woning, ruchten, [paard, De Groote Oorlog. TE KOOP langs achter, no. S75 Dinsdag 24 Augustus 1915 29e «laargang UR met Nagras koop, swoning, m op ijieren assen. JKS MELK g te koop BissstMc. ienstbode, «echt verbeeke aan de t te Gobs, groot VTSSE, Kapelfe. waterput, -veg te Ritthem. en achtsten der 1 blijven, s. BOTTING, gen. is in te leveren bij dhr. A. DE k e. is. t k a p e 11 e. OP 6 en 16 jaar, bij Rijkenbir.irtweg. DP KE wijk A no. 117. A. HOEFKENS, iskerke. O E"~ 1RS, Westkapelle. rr. Firma D'HUIJ,. te Souburg. int irden vanJ. MANGE LEPOETER in den e vóór Zaterdag a.s. OP ling 2 en 29 Sep- ig bruin Merrie- en een veulen, bij rijpskerke (Hoogelande.) vraagd ERMAN, Ierseke. iren leeftijd, P. G., 3STER, zin. Brieven lett. [iddelburg. vember DEN, Lange Kerk- tober fOOD, Oostwaring tdienst DTTERDAM 1915. ond. 16 rijd. 17 ater. 18 [aan.20 'ins. 21 Poen 22 ond 23 9, 8,30 8,30 8,30 8,30 9- 9,30 rijd. 24 10,- ater 25 aan. 27 ins. 28 T oen 29 ond. 30 7- 8- 8,30 9, 9, 11,30 11,30 11,30 10,30 11- 11,30 11- 11,30 11,30 12- 12- 11,30 11,30 Uitgave van de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO gevestigd te Goes. Hoofdbureau te Goes-. LAN 1* E VORSTSTRAAT 219, Bureau te Middelburgs FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG» Drukkers: Oosterbaan Le Cointre - Goes. G86n annrxoering. Over verschillende gebeurlijkheden bij het beëindigen van den wereldkrijg héb- ben in de pers beschouwingen geloopen, die wij steeds voorbij geloopen zijn, om dat zij ons heelemaal nutteloos en onge past voorkomen, en onze meening vast staat dat het, wanneer 't zoo ver is, wel in geheel Nederland zal vaststaanNeder land moet intact blijven. Nederland moet geen grondgebied hoe gering ook, aan Maas of 'Schelde of waar ook, loslaten. Daarom hebben wij1 ook geen acht gege ven op beschouwingen van buitenlanders, met name in de Fransche en Engelsche pers, die gewagen van beslaglegging door die mogendheden op Zeeuwsch-VlaandeTen ten behoeve van België. Dit voornemen, gesteld 't bestond, is reeds lang afdoend bestreden door den heer Deibel in De Gids en dooi' het Kamerlid Fruijtier met kracht en tal van argumenten afgewezen, terwijl ook de heer Hendrikse, wethouder van IJzendijke, hier aan den wenk heeft toegevoegd aan de Nederlandsche regeering om Zeeuwsch- Vlaanderen eens Wat minder stiefmoeder lijk te gaan bedeel en. Trouwens de Belgen zeiven veirl-angen o.ok die amiexeering van ZeeuWsch-Vlaan- deren bij België niet. Zij hebben op het oogenblik wel iets anders om over te denken. En toch ook zij gevoelen dat een streek, zoo geheel andelTs in taaJ en zeden uitkomende, dan hun eigen volk, door inlijving of aanhechting moeilijk zou te winnen zijn voor een naams- en lots verandering als welke van een dergelijke annexeering het gevolg zou zijn. Daarom behoeven wij. ook verder over dit vraagstuk niet meer te praten. Alleen vestigen wij de aandacht op een stukske in. De Maasbode, van een Belgischen vluchteling te Den Haag, af komstig uit West-Vlaanderen, wélke de aanbieding evenzeer afwijst, op grond van onoverkomelijk verschil van taal en ge wo on ten en gebruiken. Tegelijk beantwoordt de schrijver de vraag of België economisch, met 't oog Vooral op Antwerpen, er niet wél bij zou varen, wanneer de Schelde heele maal Belgisch werd. Zijn antwoord luidt beslist ontkennend. Voor /Vlaanderen, meent hij, kon dit, onder economisch oog punt, tot weinig of geen belang, strekken. Voor Antwerpen's zeehandel zou dit ge lijk blijven, en voor hare verdediging, 'zouden er eene heele reeks forten op den Zuidelijken oever m.oeten staan, vanaf .Cadzhnd tot aan Callo-o. En dan ware het nog niet al. En dan zegt hij.: ,,Bovendien, in zake van compensatie, indien Engeland en vooral Frankrijk zoo veel verschuldigd zijn aan België, zooals ze het luidkeels geschreeuwd hebben aan geheel de Wereld, behoeven zie maar het Fransch-Vlaanderen terug te schenken. Dit bedoelt de haven van Duinkerken met het noorddepartement; Rijssel en de agglome ratie der nijverheid waar zoovele Belgen en Vlamingen in werken. Immers, .daar- bestaat zooveel geen verschil van taal en zeden met die van de bewoners van Zuid-Vlaanderenen Duinkerken ware de gewenschte „deb-ouché" voor Belgische producten uit de rijke nijverheidsstreek van tKoi*trijk, DooVnijk en de metaal- en koolindustrie van Henegouwen". Juist, dat is het. Het oude Franche Comté, Rijssel met zijn nog altijd Hol- landsch sprekende omstreken, voegt beter in het kader van Belgische nijverheid, zeden en taal. Laat de mogendheid die over een stuk van 'Nederlands grondg'e- bicd bereids wil beschikken, de deugd der zelfopoffering en mededeelzaamheid niet bij een ander, maar hij zichzelven het eerst opwekken. Wiat ons aangaat, wij willen Holland houen. De Zeeuw VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG:. Abonnementsprijs Per 3 maanden fr. p. post Losse nummers f 1.35 .0.05 Prijs der Advertentiën I5 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 et. 8-maai plaatsing wordt 2-maal berekend. Bij abonnement voordeelige voorwaarden. Familieberichten van 110 regels f 1.t iedere regel meer 10 ct. achter den datum ikzeehet tweede Rotterdam. Beknopt overzicht van den toestand Terwijl overal te land de Dnitsche en Oostenrijksche troepen hun offensief (aan- valsgang) zegevierend voortzetten, blijft de Duitsche vloot tegen dié der Bussen en Engelschen onfortuinlijk. Had zij het bij dien eersten aanval in de golf van Riga laten blijven, zij was er met ee-te uitgekomen. Maar nu heeft zij. op 16 Augustus haar aanvallen heSrnieuwd, en dit schijnt haar noodlottig te zijtn. geweest. Het Russische bericht laat hieromtrent geen twijfel .overblijven. Dat bericht toob meldt Onzle schepen sloegen den 16etn en 17ei) Augustus de aanvallen van den vijand af, wiens geheime voorbereiding vooir den inval bijzonder begunstigd wérd door het mistige weer. Op den 18en Augustus, gebruik maken de van een dichte mist, drongen de aam- zienlijke strijdmachten van den vijand de golf van Riga binnen, terwijl onze sche pen terugtrokken, voortdurend weerstand biedend aan den vijand, en zonder het contact met hem1 te verliezen. Op 19 en 20 Augustus verrichte do vijand verkenningen in verschillende rich tingen en aanvaardde tegelijkertijd een actie met onze schepen. Daarbij werden door den tegenstander gevoelige vérliezén geleden, waarbij van torpedo-booten. Aan onze kust verloren wij de kanon neerboot „Sivoutch", die glorierijk onder ging in een ongelijke strijd met een vijande lijke kruiser, vergezeld van torpedoboo ten, welke de kanonneerboot naderde tot op .400 mieter en 'op dien afstand be schoot. De „Sivoutch", in vlammen, met een brandend boord, bleef het vijandelijke vuur beantwoorden, en hoorde nog een vijandelijke torpedoboot in den grond. Den 21 Augustus beschouwde de vij and, rekening houdend met de geleden veriiez'en, zijn verdere pogingen nutteloos, ien verliet hij naar het schijnt de golf van Riga. Van 16 Itot 21 Augustus zijn tWee krui sers en .acht torpedofoo-oten van den vij and gedeeltelijk buiten gevecht gesteld, gedeeltelijk gez'onkën. Terzelfder tijd slaag den onze dappere bondgenooten er in een der groote Duitsche dread noughts in de Oostzee in (hen grond te boren. Dit is weer een bewijs dat de Duit- schors zich met hunne vloten maar niet te dicht bij den vijand moeten wiagen. Doch zij- weten dit zelven ook wel. Mogelijk zijn zij wel deze zeegevechten aangegaan om hun landleger in de' buurt van Riga te steunen. De Russen blijven zich ook te land dapper weren. Tijd gewonnen, veel ge- Wonnen, is blijkbaar hunne leus. Hun uiterste rechtervleugel blijft bij zijn taai vasthouden in de streek van de Aa, ter wijl ook de linkervleugel ten Westen van Brest Litovsk "heftig weerstand biedt ten einde aan de dreigende omklemming te ontkomen. Hét is een lange weg naai* Petersburg. De Duitschers doen echter -al hun best dat doel (als 't dat is) te bereiken. Uit Petersburg toch bericht men: dat de aan komst van nieuwe Duitsche troepen tot de laatste dagen onophoudelijk voortduur de, dat het aantal Duitsche legercorp-- sien op het Oostelijk front minstens 35 bedraagt, zijnde meer dan 40 procent van de gemobiliseerde Duitsche legermacht, met de Oostenrijksche troepen, waarvan meer' da,n 70 procent tegen de Russen opereeren, niet minder dan 120 divisies infanterie vormen,' zijnde de helft van alle gemobiliseerde soldaten van den tegen stander. Deze verhouding verschilt aanzienlijk van die van het begin van den oorlog-, toen slechts ruim 60 Duitsch-Oostenrijk- Ho-ngaarsche divisies tegenover de Russen stonden of 38 procent der gemobiliseerde vijandelijke troepen. Terwijl bet contingent der vijandelijke troepen in het o-oriogsjaar ongeveer ver dubbeld is, geschiedde deze vermeerde ring bijna uitsluitend ten koste der Duit schers, wier aantal bijna vervierdub'beld is, n.l. van 9 tot 35 legercorpsen. Het "Vantal Oostenrijkers is bijna gelijk geble- •-ven. De elf divisies Oostenrijksche cavalerie zijn sinds het begin van den oorlog bijna niet versterkt. iVan de 11 of 12 Duitsche divisies ca valerie, die gemobiliseerd waren, opereer de er bij het begin van den oorlog slechts één op he-t Russische front, op het oogen blik echter zijn er negen. Uit deze gegevens blijkt'welke ontzet tende troepenmachten sin-ds vier maanden dagelijks in Rusland tegenover elkander staan. Wat den strijd aan het Zuidelijk front aangaat, een med-edeeling uit Weenen, wel ke van nieuwe, zij: het ook kleine, over winningen gewaagt, eindigt aldus: Het is heden een verreljaar geleden, dat onze vroegere bondgenoot ons den oorlog verklaarde. De tallooze aanvallen van het Italiaansche leger hebben nergens hun doel bereikt, doch den vijand reusach tige offers gekost. Onze troepen handhaven zich nog altijd in hnn stellingen aan of nabij de grens. Dit is zeker oorzaak dat Turkije de oor logsverklaring van Italië kalm heeft opge nomen. Deze, wordt beschouwd als „het natuurlijke gevolg van Italië's verraad te genover zijn bondgenooten". Italië heeft, zoo lezen wij, i n den geest van het heilige egoïsme van list en leugen, zich ook aan zijn verplichtingen jegens zijn nieuwe bondgenooten willen onttrekken, maar het is steeds afhankelijker geworden van Enge land, dat door de oorlogsverklaring van Italië invloed wil oefenen op de Balkansta- ten. Een bestorming. Een ooggetuige die kort voor de in neming der vesting Nowo Georgiewsk het gevechtsterrein bezocht, was getuige van een stormaanval op ©en der forten. Mortie ren -en houwitsers, schrijft hij-, ztonden hun huilende projectielen hoog over ons heen naar de- Russen. Voor ons knetter den geweerschoten. Daar tusschen klonk het getiktak der machinegeweren. De velden rondom ons schenen geheel ledig. Bij de puinhoopen van een dorp vonden wij ©en waarnemingspost met een groo- ten verrekijker en een bomvrije telefoon cel onder -den grond. Wie waren hier twee kilometer van de ge-vechtslinie ver wijderd. Voor ons lag -een bosch, waar do-orheen de spoorlijn gaat, die NoWo- Georgiewsk .met loet Noordelijk gelegen Nasielsk verbindt. En aan deze lijm be vonden z'i-ch de versterkingen van het fort, dat aangevallen werd. Met het bloote oog kon men daar donkere gestalten zien, die zich bewogen. Het was de stormen de infanterie. Door -den verrekijker was hetgeen plaats Vond duidelijk waar te nemen. Men zag, ho-e de infanteristen in looppas van links naar re-chts snelden, op gelijke afstan den naast en achter elkaar, het hoofd was naar Voren gebogenen tusschen de schouders getrokken, z.oodat helm' en ran sel zich tot een beschermend dak aaneen sloten, het geweer in de rechterhand. Zoo stormden de soldaten onder het he vige Russische vuur vooruit. IVij zagen, hoe z!ij zich in rijen op den grond wier pen. Het scheien een oogenblik, alsof de aanval niet verder kwam. Het Russische shrap,nel-vuur was plotseling heviger ge worden. De Russen schenen de storm- troepen-onder flankvuur te neme-n. Doch daar kwamen van links reserven opdagen Langzaam' trokken zijl naar rechts Voor hij, achter de eerste troepen aan. Barstte een shrapnel boven hen, of sloeg ©en Russische granaat in, dan sprong de linie uit elkaar, maar voegde zich ter- Stond weder bijeen. Zoo verplaatste het ge-vecht zich steeds meer naar rechtsj. Herhaaldelijk stegen uit de gerechts-linie vuurpijlen op-signalen ,voor de artille rieW-e moesten den verrekijker geheel naar rechts -draaien, om den strijicl no-g te kunnen volgen. En daarna was- niets meer te zien. De stormtroepen verdwe nen in bet Woud, waarboven nu de shrap-nels ontploften. „Het fort is genomen. Zoo even telefo nisch gemeld!" De chef van hét telefoon station, een onderofficier, kWam aange- loo-pen en riep ons het nieuws reeds van verre toe. Dat was snel in zijn werk gegaan. Ons artillerie-vuur was geheel verstomd. De Russische kanonn-en donder den nog -een poos, maar toen werd alles stil. De stormaanval was gelukt. Een spion. Vele vluchtelingen uit Triest hebben in Italië een onderkomen gevonden. Zijl zlijln door de Oostenrijkers verdreven wegéns onbetrouwbaarheid, doch ook in Italië, hun aanstaande nieuw© vaderland genie ten zij nog het volle vertrouwen niet. Daar is reden to-e. M-e-nige hoer of ossen drijver oefende tot voor enkele- wekletn het vak van „Oostenrijjksch officier" uit- Dit was aldus Het Vaderland bijvoorbeeld liet ge-val met ©en ouden, in lompen gehulden landlooper, dien ik giste ren z;ag, en aan wien Italiaansche solda ten het overschot van hun maal gaven. Hij liep moeilijk, leunend op een knoes-ti- gen stok, die van onderen eindigde in een stalen gedeelte, -dat den vorm had van een kleine spade. Dit laatst© trok de aandacht van een officier, die den landlooper volg de, -e-n toen zag dat deze zich p-lotseling heel vlug ging* 'bewegenicn loo-pen, en mét den stok ging graven naar een metalen draad, die onder den grond verborgen Was, en dien hij trachtte te bevestigen aan e-en imicrotelephoon, die hijl verbor gen had in zijn knapzak onder de stuk ken brood, die hij van de soldaten had afgebedeld. De vindingrijkheid der Oostenrijksche spionnen is grenzeloos. Een hunner werd op zekeren dag ontdekt, toen hij onder in een ton Verborgen zat, voorzien van een volledige installatie. Vermoord en vernietigd. Reeds in Juni kwamen er berichten in Omtrent bet droeve einde van de avontuur lijke onderneming van den militairen at taché aan het Duitsche- gezantschap te Peking, die er op- uit was getrokken om eenige tunnels in den Russiscben spoor- Wieg in Mongolië op'te blazen. Het Vad. Weet bet volgende nog te verhalen. Een Russische beambte, op onderzoek uitgezonden naar de beweging van d|e expeditie, ontmoette '©enige Mongolen die papieren van den leider der expeditie bij zich hadden, alsmede kleine hoeveel heden ontplofbare stoffen, welke van de bagage van kapitein Van Pappenheim af komstig waren. Het is toen gebleken dat een groot aantal Mongolen jacht hebben gemaakt op de expeditie en de Duitsche leden vermoord hebben. Kapitein Von Pappenheim moet nog. twiee Mongolen met zijn revolver verwond hebben voor hij neergeslagen werd. De Russische beambte is niet naar de plaats Van de misdaden vertrokken, maar het is reeds gebleken dat er van de Duit schers niets is overgebleven. Na de bagage geplunderd te hebb-en, moeten d© moordenaars de lijken op- een hoop gelegd, met vloeistoffen overgoten en middels de ontplofbare stoffen bij de ex peditie, in de lucht hebben doen vliegen. Slechts een groot Él wart gat in den grond moet ter plaatse van dien moord nog te vinden zijtn Men zit wel een weinig verlegen met dit eigenmachtig optreden der Mongolen, waardoor het Veilig bereizen van bet bin- neland van Mongolië voor de toekomst een vraag is geworden. De Mongolen heet het gaan p-rat o-p dezen moord, die zéggen zij ondernomen is, om dat de expeditie den Russen vijandig ge zind was. Men schijnt echter ook gewe ten te hebben dat zij veel geld mede voeredn. Radom. Eén ooiiogs-scorrespondent van het Ber- line(r TdgteMatt, geeft in zijn blad een uitvoerig© besehrijlving Van het bezoek dat hijl bracht aan het pas' door de Duit schers veroverde Radom. Eerst meldt hij! dat de spoorweg daar heen reeds volgens eèn. vast plan op geregelde uren rijlden ka,n, h|etgeen be- teekent dat d-e 42 K.M-. -spoorlijln, door de Ruissen verwoest, in een minimum vhn tijd door de- DuitSchers zijn hersteld. De prijzen der leVens'middel-en zijn té Radom goedkooper dan in Duitschland, Wat zelfs in vredestijd het géval is. Wat de mooi gtebouiwde, zéér moderne stad na Warschau de voornaamste Stad van Polen betreft, daar ,g'aat helt burgerlijk leven zijn géwonen gang. De Órde wordt gehandhaafd door Hongaar- sch© gendarmerie, Ondersteund door bur gerlijke orde-commissarissen, die ée-n ge len band om den arm draigpn -en die kort geleden dezelfde functie onder het Rus sische bestuur vervulden. De terugtocht der Russen heeft over het algé-meen op onberispelijke wijz-e plaats gehad; d.w.z dat de Ruls'sen bijna alle spoorweglij'nen, viaducten, tunnels en bruggen, op de voorgeschreven wij'zie en met groot© nauw keurigheid hadden Vernield, doch de -stad zelf gespaard en -er weinig of niets in vernield hadden. Voor de Poolsche bevol king der -stad is de Duitsche bezetting blijkbaar een verademing na de he|er- schappijl der Russen. Van de 60.000 be woners zijin slechts 10.000 gevlucht; on der dez© vluchtelingen bevinden zich een groot aantal Joden. De burgemeester, 'dé heer Kasim'ir Koserski, ©en rijk grond bezitter, deelde den correspondent méde, dat hij reeds bij d© eerste bézetting der Duitschers zij'n (ambt had bekleed. De toenmalige burgemeester w'as namelijk op 19 Juli hijl hem -gekomen en had hem verzocht zijin ambt te willen overnemen, daar hij vluchten moest, omdat de Duit schers in aantocht waren. Koserski stem de toe en bestuurde tijldens d|e eerste bezetting der Duitschers de stad, tot groote tevredenheid Van gen|eraal van Mackensen, die hem-, toen de Duitschers weer aftrokke-n, zélfs een brief met dank betuiging zond. Drie Brieven. Twee brieven van Oostenrijikscho sol daten, door Het Handelsblad ver taald, moge-n hieronder een plaats vin den. De -eerste is van een weduwnaar, krijgsgevangen in Italië, aan zijin kinde ren. „Lieve dochters. Deze brief ziji be gonnen in naam van den Allerheiligsten Je-sus en Zijne Allerheiligste Moeder Maria. Ik hen door de Italianen gevan gten genomen na- een verschrikkelijk ge vecht. Jan, Mattheus, D-inanas en vele anderen zijn gesneuveld. Ik ben hier gevangen met ©enige makkers-, ben ge zond en heb geen enkele wond. „De Italianen zijn goede- mensc-hen en behandelen ons best: ze geven oUs brood te eten, zoo wit als- de hostie, vleesch, rijst, soep én 'macaroni met to matensaus. De schildwachten doen ons citroenen en sigaretten cadeau en zou den wel met ons willen praten, maar begrijpen ons giiet, en, Jachen ons alleen toe. Onzte Lieve Heer moge hen zege nen, omdat ze medelijden hebben met 'de overwonnenen! „Ik zlou heel tevreden zijn, als ik niet Vernomen had, dat jullie afgewe ken bent van het pad der eer. Dat is de smart van mijn ziel; de slangs die mij aan het hart en lever knaagt. Ik ween over jullie. Ik vergeef jullie, om dat je alleen achtergebleven bent en je lieve mioeder op het kerkhof is en je vader gevangen in vijands lands zóó ver weg ,dat de wolken, die langs den he mel .jagen, heel-e dagen noodig hebben om- bijl jullie te komen. Ik vergeef jullie, omdat je het gedaan hebt uit nooddruft en niemand hadt om je te raden. God Onze Vader, moge jullie vergeven wat je gedaan hebt en geleden en wat jé arme vader lijdt. Dezé brief zijl be. eindigid in naam van den Allerheilig- sten Je-zus en van Maria, die ons ziet en ons beschermen moge." De tweede is van, een soldaat in 't front en is van den volgenden inhoud: „Lieve moeder. Ik heb j-e vier brie- ren allemaal tegtelijk gekregen, na tien weken. Ze waren een zlonnestraal in de donkere kloof, Waarin ik sedert twin tig dagen 1-eef, zloo vuil als een dier. Geliefde moeder, je zoon heeft ze ge kregen met rein hart, maar met zlwart gézicht. Je lieve zoon had zich twaalf dagen lang hef gezicht niet gewassdh-en vandaag ben jij, lief moes-je, het gen weest, die het hem giewasschen hlebt, niet ipet bronwater, maar met de tra nen, die ,je door je brieven in zijin ooghn hebt doe-n opwellen! Wat heb ik' geleden, vereerd moedertje, toen ik las, dat zte je uit het huisje gejaagd heb ben, Waar we zooveel jaren samen Woonden, dat ké je- op straat gezet hebben. Ik kan het uur niet afwachten, dat de oorlog uit is en ik naar huis terug kan keeren om zoov-e-el te Wer ken en te verdienen, dat j-e dit vreese- lijk oorlogsjaar Vergeet. Lieve moeder, licht van mijn hart; ik schrijf mlijh brief verder na dagen ik Weet niet hoeveel, misschien twee, misschien tien. Na een afschuwelijikén veldslag, -die dag en nacht vo-ortduurde zónder op-houden hen ik' door de Italia nen gevangen genomen. W-at ik al giezien heb- in die dagénl Vrienden en makkera in stukken gescheurd en z-ooveel bloed, dat men er een bad in had kunnen nemen. „De Italianen behandelen ons goed. De soldaten jgieivén ons een deel van hu'n wit tarwebrood en doen ons citroenen en sigaretten cadeau en soms geeft iemand ons ook wij,n. We kunnen el kaar alleen met gebaren begrijpen, maar als we wat verlangen, verstaat men ons dadelijk em dóét wat we willen. Ze zijin zioo goed, -da-t het geen schildwachten lijken, al staan ze rondom ons heen met de bajonet op het gewleer en hel men opeen helm met het Heilig Kruis. „God mjoge hen zegen-en, dat ze ons geen lcwlaad doen, ofschoon zie onze vijanden 'zlijlnIk ben gevangene, mioe der, maar ik ben er beter aan toe, dan jij in het vaderland. Nog een derde brief, ditmaal van een officier a,an zijn vrouW is gedeeltelijk af gedrukt. Hij getuigt van wederzlijdsch-a wiaardeering tusschen vijandelijke strijders, en Va,n goede behandeling. „De Italianen hebben mij gevangen gienomlem, maar ik voel me niet schuldig. Ik ben -geen lafaard geweest. Ik heb met Wat er van mijn compagnie over bleef wieerstand geboden zoolang heit menscbelijkerwijzle gesprokén mogelijk was. De heldhaftigste man van dé we reld had niet meer kunnen doen. Men kan de aanvallen van soldaten weer stand bieden, m-aar niet aan granaat- vuur. Mij-n 'loopgraaf was- een kerkhof kuil Vol lijken. Rondom regende het on ophoudelijk granaten. Vlak bij' d-e loop graaf alleen telde ik in een minuut honderd en achttien, 't Was ontzettendI Er Was -geen vierkante meter grond, Wharoip niet minstens één projectiel ge vallen was. Bo-mmen, die ons in een dikken -zlwlarien rook verstikten; na elk schot een régen van bloed en lappen vleesch. Niemand anders dan ©an Hon- glaar 'kan in Izlulkeomstandigheden twéé dagén wieerstand bieden; eindelijk heb ben 'zfe ine te pakken gekregen. De Itali aansche officier, aan wien ik mijn. sabel gaf, drukte 'mij! de hand en -groette in het Voorbijgaan met dé sabel ook de wéinigé mannen, die me van mijn compagnie overgebleven, waren." „Z-oo ben ik' -dan nu Italiaausch krijgs gevangene. Ik -Woon samen met eenige tientallen van -onzé officieren. We wor den zoo vriendelijk behandeld als een mensch Zich slechts voorstellen kan. D-e Italiaansche officieren zijn niet alleen da-pper ,maar ook Van een uitgélezlen Vriendelijkheid. Echt© aristocraten en ridderlijke mlenschen! Als de bajonetten der schildwachten ons ex niet aan her innerden, Zouden we niet'geloovön' dat Wie krijgsgevangenen rijm. Hebt maar

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1915 | | pagina 1