*o. 219 Zaterdag 19 Juni 1915 29e Jaargang auw Kaesbt URG, briek, eveulen, planten, KKEN, iZEN, aaier NECHT KNECHT sknecht, d D De Groot© Oorlog. JAM. en een $5 ets. 2 de zakken 5 O H.L. 2'/, eer 5 cents half antlira- roor Uw vul* cokesbestel* t Politiebu- 8.30, n.m. raat, >skerke (W.). m jskerke (W.). lebehooren, PLEIJTE, Middelburg. DRIAANSE, bij W. VER- tveulen, en ïht gevraagd, erke. [PAARD te üeverskerke. P. G. Adres: ïELISSE Jz., ns langdurige of G. G. bij naar Zoutelande. ti Zeeland te bij overeen- :er Z bureau aan of met Zandijk bjj St. Laurens Uitgave van tie Maaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO gevestigd te Goes. Hoofdbureau te Goes: LAN HE VORSTSTRAAT 219. Bureau te Middelburg; FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG. Drukkers: Oosterbaan Le Coïntre - Goes. ïïe Zeeuw VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. Abonnementsprijs Per 3 maanden fr. p. post Losse nummers 1.2ë n 0.05 Prijs der Advertentiën 15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ct. B-maal plaatsing wordt 2-maal berekend. Bij abonnement voordeelige voorwaarden. Familieberichten van 110 regels ƒ1. iedere regel meer 10 ct. BERICHT. Zij, die zich met ingang van I Juli a.s. op ,,De Zeeuw" abonneeren, ontvangen de tot dien datum ver schijnende nummers kosteloos. Eedswetje en Bestand. De vrijzinnige pers is woedend over de verwerping van het Eedswetje. ooral Het Vaderland en Het Hand-els- b 1 a d schelden er maar op los in z'ell'ver geten kwaadheid. Daar gaat natuurlijk niemand op in. Wie redeneert er nu tegen een toornig mensch! Maar de Middel1- b u r g s c heCo u r a n t. redeneert kallmier, al vertelt zij nog wel een en ander van dr. Kuyper, waarvoor zij-, riep deze haar er toe op, wol geen bewijizien zou weten bij te brengen. Natuurlijk laten wij! ftit zoo en gaan alleen in op datgene wat do rechtsche partijen in de Eerste Kamer raakt. D e M i d d e 1 b. Courant dan schrijft f I Wal de houding 'der rechtsche .meer derheid van de Eerste Kamer zoo on sympathiek maakt, is de onoprechtheid van de uitgesproken motieven voor de verwerping. Iedereen wist, dat de eeds- kvv'estie niet één kwestie is van anti these tusschen links en rechts, maar van rechts onderling, en dat daarom deze kwestie van de baan moest wor- ,den geschoven. Dat het nu aanhangige voorstel afkomstig is van den katho lieken minister Regout, dat het indertijd verdedigd is door den anti-rev. minister Heemskerk, dat gaf blijkbaar slechts nieuwe motieven ter afwijzing. 1 I a j Wat de beschuldiging van onoprecht heid in de motieven aangaat, merken wij op dat dit niet geldt voor de Roomscho partij. Immers deze had reeds in 1910 bij monde van den heer Reekers tegen 't toenmalig ontwerp-Nelissen verschillende bezwaren opgesomd, waarmee de heer Hovy aceoord ging. De heer .Reekers heeft diezelfde bezwaren herhaald en meerdere Roomscho Kamerleden hebben deze be aamd en aangedikt. Trouwens, ook op de anti-revolutionairen mag dit odium niet rustenwant. ook zij hebben wel degelijk de regeling van hot Eedsvraagstuk gelijk die door minister Neliss.e-n werd bedoeld, bestreden, zoowel in de Pers (o.a. in De Standaard van 1 Oct. 1910, door den heer Hovy, aangehaald door De Zeeuw van 22 April j.1ais in de beide Kamers. En wat de Christelijk-His torisShen aan gaat, slechls één lid dier partij was bij de stemming aanwezig: de heer De Vos, van wien bekend is dat hij zeer dicht bij1 de anti-revolutionairen staat. Hen trei't derhalve de blaam van onoprechte moti veering allerminst. i Maar De M i d del'bur g-s-cho Courant herinnert zich misschien niet voldoende de geschiedenis. In de zitting der Tweede Kamer van 25 Maart, toen de algemeens beraadsla ging over het Eedswetje zou beginnen, kwam de motie aan de orde, voorgesteld door de hoeren Lobman, de Visser,' No- lens, v. Wijnbergen, Rutgers en v. d. Voort v. Zijp, en door dr. de Visser toe gelicht. om wegens den „Godsvrede" aan het ontwerp toe te kennen het ka rakter van een noodwet. Na heftig verzet van links is deze motie met de stemmen van links tegen rechts met 47 tegen 31 stemmen ver worpen. Door deze verwerping was de houding althans der antirevolutionaire partij be paald. De „Godsvrede" verbood volgens h.en de behandeling van zoo diep ingrij pend wetsvoorstel en sneed elke prin- cipieeie discussie af. Dit standpunt werd door haar in Tweede Kamer en Pers aangenomen. Immers er was alle reden Voor. Reeds tegen het ontwerp-Nelissen (zie o.a. Standaard v,an 22 Nov. 1910) was o.a. het bezwaar aangevoerd dat het een zoo uiterst gewichtig vraagstuk zon der ernstige studie of discussie zoo maar ter loops wilde uitmaken. Een bezwaar dat nu te meer klemde omdat het bestand er toe drong. De Tweede Kamer heeft van haar anli- clericalistische overmacht gebruik ge- maakjt en het ontwerp doorgedreven. Reeds in dit feit ligt de weerlegging der bewering van de Midde 1 b urgsche als zou de eeds-quaestie niet zijn ge weest een quaestie van antithese tusschen rechts en links. Dr. Kiuyper heeft trou wens deze weerlegging in de Eerste Kamer geleverd in een rede welke drie en een halve kolom van de Handelingen be slaat. •Het -argument dat het ontwerp afkomstig was van minister Regout en verdedigd was door minister Heemskerk, (oud-minister Eohman, de jonge De Waal Malefijt en Be Rotterdammer) zegt natuurlijk niets. Tegenover hen staan weer andere juristen en theologen in en buiten do Kamers, wier oordeel ook wel wegen mag. Namen noemen schijnt ons onnoodig. 'De vrijzinnigheid in de Tweede Ka mer heeft nu tot driemaal toe naar anti revolutionaire opvatting den „Godsvrede" Verzaakt. Eierst in de quaestie der Lijk verbranding, toen in die dor Strafopschor ting; eindelijk in die van den Eed, het welk, althans wat den Eed betreft, zelfs door -den minister van justitie gevoeld werd. Het nu gevallen votum der Eerste Kamer, en geen ander, mocht derhalve v erw a-c h t worde n Bsknojï? overzicht yan don toestand. Als we 1815 met 1915 "vergelijken, dan roepen we uit: Hoe zijn dc tijden toch veranderd In wezen waren de porlogen voor hon derd jaar niet anders dan nu, 't waren ook wieede slachtpartijen, maar toch is er wel eeniig Verschil 'tusschen den strijd eooals die in (1815 in België gevoerd werd e-n den huldigen oorlog. Wat is de veldslag van 18 Juni 1815, welke over het lot van gansch Europa besliste, vergeleken hij de veldslagen, clio dezer dagen geleverd werden? Een ge beurtenis als die bij Waterloo is in het kader -van den hedendaagschen oorlog slechts een episode, nauwelijks den al-, gemeenen toestand beïnvloedend En welk -een ontzaglijk verschil in uit rusting en hulpmiddelenBlücher en Wel lington wisten niet van elkilars weder varen, Napoleon en Ney éven min, of schoon nauwelijks 10 K.M. hen van el kaar scheidden. En thans hebben de legen- chefs het gev-echt over fronten v-an hon derden kilometer's geheel in handen en we ten elk oagenblik wat op elk punt van belang gebeurt, dank zij telefoon en lucht- verkenners. En de oorlogsmiddelen Allen hebben reeds ervaren hoe do moderne techniek dienstbaar gemaakt is aan het wreede .oorlogsmanster. Schier dagelijks leest men van nieuwe uitvindingen, di-e moeten dienen, om op steeds groot er schaal dood en verderf te zaaien in dc vijandelijke legers. Aan beide zijden zijn de uitvinders geesten gemobiliseerd en men put zich uit in het bedenken van moordtuigen, wel ker uitwerking -afgrijzen wekt. Thans zijn de Duitschers weer met een uitvinding' v.oor den dag gekomen, die hun de oorlogvoering vergemakkelijkt. Zij gebruiken volgens berichten lïit War schau aan de Bziura een nieuw werk- .uig om draadversperringen uTt den weg te ruimten. Het -bestaat uit een metalen cylinder, .gtevuld met een mengsel van benzine en kreosine, onder hoogén druk. Bij: opening van een kraan wordt ©en straal brandende Wl-oeistof twaalf tot vijftien voet ver gespoten. Met deze werktuigen smelt men draadversperrin gen door, daar de vlam zóó heet is, dat zij als -een schaar deze draden doorsnijdt. Dit nieuwste oorlogsmiddel is niet Van z-oo groote beteekenis als b.v. de 42-c.M. mortieren, maar toch, gewichtig genoeg om de Engelse-hen, die aangespoord door den romanschrijver Wells, met groote energie begonnen zijn uitvinders aan te spor-en om ook -eens een of ander oorlogs middel -op de 'wereld te brengen, tot jal-oerschheid te /verwekken. (De duikbootoorlog blijft dagelijks z'n slachtoffers eiscben. Al is het percentage van de Engelsche in- en uitvarende vloot, dat door de projectielen der onderzeeërs getroffen wordt, niet groot, toch ziet Al bion met leede oogen z'n handelsvloot krimpen. Intusschen schijnt men in Duitschland zelf niet erg tevreden te zijn over de resultaten van die U-campagne. D-e Taglicbe Rundschau protesteert zelfs tegen de campagne zelf en keurt het af, dat in het geheim pogingen in het werk gesteld worden om den duikboo-toorlo^ krachtiger dan ooit voort te zetten. Het blad stuurt -er tenslotte op aan dat men den oorlog niet alleen tegeai trawlers en yisscbe/rsschepen maar ook tegen -den transatlantischen handel zal voortzetten. De Duitsch-Oostenrijksche troepen zet ten hun zegevierenden opmarsch van het Westen uit naar Lemberg voort. Steeds verder wordt het Russische front terug gedrongen en voortdurend dichter nadert de linie der vijandelijke achtervolgers het laatste bolwerk der Russen in Galicië. Miet de bezetting van een deel van Griodek -zijn dc bondgenooten Lemberg reeds tot op een afstand van ongeveer 23 KjM- genaderd. Leggen wij de lange officieel© berichten 'van Fransch-e en Duitscbe zijde over do gevechten aan h-et Westelijke front naast elkander, dan blijft de indruk voortduren, dat binnen de (beid-c linies nu en dan zeer hevig wordt gestreden, en dat dage lijks krachtige pogingen worden onderno men oin de frontlinies te verbreken, maar dat de partijen voorloopig nog wel in even wicht zullen blijven. Het gisteren gepubliceerde Romeinsch>» communiqué over den strijd op het Zui delijk slagveld, leert ons dat de Italianen go-ede vorderingen maken aan en over de I son zo, en dat Görz (Goritza) reeds bedreigd wordt. Het station moet reeds gedeeltelijk ver woest zijn. De psychologie van den soldaat. Een Italiaan publiceerde een artikel, waarin de wij'ze wordt behandeld, waarop het menschelijk organisme reageert op de de schokken, die het in den oorlog on dergaat. (De schrijver heeft gelegenheid gehad met vele gewonde Fransohen te spreken de antwoorden waren meestal helder en duidelijk en verklaren, hoe meer of minder ontwikkelde menschen toestanden kunnen verdragen, waartegen in gewone omstan digheden hun verstand, hun g-eheel-e we- zfen zou in opstand komen. Zij zijn gehypnotiseerd - „men rent vooruit, holt, struikelt, staat weer op, vuurt, alles als in een droom", tijd en ruimte verliezen alle beteekenis en „men houdt op, zichzelf als eene persoonlijkheid te gevoelen, men is maar een deel, een molecuul in eene Vormloo-ze, kronkelende massa. Gok ihaterieele invloeden dragen y-eel tot dit hypnótisoeEen bij. Op sommi gen heeft het lawaai, dat in don slag Wordt ige'ma.akit, denzeifden invloed als. Chloroform. Eén soldaat verklaarde, dat hij bij gelegenheid yan een v reeset ijken strijd van man tegen man het gtevoel had, also-f hij uit zijn lichaam was ge treden en zichzelf zag bewegen en toe slaan al-s ware hij eên andter. In dezen hypnotisohen toestand kan er geen sprake zijn van moed of van vrees achtigheid, maar soms komt de vechto/nde tijdens het gevecht tot bezinning en dan kan een gevoel van overweldigende ont zetting daarvan het gevolg zijn. E-en voor beeld hiervan geeft het. verhaal van een verkennings-patrouille, die onder kanon1 vuur werd genomen en één man verloor, waarop zij in paniek geraakte en de vlucht nam naar een nab-ijzijnde hut. Daar ble ven zij versuft schuilen tot een onbedui dend, zonderling gezegde hun plotseling hunne bezinning hergaf. Na den slag hernemen verstand en ge voel hunne rechten en dan staat, men verstomd hij het herdenken Van wat ge beurd is en wat men gezien heeft. Twee pendanten. Een aardig samentreffen van twee ar tikelen, vermoedelijk op denzelfden dag, mogen wij c'onstateeren. (Die Standaard schrijft onder heit kopje „jBelgië" het volgende: Het kan niet anders, of de vraag, wat België's lot hij de Vrcdefinale zal zijn, prikkelt veler nieuwsgierigheid. Ons dunkt, men kan zich de moeite van zulke disputen sparen, en het is zeer de vraag, of 't niet wat vroeg rijp Van Beieren's Koning was, om nu needs van zijn semi-officieele lippen zekere bei- dreiging o-ver België's Volksbestaan, alls onafhankelijk volk, te doen uitgaan. ,-Zo-over zijn we nog niet. Eerst moet uitgemaakt, en wel uitge maakt op 1 slagveld, op welk van dezte drie 't uit zal loepenop een triumf van de vier over de drie; oftewel op een bukken van de vie r voor de d r i eof eindelijk op een i n 't g e 1 ij k breien Van de zeven. Als we eerst zóóver zijn, dat de keuze uit deze drie heslist is, zal voor België de .beslissing vallen. ,E-en 'beslissing die ook wij aan het naburige land zoo- ge lukkig als 't slechts even kan, toewen- schen. Geheel afgezien -echter hiervan zijn er twee geheel andere vraagstukken, die met België's toekomst in verband staan, en waarop te Havre en te Brussel de aan dacht zich wel iets sterker concentreé- ren mocht. De eerste van deze twee hoofdvragen is, hoe bij het sluiten van den vrede te waken zal zijn tegen terugkeer van het noodlot, dat België, gelijk in de dagen van Spanje, Lodewijk XIV, Napoleon, en ?oo ook nu weer, nogmaals het slag veld van Europa vvo-rde. De ligging -tusschen Frankrijk en Duitschland is hier het fatale. Het Baï- rière-traclaat heeft niet gebaat. W|at het) Weener Congres verzon, heeft niet ge holpen. Wat in 1839 bezegeld werd, kon geen veiligheid schenken. Wat Chineescho muur Zal hiér dan voor de toekomst do nationale ellende weren? En dan in de tweede plaats, hoe ont komt Vlaanderen voor de toekomst aan de Waalsche hegemonie? Ook na al wat reeds bedacht en [beproefd is, om de ziel van 'tVlaamsche element weer te doen opleven, van druk vrij is Vlaanderen in taal en politieke huishouding nog lang niet. Die twee nu: Geen slagveld van Euro pa meer, en de Vlaamscbe volksziel weer oplevend, dat zijn de twee problemen, die vanzelf zich stellen, en om oplos sing vragen. Naar wat kant ook de vrede oversla, het zijn deze twee problemen, die zich niet tot zwijgen laten brengen. Eerst met de oplossing van deze twee vraagstuk ken is België voor de toekomst gered. En in de Vlaamsche Stem schreef Frans Wittemans dezer dagen o.m. Maar de linkef-monding van de Schelde, wat voor belang heeft het bezit er van voor België's welvaart? Zij heeft alleen een strategische beteekenis; want sedert de vrijmaking d-er Schelde in 1863 heeft het feit dat zij in de handen der Nederlan ders is, ons weinig schade of hindernis aangebracht. Om deze strategische betee kenis hoeven wij Zeeuwsch-Vlaand-eren zeker niet te verlangen. Dat Nederland het land van Axel, Hulst en Terneuzen hehoude. Het heeft er im mers zijn zonen voor opgeofferd in de XVIe en de XVIIe eeuw, als het er op aankwam aan Spanje zooveel land mo gelijk te ontnemen om aan de opkomende Republiek "fier /Voreenigde Nederlanden een voldoende bestaart te verzekeren. Eén ding zullen we niet gedoogen: dat m-eit aan het ons bevriende, aan het broeder lijke, gastvrije Holland eenig onrechtvaar dig kwaad berokken©Als Vlamingen is het onze plicht alle moeilijkheden uit den weg te ruimen die ons met onze atamgenooten van het Noorden zouden in de war kunnen sturen. Wat een zonderling verschijnsel het ovterdrevene nationaliteitsgevoel bij1 vele menschen ontwikkelt I Voor zichzelf zullen zij van hun buurman niets verlangen en vooral hiervoor niet het geweld gebrui ken; maar als nationaal gezind, koint het glev-oel in hen op, een stuk land te wil len afnemen dat hunne nooit gekende voorvadjeren in een ver verleden bezeten hebben, waarvan wij persoonlijk evenmin als deze laatsten o-oit een eigen voordeel zullen hebben, en waarvoor zij hun leven, dat hunnler 'familie en "het kostbaarste wat zij bezitten, willen wagen, voor het geval dat hun collectief inzicht een nieu wen oorlog met den vijand, door hunne verovering verbitterd, zou veroorzaken. Wanneer zal 'de mensenheid eens van die gevaarlijke ziekte genezen zijn? Waar is Rusland kwetsbaar De Achilles-hiel van Rusland zit in Bessarabië. Gelukte 't Oostenrijk tot daar door te dringen dan eerst zou mten een echte Oekraine-qualestie krijlgten. Gelijk men weet 'is de Oekraïne- (het woord beteekent grensgebied) in Zujd-Rusland, de Zuid westelijke grensprovincie van Rusland ter zijlde van het oude Polen. Hét westelijk deel: de Poolsche 0|ekraine, kwam in 1793 bijl de tweede verdeeling van Polen, een der gemeenste bedrijven der toenma lige regeeringen van Praise-n, Rusland en Oostenrijk, aan Rusland. Om nu de Rus sische Polen gloed wakker te maken moet Oostenrijk (of Roemenië, dat ware nog Meter!) Bessarabië zien to be-zetten. Maar Rusland heeft nog een andere kwetsbare plek en tw'el in ,het hart, en dat is- Petersburg (Petrograd). Hiervan leest, men in de Tag1, van die hand van Professor Schiemann het volgende: „Een groote mogendheid is Rusland eerst geworden door het bezit van het v ooi uitgeschoven bolwerk Petersburg aan de kust van de Oostzee- en klein te krij gen is Rusland alleen door den val van Petersburg. De groote dwaling van Napo léon was, dat hij Moskou voor het cen trum- van Rusland hield, de groote dwa ling van Karei XII was het, in plaats van zich in Lijfland vast te- zetten, en het ontstaan-de Petersburg de wortels af te snijden, zich in Pol-en te vestigen en nog maals dat hij later niet tegen het reeds ontstane Petersburg optrok, maar tegen Poltawa. „In Petersburg heeft alles zijn zetel, wat in Rusland de werkelijke Uiacht vormt. Hét hof, alle centrale autoriteiten, de heilig© synode, die de geheele geeste lijkheid legeert, de Doema, de pers die voor het geheele land den toon aangeeft, het gedeelte van de Russische kringen, wier zonen, als gouverneurs dé provin cies regeeren of de hoog® posten in het leger bekleeden. Wie het in Rusland tot eenig gezag wil' brengen, moet zijn weg over Petersburg nemen. Slechts hier, besloot de sc-hr., is de politieke machtspositie van Rusland zioo te treffen, dat zij inéén stort, of in andere woorden: slechts in Petersburg kan men Rusland tot den vrede dwingen. Slechts een bedreiging van Petersburg kan een verovering van Finland mogelijk maken en slechts daar kan men de heerschappij over de Oostzee veroveren. Daar liggen de sleutels van de toekomst en wachten op dengene, die ze afhaalt." Het is te hopen dat noch Oostenrijk, noch Duitschland deze dwaasheden uit halen. Het zou den grond leggen voor een nieuwen oorlog in afzienbaren tijd. Elzas-Lotharingen is hier een baak in zep. Dr. Malan en „ons Afrikaner nasie". Uit een brief uit Kaapland: „Die beste nuws, wat ek jou hier die week kan vertel is dat dr. Malan finaal besluit liet om Die Burger tie redigeer en ook om hom te gee aan diie politiek. Ek denk dat die saak van ons volk al half gewonne is met so'n voorman Dit was nie sijl begeerte- nio maar diel -Uiann-e wat voel vir die toekoms vat| ons Afrikaner nasie, het so'n drang op hem uitgeoefend, dat hij! na v'eed strijd die posisie aanvaar het. Daar was feiteiik gteen ander uitweg nie ©n -tien. is dit nie alleen 'n uitweg', maar -ook Hie helft-a van die sirijld. slat so'n man aan dia hoof staat. Denk maar aan die prestige wat die saak al dadelijk win met si} naam. Hij word met reg beskou als don van die grootste van teenswoordiga Afri kaners. Ek denk so dikwels in die laasto dag© aan Maca-ulay s'n uitlating oor Wil liam Pitt: A great man called to power a,t a (great crisis by the voice of the whole nation. En dit is' seker, wat Afrikaner is, juig die besluit van harte toe. Mag hjjj maai- word, wat Pres. Wilson is in Ame rika, dié -ook uit betrekkelikie obskuri- teit dadeljik die leiding -op homjgteneem h©L In Dr. Malan word hetiggaain Wat ek tot die grootheid van 'n Afrikaner reken vastheid van beginsel, karakter, godsdiéns j en 'dan nog 'n helder hoof en 'n wijle blik. 'n Uitgeknipte leier vir ons arm volk, wat aan w-egsink isElk het bajé moed in die toekoms; die dingle sal nou reg kom". De /schrijver zegt nog, dat men in kerke lijke kringen wel betreurt, dat dr. D. F. Malan, die predikant bijl de Ned. Ger. gemeente to Graaff Reinet is, voor de kerk verloren gaat, maar men erkent); dat hij! in zijn nieuwe werk misschien voor kerk en volk meer kan doen. Volgens do Gape Times is de heer M. Wartena, van Ons Land tot de redactie van de Ruiger toegetreden. Secretaris van de redactie en directeur wordt de heer Fred. Dormehl. N. R. Ct- De „Lusitania". Bij de voortzetting van het onderzoek in zake het torpedeeren van do „Lusi tania" werd o. in. Alfred A. Booth, pre sident van de Cunard Line, gehoord. Hij Verklaarde, dat, nadat in October de stroom van Amerikanen die naar hun land terugkeerden had opgehouden, het bij de maatschappij: -een punt van over weging had uitgemaakt de „Lusitania" en de „Mauretania" in het geheel' niet te laten varen. Later werd besloten do „Lusitania" toch in de vaart te houden. Men rekende er daarbij niet op winst te maken, wat dan ook niet is geschied. Om de kosten echter zooveel mogelijk te beperken werd besloten, da.t slechts drie vierde van de stoomketels zoude®, worden gestookt, waardoor de snelheid van 24 tot 21 knoopen werd teruggebracht. Daarmee werd een besparing aan kolen en aan personeel' beoogd. Toch kon dit niet de oorzaak van het torpedeeren van het schip zijn geweest, want met die snelheid was het toch het snelste pas sagiersschip, dat in dezen tijd de zeeën bevoer. In antwoord op een vraag van den procureur-generaal1 antwoordde- de heer Booth, dat hij geen waarschuwing om trent de voornemens der Duitschers had ontvangen vóór het schip reeds in zee was. Te voren was wel1 iets bekend gé worden omtrent de aanwezigheid van onderzeeërs in de route, die het schip zou nemen, maar hij herinnerde zich' niet, dat in de directie-vergadering dien tengevolge besloten werd de snelheid van het schip to vergrootenMaar Zelfs al! was dat wel gedaan, dan had het niets geholpen. Te voren was zoover hij wist geen schip met meer dan 14 knoo pen snelheid getorpedeerd geworden. Dé onderzeeër kan dan ook naar zijn mee ning het schip niet achtervolgd hebben, anders had die aan de oppervlakte der zee moeten varen en was dan zeker ge zien geworden. De directie had de kapiteins instruc ties gegeven om in de oortogszöne de waterdichte schotten gesloten te houden en hen gewaarschuwd niet in de oorlogs- I

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1915 | | pagina 1