ISo. «69
«9e «laargang
DE LEIDING.
De Groote Oorlog,
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes;
4.AN iVORSTSTRAAT 219
Bureau te Middelburgs
FIRSWA F. P. DHU3J L. EURS
Drukkers:
Oosterbaan Le Cointre Goes.
VIII.
In no. 44 e. v.v. laat dr. Kuyper in
bet geding tusschen eenheid en vrijheid
dp .wetenschap een woordje meespreken.
Gesteld al, aoo schrijft hij, dat men
andere Staatslieden nog aan zlokelite af
spraak, aan zeker pro-gram binden mocht,
toch geldt dit ,niot voor hoogleeranen.
Men moet de drie rechtsgeleerde hoogj
leeraren aan de Vrijiei Universiteit defflhalve
laten begaan in hun verzet tegen of ori.
tiek op -de leiding.
Zoo, let wel, leeraart men onder de
Pleitbezorgers der liberale wetenschap.
Deze regel gleldt dan ook aan de vier
openbare Universiteiten. Maar hieruit volgt
niet dat hij o-ok mag gelden onder Chris
tenen, (zoo bijvoorbeeld aan de Vrije Uni
versiteit. Ook niet om de mogelijke ge
volgen.
„Het getal van Juridische studenten aan
de Vrije Universiteit is nog uiterst gering.
Onze groep in den lande mag op teen
achtste van de gehetele bevolking worden
gesteld. ..Onze 'totale blevolking is nog geen
6'i/2 miljoen. In de Gerof orm'eerde Ker
ken huizen 510 duizend zielen, die toch
.bijna geheel op onze paden wandelen.
Reken nu dat er van andere kerken 400
duizend bijkomen, dan klimt 't totaal waar
op wij rekenen mogen tot 900 duizend,
wat een achtste -der bevolking uitmaakt.
Vermenigvuldig nu de 38 Juridische stu
denten der Vrije Universiteit met 8, dan
geeft dat nog maar 304 voor heel het
land. En vergelijk daarmee nu eens het
volle cijfer dat feitelijk aan de vijf Juri
dische faculteiten studeert, bijna 900 steïk,
en ge voelt dan aanstonds hoe droief
wij nog ten achter zijn".
Nu hebben wij sinds 1905 den eftec-
tus civilis, dat wil zeggen dat men op
©en graad aan de Vrije behaald evenzeer
als door een aan de Staatsuniversiteiten
behaald in alle rechtskundige ten rechter
lijke betrekkingen benoembaar wordt.
Daarom had men een toenteming van het
aantal Juridische studenten aan de Vrijlo
mogen verwachten. Dat is niet geschied.
Dat komt allicht omdat de critiek van de
zijde der Rechtsgeleerde faculteit op do
a.-r. partij met de beginselen der Vrije Uni-
de geestdrift dooft.
Maar op |een andere omstandigheid dient
gjewezen.
„Het is niet waar dat onze hoogjetera-
ren .geroepen feijn om -als vogeltjes in
de lucht te klapwieken. Voo-r do Vrije
Universiteit geldt htee-1 ander beginsel. In
art. 2 der Statuten staat: „De Veroeni-
ging staat voor alle ondegwijs dat in haar
scholen gegeven wordt gteh-eel en uit
sluitend op den grondslag der Geïiej-
foTmeerde beginselen".
Nu is de vraag of de beginselen der
a.-r. partij met beginselen der "Vrije Uni
versiteiten al dan niet saamstéonmen.
Bij de stichting dei" Vrije Universiteit
en bij het opmaken van hare statuten
is el' mee gerekend dat onder anderen
Voor de Universiteit te Leiden, wtit de
theologische faculteit betreft, gebonden
heid aan de 1-eer van do belijdenis der
vaderen voor elk hoogleeraar in de The
ologie verordend wias, en hole zelfs
moderne Theologen dte desaangaan.de vast
gestelde verklaring onderteekenden, niet
tegenstaande zij ganschelijk van dte Be
lijdenis der vaderen waren vervreemd.
•Daarom werd jn de sti-chtingsvtergade:-
ring deï Vrije Universiteit in 1878 in
de Statuten de zoo sterke uitdrukking
ingelegd welke overeenstemming met de
Gereformeerde beginselen eisehte- g e-
heel en uitsluitend.
Of nu, Wat de Juridische vakken be
treft, aan dezen eisoh altijd voldaan is,
betwijfelt dr. K. Neem bijvoorbeeld den
eed van getuigen.
Onze Vaderen verzetten zich krachtig
tegen het pogen der DoopePs otm zlooda-
nige-n eed door een verklaring te vervan
gen. Thans stond men Voor de quaestie
of men nog verder zou gaan dan de
Doopers deden, en eedontsl-ag ook geVen
zou aan -wie zelfs van het woord van
den Christus niet gewaagde.
Is nu gevraagd of de Gereformeerde
beginselen, „gebleel en uitsluitend geno
men", in zulk een geval loslatingl van
den eed gedoogden?
Nog meer. -Steeds boteide ons Chris
tenvolk de leusGode alleen de eer. Groen
pjrotes-teeirlde tegen de onheilige voorstel
ling alsof wij men sob-en het waren, die
recht en waarheid te bestellen hadden
In God werd onzerzijds steeds bet uit
gangspunt. gesteld, v.an onzen God zou
de leiding ook bij alle studie ons toeko
men. Gods wil en ordinantie stond op
den voorgrond. Is dit nog z'oo?
„Ook toon het eedsvraagstuk aan de
orde kwam, had men uiteraard te doen
met de vierschaar als niet loos product
van puur menschelijke vinding maar als
instelling geroepen 'om in den naam de-s
Heer en het recht, dat Godes is, te hand
haven Gee.n mensch mag, 'eeniglijk op
menschelijke -autoriteit afgaande, zijn
naaste do-oden, van zijn vrijheid beroov-cn,
of zijn goed ontnemen. Aan de Over
heid kunnen deze drie aJzoo nooit an
ders Vrijstaan, dan voor zoover zij door
God hiertoe gemachtigd is; doch is dit
zoo, dan moet o-ok de vierschaar en den
aangeklaagde èn den getuige v-oor Gods
aangezicht roepen. Vandaar de eed ook in
't recht". En nu is hierop niet door „alle
onze mannen" de nadruk gelegd in het
geding dat de publieke opinio en de volks
vertegenwoordiging bezig hield.
No-g meer. Onze vaderen hielden, staan
de dat het beginsel voor Staats-
beh-oud ons van God toekwam. Doch
daartegenover werd het streven openbaari
om de religie apart te zetten, zoodafi
men op staatkundig gebied niet met de
religie rekende. Gevolg hiervan was dat
sommige Staatslieden Orthodox en mo-
dem tegelijk waren, het eerste in de kerk,
het laatste in de politiek.
Het is deze onnatuurlijke .toestand dio
eerst Bilderdijk, daarna Groen van Prin-
sterer bewoog, om tegen deze stemming
der geesten op te treden. Hieruit is de
Antirevolutionaire partij- opgekomen.
Daarom is de Wortel van haar bestaan
er mee gem-oeid, dat we de conservatieve
idee van een religie n-aas t onze po
litiek o-p geen manier wtee'r onder ons
laten opkomen. Hetgeen .ook bij de stich
ting der Vrije Universiteit is begrepen.
Vandaar haar leuze dat niet alleen voor
de Theologische, maai" ook voor de 'Ju
ridische faculteit in haar school alle on
derwijs zou hebben uit te gaan, geheel
en eeniglijk, van de Gereformeerde be
ginselen.
'Wordt dit in heel onzen kring ge
voeld en gehandhaafd
En eindelijk. Dr. K. klaagt mr. Heems
kerk -aan dat hij een enkele maal zich
over vraagstukken van principieel'e-n aard
uitlatend, -principieel bleek voor te staan,
wat door onze partij steeds als onhoud
baar bestreden Was geworden. Met nam©
g-old ditde theologische faculteit aan do
Rijksuniversiteiten. 1
„Dat men niet dadelijk deze faoiüteit
kan laten verdwijnen, oi wijzigen naar
den eisch van ons beginsel, sprak van
zelf. Dr. Kuyper zelf zag zich verplicht
die nadere oplossing naar een latere pe
riode van drie jaren te Versohuiven".'
Dat nu mr. Heemskerk ook dezle oplos
sing niet wist, mag niemand hem kwa
lijk nemen. Maai" wel, dat hij de bepa
ling door dr. K. in de wet gebracht,
kortweg introk, en dat nog- Wel, kouder
hem hierover vooraf te hebben geraad
pleegd; en later heel de quaestie die
't hier gold, als feitelijk niet meer be
staande op- zij schoof.
Hier werd de -oud-minister genegeerd
èn de leider.
Brants gekozen.
pe Goescibe Raadsverkiezing had een
gelukkigen uitslag. Wat nauwelijks mocht
gieihoopt, geschiedde: da heer IC. Brants
werd in eenen geko-z'en.
Het mag met dank aan den Heere,
die de harten neigt en do vingeren be^
stiert, o-ok van onze kiezers, worden vast
gesteld, dat do-or de leiders der verkiezin
gen, en niet het minst door de jongte
vrienden van de R.-K. club Pius X met
een ijver boven o-nzien lof is geweijk't
om deze verkiezing te- doen slagen. Iets,
Wat van deze laatsten nog meter, mag
wbrden gewaardeerd, dewijl zij de eigen
geestverwanten hadden te waarschuwen
tegen den vrijzinnigen candidaat, dite toch,
wijl hij „zijn kerk getrouw" bleef nog
sympathie genoot bij velen hunnier; en
niet jminder omdat zij- de ontstean|m:ing
in eigen kring hadden tegen te gaan,
Over de niet-verkiezing van hujn- eig'eu
uitnemenden candidaat op 22 Juli j.l.
Deze niet-verkilezing werpt een slag
schaduw op de adtie der laatste wieken.
Hjopein wij dat deze coalitie-trouw' der
Roomscbe bondgenooten zal herdacht wor
den door die Ghr. protestantsehe kiezers,
welke to-t nu toe door antipapisme zic-h
lieten leiden om hun stem aan den Room-
schen candidaat te onthouden.
Wat het stemmenc'ijfer op Brants aanr
gaat, dat is meegevallen; clo-ch ver ove'f
de meerderheid is 't niet. Kiezérs, die- er
express-elijk voor over kwanten om te
Stemmen, hebben daar dan clok Verstan
dig aan. gedaan. Zij geloofden met ons
dat het op één stem zou aankomen. Wij
oonstateeren dankbaar dat van de Vleluw©
en uit Gaasterland, uit Utrecht en Bra
bant, uit Brussel zelfs kiezerte zich ge
haast hebben weer thuis tte k'o-men, ando
ren hun vacantiereis of klantenbeizloek
er om hebben uitgesteld.
'Dit alles getuigt van vermeerderd po
litiek meelevten bij do Reohtsc|hie par
tijen. Er is aan die zijde sedert 1913
een 'reuzensprong vooruit gedaan.
Door dit. alles is onze voorspelling-,
in den vorm eener Waarschuwing uitglei-
drukt in ons no. van Donderdag j.l., de
waarheid aardig nabij gekomen. Immers
wij schreven:
„Onze candidaat heeft bij.de stemming
op 9 Juli 422 stemmen gehad. Maar be
denkt nu wel: op 16 Augustus moet hij
er minstens 70 meer hebben; anders
kfonit hij ei" niet. De volstrekte meer
derheid was o-p 9 Juli"510, het zal op
16 Augustus allicht slechts enkele cij
fers er onder zijn".
Welnu: de' volstrekte meerderjhèid was
496 ien de 'heer Brants haalde- juist de
510.
Wij feliciteeren de burgerij van Goes
met deze stemming, welke naar' wij: stel
lig mogen hopen, 'in het belang van Goes
zal zijn.
Wij feliciteeren ook de leiders van alle
partijen met den goeden indruk dien deze
strijd op alle weldenkende- mensahen gei-
maakt heeft. D-e strijd is wederzijds no
bel gevoerd. Alleen 'Het Volksblad
bevatte in zijn laatste editie een en an
der waarop het epitheton „onwaar, on
waardig" past.
Bskno-it overzicht van den toestand.
De terugtocht der Russen is bijina ge
heel volvoerd.
De Russen zijn bijna, ge-hc-el achter de
Bug teruggetrokken.
De hardnekkige gevechten, die nog ge
leverd worden, zullen wel achterhoede
gevechten zijn, ten doel hebbend om
den ordelijken terugtocht van de laatste
Russische afdeelingen over de- Bug te
verzekeren.
Daarbij blijven die gevechten zic-h in de
voor de Russen nog meest gunstige: voor
waarden ontwikkelende Duitschers vor
deren het snelst in het centrum en du
Russen trekken dus het snelst daar terug,
terwijl aan de flanken de Russen het
krachtigst nog tegenstand bi-eden.
Toch dient men zich voor te bereiden
op de ontruiming van Kofno, OssoWieo,
Dünaburg en Revel, en andere plaatsen,
omj nog niet te spreken van de havenstad
Riga, die eiken dag reeds 'n twaalf dui
zend inwoners minder telt.
De D-uitsche aanvallen worden nu met
groote kracht vooral tegen Kofno gericht,
teneinde deze stad, die een steunpunt vain
de lijn KofnoGrodnoBrest z!ou moe
ten vormen, te nemen.
Drie forten van de stad werden reeds
genomen en ook de bevestigde wal van
Do-minikanka vóór Kofno is in handeu der
Duitschers gevallen, z.oodat de Russen
niet veel hoop- meer behoeven te koeste
ren omtrent het lot van bedoelde stad.
De 'zaak der Russen is dus wel aan
het wankelen.
Het moet Wel spoedig tot een ontknoo
ping1 komen, die van beslissender! invlced
is op het verdere- verloop van den strijd.
De vraag is gesteld, van wi-en nu de
eerste vredesvoorstellen behoorden uit te
gaan, en er is- geantwoord, dat alleen
Duitschland met vredesvoorstellen kan
ko-men.
Hoe dit zij, we geloov-en wel, dat het
prestige van Germania niet geschaad z'ou
Worden, als het nu met billijke vredes
voorstellen kwam.
Ongetwijfeld Zouden de vijanden van
dit land zeggen en het luide op de
straten uitroepen, dat Duitschland uitge
put is en daarom! een einde aan den oor
log .wenstoht. Maar wie z|ou dat werkelijk
gel ooven? Heel de wereld ziet het
toch en de vijanden van Duitschland
hebben het aan den lijve gevoeld, (dat
dit land niet ten onder is te brengen,
dat het na een strijd van langer dan een
jaar tegen -een overstelpende meerderheid
nog fier overeind staat en in het uiter-
j ste .geval, als ?jjn vijanden het Willen,
nog langer zal doorvechten, tot het bit
terste -einde toe.
In Engeland, Frankrijk en Rusland zal
men tocli zeker -eens moeten inzien, dat
het militair niet verslagen kan worden.
Duitschland bezet -een deel van Frankrijk,
zoo groot ongeveer als België, het heeft
België bijna geheel in de macht en maakt
met z-ij:n legerscharen reusachtige vorde
ringen in Rusland.
Geen ernstig, v-erstandig mtensoh Zou
eigenlijk de gevolgtrekking kunrten mak-e'n,
dat Duilschland op is. Integendeel, urn
zo-u eerder den hoogten moed der Duitsche
regeering prijzen en in al dte n-eutrale
landen zou wellicht allerwegen ïr.tet vreug
de haar poging, om aan den gruwel der
verwoesting c-en einde te maken, begroet
worden.
Natuurlijk zouden do Duitsche voorstel
len niet klakkeloos aangenomen Worden
zeer waarschijnlijk zelfs onmiddellijk
verworpen, maar dan zou Duitschland
voor het verdere van -den oorlog vrij uit
gaan en zijn vijanden zouden op- den duur
de sympathie de-r 'neutralen verspelen
en zeker na verloop van korter-en of lan
goren tijd in hun eigen land mieit een steeds
sterkeren geest van wrevel en verziet on
der de eigen bevolking 1-e do-en krijgen.
De positie van Turkije.
Men schrijft uit Sofia aan de „Neue
Ziiricher Ztg." over den toestand aan de
Dardanellen. Volgens het oordcel van on
partijdige correspondenten, die lang in
Konstanlinopel gewoond en Gallipoli in
alle richtingen doorkruist hebben, is het
Dardanellen-gehied van de zeezijide uit
beslist onneembaar. Zij schetsen de kleine
kuststrook, door de Engelschan en Fran
sehen bez-et, als een onherbergzaam vlak
land, dat maar al te zeer aan het vuur
der Turksche batterijen blootgesteld is,
en nergens dekking biedt. Wijl het overi
ge terrein heuvelachtig is, eigent dit zich
bij-zonder voor een defensief optreden.
Dank zij deze te-rr-e-ingesteldheid en ge
steund door hun zlwaar-gewapende batte
rijen, heb-b-ein de Turken een zeldzaam
gunstige positie. Dit is dan ook door
de geallieerden ten slotte ingezien en
men wil het nu van de landzijde uit be
proeven. Langs dezen weg is echter alleen
wat te bereiken, via Bulgarije. En dit
verklaart dan ook de gewteldig-e moeite,
die de geallieerden doen, om Bulgarije tot
een aanval op Turkije te bewegen. Do
Duitsch-Oostenrijksche politiek' doet daar
tegenover natuurlijk al het moge'ijke om
Turkije te bewegen, Bulgarije door gebteds-
afstand in Thracië te bevredigen.
Intusschen dreigt nu Turkije een nieuw
gevaar in de Russische heerschap-ij' op
de Zwarte Zee. Het is een niet meer te
loochenen feit, dat Turkije aan munitiege
brek begint té lijdenReeds zond Duitsch
land eenige duizenden vaklieden (naar
Konstantinopel, om daar eein paar munitie
fabrieken in te richten. Met het toenemien
der Russische heerschap-pij' op de Zwarte
Zee baatte -echter o-ok deze hulp weinig.
Want voor de bereiding van munitie- is
behalve metaal ook steenkool noodig, ten
die moet den Turken over de Zwarte Zee
worden toegevoerd. Het is dan ook fei
telijk het gebrek aan steenkool, dat de
beide schepen „Goeben" en „B-reslau"
dwingt werklo-os toe te zien. Dit gebrek
aan steenkool zou Turkije ten val kunnen
brengen, en daarom stellen de Centrale
mogendheden alles in het werk, om Roe
menië te bewegen den doorvoer van mu
nitie en wapens vrij te geven. Men w-eet
nu, dat de druk op Roemenië in den laat
sten tijd een ernstig karakter tegint aan
te nemen. Het zal spoedig blijken, welt©
groep de sterkste is. Intusschen wordt de
toestand in Turkije met den dag nijpender.
De strijd om Lomza.
Dr. Stefan Steiner, de oorlogscorrespon
dent van de „Lokal Anzeiger", verhaalt
in een op 10 Augustus uit Rydrewo ge
zonden schrijven eenige bijzonderheden
over de inneming van Lomza door de
troepen van generaal von Scholtz.
De vijf dagen voor de verovering der
vesting aldus genoemde correspondent
kenmerkten zich door een buitenge
woon verwoeden strijd. Acht-en-veerti,g uur
lang werd de door de Russen bezette stel
ling SzablakSlanrec—Tarnowa onafge
broken door de Duitsche artillerie onder
vuur genomen, maar niettegenstaande het
hevige vuur hielden de Russen stand en
verweerden zich met den moed der wan
hoop.
Toen de artillerie haar werk gedaan
had, rukte de infanterie op voor den
stormaanval, maar de vijand hield nog
steeds stand en in alle loopgraven kwam
het tot een moorddadig- gevecht van man
tegen man. Ten slotte was de stelling ech
ter in ons bezit en waren de Rassen
geretireerd naar de vesting Lomza. De
Russische artillerie had het ons gedurende
2 dagen vrij lastig gemaakt, en onze
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. postf 1.2S
Losse nummers0.0S
Prijs der Advertentiën
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 cl
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels fl,—
iedere regel meer 10 ct.
troepen te Nowogrod hevig onder vuur
genomen. Laatstgenoemd stadje ligt thans
geheel in puin. Den 7en Augustus werd
het bosch van Tarnowa van vijanden ge
zuiverd. Wel deden de Russen nog een
verwoeden tegenaanval, doch zij slaagden
er niet in het verloren terrein te her
overen. Den 8en viel het sterke steunpunt
Kectzkof, waarna een heete strijd ont
brandde om het bezit van Lomza. Do
zware Duitsche mortieren openden het
vuur op de stelling der Russen, zoodat
dezen genoodzaakt waren hoogte 131 te
ontruimen. Vervolgens werd Jprt vier in
puin geschoten en door de Duitschers
bezet. Op den avond van den 9en trok
ken de Duitschers de vesting binnen. Op
hun terugtocht vernielden de Russen al
les en lieten een ware woestenij achter.
Om een belangrijken spoorweg.
Rolf Brandt beschrijft in de „Nord-
deutsche Allgaineine Zeitung" het forcee-
ren van de spoorweglijn Warschau
Ostrolenka door de Duitschers. Hij
schrijft d.d. 5 Augustus:
Gisteren om' 11 uur begon de krachtig.©
beschieting van de Russische stelingen,
die Om half één tot stormbeschietingj
werd. Het heele bosch van Rozan
scheen granaten te spuwen en tegelij
kertijd werd de hemel hedekt met witte
shrapnelwolken, omdat Duitsche en Rus
sische vliegeniers verkenningen wilden
doen en de wederzijdseh© alweerk'anon-
ne in 'werking traden. Om half -een btegoin
de storm- van de infanterie. Ondanks het
zware artillerievuur, dat urenlang op de
Russische stellingten. gericht was, bood
de vijand hardnekkigen tegenstand. Zijn
artillerie mein-gde zich met kracht in hei
gevecht. Spoedig brandden aan Duitsche
en Russische zijde de dorpen en hoeven.
Plotseling springt de z'wartgrauwe Duit
sche linie oV-er het roggeveld. Mét ra
ttende Snelheid gaat het voorwaarts. Nu
zijn ze in den do-oden hoek van den spoor»
wegdijk. D-e Russische artillerie schiet on»
o-phoudelijk met volle salvo's. Een korte,
drukkende pauze, dan zijin zij op de
hoogte en duiken weer naar beneden,
Liclitkogels stijigen omhoog als een tee-
ken voor de Duitsche artillerie, om haar
vuur meer naar voren te verplaatsen.
Toch vermindert het verwoede geknetter,
dat als -een branding aanzwelt, niet. In
de kromming van den spoordijk hand
haven de Russen zich met wanhopige
dapperheid. Zij weten ook' waarom: het
gaat, hier valt mede de beslissing ovier
Warschau -en over het Russische leger,
want geen 30 kilometer in vogelvlucht
Van hier loopt de voornaamste terugtochts--
lijn der Russen, de spoorweg Warschau—
Petersburg. liet is geen toeval, dat tege
lijkertijd met het gelukken van dezien
aanval het bericht komt van den Val
van de Blonie-lij'n. Deze aanval langs den
weg. RozanOstrow bedreigt de Russi
sche Verbindingslijn zoo- sterk, dat nog
slechts de keus overblijft tusschen een
Wanho-pigen strijd of het opgeven van
Warschau. Dat weten de Russen exen-
goed als de aanvallers en de anders 'zloo
spaarZaa.ru 'werkende Russische artilleri©
is nu zeer verkwistend met ammunitie.
Ondanks alle energie der Russen is de
stelling echter om vijf uur in handen
van de Pruisische regimenten.
Aan den spoo-rwegdijk ziet het er Vree-
selijk uit. Russische .geiwonden jammeren
en dooden liggen verstijfd met het ge
zicht tegen de glooiing gedrukt. Duit
sche: gewonden worden weggedragen. Nog
steeds Vliegen de kogels, zioodra men 'zich
laat 'Zien. Kruitdamp en een dikke walm
hangen over het terrein.
Tegen den avond verflauwt het gieVecht
nog ;ni-et. Machinegeweren hameren voort
durend en zlelfs bov-en in de lucht begint
een strijd op levten en dood. Een van de
groote Russische vliegtuigen tnlet tw©e
schroeven begint -een Duitsche machine
te beschieten. Tegelijkertijd bestoken de
Russische ballonkanonnen hevig d-en Duit-
schen vliegenier, die boven den Russi-
schen tracht te komen. Spoedig stijigen
ook' Duitsche shrapnels omhoog. De beide
vliegtuigen verwijderen zich van elkaar
en gaan in een grootein boog ieder huin
kant uit.
Onafgebroken rolt het infanterievuur
als ik biji het invallen van den avoind
terugkeer. De onzen zijn aan het op
rukken tegen een Van de gewichtigste
punten Van dit aan gewichtige punten
niet bepaald arme o-erlogsterrein.
Korte Oorlogsberichten.
De „Franf. Ztg." meldt uit Kon
stantinopel, dat zich aan boord van het
getorpedeerde Engelsche transportschip
ongeveer drie duiziend man versche troe
pen voor de Dardanellen bevonden. Het
schip werd in de nabijheid van het
eiland Kos getorpedeerd en z©nk in
eenige minuten.
Een Duitsche onder'zjeeëï
bombardeert Engelsche kuat-
