Maandag 33 Augustus 1915 39e «laargang
V>. 374
DE LEIDER.
Feuilleton.
Een jeugdige Zwerver.
De Oroote Oerleg,
Uitgave van
de Na,ami. Venn. LÜCTOR ET EMEEGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes?
LAK iE VORSTSTRAAT 219,
Bureau te Middelburg!
FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURS,
Drukkers:
Qosterbaara Le Cointre - Goes.
II.
Men moet over en weer weten wat
men met een leider bedoelt. Wat
een leider doen mag en moet; en
evenzoo wat hem moet betwist w oi r
den.
Zoo eindigde dr. K. zijn laatste opmer
king. In de volgende driestar gaat hij
tot de omschrijving over. Onder den ti
tel Gekozen of 'spontaan" schrijft hij:
Leiders zijn er op politiek gfebied van
tweeërlei soort.
Thorbecke was leider suo jure. Wat
kwam, schiep tyj. De liberale politieke
actie, gelijk ze n,a '48 ons land en volk
beheerscht heeft, was uit hem geboren.
In den regel daarentegen is het anders,
fs de stroom van het leven eener partij
eenmaal op normalen gang gekomen, dan
heeft men óók wel leiders, maar dezen
zijn dan gekozen.'De partij'komt'dan
door afgevaardigden in centrale vergade
ring bijeen, en in die centrale vergade
ring kiest men een Voorzitter. Die Voor
zitter wordt dan als Kamerlid van zelf
Voorzitter Van de parlementaire club. Deze
aldus gekozen leider leid t dan tot een
stembus nadert. Dan wordt niet zëlden
een ander tot Voorzitter gekozen. En in
dezen nieuw gekozene treedt dan een
nieuwe leider op. Toen Mr. Drucker
naar de Eerste Kamer verhuisde, trad
Dr. Bos in de Tweede op- als de leider
der Yïijz.-Demecïaten. Gekozen leiders zijn
evenzoo de h.h. Tydeman en De Meester,
die nog niet zoo lang geleden den heer
Goeman Borgesius verving.
Anders daarentegen stond het met Mr.
Groen van Prinsterer. Dat Groen en hij
alleen tot aan zijn sterven toe de leider
der Antirevolutionaire partij' was, lijdt
geen tegenspraak. Wel wees Groen van
Prinsterer van 1874 af op den toenmali-
gen afgevaardigde uit Gouda als den man
van zijn vertrouwen, maar voor het lei
derschap slechts als zijn op Va 1 g e r.
Zoolang hij er was, gevoelde hiji zich
als de vanzelf aangewezen leider, en
tlóemde zich daarom de Veldheer.
Zelfs toen nog, toen het grooter deel van
den generalen staf van hem afviel.
Kan men nu zeggen, dat Groen als lei
der geko zen Was? Stellig niet. Ook al
placht Groen vóór elke genetale stembus
eenige vertrouwden naar Den Haag saam
te roepen, een officieele vergadering van
de partij als zoodanig was dit nimmer.
Van stemrecht ,was op die samenkomst
geen sprake. Van een kiezen Van Groen
als president of leider is op die bijeen
komst zelfs nooit gerept.
Ook Groen, evenals Thorbecke, was al-
zoo 'leider suo jure.
Van den huidigen leider der Antirevolu
tionaire pairtij kan dit in dien zin niet
gezegd. De tegenwoordige leider is Wel
eerst, suo ju're, na Green's dood op-
Dezer dagen verdween een 10-jarige
knaap te Bergfen op Zoom1, uit de ouder
lijk© woning; de vorige week Woensdag
kwam hij terug. De redactie van De
Zoom ging op onderzoek uit', en schrijft
de vrucht van dat onderzoek' onder boven
staand opschrift als feuilleton in haar
blad. Wij nemen het over, onze jongens
zullen 't met genoegen lezen doch -
niet als voorbeeld ter navolging. De held
heet Jan Pieier Wittebrood.
Zijn vader is een kleermaker die door
de tijdsomstandigheden zijfne ink'omstem
heeft zien beperken tot een bedrag waar
van hij met zijn gezin van vrouw] en vijf
kinderen niet meer rond kan komen. Er
Wordt in die omstandigheden naar ver
meerdering der inkomsten omgezien. De
jongen, wiens geestesvermogens meer dan
middelmatig zijn, wiens innemende ma
nieren van doen den verkoop van choco
lade aan de soldaten niet weinig verge
makkelijken, brengt er zijn ouders, nood
gedwongen, nogal eens. toe hem ook de
school te doen verzuimen.
Overigens gaat hij dagelijks na school
tijd en gedurende vacantie met de solda
ten naar het oefeningsterrein. De comi-
mandeerende officieren krijgen ook! schik
in hein, zoodat de kleine Jan. de lieveling
wordt van de kompie.
Op eens krijgt hij de gedachte, als hij
aan cfe grens rondscharrelt aan gene zijde
getreden, maaï .sinds hij Zelf de organi
satie Van onze partij in het' leVen riep, is
hij sinds 1874 steeds gekozen en herko
zen, met exceptie alleen van de enkele
jaren .gedurende zijn Ministerschap, toen
de hoogleeraar Dr. Bavinck hem op zoo
geheel eenige wijze verving.
Hierop dient gelet.
Er volgt toch uit, dat onze huidige
leider wel niet uitsluitend aan de keuze
van de Deputatenvergadering zijn presi
dium dankt, maar met Groen blijft dan
toch di.t verschil, dat hij;, zij 't al suo
jure opgetreden, toch aan keuz'e, wel
niet zijn positie, maai* wel thans zijn
officieel recht dankt.
Uit dien hoofde mag hij niet vrij spre
ken naai' eigen lust of inval. Over de
leiding van onze partij beslist niet eigen
machtig hij, maar met volmacht de De-
putatenveiigadëring. Vandaar, dat er een
politiek program is opgesteld, dat niet
alleen de partij', maal' ook hem. bindt,
en dat de Toelichting op dit Program
in '78 verschenen en die nu 37 jaar
oud is, alleen door de Deputatenvergade
ring kan gewraakt. Hyper-democratisch
was uit dien hoofde onze organisatie.
Voor het op stemming aanging, ontwierp
het Centraal Comité, met de Provinciale
Deputaten, het ontwerp-pi'ogram. Dit pao-
gram wérd aan de 600' lriesvereenigingen
toegezonden. Deze beoordeelden het en
vulden het aan, en het resultaat hiervan
kwam tijdig bij het Centraal Comité in.
Dit wijzigde da.n, of vulde aan watnoodig
was. Bijkomstige of tegenvoorstellen kon
den worden ingediend. En zooals dan do
Deputatenvergadering besloot, zoo zou 't
in 't land ziju. Niet alleen voor! de Kies
verenigingen, maar ook voor den leider.
Meer zelfs dan iemand was hiji hieraan
gebonden. Terzake en ten principale was
niemand onvrijer dan hij.
Slechts op één punt bleef zijn gezag
onbetwist en onverkort.
Tactisch was hij1 de verantwoorde
lijke man. Ging nu van hem tactische
aanwijzing uit hoe te handelen zou zijn,
dan kon men natuurlijk ook daaraan! zich
wel niet storen. Doch dit was zedelijk
toch niet geoorloofd.
Om een voorbeeld te nemen.
Inzake de eedswet, hadden we 'Art. V
van het program, en de toelichting op blz.
100 v.v. Daarop kpn elk lid van onze
partij op de Deputatenvergade ri ng critiek
oefenen, en dan voorstellen om Art. 5 te
wijzigen, of de toepassing ervan dooï een
nieuw besluit te regelen.
Toen het echter nu onlangs voorkwam,
dat de Minister midden in het Bestand dit
ingewikkelde vraagstuk, onrijp en onge
legen, aan de orde stelde, was van zelf
de leider geroepen, op staanden voet uit
te wijzen, of men op dit oogenblik den
grooten strijd over dit vraagstuk aan
vaarden, dan wel tijdelijk verschuiven zou.
Van meet af ried hij' toen „tactisch" tot)
uitstellen en verschuiven.
van den draad de Duitsche soldaten op
post z:iet staan, ook daar eens een kiijikje
to nemen. De v-ele verhalen over dien
oorlog hebben den knaap aangewakkerd
eens op avontuur te gaan en zioo kwam
het, dat hij op den 24 of 25 Juni zijn
gewonen handel drijvende in Kwatta Ma
noeuvre chocolade, aanvraag kreeg voor
den verkoop van een goede Hollandsen©
sigaar aan de Duitsche schildwachten.
Hij was dien dag met den troep naar
Putte gemarcheerd, had zijin chocolade
te gelde gemaakt en kocht hij den Bur
gemeester Van Putte een klein kistje siga
ren van 2 cent per stuk. Dit was de
eerste stap. Naar huis keeren durfde hij
niet, daar de centen, bestemd voor afbe
taling der schuld bij, den Chocoladehande
laar, nu in een nieuwe nering gestoken
waren. Daarom maar getracht de grens
over te kómen. Te Putte, zoo verhaalde
hij ons, ging het niet gemakkelijk; daar
loopen te Veel patrouilles en staan te veel
schjldwachten. Dan naar elders gepro
beerd. Hij kende den wieg en liep, naar
Huibergen. Toch meende hij eerst nog
even eane vrouw te moeten helpen een
hoeveelheid bloem, over den draad fo bren
gen. Sindsdien [was hij spoorloos ver
dwenen. ,r
De weg Van Huibergen nabijl het koffie
huis van Piet Ooms in de richting Calmpt-
houtschehoek is een gemeensohappelijlde
wteg. De Nederlandsche zioowel als de
Duitsche wacht hadden in het ventje geen
argwaan. Zij gaven hem trouwens voort
durend nachtverblijf en lieten hiemi uit
hunne menage mede 'eten. De goede Hol-
landsche sigaren van 2 cent verkocht hij
Verschuiven Weril dan ook èn ïn de
Tweede Kamer èn in de Eerste Kamer
gekozen. En zoo bleek, dat de lei dei' van
de anti-revolutionaire partij tactisch juist
gekozen had.
Hiertegen had men nu van uit anti
revolutionairen hoek ganschelijk niet in
vérziet mogen komen.
Als op het slagveld het vuren begint,
komt het op tactische eenheid aan;
anders veroorzaakt men hopelooze ver
warring en verzwakt zijn leger geducht.
Er kon en mocht daarom in de Eerste
Kamer geen oogenblik sprake van zijn,
om nu toch maar de eedsquaestie princi
pieel te behandelen.
Wie dit anders rieden, schoten in door
zicht van de positie op dat oogenblik
tekort.
öekrïOQi overzicht var: den toestand
Italië heeft aan Turkije den oorlog ver
klaard. Een bericht dat niemand heeft
aangegrepen. Het lezend publiek hefeft
't lang verwachte nieuws eenvoudig voor-
kennisgeving aangenomen. Trouwens in
vloed op den verderen loop van den oor
log zal deze gebeurtenis niet hébben. Al
leen zal 't ten gevolge hebben dat Italië
nu ook officieel zal gaan deelnemen aan
de operaties der Fransoh-Engelsohe vloot
in de Middellandsche Zee.
Maar zijn er ook redenen opgegeven?
Toen Engeland aan Duitschland den oor
log verklaarde, werd als reden opgegeven
die gemeene inval der Duitschers in België.
Dat was een reden, ofschoon niemand
zé ials de ware reden erkent. Maar met
welke reden zal de Italiaansche gezant
te Constantinopel aan het Turksche Hof
verschenen zijn? Het spreekwoord zegt:
wie een hond wil slaan, kan licht een
stok vinden. En Italië heeft inderdaad
zulk een tuchtmiddel j -vonden. Als re
denen voor de oorlogsverklaring, worden
namelijk opgegeven: ondersteuning van
den opstand in Libye door Turkije, en
de verhindering van de in Syrië wonende
Italianen om te vertrekken.
Natuurlijk is de Italiaansche gezant uit
Turkije vertrokken, hetzelfde deed ook de
Turksche gezant uit Italië.
Doch, gelijk wij zeiden, niemand staat
er van op te zien. Evenmin als dat men
geschokt wérd door de mare der oor
logsverklaring van Italië-aan Oostenrijk.
Vrijwat meel* wordt er belang gesteld in
de houding door de Balkanstaten aan te
nemen bij den aandrang door de Entente-
mogendheden op hen uitgeoefend om hen
in den oorlog te betrekken.
Aan Bulgarije is Macedonië toegezegd.
Doch Bulgarije acht een vogel in de hand
beter dan een in de lucht, en vordert
daarom nu feeds Macedonië op. Nu, niet
na den oorlog. Want, zegt hij terecht,
na den oorlog zijn alle mogendheden bek
af en zal niemand mij' helpen om Ma
cedonië ïn handen te krijgen.
Servië wil trouwiens van het door hem
veroverde gedeelte van Macedonië gieen
handbreed gfemds afstaan. Ook Grieken-
voor 3 cent, zoodat de negotie goed mar
cheerde. Spoedig waren de sigaren echter
te gelde gemaakt en nu meende hij, dat
zijn hanctel ook! 'met Belgische sigaren van
gelijken prijs, even gemakkelijk ziou gaan.
Dat gelukte -echter niet. Hiji had ztijln© reis
reeds voortgezet naar Esschen over Wil-
dert naar Calmpthout Het Was- in dezte
plaats, dat zijn handel in sigaren Verliep
en hij besloot, alvorens verder to gaan,
eerst nogeens de Holla,ndsche grens over
te wippen en zich van eene goede hoe
veelheid sigaren te voorzien.
De grootste moeilijkheid Was de draad
versperring nabij de forten te passeeran.
Doch onze knaap wist daar wel een mid
del op. Een boerenkar van Calmpthout
reed naar Antwerpen omi oogst te ver-
Voeren. Hij vroeg mede te mogen rijden,
wtiartoe de goedige boer verlof gaf. Bij
de controle vroegen de Duitschers Wie
deze jongen was: oh,-dat is mijn zoontje;
een flinke jongen, vindt ge niet, voor een
leeftijd van 9 jaar?! En zoo lieten zij hem
passeeren, daar slechts hij een leeftijd
van 10 jaar een pas geëischt Wordt in
het etappenglebied.
Zoo kWam hij te Brasschaet aan na
7 dagen zWervens, waarvan hij er 2 te
Putte, 2 te Huibergen en 2 te Calmpthout
had doorgebracht, dan eens in de wach
ten der soldaten, dan weer bij burgers en
boeren, die hem allen vriendelijk behan
delden.
Het vervoer op den hooiwagen had ech
ter Zijne resteerende sigaren doen stuk
gaan wat hem bitter teleurstelde. Doch
geen moed verloren, hij maakte zte toch
te geide aan jongje makkers, die het restant
land schijnt niet Van plan' zich ten vooï-
deele van Bulgarije te laten béroowes.
Deze houding van de Balkanstaten, Grie
kenland het meest, brengt de Entente
in steeds moeilijker parket. Men is met
Griekenland bedrogen uitgekomen. Be
kend werd dat de expeditie naar de Dar-
danellen is op touw gezet op grond van
een overeenkomst met Griekenland, dat
zich had verplicht, dadelijk in te grij
pen. Men had er op getekend, dat het
Grieksche leger den aanval van de land
zijde zou doen en de vloot der bond-
geinooten de Grieksche eilanden als ba
sis zou krijgen. Vóór de Duitschers en
de Turken voldoende maatregelen van te
genweer hadden tomen nemen, zonden
naar men dacht de Dardanellen
genomen zijn. De bondgenooiten begonnen
de expeditie met hun vloot, maar "Weni-
zelos kon zijn belofte niet houden.
Hij geraakte van het tooneel. En ook
nu, terwijl hij' weer aan 't hoofd; van een
nieuw kabinet is komen te staan, is
hij niet in staat iets Voor de Entente
te doen. Hij heeft namelijk aan den Ko
ning moeten beloven, voor de neutraliteit
van Athene en tegen eiken gebiedsafstand
te zullen waken.
En nu vertelt de Engelsche correspon
dent, die wel eens. gelijk kon hebben,
dat de Entente-mogendheden hebben over
wogen om de onderneming te staken. Per
sonen, die na het verlies van, de Triumph
van de Dardanellen terugkeerden, heb
ben verklaard, dat de troepen der geallieer
den verloten zijn. Van de landingsplaats
tot de vrij poovete loopgraven zijn zij
voortdurend blootgesteld aan het vuur der
Turksche batterijen. Het zou zelfs onmo
gelijk Zijn terugi te trekken, zonder do
vreeselijkste verliezen te lijden. Om voor
uit te komen zijn groote versterkingen
noodig, maar ook dan zal elke duim
breedte grond met reusachtige offers moe
ten worden, gekocht.
De hand in een wespennest, zoo mag
de verzuchting wel luiden na een der
gelijk bericht! Gezwegen noig van de bit
tere ontgoocheling welke Rusland braciht.
Op het Oostelijk gevechtsterrein gaan
de overwinningen der Duitschers voort
blijkens de berichten uit Weenen. Toch
ontbreekt het hun ook daarbij niet aan
kleinere tegenslagen. Zoo hebben die Rus
sen Zaterdag een Zeppelin die Wilna na
derde neergeschoten en de „opvarenden",
tien man sterk, gevangen genomen, ter
wijl een machinegeweer en velerlei ont
plofbare stoffen werden bu,it gemaakt.
Ook in den Kaukasus en Aziatisch, Tur
kije wordt de strijd verwoed voortgezet.
In de richting van den Euphraat heeft
een troep van een honderdtal kozakken
op een Verkenningstocht bij het Hasgoel-
meer éen afdeeling Turksche ruiterij in
de pan gehakt en vervolgens een afdee
ling voetvolk aangevallen, waarhij 50 man,
en een officier gevangen werden gemaakt.
Wat de Balkanstaten doen?
De N. Rott. Crt. bevat dienaangaan
de belangrijke veronderstellingen welke,
naai' ons dunkt, de waarheid vrijwel nabij
komen.
Gelijk gezegd heeft de Entente aan Bul
garije Macedonië beloofd, doch zonder
Ochrida; maar de Bulgaren stellen juist
voor een prijsje van hem kregen.
Tb voet zette hij zijne reis voort naar
Antwerpen, Vol bewondering: was hij
voor deze stad. Hiji kwam' er terecht hij
eene Hollandsche vrouw, uit Alkmaar van
geboorte, die beau goed deed eten. en
slaapgelegenheid verstrekte. Te Merxemi
bezocht hij eenre 5 cents bioscope en zette
zijine reis voort langs Deurnie naar Lier
otm: dien dag te geraken tot Duffel. Bij ©en
landbouwer kreeg hij; leen onderdak pn
bleef hiji dien man des morgens behulp
zaam zijin met planten van boontjes ein
het rapen Van aardappelen. Zoo kwam hij
in het fort van Waelhem, Waar Duitsche
soldaten aan het voetballen Waren. Hij
deed mee, doch jammer, dat de bal die
hij in de richting der Duitschers trachtte
te schoppen den verkeerden kant uitging
en in eene sloot belandde wiat tot gevolg
had, "dat zij toornig werden en hem toe
riepen „er aus sohwleinhund". Hij zette
het op een loopen, doch zij; zonden hem
een politiehond achterna, die hem in
zijn beenen beet. De arme knaap had Veel
pijn, doch personeel van het Roode Kruis
nam hem liefderijk op en verzórgde hem
goed, tot hij in zooverre was hersteld,
dat hij zijn weg kon vervolgen. Zoo ging
hij naar Mechelen langs het fort Bortmeer-
beek en klwlam des nachts 3 uur te Brus
sel aan-
Was zijn verbazing te Antwerpen reeds
groot, ineer verwonderd was hij nog in
deze omgeving. Hij vertelde ons van eeni
ge kerken en monumenten, die hij er had
aanschouwd. Ook een Zeppelinhal in die
omgeving werd door Jantje bewonderd.
Toevallig ontdekte hij een schuitje, bela-
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG,
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post. f 1.25
Losse nummers0.05
Prijs der Advertentidn
1—5 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ct.
S-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden,
Familieberichten van 110 regels f 1.j
iedere regel meer 10 ct.
het mfeeste prijs op de "teruggaaf dezeU
oude iresidentie deï Tsaren. Servië en Grief-
kenland dat hiertoe een kuststrook moei
missen met Kawalla en het eiland Thaos
zouden schadeloos gesteld worden, hel
eerste door Dalmatië en een deel van
Bosnië, het tweede met Smirna en het
achterland. Montenegro mag dan Skoetari
behouden en de zuidpunt van Dalmatië.
Maar dan moeten deze mogendheden hel
pen Konstantinopel te veroveren. Geen
van ben gaat evenwel op deze voorwaar
den in. Bulgarije is daarenboven op zteeï
goeden voet met de Turken geraakt, ter
wijl Roemenië, aangewezen om te zor
gen voor de nakoming van het verdrag
van Boekarest, die rol reeds lang van zich
heeft geschoven, het trekt zich vair Ma
cedonië niets meer aan. Te Boekarest heeft
men te veel met zich zelve te dóén en
is men te zeer in zorgen over de verwe
zenlijking van de eigen begeerten naait
een stuk van den buit welke te verdelef-
len zal komen, om zich Voor de zaken
te willen of kunnen spannen van de buur
lui, die voor sommige gevallen daarbij nog
mededingers zijn.
Bulgarije schijnt meer te voelen voor
het aanbod der drie keizerrijken, ook de
zen waarborgen hem het verkrijgén van
heel Macedonië met de kust tot' de Stroa-
ma, terwijl Turkije nog daarbij wil afstaan
de gebiedstrooken ten Westen en' Noor
den van Adrianopel en den spoorweg naar
Dedeagatsj, waartegenover Bulgarije zich
dan zou moeten verbinden in geen geval
iets te ondernemen of toe te laten, wat
de veiligheid van Konstantinopel zou kun
nen benadeel en.
De Duitsche diplomatie tracht de vor
ming van een tweede Balkanblok té voor
komen, hetwelk voor Turkije noodlottig
zal zijn. De Entente daarentegen tracht
dit blok tot stand te brengen teneinde
daarmee de doorvaart door de Dardanellen
te verkrijgen.
Men ziet dus wel dat vau de uitkom
sten van al ifit gedoe veel afhangt voor
het verdere verloop van den wereldoor
log.
Vlieger-tafereelen uit het westen.
Een vliegenier vertelt in de Rheinisch'-
Westfalische Zeitung: Bijna een jaar lang
liggen wij1 nu al met onze afdeeling irt
deze streek, die wij nu door onze talloozei
vluchten zoo goed kennen, dat ik, vlie
gende in het onder mij liggende land
schap, bijna lezen kan als op een land
kaart. Ons leven is ondanks de voortdu
rende afwisseling toch zoo geregeld, dat
het in de rusturen zelfs een beetje braai
burgerlijk aandoet. De uren van den dag
worden altijd nauwkeurig aangegeven dooï
onze tegenstanders, de Franschen, die
's morgens en 's avonds uiterst precies,
men zou bijna kunnen zeggen op de se
conde, vliegers toezenden.
's Morgens om vijf uur komt de Gro-
bian. Als men toevallig vrij van dienst
is en nog in zoeten sluimer in zijn slaapt-
zak ligt, hoort men plotseling! een le
ven, dat ook de beste zenuwen uit den
slaap moet opschrikken. Bom, ratsj, een
minuut pauze, dan weer een ontploffing,
nog een en zioo tien maal achter elkaar.
Nieuwelingen springen uit hun bedden,
omdat zij vermoeden, dat ons kwartier
beschoten wordt. De ingewijden keefen
den met mosselen, eigenaar de Haas te
Bergen op Zoomt
Lust oom,' terug te koeren, had Jantje
echter nog niet, hiji wilde naar den
Yzier, dat Moest hij zien. Hij zette zijn
tocht dan ook 'zionder rusten voort in dia
richting van AalstGent waar hiji onge
veer 3 uur vandaan bleef dien nacht en
in de velden overnachtte.
Te Gent ziag hij op het vliegplein ver
schillende loodsen Voor vliegers staan,
ook eene lange reeks van spoorwagen^
Van het -Roode Kruis Waar hij zijn been
dat nog niet was genieizien deed verbinden.
Op de vraag waar hij vandaan kwami
en Waar hij heenging, was steeds het
antwoord: ik woon ginds in de gebuurte
en moet voor vader brood halen, Zoodat
men hem steeds liet gaan.
Voorts ging het Weer den volgenden dag
over Drongen en Moe eendree naar Lando-
gorn waar hij andermaal bij een landbou
wer nachtverblijf bieikWam. Zijne' reis gold
toen Nevelen, Looteren en Ruiseloede,,
waar hij een uit 200 wagens bestaanden
Duitschen trein aantrof, zieer vele muni-
tiew'agens, vleeschwagens -enz. Deze trans
portwagens gaan echter slechts langziaam!
voorwaarts. Zij] rijden 4 uur daags wat
voor hem te langzaam ging want hij
wfenschte over Pittemi nog te komen tot
Lichtervelde Waar hij; overnachtte bij Duit
sche soldaten die medelijden met hem
hadden. Zij vroegen hem hoe het Wil-
helmientje maakte, waarop hij ten ant
woord gaf: Onze lieve Koningin maakt
het uitstekend en behoedt ons allen voor
de ramipea van den oorlog.
Weer ging het voorwaart# naar de#
