Donderdag' S9 Juli 1915
2©e Jaargang
\o. S53
De Creole Oorlog»
feuilleton.
De Onderneming van Schill.
Vergoeding.
Ale maakt er ons opmerkzaam op dat
vele burgemeesters de vergoeding aan de
gezinnen onzer landweermanoen en an
dere gemobiliseerden niet verhoogen, niet
tegenstaande alles zooveel duurder is dan
verleden jaar. AVij ontvangen telkens brie
ven met klachten over te geringe vergoe
ding, en dat de burgemeesters niet mede
werken om daarin verbetering te krijgen.
Tot ons leedwezen moeten wij verkla
ren in deze quaestie geen anderen raad
te kunnen geven dan deze: wend u met
uw klacht en de noodige toelichting tot
den minister van oorlog hij ongezegeld
schrijve n.
H
Vemeerderds belangstelling.
in ons stokje statistiek (zie de ru
briek Onderwijs in ons vorig no.)
wezen wij er op dat het aantal leerlin
gen aan de openbare scholen in Zeeland
in 1914 minder bleek dan in 1913, terwijl
't aanjal leerlingen der bijzondere scho
len hooger was.
Door een zetfout liep echter deze ver
meerdering niet in 't oog. Daarom geven
wij deze cijfers nog eens. In 1914 bedroeg
het aantal leerlingen aan de bijzondere
scholen 13073 tegen 12437 in 1913. Der
halve een vermeerdering van 636 leer-
lingen. hetwelk duidt op vermeerderde
belangstelling voor deugdelijk Christe
lijk onderwijs.
■S if.
Eigenaardige voorstanders.
Wij maakten er reeds melding van dat
zich als bekend voorstander van het Ne-
derlandsch Onderwijzersgenootschap in
onze provincie hebben opgegeven de plaat
selijke commissiën van toezicht op het
lager onderwijs te Goes en tie Vli&sin-
gen.
Dit is eigenaardig, omdat bedoelde com
missiën toch ook de bijzondere scholen
naast de openbare aan hun hart hebbfen
te koesteren.
Of zouden die commissies ook steun
bieden aan de Vereeniging voor Chr. On
derwijzers
Zoo niet, van waar dan zooveel par
tijdigheid
De dwaasheid van den oorlog.
Die komt, helaas, ook hierin uit dat,
ook in ons land, vele groot-handelaars
en groot-industrieelen er wèl bij; varen,
"'t kapitaal van enkelen grootelij-ks vermeer
dert, 'terwijl vele kleiri-indus-trieelen er
bij verarmen: de landbouw, de tuinbouw
vooral er wèl bij Vaart, doch de klein-
landbouwer er op achteruit gaat; de mid
denstand dubbel getroffen wordt, en de
wtenschen van de vaste traktementen een
toestand van verarming tegemoet snel
len; tenzij ze er niet tegen opzien schul
den te maken. De fruithandelaars, en tot
voor kort geleden de aardappelhandelaars
maakten royale zaken, terwijl de groote
gezinnen ten onzent dure aardappelen
eten, en zic-h 't genot van vruchten ten
ooft. .hfbben te ontzeggen.
Toenemende rijkdom aan 'de !eene, drei
gende verarming ter andere zijde.
Eu nu geldt dit in de eerste plaats
de personen en gezinnen. Maar ook de
volken ondervinden het.
Amerika, wordt steeds rijker en Europa
verarmt met minstens ongeveer hetzelfde
De Zeeuw
Mei 1915 was
Amerika
Rusland
Balkanlanden
Indië
Argentinië
Australië
bedrag. Het goud stroomt letterlijk naar
de groote Republiek en naar Canada, uit
Europa, hetwelk zienderoogen ijlt, naar
de periode van 't gebrek.
Friesch Dagblad gaf dezer dagen
de volgende sprekende cijfers; alleen nog]
maar omtrent den graanhandel, met name
den uitvoer gedurende die laatste 10 maan
den (die van den oorlog van Aug. tot
Mei) vergeleken miet die van het jaar,
dat vlak aan den oorlog voorafging.
In dat laatste vredesjaar bedroeg
de uitvoer in bushels, van:
Amerika. 283,680,000
Rusland 173,704,000
Balkanlanden 61,072.000
Indië 29,608.000
Argentinië 44,088,000
Australië 66,032,000
andere landen 7,040,000
Maar in, den oorlogstijd: Aug. tot
de uitvoer van
389,955,000
12,064,000
2,475,000
17,061,000
68,534,000
8.568,000
andere landen 6,212,000
En lees nu de conclusie van Friesch
D a g b lad:
De verschillen springen in 't oog. In
1914 b.v. hadden Rusland en de Balkan
gezamenlijk ongeveer 235 millioen bushels
uitgevoerd, in 1915 was dit getal ge
zonken tot ongeveer 14V2 millioen bus
hels. Ook Australië wijst een sterke ver
mindering aan. Het leeuwenaandeel van
deze verandering kwam ten goede aan
Noord-Amerika, dat zijn uitvoer van
283,7 (in 12 maanden) tot bijna 390
millioen bushels (in 10 maanden) zag
stijgen. Het is natuurlijk de sluiting der
Oostzee en der Dardanellien. die de be
langrijkste oorzaak is van gewijzigde ver
houdingen. Het is de vraag, of de Ver.
Staten en Canada genoeg1 kunnen p!rodit-
ceeren om te voorzien in de behoeften,
die, zoolang de sluiting der Oosf-Euro-
peescbe Zeewlegen voortduurt, noch door
Rusland, noch door den Balkan kunnen
bevredigd worden.
Maar hoe dit zij, de Amerikaansche
staten profiteeren er van en varen er
wel bij.
Zij voeren veel meer uit.
En tegen veel hooger prijs.
Dat is nu alleen liet graan.
Maar ook vele andere waren worden in
massa door Amerika geleverd, met name
munitie in allerlei vorm. En dat alles
moet worden betaald. Betaald met goled,
geel goud.
En men kan er op rekenen, het goud
dat Amerika eenmaal krijgt, dat stroomt
niet. zoo gemakkelijk weer naar Europa
terug
Beknopt overzicht van den toestand.
Dezer dagen gaan onze gedachten tel
kens een jaar terug en roepen we in de
herinnering terug de kritieke dagen vóór-
het uitbreken van den Euro-peeschen oor
log, neen meer, den wereldbrand, en de-
rij van oorlogsverklaringen, die daaropi
volgde.
Gisteren was het juist een jaar. -geileden.
dat Ooslenrijk-Hongarije zijn oorlogsverkla
ring aan de Servische regeering deed toe
komen.
Daar de koninklijk Servische re
geering niet op een voldoende- wijze- heeft
geantwoord op de nota, welke haar den
25,sten Juli 1914 door den Oostenrijk-Hon-
gaarscben gezant werd overhandigd, ziet
Üost.enrijk-Hongarije zich voor de noodza
kelijkheid geplaatst zelf voor de handha
ving van falijn rechten en belangen zorg
te dragen en daartoe e<en be-roep- op de
wapenen te doen. Oostenrijk-Hongarije zal
zich van dit o-ogenblik af gedragen als fa
zijn in staat van oorlog mekServië. Graaf
Berchtold, minister van' buiienlandsoho
zlake-n..1.
Aldus luidde -cl-e bewuste oorlogsverkla
ring. De -eerste o-orl'og brak daarmede uit
van de twintig, waardoor bijna d-elgeheelte
wereld in rep en roer gebracht werd.
Bijna de g-ehoelte wei-eld meende- een, be
roep op de wa-penen te moeten' doen, .met
vernietiging van de tractaton en met om
verwerping van de grondslagen van het
volkenrecht.
Wel zijn het trieste herinneringsdag-an,
doch anderzijds is er genoeg reden tot
dankbaarheid, waar h-et den He-ere heeft
behaagd tot dusverre ons land voor d©
ellende van den k'rijlg te bewaren.
Ons land is bewaard gebleven voor de
fel om- zich heen grijpende oorlogs-epide-
mie, ondanks al1 de dreigende gevaren, die
vooral' de eerste maanden van den algte-
meenen opstand met zich brachten.
Zouden wij daarvoor God© niet dank
baar zij-n. Wat toch onderscheidde ons
van die duizenden, die op- het slagveld
den dood vonden, of van die duizenden,
die do-or den oorlog in -droefheid' -en k'om-
mer vërkeeren. 1
En ons Vaderland? Waarop zou het zich
beroemen? A 1
Ook -de dag-en, waarin wc thans leven,
roepen o-ns tot verootmoediging.
Gedenken wij mict een dankbaar hart
de zegeningen, welke onze Heme-lsche Va
der ons in het afgeloopen jaar in zoo-
ruime mate deed toekoX&n.
Op liet Oostelijk oorlogsterrein is ia de
ontwikkeling van de beslissende- gevech
ten, die daar plaats vindein, weinig: ver
andering gekomen.
Dit wil' -echter volstrekt niet zegg-en,
dat de strijd tot staan gekomen is. Er
wordt verwoeder gevochten dan ooit.
De Duitschers stuiten o-p grooten tegen
stand; blijkens het Russische communi
qué op schier 0nwedersta.anbare- leger
machten, die o-p h-et N.aref-front het vijan
delijk offensief tol staan zouden hebbed
gebracht.
Zelfs zouden de Russen bij hun aan
vallen op de beide- oevers van d© Naref
eenige vijandelijke troepen tot een wan
ordelijke vlucht hebben gedwongen.
Men Strijdt in ieder geval met den moed
der vertwijfeling. Een beslissing is bi-er
echter nog ui-et bevochten; met spanning
heeft men de ontwikkeling van dezen
strijd, die voor het lot van Warschau
beslissend zijn zal, te volgen.
Ook op ander© punten van het oorlogs
terrein hebben de Russen krachtige -tegen
aanvallen .gedaan. Ton Zuiden van Ko-fno
hebben zij de Duitsche troepen o.m. over
de Jessia geworpen, welke de Duitschers
blijkbaar dus geforceerd hadden. Daar
door hebben de Russen voorloopig d-ej
Uitgave van
de Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LAN JE VORSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg;
FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Co intra - Goes.
In het jaar 1809 had Napoleon het
toppunt van macht bereikt. Onbeperkt
heerschte hij in Frankrijk, in Nederland
z-at zijn broeder Bodewijk op den troon,
in Spanje zijn broeder Jozef, in West-
falen zijn broeder Jéröme, in Napels zijn
zwager Murat, al zijne tegenstanders had
hij vernederd, overal hadden zijne legers
gezegevierd. Zijn wil' was w-et vóór het
grootste deel van Europa en Engeland,
dat steeds met zijne krijgstoerustingen
gespot had, had hij vreeselijke slagen
toegebracht door het in- 1806 uitgevaar
digde bïocus Continental, waarbij- het vas
tland voor 'de Engelsche schepen en
koop-Waren gesloten werd'.
Vooral1 Pruisen werd zwaai' door de
hand van den geweldenaar gedrukt. De
vrede van Tilsit in 1807 had het van
bijna de helft van zijin grondgebied be
roofd en veroordeeld tot een© zware oor
logsschatting, die met meedoogenlooz©
gestrengheid door de Fransehen ingevor
derd werd; slechts d© bescherming van
den Russischen keizer had het ong-elhkkige
land voor geheel© vernietiging beWaard.
Machteloos was het. overgeleverd aan de
willekeur van Napoleon, die langer dan
een jaar na het sluiten van den vrede
bijna het geheel© land door zijne troe
pen bezet deed houden en door zijn over
moed het volk scheen te willen prikkelen
tot een opstand, die voor hemi een voor
wendsel' zou zijn om- voor goe'd' een einde
te maken aan het rijk. In het jaar 1809
stond dan ook een man op, die een poging
wilde wagen om zijn vaderland te verlos
sen die man was Ferdinand Baptist
von Schill.
Schill was een der dapperste officie
ren van het Pruisische leger. In den slag
bij Auers-tadt in 1806, waar de Pruisen
eene geduchte nederlaag leden, was hij
temidden der Fransche- ruiters geraakt,
doch, liever willende sterven dan zich
over te geven, had hij zich door den'
vijand heengeslagen en was, hoewel ziwaar
gewond, naar de stad Kolberg ontsnapt.
Nauwelijks genezen "had hij een vrijkorps
om zich verzameld, dat weldra ongeveer
duizend man telde -en waarmede hij
Franschen, die her land brandschatten-,
zWare verliezen toebracht; later had hij
Kolberg vier maanden lang met uitste
kende dapperheid tegen den vijand, ver
dedigd. De vrede van Til'sit maaikte Voor
loopig een einde aan zijne pannen-.
Uit dankbaarheid voor de bewezen dien
sten benoemde de Pruisische koning hemi
tot majoor van het tweede "Brandenburger
duza renregiment en toen hij in 1808 aan
het hoofd zijner ruiters Berlijn, de hem'
aangewezen garnizoensplaats, binnentrok,
werd' hij er met onbeschrijfelijk© geestdrift'
ontvangen, zoo zeer had hij zich dooit
zijne stoute daden dooi- het geheel© land!
beroemld gemaakt.
Eenige 'maanden bleef Schill werkeloos,
maar voor den vurigen man was- de treu
rige toestand. Waarin zij-n vaderland na
effen vrede Verkeerde-, ondraaglijk. 'Hij wisit
hoe gehaat bij het volk de Franschen
Waren, en nu rijpte bij hemi het dolkoena
plan. op eigen hand den strijd tegen de
overheersehers te beginnen en geheel
Duitschl'and tolt opstand te brengen. Toen
in April Oostenrijk aan Napoleon den
oorlog verklaard had, achtte hij het gun
stige o-ogenblik gekomen.
Den 28en April' 1809 verliet hij onder
voorwendsel1 een oefeningstocht te willen!
houden met zijn regiment Berlijn.. In heli
vrije veld riep hij; zijne officieren bij el
kander en maakte hen met zijne plannen!
bekend. Allen beloofden hem te volgen,
wel een bewijs, welk een invïoecf de ma
joor op zijne ondergeschikten bezat,
want al deze mannen wisten, dat hef
hier een© onderneming betrof, die hoqgst
gevaarlijk Was -en ztoo ze mislukte, voor
de deelnemers de noodlottigs!© gevolgen
kon hebben. Schill rukte nu op naar de
Elbe, die hij bij Wittenberg overtrok. Hij
behaalde eenige kleine voordeelen en ver
overde o.a. Halie, doch nu vernam hij',
dat het Oostenrijksche leger verslagen en
de poging van den overste Dörnberg,
om in Hessen een opstand te verwekken,
totaal' mislukt was,
Yan nu af was de onderneming;
dreigende omsingelende beweging, die dei
Duitschers in den zin hadden, in het
Zuiden tegengehouden. De strijd, die zich
blijkbaar in Koerland bij Poncwzosh aan
het ontwikkelen is, zal van groote betee-
kenis wezen voor die omsingelende be
weging rond Kofno van het Noorden liït.
Over dien strijd worden echter geen bij
zonderheden nog gegeven.
Op het front in Frankrijk hadden, dc ge
wone artillerie-beschietingen plaats. In
de Vogezen waren de Franschen erin ge
slaagd, de gewonnen posities op den Lin-
gekopf uit te breiden en te bevestigen. Wat
in het. Duitsche ltegerbericht werd erkend.
Blijkens de jongste nieuwstijdingen uit
Berlijn zijn de Duitsche pogingen, onr do
Verloren loopgraven te hernemen, ten
slotte met succes bekroond.
't Blijft daar dus nog steeds geven en
nemen.
De Italianen vechten nog steeds tever
geefs om de- hoogvlakte van Doberdo.
Over hun succes ten opzichte van het
eilandje Pelegosa, vertellen zij thans het
volgende:
De vloot-operatiën tegen de vijandelij
ke kust hadden ten doei den vijand de
gelegenheid te' benemen, zich t-e bedie
nen van de eilanden, welke het dichtst
bij onze oevers liggen, vanwaar men ge
makkelijker de bewegingen van onze sche
pen kon bespieden of die dienden als
appro viandeeringstations voor de onder
zeeërs of de vliegtuigen, die zioh het
dichtst in onze buurt bevinden.
Sedert het begin der vijandelijkheden
was Pel'agosa herhaaldelijk gebombar
deerd, maar dit eiland bleef intusscher»
nog voortdurend in verbinding met de
Dalmatische kust, zoodat Tiet noodzake
lijk was het voorgoed te- bezetten. Na
zorgvuldige nasporingen hebben Wij d#
manschappen ontdekt en gevangengeno
men, die met de verdediging van het
eiland en den seindienst belast waren en
die zich verborgen hielden in talrijke
diepe hol'en en spelonken.
De bezetting werd gedurende den nacht
en met groote snelheid volbracht door
Italiaansche torpedojagers en hulpkrui-
sers.
Over het geval met de Leielanaw, zoo
seint de correspondent van de Times- te
Washington, zal het tusschen Amerika en
Duitschland niet tot een breuk komen.
De Duitsche kapitein schijlnt een onder-
zoele van de lading aan de torpedeéring
te hebben doen voorafgaan.
Be zaak valt dus' niet onder het geschil
over de Lusitania, maar onder dat vaq
de William P. Fry©, rakende het recht
van Duitschland om Amerikaansche sche
pen te doen zinken, die- met kontraband©
zijln geladen.
Zoo denkt althans de pers er over, die,
zonder het glewicht yan de zaak over
h-et hoofd te zien, tot kalmte maant.
De correspondent acht het niet waar
schijnlijk, dat de laatste nota van Enge
land -over het Engelsche koninklijke be
sluit v-oor h-et Amerikaansche ministerie
van buitenlandsche zak-en in zijn geheel
aannemelijk zal wezen, maar -niettemin
in vriendelijke overweging zal worden ge
nomen.
De Belgische soldaat en de User.
Een correspondent van „De Vlaamsche
Stem" heeft van iemand, die pas van
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG,
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post1,26
Losse nummers0.06
Prijs der Advertentiën
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ct,
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend,
Bij abonnement voordeelige voorwaarden
Familieberichten van 110 regels f 1.
iedere regel meer 10 ct.
't front gekomen is, de volgende miede-
deelingen ontvangen:
Ouders van soldaten moeten niet meer
zoo ongerust zijn. Ik geef toe dat de
strijders altijd door een ongeluk kunnen
getroffen worden. Veel echter, oneindig
veel is er verbeterd, als men nagaat hoe
in 't begin van den strijd alles was. Tij
dens den aftocht beleefden onzen jongens
erge dagen; nacht en dag moesten zij
marcheeren, al vechtende, en meermaals,
soms gedurende drie dagen zonder drin
ken en eten, buiten een beschuit mejt
grachtwater. Wel mochten zij zich soms
op den killen grond ter ruste liggen,
doch gewoonlijk na een uurtje, moesten
zij verder op. Aan den Yser, in 't begin
was het er 't zelfde. Door weiden, over
vettige landerijen m'oesten de soldaten,
op stukgeloopene schoenen, of holleblok
ken 3 uur ver naar Dixmuiden. In de
streek was er hoegenaamd niets te- krij
gen, soldaten hadden noch hemden noch
kousen, en in de dorpen ontbrak bet
brood. Om de loopgraven te bereiken
moesten de jongens, onder een geweldig
kruisvuur naar de loopgraven, gelegen
soms op minder dan 100 M. van den
vijand. Hoevelen zïjln er dan niet geval
len! De loopgraven, in die dagen, waren
grachtjes vol slijk, waar men altijd ge
bukt, moest blijvendieper konden zijl niet
gemaakt worden door het water.
Nu is, gelukkiglijk, dit alles veranderd!
Een goede organisatie bezorgde sinds, aan
al de soldaten, schoenen, kousen, hem
den. enz., eten is er goed voldoende.
Goede wegen werden dwars door de wei
den -aangelegd, ondanks 'tvuur van dein
vijand. Over -de grachten wierp men brug
jes, zoodat -de soldaten er niet meer hoe
ven -over te springen, wat velel ongelukken
bijbracht. Vanaf duizenden meters voor
de Yserlinie, treedt mien nu in de ver-
bindingsloopgraven, naar mate 't gevaar,
©en tot twee meters diep. In heal die
grachten ligt een planken vloer. Aange
komen op de eerste lijn, ziiet men dat
het echte forten zijn; men staat ler tus
schen muren van met aard© gevulde zak
ken, met hier en daar een schietgat Eert
planken vloer, en rustbanken treft mleui
er -aan. Langs den achterkant bevinden
zich de schuilplaatsen, en ziet men eens
gansche rij van groote kasten 2X3 M.,
uit halken samengebracht, waartoe ©en
klein deurken toegang leent. In dezte ge
blindeerde plaatsen rus-ten onzlc krijgers
veilig. Bij schoon wed-er is het eg aange
naam, zoodat -er mannen zijn die eg nooit
uit willen, daar kookt men en bereidt] Ier
liet eten: vleescih en patatten, ook choco
lademelk. Sommigen hebben zich Ier in
gericht als „ma'rtehands de patates fri
tes" en hebben veel klanten.
Een loopgraven doolhof.
De speciale correspondent van Reuter
b!ijl het. Engtelsche hoofdkwartier meldt
In zijln jongste rapport deelt,Sir John
French mede, dat hoogte 60, di© op 17
April door ons veroverd werd, na met
succes te zïjjn ondermijnd, op 5 Mei door
middel van isltikgassen door de Duitschers
heroverd werd. De huidige positie op dit
punt is van groot belang. D© heuvel, die
nauuwlijlkisi ©en hoogte mag héefcen ©n feite
lijk slechts een glooiing; van. den bodem is,
verheft zioh ongeveer 30 tot 40 voet boven
het omringende land, en vormt het einde
van den heuvelkam van Klein Zi 11e bek©.
De Duitsche loopgraven slingeren zich
hopeloos. Schill begreep dit; hij1 wist ook,
dat terugtreden onmogelijk was, dat er
niets anders overschoot dan door te zét
ten tot het uiterste. Daarom beslóot hij
tot de Oostzee voort te dringen, waar
hij gelegenheid hoopte te vinden, naar)
Engeland over te steken. Over Küth-on,
Bernburg, Stendal en Wittstoek trok hij
nu naar Mecklenburg en versloeg d-eni
5en Mei bij Dodendorf een-e ltegeraidee-
ling, die hem trachtte tegen te- houden;
den 15 Mei maakte hij zich meester van-
het fort Dömitzi, waar hij zich eenig<e|
dagen ophield, vervolgens trok hij over
Wi-smar en Rostock naar Straal'sund, be
haalde nog ©ene overwinning' en narru 'derf
25en Mei laatstgenoemde stad.
Doch ondertussohen had ook de vijand
tijd gehad zijne maatregelten te nemen.
Een legercorps onder generaal Gratiën,
dat te Bremen lag en bijna geheel uitj
Hollanders bestond, ontving bevel tegen
Schill o-p te trekken en zioh te vereeni
gen met een Deense,h corps onder Ewal'd,,
dat van uit Holtetein oprukte. Den 31©nj
Mei kwam het vereenigdie lteger, onge^
veer vijfduizend man sterk, voor Straal1-
sund aan.
Straalsund was geen sterk© vesting; in
1807 hadden de Fransehen deze stad op
Zweden veroverd -en de vestingwerken
ten deel© afgebroken. Schill had van de,
Weinige dagen, die hem geboden waren,
gebruik gemaakt om zich zooveel moge
lijk te verschansen, doch het ontbrak
hem- ziooWel' aan bekwam© werklieden als
aan artilleristen, onr de stukkien geschut
te bedienen. Op zijn tocht 'was zijne mach Ij
voortdurend .aangegroeid en hij! beschikte
thans over duizend ruiters, twee com
pagnieën jagers te voet, di© na hemi Ber
lijn verlaten hadden en twee a driedui
zend man voetvolk, van verschillende
nationaliteit, voor h-et grootste deel de
serteurs.
Den 31 en Mei, den dag zijner aan-
komsf, tastte Gratiën de stad aan. Zijr»
artillerie vernielde de versperringen, door
Schill bij de Knieperpo-ort aangebracht
e-n -nu gaf hij bevel' tot d-e bestorming.
De verdedigers, niet bestand tegen het
geweldige vijandelijke kanonvuur, moes
ten de verschansingen, verlaten en züohi
in de stad terugtrekken, waar thans een;
hevige strijd begon. Elk huis Werd met
de grootste hardnekkigheid verdedigd1,,
doch de overmacht Was aan de zijd©
van den vijand, die daarenboven met
meer bekwaamheid werd aangevoerd en
langzaam maar zeker drongen d-e- aan
vallers voorwaarts -en de eene straat na
de andere werd genomen. Miet de groot
ste doodsVerachting rende Schill van hef
eene punt der stad naar h-et andere, door'
woord en daad de verdedigers aanmoe
digend ten slotte moest hij met Zijn©
ruiters terugtrekken naar de markt- Dooi'
de Deensche en Hol'landsoh© huzaren aan
gevallen, verdedigde hij zich met helden
moed: ofschoon uit verscheidene wooden
