i Koe, de rekening, 311 Donderdag 10 Juni 1915 39e Jaargang 6 f?D ars, cht De Groote Oorlog. ruil VRDE, te koop, P Koe, eveulen, Knecht Knecht echt noodigd, ITALIË EN DE DRIEBOND sfieis, agon, ch Wagentje, en en Koks- voor brug Ion en een Assen en Arnemuiden. ï'sche weg Middelburg. (bles Merrie lengst, mdekerke. raat, 1 i s s i n g e n. rekening, bij f NIEUWEN- riefjes worden Juni 10 uur bij lie. 14 maanden onge Geiten, 1. VERSLUIS, n JanHouter- INGEMANSE, ng 6 Juni, bij u-Jce, irabbeneiland. Ie Vlissingsche D, Oostwate- BISSEN, Noordweg. AMSE P.Az., omi hem lief- tls hij al vlie- Dat een eigen ast den jongen lijft voortleven us iedere koe- >roedsel zang- ijn o.a. a-ange- merels, fcwik- aaapjes, rood- enz. De eieren el dikwijls op r nest zie ge- iltijd. De koe neerdei© gToot- De bewering, een zelfden rd zijn, schijnt het ei onmid- leggen. Meest- n grond, pakt legt het waa r mensoh altijd Weest en nog or den vogel- eimen in het e ontsluieren, jfcen naar den koeksbloemen „Vad." Uitgave van de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO gevestigd te Goes. Hoofdbureau te Goes: LAN IE VORSTSTRAAT 219, Bureau te Middelburg: FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG. Drukkers: Oosterbaan Le Cointre Goes. De Zeeuw VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. Abonnementsprijs Per 3 maanden fr. p. post Losse nummers ƒ1.25 n 0.05 Prijs der Advertentiën: 15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 et. B-maal plaatsing wordt 2-maal berekend. Bij abonnement voordeelige voorwaarden Familieberichten van 110 regels ƒ1.y iedere regel meer 10 ct. IV. Koning Humbert oogstle geen dank maar schande in bij zijn onderdanen voor zijn pogingen. Teen hij terugkwam werd hij getroffen door tal van roode plak katen met het opschrift: weg niet Um- berto. den Oostenrij-kschen overste. 'En dit was zoo in 1882, doch ook bij latere gelegenheden, vooral bij hernieuwing van het verbond. Keizer Wilhelm 11 maakte in 1888 bij zijn eerste bezoek aan Home er ook kennis mee. Een regen van roode papiertjes viel in het rijtuig waarin hij met Koning Humbert rondreed, en op (Ie papiertjes las hij de woorden: Weg met het Drievoudig Verbond, leve Trento e.n Triest. En toch heeft het Drievoudig Verbond Italië niets dan voordeel gebracht. Voor al het verdrag met Oostenrijk vloeit over van concessies aan Italië. Het verplichtte Italië bij een mogelijken aanval, uitge zonderd door Rusland, op een der bondge- nooten, hen bij te springen. Dus alleen wanneer een der bondgenooten werd aan gevallen, en dan viel een aanval van Rusland daar nog buiten. Bovendien werd Rome als de hoofdstad van Italië er kend en de onaantastbaarheid voor Ita lië als eenheid, zijn integriteit, gewaar borgd. .Oostenrijk verbond zich teven» in den Balkan geen verdere veroveringen te zullen maken, dus ook niet in Albanië of in de richting van Salonika. Ook in 1887 en 1888, na ,de vernieu wing van het Verbond, waartoe vooral Crispi met succes had meegewerkt was llalië's invloed zoo gestegen dat Crispi een taiievenoorlog met Frankrijk aandorst welke tien jaren aanhield en den drie- hond voor Italië tot een economisch^ noodzakelijkheid maakte. En toch bleef de natie dien Driebond gram. Haar tegen de mannen van Italia Ir- rendenta legt zelfs het voordceligst denk bare contract het af. Doch in ieder geval was Italië uit de staatkunde van het isolement in die van het driemanschap overgegaan. Een periode die Van 1882 tot 1912 heeft voort geduurd. Hoe heeft Italië zich daarbij .gehouden -De mannen van het volledige Italië bleven stoken tegen den Driebond. Zij zagen toch, en van- hun standpunt ge recht, in de bestendiging van den Drie hond een uitstellen der verwezenlijking hunner leus van een Vegeeniigd Italië, een eenheid waartoe het contingent juist dooi den bondgenoot had moeten worden ge levérd. Uit dat oogpunt was de Driebond scha delijk; en uit een ander oogpunt gaf hij •geen nuttigheid. Hij was namelijk on,- noodig tegenover Frankrijk, wijl dit voor -goed gebroken had met het clericalism©, de republiek zich steeds steviger gevestigd had, de vrijheidsidealen den Italiaansche democraten ook daar sedert lang gemeen goed waren geworden, en herstel der Pau selijke macht yan Fransche zijde niet meer te vreezen was. Italië vreesde geen verstoring meer van ■den toestand. Geen wonder derhalve dat het Drievoudig Verbond den volbloed Ita liaan reeds van den beginne knelde. Toch heeft Italië voordeel gehad van liet Drievoudig Verbond. In de jaren der Oostersche quaestie (188418R01 hield het, juist door dit verbond, zijn bondgenoot Oostenrijk in toom. In 1896 trad de Kroonprins Victor Emanuel in het huwelijk met Prinses Elena van Mon tenegro. Met. Frankrijk werden vriend schapsbanden aangeknoopt. Aan den ta rieven-oorlog werd een eind gemaakt door een handelsverdrag. Reeds een jaar te voren (1897) was Italië van de driebond- politiek afgeweken, toen het zich met En geland verzette tegen Duitschlands voor stel om Griekenland door een blokkade te beletten nog verder troepen en am munitie naar C'reta te veinvoeren. Het handelsverdrag met Frankrijk ging er dan ■ook met groot© 'meerderheid door, en door ©en bezoek van een Fransch es kader aan Genua werd de vriendschap beklonken. Weldra bielden een Engelsche en een Italiaansche vloot te zamen pa,' rade; sterker nog Engeland en Frankrijk •gaven Italië verlof om 'in Tripoli zijn gang te gaan, een toezegging die tean rankrijks zijde in 1902' zoo officieel mev gelijk werd bevestigd. Zoo werd het Drie voudig Verbond steeds meer ontkracht. Voor 'toog der wereld was 't hecht. Von Butow, Duitschlands Rijkskanselier weer de met grapjes alle mogelijke klachten oven Italië's houding af. Doch wie verder zag gaf den klagers gelijk: het was een driebond met een gebroken vleugel (d'aile cassé). D aile cassé I De woordspeling herin nert aan den naam van Delcassé, Frank- rijks minister van buitenlandsch© zaken in het kabinet-Brisson, Duitschlands groe ten tegenstander, drijver van de vergel- dingsstaatkunde tegen Duitschland, en der expansie-politiek, uitbreidingsstaatkunde, aan de overzijde der Middellandsche Zee. Hij was de groote scheurmaker die do wig zette in de Triple Alliantie, de ge heime kuiper die Italië tot zich wist te trekken. Wel werd hem, onder den druk van Keizer Wilhelm, verder voort- dringen in Marokko belet, en moest hij zelfs, d' aile cassé (met gebroken vlei* S®1) geüjk een woordspeling op zijn naam Voor latere jaren vereeuwigt, als minis ter zijn ontslag nemen, d(oc h de groi\d voor den vergeldingsoorlog was gelogd. Frankrijk zou .zijn invloed in Marokko vestigen, Engeland zou tot de Fransch,- Russische overeenkomst toetreden, Italië was voer een Fransch-Italiaansch han1 delsverdrag gewonnen, en het Drievoudig Verbond was achteruitgeslagen. Van dit laatste kon zelfs veeleer getuigd dat het voortaan vliegen zou „d'aile cassé". En als een goed staatsman die zijn tijd af wachten kan, zou Delcassé terugkeeren om dien oorlog te helpen voorbereiden, zijn invloed in 'het kabinet Viviani ta doen gelden en Italië naar de zijde deï geallieerden te trekkem* Doch kieeren wij t'ot Italië en zijne houding jegens den Driebond, waarvan, het zelve deel uitmaakte, terug. In 1898 dan sloot Italië met Frank rijk een handelsverdrag, terwijl tegen Oos,- fenrijk allerlei vonden gpziocTit wérden, Zoo onder anderen door de klacht, dat de Italianen in Oostenrijk steeds hij de Kroaten en Stevenen werden achterge steld. In 1901 sloot Italië met Frankrijk de MiddellandscheZee-conventie, waarbij aan Italië, tegen erkenning van Frankrijks rechten ep Marokko, de vrije hand in Tripoli werd toegezegd. Tegelijk liet do minister Zanardelli doorschemeren de mo gelijkheid dat Italië tot de hernieuwing van het Drievoudig Verbond niet meer zou meewerken. Toen eenige maanden later Zanardelli door Prinetti vervangen was en hij in de Kamer de begrooting van buitenland- sclie zaken te verdedigen had, overstelp te men hem met aanvallen op het Drie voudig Verbond en met huldebetuigingen aan Frankrijk. Prinetti zelf stemde met dit laatste in. Toch werkte hij nog mee aan de hernieuwing van het Drievoudig Verbond, na eerst nog; gelegenheid gevon den te hebben om hulde te brengen aan Engeland voor diens toetreden tot de Middellandsche-Zee-conventie en tevens te wijzen op de vriendschapsbanden die al tijd bestaan hebben tusschen Italië en Engeland. (Slot volgt.) Beknopt overzicht van den toestand Dat is ©en uitvloeisel van de „Lusi- tania"-kvvëstie. Dat Bryan, de staatsse cretaris van buitenkindsche zaken, een der voornaamste figuren uit het Aineri- kaansche kabinet, heengaat. Hijl kon zich niet vereenigein met de nieuwe nota aan Duitschland te zenden, welke nota hijl in strijd achtte met de; zaak, welke hem het naast aan bet hart ligt; et voorkomen van clen oorlog1. En daar- om verkoos hij uittetreden, liever dan aan te blijven en op die wijze verraad plegen aan zijn zaak. Weliswaar was er voor Bryan weer spoedig een ander, zoodat t er van een crisis in het kabinet eigenlijk geen sprake kan zijn, maai toch is het heengaan van teen man met zoo grooten invloed niet konder beteekenis. Het wijlst er op, dat de oorlogszuchtige strooming aan invloed wint en het doet vreezen, dat ze straks de overhand krijgt. De voorzichtige politiek van een Bryan bevredigt niet meier. De harten gaan uit naar een meer uitdagtende houding. Het aftreden van Bryan bewijst ons dus, dat de. aan Duitschland te zenden nota inzake de torpedeering van. koop vaardijschepen in het algcir.teten en drj ,,Lusitania"-ramp in het bijlzonder, oor logsgevaar tusschen de Vereenigde Staten en Duitschland kan doen ontstaan. Uit het feit, dat de nota thans eerst zoo goed ills gereed is, on uit de manier, waarop President Wilson en Bryan in een briefwisseling hun houding rechtvaar digen, valt op te maken, Welk karakter het Amerikaansche antwoord aan Duitsch land hebben zal. Wilson betuigt zich één met Bryan in doel, hetgeen waarschijnlijk slaat op het streven van Bryan om een oorlog te voorkomen, maar niet één in methode en middel. Bryan wilde blijkbaar een oorlog voorkomen, hoe dan óók. dóór teen opgeven van eigen standpunt ten op zichte van het Doitstehe. Wilson wil liet met handhaving van eigen standpunt, zoo dat dus de nota oen met kracht bernieuw- den eisch van Amerika tot naleving van de volkenrecht©lijkte beginselen hij den oor log ter zee bevatten zal. Ontslaan hieruit verwikkelingen, dan is er kans, dat ze een afbreking der diploma tieke betrekkingen tengevolge hebben. Dat betoekent dan nog niet direct oor log, maar op gezag van don man, die het toch wel cen'glszins beoord'eelen kan, den aftredenden minister van buite'nlandsche zaken, is er toch in ieder geval oorlogs gevaar. Duitschland heeft de handen reeds vol, en zal dus den oorlog met Amerika niet provoceeren. Wat Amerika betreft, volgens de Times is een deel van die Amerikaansche pers en van de Amerikaansche openbare mee ning zeer fel tegen Duitschland gestemd, voornamelijk in het Oosten der Unie, maar er is toch ook een zeer g'roote partij ongetwijfeld wel de grootste die zeer beslist vredelievend is. Vooral in het Westen is de stemming van het volk vol strekt niet voor een krachtige actie, die het land in moeilijkheden zou kunnen brengen. Zeker, de -openbare meening heeft rte zaak niet te beslissen;'die President is er nog. Maar ivo vertrouwen, dat hij zal inzien, dat hot voor de V. St. wenschtelijk is al het mogelijke te dóen om een onher stelbare breuk te vermijden. Do Unie toch heeft allerlei belangen in Mexico, Zuid- Amerika en het Verre Oosten - die nauw lettende actieve aandacht vergen. Stort Wilson zich en zijn land in don wereld brand, dan loopen do nachtepositie en prestige van de Ver. Staten in het verre Oosten en in den Stillen Oceaan ernstig gevaar. En daarvoor hebben de Ameri kanen toch niet met zooveel opofferingen aan geld, energie en menschenlevens het Panamakanaal tot stand gebrrchi. B-ovendien is in de Unie het Duitsche contingent dat zijn de uit Duitschland giehoortigen, en de in do Unie uit voor malige Duitsahers voortgesproten Ameri kanen uiterst talrijk, zeer kapitaal krachtig, en intellectueel en politiek sterk georganiseerd. Die Duitsch-Amerikanen toolpen in do milioenen. De toestand moge critiek zijn, zoovteel vertrouwen heeft men nog wel in den ernst van president Wilson, 'dat men niet bang behoeft te zijn voor een dolkoppige, jongensachtige daad zijnerzijds. Moge hij! do volle verantwoordelijkheid voor en het gewicht van zijn handelingen voelen. Lansing, raadsheer van het ministerie van bui teniandsche zaken, is met ingang van gisteren automatisch staatssecretaris geworden, en heeft- de nota getoekend, gelijk ze door het kabinet is goedgekeurd. Voor bijzonderheden van de slagvelden verwijzen we maar weer naar de losse berichten. Veelal stof lot. beschouwingen is er niet. Een tragisch ooriogsgeval. De Maastrichtsche correspondent van „De Tijd" meldt aan zijn blad: Een tragisch geval, ten gevolge van den oorlog en de Duitsche bezetting' van Bel gië. is alhier voorgekomen. De heer V. uit Hasselt scheen een overigens vrij onschuldige briefwisseling te hebben onderhouden met betrekkingen over de grenzen. De scherp eontroleeiende- Duit- sellers kwamen die briefwisseling op het Bpoor en wilden den heer V. gevangen nemen. Maar hij kreeg er de lucht van, en week tijdig uit. Toen zlijn vrouw hem derwaarts trachtte te volgen, werd z-ij hij de grens aange houden, over do verblijfplaats van haar man ondervraagd, deerlijk toegetakeld en onder harde omstandigheden opgesloten in een gevangenis, waar zij eeist een ze nuwcrisis kreeg en toen volslagen krank zinnig werd. Naar het gesticht te Munster- bilsen overgebracht, bleef zij dag1 en nacht jammeren om haar man. Eenige;'notabelen, ondersteund door den haar behandelen- den geneesheer, drongen er bij de mili taire overheden op aan, haar de gelegen heid te geven, voor eenigen tijd naar Nederlandsch grondgebied te gaan. Wel licht zou het weerzien van haar echt genoot den Waanzin wegnemen en haar gestoord verstandsvermogen herstel'en. Terwijl dit alles aan gene zijde der grens geschiedde, werd ook aan dez'e kijete een schrikkelijk zielsproces afgespeeld. De man werd ingelicht over clen toestand zijner vrouw, en wilde zich, op gevaar af van gevangen te worden genomen, op hot door Duitschers bezette geb ed hege ven om zijin vrouw te halen. Slechts goe de vrienden wisten hem te overreden, geen gevo'g te geven aan dit voornemen. Eenmaal konden zij hem slechts met ge weld terughouden. Intusschen begon ook hij, door smart en angst gebroken, teeke nen te geven van een dreigende 'zinsverbij stering. Op zekerc-n morgen wist hij on gezien te ontvluchten in de richting der grenzen. Amper had hij eenige schreden op Belgisch gebied gezet, of d-e grens wachten namen hem gevangen. Denzelfden dag, dat V. gevankelijk Aken werd binnen gebracht, kwam zijn krankzinnige vrouw, te Maastricht aan, aldoor roepend om haar, man. Thans zijn er twee krankzinnigen 1 Een wereld van vijanden. Dat men terecht van een wereldoor log kan spieken, moge blijken uit de vol gende gegevens, die wij aan een Duitsch blad -ontleenen Va.n de ongeveer 440 millioen inwoners van Europa zijn 376 millioen met elkaar in -oorlog. En ook van de overige bevol king der aarde meer dan de helft. Waarbij de reusachtige hev-olking van China met 450 millioen de hoofdmassa van de in Vrede levende volkeren voirmt. Van de Europeesche volkeren staan aan den eenen kan.'t 68 millioen Duitschers, 53 rnillloen Oostenrijkers en Hongaren en ongeveer 4 millioen inwoners van Euro- peesch Turkije, tezamen ongeveer 125 millioen. De tegenpartij heeft uit Euro- piee-sch Rusland met Polen en Finland tezamen ongeveer 115 millioen mlenschen, uit Frankrijk 39.9 millioen en uit België 7.8 millioen. Groot-Britannië en Ierland mitsgaders de andere Britschc bezittingen in Europa hebben 47.5 millioen inwo ners, Servië en Montenegro 5.5 en Ita lië 35.5 millioen. Tegenover de 125 mil lioen van de centrale mogendheden staan dus ongeveer 251 Europeesche vijanden. Een verhouding dus van lriot 2. Deze wordt echter nog belangrijk on gunstiger als men er de niet-Europeesche bevolking van beide groepen bijvoegt, wat noodig is, daar de vijand uit alle wereld- doelen troepen laat komen. Voor de cen trale mogendheden komen er aan niet- Europeesche bevolking glcchts ongeveer! 15 millioen Aziatische Turken en onge veer 12 millioen uit d-e Duitsche kolo niën hij. Zoodat de gaheele bevolking van dezen kant 152 millioen bedraagt. Bij de tegenpartij kouien er dan ten eerste nog bij Japan met Korea en For mosa. Tezamen ongeveer 68 millioen. Dan d-e bewoners van Kaukasië, Russisch Cen- Iraal-Azië en Siberië met ongeveer 27 millioen. Engplsch-Indië en de verdere Engelsche bezittingen in Azië en Austra lië m-cit 330 millioen; de 'bevolking van Tonkin en de andere Aziatische bezittin gen van Frankrijk moet men op (en minste 20 millioen schatten. In Afrika komen Egypte met 12.2 niillioen en de andere Engelsche bezittingen met ongeveer 23 millioen. De Fransche en Italiaansche koloniën met ten minste 25 millioen en ten slotte nog de Kongo-staat met naar schatting 15 millioen inwoners. Ten slotte komen de Engelsche koloniën in Ame rika met ((Hum 10 millioen inwoners in aanmerking. Juist \Canada, de belangrijk st© kolonie, steunt het moederland in aanzienlijke mate. In' het geheel staan dus tegenover de 152 millioen onderdanen der centrale mogendheden 780 millioen vijandelijke onderdanen. Het woord „een wereld van vijanden" is dus geen over drijving. Wonderbaarlijke redding. In Ueber Land und Meer vertelt een hoofdofficier van gezond he id dr. Brettner een reeks merkwaardige voorbeelden van) de uitwerking van kogels. Vooral geld stukken hebben dikwijls het leven van de getroffenen gered. Een thaler, dien een man in zlijn broekzak droeg, werd door een geweerprojectiel getroffen, leg de zich in den vorm van een vingerhoed om den kogel heen en drong met deze diep in het spierweefsel tot aan het dijbeen. Door z'ij'n tegenstand had het geldstuk blijkbaar een breuk van het been verhinderd. Drie thalers op elkaar in een borstzak werkten nog beter als schild, doordat 7ij het projectiel niet alleen op hielden, maar zelfs zoo sterken weerstand boden, dat de kogel tot een platte schjjl vervormd werd, waarop het opschrift van den thaler afgedrukt stond. Een onder officier is door zijn ijzeren kruis gered, dat in het midden de kogel tegenhield, terwijl de vier armen van het kruis zich naar voren bogen. In een gehee'e reeks reeks van gevallen heeft een horloge het leven gered. In November 1914 werd het het horloge van een onderofficier bij Yperen op veertig meter afstand door een kogel getroffen. De kogel werd zoo ver traagd, dat zij slechls een kleine wond in de tong maakte, die goed genas. Bij Atrecht werd ©en infanterist liggend ge troffen en meende een schot in de borst gekregen te hebben. De kogel was echter in zijn zeer misvormd horloge blijven steken. Ook andere voorwerpen, die op het lichaam gedragen worden, verzlwakken soms een uitwerking van een kogel. Aan het einde van een vijf-en-veerlig centime ter diepe kogehvond vond men drie breek s- knoopen en drie verbogen koperen mun ten. De wonde genas. Son; echt-er heb ben harde voorwerpen, dre ziich in de kleeding bevonden en door het projec tiel werden medegesleept, er toe bijgedra gen, dat de wonde ernstiger werd. Een onderofficier werd door een kogel de revolver, die hij in zijn broekzak droeg, in de dij gedreven. De revolver verbrij zelde het dijbeen en de man stierf. Ook andere voorwerpen, die zich niet in de kleeding bevonden, hebben soms een projectiel tegengehouden. Een merk waardig geval is dat van een Duitschen kogel, die in een Engelschen patroonhou der twee patronen doorboorde, terwijl hij in de beide andere steken bleef en. altoen met de punt voor clen dag kW;un. Ten slotte vertelt dr. Brettner nog een eigenaardig geval van redding; door het buigen van het lichaam. De eer daarvan, zoo zegt hij, komt aan een klein, levend wezen toe, dat steeds ver acht, in dezen oorlog bovendien nog als hoosaardige sluipmoordena- res, als verbreidster van de vtek-typhus is ontsluierd. Namelijk van een luis. Bij oen aanval' voelde- ©en grenadier F. een hei ig gekriebel in zlijn knieholte en hukte om er een eind aan te mak-en. De man achter hem valt van voren getroffen dood neer. Het lijk van de levensredster prijkt thans in het familie-album. Korta Oorlogsberiohh n. De burgemeester van Brus- s 1. De heer Max, burgieemeester van Brussel, verheugt zich, naar Wijl uit goed© bron vernemen, ondanks zijn gestrlenge gevangenschap in de beste gezondheid. Wij stellen er prijs op, dit medle te dee- len, nu een blad berichten van tegenover gestelde n aard publiceerde. (Vad.)' Servië en Albanië. Uit Sofia wordt geseind, dat de opmarsch der Ser viërs in N,oord-Alban(ë over een breeder front voortgezet wordt. De Servische troe pen hebben ©enig© gewichtige punten, o, a. Pisko-peja en Pogradei, be>je|t. Uit Rome wordt gemeld, dat een Sleirviscbe divisie de districten Hassi Lumia in Albanië, op slechts twee dagmarschen afstand van Skoetari, bezet heeft. 1 Aan boord van de Engelsche treiler Arctic zijln door de g|ranaten van de Duit sche duikboot vier man gedood. Te Ela-stboiurne hebben hijlna 2900 gewonclo soldaten aan een betooging ten gunste van dienstneming bij het leger deelgenomen. „Tipperary" heeft algemeen de aam dacht gievestigd op het nut van den pas send krijgsgezang. Geen wonder, dat de Italiaansche pers er zich thans mee bezig houdt, welk lied wel door de soldaten m-oet worden gezongen. Hiat schijnt, dat het volgende het winnen zal: „Addio, mia hella, addio, L'armata se ne va. Se toon partissi anch'io Sarrebbe una vilta". (Gegroet, mijn achoone, gegroet. Het le ger trekt in den krijg. Wanneler ik niet meeging dan was het eien lafheid.) Dit lied werd het eterst gezongen toen in het jaar 1848 de Toscaansche jeugd de Universiteiten van Pisa en Silona verliet om op de slagvelden van Curtatone en' van Montanara bet bloed te vergieten. De dichter van het lied is de Florentijn Besi, den componist kent men echter niet. Het liedje werd spoedig populair in Tos- cana en al heel gauw ook door heel Italië. De Handeltereorlog. Het En gelsche- stoomschip- „Lady Salisbury" (1446 tons1 hruito) met een lading! steen kolen van Hartlejpool naar Londen, id bij Harwich, zónder waarschuwing, ge torpedeerd. Verscheidene leden der equi page zijn omgekomen Een Duitsche onderzeeër gezonken. In het Lagerhuis deelde Ball'our mede, dat enkele dagen geleden een Duitsche onderzeeër gezonken is, zes officieren en 21 leden der bemanning 'zijn krijgsgevangen gemaakt.

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1915 | | pagina 1