Co.,
te koop,
Kippen
jeogstveuloi,
to koop,
koop,
isMsier.
Dinsdag 20 Juli 1015
29e Jaargang
A o. 245
ires van
erke
igstveulen,
te koop:
A R WE.
maanden,
I
ZONEN.
[bode,
ALLE DRIE.
De Groote Oorlog.
sn Touwfiandel.
schrijving
kier,
ft
M.
t. SANDERSE te
lande.
5MENS te
Grijpskerke.
|AN, Biggekerke.
en St. Jooslaiid.
entuin „Spaarte",
t door L. R.
lien en iiischrij
\en ten kantore
.E Hz. te Goes,
>0 Juli 1915.
irch).
vóór 28 Juli, bij
kerke (W.),
(Lepelstraat).
^boden
ongeveer 8 G«-
Jtteboonen (Groene
ling „Eendracht
Ike. Prijsopgaaf
IW oensdagavond,
per of Secretaris
Bestuur
toorzitter.
|ND, Secretaris.
Gapinge.
psekerke (N.-B.)
DELBURG.
ZONEN,
Vlissingeit.
aagd
IE, Bathpolder,
Rilland-Batk.
y. gevraagd
[eweg 38,
vlissingen.
Ier
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LAN ÏE VORSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ L. BURG,
Drukkers:
Oosierbaan Le Cointre Goes.
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post.
Losse nummers
ƒ1.25
„0.05
Prijs der Advertentiën
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ct,
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Brj abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels 1.
iedere regel meer 10 ct.
Niet een, niet twee, maar drie; en in
geen geval vier.
Dat is het laatste verzoek waarmee wij
tot de Goesche kiezers komen. Niet rt
van de drie, maar alle drie moeten zwart
gemaakt worden.
Dus niet Donner alleen, en ook niet
Plazier alleen, en nog minder Vienings
alleen, maar Donner èn Plazier èn Vie-
nings.
Niet twee van de drie, maar alle drie
de Rechtsche moeten gestemd worden.
Niet twee, want twee, dat betoekent wan
trouwen jegens één va,n de drie candida
tes of ontstemming tegen één van. de drie
partijen, of antipathie tegen ©enig© kérk
of genootschap, hetgeen met de stembus
niets te maken heeft. Dus in geen geval
Donner en Pl'azier, zonder Vienings-; of
Donner en Vienings, zonder Plazier; maar
Donner en Plazier en V i e n i n g' s,
alle drie.
Dus niet één. en ook geen twee, maar
vooral ook geen vier. Want wie dat
doet maakt heel zijn kaart van onwaarde.
Wie de drie stemt met Brants er bijl, die
gooit tegelijk met Brants ook de andera
drie weg. Het is even erg alsof hij thuis
gebleven was1 of blanco gestemd had. Dus
vooral Brants or niet b'ij.
Derhalve alleen deze drie
DONNER
PLAZIER en
VIENINGS.
Niet overtuigd.
D e Goesche Courant schrijft, als
of biet een vaststaande waarheid ware,
..dat .versterking van ,het rechtscihe ele
ment allerminst in het belang van onz'e
gemeente kan worden géaciht".
Met dit oordeel van „ieder vrijzin
nige" kunnen wij het niet eens zijn.
Wij stellen vast dat zelfs voor heb open
baar onderwijs de verbeteringen de laatste
jaren tot stand gekomen aan Recjhts te
danken zijn. Het zijn toch juist de Reclht-
sche Raadsleden Dekker, Donner en v. d.
Ven geweest, die jn de richting van ver
betering dei' salarisregeling van onze
openbare onderwijzers gestemd hebben,
den conservatieven geest die oveir de| optenl
bare school heersohte hebben verdreven;
en menig voorstel in 't belang van mid
denstand en „minderen man" werd door
den heer Dekker ingediend en verdedigd,
en door de heerten Donner en De Paauw
gesteund.
(Wij kunnen derhalve niet inzien dat
Versterking van Rechts onheil brengén
zou over de openbare school.
Men moet de geschiedenis in het aaiv
gezicht slaan om te beweren dat m-an>
wen van Rechts niet zouden zoeken het
heil der .openbare school.
Lat-en de openBare onderwijzers zeiven
het u zeggen aan wi-en zij de verbetering
hunner salarissen, zoo menige goede wet
telijke regeling in 't belang juist der opent
b-are school te danken hebbende man
die hun dit alles bezorgde is ministelil
Kuyper geweest, die reeds als Kamerlid
wijzigingen bijvoorbeeld in 't belang der
gehuwde onderwijzers hielp aannemen,
juist tegen het drijven van m-eeii dan
één vrijzinnige in, zelfs tegen den raad
in van den toenmaligen minister Goe-
man Borge.sius.
Wanneer zal men toch aan die zijde
de waarheid eens durven zeggen, de
volle wharheidEn erkennen het goede
dat men ook ^aan die actie dier „achter
lijke" kerkelijken te danken heeft?
Samenwerking met „Rome".
Wij meenen goed te doen met het be
kende citaat van Calvijn nog eens in
herinnering te brengen:'
iHet zou wat fraais zijn, dat ik den
Paus en zijn geaooten èn dienaren, naao)
vermogen aanviel-en dat ik inmid
dels hen door -de vingers zag, die nog
veel verderfelijker vijanden Gods zijn en
Zijn waarheid nog zooveel krasser aan>
randen. Neen, dan laat de Paus tenminste
nog eenige gestalte van religie staan; hij
vernietigt het geloof aan een eeuwig le
ven niet; hij leert d,at God te Vre©z|en
is; hij stelt op eenige wijze het onder
scheid vast tusschen goed en kwaad; hij
erkent Christus waarachtig God en mensch
■te zijn en ©ebt ten deel© dei autoriteit
van Gods Wjoord. Maar die anderen stel
len zich aan als wilden zij deu barneA
naar de aarde neertrekken, alle Gods
vrucht vernietigen, alle hoogel'e aandrift
In. den mensch uitblusscben en de cons
ciëntie in slaap wiegen, tot er ten leste,
geen verschil hoegenaamd meer overbleef
tusschen mensch en dier
Ontgroenen.
-Cis ,alLe jaren wo.rdt ook nu weer in
'te bladen een lans gebroken vóór de
afschaffing van de lugubere gewoonte van
„ontgroenen".
Professoren van naam hebben zich al
sinds menschenheugenis tegen dat ellen
dige stelsel verzet. Niet alleen om do
slemppartijen die eir mee aan de hand
gehouden worden, maar ook en vooral
om de menschonteerende behandeling
waaraan de jonge studenten aan de Rijks
Universiteiten in den regel zijn blootge
steld.
De Socialistische studentenvereeniginjej
t.e Groningen gaf ér indertijd eene beschrij
ving van waaraan wij het volgende ont-
leenen
„Het lokaal; waarin dit ontgroenen
en massa plaats heeft, is meestal de
tapkamer van een klein bierhuis, waar
uit de eigenaar zorg' beeft gedragen
.alles te verwijderen wat eenigszins
breekbaar is. Een veertig a vijftig groe
nen, de gedwongen en te bedwingen
gasten, zijn verplicht ongeveer tegen
half acht in den avond te verschijnen.
Zij worden verzocht hun jassen met
de voering naar buiten aan (e trek
ken, den huissleutel af te geven en
jzich het gezicht met ©en kurk te lal-
ten zwart maken, pit zijn niet anders
dan noodzakelijke maatregelen, die die
nen o-m het ontsnappen onmogelijk te
maken; iets dergelijks dus als men in
Rusland kan waarnemen bij de gevaiq^
nen, die naar Siberië worden g-et
transporteerd en wier hoofdhaar en
haard voor de helft worden afgescho
ren. De studenten komen gewoonlijk
wat later. Bier, cognac,, sigaren en si
garetten ii discretion. De groen, als er
plaats is, zit -op den grond, de bfeenen
gekruist, -en tegenover hem op een stoel
of -een tafeltje de donderaar. Reeds na
korten tijd woirdt de heete atmospheer,
de vette tabaksnevel, de stank van
drank en zweet-ende menschen ondrage
lijk. Men stelle zich voor te zitten 's zo--
mers in -een volgepropte concertzaal en
den stank te ruiken, die 's Zondags
tegen sluitenstijd waait uit een kleine
kroeg «Is de deur opengaat, en men
ka,n eenigszins de opvoeding waarden-
ren, die de aanstaande studenten ont
vangen, Want nu eerst begint dezè
gewichtige en subtiele taak. Overal om
u been wordt gevloekt, geraasd, ge
tierd en gescholden; de lafste en meest
z-'oufeiooz-e vragen moeten door den half
versjuften groen worden beantwoord.
(Hier wenscht men te wéten of hij zich
wil ontdoen van zijn b-ovenkteerendaal!
of het strijdt met zijh beginselen om
zich 'te late;n begieten met bier, met
bi-er en waiter of mét water en bier
ginds wordt hij gesard, getrokken aan
zijn kleeren, getikt op ziijh neprs om
hem het denken onmogelijker te mol
ken; vraagjes van groote onbescheiden
heid geven aanleiding tot de meest on
verkwikkelijke dialogen en tot de meest
onbeschaamde aa rdigheden".
Het is goed dat deze dingen eens door
studenten zelf gezegd worden. Eerst langs
dien weg krijgt men de ontgroening van
de haan.
Natuurlijk zullen er altijd studenten blij
ven die in de ontgroening een maatre
gel zien om ingebeelden jongelui bun pe
danterie af te leéren. Maar zoo ooit dan
geldt, hun: uw middel is ergler; dan de
door u bestreden kwaal.
Het wordt tijd da.t een protést tegen
dit .gedrochtelijk samenstel van bari
baa'rsehbe-id en gemeenheid algemeen
wordt.
'Nu steeds me-elid-eite jongelui uit 'den
middenstand, dat hart der natie, aan de
rijks hoogescholen terechl komen, is
meer algemeen verzet tegen deze viezig
heden hoogst wenscbelijk.
Maar, aproposwaarom sturen niet alle
Christenouders hunne kinderen naar de
Vrije Universiteit, waar zij tegen dergëlijbo
aanvallen op hun geestelijk bestaan ge
waarborgd zijn door den echt Christelijken
omgang.
Gisteravond had in het lokaal der Chr.
J,ongel. Ver. (Wijngaardstraat) té Goes
een bijéénkomst plaats ter bespreking van
de a.s. jGemeenteraadsVerkiezing.
De hoeren R. Brants, G. Oh." Dun en
J. W. Vienings, .allen te Ctoes, hebben
op deze bijeenkomst, die namens de drie
itechtscbe kiesvereenigingen was bel-e|gd
en door den Jieei" A. S. J. Dek(kè'i-, Voorz.
d'er ;a.-'r. kiesver. werd geleid, een op
wekkend woord gesproken.
Ofschoon de vergadering een huishou
delijk karakter droeg, wil het ons ge-
wenscht voorkomen van de drie kern
achtige toespraken -een kort résumé te pu-
bliceeren.
Tot een laatste opwekki ng van
onze rechlsche mannen,-die morgen ter
stembus trekken.
De heer Dekker opende de vergadering
mét gebed en gaf het woord aan den
eerstgenoeinden spreker.
'De heer Brants begint met het stel
len van de vraag: waarom komten we
hier? 'tK-an goecl zijn elkaar dit nog
eens te zeggen, en ook wat we Woensdag
hij de stembus te doenhebben.
Waarom moeten we ter stembus
Bpr. releveert hoe de soo.-dem. den
Godsvrede verbraken en dat de rechter
zijde o-m een onzuivere stemming te ver
mijden nu ook ter stembus werd opge
roepen. .Waarom wenscben de soo.-dem.
geen rust? Wel, zie moéten propaganda
maken. Immers, hun toestand is kritier
feer dan ooit. De internationale is gaan
wankelen; de negeering verricht op gocdo
wijze haar zware ;taak; het leger, waalv
toe v. d. Kwaag geen man -en geen cent
wilde geven, is populairder dan o-oit. Uit
breiding van leger en vloot worden zonule?
bezwaar bewerkstelligd. Hun program
klopt schijnbaar zoo goed als 't maar kan.
Z.e beloven veel, van salarisveiihooging
tot bad- en zweminrichtingen, van drank
bestrijding tot belastingvrijdom voor on-
vermogenden, enz. enz. Het blaadje
„(Stemt Rood" somt 't alles op. Er is
in dat program veel dat ons toelacht. We
hebben echter nog eenigen twijfel aan do
uitvoering van dit program.
Hiebben de soc.-dem. geen recht opeen
zetel? B.v. bij- evenredige vertegenwoordi
ging? Gaat men de stemmén na, dan kan
men komen tot 6 lib., 6 rechtsc'hen en
1. soc. W-elnu, dan moeten er nu nog
vier rechtsehen (met inbegrip van D-ori-
•ner) in den Raad gebracht worden, en
moeten de socialisten een zetel opciscben
van linies.
Als w© zoo gemakkelijk evenredige ver
tegenwoordiging kunnen invoeren, dan we
ten -wij, wajt wé te do-en hebben en dart
moeten de liberalen later nog een ap
peltje met do socialisten schillen.
Maar helaas, di.e ontrouw onzerzijds.
Dat kan ik nu ©ens good zeggen, want
ik zal ©r niet van verdacht worden vooi\
-eigen .parochie te pleiten. Laat men nu
mij, gevallen candidaat, vooral niet
stemmen, -om geen tijd of kracht te veï-
spillen. 11
Spr. bespreekt het ingezonden stuk in
liet „Volksblad", waarin hij bestreden
wordt, 't Liegt op bijna elk punt. Maai'
och, dit volksblad behoeft o-ok eigenlijk
bet ,volk niet op te voeden! Overigens
doet h-et jmijl v-eel 'oer aan. Ik zou te
vreden zijn, als 'tmaar niet -van het
„Volksblad" kwam. Het aantal stemmen,
dat ik .9 Juli kreeg, bewijst wel, dut
m'n \^erk' gewaardeerd wordt. 'Maar be
grijp© .men nu t-oc'h, dat het om aller
lei redenen gewenscht is mij niet te
stemmen.
We zijn verstokte individualisten. En
het is juist om dat individualisme tegen
te gaan, dat we hier bijeengekomen zijn.
Telkens als onze trouw verminderde, hol
den we achteruit. Met een hechte coalitie
kwamen we vooruit. Daarom, mannen
broeders, gestreden tegen dat individua
lisme, dat tot ongewenschte verhoudingen
leidt.
We moeten nu en altijd op elkaar kun
ne vertrouwen; het niet op- -een ander
laten aankomen, maar z-elf de hand aan
den ploeg, slaan. „Zeli", dat is oen woord,
maar ook ©en daad.
De spreuk „Moed, beleid en trouw"
sta ons voor oogen. Van onze mannen
Vienings, Plazier en Donner nu hebben
vve moed, beleid en trouw te verwachten.
Do heer D u n wil zich als motto voor
zijn toespraak kiezen: Aft© drie. Als
Chr. historische lijkt mij dit motto zeer
geschikt, 't Is -een zieev go-ede gedachte
Van de drie rechtsche- kiesver. geweest de
ze vergadering te- beleggen. W© hebben
e-en „bijeenkomst". De tijd van de pu
blieke vergaderingen'met debat is voorbij.
V ijl willen hi-er warme harten maken.
Er zijn er nog velen, die eens wat op
gewarmd móeten worden.
V annc-er wij zien op de wereldschok
kende gebeurtenissen om ons heen, dan
fcomit eigenlijk onze politieke strijd ons)
heel' klein toe. 't Is al meermalen gez-egd,
dat 't niet onz-e wtensch was dezen strijd
te voeren, 'k Behoef u niet meer te zég
gen, hoe wij in den strijd betrokken ziij-n
geworden. En nu moeten we trouw 'zijtn. in
dien strijd.
De heer Dun bespreekt de verkiezing
voor den Haagschen raad.
Rechts moet altijd wijken voor links.
Rechts wordt niets gegund. Men gunt ons
in Goes zelfs geen drie van de dertien
zetels in den Raad.
We kennen nu onzen plicht.
Kalm en rustig vervolgen wij ónzlen weg,
met vasten wil. Elk levensterrein moet
geopend worden voor den Eeuwigen, met
het grootste gezag bekleed. We zij-n ver
plicht tegen de ontkerstening op te konten.
Ofschoon het socialisme fiasco geleden
heeft, zijn er toch altijd nog, dia de 'soc.
ideeën bekoorlijk vinden. Maar vergeten
vve niet, dat er een gemeenschappelijke
vijand tegenover ons staat; Iaat ons daar
om g e z a m e n I ij k strijden, g e c o a 1 i-
eoerd. De coalitie is een heel gewoon
ding, dat op allerlei wijzen tot ons komt.
Men herinnert zich nog wel de coalili-e-
oorlogen tegen Napoleon. Men verbond
zich om den machtigen strijd te strijden,
dien elk afzonderlijk nimmer met succes
had kunnen voeren.
Spr. gaat nog verder terug: tot het jaar
157(1 en de Spaansche furie: Roomsch en
on-Roomsch verbonden- zich ook toen, oni
den gcmeenschappelijken vijand te weren.
Zoo gaat het telkens weer. W-cer coali-
ee-eren w-ij, om dat één© .groote g-evaar
te trachten af te Wenden. Dat individua
lisme, dat ons zoo vaak aangekleefd
heeft, heeft ons reeds zeer geschaad. Zon
der ons eigen karakter in te boeten, trek
ken we gezamenlijk op, als één groot en
sterk leger.
Laat ieder nu beseffen, dat ook in hel;
politieke leger iedere soldaat zijn plicht
heeft te verrichten. We zlijn gleen 'marionet
ten; we kunnen niet met geweld gedwon
gen worden rechts te houden, maar dat
het gewenscht is, dat zal1 micn. hoop ik,
voeten.
Daarom: alle drie!
Ieder Worde propagandist voor onzlo
zinak, die ons heilig is. Op trouw ko'mt
het aan. Wij bedoelen immers in blies do
oerc Gods hoven alles. Daarom gevoelen
we, dat w-e dézien strijd samen strijden,
in afhankelijkheid aan en Vertrouwend©
op God.
De heer VDeining!® begint met te-zeg
gen, dat bijl als candi-daat niets ove-r del
eigenlijk© gèm-eenteraadsverkiezing zal
zeggen, maar alleen! ©en opwekkend woord
spreken, -over coaliti-et-roulw1. Wie onzjeil
draagt (dezen alorio-tfeen driebond g-eert
goed hart toe? Ware het anders, zoudett
wij! niet te- ischand© mak-en den arbeid van
de stichters der coalitie1: dr. Kuyper, mr.
De Savomin Lohman en dr. Schaepman,
die 12 jaren geleden ten grave daalde?
Deze drie kwamen tot elkander, ze leg
den de handen ineen, -oan te maken, dat
in het Christelijk Nederland!, in Kamér,
Staten en Gemeenteraad de wiet des 'Hoe
ven het richtsnoer zou zijh der r-égeerdtelrs.
Trokken we niet -s'-am-en op, dan z'ouiden
de liberalen altijd victorie kraaien, mle|
hun leuze verdeel en heertseh, géi ijk zie
het z-oolanig gedaan h-eibben.
Eén alleen vermag niets; twee kunnen
ook niet veel, doch mét ons drieën aan
den voet van -den berg' staande, zullen we
hanee-n 'verbonden den bergtop kunneif
bereiken. En zijn we boven, dan zijn we
niet aan elkaar gegroeid, maar blij'vteu
bij het uiteengaan -elk onszelf.
Laat ons1 nu niet praten zooals Do
Genestet zegt, als „k-oplooze kippen". De
„kerk" als' zoodanig heeft met de coalitio
niets te maken. Elk gaat zijlns weegs, tot
er „verzamelen" wordt geblazen. Dan trek
ken wij onder één vaan-del op ten strijde
ter verdediging van h-et christelijk erf.
De coalitie heeft reeds den burcht van
h-et liberalisme meermal-en geteisterd |en
menigmaal 'heeft het -ooialitiévaand-el op
dien veroverden burcht g|elwaip-perd.
Laat ip-n-s de coalitie- ten volle vertrouwen
en Iniet -de-nben, dat ie-r i-e-t-s achter zit.
W-e moeten op elkander aan kunnen, en
mot het -oog gericht op het do-el, onzen
plicht doen als coalitiemannen. In éert
Christelijk land past het dat Wij Christelijk
geregeerd worden, naar Góds wil en wet.
Geldt de coalitie soms voor de gemeen
teraden niet? Zeker, er zijn kleinigheden
in den Raad, die het beginsel niet raken,
maar er zijn -andere zaken, die wel degelijk
een beginsélkw-estie inhouden. Ook in de
raadzaal h-ooren Christelijke regeerders te
zijin.
I-s het 'doel der coalitie de macht?
Neen, h-et doel dier coalitie i-s in de laatste
instantie d e e -e r -e G -o- id si Go'ds hear>
schappij over de zielen der menschen moet
erkend, ook buiten dé kerkgebouwen.
Het Chri-steljke stejmipel der maat
schappij m-oet me-er en meer naar voren
treden. In onze be;stu|urscoll©g:es moeten
daarom Christelijke mannen gevonden
worden, opdat het bes-tuur in Christelijke
banen geleid worde;.
Vergeten We niet, dat we bij al' -ons
streven naar stoffelijke welvaart een gees
telijke Wapenrusting hebben, waarmede
wij in het openbaar ons als Christenstrij
der® moeten doen kennen. Nu moet in do
ooalitio, wil die goed zijn, niet één het
werk do-en, ook niet twee maar drie.
We zijn met -ons drieën, om elkander! te
helpen. We steunen elkanders candidaten,
die door elk onzer kiesvereenigingen van
te voren is beproefd: en waardig gekeurd
om zitting te nemen in een regeerings-
lichaam.
We moeten d,us als beginselvaste man
nen niet afdingen op den persoon déij
rechtsche candidaten, noch persoonlijke
overwegingen doen gelden. Men late zich
htet door kleinzielige opvattingen leiden.
De coalitie eischt. onvoorwaardelijke
trojuw. r
Ik wil herinneren aan wat ds. Gunning
schreef: Veel nader staat mij een Room-
sche, die (gelooft in Christus' zoenbloed
en Ch'ristjus' Kruis dan zoo menig Pro
testant, die dez-e waarheden overboord
gooit. Wij hebben ons alteen af te vra
gen hij de stemming': is deze oandidaal
een ooalitiecandidaat. Ja? Dan stem ik
hem. Uit.
Spreker wekte op het einde van zijn
rede zijn gehoor op to-t een eendrachtig
samengaan na eenige regelen te hebben
voorgelezen van Jhr. De Savornin Loh
man, waaiiuit bleek hoe ook thans nog
steeds door de l-ei-ders der coalitie een
eerlijk, hecht en trquw bondgenootschap
der rechtsche partijen een politieke eisch
is des tijds.
De heer D-ekk er dankte aan het ein
de der bijeenkomst de drie sprekers en
legde n-og eens den nadnuk op het wacht
woord: -alle drie. Spr. wekte krachtig
op om -alles in het werk te stellen, op
dat de rechtsche fractie, die tot nog toe
zoo weinig kon doen door de linksohe
tegenwerking, -eindelijk eens meer invloed
zal krijgen.
De heer Dekker doet voorlezing van
'de juist versohen-en circulaire der S. D.
A. P. en wijst er op, hoe zooals vader
Brakel zegt: God met een krommen stok
een rechten slag kan slaan.
De beer Vienings eindigde met dankzeg
ging.
De vergadering was druk bezocht.
Beknopt oyerzicht van den toestand.
't Bleef gieen -sluimerend defensief op
het Oo-sterfi'ont, toen de Rujssen Lemberg
reeds verre achter zich gelaten haddeng
Neen! „Naar Warschau" bleek de leuz-ej
te z-ijln. E|n nu krijgen wij een actie- te
aanschouwen, die van he-t hoogste belang
is- en van den g'rootsten invloed kan z-ijln'
op het verloop van den krijg.
Deze nie-ulwe- aoti-el wil al het voorgaande
in de schaduw ste-llen.
Ze kan Mjjnu e-ven grootsfch g-enoemrl
w-orden als de- opm'arsc-h der D,ujtsciherd
naar Parijls, nu hijina een jaar g'eteden.
De krachtsiontvo-uwiug1 van. de centrale!
ho-ndg-enooten heeft zich steeds' meer uitge
breid en heeft ten slotte1 e-en algemeen
karakter aangenomen, zoodat de moeilijk
heid om eenigermate te bepalen, waar het
voornaamste offensief van d-e; z'ijde der
ho-ndgtenooten plaats heeft en op welk
punt een beslissing door hen wordt nage
streefd nog moeilijker Wordt.
Het doel van het algemeene offensiei
der bondgenooten ov-e-r heel het front is
natuurlijk gee-n ander, dan dé- Russen ta
d'wing'en hpn troepen te- verdeelen en te
verspreiden, om dan op -een of twee pun
ten een aanval' te doen, dié tot een mirt
of meer beslissend effect zou kunnen'
leiden.
Men zou- nu het punt moeten aanwijzen",
waar het hoofdoffe-nisie-f der bondgenoot-en
te 'z-oeken zo-ui -z'ijjn,, en in yerbaod da,armlede
z-ou men dan de ontwikketting van dé ge
beurtenissen -op de andere punten van het
geweldige- front f-e beschouwen hebben.
Waar -echte-r dat kritieke punt, of die
punten zijin zulle-n, is nog een raadsel en
uit bet verloop van de operaties tot dus
ver nog niet met eenige zekerheid op te
maken. Is 't Noord-West-Rusland, of da
streek bijl Prasnysch, jn Russisch Polen
langs de Bsoera, Waar de bondgenooten
zich tot dusver, mogelijk met opzet, hébben
stilgehouden, langs 'de Pilitza en in de
streek van Rad-om, of tusschen Weichsel
en Bug, of langs de Bug en de Zlota Lipa,
of langs, de- Dn jester?
't 1-s nog; een raadsel.
Dat echter sp-oedig! opgelost zal worden.
Nu moet men] iniet denken, dat h-et resul
taat van de nieuwe actie even grootsch
zal zijin als de plannen.
Het i-s waar, de Russen hebben getoond
op groote schaal -geen yeiohfers eerste
kla-s te ziijln. Maar hun talrijkheid in aan
merking nemend, -en de uitgestrekt© fron
ten, waarop de oentraJ-en slag te leveren
hebben, wil het ons voorkomen, dat ook
van dit breed opgezet offensief geen hooge
verwachtingen gekoesterd kunnen- worden.
De tijden zijn voorbij, dat Alexander de
Groote aan het hoofd van een legertje van
30.000 man de wereld veroverde.
In verg'elïjking met de grootsch opge
zette bewegingen van von Hindenburg in
het oosten blijft de strijd aan het westelijk
front „klein giedoa".
Ook aan de Oostenrijksah-Italiaansche
Buttinge
Grijpskerke.
