sen,
met 2 duwers
lidSl
J\o. 201
Zaterdag 29 Mei 1915
29e «laargang
fabriek,
te huur
ischrijving
°ke PONNY,
(oolplanten,
kARD,
Iknecht
Iknecht
IflEID
ITALIË EN DE DRIEBOND
Öe Groote Oorlog»
aangeboden:
einingspalen en
tken.
eersche Singel
srsknecht
oerenknecht,
nstbode
L. 65 ets.
72
egelde zakken 5
-100 H.L. 2»/j
meer 5 cents
en half anthra-
:of voor Uw vul-
voor cokesbestel-
het Politiebu-
v.m. 8.30, n.m.
u\D,
Meter. Zeer
of winkel op een
trleiding.
ïerman D. DEK-
igaard gelegen in
n ingewacht tot
MJRGER te Drie
inlichtingen zijn
res C. PIERENS,
singen.
OB
domburg.
JBREGTSE, Wol-
OP
128, Middelburg.
OP
OP
14 jaar bij A. LU-
tober
SE, Oranjezon,
cober
NELISSE, Seroos-
>nd
IHOEVE, Ovezand.
evraagd
bij Gebr. DE
sdijk.
October
EVAAL. Veersche
ber a.s.
1NDSE, Middenhof,
tdienst
)ELB.- -ROTTERD
ende plaatsen.
915.
derd des Zondags,
i. 7.15, van Middel-
im voorm. 8.45.
geen afvaart van
g 3 Juni geen af-
en Middelburg.
Uitgave van
de Naaml. Venn. LLCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LAK IE VORSTSTRAAT 218.
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan L© Cointre - Goes.
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post
Losse nummers
f 1.25
0.05
Prijs der Advertentiën:
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ct.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels f 1.
iedere regel meer 10 ct.
i.
Onder den Driebond verstaan wij
Duitsohland, Oostenrijk en Italië. Nu de
Driebond verbroken ligt en Tweebond
werd, omdat. Italië zich van hem los
maakte om zich bij de Goallieerden te
voegen en zóó van den Driebond Rusland,
Engeland en Frankrijk, een Vierbond t,e
maken, achten wij ons geroepen een en
ander omtrent Italic en het (oude) Drie
voudig Verbond meo tc deelen.
In 1870 toen de Fransch-Duitsche oor
log uitbrak, wilden de koning, de meer
derheid zijner ministers de Consulta.
en een aanzienlijk volksdeel dat Italië
zich bij Frankrijk zou aansluiten, gelijk
het zich in 1866 met Pruisen tegen Oosten
rijk verbonden had. Reeds had de Con
sulta zich voor den oorlog verklaard,
toen een der ministers, die tegen den
oorlog was, Sella, zijn zwaard in de schaal
wierp en door dreiging miet ontslag wist
te bewerken dat de ministerraad zijn be
sluit introk. De geschiedenis heeft Sella
gelijk gegeven. Frankrijk Werd verne
derd, en Duitschland liet, zieker als loon
voor Italië's neutraliteit, oogluikend toe,
dat Victor Emanuel, Rome bezette, en
den Paus van diens laatste stukje we
reldlijk bezit beroofde.
Sedert dien roof was de staatkunde
der opvolgende regeeringen van Italië
gericht op het sluiten van een verbond
ter handhaving van het geroofde.
Naar Frankrijk behoefde men niet uit
te zien. Daar was na den oorlog de
koningsgezinde, doch nu tot de republiek
hekeerde president Thiers de groote tegen
stander van Italië's eenheid. De meerder
heid was er nog clericaal. Van Oostenrijk
was ook niet veel te verwachten zoolang
het niet onder Duitschen invloed stond.
Daarom werd naar Duitschland uitgezien,
waar Bismarck het heft in handen had,
het clericalism© dwars zat, den Cultur-
kampf, uitdrijving der Jezuïeten had on
dernomen, en toch tegelijk op een hond
genootschap aanstuurde. Want Bismarck's
doel was het vernederde, doch niet ver
pletterde Frankrijk te isoleeren, van de
overige Staten van Europa af te zonde
ren. Daartoe nam hij Italië's steun in zijn
plan op. Italië's vrees voor Frankrijk
kon hem slechts dienen om de republiek
steeds meer van het politieke vredes-
verkeer der volken van Europa uit te
sluiten.
Dit is de grond geweest voor de toe
nadering van Duitschland tot Italië.
Italië bleef echter niet staan op het
standpunt van anti-clericalismeer kwam
bij irredenti.sme, dat wil zeggen, al wat
Italiaansch spreekt moest tot Italië "be-
hooren. Uostenrijk bezat nog Italiaansch
gebied, en dat te verkrijgen moest en zou
het streven zijn.
Italia irredentaAl wat Italiaansch
spreekt moet tot Italië behoorenDit
werd in 1870 de leus, onder welke het on-
verlost Italië (Italia irredenta) aan Oosten
rijk moest worden ontrukt.
Toch begrepen de staatslieden, dat
vooreerst geen oorlog met Oostenrijk mo
gelijk was. Daarom werd aangestuurd op
koloniaal bezit. De Middellandsche Zee
Italiaansch! Zoo werd nu gepredikt. Pro
fessor Venosta,, later minister Van buiten-
landsche zaken in het kabinet-Quintino
Sella, was de vader van deze leus. De
kust van Noord-Afrika werd het oogwit;
evenals onder het oude Rome, en Bis
marck was, om Voor de hand liggende
redenen, de groote drijfkracht. Dan, op
dezen weg vond Italië Frankrijk op zijn
weg; Frankrijk dat Algiers reeds b'ezet
had, en, hetgeen Bismarck evenzleer ver
langde, Engeland welks invloed in Egypte
termeei-derde.
Zoo werd de band met Duitschland
versterkt, natuurlijk -onder Sella's in
vloed, doch niet minder onder dien van
Venosta, denzelfde, die in 1870 den oor-
aan Pruisen had willen verklaren,
teneinde Frankrijk te hulp te komen.
Gpenlijk werd door dezen, reeds in 1872,
Afgesproken dat gemeenschapptelijke vij
fden Italië met Duitschland verbonden.
Die leus droeg vrucht. Want nog in
1892
was het wantrouwen jegens Frank-
l!ik ia Italië algemeen.
an, de slimme Bismarck wilde maat
e 2oo dadelijk in een bondgenootschap
e f'n, ofschoon hij zelf het had voor
bereid. Hij stelde den eisch dat Oosten
rijk bemiddelaar zou zijn. Oostenrijk Ita
lië's doodsvijand sinds eeuwen! En dan
Triest mocht, nimmer door Italië be
geerd worden. Zouden Sella en Venosta
deze pil slikken? Ja waarlijk, zij deden
het. De reis van Victor Emanuël in 1873
naar Weenen was er de vrucht van.
De .verzoening tos se hen de 'Bourbons en
de Orleansen in Frankrijk de graven
van Parijs en Cham bord I en tengevolge
hiervan de vrees voor het herstel van
het koningschap in de republiek, en weer-
opleving der Pauselijke wereldlijke macht
gaven den eindsloot tot volvoering van
dit voornemen. Moeilijk na. te speuren
gangen toch van de Duitscih-Italioansche
politiek. In het eigen land anti-clericaal,
en toch met ,het clericale Oostenrijk con
nectie zoekend. En toch het geschiedde;
meer nog; de poging slaagde. De gele
genheid was dan ook gunstig, sinds te
Wieenen Von Beust door den Hongaar
Andrassy vervangen was. Deze w,ist den
Keizer te overtuigen dat aan de inlijving
van Rome nu eenmaal toch niet meer
te veranderen viel, dat het gevaar dat
van Rusland dreigde grooter was dan
het italiaansche, en dat een verzoenende
houding jegens Duitschland in Oosten
rijks belang zou zijn. Frans Jozef liet
zich gezeggen. En al spoedig verluidde
dat Oostenrijk zich niet meer tegen de
herooving van den Paus en de eenheid
va,n Italië wenschte te verzetten, en
wenschte te berusten in den status quo,
dat wil zeggen den toestand zooals die
op het oogenblik in Europa geschapen
stond. Tegelijk had Duitschland zich voor
de eenheid van Italië verklaard.
Toch zou er nog heel wat water door-
de Middellandsche Zee loopen, eer van
een hecht verbond tusschen deze drie
met hunne op enkele punten nog geheel
uiteenloopende belangen sprake zou zijn.
Hetgeen voornamelijk aan Italië's wei
felende houding te danken was. Immers
reeds in 1877 had Crispi, sterk voorstan
der van het Drievoudig Verbond, in een
samenspreking met Bismarck verklaard,
toen deze als voorwaarde een vriendelijke
verhouding van Italië met Oostenrijk
stelde, en Albanië aan Italië aanbood
tegenover de te verwachten hezletting van
Bosnië, c.a. door Oostenrijk dat Italië
een grrenswijziging aan de Alpen wensch
te. Doch Italië bleef, na deze flinke uit
spraak van Crispi een weifelende hou
ding aannemen, waardoor het zich eerst
Albanië, en daarna Tunis liet ontgaan;
en Bismarck tevergeefs op nadere voor
stellen van Crispi kon wachten.
(Wordt vervolgd.)
Beknopt overzicht van den toestand
Dat 't geen kinderspel voor de gealli
eerden is de Dardanellen te forceeren,
mag blijken uit het feit, dat de Engel-
sche linie-vloot er reeds minstens vijf
schepen verspeeld heelt.
De „Majestic" was no. vijf, en nau
welijks is de agitatie naar aanleiding
van dit wapenfeit uit den U-booten oor
log geluwd, of ons bereikt het bericht,
dat er weer een Engelsch slagschip (type
Majestic) getorpedeerd is.
Dat zou dus no. zes zijn.
De actie voor de Dardanellen zal
Albion heugen. Het behoeft geen verwon
dering te wekken als deze nu gaat ver-
loopen, want 't zal den Engelsman niet
lusten nog meer offers te brengen ten
behoeve .van zoo een gewaagde onder
neming.
Sedert het begin van den oorlog zijn
o. m. de volgende zeven Engèlsche linie
schepen verloren gegaan:
1. Bulwark, ten gevolge van een on
geluk te Sheerness in de lucht gevlogen;
2. Formidable, in het kanaal door een
torpedo in den grond geboord; 3. Irresisti
ble in de Dardanellen op een mijn ge
bleven; 4. Ocean, in de Dardanellen op
een mijn gebleven; 5. Goliath, in de
Dardanellen getorpedeerd; 6. de Triumph,
in de Dardanellen door een duikboot ge
torpedeerd; 7. de Majestic, door een duik
boot getorpedeerd.
Bovendien is het Fransche linie-schip
B ouvet op 18 Maart in de Dardanellen
op een mijn gezonken en het linie-schip
Gaulois door kanonvuur beschadigd en
op strand gezet.
Beweerd wordt, dat de Duitschers
Tcbesme, bij Smyrna, als Vloot-basis voor
hun U-actie in de Middellandsche Zee
gebruiken. Onmogelijk is dit niet, daar
de Duitsche onderzeeërs, door het gebruik
maken van een basis, direct aan de
Egeïsche Zee, niet de Dardanellen be
hoeven in en uit te varen, wat met het
oog op het mijnenveld altijd gevaar op
levert.
Sedert 25 April dufirt thans de strijd
met onverminderde hevigheid voort, zon
der dat de troepen der verbondenen er
in kunnen slagen om meer grondgebied
aari de verbitterde verdediging van den
vijand te ontrukken dan de Z.W.. punt van
Gallipoli, tot aan de lijn, loopende van
Ariboeroe, ten W. langs Krithia tot ten
N. van Eski Ilissarlik, terwijl bij Kahatope
een kuststrook door h>en bezet wordt ge
houden.
Niet ten onrechte heeft men dus van
Engelsehe zijde bij het begin van de twee
de phase van den Dardanellenstrijd tegen
oppervlakkig optimisme gewaarschuwd en
er op gewezen, dat er vele en zware
offers gebracht zouden moeten worden.
Van het Westelijk oorlogslooneel bereikt
ons weer het eentonige nieuws, gelijk wij
dat tol in den treure hebben moeten aan-
hoorenveroverde en heroverde loopgra
ven, aanvalspogingen en verijdelde bewe
gingen.
De Times klaagt dan ook, dat de droom
der geallieerden, dat de vijand in het
voorjaar teruggeworpen zou worden op
zijn eigen gebied, vervlogen is, doordat
men nu eenmaal zelf niet over genoeg
granaten beschikt, terwijl de vijand er
een onbeperkten voorraad van heeft, een
eigenaardige opmerking, waar juist van
de zijde der geallieerden zoo vaak ten
opzichte der Duitschers het tegendeel is
beweerd.
Op het Oostelijk front sluit de ring
om Przemysl zich steeds nauwer, ook
Oostelijk van de San toe.
De Russen trachtten met versche troe
pen van andere fronten recht van de San
den opmar,sch der verbonden Duitsch-
Oostenrijksche troepen te verhinderen. Die
pogingen faalden echter. Wel werd in de
streek van Sieniawa een Duitsche afdee-
ling op den linkeroever van de Sau terug
gedrongen, wat haar op een verlies van
zes stukken geschut kwam te staan, wel
ke niet tijdig genoeg in veiligheid konden
worden gebracht.
Wat den strijd op de Üoslenrijksch-Ita-
liaansche grens aangaat, ontlccnen we aan
het Romeinsche communiqué van eergis
teravond het volgende:
„Op de grens van Tirol en Trente duurt
liet artillerieduel tusschen onze fortifica
ties en die Van den vijand voort. Bij den
pas van Tonale en op het plateau Asiago
hebben wij de bezetting van terrein aan
gene z'ijde van de grens noordwaarts uit
gebreid.
Op do grens van Karinthië worden de
gevechten van onze Alpen-troepen met
gelukkig resultaat en het nemen van ge
vangenen voortgezet.
Aan de grens van Friaul hebben wij
Gradoz genomen.
Gedurende den nacht van 26 op 27 Mei
heeft een eskader van onze watervlieg
tuigen een tocht gedaan over vijandelijk
grondgebied. Bommen zijn geworpen op
den spoorweg TriestNa,b'risina. Er is
blijkbaar schade toegebracht en het spoor
wegverkeer schijnt verbroken. Ofschoon
het doel van geweer- en geschutvuur, is
het eskader behouden teruggekeerd.
De president van Portugal, Manuel de
Arriaga heeft den voorzitter van het con
gres officieel medegedeeld, dat hij zijn
waardigheid neerlegt. j
Deze Arriaga werd den 8sten Juni 1840
te Horta op het eiland Fayal, een der
Azoren, uit een zeer aanzienlijk geslacht
geboren. Van vaderszijde stamde hij af
van de Capetingers en de Braganz'as en
van moederszijde van Ramiro van Leon
en Ferdinand van Castilië. Hij studeerde
in de rechten aan de universiteit van
Coimbra,, sloot zich dan eerst aan bij de
partij van Dom Miguel, maar wierp zich
spoedig daarop met hart en ziel in de
democratie. Den 24sten Augustus 1911
werd hij op 71-jarigen leeftijd voor den
tijd van vier jaar tot president der Por-
tugeesche republiek gekozen, en zag daar
mede zijn hoogste eerzucht voldaan. Zijn
presidentschap is echter bijna een Voort
durende opeenvolging van geheime con
spiraties en revoluties geweest, tot hij
nu eindelijk eemige maanden vóór zijjn
periodiek aftreden voor een nieuwen op
stand is moeten wijken.
Het revolutionair bedrijf in Portugal
was z'n tweede periode ingetreden. De
nieuwe regeering was in bloed gegrond
en alle hoop was gevestigd op den nieu
wen president, die alle elementen dei-
revolutie zou bevredigen. Thans is» op
nieuw gebleken, dat de revolutie de weg
ten ondergang is, want de president moet
pu wijken voor de nog brutaler elemen
ten onder de revolutionairen. Zijn opvol
ger zal dus nog eenige graden heeter
moeten zijn.
't Is duidelijk, dat we hier te doen
hebben met een repetitie van de Fransche
revolutie van 1789, toen do Girondijnen
(ook koningsmoordenaars) op hun beurt
moesten wijken voor de Jacobijnen.
Indrukken uit Italië.
Aan een brief van een harer lezers,
die dezer dagen uit Genua teruggekeerd
is, ontleent „De Maasbode" het volgende:
Zaterdagavond j.l. om half zeven werd
in het hotel te Genua gefluisterd, dat
de oorlog was uitgebroken. Maandagmor
gen om 9 uur vandaar vertrokken kwam
ik met slechts 1/2 uur vertraging te Chias-
so< aan. .De gelegenheid om onderweg
iets van troepen- of m at e r i aal Ver v oer te
zien was absoluut buitengesloten, daar
de gordijntjes van de wagons reeds vóór
vertrek uit Genua gesloten waren en tot
voorbij Milaan gesloten bleven. Voor de
gestrenge handhaving van dit gebod en
ook van het verbod toiF oponthoud in
de zijgangen zorgde een lichtgewapend
soldaat, een zeer net en beleefd man,
die echter met de uiterste nauwgezet
heid zijn plicht meende te moteten ver
vullen. Niettegenstaande dat bemerkte een
der dames, die even de kans schoon
zag, aan een station naar buiten te glu
ren, een groofen trein met kanonnen.
In de krant las ik, dat de schildwach
ten langs de spoorbaan order kregen op
iedereen, die poogde door de kiertjes
van de gordijnen de transporten te be
spieden, onvoorwaardelijk te schieten.
De reis door, Duitsohland leverde gieen
moeilijkheden op, alles ging normaal zoo-
als gewoonlijk. Ongewone stilte op de
groote stations, liier en daar Fransche
en enkele Russische krijgsgevangenen aan
't werk op 'tlnnd en in de wijngaarden,
een trein met Russische gevangenen te
Frankfurt en een ongehoord groot aantal
soldaten overal was alles, wat in Duitsch
land aan den oorlog herinnerde. Het on
derzoek aan de grens hij het verlaten
van het land was strenger dan gewoon
lijk voor de .'reizigers uit Italië, zelfs
waren eenige personen, die reeds gis
terenmorgen de grens waren gepasseerd,
vastgehouden en ten strengste aan den
lijve onderzocht. Met den avondlrein kon
den zij evenwel doorreizen.
De algemeene indruk, dien ik uit Italië
heb meegenomen, is, dat de groote massa
wordt opgezweept door enkele schreeu
wers, waaronder ik ook de pers reken.
Het enthousiasme voor den oorlog lijkt
mij niet ongekunsteld, maar opge
schroefd. Ik sprak enkele jongelui, die
eerstdaags onder de wapenen moeten ko
men en vroeg hun, of zij! met pleizien
gingen. Eenstemmig was hun antwoord
ontkennend. Ik geloof dan ook niet, dat
er in het leger geestdrift en ware vader
landsliefde zal heerschen en ik meen
te mogen voorspellen, dat, indien de Oos
tenrijkers in het begin wat succes hebben
en Italië een gevoeligen klap kunnen toe
brengen, het geschreeuw om vrede dat
van de laatste weken spoedig zal ver
vangen.
Het eerste treffen.
Uit Brazzano, aan de 'Oostenrijksche
zijde van de grens wordt aan de iVIilaan-
sche Secoio het volgende gemeld over de
eerste krijgsbedrijven tegen Trente:
„De Italiaansche troepen kwamen om
4 uur 's ochtends op Tweeden Pinksterdag
de grens over. Het eerste treffen met de
Oostenrijksche troepen vond plaats bij de
Kleine Herberg, aan den weg naar Cor-
mons. De berg San Giorgio, die Brazzano,
do eerste stad aan den Oostenrijkschen
kant van de grens, domineert, werd zon
der moeite vermeesterd. Een kort tref
fen, dat bijna een half 41 ur duurde, zui
verde den weg, en de Italiaansche in
fanterie naderde de brug van Brazzano,
waaronder mijnen waren geplaatst en die
gebarricadeerd was. De mijnen kwamen
echter niet tot ontploffing en Brazzano
werd door de troepen bezet. Twee kleine
jongens heschen de Italiaansche vlag op
den toren van de St. George kerk.
Thans nam de Italiaansche artillerie
den Quarinoberg die 900 vt. hoog is
onder vuur. Hierop trokken wij op
Cormons aan, en ongeveer halverwege
kwam ons een kleine jongen tegemoet, die
uitriep: „Ik ben uit Triest; daar beneden
zijn mijn moeder en andere vluchtelingen,
de Duitschers wilden hen niet doorlaten."
Dadelijk volgde een afdeeling bersaglieri
den knaap, en een paar minuten later
slaagden zij er in de Oostenrijksche wacht
posten op de vlucht te drijven en de ge
vangenen te bevrijden. Langs de wegen
in de richting van Udine bewegen zich
talrijke vluchtelingen-stoeten, die tot hier
toe door de Op,stenrijkers waren tegen
gehouden. Zij zijn de eerste bevrijde Ita
lianen.
Tezelfdertijd vond verder noordelijk
tusschen Cividale, San Pietro en de Ison-
zo een belangrijker treffen plaats. De
vallei wordt gedomineerd door den Co-
rada-berg, die 2700 vt. hoog is. De stad
Cividale (Italië) werd door de Oosten
rijkers tc Corada onder geschutsvuur ge
nomen. Op Maandagochtend openden de
Italiaansche zware stukken, de bergbat-
terijen en de vliegtuigen een hevig vuur
op de Oostenrijksche posities. De Oosten
rijkers en Beieren begonnen zich terug
te trekken onder een feilen regen van
brisante projectielen en vluchtten ten
slotte. Het fort op den Monte Corada
was in Italiaansche handen.
Meer naar het zuiden trok Italiaansche
cavalerie voorwaarts uit Palmanova en
bezette punten van den weg naar Mon-
falcone.
Op het oogenblik, dat dit telegram ver
zonden wordt, staan de Italianen op ge
ringen afstand van Gorizia, Gradisca en
Monfalcone."
Korte Oorlogsberichten.
Ben telegram uit Haaebroek, in
Fransch-Vlaanderen, aan de Petit Parisien
meldt, dat een Engelsch vliegtuig door
tnet ontploffen van den motor in brand
is geraakt en ie Oud Becrquin bij Haze-
broek neergevallen is. De twee vliegers,
die er in zaten, zijn aan huin wonden'
bezweken.
Smyrna en Magnesia zijn. in ver
band met den oorlog door een telefoonlijn
verbonden. Dit ischijint de eerste telefoon'
op het vaste land van Klein-Azië te zijn.
De aanval uiit d ei lucht op
L ud wig s h af en. Het groote Duitsche
hoofdkwartier deelt officieel mede:
18 Fransche vliegers hebben eergisteren'
een aanval gedaan op de open stad Lud-
wigshafen. Door het werpen van bommen
hebben zijl verscheidene burgers gedood
en gewond. Slechts geringe stoffelijke
6chade is aangericht.
Het gepantserde vliegtuig, dat het eska
der geleidde, is ten oosten van Neustadt
tot landing gedwongen. Met het vliegtuig is
de majoor, die het bevel voert over het
vliegtuigeskader te Nancy in onze handen
gevallen.
Onze vliegers hebben in een luchtge
vecht bijl Epinal een Fransch vliegtuig
neergeschoten en de kazernes van Gérard-
mer in brand gestoken.
De ontploffing op de Prin
cess Irene. Men vreest, dat 200 per
sonen bij do ontploffing' van de „Princess
Irene" om het leven gekomen zijn.
Behalve de bemanning bevonden zich
70 arbeiders van de werf aan boord om
het schip, dat eertijds aan de Canadian
Pacific Company toebehoorde, te her
stellen.
De ontploffing had plaats om elf uur
in den morgen. Te Sheerness verklaarde
men, dat de schok nog geweldiger was,
dan |die van da „Bulwark". Een kolom
van vlammen en rook steeg op toen het
schip (verdween. Stukken hout van het
schip werden te Maidstone; 15 mijten van
de plaats van het ongeluk, neergeslingerd.
De Duitschers in België.
De commissie tot herbouw van hofsteden,
die door den oorlog verwoest zijn, heeft
besloten, dat alle vernielde hoeven in de
gemeenten. Melle, (laatrecht en Gontrode
ten ispoedigste zullen opgebouwd worden.
De teekeningen len bestekken zullen op
verschillende plaatsen tentoongesteld wor
den. Het zullen alle hoeren worden met
die meest moderne inrichtingen voor de
landbouwers.
Zweedse he' bark vergaan.
De Nederlandsche treiler „Tres Fratres"
is te Stavanger met zeven opvarenden
van de Zweedsche bark Rosvall uit Os-
karshamm aangekomen. De bark was van
Oskarshamm naar Sunderland onderweg
met een lading planten. Bij Malmö werd
het schip door een Duitsche duikboot
aangehouden die het na onderzoek van
de papieren weer liet gaan. Den 26en
's middags om vier uur volgde een ont
ploffing, waardoor het dek van de Rosvall
in de lucht vloog en het schip aan bak
boordzijde zoo zwaar werd beschadigd, dat
het 's avonds tegen 10 uur is gezonken.
Tuist tegen dien tijd daagde de Neder
landsche treiler op en redde de opva
renden. Door de ontploffing zijn twee
menschen gedood.
Deensch s. s. op een mij n ge-
1 00 pen. Het Deensche stoomschip ,,Ely"
met 2000 ton kolen aan boord, is onder
weg van Schotland naar Sundsval bij
Söderarm in de Golf van Aaland ten
noorden van Stockholm op een mijn ge-
loopen en binnen vijf minuten gezonken.
De bemanning heeft met achterlating van
haar hebben en houden het leven kunnen
redden.
De „Ely" mat 1747 ton bruto, 1105
netto.
Naar men verneemt in Gabriele
d' Annunzio aan boord van een slag
schip gegaan om als „zanger der bittere
