Dinsdag S3 Maart 1915 39e «laargang
So. 146
De DorlopoersiÉ Mopiedeii.
De Qmoie Oorlog»
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMEfRGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LAN 5E VORSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Cointre - Goes.
Zij, die zich met ingang van 1
April a. s. op „De Zeeuw" abon-
neeren, ontvangen de tot dien datum
verschijnende nummers GRATIS.
Turkije.
Er is in dezen oorlog veel dat den on-
zijdigen toeschouwer tegen de borst stuit.
Daartoe behoort onder meer dat aan
dezen oorlog mede wordt deelgenomen
door het Osmaansch© Rijk, en nog wel
als bondgenoot van het Christelijke
Duitsehland.
Al voor jaren heeft alwat Christelijk
denkt, er op gehoopt dat eindelijk den
Turk het verblijf in Europa zou worden
ontzegd. In 1912 was er kans geweest
dat deze 'wensch vervuld wierd. Doch
helaas, de Groote Mogendheden beschik
ten dat het veroverde door de Christen
vorsten uit den Balkan aan den Sultan
zou teruggegeven worden. Men denke
slechts aan Adrianopel, nu juist tvveq
jaren geleden, door de Grieken en Ser
viërs na de grootste inspanning ver
overd., en zoo menige andere stad met
't bloed van duizenden dapperen ge
kocht, die alle weer moesten worden los
gelaten. of prijsgegeven. Nog één schrede,
en de Sultan was zijln Europeesch bezit
kwijt geweest. Thans zit hij nog wel
niet zoo vast op zijln zetel,'maar het ge
vaar van uitbanning is dan toch afge
wend; zoo hebben het alle zes de Groote
Mogendheden in hunne wijsheid besloten.
Turkije heeft over meerdere gebieden
buiten Europa slechts een nominaal ge
zag. Egypte, over welk land het ook
slechts een gezag in naam oefende, is
dezer dagen door Engeland veroverd;
terwijl in A'riabië en Koerdistan 't Turksch
gezag 'ook zeer gering schijnt. Nog verloor
het Tripoli aan Italië; Bulgarije, Oost-
Roemenië, Albanië, Bosnië, Ilerzegowi-
na, Novibazar, Cyprus, eenige Sporaden,
Creta, en meerdere bezittingen'; zoodat dei
wereldlijke macht van den Sultan zeer
besnoeid is. Zijn geestelijke invloed blijft
echter nog groot, dewijl hij tevens het
hoofd is van den mohamedaanschen gods
dienst.
De Turken woonden oorspronkelijk aan
Ob en Irtys in 't Altaïgebergte. Van daar
trokken zijl in de vijfde eeuw onzer jaar
telling naar het land ten Oosten der
Kaspische Zee. In de achtste eeuw gingen
bij tot den Islam over. Toen in de 13e
eeuw de Mongolen Turkestan binnen
drongen, begaven de Turken zich onder
aanyoering van Soliman I naar Armenië.
Langzamerhand breidden zij zich uit in
Phrygië, ontrukten aan het Westersch Ro-
meinsche Rijk verschillende gebieden,
veroverden in Europa Thracië en in 1389
Servië, na, de nederlaag' der Serviërs op
het Lijistervekl hij Kossowa. Kort daaro-p
veroverden zij Walachye, Bulgarije, Ma
cedonië, Thessalië, en in Azië de landen
tot aan den Eufraat, terwijl zij onder aan
voering van hun Sultan Bajasid I in 1396
bij Nioopoli Sigjsmund van Hongarije ver
sloegen, en zegevierend tot Stiermarken;,
Bosnië en de golf van Korinthe voort
trokken.
Een latere Sultan, Moerad II, zette de
veroveringen in Europa voort en sloeg
in 1444 en 1448 de Christenen bijl Varna
en op het Lijsterveld bij Kossowa. Zijn
zoon Mohammed II, veroverde in 1453
Constantinopel, het oude Byzantium, de
hoofdstad van het Oostersch Romeinsohe
Rijk, onderwierp den Peloponnesus en)
maakte geheel Servië tot een Turksch©
provincie, veroverd© Albanië, bracht diel
Tartaren in de Krirn ten onder, ontrukt©
aan het Poolsche Rijk Moldavië, en ver
overde Otranto, dat aan Italië behoorde.
Achtereenvolgens vielen ook Armenië,
Arabië, Egypte, Syrië, Palestina, Perziö,
Rhodos, Belgrado, Griekenland en Hon
garije in hun handen; en ontnamen zij
aan het rijke Venetië haar rijke eilanden
in de Aegeïsche Zee. Eerst in 1571 werd
in den zeeslag bij Lepanto aan hun roof
zucht paal en perk gesteld. Sinds,dien
tijd verminderde de macht der Sultans;
gevolg hunner verkwistende, zedelooz©
leefwijze. In de zeventiende eeuw leefde
hun macht nog eens op, om in 1683 weer
te gaan tanen. In dat jaar sneuvelde de
grootvizier bij het beleg van Weenen, bri
V1©r jaar later, na hunne nederlaag bij
-uohacz, moesten zij aan Oostenrijk veel
van het door hen veroverde weder af
staan. Meerdere oorlogen, met Oostenrijk
en Rusland vooral, volgden, alle welke
eindigden met verlies van grondgebied. In
1814 moest het 't beschermheerschap over
de Jonisch© eilanden aan Engieland af
staan. In 1821 stonden de Grieken op.
In 1826 verloor Turk'ij'e aan Rusland het
rechtstreeks ch gezag over Servië en dei
Donait-vorstendommen; in 1828 Kaukasië
en het beschermrecht^over Moldavjë en
AValachye. Griekenland werd vrij ver
klaard. Moeilijkheden met Egypte ontston
den, die in 1833 tot gedeeltelijke onafhan
kelijkheid van dat land leidden, terwijl
de Sultan moest beloven voor de vijan
den van Rusland de Dardanellen af te
sluiten en aan geen oorlogsschepen den
toegang tót de Zwarte Zee toe te staan.
De verwikkelingen met Egypte werden
door vier groote mogendheden Engeland,
Rusland, Oostenrijk en Pruisen beëindigd,,
terwijl in een nieuw Dardanellen-verdragj
de Porte zich verplichtte de straat der
Dardanellen en die van Konstantinopel
in vredestijd voor vreemde oorlogsschepen!
gesloten te houden.
Sinds dien tijd viel Turkije van het
een© ongeluk in het andere. In 1856 bij
de beëindiging van den Erim-oo'rlog werd
de Zwarte Zee neutraal verklaard, voorts
deed Rusland afstand van 't bescherm-
recht over de Bonauvorstendooimen en
stond het aan Turkije den Donaumond af.
In 1862 verloor Turkije Roemenië. Van
18661879 was Creta in opstand. In
1866 verloor het Seffvië, in 1867 ging
weer ©en stuk van zijn gezag over Egypte
veil oren. In1 1871 moest a,an Rusland
het recht tot heb hebben van oorlogs
schepen in de Zwarte Zee woirde'n ver
leend. In de jaren voor 1880 Ve'rlooirl
Tuakijo de overige Donauvorstendoimmen
en Cyprus, in de 20e eeuw Bosnië eiï
Hetrzegowina, Albanië, Thessalië, Kreta,
Thracië en Macedonië. Een klein stukje
is den Sultan in Europa overgebleven.
Duitsehland is zijn warme bondgenoot.
Op het ©ogenblik heeft Turkije ee'n zwa-
ren strijd te voeren tegen de vereenigde
Franseh-Eragelsclie vloot om de openstel
ling etn het bezit der Dardanellen. Hei
is niet te zeggen wat dat wprden en
wAartoe het leiden zal. Zoolang de mo
gendheden Turkije de hand boven het
hoofd hielden, bleef „de zieke man" op
de been. Maar nu drie van de zes mo
gendheden zfch 'tegen hem kennen, twee
andere het te volhandig hebben om hem
te hulp te komen, en de zesde, neutraal,
maar met te grooter belangstelling heb
schouwspel, zonder ook miaar oen schijn
van steunbieding, staat aan te staren;
is igeen voorspelling mogelijk omtrent het
geen den Turk in de naaste toekomst te-
wachten staat. En nog minder wat wel
da .gevolgen zullen zijn vfan deze for-
ceering van een onrecht dat eigenlijk in
den grond Oen rechtsherstel of reohts-
eikenning is.
Want de sluiting der Dardanellen nu
ruim gans-ch ©en eeuw, een maatregel,
door Engeland doorgedreven, was een on
recht jegens Rusland, waarmee men wif-
de beletten dat een Russisch oorlogsschip
van Siehastopol de Middellandsohe Zee
zp.u invaren. Zooals De Standaard
in haar uitbeeldenden stijl terecht ge
noemd beeft: de muilband dien Rusland
in het Zuiden moest dragen, terwijl het
alleen in het Noorden mocht wild zoeken.
Maar dat Noor-den zit thans, gjelijk een
groot gedeelte van ieder jaar, als ijs zoo
vast, daardoor is Rusland als 't ware
gebonden; -en nu zullen zij die hem meer
dan een eeuw reedsgiebo-nden hielden,
zij zfelven hem v!an dien band ontdoen.
Engel-and en Frankrijk zullen nu de Dar
danellen o-peri schieten, o-mdat Turkije de
zijde van Duitsehland koos. En Rusland
staat al gereed -o-m m-et zijn vloot Con
stantinopel binnen te varen, en zijn le
ger ui-t Odessa over te voeren.
Dat .hierdoor Engeland bezig is Rus
land in de Middellandsche Ziee opper
machtig te maken, en een nieuw gevaar
voor zijn handel en voor den voortgang
zijner wereldmarkt te scheppen, het doet
er niet toe, als maar Turkije dood is;
de irest zal wel in orde komen.
Engel-and dat D-uitschland nekken wil
en Rusland de oppermacht wil bezorgen,
het .z-ou in Gladstone's tijd onmogelijk
geweest zijn, hoe hartgrondig dezfe groei
tere dan Asquith ook den „Grootmoorde
naar van het Oosten" haatte.
Het is wel zoo, als D e S t a n d a a rd
concludeerde, over meer dan de Middel
landsche Zee wordt bij Byzantium be
slist.
Het kan zijn dat Turkije ondergaat, in
Europa althans, maar dat het in zijn
val nog .iets mee sleept.
Wij willen het met belangstelling ach
teraan kijken.
Verleden, heden, toekomst.
Professor Opzoomer, die een halve eeuw
terug een der meest vooraanstaanden was
in de toen nog machtige en krachtige li
berale partij, gaf in 1870 een geschrift
uit, waarin hij Frankrijks onrecht in den
oorlog van 1870 aantoonde. Zijn betoog
over recht en onrecht kondigt hij aldus
aan
Wat is recht? dat behoort bij alle din
gen de eerste vraag te zijn. Is zij door
het versland beantwoordt, dan komt aan
gevoelsaandoeningen, aan voorliefde of te
genzin, geen .stem meer toe.
Zijn standpunt tegenover een drietal
der thans in den oorlog gewikkelde mo
gendheden wordt op deze wijze omschre
ven:
Er is inderdaad een beschaving, aan
wier spits Frankrijk staat. Maar het is
een beschaving die ten ver'derve strekt.
Het is een beschaving van den schijn,
van het Vernis. Waar haar geest door
dringt, sticht zij enkel kwaad. Laten we
aan de< hoogere standen der Russische
maatschappij: ons spiegelen. Weg met al
wat ons verfransehen kan. Wij, leden van
den grooten Germaanschen stam, laten
"vve ons Germaansch karakter, dat reeds
den Romeinen eerbied afdwong, in stand
houden!
Zijn conclusie, welke ook in onze da
gen nog wel mag herhaald worden, luidt:
Zoo er niet een groote wedergeboorte
plaats heeft en waar z;ijn de Tevens
krachten om haar te bewerken? is
Frankrijk reeds het volk van het ver
leden, terwijl Engeland zich in het he
den vastzet, en de toekomst aan
Noord-Amerika en aan Duitsehland be
hoort.
In 'toog- houdende dat hier niet van
de naas te toekomst gesproken wordt,
kan men in "1915 wat in 1870 beweerd
werd, gerust herhalen.
Weer een.
De Duitsche Zeppelin-aanval op een
Ncderlandschen handelsstoomer de
„Zevenbergen" is w-eer een van die)
ergerlijke sehenningen van het volken
recht, waarover liaast niemand meer zijln
verbazing uitspreekt, omdat feitelijk heel
Nederland in deze dagen in een toestand
van permanente verbazing! verkeelrt.
Gelukkig mislukte de aanslag. Doch hij
had ook kunnen slagen, en een twintig
tal onderdanen van een neutrale mogend
heid hadden daarbij het leven kunnen
verliezen. Den wil nemende voor de daad,
mogen, wijl niet anders dan een ernstig
protest tegen zulk gruwzaam optreden van
Id-en, ,Duitsche-n vlieger tegen Nederland,-
stehe schepelingen doen uitgaan.
Voor onze regeering w-eer een sfehoone1
gelegenheid te meer om aan de oorlog
voerende mogendheden te doen Weten dat
„neutra,al" -niet beteekent zich maar al
les te moeten laten welgevallen.
Baknopt overzicht van den toestand.
De- Russen zijn in Memelgeweest.
Althans blijkens het Duitsche commu
niqué van gisteren, dat in sobere woorden
vertelt, hoe de Russen na een korten strijd
ten Z. van de stad en een hardnekkig
straatgevecht weder verdreven zijn.
Overigens wordt hier weer het oude
liedje vernomen. Het lied van baibaaisch-
heid en weerwraak.
Onder de bescherming der Russische
troepen zon het Russische gepeupel zich
te Memel vergrepen hebben aan have
en goed van de inwoners, en het particu
liere eigendom op wagens geladen en
over de grenzen gebracht hebben.
Een nader bericht omtrent deze ge
beurtenissen dus belooft de Gene
rale Staf zal nog gepubliceerd woi den.
Dit is dan ook tot recht begrip van wat
hier gesc-hied is zeer noodig, want thans
is het nog niet duidelijk hoe zwakke
Russische strijdkrachten" als 'tware
verdwaalde groepjes Memel hebben
kunnen leegplunderen, wanneer de Rus
sen niet de geheele streek behe-erschten.
Een paar bijzonderheden omtrent deze
belangrijke plaats zullen den lezers niet
onwelkom zijn.
Memel is de Noordelijkste stad van het
Duitsch© rijk en ligt op de smalle land-
wig benoorden het Kurische Haf, tus-
-sch-en de Oostzee en de Russische grens.
Memel telt 21,500 inwoners.
In het raadhuis hebben de koning era
de koningin van Pruisen in 1807 verblijf
gehouden.
Van de stad vaart men aan den Noor-
derhoek over naar de landtong Kurische
Nelirung, waar een 's zomers druk be
zocht hadhuis ligt.
Twintig kilometer ten N. van Memel
ligt aan de Russische grens het dorp
Nimmersatt, met een badhuis, dat de
noordelijke plaats van Duitsehland is.
Memel is een belangrijke handelsplaats,
die vooral door het scheepvaartverkeer
niet Rusland, door den graan- en hout
handel, tot bloei is gekomen. Als vesting
is de stad sedert jaren opgeheven; het
werd vroeger als burcht van de Duitsche
orde beschouwd, en voor verdediging in
gericht. In 1757 word het door de Rus
sen veroverd, en in" 1812 korten lijd dooi
de Russen bezet.
En na den Sen Maart 1900 en vijftien
wederom door de Russen bezet te zijn,
z-ou de stad nu weer door hen ontruimd
zijn.
Het St. Petersburgsche telegram geeft
straks wellicht zekerheid omtrent het lot
der stad.
Terwijl de strijd in het gebied benoor
den de Weichsel met groote hevigheid
voortduurt hetgeen men aan de ge
ringe resultaten niet zou zeggen .blijkt
uit alle- berichten van de beide partijen,
dat in den boog, door de Weichsel in
Polen gevormd, niets gebeurt, dat ver
andering van het front tengevolge heeft.
De strijd wordt voornamelijk op de A-eide
vleugels gevoerd; in het centrum bepa
len de beide partijen zich tot waarneming.
In het uiterste zuidelijke deel van hun
linie- staan de Russen tegenover de .Oos
tenrijkers, in de Boekowina. D-e pogingen,
der laatsten om den Proeth over te ste-
steken en de Russen uit het 'N. deel
van de Boekowina te verdrijven zijn mis
lukt, \-A i n i op
Als een zeer markant bericht mocht
gelden het afslaan van den uitval der be
zetting van Przemysl, die volgens Pe-
trograd den Oostenrijkers 4000 man gekost
zo-u hebben.
Gelijk men zich herinnert wordt deze
Galicische stad reeds eenige maanden
doon de Russen belegerd.
Markanter is echter nog de tijding ,dat
de bezetting der vesting zich juist over
gegeven heeft. Weliswaar zijn we tot nog
toe eenzijdig ingelicht, doch in verband
m-et den mislukten uitval mag men aan
nemen, dat het slot van het drama, bet
binnentreden van, de uitgehongerde stad,
voor de Russen kinderspel is geweest.
Met de verovering van Przemysl is,de
strijd in Galicië in een geheel ander sta
dium gekomen.
Het Oostenrijksche leger krijgt hier een
steeds moeilijker taak.
En Italië? Het echec, der geallieerden
bij de Dardanellen had diepen indruk ge
maakt c{y het volk en de voorstanders,
der neutraliteit voelden zich gesterkt.
Zal nu de val van Przemysl weer de
oorlogspartij wakker schudden1!
We vreezen
Op het Westelijk front hebben nog
geen jihgrijlpende gebeurtenissen plaats ge
had. Of rekent men de verovering- van)
Gross- en Klein-Reichsackerkop-f door de
D-uitschers 'daaronder, en del herovering
van Klein-Reichsackei'kopf door de Fran
sehen?
De Reichsackerskopf ligt in den hoek
van het kleine Duitsche gebied, dat dooi
de Fransche troepen bezet is, in den)
Elzas'. Uit bet Duitsche- bericht blijkt,;
dat die kop-, een hoogte met bosch be
groeid, (b'ez-et Was door twee bataljons
Fransche Alpenjagers, stoutmoedige eij
dapper© verdedigers -en kloek© aanval
lers, 'die in het berggevecht een welver
diende .vermaardheid verkregen h-ebhen'.
Die Reichsackerskopf Werd door de
D'uitschers !bie>storm!d en na heVigje- gel-
vechten (genomen; doch de Alpen jagers;
waren ,niet voornemens deze nederlaag)
ongewroken Ie laten. Zij deden herhaal
de aanvallen op de stelling1, Waaruit zij
zoo juist waren verdreven, aanvallen die
aanvankelijk afstuitten pp- de puitsUhd)
verdediging, piaar die, nadat de Frau-
'schen versterking hadden verkregen, leid
den tot het hernemen van een deel der
stelling. (Om het andere deel wordt de'
strijd nog voortgeze-t.
Omtrent den duikbootoorlog en den
luchtoorlog vindt de lezer -elders in dit
blad 'nieuwstijdingen en beschouwingen1.
De feiten volgen elkaar de laatste da
gen zoo verrassend snel op-, dat 't haast
onmogelijk fwordt aan elke krijgsverrich
ting een lange beschouwing vast te knoo-
pen.
Immer hachelijker wordt de positie van
de regeering der Vereenigde Staten.
Er Ls heel wat zelfbewustheid en kloek
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs
Per 3 maanden fr. p. post1.25
Losse nummers0.05
Prijs der Advertentiën
15 regels f 0.50, iedere regel meer 10 ct.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement Voordeelige voorwaarden,
Familieberichten van 110 regels f 1,
iedere regel meer 10 ct.
moedigheid to-e noodig om de hooge po
sitie der Unie te handhaven.
De Standaard wijst er in een driestar
op, hoe van drie kanten tegelijk moei
lijkheden opduiken.
Eerst de herrie in Mexico. Dan de be
antwoording van de Duitsche duikbooten-
blokkade met een blokkade tegen Duitsch-
lands in- en uitvoer. En in de derde
plaats de China-Japan-kweslie, met de
mogelijkheid van een belemmering van de
positie der Unie in de Zuidzee als 't
Japan gelukt Joeantsiikai en onder te
krijgen.
Nemen we het slot der Standaard
beschouwing onverkort over:
„Van meet af wfezen we er op, wat
hachelijke posilie voor de Vereenigde Sta
ten te komen stond. Toch hadden we
ons niet voorgesteld dat 't, kras als hu,
plotseling van drie kanten tegelijk zou
kunnen dringen.
De opening van het Panama-Kanaal
neemt er wel tragische allures door aan.
Wel toch beschikt de Unie over ecu
krachtige vloot. Die vloot toch telt 177
-eenheden, waaronder niet minder dan 35
eerste klasse slagschepen, behalve een
30 kruisers, maar als het tot verweer naar
twee kanten" tegelijk moest komen, in do
Zuidzee en in den AÜantischen' Oceaan,
dan kon de zeeworsteling toch een hoogst
bedenkelijk karakter aannemen. Te meer,
daar het leger niet meer dan 85.956 man
schappen met 4812 officieren telt. Er
komt dan wel nog een landmilitie van
6216 officieren met 91.627 manschappen
bij, maar al'neemt ge dit alles, saam, als
10.000 officieren met ca. 200.000 man
schappen, dan is dit cijfer, zOo 't tegelijk
naar Oost en West moest dienst doen, toch
veel te onbeduidend, om den goeden uit
slag der worsteling' te verzekeren.
Als het er ten slotte op aankwam om
op leven of dood te vechten, zou van
zelf do Unie wel onverwijld alle v'er-
eischte kracht ontwikkelen om haar hooge
positie te handhaven, doch dat zou ons
opnieuw met verlenging van den oor-
logsduur bedreigen, en den neutralen!
Staten van Europa het schild, dat ze
thans nog eenigermate dekt, ontnem-eln.
Toch moet 't gewaardeerd, dat President
Wilson er niet aan dacht, om in zijii
schulp te kruipen. Moedig kwam hij ook nu
weer, voor eigen c-oeconomisoh belang
zeer zeker, maar toch ook voor de hand
having van een nobel oorlogsrecht op."
Het verlaten slagveld.
Een zeer aanschouwelijke beschrijving
van het vreeselijfce der verlaten slagvel
den geeft dr. Steiner in de „Berliner
Lokal-Anzeiger". Hij' schrijft: Bijna het
geheele gevechtsterrein, waar het tiende
Russische legercorps zijn doodsstrijd gé-
streden heeft, heb ik in de laatste dagen
afgereden. Ik zag het slagveld bij Scliir-
wind, Wladislawo, Wirballen, Kibarty.
D© met lijken bezaaide wegen bij Soe-
walki, Augustowo en Sepockin en de heelo
rit waren een gruwelijke crescendo- van
den dood, welks vreeselijke inclrukjken mijl
niet meer -konden Verlaten. Ik klan mijl
niets troosteloozer voorstellen dan zoo
een eindelooze weg, aan welks grauwe
vuile randen, diep het veld in slechts lij
ken van mensch en dier liggen.
Een gebied bij'na z:o|0 groot als Oost-
Pruisen, waarvan de grond bijna overal
met bloed is besproeid, waar talloozb
lijken bosch, weide en slooten vullen,
waar men, of men wil of niet, bij' iederen
stap moet zien, dat zich hier een der
grootste tragedies der wereldgeschiedenis
heeft afgespeeld.
Op een heuvel te midden van het slag
veld, zijn groote groepen Van hoeren de
gesneuvelden aan het begraven. Sedert
drie dagen graven zij reeds en' nog steeds
komen zij niet hun gruwelijk werk niet
klaar. Het doet pijnlijk aan, dat men hun
de schoenen heeft uitgetrokken en dat
de onbedekte voeten verstijfd omhoog ste
ken. Dit doen de boeren geregeld. Zij
denkende do-oden hebben geen schoenen
meer noodig en wijf wel.
Bovendien is, de lucht bewolkt en lang
zaam en in groote vlokken begint het te
sneeuwen. Wij rijden een hollen weg in,
die langs de plassen naar een dorpje
leidt. Het dunne ijs in de poelen en op
vele plaatsen gebroken.
Op die donkere plekken steken armen,
voeten en paardenkoppen uit. Onder een
houten brug liggen de dooden dicht' naast
en over elkaar. Duitschers en Russen te
hoop. Velen 'gijn zoio diep weggezonken
in de sneeuw, dat men nog slechts de
handen of een stuk van het gezicht ziet.
Wraak.
In de „VI. Stem" schrijft een Vrijwil
liger een roerend schoonen brief aan zij-ni
kameraden, die gevallen zijn, in grooter
getal dan behoefde, als men geestelijk
e,n materieel heter was voorbereid ge-
'weest.
