ienknecht
Dinsdag 15 Juni 1915
29e Jaargang
oi bi de rekeniny,
gstveuien
onny,
Bfvaars,
noenkar
De Groote Oorlog.
Koolplanten,
ngstveulen, of in
oe of Kalfvaars,
Koolplanten,
ars te koop,
op gevraagd,
Merrieveulen,
vette Varkens,
ird (ruin) en een
en te koop.
*n$ fe koop,
hengstveulen,
KOE,
II
irs gevraagd,
ITALIË EN DE DRIEBOND
ÏOOP
i\o. 215
H 128, Middelburg.
ÏOOP
E, Veersche weg
Middelburg.
OOP:
idekerke, Westhoek.
ÏOOP
Pz., Aagtekerke.
ÏOOP
Zusterstraat I 208,
26 Juni,
e Vlissingsche weg,
ter per dag.
M EZ AND,
Vlissingen.
ÏOOP
erke (W.)
ÏOOP
EN, Rijkebuurtweg,
gevraagd
gte 1.70 M., mak en
A. DE WIT Cz.,
iEVRAAGD
e Aardappelen
van prijs en
ÏOOP
CN te Rilland.
GEM, Veerscheweg
Ritthem Welzinge.
ÏQOB
S, Aagtekerke.
ÏOOP
SPEENVARKENS,
z., Biggekerke.
[ÏOOP
W. DE BUCK Pz.,
iOOP
n veeren, geschikt
Ires P. BOONE, Mr.
W.)
Ictober
E, St. Laurens, Klein
ober a.s.
h taltoclil
REIJNIERSE Cz.,
Middelburg.
iden aan
P. KOOLE, Abeele.
)ber a. s.
JNSE te Zoutelande.
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LAN *E VORSTSTRAAT 218.
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Cointre - Goes.
BERICHT.
Zij, die zich met ingang van I Juli
a.s. op „De Zeeuw" abonneeren,
ontvangen de tot dien datum ver
schijnende nummers kosteloos.
V. (Slot.)
Vooral' in onze eeuw werd Italië's op
treden in de Balkan-quaestile vrijmoediger:
Steeds weer vierden de eigfen bondge-
nooten geprikkeld, ofschoon dezlen dit niet
lieten merken. Telkens wanneer in den
Duitscben Rijksdag! op deze dingen ge
wezen werd, weierdei Von Buiow deze
klachten af met een grapje en een lach,
welke laatste velel had van lach eens
landbouwers die nog1 geen kunstgebit heeft.
Men [herinnert zich eten zijiner lucht
hartige antwoorden:
„In (einer gïücklichen Ehe musz dier
Gatte anch nicht gleich einen rotten Iïopf
kriegen, wenn iseinle Frau einmal mit
leinem anderen tetinei onschuldige Extra-
tour tanzt; Hauptsiache ist dasz sie
ihm nicht durchgeth; sie wird ihm nicht
durchgehen wenn siie je|s bei ihm am
Besten hat".
i(Ate' bet een gelukkig huwteüjk is moet
die iman ook niet toornen wanneer zijn
vroulw feetrus een enkelen maal een onschul
dig toertje danst met eten anderen man.
Hoofdzaak is dat ziji hem niet verlaat; en
dat 'zal zijl niet doen Wanneer zij het goed
bij hem heeft.)
Italië (ging voort dergelijke woorden ern
stig te nemen, en zoo kwam in 1903 die
Koning van Engeland te Rome, en bracht
Victor Emanuel met zijn vrouw een be
zoek aan den President dter Fransche
Republiek. }Bet aantal betoogingen in Italië
tegen Oostenrijk vermeerderde. Zelfs
kwam het op de grenzen tot handtaste
lijkheden, welke tot vlersterking der krijgs-
macht op de grens van Tyrol leidden. Op
öe conferentie ile Algeciras ging Italië
openlijk met Frankrijk en Engeland tegen
Thwtschlands verlangen in. Nog maller;
in d© Italiaansche Kamer werd door den
ininister Tittoni, zijl 't ook ©enigszins be
wimpeld, verklaard, dat Italië slechts van
den Driebond deel uitmaakt, zoolang ter
gieen oorlog komt. Hiermede een tipje op
lichtend van den sluier, die het contract
tusschen Oostenrijk en Italië bedekt.
Voorts 'maakte hiji met sympathie, onder
luide bravo's der Kamer, melding van een
overeenstemming tusschen Italië en Rus
land getroffen in betrekking tot dten Bal
kan. En, wat dte deur dicht deed, de minis
ter Mrahello omarmde in diezielfde Ka
merzitting een der afgevaardigden, did
onder algemeen applaus had uitgeroepen:
„de eenige vijand van Italië is zijn bond
genoot Oostenrijk". AI de overige minis
ters, op Tittoni na, kwamen dezen onbe-
schaamden schreeuwer Fortis is zijn
naam de hand drukken.
Men verwachtte van toen af algemeen
de opzegging van het bondgenootschap.
Dit zou dlan pok geschieden, maar
op Italië s tijd. Eerst zou het den bond
genoot Oostenrijk nog even tegenkomen;
in den Ralkan en dezen all© voordeelen
aldaar ontnemen; onder den schijn van
gezamenlijk met hem dte belangen van
Albanië te beschermen, hem onder zijn
scherpste controle stellen, nadat het zijn
bondgenoot Duitschland in de narigheid
heeft gebracht door zich in Tripoli te
nestelen en daarmede aan Wilhelnis boe
zemvriend te Constantinopel een slag toe
te brengen, waarvan hiji anders dan mtet
Duitschlands hulp niet meer zou kunnen
opstaan.
Of Von Rülow en Aerenthal dan met
blindheid geslagen waren
Och peen, maar de vredielievende staat
kunde ld es1 eenien en de expansieve inzich
ten jdeisi anderen noopten hen een vroolijk
gezicht te zetten bij teen kwaad spel.
Hetgeen evtenwel Italië niet verontschul
digt. En zulks te minder dewijl Koning
Victor Emanuel terstond na het uitbreken
van den oorlog' aan Keizer Frans Jozef
een telegram had gezonden, dat hope bood
op saamwerking.
Immers nadat op 2 Augustus Frans
lozief aan Victor Emanuel per .teliegram
had meegedeeld, dat hij! ten gevolge der
inmenging yan Rusland in het conflict
'net Servië en der mobilisatie van het
Russische leger de algemeene mobilisatie
had gelast, .en op den steun zijiner bond-
2te Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post
Losse nummers
ƒ1.25
„0.05
Prijs der Advertentiën
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ct.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels ƒ1.
iedere regel meer 10 ct.
genooten rekendle, antwoordde deze letter
lijk: ,,Ik heb het telegram van U. M. ont
vangen ien behoef niét te verzekeren, dat
Italië, dat alle mogelijke moeite heeft ge
daan om het behoud van den vredte te ver-
eekeren en allies wat in zijn macht ligt
eal doen om zoo spoedig mogelijk aan
het herstel van den vrede mede te helpen,
overeenkomstig het verdrag van het Drie
voudig verbond, zijln oprechte gevoelens en
(je igrootel belangen diie h<jt beschermen
moet, een hartelijke en vriendschappelijke
houding zal blijven aannemen."
Deze verzekering laat aan duidelijkheid
niets le wenschen over. Doch leest nu
Wat er in het verloop van den oorlog, in
de laatste maanden tusschen deze drie
bondgenoo'ten is afgespeleld.
Van Italië mocht niet verwacht, dat
het oorlog met de Geallieerden zou' maken.
£oo ver reikte de tol of te des Iïonings in
boven aangehaald telegram niiet. Maar wel
mocht (worden gehoopt op een. Welwillende
onzijdigheid. Doch helaas, al spoedig bleek,
dat, zoo ze mogelijk was, dezei onzijdigheid
gekocht en duur betaald zou moetten
worden.
Von Biilow werd naar Rome gezonden
om met Italië te onderhandelten omtrent
de voorwaarden waarop Italië genegen
izijln zou neutraal te blijven. Na etem weken
lange bespreking, telkens verbroken en
weer opgevat, en waarbijl Oostenrijk, onder
Duitschlands aandrang, tot d© meest ver
nederende condessias gezind bleek, moest
Von Bülow eindelijk zijn pogingen staken,
Italië had te veel geiëischt.
Reads' den 4en Mtei had het verklaard
2ich aan bet Drievoudig; Verbond te ont
trekken. Den 23en Mei daaraanvolg'ende,
derhalve iop Eersten Pinksterdag, verklaar
de Italië aan Oostenrijk den oorlog;. Van
die zijide van het volk en van die Oorlogs
partij Was een groote pressite op de regee
ring (uitgeoefend. De mjenigte die de straten
dier hoofdsteden onveilig maaktje, en xlef
bezittingen van Oostenrijksche onderdanen
van Italië vernielde, was niet mteer in
toom te houden. En zoo toog met zuide
lijke geestdrift het lleger naar de grens
onn zoo mogelijk Tirol te bezetten.
Van uit Verona, Basa.no, Belluno en
Udine zou do overtocht worden bewerk
stelligd. Bozen, Bruneck, Toblach en Vil
lach zijn bet doel van den tocht, bentevens
tot Stilfser Joch. Hoe dezte trouiwelooze
handelwijze van den ouden bondgenoot is
opgenomen
Italië's regeering verklaarde op 1 Augus
tus van het vorige jaar dat Italië onzijdig
zou blijven. Zij stelde zich op het stand
punt dat Oostenrijk's optreden tegen Ser
vië een aanvallende (agressieve) daad
was tegen Rusland. Een bewering die,
aldus Oostenrijk's regeering in haar be
antwoording van deze aanklacht, door de
bekende uitgebreide toerustingen van Rus
land voor een aanvallenden oorlog tegen
de centrale mogendheden wordt weer
legd.
Een tweede motief voor haar onzijdig
heid zocht de Italiaansche regeerinlg in
de beschuldiging als zou Oostenrijk door
Italië niet te 'kennen in zijn voornemen
om Servië aan te vallen, een artikel van
het (Drievoudig) verbondsverdrag ge
schonden .z'ijn. Doch ook dit motief wordt
waardeloos, wanneer men leest, dat die
Oostenrijksche regeering in dat artikel
heel iets anders leest dan de Italiaansche
er in scheen te leggen. Dat artikel toch
had uitsluitend betrekking op bezetting
van Turksch gebied, en had met den di-
plomatieken stap te Belgrado niets te
maken.
Om een einde aan 't geschil te maken
stelde Oostenrijk aan Italië voor, dat geen
stappen zouden gedaan worden tot be
zetting van Servië zonder voorafgaand©
raadpleging met Italië; dit voorstel werd
ooi Italië vriendelijk, voorloopig althans,
van de hand igewezien.
Hierop is een groote hervorming der
Italiaansche machtsmiddelen gevolgd en
een actie die gemunt was op verovering
van „territoriale steunpunten" aan gene
zijde van de Adriatiisohe Zee, steunpun
ten welke derhalve door Oostenrijk moes
ten geleverd worden.
Oostenrijk verklaarde zich terstond be
reid tot inwilliging van dezen eiseh,
niettegenstaande Italië nog in 1914 beloofd
had zich te zullen houden aan oude af
spraken en aan die bepalingen der Lon-
densche Conventie.
Doch allengs weiden de eischen hoo-
ger. Toen Sonnino in het kabinet was
opgenomen, bleek dat Italië den weg van
wapengeweld op wilde, teneinde het Zui
delijk door Italianen bewoonde Oosten-
rijksch gebied bij Italië te voegen. Ten
slotte, zij het ook met spijt dat het langs
zulk een weg moest, gaf Oostenrijk ook
op dit punt toe, op voorwaarde dat
Italië tot het einde van den oorlog on
zijdig bleef, en aan Oostenrijk de vrije
hand op den Balkan wilde laten; welke
voorstellen ten slotte door Italië werden
afgewezen.
Den lOen April zond Italië buitenge
woon hooge tegenvoorstellen in, waarbij
het verlangde niet alleen afstand van
geheel Weltsch-Tirol, miaar ook van Duit-
sche gebieden en van de hoofdzakelijk
Slavische streken in het dal van
de Isonzo met de stad Görz, verder een
strook van Karinthië en van het Dalma-
tisch kustgebied tot Nubresina en, ten
slotte de volkomen Slavische eilanden
Lissa, Lesina, Curzolo, Lagosta en eenige
kleine eilanden.
Verder de vorming van een onafhan-
kelijken staat uit Triest en het omlig
gende gebied, erkenning van de Italiaan
sche soevereiniteit over Walona en het
achterland en volkomen belangeloosheid
van Oostenrijk in Albanië. Ten slotte
moest de afstand der gebieden terstond
in werking treden. Waar dan nog bij ko
men Onthouding van bemoeilijking' in
de Servische aangelegenheden, en Van
een tegen Italië's belangen gerichte Bal-
kanpolitiek; vrijheid voor Italië van zijn
belangen in het Oosten van de Middel-
landsche Zee tegen, Turkije en in gemeen
schap met de mogendheden der drievou
dige entente te ontwikkelen, en om op
het aanstaande vredescongres de zaak
van Servië en België te ondersteunen naar
eigen goeddunken.
Ondanks de buitensporige eischen, wat
de afstand van grondgebied aangaat,
bleek Oostenrijk toch nog tot verdere
tegemoetkoming bereid, zoodat er ten
slotte geen wezenlijk verschil van mee
ning meer bestond. Toch besloot het
Kabinet van Salandra, zonder op de
laatste aanbieding van Oosbenrijk-IIonga-
rije te antwoorden op 4 Mei de bekende
verklaring af te geven, volgens welke
het verdrag Verviel, en op' 23 Mei de
oorlogsverklaring' te doen volgen.
Een oorlogsverklaring, welke niet klopt
op het vredelievende telegram: van 2
Augustus, en derhalve uitsluitend ter ver
antwoording blijft van den Koning van
Italiëook al zou hij tot zijn verontschul
diging willen aanvoeren dat in Italië,
in de Meimaand van 1915, niet de Ko
ning, maar de straat, door entente-goud
gesteund en gesterkt, het heft in handen
heeft gehad.
Het is gelijk Het Vaderland
schrijftx)
Marlborough s'en-va-t-en guerre, mi-
ranton, miranton mirantaine.
Inderdaad het lijkt nog altijd een grapje
uit een operette, een oud soldatenliedje
weer op de planken gebracht. Maar het
soldatendeuntje uit den slag van Mal-
plaquet groeit in Du Mauriers roman
„Trilby" tot een geweldig epos; en zoo
zou het wel eens kunnen gebeuren dat
Italië eerst later de volle beteekenis be
sefte van den stap, dien het gedaan heeft.
Italië s'en-va-t-en guerre
Italië gaat ten oorlog, maar niet bege
leid door de sympathie der volken.
Meerdere gegevens zijn door ons in dit
artikel aan genoemd blad ontleend.
De ernst der tijden.
De Nederlander wijdt een ernstig
.woord aan het Zondag in het Amsterdain-
sche sportpark gevierde Zomerfeest, waar
op met velerlei artisten duizenden toe-
schouwters tegenwoordig waren, onder
welke zelfs de burgemeester en een wet
houder van Amsterdam, op welk feest
veel zotheid is verkocht, waaromtrent de
liberale bladen groote verslagen te genie
ten gaven.
Terecht vraagt De Ned. zich af, of
inderdaad nu [reeds „de ernst van de
tijden" voor zoovele duizenden men-
soben van zekeren welstand, die zulke din
gen kunnen betalen een zinledige phra
se is geworden; of zijl ook niet gevoelen
hoe schrijnend deze pretmakerij is fiegen-
over den nood die geleden, de ellende die
door duizenden anderen gedragen wordt.
„Het zijn, helaas, zoo gaat het Chr.-
historisch blad voort, geene op zichzelf
staandie verschijnselen. Iedereen die de
oogten open heeft, kan constateeren, hoe
de plaatsen van vermaak, ook die welke
als regel door mingegoeden worden be
zocht, avond aan avond bezet zijn met
een genotlievende menigte, die zich na
de lezing van de nieuwste telegrammen,
waarin van duizenden dooden en gewon
den spraak is, amuseeren met de nieuwste
„zotheden". Het Rembrandt-theater te
Amsterdam getuigde dezer dagen in zijn
jaarverslag, dat het nog nimmer zulk
een goed seizoen heeft gehad als het
nu pas geslotene.
„Wij begrijpen er wel iets van.
„De oppervlakkigheid, die 't cenie oogen-
blik neergeslagen ligt onder den indruk
van dreigend gevaar, als op den 3den
Augustus van 1914, veert aanstonds weer
op, zoodra blijkt dat dit gevaar voor het
oogenblik voorbij is. En de luchthartige
zoekt, om niet steeds aan den ernst te
denken, nu misschien meer dan ooit de
plaats van vermaak.
„Maar niettemin is het verschijnsel
droef. Op welke wijze zal God tot de we
reld, ook tot ons Nederlandsche volk dan
wel moeten spreken, eer Zijne stem wordt
gehoord? Of is het met ons volk reeds
zoover gekomen als met de lieden in
den Antwerpschen gemeenteraad, die on
langs, toen de naam van God in verhand
met den .oorlog werd genoemd, waagden
te zeggen: spreek van God niet, want
Hij is er niet?
„O, dat toch alle luchthartigheid, alle
oppervlakkige gerustheid, alle zoeken van
ijdel genot tot vergetelheid van wat God
ons in de beroeringen der wereld te zeg
gen heeft, verre van ons blijven mocht.
Slechts ééne gerustheid is niet ijdel; het
is die welke gebouwd is op de belofte
Gods dat zonder den wil van onzen He-
melschen Vader geen haar van ons hoofd
vallen zal.
„Laat, waar duizenden buiten God om
hun ijteun zoeken in den gebroken riet
staf van ijdel amusement, uit onzen kring
althans de ernst niet wijken I Ook niet
de ernst van het gebed, of het God be
hagen mocht ons land en volk te bewa
ren voor den gruwel van den oorlog',
of het Hem behagen mocht vrede te
geven!"
Steeds duurder.
Schier dagelijks klaagt de huismoedeii)
dat alles duurder wordt; en luidt het
stereotiepe antwoord van den huisvader
dat het nog erger zal warden.
Want letterlijk alles gaat naar boven,
en alles blijft opslaan, uit velerlei oor
zaken, doch de grondoorzaak is de oor
log.
Uw hoed, uw kleeding, uvv schoeisel,
uw dagelijksch brood, al uwe spijzen en
dranken, alle grondstoffen noodig voor
uw werkleer, steen, hout, papier, lijn
olie, zeildoek, wol, het wordt alles duur
der.
Gelukkig de huismoeder, die in Augus
tus of in Januari de liggende gelden had
om in te slaan; gelukkig de patroon die
een grooten voorraad van alles op kon
doen, en daardoor zijn minder begunstigde
concurrenten de loef afsteken kan, zoo
dat niet een hunner maar hiji voor alle
uit te voeren werken de laagste inschrij
ver is.
Doch beklagenswaardig is de positie
van de huismoeder, die bij' den dag le
ven moet, en geen inslag doen kan, en
geen toeslag .geniet, met den dag de uit
gaven ziet vermeerderen en voor haar
geld nog daarenboven met minderwaar
dige artikelen zich mag tevreden stellen.
En beklagenswaardig ook de patroon, die
een werk aannam, en niet vooruit in
slaan kon, ien nu tot zijn schade erva
ren moet dat hetgeen hij aan grondstoffen
bestelde, slechts tegten hooger, somwijlen
ineer dan verdubbeld in prijs te beko
men is.
IDe oorlog ruïneert vele menschen,
meest uit den middenstand.
Zalig, wie bij deze ervaringen het ver
trouwen op den Heer zijn God behouden
mag, en den wankelmoedigen broeder ook
bij dit leed nog moed vermag in te spre
ken.
Poging tot omkooping.
Het Dagblad v. N.-Brabant ge
waagt van een door haai' van een agent
schap te Londen ontvangen afdruk van
een artikel uit de New-York Tri
bune, waarin de Duitschers voor wilde
beesten worden uitgemaakt en voor schep
sels, die de wreedheid van een beest
met de wellust van een gedegenereerd
menscbelijk wezen vereenigem.
Het artikel ging vergezeld van een
schrijven, waaraan wij het volgende ont-
leenen
„Indien het U. mogelijk zoude zijn, U
van dit artikel te bedienen in de redactio-
neele kolommen van Uwe eerstvolgende
editie, en U Uwe onkosten voor
hetze tten, enz. inrekening zou
de willen brengen, zijn .wrij met
geinoegen 'bereid U daairin te
gemoet te komen en onmiddel-
lijknaon tvang stUwer re kening
zullen .wij U eene remise voojd
het door 'U berekende bedrag
doen toekomen".
De redactie heeft het verzoek afgewe
zen.
[Wij veronderstellen dat een dergelijk
stuk ongeveer aan de heele Nederlandsche
pers is aangeboden geweest. Tenminste
in onze omgeving werd hetzelfde epis
tel geadresseerd aan de „Courant" dooi
de gezamenlijke redactiën der bladten ent-
vangen en naar de prullemand ver
wezen. De redactie van het Volksblad,
die het met algemeen goedvinden behou
den mocht, legde het eveneens ter zijde.
Onze Nederlandsche pers is onomkoop
baar. Het komt hare eere te na, gelijk'
men in Londen blijkbaar schijnt te doen,
het tegendeel te veronderstellen.
De laatste klepelslag.
Juni 1915 voert ons in gedachten terug
naar Juni 1815.
Herhaalt zich de geschiedenis?
In zeker opzicht, ja.
't Is hetzelfde tooneel, 't. zijn alleen
andere spelers.
Maar altijd een tooneel van mensche-
dw aasheden.
Want of nu het sentiment hoogtij viert
onder de kinderen der menschen en of
nu de rede de geesten in beslag heeft
genomen, 't i s altijd en 't blijft altijd
de ziondige mensch.
Immers uit het hart ztijm de uitgan
gen des levens.
De reuZendwialing van het liberalisme
is dan ook: het geloof in het gave,
gez'onde verstand.
Maar ook het verstand is verduis
terd door de zonde.
En daarom bazele men niet van een
eeuwogen vrede in deze bedeeling.
De doodsklok luidde over Waterloo's
velden in Juni 1815, toen het absolu
tisme van Napoleon den nekslag, kreeg.
De doodsklok luidt over Europa in
Juni 1915, terwijl de economische worste
ling nog in vollen gang is.
De doodsklok zal luiden over de wereld
als de eindworsteling onder aardbeving,
donder en bliksem zal plaatsgrijpen tus
schen den zoon des verderfs en den iZoon
des menschen.
Maar dan dreunt ook de laatste
klepelslaig.
En als een stemme veler wateren zal
het klinken van Noord- tot Zuidpool':
„Gij dooden, staat op en komt ten oor
deel
En dat is het einde van allen oorlog.
En dat is 'het einde van de Wereld
geschiedenis.
En clan komt het wereldgericht!
Beknopt overzicht van den toestand.
Lloyd George, in Engeland de man
van de Lommen en granaten, is thans
alom gevierd.
Hij, de redder des vaderlands, die de
troepen te velde aan het werk zal houden.
Gelijk hiji tijdens den laatsten Roeren-
oorlog stad en land afreisde om aller-
wege zijn stem tegten dezen Engelsehein
veroveringsoorlog te doen hooren, zoo
trekt hiji thans het land door en voert
het woord tot duiztenden, om hen op' te
wekken tot strijdvaardigheid.
Hiji spreekt tot patroons en arbeiders
uit de munitiefabricage met een enthou
siasme, dat zijn succes bij voorbaat al
verzekerd is.
Te Cardiff sprak hij: „Ik ben hier, om
li te vragen, de vlag te planten op uw
fabrieken. Iedere draaibank, die gij hebt,
moet gerecruteerd wordenLaat haar
dienst nemen!
Vereenigt uwe draaibanken tot batal
jons en wij zullen den vijand verjagen
uit de landen, die hij heeft gemarteld,
verwoest, vertrapt en onteerd en de vrij
heid zal Weer op haren troon geplaatst
Worden".
Elders sprak hij: „Ik vraag van u
onze arsenalen en onze wagons te vullen
met materiaal, dat onze troepen in staat
zal stellen, door de vijandeljke linies
heen te breken.
Bij Neuve Chapelle drongen onze man
nen door, onder een regen van projec
tielen. Wij willen nu een stortvloed uit-
stoorten, die veertig dagen en veertig
nachten zonder ophouden zal duren.
Dan zult gij de Duitsche veldversterkin-
gen hooren kraken onder het vuur der
Engtelsche kanonnen en onder de vreug
dekreten onzer troepen. De Engelscbe
infanterie zal dan door de vernielde vier-
Y
