen zit een kleine
blonde jongen. Bleek, meer dan bleek ziet
hij er uit. Zijn wit handje, zonder bloed,
speelt voortdurend met het mulle zand
van den weg. Zijn beweging is als do
slinger van een klok, zoo regelmatig. Hij
ziet ons met, zoo is hij in zijn spel
verdiept. En stoelend zal hij sterven, ver
van zijn vader en moeder, die hem ver
laten hebben.
Een kleine open plek, iets op zij van
den weg, omzoomd door laag kreupelhout,
is het tooneel geweest van ©en sterven
op groote schaal. Hier liggen wild door
elkaar stukken van wagens met de over
blijfselen der meubels, paarden- ©n var
kenslijken in groote bloedplassen. Hier)
oogstte niet de bleeke dood van hongter
en dorst. Hier sloeg de oorlogsdood zijn
slag. Hier hadden kozakken hun land-
genooten gedwongen barricades te bou
wen van hun wagens, waarin zij zich
verbergen konden bij het naderen van den
vijand. Hier achter dezen levendien muur
loerden zij. De aanwezigheid van vreed
zame burgers met. hun vee bij de wagens
moest de Duitsche patrouilles in een val
lokkenDe zicli verborgen houdende ko-
zlakken lieten de Duitsche voorhoed© voor
bij trekken. Eerst toen de artillerie en
in dichte gelederen de infanterie kwam,
knetterden de verborgen mach ine geweren
en kaïbijnen en zonden op kleinen af
stand hun hagel van ijzer in de Duitsche
troepen. Spoedig echter beantwoordden de
Duitschers dit vuur. Van alle kanten-sloe
gen de Duitscbe granaten in den levenden'
vierhoek, alles vernielend, alles doodend.
De kozakken hadden het onmiddellijk op
een loopen gezet.
Hun onschuldige landslieden trof echter
het harde, niet af te wenden lot.
Stom, met vast op elkaar gebeten tan
den, gaan wij langs deze tooneelen. Het
is niet onze schuld
Korts Oorlog sberiohton.
Kwestie van gewoonte. Een
bijzondere verslaggever van de Matin heeft
een bezoek aan Reims gebracht en ver
telt nu van- de rustige heldhaftigheid van
de vrouwen van Reims, die er sinds een
jaar voortleven in de open, onversterkte
stad, die sinds dat jaar aan een bijlkans
dagielijksche 'beschieting blootstaat. „Op
elk uur van den dag- of van den nacht,
iedere minuut, iedere seconde kan er
op den hoek van de straat, dien gij om
slaat, midden op het plein, dat gij! over
steekt, in de kamer, waar ge in woont,
een kleine, een middelsoort, of een groote
granaat neerkomen". Men moet stevige
zenuwen hebben, om een jaar lang zoo'n
leven t© kunnen leiden, had de man van
Matin gezegd. Kwestie van gewoonte,
antwoordde een meisje van vijftien jaar
hem.
Fransche vliegeniers in
Rusland. Leonard Adelt, de oorlogs
correspondent van het Berliner Tageblatt
hij het Oostenrijksche perskwartier, schrijft
dd. 24 Sept.In de tegenwoordige gevech
ten aan het Oost-Galicische en Wolhy-
nisehe front zijjri, na een lange pauze,
weer vijiandelijke vliegeniers in groote hoe
veelheid te zien geweest. De dapperheid,
waarmee deze vliegeniers opereerden op
kleine Fransche ren-eendekkers en ook
bp groote tweedekkers, zoo vermetel,
dat zij, vliegend boven onze linies, dooi
een plotseling dalen bet vermoeden wek
ten, dat zij getroffen waren, om dan echter
onmiddellijk daarna op geringe hoogte
heter te kunnen verkennen leidde tot
de veronderstelling, dat wij hier niet te
doen hadden met Russen, doch met Fran
schen. Dit is juist gebleken. In drie toe
stellen in den laatsten tijid door ons om
laag geschoten, zaten vier Franschen.
F r a n s c h schip getorpe
deerd. De Lokal Anz. bevat een be
richt uit Duinkerken, meldend, dat het
Fransche schip „Saint Pierre" in den
nacht "van 22 op 23 Sept. in het Nauw
van Calais is getorpedeerd. Het schip
is zeer snel gezonken. De kapitein en
vier man der bezetting werden gered.
Achter d e f r o n 11 ij n. Het is
weer stil geworden aan het front in Vlaan
deren. Was Zondag het kanonvuur nog
tamelijk hevig. Maandag en heden hoorde
men het nauwelijks. Velen houden dit voor
een teeken, als zou het offensief tot staan
zijn gebracht. Men zou eiken dag opzien
barend nieuws willen hebben. Vooreerst
moet van weerskanten orde worden ge
bracht in de gelederen. Verliezen dienen
te worden aangevuld, geschut verplaatst.
Men versterkt de nieuw betrokken loop
graven. Ook werkt het weer tegen. Maan
dag stormde en regende het geweldig. Wie
den aard van het terrein bij Yperen kent,
weet hoe men er werken en worstelen
moet in het slijk.
Veel teekenen wijzen op nieuwe aanval
len. Rousselaere en Kortrijk zijn vol sol
daten. De hospitalen te Brugge zijn Zon
dag ontruimd. Van het eigenlijke Yser-
front komen de gewonden hoofdzakelijk te
Ostende en Brugge aan. Er is daar weinig
gestreden en dus was de aanvoer van
gewonden te Brugge Zaterdag en Zondag
niet groot. Toch maakt men plaats; alle
nog aanwezige gewonden zijn naar
Duitschland gezonden. De bezetting van
veel steden, hoe klein zij; ook reeds was,
werd nog meer gedund. Al deze teekenen
wijzen er op, dat de Duitschers op eert
hevigen tegenstand voorbereid zijn.
Voortdurend, wordt het kustgebied en
de stad achter het front door talrijke
aertoplanen verkend. (Tel.)
tDe Engelsche sloep Ventmor van
Grimsby is gezonken.
Koningin Elizabeth in de
loopgraven. Een bericht uit Havre
meldt: Dezer dagen bezocht koningin Eli
zabeth de loopgraven van de eerst© linie.
De soldaten bereidden II. M. een geest
driftige ontvangst. De koningin onderhield
zich met verscheidene soldaten en maakte
een wandeling van meer dan G mijlen
langs het front.
Plotseling begonnen de Duitschers een
hevig bombardement der loopgraven. De
koningin verloor geen oogenblik haar
koelbloedigheid en werd door officieren
en manschappen naar een schuilplaats,
onder den (grond, gebracht. Daar bleef
H. M. tot de regen van shrapnels had
opgehouden.
Van het Z u i d e 1 ij k o o r 1 o g s-
terïein. Uit Weenen:
Aan het Dolomieten-front werd een aan
val van den vijand tegen den Col di
Bois mét handgranaten afgeslagen.
Gisteren beschoten de Italianen opnieuw
het Roode Knus-hospitaal in Göxlzl met
ongeveer 50 granaten, niettegenstaande
het feit, dat het gebouw, hetwelk nog
niet geheel ontruimd kon worden, nog
de Roode Kruis-vlag clroeg.
In den Doberdo-sectoX yerijdelde ons
vuur een aanvalspoging van den vijand
tegen den Monte di Seibusi.
De operaties tegen Servië.
üp het Zuid-Oostelijk oorlogstooneel
verstoorde de Weensche artillerie de ver-
sterkings-arbeid aan de beneden-Save.
Het vestinggeschuit van Belgrado loste
enkele schoten op de stad Zenuin (Sem-
lin) zonder echter te treffen.
De actie biji de Dardanel 1 en.
Het Tnrksche hoofdkwartier deelt mede:
Op liet Dardanellenfront is de toestand
onveranderd.
Onze verkennings-afdeelingen, die naar
verschillende richtingen waren uitgezon
den, lokten twee vijandelijke verkenning-s-
patrouilles bij Anaforta en in de omgeving
van Kerevesdere in hinderlaag en namen
ze gevangen.
Andere deden verrassende aanvallen op
de vijandelijke loopgraven, maakten gewe
ren, muinitie, veldtelephoon en pioniers-
gereedschappen buit.
Verder niets nieuws.
Brand Vessels op 't oorlogspad.
Onder dit opschrift bevat de „Volkstem"
liet volgende verslag uit M or gen z,en (di
strict Ermelo)
Heden was ons dorpie vol mens©; die
Nat. Partij sou 'n publieke bekeringsver
gadering hou en mrn. Brand Vessels,
die Vrijstater met die leo-stem, mnr. Wal
ter Olivier, die Organiserende Sekreta-
ris van die Nat. Partij, ex-polisie-man
en staf-offisier, en mar. E. Dommisse,
voorsitter van die Nat- Partij vir die kies-
afdeling van Ermelo, kommissie-agent, ma
joor, ens. ens., was die apostels. Mnr.
Willem Steyn van die Standerton distrikt,
ex-Volksraadslid ens., werd tot voorsitter
gekies.
Meneer Vessels het ongeveer 2 uur
lank gepraat; sij boeiende manier van
spreke het bijval gevinde en het ons ook
nie moeg gemaak nie, hoewel hij soms
'n onderwerp baje langdradig kan behan
del maar hij het dan ook gesêsij doel
is om lig op die donker plekke te gooi
en alsoi clie Volkswil die kans te gee om
te segevier. Hij het met ons uit die ou
kolonie begin en probeer om so hartroe
rend mogelik ons volks-geskiedenis te be-
handel; die voortrekkers-bloed, die moe
der-tra ue en kindergraffies het dan ook
dikwels moes diens doen om 'u sagte
plekkies hier in die 'binnenste van ons
Afrikaner-harte, aan te roer; ons moes
voel; want als ons voel dan sal ons dalk
ook glo wat hij te verkondige gehad 't.
Hij het ons vertel dat die tuig die ou' perd
baje skaaf en dat die tuig bo'enop ook
nog te klein en nauw gespan is vir die
geskaafde perd. lnplaas dat die drijwer
afklim, gebruik hij nog onmeedogenloos
die sambok ook dikwels I „Maar ik het
dit te doen met die kar, hoe die kar moet
vooruit gaan, en als die drijver nie kan
drijf nie en nie die tuig, wat so skaaf,
kan reg maak nie, laat hom dan afklim
en 'n ander drijver die kans gee." Mnr.
Vessels sè hij is ook geen aanhanger van
persone nie, dit kom bij hom nie daarop
aan nie wie die leier is nie, so lank1
als die Volkswil nie kan regeer; en dit
gebeur tans nie, want die Regering is te
Imperialistics, dit is duidelik bewese deur
die Koelie-wet en D.S.W.-ekspedisie. Hij
het ons vertel van die verwaarlosing van
ons Taal en Tradisies en dat die Regering
met sijn éénstroom politiek besig is om
ons volk deur die engelse te laat opsluk.
En om dit skerp-duidelik aan ons voor
te stel, het hij ons 'n storietje vertel van
'n muis en 'n slang wat saam Vir 'n
Sekretaris vo'el in 'n gat gevlug 't, daar
was konsiliasie die enigste redmiddel en
die enigste konsiliasie was dat die slang
die muis moes misluk maar die muis
het geweier.
Die doel van die toespraak was egter
bekering tot die Nat. Partij en genl.
Tobias Smuts moes ook 'n skoot virbij-
kom. Die eleksie is aanstaande en door is
stemme nodig. Jullie moe genl. Tobias
Smuts tot verantwoording vra, want hoor,
wat het hij gesê in die Parlement! „Ik
weet dat dit mij setel sal kos, maar ik
is hier om die Regering te vertegenwoor
dig en te dien en nie die volk nie."
Die apostoliese sending Van die Nat.
Partij het hier net oor-diep gegaan, hart
diep nog nie. Vie weet wat Dr. Steen
kamp, die dokter in die GoldgeleerdbeidI,
hier sal uitvoer. Ons wag vir hom en ons
sit klaar vir hom.
Door den Commissaris der Konin
gin zijn benoemd tot zetters voor 's Rijks
directe belastingen in de gemeente Sluis,
de heeren A. Hubregtsen (en J. N. Metó
en in de gemeente Rilland-Bath d© heeren
L. van Weele en J. Blok Jlz1., ter voort-
fciening in -de vacatures, welke opi 31
December a.s. lOntstaan.
Middelburg. Gisterenmiddag werd ont
dekt, dat op een plaats van de puinhoop;
van de woning van den heer Baan in
de Gortstraat, welke in den nacht van
Vrijdag op Zaterdag afbrandde, weder
hevig rookte. Het bleek daar te smeulen
en emmers water moesten gebruikt wor
den om hieraan een einde te maken. Dat
het zoo lang na den brand nog smeulde,
is met de vele regenbuien die de laatste
dagen hier vielen, zeker wel bijzonder.
Goes De heer D. G. v. d. Meer Mohr,
alhier, is 'gesteld ter beschikking van den
GiOuverneurt-Generaal om te worden aan
gesteld tot administratief ambtenaart voor
Java en Madoera.
De werkvrouw van den heer G. E.,
mejuffr. D., had gisteren het ongeluk door
een zolderluik te vallen. Bewusteloos en
met een bloedende wonde aan 't achter
hoofd door den heer en mej. E. opge
nomen en aanvankelijk verbonden, mocht
zij spoedig weder bijkomen. De onmiddel
lijk ingeroepen geneesheer achtte voorloo-
pige verpleging bij den heer E. noodzake
lijk. De toestand is echter zeer bevredi
gend.
Wissenkerke. Maandag hielden de Bur
gemeesters van de gemeenten op Noord-
Beveland te Cortgene een vergadering,
welke ook werd bijgewoond door den
Voorzitter van de Goesche Slagersvereeni-
ging; en waarin besloten werd om in
verbinding met Goes regeeringsvarkens te
betrekken. De Noord-Revelandsche slagers
worden nu van uit Go-es van spek voor
zien. Daar zorgt men voor aankoop van
de regeeringsvarkens evenals voor de
verplichten aankoop van varkens uit de
omgeving. Natuurlijk zijn de slagers ver
plicht voor vastgestelde prijzen te ver-
li oopen.
Driewegen. De raad vergaderde 25 Sept.
Present 5 leden, afwezig de Dreu en Vaar.
De gemeentebegrooting voor 191G werd
vastgesteld in ontvans en uitgaaf elk op
f 14820.911/2.
De begrooting voor 1915 werd gewijzigd,
ook werd daarin af- en overgeschreven.
Op een reclame hoofdelijken omslag werd
afwijzend beschikt.
lerseke. Den mosselschippers op Mee he
len en Leuven is de toegang tot dezie
steden sinds enkele dagen verboden. En do
daar aanwezige schippers zijn een 4-tal
dagen daar opgehouden. Allen, die- anders
gewoon zijn te Mechelen te lossen gaan
nu naar Brussel. Gevreesd wordt voor
overvolle markt aldaar. Van lerseke alleen
zijn Maandag en Dinsdag een-30-tal sche
pen naar Brussel vertrokken. Het kan niet
anders of velen zullen slechte zaken ma
ken en roet bedorven visch aankomen.
's Heer Abtskerke. Hedenmorgen om
streeks half vijf ure ontstond een begin
van brand op de hofstede bewoond door
de Gebrs. van Stee, in deze gemeente.
Door het spoedig optreden der huisgenoo-
ten en buren werd de brand beperkt tot
de keet en bleek de hulp van de brandweer
van 's Heer Arendskerke, die reeds was
ingeroepen, onnoodig.
-
Ned. Herv. Kerk.
Beroepen te Barneveld, H. Japchen te
Loon op Zand; te Veenendaal, II. A.
de Geus te Wezep; te Kedichem (toez.),
H. IV. Bloemhof!', cand. te Noordbroek.
Bedankt voor Aalst door II. Japchen te
Loon op Zand.
Op 12 October vergadert liet Alge
meen College van Toezicht op het beheer
ter behandeling van het voorstel van hot
prov. cellege in Z-eehuid tot ontzetting,
wegens verregaand plichtsverzuim, van
twee kerkvoogden en twee notabelen, to
Hoedekenskerke.
Met het oog op zijln aanstaand ver
trek naai- Poortvliet hield ds. J. W. Ver
schoor, sinds 8 Mei 1910 predikant bijl da
Ned. Herv. Gem. te BI eis Wijk, zijn af
scheidsrede, sprekende over Hand. 20:32.
Het kerkgebouw was geheel gevuld met
een aandachtige schare, die bijl het einda
na een hartelijke toespraak van den con
sulent ds. Van As, den scheidenden lee-
raar toezong Ps. 121:4. (Nederlander.)
Na des morgens bevestigd te zijn
door ds. Ph. II. Edling van Budel, niet
een predikatie over Lucas 175b, deed
Zondag ds. H. L. Rniphudsen, Em.-pred.
te Hilversum, zijln intrede bij de Ned. Herv.
Kerk te Retranchement, sprekende naar
aanleiding van Joh. 6:68. Den nieuwen
leeraai' werd toegezongen Gez. 91:3, ter-
Wijl hij werd toegesproken door ds. Dj
PuiJ van C'adzand, den consulent. Ned.
Geref. Kerken.
Beroepen te Maasdijk, \Y. S. Pon tier
te Kruiningen.
Fietsen op Zondag. In de op
7 October te Schoondijke te houden ver
gadering van de Classis Axel der Geref.
Kerken zal o. a. behandeld worden de
volgend© vraag van de Geref. Kerk te
Terneuzen: „Wat moeten de kerken doen
om het fietsrijll.cn tegen te gaan na den
dienst op Zondag?"
Geref. Gemeenten.
Bedankt voor Bruinisse door D. C.
Overduin te Nieuw-Beijierland.
Chr. Geref. Kerk.
Bedankt voor Bunschoten door A. H.
Hilberse te Drachten.
Nisse. Benoemd tot onderwijizeres aan
de o. 1. school te Wilhelminadorp mej.
J. G. M. Meijiers alhier.
Nieuwdorp. Tot onderwijzer aan de
school voor L. en M. U. L. O. op Geref.
grondslag te Amsterdam, Keizergracht 41,
(hoofd de heer A. J. DreWes) is benoemd
de heer Joh. Christiaanse, onderwijzer
aan de Geref. school alhier.
Benoemd tot onderwijzeres aan de
Chr. school te Hoek mej. M. J. Rijlnherg
te Terneuzen. (Rotterdammer.)
De Unie-collecte bracht te Katten-
dijke op f 5 (giften)te Brouwershaven
f 126.72V2en te Aardenburg1 met Eede
en St. Kruis f 14.50.
Ongevraagd ontslag. Naar de
Stand, verneemt, is aan twee onderwijzers
der Gereformeerde School in de Emma-
straat te Vlaardingen door het bestuur dier
school ongevraagd ontslag verleend, om
dat zijl solliciteerden bij het openbaar
onderwijs te Rotterdam. Het bestuur over
woog daarbij, dat zij door deze daad
in strijd handelden roet het beginsel van
het Gereformeerd onderwijls, zoodat liu-n
niet langer het vertrouwen der Gerefor
meerde ouders kon worden geschonken.
Op den hoofdcursus ter opleiding
voor den rang van tweede-luitenant zijn
o. a. toegelaten de onderofficieren W. J.
K. Baay, E. Dijkstra, R. Klomp, G. Lam-
mors, J. Baurdoux, M. G. Meeuse, P. Kra
mer, R. W. B. Muller, F. II. Zegers,
C. Jansen, allen voor de infanterie hier
te lande. En voor die in Nederlandsch
Indië: W. A. Almekinders, Z. de Haan en
S. de Waal.
Voor administratie hier te lande: C. J.
Schreuder, J. Boogerd, G. Hardenberg;
en voor administratie in Nederlandsch-
Indië: M. Baijens.
Als e-andidaat Indisch-ambtenaar zijln
o. a. aangewezen: J. A. A. v. Unen, J.
IV. de Stoppelaar, J. de Wit, B. de Jong.
Bijj beschikking van den minister
van staat, minister van Linnenlandscha
zaken, is bepaald, dat de commissie tot
het exaniineeren van hen, die een akte
van bekwaamheid wenschen te verkrijgen
tot het geven van middelbaar onderwijls
in de Nederlandsche taal en letterkunde,
de geschiedenis, de aardrijkskunde, de
staathuishoudkunde ©n statistiek en de
Staatsinrichting, voor het jaar 1915 zitting
zal houden 1e 's-Gravenhage; en is be
noemd tot lid en voorzitter dier com
missie K. ten Bruggencate, inspecteur van
bet M. O. te 's-Gravenhage; tot lid o. a
prof. Diepenhorst, van de Vrije Universi
teit en prof. jhr. mr. R. C'. de Savornin
'Lohman van de Rijks Universiteit te
Utrecht.
Voorts zijn benoemd in de commissie,
in 1915 belast met het afnemen van de
akte-examens in de Fransche taal en in de
Italiaansche laai, voor de in December en,
zoo noodig, in November en October dezes
jaars te houden examens, tot voorzitter
prof. dr. J. J. Salverda dé Grave te
Groningen en tot onder-voorzitter A. Sn-
nier, leeraar aan het openbaar gymnasium
te 's-Gravenhage.
