t
oop
echt
bode.
No. 187
Dinsdag 11 Mei 1915
29e Jaargang
RS,
rzen,
GEN.
■ER,
ECHT
iecht
Staten-Seneraal
De Groote Oorlog.
gen.
echf
echt
een Meid
mheid,
ren, Huis-
en Koper
ewerking,
stus 1915.
Voorzitter-
taris.
rwijs, alleen
mfaier 1915.
retaris Van
e n prijs.
RS,
lo e tin ge.
Vlissingen,
omweg.
Zwaneburg,
ud,
straat,
Souburg.
Smid,
skerke (W).
US te
'e (Gawege).
|W. VAN DE
S e r o o s-
CRE,
Zoutelande.
AGE Pz. te
te Ritthem.
jaarden kan
Boschzicht,
ÏS te Grijps-
d
Oostkapelle.
[EERBURG,
zoekt tegen
sje,
es werken en
Meisje,
ïn.
»t Mevrouw
euzen, tegen
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LAN SE VORSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Cointro - Goes.
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. postf 1.25
Losse nummers0.05
Prijs der Advertentiën
15 regels /"0.50, iedere regel meer 10 ct,
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels ft.
iedere regel meer 10 ct.
Wegens Hemelvaartsdag
verschijnt Donderdag geen no. van
ons blad.
Geart vloek.
Op één punt hebben wij den Volks
zanger Speenhoff onrecht gedaan. Op get-
zag van andere bladen beschuldigden wij
hem van een veis te hebben gezongen
met den bekenden nation alen, de verdoe,-
ïnienis over zich inroependen vloek.
In De Nederlander komt de be
schuldigde dit nu ontkennen. Wel kwam
er in het bedoelde vers van dezen sa-
ciaal-démocraat een uitdrukking voor,
waarin 'Gods Naam genoemd wordt
trouwens uit dien m'ond al stuitend ge-
nofeg doch de zware vloek ontbrak
er in.
Door vfermelding dezer tegenspraak bie-
dten wij op dat punt den heer Speenhof!
rechtsherstel. i.
Op andere punten schijnt de man her
doeid D© hebben aan De 'Nederlan
der .beterschap te beloven. Helpen wij
't Wenschen.
In 't btelang van dat „volk" hetwelk,
naar wij in Het. Volk van heden lazen,
van meening is dat aan hun zangers
Pisuisse en Speenhoff niet mag geraakt
worden, want zoo lezen wij' daar
zij behooren bij ons, met hun gezon
de (I) boert.
Gore liedjes of kwaKerij.
Onder de volkszangers van den jona
sten tijd maakte ook Pisuisse zich naam.
In de 1 Mei-bijeenkomst der S. D. A. P.
heeft, hij een zijner liederen voorgedragen
„Jopi met de peren.". Wiji kennen dit
tied niet, doch vermoeden, dat het een
goor product is; omdat ©r in gezongen
wordt van een meisje dat met de ge
bakkon peren blijft zitten, en omdat
mevrouw Wibautv. Berlokom tegen den
voor de vrouw aanstootelijken inhoud,
van dit lied heeft geschreven.
fn Het Volk wordt tegen de critiek
van mevr. Wibaut geprotesteerd en on
dubbelzinnig partij' gekozen voor „Pi-
suisse en zijn kunst".
De schrijver verwerpt wat men onder
kunstavonden verstaat, n.l. viool- en
ander spel, waarbij men zich verveelt;
beveelt voor de „volksavonden" der
S. D. A. P. volkskunst aan, „kunst die
de arbeiders grijpt, kunst die zij! voelen
als de hunne"; prijst Pisuisse en ande
ren, „die met hun liederen, oud als hét
volk zelf is, tot de groote massa, gaan",
en juicht het toe „ook als wij eens een
lied te hooren krijgen dat naar somtniger
meening op 'het kantje af is".
Wie tegen schunnigheden in deze
„volkskunst" op komt, noemt deze
schrijver een kwaker.
„Laat ons toch (zoo schrijft hij) niet
aan kwakerij doen, maar verheugd zijn
dat, óók in dezen tijd, om gezonden humor
kan gelachen worden. Ook al wordt, die
humor ontleend aan een meisje dat met
gebakken peren blijft zitten! De volks
kunst, zooals die tot uiting komt in de
liedjes van Speenhoff en vertolkt wordt
in de „levenszangen" van Pisuisse, die
volkskunst is reeele kunst en de zangers
nemen geen vijgeblaadje voor hun mond.
En laten zij die daarnaar niet willen
luisteren, watjes in hun ooren stoppen!"
Laat men in de S. D. A. P. toch be
grijpen dat dergelijke, kunst en dergelijke
moraal de menschen niet verheft of be
schaaft, maar neerhaalt en verdierlijkt.
Zij roepen „la béte humaine" het
dierlijke in den mensch naar voren.
Een welkom.
Uit verslagen in de socialistische pers
blijkt dat Speenhoff en Pisuisse sociaal
democraten zijn. Blijkbaar was dit. yoor
wat Speenhoff aangaat, geen nieuws
doch voor wat Pisuisse aangaat, den
man van Het H andels blad, scheen
het een openbaring te zijn. Trouwens
deze heer 'zou niet de eerste journalist
zijn die van de vrijzinnig democratie naar
het socialisme overloopt, en stellig ook
niet de laatste.
Wij lezen in.'.Het Volk, van de hand
van denzelfdan schrijver, in het voren
staande stukske door ons geciteerd, den
volgenden welkomstgroet aan deZen nieu
wen partijgenoot-kunstbroeder
„De mededeeling dat ook Pisuisse par
tijgenoot is, was Voor mij een verrassing,
maar tegelijk een openbaring. Pisuisse
heeft door het beoefenen van zijn kunst
zijn plaats weten te vinden temidden
van ons. Daar hoort hij en daar moet
hij blijven. Hartelijk welkom; Pisuisse!
en stoor je niet aan het puriteinsch
afschuwgebaar van een enkele uit onze
rijten I"1
Zoo is. ook in de S, D. A. P. de fat-
soens- en zedelijkheid santithese, binnen
gehaald, zeker wél om er niet weer uit
te verdwijnen. Tenzij, wie legen het rea
lisme van Pisuisse gekant blijft, ter
wille van de goede zeden de gelederen
verlaat, en dat is slechts „een enkele"1.
Wat dan overblijft is de grooie, homo-
geene S. D. A. P. met haar geurige „volks
kunst".
Ge»n reden voor.
Wij ontvingen een groot verslag van
een Maandag te Middelburg gehouden
vergadering ter gezamenlijke anti-duurte-
actie van cle S. I). A. P. en den Christc-
lijken Bcstuurdersbond.
Uit het verslag dat men ons zond doch
dat wij niet opnemen, blijkt echter niet,
waarom de Christelijke B.-B. en dc
Sociaal-democraten moesten., samengaan.
Wel sprak de voorzitter van den C h r i s-
tel ijk en B.-B., B. Kruze, van omstan
digheden die 't noodig maakten, name
lijk dat de Regeering niet ge-
noeg doet, en gewaagde de heer Baas,
uit Zaandam, propagandist van de N.V.
van Christelijke Handels- en Kan
toorbedienden van een klachtenboekje dat
gezamenlijk moesl worden opengedaan:
Doch hetgeen deze spreker te berde
bracht, ook met de loftuiting op het Ka
merlid Schaper voor diens goede woor
den er hij, had best ook door den Chris-
telijken B.-B. alleen, zonder samenwer
king met zijn natuurlijken geestelijken
tegenvoeter de S. D. A. P. kunnen uit
gesproken worden.
Zijne Christelijke hoorders hadden dan
niet behoeven te luisteren naar "de socia
listische propaganda-rede van den heer
Spiekman. Gelukkig was de vergadering
slechts matig bezocht ,en hebben de man
nen van den Christelijken Besluurdersbond
misschien nu al spij.t van hunne samenwer
king, waarmee gewonnen is een socialis
tische rode te meer met velerlei eenzijdig
heden en onjuistheden en een groote
dosis ontevredenheidszaad.
Of wij dan niet weten dat vele ar
beiders gehukt gaan onder de gevolgen
van den oorlog? Of wfj de werkloosheid
niet zien die er heerscht in de bouwvak
ken, de verhoogde prijzen van levensbe
hoeften en van wat niet al niet 'betreuren?
Of wijl in de groote arbeidersgezinnen
niet liet ongemak der verlaagde loonen
erkennen en het nadeel van minder'krach
tige voeding?
0 ja, maar al te zeer. Doch wij wen
schen te waarschuwen tegen eenzijdigheid.
Do malaise heerscht niet in alle arbeiders
gezinnen en ook niet in arbeidersgezinnen
alleen; de gemobiliseerden hebben voor
een zeer groot deel voordeel bij den te-
gemvoordigen toestand. Duizenden die de
zen winter werkloos zonden geweest zijn,
hebben een vast salaris genoten, in den
vorm van Rijksuitkeering aan hunne ge
zinnen; en wat de voeding onzer solda
ten aangaat, velen eten nu in een dag
meer en beter vleesch dan thuis in een
heele week. Do regeering deed werkelijk
haar best om de gevolgen van den oorlog
te verzachten, ook door de prijszetting.
Wat 'van socialistische zijde tegen het
bruinbrood, ook te Middelburg, gezegd
is, als "zou het, oudbakken, niet te eten
'zijn, berust op een dwaling. Trouwens,;
wij moeten Iets over hebben voor de
omstandigheden. Zie naar D u i t s c fa-
land.
Men dankt God, dat ons land niet in
den oorlog gewikkeld werd, en men staat
tegelijk van de menschen, van de regee
ring, van ide Koningin adres aan de
sprekers te Middelburg te vorderen
dat zij nog meer zullen geven dan zijl
reeds deden, een normalen toestand Zullen
scheppen, waarbij niemand iets heeft op'
te offeren of na "te laten.
Dat de patroons, vooral in den land
bouw, wien het de laatste maanden zoo
goed ging, nog eens vermaand worden
lot herziening dér loonen, waar zulks
behoort, achten wij uitnemend; doch dan
moet ieder geval op zichzelf behandeld
worden; dat bij de particulieren op méér
dadelijken steun in den Vorm van werk
verschaffing wordt aangedrongen, ook dit
valt je loven; dat men critiek oefent
op regeeringsmaatregelen, wie 'zal het Ver
bieden, maar men wekké geen verwach
tingen op, die geen enkele regeering kan
verwezenlijken, en spreke geen woorden
die het vertrouwen op de regeering zou-,
de,n kunnen schokken. Immers deze doet
wat zij kan om honger te voorkomen
of te lenigen.
Ten slotte. Zonden onze C h r i s t e-
1 ij k e menschen, bestuurders en bestuur
den, werkgevers en arbeiders te zaam
niet eens leeren verstaan dat de Heehe
zoo goed zegent met water als nret
wijn, ,en dat er ook is eeoi verzadi
ging met Gods goedertierenheid (Ps.
90:14)?
i s 11 n a
D-e S t a n d a a r d schrijft,
Het zinken van de „Lusitania" op de
lersche kust, heelt heel Europa en Ame
rika, ja, meer dan deze beiden aange
grepen.
Hel is een dor ontzettends to feiten iii
deze toch reeds zoo aangrijpende krijgs-
historie.
De „Titanic" was even ontzettend in
haar zinken, maar er was toen geen
menschenhand in 'den jammer geweest,
dan een hand di© hielp, en het Nearer
my God to Thee! dat van het zinkend
schip uit aller hart 'opging, gaf aan den
bitteren jammer zelfs wijding.
Maar nu ging 'tvnn den mensch
uit. Van een duikboot onder water. En
in die duikboot van een officier, die
last gaf tot vuren. ,En die dit bevel gaf,
wetend dat het leven van bijna twee
duizend onschuldigen er aan hangen zou.
Men ijst als men 't indenkt.
En toch, wat zijn zelis die honderden
passagiers nog, vergeleken bij' dc tiendui
zenden slachtoffers die in België, in Polen,
in Gallicië nu reeds buiten het leger
gevallen zijn. Al te gader mannen en
vrouwen en kinderen, even onschuldig als
deze passagiers op de „Lusitania".
Angstig zijn reeds de getallen van de
gesneuvelden, de gewonden, en cle zoelc-
geraaktcn uit de millioenen en nogmaals
millioencn soldaten, die op Oost- en
Westfront in deze negen maanden als
't slachtoffer van clen oorlogsgod vielen.
Maar de landbevolking leed nog harcler.
Er zijn streken waar letterlijk geen huis
overeind staat, en geen gezin ongedeerd
bleef.
En onder dit alles door zoncl Amerika
maar aldoor scheepsladingen vol moord
tuig naar Frankrijk en Engeland, om
maar bij handvollen het goud naar zich
toe te trekken.
Is 't niet haast, of heel cle bevolking
der wereld in zelfverdwazing verviel?
Van clen Zondvloed heelt men vaak
gepoogd in schilderstukken een afbeel
ding te geven, of om in 't lied dien ont-
zettenden gruwel te bezingen.
Maar mag niet zonder overdrijving ge
zegd, dat we nog nimmer met onze voor
stelling den jammer van clen Zondvloed
zoo nabij waren gekomen als nu?
Letterlijk niets wordt ons gespaard!
G even en nemen.
Onder dit opschrift schrijft D e R o 11 3 r-
dammer terecht
Wijl wezen er onlangs reeds op, hoe in
cle „Gids" de heer Dr. Colenbrancler, zoo
als vóór hem reeds meer mannen van
doorzicht oncler dc liberalen, het volko
men fiasco van de openbare neutrale
volksschool voor heel cle natie erkende.
Hij ried aan, om het voorstel van de
Staatscommissie voor de Grondwetsher
ziening dienaangaande, aan te nemen en
tevens vuurde hij de liberalen aan, om
eig'en bijzondere scholen te gaan oprichten.
Tegfen deze concessie van links war© dan
allicht algemeen kiesrecht te verkrijgen,
meent de Schrijver.
Dit advies heeft ür. Colenbrander een
duchtige schrobbccring van cle zijde van
„Het Volk" opi den hals gehaald. De heer
Colenbrander blijkt, zoo meent „Het Volk",
niets van cle strekking van het algemeen
kiesrecht te begrijpen. Want geeft men
cle neutrale volksschool prijs voor de ver
krijging van het algemeen kiesrecht, dan
verliest men met de ééne hand, wat men
met de andere hand wint voor de strekking
dier arbeidersklasse (lees: van de sociaal-
democratie). Daarom moeten de socialis
ten thans de frontmaking van de liberalen
overnemen, in wier hand zij niet langer
veilig is.
Van socialistisch standpunt is dit vol
komen juist gezien. Wat was de groote
opvoedkundige fout van cle openbare
sphool? Dit., clat zij meende, door enkel
verstandelijke ontwikkeling het volk te
kunnen vooruit brengen. En het gevolg?
Dat de menschen een vol hoofd, maar
een leeg hart kregen. Voor het hart bood
het liberalisme niets. Het bracht verstan
delijke en stoffelijke ontwikkeling, maar
het hart bleef onbevredigd. En het socia
lisme voorzag in die behoefte. Zoo werd
de openbare school cle wegfbereidster voor
het socialisme.
Geen wonder, dat de sociaal-democratie
zich voor de openbare school zoo warm
maakt. Haar aanhangers hebben voor het
onderwijs hunner kinderen geen cent over.
Voor de partij, voor de vakbeweging offe
ren zij, daarvoor eischen hun aanvoerders
vrijmoediglijk het penningske hunner vol
gelingen. Maar voor de school dan
klinkt het liedje heel anders, dan kan er
van het sobere arbeiders-budgtet geen cent
af. Daarom betale de Staat de openbare,
„neutrale" school, verplichte liefst ook
hen, die er niet van gediend zijn, om die
school te bezoeken en drijVe zoo do volks-
jeugd zelf in cle armen cler sociaal-demo
cratie.
Het sluit als een bus.
Mogen de liberalen tijdig naar het ad
vies hunner eigen mannen luisteren!
Maar laten wij daarop niet rekenen.
Laat ons zorgen, clat een flinke recht-
scbe meerderheid aan het voorstel der
Staatscommissie straks na 1913 kracht
kunne bijzetten
De W i 11e b r o odp a.i' I ij
In het „Friesch Dagblad" geeft Jan
Politicus aan zijn „Waarde Neef' deze
koddige beschouwing over de wittebroods
actie cler socialisten in de Kamer:
„Ze z'ijn nu in de „wittebroodsweken":
De mannen van de S. I>. A.; P.
Nu, zo hebben vóór en met Paschèn
zooveel zure appels, wrange citroenen en
bittere komkommers geproefd en el
kaar naar het hoofd gesmetendat ze
zich uit een ruwen winterstorm jn een
zoel lentezuchtje verplaatst moeten voe
len, nu ze eendrachtelijk, arm-in-arm ge
haakt, aankloppen bij de poort van 't
regeerkasteel, zeggende: „Geef ons witte
brood
De man Schaper, ging voorop.
Anders 'n kranige socialist, neef! daar
niet van maar 't was toch 'n zielig
gezicht, den pienteren Groninger, die
eenmaal bij afwezigheid van Troel
stra met minister Kuyper een prin
cipieel debat aandorst over de diepst lig
gende beginselen, waarbij hij, cle niet-
gesLudeerde „man-uit-het-volk" de eer van
z'n vaandel flink hooghield 't was
een zielig' gezicht hem, in oorlogstijd,
wanneet ook tal van belastingbetalers
blij zijn, als hun gezin de buik vol krij
gen kan, hem nu te zien fulmineere®,
omdat het „proletariaat" z'n „witte
brood" niet krijgt.
Natuurlijk, woorden genoeg1.
Maar argumenten waren er zoo zeld
zaam in als de oogen op armelni's soep
B.v.„Men krijgt er oprispingen door".
Of ook: „De lui willen het niet en zullen
het mot tegenzin eten, wat slecht is
voor de maag". Of, nog fraaier: „Som
mige lieden, vooral zij die zwaar moeten
werken, kunnen 't bruin brood niet ver
dragen en moeten wittebrood hebben!"
Is dat nu 'n man, die 't vo-lk kent?
Laten cle boeren in Holland en Utrecht
en overal, waar geen roggebrood ge-
gelen wordt eens tot hun Aai, hun Thijs,
hun Gart of hoe de „vaste knecht" of
„losse arbeider" heet, zeggen: „Hier
heb je wittebrood, man! je moet hard
spitten, of straks maaien en hooien, dan
kun je 't met bruinbrood niet doen, heeft
Schaper gezegd" ik geloof" neef!
dat Aai en Thijs, Gart en Knclis, hoe
absoluut onsocialistisch ze zijn opgevoed,
toch ernstig over 'n massa-staking zou
den gaan denken! i
De .longli ,van Hoorn, zei 'terg scherp.
Hij sprak van „bluf".
Ja, van verachtelijke „demagogie".
Liberale snuifjes aan de S. D.A.P
Zóó ver, neef! ga ik niet. Ik neem aan,
dat de „roode" heeren 't ernstig meenen
en dat ze den tieren hengst van bet
socialisme thans meenen te moeten span
nen voor een bakkerskarretje met witte
brood, Schaper met het zwaard Van
Goliath-Marx op den bokik neem
aan dat het „Heiligen ernst" is.
Maar.... even glimlachen moet ik....
Tweede Kamer.
Ook de derde termijn za-
verstrekt worden. Klaag
liederen. Speenhoff geoor
deeid. Zondagsarbeid.
Juten praat voor de kussens.
Gisteren is voortgegaan met de behan
deling van de wetsontwerpen tot aan
vulling en verhooging van het VIIIo
Hoofdstuk der Staatsbegrooting voor 1915
(Buitengewoon Crediet); van het wets
ontwerp bestendiging van den staat van
beleg en tevens van de motie K. Ter
Laan, betreffende handhaving van het
recht van vereeniging en vergadering en
eerbiediging van de vrije keuze van
bladen en geschriften bij; cle dienstplich
tigen.
Er bestaat geen vrees, dat de minister
de gevraagde som, den derden termijn
van het mobilisatie-erediet, niet zal krijgen.
De Kamerleden durven zelfs niet zin
spolen op tegenstemmen, doch de minister
moet wel weten, dat er talrijke wen-
schen zijn, waaraan hij goed zal doen
zooveel mogelijk aandacht te schenken.
Hij moet uren aan uren bemerkingen
hooren, adviezen aanvaarden en verzoe
ken in ontvangst nemen.
De heer Van Leeuwen (S.-D.) vroeg rui
mer geldmiddelen voor de interneerings-
kanipen, opdat de toestand daar wat gun
stiger zal zijn voor de geïnterneerden.
Voorts vroeg hij het transporteeren van
Belgische vluchtelingen niet meer te doen
geschieden door gewapende militairen.
Die vluchtelingen zijn tocli geen boos
doeners. Vervolgens besprak deze afge
vaardigde de pogingen tot ontwikkeling
en ontspanning van de militairen gedaan,
de mobilisatieclubs en allés wat er mee
in verband staat; tot verveling toe, zoo
dat de minister hem tot spoed moest
aanzetten.^
De heer Duyinaer van Twist (a.-r.)
vervolgde op zijn manier het verinng-
lijstje,'
Deze spreker stond nader stil biji de
voorziening in de godsdienstige behoef
ten.
Er ontbreekt, nog veel aan, zeicle hij.
[Er zijn veel te weinig veldpredikers om
allen te bereiken en do soldaten hebbeni
recht op hét voldoen aan hun godsdien
stige behoeften. Er wordt ook veel le
weinig geld voor uitgegeven. Vooral de
christelijke militaire tehuizen hebben ge
brek aan regeeringssteun. Wel hebben de
neutrale tehuizen regeeringssteun. Daar
treden menschen op als een zekere heer
Speenhoff, van wien een schepeling
van de Nautilus schreef, dat hiji de vuilste
liedjes zong en cle gemeenste laai uit
braakte.
Zoo wordt ook aan de neutral© Sol-
datencourant subsidie verleend, doch niet
aan de Nederl. Krijgsman, een blad Van
de Christelijk Militaire Vereeniging, dié
al 30 jaar bestaat.
Spreker klaagde verder over onnoodige
werkzaamheden en oefeningen en in
specties op Zondag.
We zullen niet bij al z'n verdere opmer
kingen stilstaan, evenmin bij' die van den
socialist Hugenholtz over anti-militaire
tooneelstukejs en socialistische propagan
da. Ook niet bij de grieven van den
heer Juten, den r.-k. afgevaardigde van
Bergen op Zoom. De belangstelling was
bij den 'laatsten spreker al heel gering
geworden. Ten slotte sprak hij voor den
voorzitter en voor Dolk en Bichon.
Toen de beide laatsten heeren weg gin
gen bleef hij maar doorpraten, tot de
voorzitter het moe begon te worden en ei-
een eind aan maakte.
Als Juten vanmorgen de draad van zijn.
verhaal maar heeft kunnen vatten!
Beknopt overzicht van den toestand.
China moet het afleggen tegen Japan.
Na eerst aan Dnitschland de bezitting]
van Kiautsjau te hebben ontrukt, die met
groote kosten tot een flinke havenstad
was ontwikkeld, heeft Japan thans gebruik;
gemaakt van de Europeesche verwarring,
om (zijn hand op China te leggen.
En China geeft toe. Het weef, dat het
niet in staat is zich te verzetten tegen
de Japansche bedreiging.
Dit is de eerste stap van Japan opj
den weg, om de leus te verwezenlijken:
Aizië voor de Aziaten! gelijk het „Hbl."
terecht opmerkt.
'|Het gele gevaar verbreidt zich lang
zaam, maar zeker.
Da positie der Europeesche volken in
Azië wordt steeds ernstiger bedreigd. Ja,
inderdaad moeten alle koloniale landen
dit optreden van 'Japan met zorg beschou-
Wat de houding van Italië aangaat,
de onderhandelingen zijn nog in Vollen
gang. i
De toestand te Rome is nog onver
anderd. In elk geval is hij niet slechter
geworden, doch evenmin is er van een
verbetering sprake.
Of de breuke met Turkije spoedig ge
volgd «zal worden door een breuk met
de andere centrale mogendheden, zal dus
nog moeten blijken.
/De stemming 'is overigens nog Zeer
oorlogszuchtig.
Bijna de geheele pers in de groote ste
den zong weer mede in het ophitsende
koor van de „idea nazionale". De voor
standers van de ontijdigheid onder de
parlementsleden worden zélfs hoogverra
ders genoemd en 'rebellen, die door Von
Biilow betaald worden.
Daartegienover schrijft de „Avantidat
de groote meerderheid van Kamér en
Senaat eindelijk haar iirredentisch maskeil
moet afwerpen en zonder omwegen uiting
geven aan den wensch, dat de onzijdig
heid moet worden gehandhaafd.
kDe zeer groote meerderheid van het
land, schrijft dit blad, is tegen een
oorlog.
De regeering neemt intusschen den
schijn aan, dat zij tot den oorlog zal
overgaan.