203
Maandag 31 Mei 1915
29e Jaargang;
iT
De Groote Oorlog.
X X
Uit de Pers.
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LAN iE VORSTSTRAAT 219,
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG,
Drukkers:
Oosterbaan Le Cointre - Goes.
JBBWBPMBMBBMP——BWIliilHIHI II3BMBWHPWBB—
Botha contra da Wet
Lr is „namens eenige vrienden van
bet Zuid-Afrikaansehe volk" een brochure
verschenen„Louis Botha contra Gene-
raai I)e Wet"( met onuitgegeven stukken)
door AI. P. Val ter.
Uit die onuitgegeven stukken" blijkt
op meer dan ééne bladzijde dat, hetgeen
hip-i' te lande gefluisterd werd, in Zuid-
Afrika aJs notoire feiten vaststaat, name
lijk dat Generaal Louis Botha in 1S00
een schadelijken vrede met Engeland heeft
voorbereid, tegen den uitdrukkelijke)) wil
van Sieijn en De Wet in, dat hij de
Vrijs taters die gezind waren den strijd
0111 hunne onafhankelijkheid ten einde toe
te voeren, verraderlijk aan hun lot heeft
overgelaten, en ten slotte, toen Zuid-
Afijika in Engelands handen zou worden
gespeeld, belet hoeft dat oorlogsvoarraden
wei-den vernield, onder bedreiging met
ontslagneming en opstand. Zeer wordt
gelaakt Botha's onwillige, krachtlooze
houding te velde, zijn nalatigheid om dun
vijand allerlei voordeelen te onthouden-,
zijn grof verzuim, zijn slechte invloed,
zijn geheime vijandelijke kuiperijen tegen
de Vrijstaters, en zijn onbetrouwbare rap-
jjorien aan Kroger.
Wij komen op deze belangrijke onthul
lingen terug. Zij hebben dubbele waarde,
nul terwijl Botha alle eer geniet he
laas, welk een eer! en zijn eerlijke
tegenstander Christiaan De Wet zucht in
de gevangenis, ofschoon men h e m niet
du rf t v er m o orde 11
Bij de begrafenis va)) De la Rey waren
tienduizend Transvalere tegenwoordig.
Toen De Wet naar voren trad om een
woord te spreken op De la Rey.'s graf,
kon de menigte zich niet bedwingen; zij
juichte hem toe. Die toejuiching, op die
plaats, beteekende: instemming met den
vermoorde, ver0curdeeling van verraad, af
wijzing van de staatkunde van Botha, den
vereerder van den Britsoben overheerdër.
V a k o- n d e r w ij s.
In de „Standaard" lezen wij:
Weer werd op het parlementaire altaar
een schoof neergelegd uit het groote Rap
port van de Onderwijs-Commi ssie, die door
Prof. Dr. Woltjer werd geleid, en nu
wel een ontwerp ter regeling van het
Vakonderwijs.
Gelijk hij, die thuis is in het parle
mentaire archief, zich .herinneren zal, was
reeds in 1903 in het toenmaals ingediende
groote wetsontwerp voorde b c s c h e r-
ming van den Arbeid een breed©
reeks artikelen opgenomen, die- op dit
zelfde onderwerp doelden, en alleen over
liet leerlingenwezen een veertig artikelen
ten beste gaven, terwijl het nu ingediende
ontwerp er slechts twintig meer omvat.
Natuurlijk is, toen het Ministerie Kuyper
medio 1905 aftrad, hiervoor allengs het
ontwerp van de Commissie-W.oltjer in do
plaats getreden, en het is dan ook aan
dit laatste ontwerp dat het nu aangebo
den wetsvoorstel in hoofdzaak zijn inhoud
■ontleent.
Edoch, mei niet onbelangrijke afwijking.
Zoo gaat dit ontwerp er niet in mede,
0111 cle vakschool in lager en middelbaar
te onderscheiden. De Minister, die het
indiende, kon zich evenmin vereenigen
met den te uitgebrei&en zin, dio aan liet
begrip van vakonderwijs gehecht was. Met
name kon hij er niet onder opnemen de
eigenlijke opleiding, de kweeking van ver
plegers, en zooveel ïnieer, noch ook de
landhouvv-leerlingen. die thans onder Mi
nister Postlnuna hooren. En in de derde
plaats is mr. Gort V. d. Linden van oor
deel, dat in de wet zelve minder, en
wat meer in detail verloopt beter in alge-
meene' maatregelen van Bestuur zal (e
regelen zijn.
Dit komt uiteraard neer op een geheel
nieuwen opzet Van de zaak, die de rege
ling dan ook uitermate vereenvoudigt.
Het ware geen overbodig werk geweest,
zoo aan de Memorie van Toelichting, in
Bijlage, een overzicht was toegevoegd
geworden van de regeling dezer materie
in het Buitenland.
Het feit ligt er nu eenmaal toe, dat we
in Nederland op industrieel terrein bij
onze buren verre ten achter staan, en dat
daarom aan adviezen over deze materie
van fabrikanten, Kamers van Koophandel
ei> dirigenten v'an vakscholen niet te veel
waarde kan worden gehecht.
Men is ons elders zoo zeer verre vooruit.
Waarom gaat de Minister dan wel af
de adviezen van landgenooten, die
ef ten achteren bleven, en hecht hij
ie veeleer hoogere waarde aan de ad-
en die in <je regeling van het Buiten-
voor ons liggen?
o«velen zenden hun zoons niet nog
altoos liever naar het Buitenland, dan
ze hier te lande te laten opleiden.
Blijkt hieruit toch niet, dat we ons nog
steeds op geheel verkeerden weg bevin
den? En toch, op de adviezen van wie met
dien achterlijken toestand vrede nemen,
gaat ook deze Minister nu af.
Ze'fs het zoo hoognoodige onderscheid
tusschen vakscholen van lagere en van
middelbare orde werd nu weer afgeketst.
We v roezen
It ft lië's'oor log verklaring,
'23 Mei 1915.
Ziehier nog een puntdicht van Anony
mus in liet (feïll. Zondagsblad van Van
't Land niet den „Heil'gen Stoel"
schonk nu de Onheil'ge Geest,
Tot vreugde van de Hel,
een duivelsch Pinksterfeest.
Ja, Satan Zendt, te kwader uur.
Óók wel zijn „tongen als van vuur!"
Manncngebrek, toenemend
vro uwe n0verschot en
z;wak nageslacht.
fn „Moleschott" van 9 Sept. '14 weid
een berekening gemaakt van het aantal
militairen, dat vermoedelijk in don oor
log sterven zou. Het blad nam een sterf
tecijfer van 150 per 1000 aan; er zou
den dus - - naar de gepubliceerde iegcr-
«terlcten sterven
<50.000 Duibschers.
672.000 Franschen.
90.000 Engelschen.
900.000 Russen.
210.000 OOostenrijkers en 1 lokgaren.
51.000 Belgen.
60.000 Serviërs.
2.733.000 Militairen totaal.
Sedert die taxatie zijn echter ook
Japan en Turkije in den strijd betrok
ken; sedert lieeft de oorlog ©en onver
wachte uitbreiding ter zee gekregen; se
dert hebben alle oorlogvoerenden hun
legersterkte weten uit te breiden, door
oproep hunner reserves en van nieuw©
lichtingen, door indienstnemen van vrij
willigers.
Wanneer de legersterkte onbekend is,
wordt het, natuurlijk nog moeilijker een
schatting der sterfte' te maken, terwijl
een ander nog onbekend punt is of het
moderne verniel- en moordmateriaal het
sterftecijfer vergroot of verkleint.
Zooals het er thans uitziet schrijft
„Moleschott" z;al het aantal soldaten,
dat door wonden of ziekten, door ver
driet of gebrek sterft niet het aantal man
nelijke burgers, die den oorlog ten offer
Vallen, wel 5.000.000 bedragen. Volgens
tot ons komende verhalen is het aantal
vrouwen en kinderen dat vermoord wordt,
betrekkelijk gering, d.w.z. gering, in
rekenkundige boteekenis, tot het totaal
aantal vrouwen in Europa.
Zooals bekend waren reeds vóór dezen
oorlog' in Europa meer vrouwen dan man
nen aanwezig. Volgens opgaven van
V err ij n S t u a r l bedroeg
i i
in liet aantal vrouwen per 1000 mannen
Portugal
1090
Noorwegen
1064
Groot-Brittan je
1063
Spanje
1062
Denemarken
1052
Zweden
1049,
Zwitserland;
1035,
Oostenrijk
1035.
Duitschland
1032
Rusland
1028
Frankrijk
1022
in het aantal vrouwen per 1000 mannen
Nederland
1021
Finland
1021
België
1013
Italië
1010
Hongarije
1009
Rumeniö
974
Bulgarije
958
Servië
949
Griekenland
921
Japan
983
Britsch-Indië
963
Ver. Staten N.-A.
954
Australië
907
Formosa
897
In de landen boven de
streep was dus
een vrouwenoverschotin de landen
onder de streep een vrouwentekort.
In ons land zijn dus ongeveer 60.000
vrouwen meer dan mannen (de bevol
king op 6.000.000 berekend). Door som
mige personen wordt, dit feit aangevoerd
om te bewijizen, dat niet alle vrouwen
trouwen kunnen, daar er geen mannen
genoeg zijn en de. vrouwen dus enz.
Zonder nadere gegevens is die conclu
sie echter niet juist. Immers als het over
schot van 60.000 door zuigelingen ot
door weduwen ouder daji 75 jaar wordt
voorgesteld, is er geen gebrek aan huw
bare mannen. De statistiek wijsl uit, dat
het vrouwenoverschot geen Zuigelingen
zijn, maar wel dat cv vele vrouwen
ouder dan 55 jaar onder zijn. Wat
de menschen op denhuwbaren leeftijd
betreft, zijn er iti ons la>l ongeveer 5000
vrouwen méér dan mannen f2055 jaar),
een verschil, dat van 'geen noemens
waardige beteekenis is. daar het onge
veer 42.5 pet. der geheele bevolking,
dus bijna 3.000.000 menschen betreft.
De verhouding: 1000 mannen op 1021
vrouwen, die voor ons land berekend
is, geeft ook de verhouding' voor geheel
Europa aan. Wie in Engeland of Spanje
tot hel vrouwenoverschot behoort moet
dan maar naar Servië of Griekenland
gaan of mot een nict-KutopeesChèn echt
genoot tevreden zijn.
Voor Duitschlahd alleen was do ver
houding reeds ongunstiger, daar in dat
Rijk 1032 vrouwen per 1000 mannen
wonen. Schat men hel aantal mannen
op 35.000.000, dan zal (lus het aantal
vrouwen 36.120.000 helden bedragen; het
aantal huwbare maniiên mï vrouwen be
droeg dus hoogstens17 000.000 respect.
18.060.000. Het vrouw ëooverschoi. be
droeg in Duit.schlaracl 1*120.000. Indien
daar dezelfde verhouding bestaat wat
leeftijd en geslacht belieft, als in, ons
land, dan was liet overschot van huw
bare vrouwen ongeveer 90.000
Door den oorlog bestaal nu de gevoede
kans, dat het aantal huwbare Duitsche
mannen met 1,5 millioon zal afnemen;
in geheel Europa niet 5 millioen. Het
totale vrouwenoverschot in Duitschland
zal dan meer dan dubbel zoo groot
worden en het overschot der huwbare
vrouwen zal enorm stijgen, ja. eerst nu
zal er sprake van zijn.
Het verdwijnen van bijna één tiende
deel der volwassen nier non zal leiden
tot het sluiten" van lYnndër huwelijken,
maar ook tot een kleiner en ziwak na
geslacht. „Vaderl."
Voordrachten over gezondheidsleer door
Prof. Dr. R. H. Snit et.
Elders is hetzelfde het geval. Zoo werden
te Berlijn per 1000 geboren jongens en 1000
geboren meisjes ouder dan 50 jaar: 435jongens
en 519 meisjes, en ouder dan 70 jaar184 jongens
en 306 meisjes (verhouding is 100-163).
Beknopt overzicht van dan toestand.
In den Duitschen Rijksdag heeft de
rijkskanselier Vo-n Bethmann llollweg oen
[ede uitgesproken, die naar het hart van
velen was, blijkens de onophoudelijke tee
kenen van instemming in de vergadering
zelve en do persstemmen daarna.
Op heftige wijze en vol echte veront
waardiging maakte hij zich tot tolk der
gevoelens van alle afgevaardigden zonder
uitzondering', toen hij gewaagde van die
in de wereldgeschiedenis vobcbeeldeloozc
trouwbreuk van den v'oorinaligen bondge
noot Italië.
Het komt ons niet ongewenscht voor
hier, op de plaats van het oiorlagsoveï-
zicht, kortelijks hij 's rijkskanseliers rede
stil te staan.
Hij wees er dan op dat Italië, zonder dat
een druppel bloed was vergoten, zonder
dat 'het leven van- een enkelen Italiaan
in gevaar was gebracht, een lange reeks
van concessies kon krijgen, n.l. land in
Tirol en aan de tsonzo, zoover ar Ita-
liaanseh gesproken wordt, bevrediging van
do' nationale wenschen betreffende Triest,
de vrije hand in Albanië en de waar
devolle haven Valona.
Vertrouwde Italië het aanbod niet?
De staatslieden te Rome, aldus de rijks
kanselier, hadden het recht niet voor de
vertïouwenswaardiigheicf van andere na
ties denzelfden maatstaf aan te leggen,
dien zij voor eigen verdragstrouw ge
bruiken. Diuitschliand stond er met zijn
woord borg" voor, dat de concessies zou
den worden verwezenlijkt.
Kwam het te laat met de concessies?
Het was daarom te laat, omdat de
staatslieden te Rome er niet voor terug-
gedeinst waren, lang tevoren, toen de
Driebond n©g leefde, waarvan de koning
en de regeering ook n,a het uitbreken
van den wereldoorlog uitdrukkelijk Ver
klaarden, dat deze verder bestaan bleef,
omdat zij lang tevoren zich met de Triple
Entente zoo innig hadden verstaan, dat
zij zich niet meer uit hare armen kon
dien losmaken. Reeds in December wa
nen er teekenen te bespeuren, die op
de zwenking van het Kabinet duidden.
Het is altijd nuttig twee potjes op het
♦uur te hebben staan. Italië had ook
reeds vroeger zijn voorliefde voor „extra
dansjes" getoond.
Maar hier waren we niet in, een dans
zaal, hier is een bloedig slagveld, waar
op Duitschland en Oostenrijk-Hongarije op
leven en dood worstelen tegen een we
reld van vijanden.
Den gcbeelen laatste®, tijd, aldus ver
volgde Von Bethmann Hollweg zijn rede,
kwam het verstand niet meer aan het
'woord,* alleen de straat regeerde. Door
bel goud der Triple Entente en door een
gewetenlooze oorlogscampagne (de Mee
ning1 alzoo als slavin in teugels geklemd
door de Drukpers, zooals Da Costa klaag
de) was een bloeddorstige stemming ont
slaan, waardoor de koning met revolutie
en alle gematigden overal met moord
gedreigd werd, als zij niet mede wilden
doen de krijgsklaroen te steken.
Over hel; verloop der onderhandelingen
mét Oostenrijk, over de draagwijdte der
Oostenrijksche concessies werd het volk
zorgvuldig onwetend gehouden. Zoo kwam
het, dat na do ontslagneming van het
kabinet-Salandra er niemand meer gevon
den word, die den moed had het vormen
van een kabinet op zich te nemen, dat
in de beslissende debatten over de oor
logsvolmachten geen spreker der Constitu
tioneel© partij in den Senaat of in do Ka
mer do boteekenis van de vérstrekkende
Oostenrijksche concessies ook maar tracht
te tot haar recht te doen komen.
Vervolgens schetst hij wat Duitschland
gedaan heeft om de breuk van Italië met
den Bond te verhoeden en hoe hot ,de
ondankbare rol ten deel viel om den
trouwen bondgenoot O.-II. aan te raden
de ..verdragstrouw van den derden bond
genoot door het afstaan van oude erf
landen te koopen.
Toen de rijkskanselier tenslotte aan den
rijksdag .den warmen dank des Keizers
voor zijn medewerking overbracht en er
een zekeren nadruk op legde, toen hij do
afgevaardigden „vertegenwoordigers des
volks" noemde, uitte zich de spanning
van het huis in langdurige teekenen van
instemming, waaraan de tribune, tegen
alle regels in, van harte deelnam.
Op dat oogenhlik, zeide de „Voss. Ztg.",
werd in zekeren zin symbolisch uitdruk
king' gegeven aan de drieëenheid van kei
zer, rijksdag en volk.
Zaterdag is het debat, gehouden over
mogelijke gebiedsuitbreiding. Door man
nen van de ïlteest uiteienloopendo richting
zijn woorden gesproken, die weerklank
vonden hij rijksdag en volk, en waaruit
de éénheid met het gansche volk sprak.
Om te beginnen de soc.-dem. afgevaar
digde Ebert, die verklaarde, dat de so
ciaal-democraten in dezen reusachtigcn
strijd alle krachten inspannen voor de
zelfstandigheid on onafhankelijkheid van
Duitschland.
Wij zijn het met' de breed© kringen
van alle volken in dat opzicht eens, al
dus sprak hij, dat wij een vrede willen
zonder een ander volk tc overweldigen.
Daarom kanten wij ons tegen elk streven,
dat den vrede van allerlei veroveringen
afhankelijk wil maken.
Wostarp, de conservatief, was niet
zoo maak en wilde dal Duitschland in
ieder geval zich alle mogelijke waarbor
gen verzekerde, dal niemand het meer
zal wagen naar de wapenen te grijpen.
Dat kunnen wij, zeide hij, slechts berei
ken, als wij alleen de militaire, econo
mische en politieke belangen van het
Duitsche rijk laten gelden en casu quo
ook voor gebiedsuitbreiding, die jraox dat
doel dienstig kan zijn, niet terugschrikken.
(Zeer juist! rechts).
Dé nationaal liberale afgevaardigde
Scheller sloot zich bij de woorden van
Ebert aan en verklaarde vreemd eigen
dom to zullen eerbiedigen, en geen buiten
sporigheden te zullen begaan, zooals Ita
lië tot schande der nienschheid begaat.
Toch wil Hiiji iets verder gaan. Wij voe
ren, zeide hij, geen veroveringsoorlog,
maar do ongehoord groote offers aan goed
en bloed maken het ons tot plicht ons
tastbare waarborgen te yerzekeren dat
deze offers niet te vergeefs zijn gebracht.
Als deze waarborgen grensuitbreiding noo-
dig maken, ten einde heter te zijn toe
gerust tegen aanvallen, dan achten wij
het onzen zedelijken plicht dezie grcns-
verandering tot stand te brengen.
En toen Liebknecht op kapitaalbelan-
gen zinspeelde werd hij lang uitgejouwd,
en tenslotte door den voorzitter tot do
orde geroepen.
Servië dreigt 't kind van de rekening
te worden onder de voogdij' van de en
tente-moge n d lie do n
Men is tenminste bezig het kleine land
een kwalijke bejegening aan te doen, om
dat het waagt zich tegen de door de
geallieerden aan Italië gemaakte conces
sies te verzetten. De Russische peïrs be
gon met een zachten druk op Servië
uitteoefenen en thans is mien te St. Peters-
burg met grooten ijver en kleine dreige
menten bezig Servië aan het Verstand
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG,
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. postf 1.25
Losse nummers0.05
Prijs der Advertentiën
15 regels /"0.50, iedere regel meer 10 ct.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden,
Familieberichten van 110 regels f 1.
iedere regel meer 10 ct.
te brengen, dat het in het belang van de
groote zaak moet afzien van menige zijner
gerechtvaardigde aanspraken. De „Birsje-
wya Wjedomosti" schrijft, dat de toetre
ding van Italië tot de triple entente van
zoo onschatbare waarde is, dat Servië dat
feitelijk den oorlog heeft doen uitbreken,
elk offer brengen moet. Ook do „Roeskoj©
Slowo" en andere bladen, schrijven in
denzei f den geest en uiten bedreigingen
tegen Servië voor het geval het moei
lijkheden zou willen maken, wegéns do
tian Italië gemaakte concessies.
De panslavistische verecniging te St.
Petersburg komt er voor op, dat men
Servië ondanks het ingrijpen van Italië
in den oorlog, garantiën geeft voor de
Verdediging van de belangen der Sla-
Ven.
Deze min edele trek fn de politiek
der on te n t e - m o ge n d beden, in 't bijzonder
van Rusland, wekt natuurlijke diepe ver
ontwaardiging.
De kleine staten mogen wel meehelpen
de kastanjes voor hun bondgenooten uit
het vuur te halen, doch voor de (rest
moeten zij maar goedvinden, dat dezen
met hun belangen gaan sollen.
Voor de gegevens van de slagvelden
pn de feiten uit den zee-oorlog zijn we
voor ditmaal zoo Vrij naar de losse be
richten te verwijzen.
Er is in de internationale atmosfeer
een hevige spanning. Het is of een nieuwe
oorlogsneurose is uitgebroken, zegt het
„Vad." niet ten onrechte, een massa-
neurose, die geheel© volken infecteert
met de dolle begeerte naar den oorlog.
We denken aan den Balkan.
Het gist er nog geweldig.
Thans staat Griekenland op de nomi
natie, om zich in den strijd te werpen.
Indien het verhaal van de „Nowoja"
waar is, dat Prins George van Grieken
land de Fransche Regeering de voorwaar
den heeft medegedeeld, waarop Grieken
land bereid is het voorbeeld van Italië
te volgen, dan kan men verwachten, dat
dié dag spoedig zal aanbreken.
De Entente moet Griekenland voor den
tijd van 10 jaren volle bescherming te
gen aanvallen van Boelgarije gerandee-
ren, natuurlijk in de eerste plaats aan
zijn Macedonische grenzen, want vandaar
dreigt het Boelgaarscbe gevaar.
Verder moet Turkije verdeeld worden
en het bezit van die steden, die aan
Griekenland zullen worden toegewezen,
zoowel als van de vergoedingen die het
in Klein-Azië zal ontvangen, zullen de
Entente-mogëndheden desgelijks moeten
waarborgen.
Zoo tracht ieder zijn gebied te ver-
grooten, zijn machtssfeer uit te breiden.
De expansiezucht is zóó algemeen en
d© na-ijver zóó groot, dat iedere actie
noodwendig een andere na zich sleept,
tot do chaos niet meer te overzien is.
Griekenland's wenschen zijn nog maar
een begin van de meest ingewikkelde
Balkan-kwestie. Dat de lcaart van den
Balkan in onge wijzigden staal den oorlog
overleeft, is haast niet denkbaar.
Oorlogsneurose en expansiezucht doen
hun werk.
Duitsche spionnen als Belgische soldaten.
Calais, 26-5-'15.
Een der bericlitgtevielrs van het Hbl'i
schrijft
Ze waren met hun tweeën. In Viissin-
gian waren ze met anderen door 'den consul
van het moedige voorzien om via, Engeland
naar Frankrijk over te steken. Hun mili
taire papieren waren in orde en, het daarin
vermelde signalement klopte vrijwel. Arg
waan koesterde men niet. De reis verliep
zonder incidenten en aldus kwamen ze te
Folkestone. Hier troffen ze hun noodlot,
in den vorm van een voor den actieven
dienst te velde afgekeurden soldaat. Het
toeval wilde n.l., dat deze jongé man, die
wegens een chronisch géworden borst
ziekte, opgedaan aan den Ysier, was afge
keurd, van hetzelfde bataljon en de
zelfde comjiagnio was als de twee, de
zgn. ontvluchte gevangenen. Zooals het
gewoonlijk gaat in zulke gevallen, infor
meerde het jongemenséh naar Peer Diei én
Chef Zus. De ondervraagden gaven hierop
ontwijkend.© antwoorden. D© jongleman
kreeg achterdocht, liet echter niets blijken,
doch zette op huin papieren een bijzonder
teekentje, waarna hij zijn chefs Waar)
schuwde. Jlet tweetal werd nu in 't oog
giehouden. Na ©enig© uren kwamen we
in Calais. Hier staan gewoonlijk veel Bel
gische militairen !de komeniden op te wach
ten len helgroeten de aanstaande strijd
makkers met den Vlaamschen Leeuw en
de Brabamjonne. In één woord, er is dan
wat drukte en rumoer, en del rangen loepen
dan wel wat dooreen. Bovendien begint
't dan. al wat te donkeren, een toestand
dus geknipt om ongemerkt er tusschen uit
te knijfpen. Dit zou dan ook zonder de
achterdocht van den afgekeurde den twee
