Rogge,
Iveren
Burg B 16.
paard,
teedje
knecht
echt
ODE.
P. G.,
$39
Dinsdag 13 Juli
$9e
De Groote Oorlog.
«SCHRIJVING:
g te koop
g te koop
uden Biljart,
g te koop:
knecht
srijknecht,
knecht,
Woensdag,
>lderijlaagte.
Bijbels.
*EKEN
n enV ervolgbundel,
rijming.
voor gouden slot.
jes vanaf 30 cent.
SCHRIJVING:
t, 20O roeden
roeden kleine
gen achter de hof-
den Seisweg.
■ren tot 24 Juli, bij
eg, Middelburg.
Houterman te Big-
zenden tot Donder-
,gs 12 ure bij den
iST, Nederlandsch
rg. Nadere inlich-
)ij dhr. C. Leijnse
itentuin „Spaarte",
edt door L, R.
r.
omen en inschrij -
rgen ten kantore
ELE Hz. te Goes,
20 Juli 1915.
NCKE te Grijps-
root 1 H.A. 15 A.
n BOUWLAND.
Richtingen te be
des n.m. na 5 ure.
worden ingewacht
n met 22 Juli 1915.
OE
bezichtigen Café
dijk 2, Vlissingen.
dijk. Te bevragen
KER te Kloetinge.
vóór of op den 20
ober
en om kan gaan, bij
zicht, Zoutelande.
KERS, Veersclis
eiken kan, bij
inge.
EIDER
chikbaar, en een
JEN, Segeersweg,
n van eigen zaak
ige, met 1 Aug.
orkomende werk
en. Adres: J. A.
ar Ritthem.
g<i
renwerk en hoef-
RDAAS, Noord-
ber in een klein
en huiswerk ver-
bevragen Boekh.
Middelburg.
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LAN 'sE VORSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG,
Drukkers:
Oosterbaan Lo Cointre - Goes.
UN-Al'JLJll'Wil IfitiWWIiBPgeij
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.,
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post
Losse nummers
ƒ1,25
„0.05
Prijs der Advertentién
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ct.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels ƒ1.
iedere regel meer 10 ct.
GeraeentsraadsverKiezirgen.
De Zeeuw steunt de candidaten der
antirevolutionaire kiesvereeniging, der
halve in
Vlissingen I
P. G. LAERNOES Sr.
Vlissingen il
J. H. DOMMISSE.
Terneuzen
J. DE BRUIJNE
C. WOLFERT
H. VAN WIJCK Sr.
„Geen man en geen cent".
Al wie nu niet suffende en slapen
de door liet leven gaat, heeft, gemerkt,
dat, de berechte lteuze der Socialisten
weinig minder dan landverraad is.
Toen men in Augustus van het vorige
jaar meende, dat Hannibal1 voor de poorten
stond, haastte iedereen zich om hout en
steenen .aan te dragen ten einde .muren
en po-orten te Versterken. Generaals verre
zen als paddestoelen uit den grond. De
heeren Zouden dit doen en dat doen en
meenden de wijsheid in pacht te hebben.
Men had tot zijin lieven voor het vader
land veil. De oude dooddoener: Als En
geland ons te na komt, zal Duitschland
wel' bijspringen en als Duitschland ons
op de teenen trapt, zal1 Engeland zijn vin
ger dreigend opheffen, kan nu wel1 voor
goed in den flauwe-moppentrommel wor
den opgeborgen.
Maar nu, nu de eerste schrik voorbij
is, gaat men weer aan struisvogelpoli
tiek' doen. Men waant Hannibal in do
loopgraven.
Ze zien hem niet, dus hij is er niet!
't Is weer 't oude liedje. „Ze komen
van Lil!o en ze weten yan niks".
„Holland op izi'n smalst" gaat men aan
't knabbelen.
Op elk slakje moet "weer eetl beetje 'zout.
Afe 't u belieft, geen mannetje te veel
en geen oentje te veel1.
Tot Hannibal komt en ons het smade
lijke woord voor de tweede maal in 't
gezicht slingert: „Wij zullen onderhan
delen bij U, over U, Zonder U."
En dan zijn we met al onze schrielheid
het kind van de rekening.
Nederlanders, wordt wakker!
Zooals men Weet heeft zich te Goes
onder leiding van jhr. rar. E„ A. O. de
'asembroot, lid van Gedeputeerde Staten
van Zeeland, en gewestelijk commissaris
van het Roode Kruis, een comité gevormd
voor een NedeHandsche Roode-Kruis-af-
deeling v.oor Westelijk Zuid-Beveland.
Gisteravond nu is te Goes, in de groote
zaal der Sociëteit V. O. V. de 'propaganda-
vergadering gehouden, onder de tegen
woordigheid van Z. K. H. Prins Hendrik
der Nederlanden.
De vergadering werd bijgewoond o.a.
door den Commissaris der Koningin, mr.
Dijckmeester, den Territorialen Comman
dant van Zeeland, Kolonel de Brocx, vice;
admiraal van Hecking Colenbrander, tal
rijke officieren van land- en zeemacht,
en vele aanzienlijke personen uit Goes
en omliggende gemeenten, o.w. velen met
hunne dames. We merkten o.a. op burge
meesters, wethouders, secretarissen,
raadsleden, notarissen, predikanten, in
dustrieelen en kooplieden.
Aan de bestuurstafel waren gezeten Z.
K. H. de Prins in den met het G.oesch©
wapen versierden burgemeestersstoel
mr. Dijckmeester, jhr. mr. de Casembrpotj
mevrouw D© Beaufort, vice-admiraal v.
Hecking Colenbrander en de bestuursleden
van het genoemde Comité, n.l. de heeren
J. B, de Beaufort, eere-voorzjtter, I. D.
Fransen van de Putte, voorzitter; H.
Dronkers, secretaris; W. J. M. Bitter, pen
ningmeester; mevrouw Wagtho, mevrouw
Van Dissel, mej. J. Hanken en de heeren
A. J. Hoorweg, H. W,. Neervoort, C. Koert,
P. J. tv. d. Mandere en P. Bruggéman.
Vóór en op het podium strekte eenig
groen tot versiering.
Z. K. H. Prins Hendrik opende de ver
gadering met een woord van dank voor de
zoo talrijke opkomst, de hoop uitspreken
de, dat men iets goeds tot stand mocht
brengen, en vervolgens het woord gevende
aan dr. W. F. Veldlhuijzen, dirigeerend
officier van gezondheid 2e kl.
Dr. Veldhuijzen verklaarde de tot. hem
gerichte uitnoodiging vanwege het hoofd
comité van het Ned. Roode Kruis om
de eischen ite bespreken, welke gesteld
worden aan den militairen geneeskundi
gen dienst, gaarne te hebben aanvaard.
Spr. noemde dan als den eersten eisoh,
welken de mil. geneeskundige dienst stelt,
dien van voorbereiding. In de voorberei
ding schuilt de kracht. Zonder voorberei
ding is het niet mogelijk, om als de nood
aan den man komt, klaar te zijn. De
tweede eisch is, dat de organisatie van
vrijwillige iziekenverpleging zich harmo
nisch aansluit bij den mil. geneeskun
digen dienst.
Spr. noemde enkele voorbeelden van
voorbereidende werkzaamheden. Voor het
herstel van gewonden is het dikwijls nood
zakelijk ter voorkoming van onnnodige
pijnen, dat de gewonden op de draagbaren
blijven liggen tot zij in het hospitaal zijn
aangekomen. Om dit mogelijk te maken
moet men de beschikking hebben over
eenheid-veldbrancards. Vroeger kende men
wel vier of vijf verschillende soorten van
brancards. Men heeft ingezien, dat dit
verkeerd is. He.t overladen toch van ge
wonden op andere brancards veroorzaakt
pijnen en nadeelen.
De eenheid-brancards passen altijd en
kunnen overal meegevoerd worden. Van
de loopgraven worden de gewonden ermee
naar de lmlpverbandplaatsen gevoerd, die
1 K.M. achter de vuurlinie liggen; van
daar naar de hoofdverbandplaatsen, 4
K.M. daarachter gelegen. Van de hoofd
verbandplaatsen worden zij vervoerd naar
de verzamelplaatsen voor zieken en ge
wonden nabij de spoorwegen, van de eva
cuatie-stations naar de hospitalen in het
hart van het land! Het vervoer vindt per
trein of per boot plaats.
'De gewonde moet dus steeds op dezelfde
brancard kunnen blijven liggen. Het is
dus noodzakelijk, dat ook het Ned. Roode
Kruis over dezelfde draagbaren beschikt
als de mil. geneeskundige dienst.
Nu vraagt de mil. geneeskundige dienst
ook ,aan het Roode-Kruis-comité voor
West Zuid-Beveland om te willen voorbe
reiden de oprichting van verzamelplaat
sen voor zieken en gewonden achter de
voorbereide stellingen. Ter voorkoming
van sanitaire nadeelen moet gezorgd wor
den voor een snelle evacuatie der gewon
den. Opeenhooping van gewonden belem
mert de troepen in hun bewegingen en
den aanvoer van materialen en ze werkt
de besmettelijke ziekte in de hand. jOrn
die snelle evacuatie mogelijk te maken,
worden de zieken en gewonden bijeen
gebracht op verzamelplaatsen bijl de spoor
wegen. Op de hulpverbandplaatsen, welke
zoo dicht mogelijk hij de vuurlinie ge
legen zijn, wordt de eerste geneeskundige
hulp verleend, daar worden de gewon
den vervoerbaar gemaakt. Dit is 't werk
van den mil. geneeskundigen dienst. Zoo'n
inrichting bestaat nit '7 officieren van
gezondheid, 15 hospitaalsoldaten en 48
ziekendragers. Van de hulpverbandplaat
sen worden de gewonden per ziekenwa
gens naar de hoofdverbandplaats gevoerd.
Hier worden de gewonden op> meer af
doende 'wijze vervoerbaar gemaakt. Defini
tieve hulp is dan nog onmogelijk. Van
daar worden zij naar de verzamelplaatsen
voor zieken en gewonden gel'eid en hier
treedt eerst het, Ned. Roode Kruis hek
pend op.
Men heeft hier verschillende afdeelin-
gen. In de eerste afdeeling heeft b.v. cle
sorteering plaats, de splitsing in verschil
lende groepen. Sommigen kunnen onmo
gelijk vervoerd worden, anderen wel. Het
veldhospitaal wordt gebruikt voor de on
vervoerbaren. Desnoodig kan ook de vriji-
willige verpleging veldlazaretten oprich
ten.
Zij, die vervoerd kunnen worden,
Wachten en rusten uit in de wachtlokalen
en kunnen daar ;zoo noodig lafenis en
voedsel ontvangen, 't Wachten is dan op
den ambulance-trein, beschikbaar gesteld
door den Eta.ppeiidienst met zijn eigen
personeel van ziekendragers, enz.
Verder zijln er nog barakken voor be
smettelijke zieken noodig;. Dezen worden
niet vervoerd, maar gtelaten jop de plaats
waai- zijl zijn en ;zoo goed mogelijk geïso
leerd.
Een ïioodziekeninrichting1 moet minstens
20 bedden bevatten. Voor het transport
van de gewonden zal noodig zijn een
transport-colonne, welke uit minstens 2
secties bestaat, d. i. ujt 14 man. De leden
van zoo'n transport-colonne zullen ge
oefend moeten worden in het vervoef
per brancard, in1 het inrichten van allerlei
voer- en vaartuigen, in het opnemen van
de eenheid-brancards, in het leggen van
eerste verband, enz. En voorts is hsf
noodzakelijk, dat op de 'verzamelplaatsen
nauwkeurig aanteekening wordt gehouden
van de binnenkomende en vertrekkende
gewonden.
Het Roode Kruis zal ook op andere pun
ten goed kunnen werken. Het traject Ril-
land-Bath—Middelburg zal misschien niet
in 'eens afgelegd' kunnen .worden. Geduren
de de reis, die minstens twee uur duurt
zal1 de trein b.v. te Goes op een zijspoor
gebracht moeten worden. De zwaargewon
den moeten dan afgezet ,worden, in het
gasthuis opgenomen en van lafenis en
voedsel voorzien worden.
Op die tusschenliggende stations kan
een aantal vrouwen zoo noodig hulp ver-
leenen.
Het Roode Kruis kan echter nog meer
doen. De auto kan de spoorbaan aflossen,
ter verzekering van snel vervoer en ter
voorkoming van oveivulling van de ver-
bandplaatsen.
Wie uwer zou niet z'n auto ter beschik
king van liet Ned. Roode Kruis willeu
stellen
Verder hebben we de zorg voor do
organisatie van een ontsmettingsbrigade
onder leiding van een '.apotheker of geneed-
heer. Het is een van de triomfen van de
hygiene, dat deze oorlog zich kenmerk!
door het geringe aantal besmettelijke zie
leen. In vroegere oorlogen was het aantal
besmettelijke zieken grooter, dan het aan
tal door de kogels gewonden. Voor de be
strijding van die ziekten is ook goe.d-e»
voorbereiding noodig en de' hulp der bur
gerij! is daarbij zeer gewenscht.
Spr. eindigde zij|n betoog met een harte
lijke opwekking om alles te doen, wat in
ons vermogen is, om de zaak der g&won-
denverpleging zoo goed mogelijk te be
hartigen. (Applaus).
Z. K. H. Prins Hendrik nam daar
op het woord en sprak o. m.Mag ik dr.
Veidhuiijizen uw aller en mijn hartelijken
dank betuiglen voor zijln duidelijk en helder
betoog. Uit 'zijln. Woorden heeft men kunnen
opmaken, Idat de reden, waarom het Roode
Kruis hier in Zeeland 'meer werkdadig wil
optraden, gelegen is in het verlangen van
tte'n hevel hebber v,an Zeeland, idat het
Roode Kruis op alle 'eventualiteiten voor
bereid is. Van admiraal van Hecking' Co
lenbrander, dien wijl het genoegen hebben
onder ons te zien, is het initiatief uitge
gaan tot deze bijeenkomst. ,Op welke wijze
het Roode Kruis a,an het verlangen der
militaire autoriteiten moet voldoen, zal u
nader uiteengezet worden door den ge
neeskundigen adviseur van het R. K.»
dr. Hlijimans.
Vóór hem het woord te geven stol ik
u voor ©enige oogenblikken te pauzeeren.
In deze pauze verzoek ik u te teekenen
op de lijsten, die de burgemeester zal
doen ciroulee'ren, ten eind© reeds dade
lijk een vasten grondslag voor het jonge
comité te leggen. Wil mij bovenaan plaat
sen met een som van f200. (Applaus.)
Prins .Hendrik schreef vervolgens in
op de lijst, welke ter binderij van de)
N. V. Stoom-, Boek-, Courant- en Han
delsdrukkerij v. h. fa's Kleeuwens en Ross,
in een schoon omhulsel gehecht was. Een
mooi handje van Peau de Snéde met fiet
iWapien van Goes en het Roode Kruis er in.
De hieer Fransen van de Putte
zeidie vervolgens als voorzitter van het
voorloopig bestuur van de hier op te rich
ten afdeeling van liet Ned. Roode Kruis,
dat het comité met opgewektheid zijn taak
aanvaard heeft. De burgers denken thans
anders en beter over de verdiensten der
militairen dan vroeger. Men is overtuigd,
dat wij niet genoeg voor hen kunnen doen.
Welnu het Roode Kruiswerk mag geen
regeeringszaak zijin. 'tls een zaak van
particulier initiatief, 'tis een liefdeszaak,
die zich niet laat reglementeeren. Hier is
meer hartelijkheid dan kapitaal. Men
denke maar aan die dagen der Belgische
vluchtelingen. Hoeveel te meer zal men
dus over hebben voor ons eigen volk.
Koninklijke Hoogheid, de zaak van het
Roode Kruis is uw zaak. Er is geein
Nederlander, die niet overtuigd is, dat
U die zaak een goed hart toedraagt. Uw
komst hierheen is daarvan het bewijis.
Goes is Uw residentieplaats niet en z;al
het ook wel niet worden. Uw bezoek is
daarom een bewijs van belangstelling. Na
mens jiet bestuur breng ik Uwe Kon.
Hoogheid dank, overtuigd zijnde van de
bezielende uitwerking van uw voorbeeld.
In de pauze werden de inteekenlijsten
aangeboden door de leden van een mili
taire transport-colonne.
Dr. H ij m a n s zette vervolgens in groote
trekken uiteen doel en strekking van jhet
Ned. Roode Kruis en de wijze, waarop
het doel zal moeten worden nagestreefd.
De militair geneeskundige dienst, aldus
dr. Hijmans, nu kan teil eenenmale nooit
voldoen aan de opdracht, die hiji gekregen
heeft, en wel om deZe redenen. Wanneer
de mil. geneeskundige dienst in vredestijd,
zou moeten worden voorbereid, dat jzou
veel te bezwarend voor de staatskas zijn.
Men kan wel zeggen, dat het onmogelijk
is. Daarom moet de mil. gen. dienst re
kenen op datgene wat hij: In oorlogstijd
door Tequisitie en andere noodmaatregelen
moet verkrijgen. Nu is wat men improvi
seert nooit zoo goed als dat wat langeh
tijd tevoren is voorbereid. De vrijwillige
hulpverleening is er nu, om aan te vul
len wat "de mil. gen. dienst tekort mocht
schieten. (De vrijwillige hulpverieening
moet dus behoorlijk van tevoren georgani
seerd zijnMet organisatie daarvan is be
last de Ver. Het Roode Kruis. De zorg
voor de naleving van de bepalingen berust
bij' het Hoofdcomité, dat leiding geeft.
Maar het eigenlijke werk moet verricht
worden door de coanité's, die elk in hun
eigen omgeving «arbeiden. Heel Nederland
moest alzoo door de comité's bewerkt
worden. Er kan niet in elke plaats een
comité zijn; dat zou tot versnippering
van krachten leiden.
Spr. lichtte daarop de eigenlijke taak
van het "Roode Kruis nader toe.
'De militaire geneesk. dienst zal alle
krachten in tijd van oorlog concentreeren
op de gevechtszone, op alle plaatsen dus,
die liggen vóór de hoofdverbandplaats.
De vrijwillige hulpverleening moet be
staan aan twee deelenhet wegvoeren
der zieken en gewonden en de verdere
verzorging in de noodziekeninriohtingen.
Onvoorbereid werk is van nul en geener
waarde. Binnen 24 uur moet men desnoo
dig gereed staan om liulp te verleenen.
Allereerst is daarvoor .geld noodig. En
verder dient op geschikte wijze propa
ganda gemaakt te worden. Wil het Roode
Kruis klaar zijn voor het ziekentransport,
dan moeten er geoefende mannen zijn.
Mannen, die in vredestijd geoefend zijn
in het vervoeren van gewonden, het in
richten van vervoermiddelen enz. Er moet
personeel en materieel zijn. Er moeten
voertuigen, zijn en het personeel dient
voldoende uitgerust te zijn.
De mobiele colonnes van het R. K.
dienen ook om zoo noodig de zieken
dragers en hospitaalsoldaten aan te vul
len, als dezen niet meer voltallig zijn.
'tls noodig, dat men eerst uitziet naar
een geschikt gebouw voor een noodzie-
keninrichting. Het moet minstens 20 bed
den kunnen bevatten. Het gebouw moet
liggen aan goede verbindingswegen, aan
weg of water. Het moet ruimte bieden
vlooi' administratie, het moet een bad-
kamer bezitten, bergplaatsen, verband- en
operatiekamers, ruimte voor inwonend
personeel en een kleine kamer voor ern
stige gewonden of geopereerden.
Men z'orge, dat men met den eigenaar
een contract afsluit, opdat men ingeval
van oorlog dadelijk de beschikking er over
krijge. )Men wage vooraf aan het Hoofd
comité of het gebouw doelmatig gelegen
is. In tijd van vrede moet nagegaan wor
den welke wijzigingen aan en in het ge
bouw moeten worden aangebracht.
Verder moet het comité zich de mede
werking verzekeren van medisch personeel
en verplegend personeel, en het dient ook
de opleiding ter hand te nemen van hen
of haar die de verplegers willen bijstaan.
Dan moet het beschikken over personeel
voor administratie, huishouding en keu
ken.
In de laatste plaats behoort, het tot
de taak van het comité om in vredestijd
het noodige materiaal voor de noodzieken-
inrichting te verzamelen, als kleeding,
meubilair, chirurgische instrumenten, hoe
ken, enz.
Het comité mag zich niet tevreden stel
len met, de bestaande .inrichtingen van
verpleging. Het moet uitbreiding geven aan
de bestaande ziekenhuizen. Het is noodig,
dat het nu reeds een begin-voorraad op
slaat van alles wat het noodiig zal hebben.
Men sluit© daartoe contracten met leve
ranciers, fabrikanten en werklieden af,
en men zie zoo noodig de beschikking te
krijlglen over een gedeelte van het materiaal
van stad- of dorpsgenooten.
Vrijwillige hulpverleening mag nooit be-
teiekenen, dat het minder (mag zijln, dan
wat verplicht is. Integendeel. Ook mag
niiet vergeten worden, dat. 'men rekening
moet houden met de wenschen der mili
taire autoriteiten.
Spr. eindigde met den wensch uit te
spreken, dat het nieuw opgerichte comité
voor W.-Zudd-Bevel'and zal blijken opge
wassen te zijn tegen de werkelijk ontzag
lijke moeilijkheden, die zich zullen voor
doen bijl de vervuiling van zijd taak, en
dat de afd. tot een sieraad van het Roode
Kruis' worde. (Applaus.)
Z. K. H. Prins Hendrik deelde daarop
mede, dat aan jaarlijks che bijdragen toe
gezegd was f209; aan bijdragen in eens
f747; twee rentelooze voorschotten elk
van f 100en nog' een jaariijfcsche bijdrage
van f2.50.
In 't geheel is dus toegezegd een be
drag van f 1158.50.
Ik geloof, zeide de Prins, dat ik mag
uitspreken, dat hiermede het bestaan en
de levensvatbaarheid van het Comité ver
zekerd is.
Mag ik dr. Hijmans nog danken vooï
zijn uitmuntend betoog. Uit de woorden
van onzen geneeskundigen adviseur zal
u duidelijk geworden zijn, welk de taak
is van het Roode Kruis in het algemeen
en hier in Zeeland in het bijzonder. De
heer Hijmans heeft u aangetoond, dat. van
het allerhoogste belang is, dat hier perso
neel en materiaal wordt bijeengebracht,
zoowel voor het vormen van transport-
colonnes afs voor de noodziekeninriohtin
gen. Om dit te bereiken is hier onlangs
een Comité opgericht. Namens het Hoofd
comité verzoek ik u ïïe noodige stappen
te willen doen, om in de hedenavond
aangegeven richting werkzaam te zijn, en
hiermede dank ik u voor uw tegenwoor
digheid en sluit ik de vergadering. (Ap
plaus).
De Prins verliet hierop met gevolg de
zaal.
Tijdens de pauze zijn in de koffiekamer
nog aan den Prins voorgesteld de heeren
D'. D. van den Bout, wethouder der ge
meente (Goes, G. A. Hajenius, secretaris
der gemeente Goes, S. Duvekot, lid van
Prov. Staten en voormalig commandant
van de eerewacht ter ontvangst van H.
M. de Koningin, H. A. Hanken, directeur
van den Wilhelminapolder, I. G. J. Kake-
beeke, directeur van de Rijkslandbouw-
winterschool, H. Dronkers, gemeente-ont
vanger Van Goes en secretaris van hef
Roode Kruis-co.mité en W. J. M. Bittetr,
penningmeester van het comité, met welke
heeren de Prins zich eenige oogenblikken
op hartelijke wijze onderhield.
Beknopt overzicht van den toestand,
Over de gevechten bij Krasnik zlijn de
co>mmuniqué's nog niet uitgepraat,.
Ze vormen zachtjesaan een polomiekj©
tusschen Weenen en St. Petersburg.
In het Oostenrijksche oorlögsperskiwar-
tier is uien blijkbaar zeer verstoord over |de
wijZe-van-voorstelling, die van Russische
zijde omtrent, de gevechten hij Krasnik, opi
het meest kritieke punt, gelijk men weet,
van liet Oostelijke oorlogsterrein gegeven
wordt.
In een telegram, brengt bet perskwartier
een protest uit tegen de „ontzettend over
dreven" Russische voorstelling van de
feiten, al1 verklaart het begrijpelijk, dat
de Russen, na „al1 hun nederlagen, i,,eert
hoogen toon aanslaan, nu er een overwin-
ninkje te mel'den valt".
Lezen we echter de Russische stafrap
porten der laatste dagen goed, dan moeten
wij verklaren, Sat liet protest ons wél)
wat overdreven voorkomt. De Russen toch
hebben van geen groote zegepraal' gespro
ken, maar alleen in hun communiqué van
9 dezer gemeld, dat de vijianid op denj
terugtocht was en achtervolgd werd. Dit
klopte geheel met de van Oostenrijksche
zijde gegeven bijzonderheid, dat ld© Oosten
rijksche troepen op zekere punten waren
teruggenomen en is dus in het geheel
geen „ontzettende overdrijving".
Integendeel, zoo juist gaven de Russi
sche communiqué's den stand van zaken
weer, dat wij uit de bijzonderheden iü
hqt Russische strafrapport van Zaterdag
gegeven, konden concludeeren, dat het
offensief der Russen allerminst een be
slissend karakter nog had en zelfs dreigde
dood te lbopen,
Ook uit de jongste Russische rapporten
valt op te maken, dat het offensief der
Russen niet tot eenig beslissend resultaat
geleid heeft.
In het Westen is de toestand onveran
derd.
Slechts worden dagelijks duizenden :men-
schen doodgeschoten. Doch wat beteekent
het verlies van zooveel' duizend menschen
in dezen geweldigen wereldoorlog.
Ja, op den langen duur zal men ze gaan
missen. Dan nadert het einde van den
strijd, omdat de jonge mannen er nief
meer zijn.
Voorloopig is er echter nog Jcanonnen-
vleesch genoeg.
De „kleine vrede" wordt, nog naar huis
gestuurd, om veel' later terug tekomen,
als de smartelijke opetatie afgeloopen is.
Achter het Yserfront.
De dood waart hier wordt aan
de „VI. St." geschreven in allerlei ge
daanten rond. De moderne wijze van oor
logvoeren is inderdaad van een gruwelijke
wreedheid. De verminkingen, die doen de
hand- en andere granaten worden veroor
zaakt, zijn zoo intens gemeen. De splinters
en de gassen maken menigeen blind. Zoo
zag ik nu ook twee jonge mannen, die
de oogen bedekt Melden met de handen,
en krompen van de pijn. De aarde en de
splinters, die door de ontploffing waren
opgeworpen hadden hen van het gezicht
her.oofd.
En dunne straaltjes liep het roode bloed
over hun wasbleeke gezichten, eigenlijk'
nog maar kindergezichten.
Ik trok mee naar het veldhospitaal te
LIk kwam er juist nu men volop
bezig ï^as te opereeren. Wat een gruwe
lijk gezicht. In een kuip naast de operatie
kamer zag ik onderscheiden deelen van
armen en beenen, die in allerijl afgezet
hadden moeten worden. 'tWas als was
men beland in een exportslagerij.
En dan latei' in de zalen, al die met