ni en hen
gevraagd,
ial.
JS(K 132
taard,
IT,
riepaard,
3E,
lest.
jevraagd,
jevraagd,
sgezm
Zaterdag 6 Maart 1915
29e Jaargang
EERSTE BLAD.
öe Groote Oorlog.
1
%H, GOES.
\GEN
SVIerrie,
UDEN
ten vroege
ïrooskerke.
oskerke.
3k. 24 Maart,
15 maanden,
Hofstede „Gre-
g, Middelburg.
Maart bij A
wee 2-jarige
F, Driewegen
ONSE, Aagte-
ie Utrechtsche
Nieuwe en ge-
j ADRIAANS*
iagd
lijs Bureau De
tkerke.
ttkapelle.
9 Maart, en
IR, „Zoutman''
11 h e m.
3, en gele
>eien.
I. St. Joosland.
|;erke. Aan het-
ïrzen te koop.
bskerke.
[ENHUIJZEN,
[itsing voor een
i, bureau van
igd
inwoning, bij
lisweg E 74.
'PER te
i e u w d o r p,
Bsteld wordt
lig, met 260
|SE Mz.,
lArendskerke.
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LAN 'iE VORSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Cointre - Goes.
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs
Per B maanden fr. p. post
Losse nummers
ƒ1.25
„0.05
Prijs der Advertentiën:
15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ct.
3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend,
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Familieberichten van 110 regels ƒ1.
iedere regel meer 10 ct.
üit nummer bestaat uit twee bladen
(M ontenegro.
Ook het kleine Montenegro heeft den
strijd tegen Oostenrijk (en Duitschland.)
aangebonden. Land en Volk en Vorsten
huis mogen aanspraak maken op de be-
Avondering van het overige Europa. Het
volk der Zwarte Bergen (Montenegro be-
teekent Zwarte Bergen!) is een dapper
volk. Als zoodanig is het vooral in den
jöngsten Balkanoorlog bekend geworden.
Vorst Nicolaas verdient eveneens alle
hulde wegens het kloeke beleid, waar
mede hij sedert 1860 zijn volk jiceft
bestuurd. Ook hebben wij eerbied voor do
Vorstin Milena Vueotitsj die met
«ere hare negen kinderen groot bracht.
En voor deze twee te zaam die aan het
volk getoond hebben dat er ook in den
kinderzegen werkelijk zegen gelegen is.
Van hunne negen kinderen zijn zes doch
ters: Militza en Anastasia, gehuwd resp.
met Peter en Nicolaas van Rusland; He
lena, de tegenwoordige koningin van Ita
lië, Anna, geh. met Frans van Batten-
berg; Xenia en Vera; henevens drie
zoons: Danilo, de troonopvolger, gehuwd
met Jutta van Mecklenburg Strelitz; Mir-
ko, gehuwd met Nathalie (een Servische
officiersdochter); en Peter.
Aan deze soliditeit van het Vorstenhuis
beantwoordt'mede die van des volks ge
schiedenis.
Rez» laatste valt oorspronkelijk saam
met. die van de Serviërs. Eerst hij Ser-
viö's val begint de zelfstandige geschie
denis van Montenegro. Na den noodlotti-
gen slag van Kossovo, in 1389, vluchtte
het overschot van het Servische leger naar
Montenegro om de daar toevende stam
men te helpen zich vrij te vechten van
den Turk, waarin zij slaagden. Doch niet
altijd. In 1484 werd zelfs hun hooM-
stad Zabliak door de Turken veroverd.
De verdedigers trokken zich echter te
rug in de bergen rondom Cettinje, hetwelk
de nieuwe hoofdstad werd, welke als zoo
danig in de zeventiende eeuw ook tot
tweemalen toe door de Turken werd ver
woest. Toch slaagden dezen er niet in
■de Montenegrijhen ten onder te brengen.
In 1421, na het uitsterven der vorste
lijke familie Balschis, kozen de Monte-
negrijnen Stephanus Crnogorai tot Woi-
v ode, wiens nakomelingen zich de Tsor-
nowitch (Crnojivic) noemden. In 1516
kwam het volk onder den Griekschen me
tropoliet, en onder de Prins-Bisschoppen
of Vladika's. In 1696 werd dit bestuur
erfelijk verklaard in de familie van den
toenmaligen Prins-Bisschop Danilo, in
dien zin dat de Vladika zelf een zijner
'bloedverwanten als opvolger aanwees.
In de 18e eeuw was er herhaaldelijk
oorlog tusschen Turkije en Montenegro,
doch Montenegro genoot den steun van
Rusland, gevolg eener genegenheid welke
aan die zijde zelfs in onze dagen nog
niet verkoeld is.
In 1796 brachten de Montenegrijnen den
'lurken een verpletterende nederlaag toe.
Gevolg hiervan was dat het land vele
jaren, onaangevochten bleef.
Beter I was de laatste der Prins-Bis
schoppen, Zjjn neef Danilo, die na hem,
in 1851, den troon beklom, wilde trou
wen en weigerde daarom de bisschopswij-
<ing te ontvangen; waarop in een yolks-
ei'gadering besloten werd het wereldlijke
gezag van het kerkelijke te. scheiden.
in 1860 werd Danilo vermoord, en,
•daar hiij slechts een zeer jong dochter
tje naliet, door zijn neef, den tegenwoor-
uigen vorst Nikita, of Nicolaas, opge
volgd. Ook hij heeft bloedig tegen de
lurken gevochten, onder anderen van
1875 tot 1878, als. vrucht waarvan 'hij
zijn grondgebied verdubbelde, ou een zee-
haven aan de Adriatische Zee verkreeg:
Antivari.
(Dit is dezelfde stad, die op het oogen-
hk zoo hevig door de Oostenrijkers be
schoten wordt).
Da,, was een uitkomst voor den vorst
en v oor zijn land, dat door Turkije en
tostonrijk steeds was belemmerd ge
weest in. zijn streven naar vooruitgang.
Uit geschiedde in 1880. Men verhaalt, dat
m een der jaren voor dit gedenkwaardige
jaar Keizer Frans Jozef een bezoek bracht,
aan Vorst Nicolaas te Cettinje en hem
toevoegde: gij woont hoog mijn broeder.
Waarop de Vorst hom geantwoord had:
„de Turk ontnam mij de vlakte, Oosten
rijk de zee, mij rest niets meer dan de
hemel." Door de verovering van het
district Antivari nu viel de kracht dezer
opmerking. Maar nu moest Skoetari nog
Montenegrijnsch .worden, en hiertoe zou
zich weldra een gelegenheid voordoen.
Met een doodsverachting die in de an
nalen der geschiedenis haar weerga zoekt
hebben in don Balkanoorlog de Montene
grijnen gestreden om de verovering van
Skoetari, een groote zeehaven aan het
meer van dien naam, en aan de rivier
die haar uitwatering heeft in de Adriati
sche Zee. Men zegt dat dertigduizend dap
peren voor de muren dezer vesting hun
leven lieten.
Vorst Nicolaas was verheugd en de
troepen juichten toen deze vesting einde
lijk in hunne handen viel. Doch te vree-
selijkcr was de teleurstelling toen daar
op eenmaal de groote mogendheden een
Schotje schoven voor de pogingen ter
machtsuitbreiding van het cïappere berg
volk. Skoetari, met zooveel bloed gekocht,
moest weer worden teruggegeven. Is
vvreeder, ongerechtiger handeling denk
baar? Waar was Rusland hij deze ingrij
ping? Het stond aan de zijde der ge
weldhebbers. Want in hun raad was beslo
ten, dat een zelfstandige staat Albanië
zou gevormd worden en Skoetari er de
hoofdstad van wezen zou.
Toen is het vooral Oostenrijk geweest
dat met zijn bedreigingen tusschen trad
en Koning Nikita dwong de stad aan
Albanië present te geven.
Weenende heeft de Vorst toen hieraan
voldaan door aan den Engelsohen mi
nister van buitenlandsche zaken te tele-
grafeeren dat hij zich aan den wil der
groot© mogendheden onderwierp.
Het is derhalve niet te verwonderen
dat Montenegro zich ditmaal aan de zijd©
van Servië heeft geschaard. Te meer nu
het vorstendom Albanië, die verzameling
van breuken, doch thans zonder gemeen
schap pelijkcn noemer, reeds weder tot het
verleden behoort, de wereldgebeurtenis
sen als in een kaleidoskoop elkander af
wisselden, de kaarf van den Balkan nog
steeds bezig is te veranderen, en de volks
haat tegen Oostenrijk, nu Rusland tegen
Oostenrijk optrok, in volle woede is opge
laaid.
Wie weet, krijgt Montenegro in het eind
toch nog zijn rechtmatig deel.
Valsche vlag en duikboot.
Den maatregel van Frankrijk en Enge
land om Duitschland oeconoimisch dood
te laten bloeden, noemden wij een nooit
gehoorden goddeloozen gruwel. Er was
geen enkele reden om tot dien jnaatrer
gel over te gaan. Engeland was, om 't ge
vaar' der duikbooten te ontgaan, begonnen
met de vlag der neutralen te voeren.
Dit noodzaakte Duitschland om, na be
hoorlijke waarschuwing tegen 18 Februari,
voortaan alle schepen, met welke Vlag ook
in top, in den grond te boren.
Engeland kon welen dat het door de
vlag bijvoorbeeld van Nederland te voe
ren, aan Nederlandsche onderdanen de
kans bood van gedood te worden, of
hun eigendom te zien verloren gaan.
De duikboot kan ook nietstoppen om
een onderzoek naar de echtheid der ge
bezigde vlag te doen; want op die wijze
loopt zij gevaar zelve door het vijandelijk
kanon van 't te onderzoeken koopvaardij
schip te worden vernietigd. Een zooda
nig schip opbergen kan zij ook niet, der
halve moet zij het terstond in den grond
schieten.
Er is maar één middel om1 aan dit
kwaad te ontkomen. Men blijve uit de
gevaarlijke wateren, zoodat het weer zui
ver een strijd tusschen oorlogsschepen
wordt; öf wel men houde op met dat
gespeel met de neutrale vlag, dan is 't
alleen 4e Engelsche handel die zijn le
ven waagt, en dan natuurlijk zelve maar
weten moet of dat nuttig eu noodig is.
Beknopt overzicht van den toestand.
In Champagne (westelijk front) vechten
de Franschen niet ongelukkig. Zij won
nen weer eenig terrein, schoten een Zep
pelin neer en weerden Duitscihe tegen
aanvallen ai. Altijd volgens de Fransche
berichten. De Duitsche berichten even
wel gewagen van, zij 't ook kleine, over
winningen aan de zijde der Duitschers,
van door de Franschen beproefde, alle
gaar mislukte, nachtelijke aanvallen, ook
ten Oosten van de Arigonnen en van de
Maas, waar duizend Franschen sneuvel
den.
Aan het Oostelijk front wonden, bij, de
felle vorst die dozen tijd van 't jaar al
daar heenscht, de hevigste gevechten ge
voerd, tot op dit oogenhlik zonder groot
of veel succes aan beide zijden. Do toe
stand bij Grodno is onveranderd. Aan
vallen der Russen bij Lomza werden af
geslagen, eveneens ten oosten Van Skicr-
niewiece. Alleen ten oosten van Plock
moesten de Duitschers terug.
Het zwaartepunt van den strijd in de
Ka.iipat.hen ligt op de lijn UszokLup-
kow. Na bloedige gevechten zijn de Oos
tenrijkers aldaar cenigszins vooruil gedron
gen. De aanvallende '(offensieve) kracht
der Russen is daar gebroken. Maar
tactische terugtrekkers als zij van ouds
zijn slechts onder het uitvoeren van
prachtige tegenaanvallen belemmeren zij
de orritrekkende beweging der Oostenrij
kers, welke laatsten echter goeden moed
hebben op een eindelijk wélslagen hun
ner pogingen.
De aanvallen der goallieerden op de
Dard an ellen worden met Avoede voortge
zet. Een veertigtal kanonnen dei' Turken
werden vernield. De buitenforten mogen
tot zwijgoh gebracht zijn; de binnen-
förten staan daar evenwel nog; onge
schonden. Ook is er nog niemand ge
land. Toch schijnt de verdediging zon
der eenig gayolg te blijven. Voor het
oogenhlik is de regeering van Italië nog
rustig. De Engelsche regeering heeft, aan
vankelijk met goeden uitslag, getracht
haar te overtuigen dat ïtalië's belangen
geen gevaar loopen. Het zal hier wel er
op aankomen wie hot slimst en tegelijk
het invloedrijkst is in zijn diplomatieke
bewegingen: Engeland of Oostenrijk. De
Dardanellen-quaestie is een groot wespen
nest, de Engelschen konden dit misschien
nog wel eens tot 'hu? schade ondervin
den.
Dat (volgens de berichten) het Prinsen
eiland, vlak voor Constantinopel met hulp
van Duitschers zrvaar versterkt wordt, is
een bewijs, dat men aan den Bosporus
volstrekt niet zoo zeker van het mislukken
der onderneming is als men wel vóór-
geeft.
Voor het overige is liet begrijpelijk,
dat het bereiden van den weg naar Con
stantinopel voor do Russen, dat door de
vloot der Bondgcnooten aan de Darda-
nellen gedaan wordt, licht een wijziging
in de gevoelens van de regeeringen der
Balkan-staten en Italië ten opzichte van
den oorlog kan te weeg brengen.
Met het verschijnen van Rusland op
het Balkan-schiereiland zien Griekenland
en Boelgarije hun ideaal, het bezit van
Constantinopel, verbleeken. Griekenland
houdt tevens het oog gevestigd op de be
langen van het Grieksche element in Tur
kije en in Klein-Azië. Ook Italië kan daar
omtrent niet onverschillig wezen, want de
Italianen in die streken wegen in aantal
bijna tegen dat der Grieken op.
Dat Boelgarije voorts van Rusland's
komst aan den Bosporus een blijvende
voogdij van den Tsaar vreest, en dat Roe
menië het niet aangenaam zou vinden in
het vervolg een soort van Romaansche
enclave in Russisch gebied te wezen, dit
ligt voor de hand.
Het zal belangwekkend zijn, na te gaan,
hoe de toestand zich verder ontwikkelen
zal.
Van veel meer belang dan al die kleine
of minder klein© gevechten aan Ooste
lijk en Westelijk en Zuidelijk front is echter
de handelskrijg die ten gevolge van En-
gplands onverdedigbare maatregelen ter
zee staat ontketend te worden. De Ame-
rikaansche pers verbergt hare ontstem
ming langer niet over de thans eeniig
in Europa heerschende wet, namelijk de
leer der wraak en der wedervergelding,
der rechts- en wetsSchennis. Genoemde
pers herinnerter aan, dat er ook voor
het zeeënbeheierschende Engeland grenzen
zijn, waarvan de overschrijding de rech
ten der neutralen te zeer aantast. Het
krijgt nu het verwijt te hooren, dat het
even koelbloedig de Verklaring van Pa
rijs schendt als Duitschland het de on
zijdigheid van België deed.
Het protest van de Ver. Staten is eeti
der belangrijkste feiten in den oorlog.
Uit België.
De voetbrug bij Maeseyck, die den lin
ker- met den rechter-Maasoevier verbindt,
wordt door de Duitschers nog altijd meer
en moer met prikkeldraad versterkt, zoo
dat het verkeer met Hollandsch-Limbupg
is aangewezen over de Maas per bootje.
De veerman lieeft het dan ook buitenge
woon druk, doch een uur na zonsonder
gang moet hij zijfn arbeid stakenna 7 uur
zit men te Maeseyck gevangen als een
vogel in de kooi. Met betrekking tot de
passen zij nog vermeld, dat de Duitschers
passen, door den Duitschen consul te
Maastricht afgegeven, beschouwen als niet
geldig om België te verlaten. Daarom
moeten degenen, die zich van België naar
Holland willen begeven en gewapend zijn
met oen behoorlijke pas, zich de kosten
getroosten zich van een nieuwe pas te
voorzien. Op last van den gouverneur
is een onderzoek ingesteld naar de he
ro o ving, welke door drie Duitsche soldaten,
zou gepleegd zijln in oen woning ondeer
Castelre. Twee Duitschers zijn in arrest
gestold en naar Turnhout getransporteerd.
Nagezet door een onderzeeër.
Zooals bekend is, is het Engelsche s.s.
„Wrexham", groot 1100 tons, op reis van
Harwich naar Rotterdam, door een Duit
sche onderzeeboot achtervolgd, doch wist
haar te ontkomen. Van den gezagvoerder,
kapitein Charles A. Fryatt, vernam men
de volgende bijzonderheden:
„Het, was mooi, helder weer en er
woei een flinke bries uit het noorden.
Wij voeren 13 'knoopen, wat ongeveer
lallea was dat men dacht dat de „Wrex
ham" doen kon, terwijl wij scherp uit
keken naar onderzeebooten. Om 12,35 zag
ik een onderzeeër, die uit het N.-W. kwam.
Hij, had een gang van 14 knoopon en ver
slond snel den afstand, die ons van hem
scheidde, ongeveer 41/2 mijn. Ik besloot
to trachten hem te ontloopen, zeide den
machinist dat hij het schip op gang moest
houden en zond allo hens naar beneden in
do stookruimte.
Binnen een paar minuten trilde de
„Wreham" als een ketel op het vuur. Zij
vloog over het water en weldra maakten
Avij een vaart van 16 knoopen. Vlammen
sloegen op uit den rood-gloeienden schoor
steen en ik was elk oogenhlik bang, dat
do boel in brand zou vliegen. De Duitschcr
hield evenwel de jacht vol en dreef ons
in de richting van de Schourvenbank,
terwijl het voor de „Wrexham", die een
één-schroef-boot is, niet gemakkelijk was
hem te ontkomen, maar de machinisten
smeerden en de matrozen stookten, zooals
er nog nooit te voren gesmeerd en ge
stookt is. De „Wrexham" beefde, trilde,
sprong en kliefde de golven. Al dien tijd
keek ik uit naar mijnen, en ik zag er 6
gedurende do jacht, zeer dicht hij ons
schip.
De duikboot gaf het niet op voordat wij
1/2 mijl van het lichtschip Maas waren.
Toen was zij in ons havengebied en keerde
om. De mannen, die daarna aan dek
kwamen, zagen er uit als nikkers, na
twee uren van het hardste werk dat zij
ooit gedaan hadden, terwijl de machi
nisten dropen van de olie."
In West-België
Aan de Yser is weer meer leven.
De geallieerden zijn weer begonnen met
hun aanvallen van uit Lombaertsijde,
waar sinds gisterenmorgen het kanon weer
dondert. Engelsche vliegeniers doen ook
weer verkenningen langs do geheele kust
en ook boven Zeebrugge moest het ge
schut Aveer in werking worden gesteltd
tegen koene verkenners. Vannacht is blijk
baar ook de Engelsche vloot weer in actie
gekomen. Duidelijk klonk het scheepsga-
schut, dat waarschijnlijk de kust ter hoogte
van Middelkerke beschoot. Zoowel de ge
allieerden als de Duitschers schijnen een
aanstaande verandering in de kuststrook
te verwachten. Mariniers gaan ook voort
met het herstellen van de bruggen over
de Leopoldskanalen en het houwen van
nieuwe. Zoo zijn ze nu weer begonnen
met een vierde brug nabij het gehucht
Den Hoorn, gemeente Moerkerke. Een 120-
mariniers werkt hieraan en gebruikt hier
voor de boomen, die ze langs het kanaal
omhakken. De aanvoer van kanonnen en
troepenversterkingen naar de kanalen
houdt aan.
Uit overig België.
Eenige dagen geleden zijn circa 250Ö
Burgers, die twee of drie maanden geleden
als krijgsgevangenen naai' Duitschland
waren gezonden, naar België terugge
keerd. Zij Avaren 'beschuldigd, op Duit
sche sjoldaten geschoten te hebben en
zonder eenigen vorm van proces naar
Duitschland getransporteerd. Al hun pro
testen hadden niets mogen baten. De on-
gelukkigen zijn in een beklagenswaardigen
toestand naar hun vaderland terugge
keerd. Een groot aantal hunner was per
trein naar Münster in Westfalen gevoerd.
Op' de wagons stond in groote letters ge
schreven: „Belgische franc-tireurs". Op-
de stations waren zij blootgesteld geweest
aan allerlei heleedigingen. In een loodsj
nabij Munster, waar zich reeds een 800
militaire krijgsgevangenen bevonden, wer
den nu ook nog verscheidene honderden
civiele gevangenen onderdak gebracht. Er
was ge en plaats genoeg en zij moes ben
dicht hij' elkander op den grond slapen.
Als eenig voedsel kregen zij' soep van
aardappelschillen en nu en dan een stuk
ondeugdelijk vleosch.
Drie der teruggekeerden zijn eenige da
gen geleden te Tcrmonde overleden em
gisteren is nog een vierde gestorven.
Eenigen tijd geleden verbood bij! de be
grafenis van een Belgisch soldaat, die in
het hosspitaal te Brussel overleden was,
een Duitsch onderofficier, dat de kist Inet
de Belgische driekleur zou bedekt wor
den. Ia de kerk van St. Gilles had hij
een Belgisch© rvlag doen verwijderen, die
zich ter rechterzijde van het koor be
vond. Een opstootje ontstond, dat bijna
een tragische wending genomen had. Bij
do Duitsche autoriteiten werd naar aan
leiding hiervan door de gemeentelijke
autoriteiten een protest ingediend, rnetj
het gevolg, dat thans toegestaan is hij
de begrafenis van een Belgisch soldaat
de kist met de Belgische vlag te bedekken.
De onderofficier is bijl wijlze van straf naar
hot front gezonden.
Erkend moet worden, dat de Duitschers
geen tijd verliezen, waai' het gaat om
het herstel van bouwwerken, die door de
Belgen verwoest zijn. Zoo hebben zijl bo
Termonde een mooie brug, over Üe Schelde
geslagen met een passage voor voertui
gen en een voor voetgangers. Naast dezo
brug, bevindt zich 'n tweede, waarop
rails gelegd zijn. Deze brug dient voor het
treinverkeer. 1 1
Niettegenstaande de voorzorgsmaatrege
len aan de grens zijn nog 'tal van jongelui
in den laatsten tijd er in geslaagd zich bij
't Belgische leger te voegen. Eenige1 dagen
geleden hebben zich 200 jongelieden uit
Limburg via Nederland naar Folkestone!
kunnen hegeven, waar zij bij:'hun aankomst
op geestdriftig© wijze ontvangen werden.
Zij kregen sigaren, sigaretten en zelfs!
geld van het publiek en de Engelsche sol
ten, die hen luide toejuichten. Donderend1
klonk het Belgische volkslied langs de
kaden.
De houding van Griekenland.
De Lokal-Anzeiger is ongerust omtrent
de houding van Griekenland.
Het blad schrijft, dat Griekenland in
de beido Balkanoorlogen zoodanige uit
breiding van grondgebied heeft verwor
ven, dat men zich afvraagt welke ver
goedingen de geallieerden het nog kunnen
bieden om het land zonder noodzaak in
den oorlog mee te sleepen. Buitendien
weet Griekenland zeer goed, dat de ge
ringste stap zijnerzijds onmiddellijk na
volging zou vinden bij Bulgarije en mis
schien ook hij Roemenië. Daarbij konit
nog, dat de rede van Sasanof genoegzaam
te verstaan heeft gegeven, dat de Ilelleen-
sche verlangens ten aanzien van Koiv
stantinopcl, als de hoofdstad van Turkije
Russisch bezit wordt, voor eeuwig zullen
zijn hegraven.
Het bezit van Saloniki is slechts een
etappe op den weg naar Konstantinopel.
Daarom hebben in Griekenland de woor
den van Sasanof, die vrij openlijk de
verovering van Konstantinopel Rusland's
hoofddoel heeft genoemd, een uiterst pijn
lijken indruk gemaakt. Toen de Engelscli-
Fransche vloot met de beschieting van;
de Dardanellen begon en daardoor trachte
zich een weg naar de Turksche hoofdstad
te hanen, zal de stemming te Athene nog
wel opgewondener zijn geworden.
Dat Engeland veel waarde hecht aan de
mtedetwerking van Griekenland, ligt voor
de hand. Voor de verovering van Kon
stantinopel is een vloot niet voldoende,
zij moet samenwerken met een sterk le
ger, dat de bondgonooten bezwaarlijk voor
dit doel kunnen bijeenbrengen. Het Griek
sche leger zou dus oen welkom© bondge
noot zijn. Doch zal Griekenland geneigd
zijn, eigen grondgebied van troepen tel
onfblooten om ze ter beschikking vail
Engeland en Frankrijk te stellen? De mi
litaire voorbereidingen in Bulgarije moe
ten voor verstandig nadenkende Grieken)
toch wel een waarschuwing zijn, dat een'
dergelijke troepenverplaatsing in zoo ern
stige tjjiden een bedenkelijk waagstuk is.
Ook mogen zij; bedenken, dat het lot van
Konstantinopel niet alleen in de Darda
nellen en den Bosporus wordt heslist,
doch in veel grooter mate in Polen, in
Galioië, in Noord Frankrijk.
Uit Zuid-Afrika.
Generaal Hertzog heeft Dinsdag in den
Volksraad zijn motie ingediend om een
commissie van enquête naar de oorzaken
van de rebellie te benoemen. Hij; ver
klaarde bij zijn toelichting, dat hij moet
protesteeren tegen de wijze waarop de
naam van generaal De la Rey in het
Witboek was genoemd en dat in spijt van
hun tekortkomingen de namen van Beyers
en De Wet bij: hot volk groot zouden
blijven. Hertzog zette uiteen, dat de re
bellie een gevolg was van de politiek
der regeering, die wist dat alle officie
ren van de weermacht in September het