Vrijdag' 'i>7 Augustus 11)15 «9e «laargaug
A o. 27H
DE LEIDER.
SJit de Pers-
De Csfoote Oorlog.
m
M lltTIT—I II WIMIM1W UJ [■■MIMI
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGU
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes;
LAW 'iE VORSTSTRAAT 21Ö_
Bureau te Middelburgs
FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURGL
Drukkers:
Oosterbaan L© Coïrttre Gees.
III.
Het slotartikel, no. 53 van de brieede
reeks S t a n d a a r d-artikelien is een per
soonlijk woord van den gleachten leider
onzer parffijl, en draaft tot opschrift: „Ver
trouwd of ontslaglen."
Het onderstaande zijl ier aan ontleend
Dat de politieke verhoudingen in onze
Antirevolutionaire partij sinds 1907 steleds
meer in het oniglereede zïjjn geraakt, acht
ik niet voor tegenspraak vatbaar. Er heeft
zich, onder voortgang Van den sinds 1908
destijds opgetreden Minister-President, a',
meer eein streven geopenbaard, om mijn
leiderschap (tj e ondermijnen, en feitelijk
te: niet te dolen, en „De Rotterdammer"
beeft, bedoield of niet bedoeld, hierbij fei
telijk dienst 'gtedaan als orgaan.
Mag' nu1 als bekend verondersteld, wat
ik sinds 1870 gledaan heb, om onze Anti
revolutionaire partijl te organisCeren en
tot parlementaire krachtsuiting te bekwa
men; alsmede ho|e ik steeds het mijlne
deed, om e|en Antirevolutionaire pers te
helpen sfehepplen, die thans een kracht in
'tland bleek; en daaitenboven hoe jik
voor de hoogere leiding een Universiteit in
het leven hielp roepen en voor de juri
dische faculteit dier stichlingi deu ef foe
tus civilis wist te veroveren, die
zal 't verstaan, wat hittere teleurstelling*
het mij berokkende, toen ik ontwaarde
hoe dit nooit onderbroken werk van bijna
een halve ieeuiw thans in gevaar geraakte.
Eerst heb ik toén glepoogd, zonder na
men te noemlein, t-egén dit dreigend gevaar
te waken en te waarschuwen, maar
niets hielp.
Dit noodzaakte mijl tenslotte namen te
noemetu en op feiten te wijzen.
Hiertoe ben ik dan ook in deze drie-
etarrenreeks ovtergtegaan, :©n wel, gelijk
van meet af duidelijk Werd uitgesproken,
met het ©lenig doel om voor wat achter ons
ligt verzoening te zoleiken, e|n uitsluitend
op waarborg' voor de toekomst bedacht
te zijn.
Zekere gjrolesp in onze partijl heeft blijk
baar tegen mijl opgetreden als leider aller
lei grief.
Welnu, dat men die grieven dan noeme,
duidelijk omschrijve, jen precieselijk aan-
geve, holö men de roeping van een leider
in onze partij wemsCht tie: verstaan^
Gepaard zal hiermlede moeten gaan de
poging, om ten deCle een reorganisatiei
van onze parfijl' in het JteVen te roepen.
Zelf wefes ik in De Standaard reeds
oip deze noodzakelijkheid.
Ook ons Program zal zekere revisie
moeten ondiergaan., En vermoedelijk zal
het den weg op moeten, dat we een Raad
van advies instellen, waarin de ver
schillende ielementen telken jare over de
hangende vraagstukken en opkomende ge
schilpunten van gedachten kunnen w.is-
s'elen. Tot |elke schikking; in dien trant,
die onze partij! ten goede kan komen, ben
■ik niet alleien van harte bereid, maar ik
wil er zelf htót initiatief toenemen.
Op dit oogenbiik kan ik tot mijn leed
wezen hierop niet verder inggan. Ik mag
de kuur in Lahmann's Sanatorium niet
overslaan. Wat ik dezle 50 jaren deed,
heb ik alleien kunnen doen door mijl 's zo
mers een niet te korte vacantie te gttn-,
nen, en de kuur in Weiszer Hirsch mag' ik
daarom niet prij(sg;evten. Doch ben ik straks
terug', dan» durf ik vertrouwen, dat'deze
poging om tot accoord en tot verzoening
te geraken, zal kunnen .slagen.
Ik zou het schade voor den Christen-
naam achten, zoo dez|e verwachting mijl
teleurstelde.
Laat mij klaar en duidelijk zlegfgbn, wat
men als plicht en roeping! van den leider
in onze partiji beschouwt. Zooveel ik
voor God geoorloofd acht, ben ik dan
bereid hierin toe tel geven. Maar ook,
mocht men bedinglein stollen, die, naar
rnijln iinnig'e overtuiging, mlet het oog op
het beginsel en de toekomst van onzo
partij, niet door mij mogen aanvaard
Worden, dan zal ik niet aarzelen, del
Deputatenvergadering in de; gelegenheid
te stellen, mijl te vervan ge n.
De keuzia staat tusschen vertrouwen of
ontslag.
Het zou mijl toch efen conscientiezaak
worden, zoo ik ooit oorzaak van tweespalt
in den boeztem onzer partij! bleek te zijn.
Het is mij meter feed dan ik zeggen kan,
dat het niet mieier onder ons is ,gelijlk het
in de jaren van 18701900 ondier on*
bloedde, aóó bloiedde, dat zalf» cfe bod
ten wacht eten Amen gaf op 't woord van
den Psalmist„Ai ziet, hoe goed, hoe lief
lijk is 't, dat zonen van 't zelfdle huis
als broeders samtenwonen, waar 't liefde
vuur niet wordt gedoofd."
Kon die broederzin nu onder ons niet
herleven, tenzij de druk van Kappeyne
terugkeert, dan moet Wat Groen van Prin-
sterer is aangedaan, mij zeer ernstig ter
wlaarsc huwi ng zijn
Ook tegen Groen Van Prinsteïer's lei
derschap kwam van 1869 af gelijksoortig
verzet op.
Wie, gelijk het mij' te beurt viel, in
die zes laatste jaren van Green's leven,
zijn vertrouwelijke uiting over deze smar
telijke ontrouw beluisteren kon, voelt on
verbiddelijk, dat bij terugkeer van gelij
ken jammer, tijdig 'terugtreden voor mij1
onafwijsbare plicht zou, zijn.
Men liet Groen tenslotte met zijn drie
tal candidaten: Keuchenius, Kuyper en
Van Otterloo, alleen staan. Niet onder
de „kleyme luyden", maar wel onder, hen
die den toon aangaven. Beets voorop.
'Groen heeft zich toen met zijn N e-
derlandsche Gedachten zoo goed
als geheel uit de Binnen landsohe poli
tiek moeten terugtrekken en is zich gaan
bezighouden met breede vertoogien vlan
hfetoïischen aard en over buitenlandsche
politiek. Maar 'hoe weinigen zijn ze ge
weest, die het zielelijden van Grole® ver
staan hebben, dat in deze pijnlijke reti
rade lucht zocht.
Tenslotte zelfs heeft W(at Groen hier
onder leed, hem derwijs overmeesterd,
dat hij niet zoolang vóór zijn sterven
zelfs de vrije school prijs gaf en.
sprak van terugkeer tot de openbare
school, mits ingedeeld naar de gezind
heid.
Denk u nu in, hoe zeer G-roen over
mand moest zijn, om niet in 1850,
mieen, maar in 1875 bij de toenmalige
veldwinning van het modernisme in
de Hervormde Kerk, weinig anders zóu
gegeven hebben dan nu de door Minister
Bosboom ontworpen veldpitediking' onder
de gemobiliseerden gaf.
Het wjas jammerlijk, Groen's klacht des
tijds aan te hooiren en niet minder jam
merlijk het iaan te zien hoe Groen zelf
tenslotte zich geheel 'terugtrok.
Een dacapo hiervan is thans ondenk
baar.
Is men in de Anti-revolutionaire partij
van oordeel, dat een ander Staatsman
de verkoren© moet zijn, aan wien thans
de leiding zal zijn toe' te vertrouwen,
dan ben ik aanstonds bereid om plaats
Ite maken.
Vertrouwen is voor een leider volstrekt
■onmisbaar.
'Heb' ik dit verbeurd, laat men van
mij dan geen hinder voor de toekomst
duchten. Dan trek ik mij met mijn blad
op particulier erf terug- Opbouwende c|ri-
tiek zal dan mijn taak worden. En slaagt
mijn opvolger er dan beter in, de een
heid, en door de eenheid de kracht van
pnzte partij 'te sterken, 'zoo rekene hij
vastelijk op mijn steun, mits hij nim
mer de grens overschrijd©, welke door
de lijn die van ons beginsel uitgaat, om heel
ons partijleven moet getrokken blijven.
KUYPER.
's Ginavenhage, 3 Juli 1915.
fliet zoo, maar andera.
In ons no. van gister namen wij in
de rubriek Ingezonden stukken een op
roep aan de Vrouwen op; de schrijver
de heer Douwes Dekke'r Vroeg ongewij
zigde opneming. Die is hem dan ook
toegestaan; doch om van deze plaats,
in het redactioneel gedeelte van ons, blad,
onze diepe afkeuring uit te spreken
over de dolle adviezen waarmee de schrij
ver de vrouwen, nog wel van alle lan
den, tegen „het militairisme" tracht pp
|te 'zetten. Zijn artikel w;as in vier talen
gesteld, en heeft derhalve' de strekking
om een internationale beweging tagten den
oorlog in hef leven te floepen.
Ook wij deelen zijn en veler afkeek
(tegen den oorlog, meer nog tegen de zon
de 'der regeeringen, welke tot den oorlog
voert, de zucht naar machtsuitbreiding,
den haat en de onoprechte staatkunde
die ook in den oorlog welke thans de
volkeren beroert, een rol speelt.
Maar de weg om aan dezen gruwel
leein einde te maken, mag niet zijn dia
der revolutie. Want revolutie is 't, die
<Ie vaders opwekt hunne zonen thuis te
houden, en de moeders om zioh voois
de paarden te werpen.
Alle verzet tegen Oorlog en Expansie
politiek moet beheerscht door eerbied voor
het gezag der Overheid. Der Overheid
die het zw,aard draagt, van Godswege
daartoe .geroepen, om de goeden te be
schermen en de kwaden te straffen; mi
daartoe de beschikking heeft o-veT onze
geldmiddelen, onze zonen, onze vrijheid,
tot zelfs o-ver ons leven. Al wtat daar
buiten gaat is wartaal, ook al wordt zij
niet geuit lin zoo dolle volzinnen, als
in 't bedoelde ingezonden stuk „aan de
vrouwen" is voorgezet geworden.
Willen de vrouwen profes teeren tiegl&n
den oorlog, tegen dezen oorlog, zij doen
het niet laags den misdadigen weg van
dadelijk verzet. Er is een veel betere:
die van het stille gebed in de binnenkar
mer, die van het petitionnement, waarbij
aan Hare Majesteit onze 'Koningin dank
betuigd en zedeljjke steun geboden wordt
voor hetgeen Zij doet in het belang van den
vrede, steun ook aan die vrouwen, welke
zich gieiroepen achten om aati de hoven
der Koningen de smeekbeden ook der
Nederiandsche vrouwen om een spoedigen
VTede af te geven; doch bovenal ja
eenig en alleen verwachten wij' leien goede
uitkomst op een algemeen boetvaardig en
ootmoedig openbaar gebed tot den Kot-
Ining der Koningen en den Heete dier
Heerten, een bidstond waartoe alle Vrou
wen en lalle mannen van Nederlandmodel
werken. Dit zullen dan wel geen „drom
men" zijn „machtiger dan het zonlicht",
Imaar er zal toch kracht van uitgaan,
want hes Heilands belofte gaat er bij
voor, welke men leest in Matth. 18:19.
Boerenbedrijf en oorlogswinst.
Billijkheidshalve geven we hier ook een
overzicht van hetgeen de heer Ebiels, sect.
van de Gr on. Mij. van Landb. en Nijv.
onlangs betoogde over bovengenoemd on
derwerp
Men heeft hiervan, zei hij, veelal teen
overdreven voorstelling. Vooral in dezen
tijd wordt er door het groote publiek
gedacht, dat het boerenbedrijf enorme
winsten oplevert.
't Is voor een deel de schuld van de
hoeren izielf, dat er zoo gedacht en
gesproken wordt. Want wat doet de
boer in den regel Hij geeft tegen vrien
den en bekenden, tegen zijns gelijken
en anderen, hoog op van de groote
bruto- opbrengsten van zijn pex-
ceelen; van de minder goede- en slechte
spreekt hij weinig, of in 't geheel Üet.
En eveneens wotrdt de buitenstaander
weinig gewaar van de stee ds stij
gende uitgaven.
Zóó wordt de indruk gevestigd bij'
den burgerman, dat het b'oerenbedr. ©en
winstgevend bedrijf is, en in dien ^raan
wordt hij thans vooral versterkt, nu
alles wat van den boer komt, 'zooi duui'
betaald moet worden: „Wat een win
sten! allemaal in den zak van den
hoer!"
Maar zoo erg, zoo- mooi is het niet.
Het publiek kent niet de meer
de re exploitatiekosten.
Daal' heeft het geen kijk op, dus
geen begrip van.
Ook naar dezen toon willen wiji luiste
ren. Er is voel waars in. Evenwel, de
prijzen van thans strekkenom de goede
tijden, althans del' laatste paar jaar, nog
te verbeteren. Tot hen die ©en goed jaar
hadden behooren ook de land- en tuin
bouwers, en wie met hen door htin be
drijf annex zijn.
Theorie en practijik.
„Wie een kopstuk der sociaal-demo-
kratie befcaeren wil van zijn utopistische
neigingen, make hem burgemeester", zoo
.schrijft de (unie-liberale) Vaderlan-
d e r.
„Er zijn (merkt D e Neder lande r
op) niet zoo heel veel „kopstukken" in
Nederland, en er zijia v-ele gemeenten,
Zijn het er niet 2100 of zoo iets? De
kans dat ons land van burgemeesters uit
de S. D. A. P. wordt overstroomd, is dus
gelukkig niet zoo heel groot, waardoor
het -gevaar, in do raadgeving van de
Vaderlander getogen, vrijwel tot ©en
minimum wordt beperkt. Trouwens, ware
dat niet het geval, wlij zónden het nogal
bedenkelijk vin-den ©ene theorie van bur
gemeesters-benoemingen te distelleeren
uit de Zaandamsche practijik'. Maar de
Vaderlander is "ge-lijk mien Weet
'met hare theorieën over burgtemeesters
benoemingen wiel eens meer ei' naast;
men herinnere 'zich het Boskoopsch© ge-
Val! Intusschen schenken wijl gaarne aan
dacht aan de feiten die haar tot dezle
opmerking brachten." Zijl verhaalt die
als Volgt:
tn Zaandam werd op 19 Juli 1.1.
een© vergadering van de „Vrijen" door
cte politie uit elkaar geslagen. En toen
liet P. A. S., de organisatie der Vrijien,
daartegen ©ene protestmeeting belegde,
heeft. Burgemeester Ter Laan militai
ren gerequireerd, om zeker te zijn, dat
hij de orde zou kunnen handhaven,
als deze bedreigd werd. Ja, zelfs was
verbod gegeven aan de in Zaandam
ingekwartierde militairen om 's avonds
uit 'te gaan, en den vrijlvvilligen land-
stormers was aangezegd zich niet in
uniform op straat te begeven.
De V ad e r 1 a n de r- ziegt dat dit al
les haai- veel genoegen doet als een
nieuw bewijs, dat het gleschikste middel
om de menschen uit Utopia te verlossen
is, hen zeiven voor de bestuurstaak te
zótten.
En ieder, die bestuurt, komt en kan
niet anders konim dan tot de over
tuiging, dat er publieke orde moet
■zijin, dat de willekeur van deu éénling,
ook al is deze voor zichze-lven bewust,
dat hij door de hoogste ethische mo
tieven geleid wordt, niet toelaatbaar is.
Wij (denken er niet aan hier den bur
gemeester van Zaandam ook maar in
de verste verte te verdenken, dat hij
in dat geval tegen de gehate „vrijen"
met andere maat z'o-u hebben gemeten
dan hij tegenover anderen zou hebben
aangelegd; daarvoor is zijn eerlijk ka-
rakter, dat Wij sinds lange jaren hebben
kunnen waardeeren, ons waarborg. De
zaak staat Voor ons zoo: De heer Ter
Laan heeft gevoeld, dat door de pro-
testmieeting, die het P. A. S. te Zaan
dam aankondigde, -de mogelijkheid ont
stond van een gisting, die hij mtet de
gewone tam ten dienste staande midde
len niet zou kunnen bedwingen, ten
toen hij terecht niet op zijne verant
woording durven nemendat hij in
een© positie zóu kunnen komen, die
het hem- onmogelijk zou maken zijn
eersten plicht als burgemeester in z.o-o'n
geval te vervullen, d. i. de handhaving
van de publieke- orde.
I t -
Het blad wijst er dan verder op-, dat
door de sociaal-deniokrateii elk handlia-
Ven der publieke orde gedoodverfd is als
een „kapitalistisch" partijtrekken „tegen
de rechtmatige eischen van het prole
tariaat."
Een 16-jarig sociaal-demokraatj-e- kent,
oinï zöo te zeggen, ons zondenlijstj-e in
dezte .reeds van buiten, dat in de hem
als evangelie ve-rstrekte litteratuur be
gint, als wij ons niet vergissen, Malet
het requireeren van, de militairen onder
liet minist-erie-PiersoinBorgesius tegen
over het toenmalig anarchistisch op-tre
den van de bootwerkers te Rotterdam,
en dat samengevat wordt in dte scham
pere aantijging, dat wij1 de bescher
mers, ja, zelfs de aanbidders zouden
zijn van Koning-Onderkruiper.
Dat is natuurlijk alles ineeting-op-
ruierij. De staker en de onderkruiper
hebben zielfs bij de meest gerechtvaar
digde staking, dus in het geval, dat do
onderkruiper onsympathieker is dan
ooit, precies dezelfde vrijheid, de één
om niet te werken, de ander om wèl
te werkien, en niet „omdat hij onder
kruiper is", maar om de publiekje
orde moet hij beschermd worden, ook
preventief, als dat noodig is, tegen sta
kers, die aan hem hun recht willen
voltrekken. Zelfs als iemand zich aan-
de grootste- -misdaden schuldig heeft
gemaakt, die het menschen hart in op
roer kunnen brengien, laten Wij de-z©n
niet over aan de opgewonden volks
menigte, die liefst maar direct vonnis
aan hem zou willen voltrekken, maar
beschermte-n wijl htem daartegen, en dat
niet omdat wij zijne misdaad goedkeu
ren, maar om de handhaving der pu
bliek© orde, die als eersten eisch stelt,
dat niemand eigen rechter zal zijn.
Het blad hoopt, dat de S. D. A. P. op
dit punt de opvoeding harer jongleren
zal herzien.
Misschien, dat de preventieve- maat
regelen, die burgemeester Ter Laan
nam om de orde in elk geval te kimmen
- handhaven, de partijgenooten ook tot
overdenking kunnen brengen van| de
vraag, of het wel aangaat de legend©
te colporteeren, dat het juist die bij
zondere maatregelen onThef gezag te
handhaven zijn, die de opstootjes ver
oorzaken. Dat had'nog eenige kans van
inslaan, toen alle burgemeesters in ons
land behoorden tot de veelgesmade
„boerzWaasie", maar nu de heer Ter
Laan, één der kopstukken der S. D-. A.
P., zoo op den Ixsganon grond kwam,
dat hij precies hetzelfde deed, is the
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG*
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. postf 1.26
Losse nummers0.06
Prijs der Advertentiën
1—5 regels f 0.50, iedere regel meer 10 ct.
S-maai plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels f 1.—s
iedere regel meer 10 ct
kans verloren. Wat leven we toch snel!
Als iemand twee jaar geleden had ge
zegd, dat één van de kopstukken der
S. D. A. P. ©ene politieke vergadering
door de politie zou doen uiteenjagen, en
tegen een protestvergadering, daarover
belegd, extra-hulp van militairen eóu
requireeren, om d-e orde te verzekeren,
dan zou men hem uitgelachen hebben.
Beknopt overzicht van don toestand.
De reuzenWorsteling op het Oostelijk
oorlog'sterrein is thans wel vol spannen
de momenten.
Schier eiken dag heeft een front.wijzi
ging plaats, en blijkt, dat de Russen on
danks de haar hun zeggen goed versterk
te „reserV'e"-lini-es tegen den alles over
weldigenden opmarsch der central®, niets
vermogen.
De D-uitsch-e stoomlwals is niet te stui
ten in z'n duizelingwekkende vaart.
Gisteren kregen wiji bericht, dat ook
Brest-Litowsk, de laatste dagen het
groot© bolwerk van het Russisch©
leger, gevallen is.
Het succes der Duitsch© en Oosfcen-
rijksche cavalerie bij Kowel is hiermede
voltooid.
De cavalerie-aideeling, welke Kowel
nam, is blijkbaar langs twlee wegen naar
het Noorden opgerukt ami de terugwegen
van Brest-Litowsk (slechts één spoorlijn
en een grooten straatweg) af te snijden.
Een gedeelte der ulanan opereerde in ijl
tempo langs de spoorbaan KowelBrest-
Litowsk, terwijl cle rest zlioh den straat-
Weg KowelRjatnoLitowsk tot operatie-
terrein koos.
Met het bekende resultaat.
Het plan om in Brest de offensieve
bewteging te hervatten is; zoo het al een
oogenbiik bij den grootvorst hoeft be
staan, alzoo opgegeven moeten worden.
Het Zou ook dwaasheid geweest zijn,
wa.ii' het -gevaar voor omsingeling met
den -dag dreigender werd, d© positi© Van
Brest vast te houden.
De groptvor.st heeft wtel degelijk over
wogen, dat hij! met deze dwaasheid voort
gaande, zijn leger aan groot gevaar zou
blootstellen.
Brest is nu weliswaar opgeofferd, doch
de Duitschers vonden dan ook slechts
een achterhoede, die Wat schermutselde,
terwijl de hoofdmacht den terugtocht
volbracht.
„In de streek van Riga is de toestand
onveranderd. In de richting ten Westen
van Jacobstadt en Dünaburg duren de
gevechten ongeveer op hetzelfde front
Voort." -
Aldus draadfoericht uit St- Petersburg.
Ook op dit gedeelte van het Oosterfront
speelt zich een geweldig drama af. Wat
hier het resultaat van het Duitsch© offen
sief zal zijin, is niet te zeggen.
Er valt slechts naai' te raden.
Tal Van strategen zijn d© meening toege
daan, dat de Russen zich niet zoo mak
kelijk over de Dnna z'ullen lat-en terug
duwen. I-si de Duna prijsgegeven, dan staat
het Duitsch© leger feitelijk dart weg naar
Petersburg open, en hoewel die tocht
vooral in den winter zi'n gevaren voor
de Duitschers zóu hebben (de kans om
afgesneden te worden van de hoofdmacht
in Polen Zou tamelijk groot zijh), zou het
voor Rusland toch verre van aangenaam
wezen.
Aan de Duna liggen o-.a. Riga, Duna-
münde, Frederiksstad, Jacobsstad, en ein
delijk', tamelijk ver stroomopwaarts, op de
plaats, waar d& Duna zich van West naar
Noord buigt, Dunaburg. Dunaburg" is een
stad van bet-eekenis, vooral uit militair-
strategisch oogpunt. Zeven spoorlijnen ont
moeten er elkaar, en eveneens komen er
belangrijk© straatwegen samen. Zou Duna
burg in Duitsch bezit zijh, dan zou de
hcele Duna-linie moeten worden prijsge
geven. De berichten, dat Dunaburg reeds
zou worden verlaten door een groot ge
deelte van de bevolking, mogen waarheid
bevatten, aan den anderen kant wordt ge
loofd, 'dat de Russen bij Dunaburg den
slag niet zullen ontwijken. Over enkele
dagen zullen er zich misschien groote ge
vechten ontwikkelen ,en mogelijk wordt
het daar d-e langverwachte beslissende
slag.
Dunaburg', sedert 1893 officieel Dwinsk
geheeten, 'ligt aan den rechteroever van
-de Duna. Het 'is een tamelijk groote fa-
brieks- en handelsstad. In 1897 had Duna
burg 72000 inwoners. De bevolking nam|
sedert snel toe, en bij het uitbreken van
den oorlog bedroeg het aantal zielen ver
boven de 100.000. l
Eerst in den lateren tijd werd Duna
burg Versterkt, enj op het oogenbiik wordt
het Voor een der sterkste vestingen ran
West-Rusland gehouden. Het is omringd
door lal van forten, ©e aan den linker-
