No. ass
Woensdag SS Juli 1915
SOc Jaargang
De Groote Oorlog.
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te'Goes:
LAN »E VORSTSTRAAT 218.
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Cointre - Goes.
Bekoopt overzicht van den toestand
De Russen gaan er aan, maar ze maken
liet Germania nog danig lastig.
Dit is zoo ongeveer de algemeen© indruk
omtrent de operaties, op jiet Oostelijk front.
De concentrische opmarsch v'nn de ver
honden legei's tegen de West-Russische
vestingen gaat onophoudelijk voorwaarts,
doch stap voor stap. 1
En niet zonder dat hel hun offers kost.
Trouwens de Duitschers zijn eerlijk ge
noeg, om te erkennen, dat de soldaten
in het land van vadertje lastige vijanden
zijn.
Een Duitsch oorlogscorrespondent
schreef nog dezer dagérn uit Tarnof, dat
de opmarsch met groote moeilijkheden
is verbonden, die ,aan den ©enen kant
bestaan in den wanhopigen tegenstand
van den vijand, die groote en tot nog toe
achtergehouden reserves in het 'vuur ge
bracht heeft, en ook in de moeilijkheden
van het terrein. De bedoelde reserves
hadden de Russen in en o-mi Lublin vert
zamield. Wat den vijand betreft, deze heeft
evenals in Miei en Juni, onder de groot©
doorbraak in Gal'icië, met gebrek aan
schietvoorraad te kampen.
Daarentegen is het onjuist, alzoo gaat
de genoemde journalist voort, dat Üc-Ru&
sische troepen aanzienlijk aan weerstands1-
vermogen verloren zouden hebben, want
zij t.oonen zich vooral bij: de talrijke achr
terhoedegevechten buitengewoon dapper,
hardneikikig en sléchts bij eenige troepen-
afdeelingen, die zonder hoogier© officieren
vechten, komt het voor, dat zij, zich ietsl
gemakkelijker overgeven. Biji KrasnostaW)
zijn bloedige gevechten van man tegen-
man geleverd. Het kwam tot aanvallen
met de bajonet. De Russen lieten de'be
stormers nabij komen, verweerden zich
en moesten .letterlijk uit de loopgraven gel-
smeten Worden,
Zij hadden daar sterke strijdkrachten
verzameld', brachten steeds weer nieuwe
mannen in het gevecht en het grootste
doorzettingsvermogen w,as noodig, om de
doorbraak mogelijk te maken. Wat hielij
gevechtsterrein in Polen betreft, doet Zich,
het gebrek aan goede wegen hinderlijk ge-
Voelen (en ook het Zand, waarin de mannen,
tot de knieën Wegzakken, bemoeilijkt allé
bewegingen. Het vooruitbrengen van die)
artillerie eischt groote inspanning en del
kanonnen moeten vaak, met acht, ja Zel'fSi
met twaalf paar paarden bespannen wor
den. De Vijand; heeft natuurlijk met delzle®
de moeilijkheden te kampen en wordt
daardoor zeer in zijn bewegingen beléml-
merd. i
Het dreigend© gevaar voor Lublin en
Iwangorod beeft het Russisch© legerbe
stuur juist ingezien, dus doet men alles om
den opmarsch van de légers Mackensen
en aartshertog Jozef Ferdinand tegen te
houden. Als verdedigingsstelling werd 'de
spoorweglijn tusschen Lublin en Iwango
rod gekozen, waartegen zich dan ook 01V
middehijk de aanval richtte. Het in het
leger van Mackensen vechtende Oosfcen-
rijksche korps Arz kon echter bij Rozana:
doorbreken. Een tweede doorbraak vond
plaats aan den weg van Piaski naar Bis-
koepice. De troepen van aartshertog Jozef
Ferdinand stuitten in het gebied van Bor-
zechow op Siberische soldaten, die daar
sterke stefiingen verdedigden. Eenige aan
vallen werden afgeslagen, tot het ten slotte
gelukte in de loopgraven van den vijand
te komen. Er ontstond een groote ver
warring onder de: Russen en 6000 Siberiërsi
werden gevangen genomen.
Om de dreigende ramp bij Lublin af te
Wenden, laat het Russische legerbestuur
aan den bemed-en-Dnjester de aanvallen
tegen de aan den Noordelijken oever van
dè rivier staande troepen van generaal
Pflanzer Baltin voortzetten, in de hoop,
dit leger te kunnen dwingen, zijn stellin
gen op te geven. Tot nu toe zijn al deze
pogingen onder groote verliezen mislukt.
Het algemeen karakter van de Russische
operaties in (Zuid-Polen is een strijd der
achterhoede op groote schaal1.
Slechts voet voor voet wijken de Russen
terug, zij trachten overal1 hun stellingen
tot. het uiterste te houden, waarmede ziij
den opmarsch -van de verbonden leg'ers'
echter slechts vertragen, maar niet verhi'nf
deren kunnen. Van krijgswetenschappelijfc
standpunt beschouwd, handelt het Russi
sche legerbestuur volkomen juist en doet
het Wat het kan. Het schijnt zich bewust
te zijn, dat het. verderf slechts vertraagdj,
maar niet verhinderd kan worden. Maar
het is toch bewonderenswaardig, zooals
de vijand, met het oog op zijn gebrek aan
ammunitie, 'zich verdedigt.
We denken onwillekeurig weer aan de
Ru-ssisohe knuppels
Antwerpen gestraft.
De correspondent van „De Tijld" te Roo
sendaal1 belicht:
Antwerpen is zwaar gestraft voor de
betrekkelijk toch luttele manifestatie, welk?
zijln© bevolking gewaagd had op den natio
nale n feestdag van 21 dezer. In Brussel
Waren de betoogingen levendiger geweest,
in Antwerpen was alles nog tamelijk stil
verloop en. Maar t, och beeft de stad moeten
boeten voor jdc manifestatie rond het
standbeeld van Leopold 1 en voor hetgeen
zij overigens beeft begaan. Vooral met het
oog op den 25en Juli, -den jaardag der
Belgische koningin, op |welken dag del
Duitschers grootere betoogingen vreesden,
hebben zijl -een afschrikkend feit willen,
stellen. De stad Antwerpen is beboet met
250.000 francs boete- en de café's moeten
Weer 's- avonds 8 uur gesloten zijn. Bo
vendien werd de Duitsche o-veiheid een
verordening voor den 25en vastgesteld,
die èn als straf èn als voorzorgsmaatregel
moet worden aangezien.
Toch is de jaardag -der koningin niet
ongemerkt kunnen voorbijgaan. In de ka
thedraal van Antwerpen werd een plech
tige Hoogmis voor de vorstin opgedragen
en al heeft men de voorschriften zooveel
doenlijk in acht genomen, er is toch meer
in eenvoud en kalmte, maar met vertoon
van Belgische fierheid en hoogheid ge
manifesteerd voor het vorstenhuis. En de
-stedelijke -overheid heeft pan de hooglef
vrouwe h are meest sympathieke wenschen
doen geworden.
Uit Belgie.
Gisteren verscheen een Fransch lucht
schip boven Gent, boven de wijk Hoirnise,
waar twee Duitsche onderzeeërs lagen. Het
luchtschip werd flink beschoten, maar kon
ongedeerd terugtrekken. De onderzeeërs
zijn niet getroffen. Het huis van den
sluiswachter is totaal verwoest.
Een brief van Hindenburg.
Volgens een bericht aan de Voss. Ztg.,
heeft veldmaarschalk Vo-n Hindenburg
eenige dagen geleden aan den Voorzitter
van den Gemeenteraad te Hannover,
Tromm, een schrijven gericht, dat in de
Courier van Hannover is opgenomen. Do
tekst luidt woordelijk: Het vertrouwen en
de welwillendheid, die ik van alle kanten
ondervind, treft mij meer, dan ik het onder
woord-en kan brengen. Ik kan hierop
slechts antwoorden, dat ik slechts mijn
plicht doe voor Koning en Vaderland.
De buitengewone successen, die mij daarbij
beschoren waren, dank ik aan de groote
genade van God, en aan mijn Keizer, -die
mijn diensten noodig had, aan mijn. trou
wen medewerker Ludendorf, aan mijn
overige medewerkers en aan de onverge
lijkelijke volharding en dapperheid mijner
troepen. Met een -dergelijken stevige-n basis
blijft er niet veel verdienste voor mij over.
Mijn gedachten verwijlen slechts dikwijls
bij het geliefde Hannover, bij de vreugde
het eenmaal terug te zullen zien, wel is
waar gemengd met het bewustzijn, dat bij
terugkeer velen zullen ontbreken, die mij
zoo lief waren. Doch daarom niet ge
treurd, en maar steeds voorwaarts. Of
de 'eindoverwinning eenige weken of maan
den vroeger of later komt, heeft bij deze
geweldige worsteling niet veel te betee-
kenen.
Waardeering van den vijand.
De „Petit Journal"' te Parijs- spreekt
zijn waardeering uit over het Duitsch©
bestuur in het bezette Polen.
Het geheele gemeente-bestuur, heet het,
is overal héfzien; de hygiënische maat
regelen verbeterd, nieuwe wegen aange
legd, zoowel in Lodz als in Kalisch, Plock
en andere plaatsen. Men moet, zoo luidt
het bericht, opnieuw bekennen, dat de
Duitschers hier weer het bewijs geleverd
hebben van vooruitzienden blik en metho-
dischen geest om uit de veroverde landen
ook veel nut te trekken. By een vraag
naar inunitie, verwijt het artikel Engeland
en 'Frankrijk te lang gedraald te hebben
met Rusland van munitie te voorzien.
De Paus en de steden aan de Adriatische Zee.
„De Tijd" bevat een brief, door den
kardinaal-Staatssecretaris Gasparri namens
den Paus aan den 'bisschop van Rimini
gericht, in antwoord op een schrijven van
den prelaat naar aanleiding van de jongste
oorlogsgebeurtenissen. Wijl ontleenen daar
aan het volgende:
„De Pauis, die van het begin af van
zijn -onder zoo moeilijke- omstandigheden!
gevoerd opperherderlijk bestuur voortdu
rend zijn gedachten gericht heeft om het
vrees-olijke Europeesche conflict te doen
ophouden of tenminste de verschrikke
lijke gevolgen er van 'te verzachten, schonk,
zoodra hij ook dit geliefde land in idert
oorlog betrokken zag, zijln aandacht aait
zijln in zijn nabijheid wonende zonen met
des te meer bezorgde belangstelling, naar
mate de monumenten van godsdienst en
kunst, op dezen bevoorrechten bodem op
gericht, een grootscher karakter dragen.
Vandaar dat ten zeerste bewogen door de
harde beproeving, Waaraan van af het
begin der Vijandelijkheden de steden van
He Adriatische Zeekust meer dan alle
andere, onderworpen waren, de Paus geen
oogenblik geaarzeld heeft aan de regeering
van Oostenrijk-Hongarije als zijn vu-rigan
wcnsch te kennen te géven, dat de tegen
woordige rampzalige oorlog gevoerd zou
worden overeenkomstig de internationale
wetten en in overeenstemming met de be
ginselen der menschelijfche-id, en dat dien
volgens open-e en onverdedigde steden, de
kunstmonumenten, de gewijde kerkgebou
wen en in het bijzonder het heiligdom!
van Loreto, de glorie en de schutse der
Marken, van Italië en van de wereld, zou
den worden geëerbiedigd".
Ontsnapte krijgsgevangenen.
lil de „Times" komt een beschrijving
voor van de vlucht van twee Engelsc-hen
uit 'het gevangenkamp te Ruhleben, die ten
slotte veilig de Nederlandsche grens over
schrijden konden.
Het waren (gelijk reeds door ons was
gemeld) Geoffrey Pyke en Edward Falk.
De eerste een jonge man van 21 jaar
was correspondent van „Reuter" te
Kopenhagen, maar ging in September van
het vorige jaar voor de Daily Chro
nicle" naar Duitschland om daar den eco
nomische» toestand te bestudeeren. Falk
was 'op een pleizie-rreisje in Duitschland,
werd 'gevangen genomen vóór de oorlog
uitbrak én in een militaire gevangenis
opgesloten. 'De beide mannen ontmoeten
elkaar tenslotte te Ruhleben, waar zij
vriendschap sloten en het plan ontwier
pen 'om samen te ontsnappen.
Pyke was eerst veilig in Berlijn aange
komen, werd echter in zijn hotel gevangen
genomen en vier maanden lang eenzaam
opgesloten gehouden in een gewone ge
vangenis, maar later naar Ruhleben ge
bracht.
Den 9en Juli vertrokken beide vrien
den van daar op klaarlichten dag en
wisten over vier hooge prikkeldraadver
sperringen en door de wachtposten heen
te komen. Den nacht brachten zij in een
zandgroeve door. Dén'volgenden dag gin
gen zij naar Berlijn, waar zij toeristen-
kleeren kochten. Zij beweerden naar de
Harz te gaan, maar gingen per trein tot
Bielefeld, van waar zij te voet naai' Hol
land gingen. Deze voetreis duurde een
week. Zij vermeden de groote wegen en
trokken door velden en bosschen. Zij leef
den hoofdzakelijk van wortelen, aardappe
len, rapen en suikerbieten, die zij op
de velden vonden. Eens trolcken zij zelfs
door een kruitfabriek, die aan 'twee zij
den van den weg lag. De wacht liet hen
ongemoeid verder trekken. Een ander
maal waren zij in een dennenbosch, waar
een 'cavalerie-afdeeling manoeuvres hield.
Den laatsten nacht brachten zij in een
kuil op een beide door. Vrijdag maakten
zij zich gereed voor het laatste gedeelte
van hunne reis. Zij bereidden zich voor
om hard loopend door de Duitsche wacht
posten been te breken. Plotseling ontdek
ten zij- een soldaat, die achter hen stond
■en naar hen keek. Zij waanden, zich reeds
verloren, maar het bleek, dat zij zich
in den afstand vergist hadden en zich
reeds op Nederlandsch grondgebied be
vonden en dat de soldaat een Holland-
sche schildwacht was, die hen voor smok
kelaars 'had gehouden. Zij konden zich niet
voorstellen, dat zij er zoo goed waren
afgekomen. De schildwacht hoorde hun
verhaal aan en behandelde hen met groo
te vriendelijkheid evenals de andere Ne
derlanders, met welke zij in aanraking
kwamen.
Van de Roemeensche grens.
Uit Czernowitsj wordt aan het „Berli
ner Tagebiatt" geschreven:
Anderhalf uur rijdt men met een wa
gen om Marmornitza te bereiken. Daar
is de grens van Roemenië. Het geheel
aaneengebouwde Oostenrijksch-e en Roe
meensche Marmornitza is gescheiden door
een b-eek van een meter breedte en een)
grensboom-, die voortdurend gesloten is.
Aan dezen kant houden Oostenrijk-
sche douane-beambten met den Hongaar-
schen man yan den landstorm de Wacht
met de bajonet, terwijl1 aan den anderen
kant een gehelmde Roemeensche soldaat
zonder wapen zich staat te vervelen.
Daar is het beroemde punt, waar de
uiterste rechtervleugel van het eenigle
duizenden kilometer-lange Duitsch-Oosten-
rijksche front -eindigt. In] de buurt is Bojan,,
waarvan men de vernielde huizen over
de smalle Pruth van zeer nabij' ziet.
Aan de overzijde van de Pruth eindigt
de Russische linkervleugel, zoodat van het
neutrale punt vair den Roemeenschen
grensboom af de zich in de loopgraven
bewegende Russische soldaten als van een
toeschouwersplaats bekeken kunnen wor
den. Op dit gebied heerscht op het oogen
blik rust.
Iedere tien minuten barst aan weerszij
den een granaat. Het. bliksemt, spoedig
daarop Wordt "een zwarte aardwolk zicht
baar, dan weer stilte. De Roemeensche
soldaat is reeds aan dit schouwspel ge
woon en kijkt er niet meer naar. Een
levendige dag was het, toen onz'e artil
lerie overvoer met een pont, die de Rus
sen met sternen beladen hadden laten
zinken. Met boven-menschelijke inspanning
speelde men het transport in een nacht
klaar, zoodat de artillerie op het juiste
oogenblik beneden Bojan aan het Weijki
kon gaan. Deze groep moest ook heden
w-eer een hevigen aanval afslaan.
De St. Petersburgsche correspondent van
de „Daily Mail" zegt dat op het Russi
sche ministerie van oorlog thans „schoon'
schip" is gemaakt, in dien zin dat alten,
die verantwoordelijk zijn geweest voor de
onvoldoende 'rerzorging van het leger mét1
munitie, zijn ontslagen. Naar buiten is dat
alteen gebleken door het ontslag van Sojei-
chomlinof, den minister van oorlog, en
diens -assistent-minister. Alles wordt er
nu op gezet, om de schade in te halën.
Zoo heeft generaal' Roessky laten beklend
maken dat hij geen stakingen z-al dulden
en dat staking als verraad zal w'orden
beschouwd.
Volgens Russische militaire kringen is
het plan van de Duitschers, de vestinglinie
van Warschau te nemen, ten einde hun
front te bekorten en gemakkelijk verdedig'-
baar te maken én dan legercorpsen naar
het Westen over te brengen. Hun dat te!
beletten is het streven van de Russiscbél
légers. Rusland wil cl© Duitschers zoolang!
ophouden, tot de- geallieerden op het Westie1-
l'ijk front den aanmaak van munitie tot
de ve-reischte hoogte hebben opgevoerd.
De uitslag van den slag aan de Narew1-
linie is derhalve nog Van m'eer belang
voor Engeland, Frankrijk en België, dan
voor Rusland.
Van het Oostelijke geveohtsterrein.
Men bericht van uit het Oostenrijksch
hoofdkwartier
Sedert de bestorming van Sokal' door
onze troepen is ten Z.O. dier stad om- het,
bezit ©ener hoogte gevochten, die voor
het bestrijken Van den overgang over de
Boeg" Van 'zeer groot belang is. Gisteren
hebben onze troepen deze hoogte stormen
derhand genomen en daarbij! 20 officieren!
en 3000 man gevangen genomen, benevens!
5 machinegeweren buitgemaakt. De l'oop
der gevechten ten Noorden van Grubie-s-
zow is gunstig voor ons.
Van h t Zuidelijke gevechtsterrein.
Uit dezelfde bron: Onder dekking van
het gisterochtend begonnen hevige artil
lerievuur hebben de Italianen nogmaals
met versterkte strijdkrachten een aanval!
gedaan op de hoogvlakte van Doberdo.
De stormloop is weer onder aanmerkelijkle!
verliezen van cl-e aanvallers mislukt; na
verbitterde gevechten z-ijn de onzen in
het bezit gebleven van hun oorspronkelijke
stellingen aan den rand der hoogvlakte.
Italiaarisch generaal gesneuveld.
Gene-raal-majoor Cantore, een bekwaam
aanvoerder, die reeds in den Lybischeni
veldtocht naam maakte-, is in het gevecht
gesneuveld.
Aan de Isonzo en bij Cürz.
Aair de „Berl. Lok. Anz." wordt geschre
ven, dat van den strijd aan de Isonzo, die
thans den vorm aanneemt van één der
-geweldigste en verschrikkelijkste gevech
ten van dezen wereldoorlog', en nu reeds
een week duurt, het eind nog steeds niet
va.lt te voorzien. Ook in den derden slag
aan de Isonzo was.de hoofdstormaanval'
der Italianen gericht tegen het plateau!
van Doberdo, dat door; hun artillerie hevig
beschoten werd. De heftigheid, waarmede
hier gestreden wordt, overtreft zelfs dié
Van de doorbraak bij! Tarnof en Gorlice.
Uit kabelballons leiden de Italiaanschel
waarnemers van de artillerie het vuur en
richten dat zelfs op vaartuigen en perso
nen Drie dagen achtereen, donderden hier
bijna onafgebroken de kanonnen en na
een rust van enkele uren werd het Ver
schrikkelijke vuren Maandag weder hervat.
Met bewonderenswaardig'en moed bieden
de Oostenr'ijfcsche troepen, die uit alle mo
gelijke volksstammen van de monarchie
zijln samengesteld, tegenstand. -Ook om
Görz wordt nog sjteeds hevig gestreden,
en Mj deze gevechten' moeten de Italianen,
volgens verklaringen van gevangenen,
reeds zware verliezen geleden hebben.)
De Italiaansche vliegers, die aan de ope
raties medewerken, -doen herhaaldelijk po
gingen om den spoorweg, die achter de
stellingen der Oostenrijkers gelegen is,
te vernielen. Zijl komen hoofdzakelijk boven
Nabresina en werpen daar bommen, zon
der dat deze echter tot dusverre schade
van be teekenis hebben aangericht.
Korte Oorlogsberichten.
Een oordeel over Duitsoh-
land, Een zakenman laat zich in „Ber
gens Tidende" over reisindrukken in
Duitschland als volgt uit: Ik hield mij' tot
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. postf li®
Losse nummers*0.05
Prijs der Advertentiên
I5 regels /"0.50, iedere regel meer 10 ct.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bg abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels f 1.
iedere regel meer 10 ct.
heden zoo neutraal, als; dit gédurende den!
oorlog maai' mogelijk was, geloofde der
halve niet zoo maar aan alle uitlatingen
over den gunstigfen toestand in Duitsch
land. Toen ik echter daar kwam, veran
derde ik mijn meening. Een volk, dat
zonder onderscheid van leeftijd, leeft in
een onwankelbaar geloof aan de over-i
winning -een land, waarin de verhoudin
gen een jaar na het begin van den oorlog
nog zoo natuurlijk levensfrisch zijn, brengt
zoo spoedig ook de grootste macht niet
ten onder.
Duitschland is veel verder daarvan ver
wijderd, zich een ongewenschten vrede af
te laten dwingen dan wïjj thuis meenen.
Ik geloof niet, dat ooit de 'dag komt,-
waarop anderen aan Duitschland den
vrede zullen dioteeren, althan-si niet tijdens
dezen oorlog!.
Particuliere Vredesplan
nen. Volgens de „Korr. Norden" houden
Amerikaansche Waden zich met allen ernst
bezig met een voórstel van den bekenden
eiigénaar van een Warenhuis, Wanamaker,
die aan het hoofd van een Amerikaansch
comité, met Duitschland onderhandelingen!
wil aanknoopen, en op eigen gelegenheid
de onderhandelingen over vrede ter hand
wil -nemen. De eenige moeilijkheid voor
den heer Wanamaker is België. Om dezen
hinderpaal' voor den vrede uit den weg' tel
ruimen, Wil bijl aan de Duits'che regeering
eenvoudig voorstellen België af te koopen.
Hiji zelf wil 20 millioen pond of 400 milli-
oen -Mark ter beschikking, stellen, en trach
ten meer geld daarvoor in Amerika te
verkrijgen. Zoodra. België is! afgekocht, wil
de Amerikaansche Vredetruist Europeesche
diplomaten op een vredescongres uiitnoo-
digen.
Uit Aken Wordt gemeldVolgens sol
daten, die Van het front komen, gebruikten!
de Duitschers thans, zoodra zij' zien dat
zij in de lucht, een vijandelijke vliegmachi
ne tot dalen dwingen, een groot net, dat
zij zoo gauw mogelijk uitspreiden, om
te probeeren of men de bemanning, yan:
het vliegmachine nie.t levend gevangen kani
nemen.
- Het aantal1 der Russen, die in de
omgeving van Keulen, en in de stad op
fabrieken Werkien, wordt op! 4000 man1
geschat.
Te Aken komen groote hoeveelheden
visch aan, die in de Oostzee zijn gevangen.
Tn het grootste gedeelte Van het dooi
de Duitschers bezette gedeelte van Rus
land is op de scholen de Russische taal
afgeschaft, terwijl' de plaatselijke of ge
westelijke volkstaal, dus meest teen of
andere Poollsch dialect, er voor in de
plaats gekomen is. Het Duitsch is als
bijvak opgenomen. Merkwaardig is, dat
de onderwijzers hier geen wenk van dé
Duitsche autoriteiten behoefden af te
wachten. De Poolsche onderwijaersvereeni-
iging te Lodz nam -er het initiatief toe,
Men schrijft uit Hamburg, dat, zloo-
dra de oorlog voorbij' is, de Duitsche re
geering voor haar visschers twee of drie
hospitaal-kerk-schepen zal laten bouwen,
op dezelfde manier als ons hospitaalschip!
„De Hoop". Zij- zou dit doen o.a. uit dank
voor de velé door de visschers verleende
diensten in den oorlog. Zooals men Wteet,
doen de beste meest visschersdienst op
de torpedobooten en op onderzteeërs.
Het 'Duitsche gezantschap beridht:
Steeds opnieuw treft men in de pers
de geruchten aan, dat de naar hun vader
land terugkeerende Belgen zonder onder
scheid door de Duitschers als krijgsgevan
genen worden behandeld. De werkelijke,
toestand is deze, dat allen, ook de jonge
mannen, die den dienstplichtigen leeftijd'
hebben bereikt en die geschikt zijn voor
den dienst, ongemoeid kunnen terugfcteeren
en slechts onder toezicht van de aanmlell!-
dingsbureaux staan. Degenen echter, die
bij het begin van den veldtocht deel van
het Belgische leger uitmaakten, maar in
burgerkléeren naar Nederland vluchtten
(meestal vóór den val van Antwerpen),
moeten, voor het geval zij naar België
terugkeeren, volgens een verordening van'
het ministerie van oorlOg als krijgsgevanl-
genen -Worden behandeld. Deze verorde
ning slaat niet op den terugkeer van die
gewezen Belgische soldaten, die door hun'
leger, als voor den dienst onbruikbaar,
zijn ontslagen. Deze lieden kunnen tear 'al-
lén tijde naai" België terugkeeren en blijf-
ven hier hoewel onder toezicht in!
vrijheid, voor zoover zij volgens oordeel
van een Duitschen officier van gezondheid
voor altijd ongeschikt tot militaire dien
sten zijn.
Het verbod om handel' te drijven
mét den vijand, wordt in China' met klem
toegepast, en mét 'dien verstande dat ook
een groot aantal Duitschers uit Engelschen
dienst zullen worden ontslagen.
- Van velé Duitne.be stations langs de
lijnen, die naar Rusland voeren, zijn de
