Brake!
fen fe
Ie,
teedje
Stier,
srenknecht,
235
Donderdag' 8 Juli 1915
29e Jaargang
-■mm
De Groote Oorlog.
»tveulen
Gerst.
LERK
)urg,
te koop:
te koop
sn hooigras
te koop
Tarwe
mecht
secht
udster,
instbode.
lienstbode
3STEPRUZEW voor
9 te koop
.NCKE teGrijps-
oot 1 HA. 15 A.
n BOUWLAND,
ilichtingen te be
des run. na 5 ure
morden ingewacht
met 22 Juli 1915.
Irst, 120 roeden
m Suikerboonen,
men, 187 roeden
sn Aardappels en
el de Mangels in
wacht tot en met
AEINÜSSE,
waar tevens in
nen,
er 1915.
OE
Westkapelle.
OE
voudekerke
Westhoek.
jnwstr. Middelburg,
•chrijving.
IN. WIELEMA-
hvacht tot en met
|SE Sr. te Melis-
oer
te Grijpskerke.
3t paarden kan
IDIJK, Landbou-
itarie van Goes
linnen zich schrif-
den Gemeente-
|met Augs.
bij I. HAGE,
van 42 jaar
Ir, zoekt
l>,de behandeling,
fen franco letter
ourg.
Augustus
bnshuis. Brieven
[ER, Goes.
tember te Vlaar-
3. G. als meid-
fn. Loon nader
fen onder letter
lit blad te Mid-
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LAN IE VORSTSTR AAT 219,
Bureau te Middelburg:
FTRNSA F. P. DHUM - L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Coïntre - Goes.
Niet vinnig maar ernstig.
De G oesche Courant schrijft.
,,Ev zal ditmaal een vinnige strijd
gestreden worden. Niet minder dan
twaalf candidaten zijn gesteld voor
vier zetels in den Raad; bij o-ns
weten een record voor Goes. Nu do
Godsvrede toch verbroken is, kunnen
wij: dat slechts toejuichen, wijl de strijd
er te principieeler om zal zijn, en ver
snippering van stemmen kan worden
voorkomen. De candidaten van de .rech
terzijde zijn, otu het beginsel, dat zij
voorstaan, voor ons onaannemelijk".
De laatste woorden„de candidaten van
de rechterzijde zijn, om het beginsel dat
zij voorstaan, voor ons onaannemelijk"
doen wij het zwijgen toe. Wij betreuren
zeer. het toespitsen van dien. partijstrijd
ook in betrekking tot de gemeenteraads
verkiezingen; doch wij zeiven zijn in de
laatste jaren langzamerhand tot deze zelf
de meening bekend geworden.
Wij hebben jaren aaneen de leer ver
kondigd geen partijstrijd bij raadsverkie
zingen laaf; vajr Jpnks. zitten wat zit
en sla uw slag bij vacatures. -Doch deze
taktiek is tot ons leedwezen onhoudbaar
gebleken, dank zij: de beginsellosheid, of
beginselloosheid van vele rechtsche kie
zers. Wat toch geschiedde er bijl vaca
tures? Vele rechtsche kiezers, buiten do
kiesvereenig ing en. staande, kleurden den
'gestelden oandidaat af, en stemden op dein
liberaal, den vriendelijken winkelier, werk-
gevefc, of rijksontvanger; en zoo is in
den Goescihen Raad de vrijzinnig-demo
cratie oppermachtig geworden.
iNog bij de laatste stemming in 1913
werden op J,br. \Yon Schmidt en Tem
perman minstens 150 rechtsche stemmen
uitgebracht.
itlief is dan ook niet waar, wat de
G o e s c h e C o u r a n t beweert dat wjrj ïn
1913 op een overwinning hebben gere
kend. en ten slofte blij waren da.t wij
ons eene aftredend lid 'konden behouden.
De leiders, en dat zijn "de 'kenners,
de proevers, de huisbezoekers, wisten be
ter, en enkelen hunneïl hebben dit dan
ook voorspeld, ook aan vrijzinnigen die,
kennende blijkbaar niet de kaart van het
kind, voor het schieten eenell hires in huni
kasteel zich jegens ben ietwat ongerust
uitlieten.
Hetgeen natuurlijk niet wegneemt dat
deze stembus wel eens ieen verrassing
kon baren.
Gelukkig heeft de vrijzinnige profetie
dat -ons een vinnige strijd wacht gefaald.
Be strjjd is niet. .vinnig; maar wel is
hij ernstig. De werkers onzerzijds zullen
doelbewust tot morgenmiddag 5 uur hun
best' /Toen voor de verkiezing van
DONNER, BRANTS, PLAZIER en
VJENINGS.
De Vlissingsche vrijzinnigen.
In ions no. van gister staat vermeld, dat
de vrijzinnige gemeenteraadsleden van
Vlissingen de benoeming van een ge
meente-secretaris hebben uitgesteld omdat
hun ter <0iöre (gekomen was dat no. 1.
der voordracht ehristelijk-historiscih is, T)
Dit is een staaltje v,an uitsluitingszücht
waartegen ieder weldenkende behoort op
te komen. Het is de oude liberale leus:
niemand mag recht hebben dan wij en
onze vrienden (nul ri' aura raison que
nous et nos amis) volgens welke deze
heeUen onder aanvoering van den heer
Van Raalte, eon Reformjood en derhalve
de meest principieel© tegenstander van
het „Christendom, zijn opgetreden.
Laat bij de stemming op morgen blij
ken dat de Rechtsche kiezers dezen kaak
slag hebben gevoeld en behoorlijk we
ten recht te doen over dergelijk antie-
kisme.
Waarom hebben onze vrienden ons hier
omtrent niets gemeld, zoodat wij dit nieuws
uit een ander blad moesten vtrneiuen. Verleden
jaar waren zij zoo geestdriftig dat wij naar de
remschoen moesten grijpen. En nu slaapt men
Beknopt overzicht van den toestand,
Wat zal Portugal doen?
Meedoen aan den wereldstrijd Aan
welk© zijde?
Deze en dergelijke vragen rijzen in deze
dagen van spanning en oproer.
De begeerte om mee te doen smeulde
reeds sedert het begin vau den oorlog in
het klein© land met het groote verleden.
Van meet af is er een verlangen geweest
om de geallieerden te hulp te komen.
Want Portugal is zeer anti-Duitsch ge
zind, gevolg natuurlijk van de nauwe be
trekkingen, waarin het land tot Groot-
Brittanië stond; betrekkingen die door de
'De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post
Losse nummers
1.25
0.05
Prijs der Adverteniiën
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ct.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden,
Familieberichten van 110 regels ƒ1.
iedere regel meer 10 ct.
gouden koorden van in Engeland geplaat
ste leeningen steeds nauwer werden aan
gehaald.
Wat Engeland van Portugal verwacht?
Het weet, dat de kleine staat niet veel
presteert. Het legertje van Portugal, dat
op voet vau vrede circa 12000 man telt,
is te zwak, dan dat het het lot van
Europa in handen zon hebben.
Doch het spreekt van zelf, dat Albion er
naar streeft om zooveel Europeesche Sta
ten als maar eenigszins mogelijk is, tegen
Duitschland en Oostenrijk in de wapenen
to brengen.
Dan komt or nog iets bij. Het verlangt
er evenzeer naar, om, nu Botha's expe
ditie in Duitsch-Zuidwest-Afrika allengs
verder naar het Noorden voortdringt, de
Portugeesche kolonie Angola door een Por
tugeesche strijdmacht te doen bezetten,
waardoor de Duitsche troepen en de in-
boorlingenkrijgsmacht uit Duitsch Z.-W.
Afrika, die door Botha achtervolgd wor
den, tusschen twee vuren moeten geraken.
Hoe het zij, veel invloed op den Euro-
peeschen oorlog zal Portugal niet hebben
en het zal zeker niet den doorslag geven
in Frankrijk of België.
Wat de kansen op deelname aangaan,
uil. de losse berichten valt op te maken,
dat regeering, parlement en volk alle blijk
baar op gespannen voet met den vrede
'leven, en dat men eensgezind is in de
sympathie ten opzichte van de geallieer
den.
Als de bom barst, zullen do Duitschers
en do Oostenrijjkers de kwade gevolgen
ervan ondervinden.
Moge de Portugees nog tijdig tot. be
zinning komen.
De Duitschers zijn op weg naar War
schau. Na. Galieië zal wederom Russisch-
Polen hot groote, strategische middelpunt
worden, waarhoen aller belangstelling
zich licht, evenals in de laatste maanden
van 1914 en begin 1915.
Het wordt meer en. meer duidelijk, dat
de Centrallen niet tevreden zijn met enkel
(de Russen uit Galieië te verdrijven, doch
grootscher plannen koesteren.
Het hoofdtooneel van den strijd is thans
liet front tusschen Woichsel en Boeg, waai
de verbonden legers blijkbaar een grooten
slag zoeken. Hier op de lijn van Krasnik
naar Lublin hebben hevige gevechten
plaats. Hier zijn de Russen, in een tweede
ontmoeting met het leger van aartshertog
Jozef Ferdinand verslagen. En leest en
vergelijkt .men alle berichten gped, dan
komt men tot de conclusie, dat. het den
Centralen reeds gelukt is, scheiding te
maken tusschen de Noordelijke en Zuide
lijke Russische legers, en dat de Duitsche
staf van plan is zich met geweld een
weg te banen naar Warschau, al is de
afstand van Krasnik naar Warschau ook
circa 150 K.M.
Dit grootsehe plan zal echter niet spoe
dig kans van slagen hebben, 150 K.M.
is een heel eind; vooral als elke voet
grond betwist wordt door een vijandelijk
leger, dat nog meetelt. Hot spreekt van
zelf, dat de Russen niets zullen nalaten,
om den opmar,sch der Centralen aan het
Weichsel-Boeg-front te stuiten. Want erger
dan het verlies van Galieië nog zou het
verlies van Warschau voor hen zijn.
Van het Westelijk oorlogsterrein valt
alleen melding te maken van een Engelsch
succesje bij1 Pil'kem, ten N. van Yperen:
200 yards loopgraven werden daar dooi
de Tommies genomen en 80 gevangenen
gemaakt.
Zooals men weet heeft de Zweedsche
regeering geprotesteerd tegen het optreden
der Russische vloot.
De Russische regeering heeft dadelijk
geantwoord. Zij beweert dat de Russische
vloot, direct met de vervolging opgehou
den heeft, zoodra zijl merkte de Zweed
sche wateren te naderen. Mocht een bom
gevallen zijn op Zweedsch gebied, dan is
dat per ongeluk gebeurd.
De Zweedsche pers is echter niet be
vredigd door deze wel wat oppervlak
kige verklaring.
Over deze kwestie zal dus het laatste
woord nog niet gesproken zijn.
Over Keizer Wilhelm.
De correspondent van „De (Tijd" te KeU-
lën seint (aan -dat (blad over de gemoedsge
steldheid van Keizer Wilhelm bet vol
gende
„Een officier, die gelegenheid had, her
haaldelijk den Keizer te velde waar te
nemen, vertelde Vnij meer dan een uiting,
Waaruit blijkt hoe .gaarne Wilhelm II den
vrede had 'bewaard en hoezieor hij lijdt
onder de verschrikkingen van den krijg,
welke 'men op rijn verantwoordelijkheid
tracht te laden. Meer dan eens zijn hem
de tranen i'n 'de oogen gesprongen bij het
bezoeken van sl'achtvelden Vlak' na hevige
gevechten. Nog de .vorige maand 'kwam hij
op het Westelijk oorlogsterrein bij het
dorp R waar de Duitsche troepen
juist een versterkte stelling wier Franscheu
met do bajonet .hadden genomen, doch
niet dan ten koste van bloedige offers.
Terwijl' do avond viel, knielde de Keizer
tusschen zjjm gevallen soldaten neer, liet
het hoofd op 'do borst Zinken en sprak in
stilte met God. .Toten hij weder opstond
weende hij, en de officieren van zijn ge
volg, die liet looneel hadden bijgewoond,
hoorden met ontroering hoe hij zieide: Balt
is vreesel'ijk, het is vreeselijk. Maar ik
heb deze verschrikkelijke dingen niet ge
wild, God weet (bet en Hij zal het getui
gen".
Het neutrale vorstendom Lichterstein.
Bij het,begin van den oorlog heeft het
souvereine vorstendom Lichte,ostein in
Oostenrijk en Zwitserland allen betrokken
mogendheden zijn bicsluif meegedeeld zijn
neutraliteit te zullen bewaren. Daartoe was
het ook wel gedwongen, daar het twaalf
duizend inwoners tellende landje sedert
1866 den dienstplicht 'opgeheven had en
nog slechts een enkelen soldaat bezit,
die opgezet in de ridderzaal van het slot
Hogen-Lichtenstein staat.
De „Vorarlberger Volksiïeund" vertelt,
een geval, dat. bewijst, hoe streng deze
Staat zich aan zijln neutraliteit houdt.
Een ondernemende, jonge Lichfcenst'i-
ncr, die'in'Zwitserland een betrekking had,
volgde ©enige pnder de wapens geroepen
kameraden en meldde zich 'vrijwillig vooi-
den dienst in het Duitsche leger. Hij werd
aangenomen en na ©enige maanden ge
oefend te hebben, vertrok hij naar bot Wes
telijk front, toen do vaderlijke hand van
zijn neutraal' vaderland hem ie pakken
kreeg en hem onzacht uit zijn roemzuch
tige droomon rukte. Door verraad hacl na
melijk da Lichtensteinschc regeering van
do plannen van haar oorlogszurhtigen on
derdaan Sfehpord en eischte nu ton spoe
digste met een'hleroiepi op haar neutraliteit
dat hij uil 'het Diuitsoho leger verwijderd
Ziooi (Worden.- De Duitsche regeering gaf het
betrokken regiment bevel den krijgsman
in spé naar huis te zenden, in Frankfort
en Mains achterhaalde hom dit bevel, juist
toen hij in den trein mol; .zijn wapenbroe
ders soldatenliederen ziat te zingen. Plot
seling ging cle deur open en kwam: de
moeder van tde compagnie naar binnen om
den Lichtensteiner er uit te halten. Op
het perron werd hem 'de oiakase van zijn
regeering voorgclezieii en het besluit van
de Duitsche overheid meegedeeld. Hij
mloest rijn wapens afgeven en werd aldus
voor zijn vaderland gored. Of liet v orsten
dom Lichtenstoin hem bet .genoegen zal
doen dén dienstplicht voor hom weer in
te voeren, is nog' niet bekend.
De Sappen oorlog.
Een Duitsch officier sohrïjtfl: in de Lo-
kal-Anzeiger
In een vernielde loopgraaf, die ons lastig
geworden was, en waar wij de Franse-hen
met do bajonet uitduidden geworpen, had
den zij rzich ©ap, week later weer genesteld
en Wierpen zij ons plotseling 's avonds met
handgranaten. Twee dood-en en vijf gewon
den, hadden ;wij. Dit moest gewroken wor
den. Den volgenden dag werden v rijwilli
gers opgeroepen. Twintig man van mijn
compagnie meldden rich aan. Ook' ik' deed
mlee. De afstand bedraagt twintig meter.
Kort voor ,'dc loopgraaf der Franse,hen was
een groote trechter van onontplofte. gra
naat. Daar moesten wij in, voor de vijand
kon aansluipen. Het was een gevaarlijk©
onderneming. Werd 'z;e ontdekt. Aan kwam
geen enkele yan ons terug. We hingen
on'ze gordel' vol handgranaten, hol; geweer
bleef achter, daar idit slechts hindert. Wij
namen allen een pikbijl met korte steel
mee, dat een vreesel'ijk wapen is in het
handgemeen.
TIalf elf. Ijk'schiet ©en liciht-rakot af. Alles
is daghelder verlicht. Eenige seconden la
ter vliegt 'in (den zijdelingschen waarne
mingspost -een rood© raket omhoog, als toe
ken, dat,>de loopgraaf nog leeg is. Het vol
gende oogen blik kruipen twintig donkjere
gedaanten op' handen en voeten naar den
trechter. Geen geluid mag hoorbaar rijn,
als wijl niet te vroeg, 'willen ontdekt worden.
Na ongeveer 'zeven minuten glijdt de laat
ste man dn 'den' trechter. Wij Zijn gelukkig
geweest, want op het z,elfde oogenblik
schiet de Vijand een lichtraket. af. Twee
minuten vroeger en hij hacl ons ontdekt.
Of er'dan nog: een van ons- in leven Was
Men hoort 'niets,. Diepe nachtelijke stilte,
die adem: beklemmend op de borst drukt.
Minuten 'worden1 eeuwen. Een kwartier ver
loopt. Komen'zij vandaag, niet? Geluidloos
kruip ik naar. cl© Fransche loopgraaf. Ik
hoor zachte, sluipende voetstappen. Ze
komen. Een {steentje vliegt in den trechter.
Dit bëteekent: pas op, mannen! In de
korte sappen stappen ongeveer twintig San
voorbij. Alsi .men mij ontdekt ben ik verlo
ren. Ik 'boud ,deiu adem in. Daar vliegt
de eerste handgranaat, naar onze stelling.
Geluidloos kruipen wij nu naar de sappen.
Als nu .maar'geen lichtraket opstijgt. Het
gelük blijft ons trouw. Ik richt mij o.p en
fluit. „De tondel voor den dag!" en do
eerste handgranaat door mij geworpen,
eischt haar offers. Snel hebban de anderen
het gevaar begrepen on stormen zij terug.
Te Iaat! Geschreeuw, geknal, gejammer.
Een F ranse li man trekt voor mij een korpo
raal in de loopgraaf. Met een pikbijl red ik
den 'koporaal' het leven en dood] don .vijand,
lijf jammeren: Pardon. Er liggen Zeven
zwaar gewonden. Reeds komt van de an
dere zijde een venvoied^gcweervuur. Terug
kunnen wij niet.. Als de vijand maar geen
versterking stuurt, 'want clan zlou de zaak'
gevaarlijk worden! Als-wijl cle gewonden
niet hadden, liepen wij ondanks het vuur
terug. Maar al 'zijn het ook vijanden, wo
kennen onzen plicht. Zooals ik vermoed
heli, gaat hei, ook. Tiet vuur verstomt*
Twee aan twee nemlen wij cl© gewonden,
de gevangenen voor ons uit en onmiddel
lijk daarop 'zijn .wij' fin onze loopgraven. Ik
tel mijn mannen. Ev ontbreekt nog een
onderofficier. Twee man gaan terug. -Zij
vinden den. vermiste. .Een splinter beeft
hem de linkerborst opengescheurd. Hij
kermt lievig. Spoedig ya.t do man weer
moed. Nu ligt inj in een hospitaal en is
hij beterende.
Op zee.
Een „Hhl."-correspondent schrijft, d.d.
5 Juli:
Prachtig lag de zee in haar wijlde uit
gestrektheid voor ons.| Het groote wa
tervlak leek een •spiegel. Een heldeM
blauwe luebt welfde zich boven ons, links
en rechts kronkelende de „rookpluimen,
ais groote vederen in de lucht.
Knus en overluid pratende zaten zo
in teen groep bijeen. Ze, dat waren een
groepje mannen, donkerharige en licht
kleurige, tusschen de 20 en 30 jaar. Ik
voegde mij biji hen en toen ik zoo langs
m'n neus weg liet bemerken, dat ik wel
•eens aan den jYser was gewieest, had
ik ze spoedig aan de praat. Ze wateen
nog maar kort uit Duitschland, want van
daar kwamen ze. Uit Munster en Soltau
wailen ze na veel moeite en gevaren ont
vlucht. Drie Franseiben en vier Belgen
waren 't. Ze waren in November krijgs
gevangen gemaakt. Niet gaaf, o neen! Ze
wanen gewond geweest, en hadden toen
de linies der bondgenooten niet meer kun
nen bereiken. Ze waren toen na een paar
ontzettende dagen in Aken aangekoman.
Onderweg was er aan hun wonden wei
nig of niets gedaan. Doch, merkte een
uit het troepje op, aan derlui eigen volk
hadden de 'Dutsen ook niets godaan; ze
waren ex toch met zoo veel". In Aken
waren ze yan elkaar gescheiden en in
verschillende hospitalen opgenorUen. De
verpleging was niet slecht geweest. Alleen,
toen. zo beterden, hadden ze meer en
betere voeding gewenscht. Later werden
ze naar de gevangenkampen gevoerd.
Al dadelijk slond toen bet plan vast
om te ontvluchten, doch in den winteit
ging 't niet. Ze begrepen wel dat hun
allerlei ongemakken en gevaren te wach
ten stonden. Toch waren ze in 't begin
van Juni op stap gegaan. Ze hadden ge
zorgd zooveel mogelijk Duitsch te loeren
en dit was hun goed te pas gekomen.
Meestal hielden ze zich overdag op in
slooten en greppels, des nachts liepen
ze ©n kaapten bier en daar veldvruchten,
■waaronder aardappelen, waarvan ze leef
den. Ze zagen er dan ook alle allesbe
halve voordeelig uit. Doch hun vreugde
was groot, dat bij weer bij bun kame
raden zouden komen, om opnieuw deel uit
Ito maken van 'het leger. Twee waren
e| bij', Fran'schen, met vrouw en kind;
een reden te .mieelr om te ontvluchten,.
Een dezer was de gids geweest. Die had
vroeger al eens in Duitschland gewerkt
ien wa,s bekend met 'het grensgeblruik.
Bovendien 'had een kaartje, dat zie uit
een tijdschrift h,a,dden overgetrokken, hun
.goede diensten bewezten. Zoodra ze den
voet in Nederland hadden gezet, was hun
■ellende natuurlijk voorbij. Zij, gingen nu
allen zoo spoedig mogelijk terug, doch
zij: zouden toch eerst wel wat moebein
opknappen, meenden ze. Zij verhaalden
hoe zij meermalen hadden gevreesd, op
hot laatste moment nog te worden ge'-
pakt. Dit zouden zij 't ergst gevonden heb
ben wat hun had kunnen overkomen.
Nu zouden ze wel zalig oppassen dat
ze niet weer in 'handen der Duitschers
vielen.
Een der Belgen, een jonge man van 21.
jaar, had r eeds drie oudere broeders te
betreuren. Zijn eene broer, die sleoht^
18 maanden ouder was dan hij, was ge
sneuveld, tegelijkertijd toen hij' zielf ge
wond ,w:a,s. Nog schoten zijn oogen vol
•tranen, inu hijl over 't geval sprak.
Yan 'zijn omzwervingen had hij nog
overgehouden dat elk onverwacht geluid
in de nabijheid hein zenuwachtig maak
te. ,>Is zoo afmattend, te denken tel
kens weer, nu zullen ze me gaan vinden.
Ik had er (schrik van terug te zullen
moeten, en "dan misschien in 't gevang,
menheer".
Hij verhaalde nog van de ontzettende
diagen die hij: had meegemaakt jp den
terugtocht naai; den Yser en van den'
slag aan de Nethe. ,Uit boel zijn ver
haal straalde een onverwoestbare liefde
Voor zijn klein huidje, dat nu zoo schrik-
lijk verwoest woïdt. Hij vertelde nog ho©
pijnlijk het voor de Belgische artilleris
ten is ials z'e hun artillerie moeten rich
ten op de Vlaamsche dorpen, ,,'tls onai
dan, als snijden we in ons eigen vleesch,
ons eigen volk moeten wo uit hun huizten
drijven om den Duts mee weg te drin
gen".
Onder 'dieze gesprekken naderden we
den Theems-motnd. Spoedig daarna kon
ik mijn reis voortzetten.
Korte Oorlogsberichten.
De Associated Press verneemt uit
Washington: Na zorgvuldig onderzoek van
de voorstellen in de Duitsche nota, geeft
'men in hoog-officieele kringen toe, dat
de Vereenigde Staten niet, zonder belang
rijk© rechten van neutralen op te offeren,
zulke voorstellen kan gjoedkeuren. JVfe'tl
acht Duitschland's concessies onvoldoende.
Sluiting van do grenzen.
Dinsdag is de1 grens bijl Esschen voor een
onhep,aaiden tijd gesloten. Het toezie hij
is zoo gestreng, dat aan eenige landbou-
Wers^ 'die hun hooi op de Hollandschei
grens binnen wilden halen, dit verboden
is. Br. Wouter uit Esschen kon geen pas
krijlglen om laven bujtbn fd)e glens een
zwaren zieke te bezoeken.
De Duitscke posten hebben last nie
mand, zonder onderscheid, door te laten.
Eeniigie Belgische vrouwen en mannen
mogien niet meer naar hunne Woonsteden
.terugloeeren.
Kolonel Corven te Blaydon heeft 500
pd.st. uitgeloofd voor de bemanning van
het eerste luchtvaartuig', dat op Britsoh
grondgebied een Zeppelin tot d'alen dwingt.
B> o eren a a n het fro n t. ',TJit
Pretoria wordt gemeld: Do Eagelsche re
geering aanvaardde liet aanbod der Zuid-
Afrikaanse he Regeering, oen een Ziui'd-
Afrikaansch contingent voor den dienst
over zee tie zenden, benevens de zending
van eenige batterijien zwarei artillerie.
Van het Oostelijk Oorlogs
ter rein. Uit Berlijln: Het aantal gievan-
•gteneii ten Zuiden van Biala Zloto is; tot
7 officieren en ongeveer 800 man gestegen.
•Vorder namen wiji 7 machinegteweren en
veel genie-mate ri aal
In Polein ten Zuiden van de Weichsel
hebben wijl de hoogte 95 ten Oosten van
Dolowatka ten Zuiidon van Borzyinow ver
overd. De verliezen van de Russen zijn,
zeer groot.
Wij maakten 10 machinegeweren, ©en
rwolverkanon en vele geweren buit. 1
Meer naar het Noorden, naar den kant
van de Woichsel is een uitval van do
Russen afgeslagen.
Op het Zuid-Oostelijk oorlogsteiTein zijn
ten Westen van den (bovenloop van de
Weichsel goede vorderingen gemaakt. Ten
Oosten van de Weichsel geen groote ver
anderingen.
Bij! ide vervolging naar de Zlota Lipa van
den 3den tot den 5den J.uli hebben wij
3850 gevangenen gemaakt.
Uit Weenen: Ten Noorden van Krasnik
(werd de| slag door het ingrijpen van
sterk© Russische reserves weer
1 e v e, n d i g e r.
Op vers'cbeadene plaatsen hadden tegen
aanvallen plaats:, die echter door on zei
'troepieh werden afgeslagen.
- De Carthag'e. Naar tie LokaJ-
Anzeiger verneemt, bevatte het getorpe
deerde Fransche stoomschip „Carthage"
een lading Oorlogsmateriaal tea- waardij
van meer dan een millioen frank, waar
onder nieuwig'hedein voor den mijlnooiiog.
Het aantal vermisten wordt thans op 30
aangegeven. Te Marseille, waar de be-i
manning1 thuis- hoort, heerscht groote be
zorgdheid omtrent andere, eveneens voor
d© Dardanellen gecharterde stoomschepen.
Uit KonistantinopelEen op 23 Juni
bij Sed-ul-Bahr gevangen genomen
Franse,hman deelde mede:
Ik wil' met militaire openhartigheid ver
klaren, dat de Franschen geen vertrouwen
hebhien in bet verder verloop Van del
operaties bijl de Dardanellen.
De resultaten, welke tot nu toe bereikt
werdien, schokken onzen moed. Ik geloof
niet, dat Frankrijk nieuwe versterkingen
hierheen zal zenden. Er s'chdjjnt voor ons
geen voordeel in gelegen te zijln het zoo
belangrijke front in Frankrijk te verlaten
om hierheen fe komen.
De Duitsche Keizer aan het
woord. Naar de „Figaro" van een neu
traal1 diplomaat te Berlijln, die eenigte d'a-
gien te Parijs doorbracht, verneemt, heeft
de Duitsche Keizer bijl een militaire plech
tigheid in een redevoering het volgende
gezegd:
