ni en hen gevraagd, ial. JS(K 132 taard, IT, riepaard, 3E, lest. jevraagd, jevraagd, sgezm Zaterdag 6 Maart 1915 29e Jaargang EERSTE BLAD. öe Groote Oorlog. 1 %H, GOES. \GEN SVIerrie, UDEN ten vroege ïrooskerke. oskerke. 3k. 24 Maart, 15 maanden, Hofstede „Gre- g, Middelburg. Maart bij A wee 2-jarige F, Driewegen ONSE, Aagte- ie Utrechtsche Nieuwe en ge- j ADRIAANS* iagd lijs Bureau De tkerke. ttkapelle. 9 Maart, en IR, „Zoutman'' 11 h e m. 3, en gele >eien. I. St. Joosland. |;erke. Aan het- ïrzen te koop. bskerke. [ENHUIJZEN, [itsing voor een i, bureau van igd inwoning, bij lisweg E 74. 'PER te i e u w d o r p, Bsteld wordt lig, met 260 |SE Mz., lArendskerke. Uitgave van de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO gevestigd te Goes. Hoofdbureau te Goes: LAN 'iE VORSTSTRAAT 219. Bureau te Middelburg: FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG. Drukkers: Oosterbaan Le Cointre - Goes. De Zeeuw VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. Abonnementsprijs Per B maanden fr. p. post Losse nummers ƒ1.25 „0.05 Prijs der Advertentiën: 15 regels ƒ0.50, iedere regel meer 10 ct. 3-maal plaatsing wordt 2-maal berekend, Bij abonnement voordeelige voorwaarden. Familieberichten van 110 regels ƒ1. iedere regel meer 10 ct. üit nummer bestaat uit twee bladen (M ontenegro. Ook het kleine Montenegro heeft den strijd tegen Oostenrijk (en Duitschland.) aangebonden. Land en Volk en Vorsten huis mogen aanspraak maken op de be- Avondering van het overige Europa. Het volk der Zwarte Bergen (Montenegro be- teekent Zwarte Bergen!) is een dapper volk. Als zoodanig is het vooral in den jöngsten Balkanoorlog bekend geworden. Vorst Nicolaas verdient eveneens alle hulde wegens het kloeke beleid, waar mede hij sedert 1860 zijn volk jiceft bestuurd. Ook hebben wij eerbied voor do Vorstin Milena Vueotitsj die met «ere hare negen kinderen groot bracht. En voor deze twee te zaam die aan het volk getoond hebben dat er ook in den kinderzegen werkelijk zegen gelegen is. Van hunne negen kinderen zijn zes doch ters: Militza en Anastasia, gehuwd resp. met Peter en Nicolaas van Rusland; He lena, de tegenwoordige koningin van Ita lië, Anna, geh. met Frans van Batten- berg; Xenia en Vera; henevens drie zoons: Danilo, de troonopvolger, gehuwd met Jutta van Mecklenburg Strelitz; Mir- ko, gehuwd met Nathalie (een Servische officiersdochter); en Peter. Aan deze soliditeit van het Vorstenhuis beantwoordt'mede die van des volks ge schiedenis. Rez» laatste valt oorspronkelijk saam met. die van de Serviërs. Eerst hij Ser- viö's val begint de zelfstandige geschie denis van Montenegro. Na den noodlotti- gen slag van Kossovo, in 1389, vluchtte het overschot van het Servische leger naar Montenegro om de daar toevende stam men te helpen zich vrij te vechten van den Turk, waarin zij slaagden. Doch niet altijd. In 1484 werd zelfs hun hooM- stad Zabliak door de Turken veroverd. De verdedigers trokken zich echter te rug in de bergen rondom Cettinje, hetwelk de nieuwe hoofdstad werd, welke als zoo danig in de zeventiende eeuw ook tot tweemalen toe door de Turken werd ver woest. Toch slaagden dezen er niet in ■de Montenegrijhen ten onder te brengen. In 1421, na het uitsterven der vorste lijke familie Balschis, kozen de Monte- negrijnen Stephanus Crnogorai tot Woi- v ode, wiens nakomelingen zich de Tsor- nowitch (Crnojivic) noemden. In 1516 kwam het volk onder den Griekschen me tropoliet, en onder de Prins-Bisschoppen of Vladika's. In 1696 werd dit bestuur erfelijk verklaard in de familie van den toenmaligen Prins-Bisschop Danilo, in dien zin dat de Vladika zelf een zijner 'bloedverwanten als opvolger aanwees. In de 18e eeuw was er herhaaldelijk oorlog tusschen Turkije en Montenegro, doch Montenegro genoot den steun van Rusland, gevolg eener genegenheid welke aan die zijde zelfs in onze dagen nog niet verkoeld is. In 1796 brachten de Montenegrijnen den 'lurken een verpletterende nederlaag toe. Gevolg hiervan was dat het land vele jaren, onaangevochten bleef. Beter I was de laatste der Prins-Bis schoppen, Zjjn neef Danilo, die na hem, in 1851, den troon beklom, wilde trou wen en weigerde daarom de bisschopswij- <ing te ontvangen; waarop in een yolks- ei'gadering besloten werd het wereldlijke gezag van het kerkelijke te. scheiden. in 1860 werd Danilo vermoord, en, •daar hiij slechts een zeer jong dochter tje naliet, door zijn neef, den tegenwoor- uigen vorst Nikita, of Nicolaas, opge volgd. Ook hij heeft bloedig tegen de lurken gevochten, onder anderen van 1875 tot 1878, als. vrucht waarvan 'hij zijn grondgebied verdubbelde, ou een zee- haven aan de Adriatische Zee verkreeg: Antivari. (Dit is dezelfde stad, die op het oogen- hk zoo hevig door de Oostenrijkers be schoten wordt). Da,, was een uitkomst voor den vorst en v oor zijn land, dat door Turkije en tostonrijk steeds was belemmerd ge weest in. zijn streven naar vooruitgang. Uit geschiedde in 1880. Men verhaalt, dat m een der jaren voor dit gedenkwaardige jaar Keizer Frans Jozef een bezoek bracht, aan Vorst Nicolaas te Cettinje en hem toevoegde: gij woont hoog mijn broeder. Waarop de Vorst hom geantwoord had: „de Turk ontnam mij de vlakte, Oosten rijk de zee, mij rest niets meer dan de hemel." Door de verovering van het district Antivari nu viel de kracht dezer opmerking. Maar nu moest Skoetari nog Montenegrijnsch .worden, en hiertoe zou zich weldra een gelegenheid voordoen. Met een doodsverachting die in de an nalen der geschiedenis haar weerga zoekt hebben in don Balkanoorlog de Montene grijnen gestreden om de verovering van Skoetari, een groote zeehaven aan het meer van dien naam, en aan de rivier die haar uitwatering heeft in de Adriati sche Zee. Men zegt dat dertigduizend dap peren voor de muren dezer vesting hun leven lieten. Vorst Nicolaas was verheugd en de troepen juichten toen deze vesting einde lijk in hunne handen viel. Doch te vree- selijkcr was de teleurstelling toen daar op eenmaal de groote mogendheden een Schotje schoven voor de pogingen ter machtsuitbreiding van het cïappere berg volk. Skoetari, met zooveel bloed gekocht, moest weer worden teruggegeven. Is vvreeder, ongerechtiger handeling denk baar? Waar was Rusland hij deze ingrij ping? Het stond aan de zijde der ge weldhebbers. Want in hun raad was beslo ten, dat een zelfstandige staat Albanië zou gevormd worden en Skoetari er de hoofdstad van wezen zou. Toen is het vooral Oostenrijk geweest dat met zijn bedreigingen tusschen trad en Koning Nikita dwong de stad aan Albanië present te geven. Weenende heeft de Vorst toen hieraan voldaan door aan den Engelsohen mi nister van buitenlandsche zaken te tele- grafeeren dat hij zich aan den wil der groot© mogendheden onderwierp. Het is derhalve niet te verwonderen dat Montenegro zich ditmaal aan de zijd© van Servië heeft geschaard. Te meer nu het vorstendom Albanië, die verzameling van breuken, doch thans zonder gemeen schap pelijkcn noemer, reeds weder tot het verleden behoort, de wereldgebeurtenis sen als in een kaleidoskoop elkander af wisselden, de kaarf van den Balkan nog steeds bezig is te veranderen, en de volks haat tegen Oostenrijk, nu Rusland tegen Oostenrijk optrok, in volle woede is opge laaid. Wie weet, krijgt Montenegro in het eind toch nog zijn rechtmatig deel. Valsche vlag en duikboot. Den maatregel van Frankrijk en Enge land om Duitschland oeconoimisch dood te laten bloeden, noemden wij een nooit gehoorden goddeloozen gruwel. Er was geen enkele reden om tot dien jnaatrer gel over te gaan. Engeland was, om 't ge vaar' der duikbooten te ontgaan, begonnen met de vlag der neutralen te voeren. Dit noodzaakte Duitschland om, na be hoorlijke waarschuwing tegen 18 Februari, voortaan alle schepen, met welke Vlag ook in top, in den grond te boren. Engeland kon welen dat het door de vlag bijvoorbeeld van Nederland te voe ren, aan Nederlandsche onderdanen de kans bood van gedood te worden, of hun eigendom te zien verloren gaan. De duikboot kan ook nietstoppen om een onderzoek naar de echtheid der ge bezigde vlag te doen; want op die wijze loopt zij gevaar zelve door het vijandelijk kanon van 't te onderzoeken koopvaardij schip te worden vernietigd. Een zooda nig schip opbergen kan zij ook niet, der halve moet zij het terstond in den grond schieten. Er is maar één middel om1 aan dit kwaad te ontkomen. Men blijve uit de gevaarlijke wateren, zoodat het weer zui ver een strijd tusschen oorlogsschepen wordt; öf wel men houde op met dat gespeel met de neutrale vlag, dan is 't alleen 4e Engelsche handel die zijn le ven waagt, en dan natuurlijk zelve maar weten moet of dat nuttig eu noodig is. Beknopt overzicht van den toestand. In Champagne (westelijk front) vechten de Franschen niet ongelukkig. Zij won nen weer eenig terrein, schoten een Zep pelin neer en weerden Duitscihe tegen aanvallen ai. Altijd volgens de Fransche berichten. De Duitsche berichten even wel gewagen van, zij 't ook kleine, over winningen aan de zijde der Duitschers, van door de Franschen beproefde, alle gaar mislukte, nachtelijke aanvallen, ook ten Oosten van de Arigonnen en van de Maas, waar duizend Franschen sneuvel den. Aan het Oostelijk front wonden, bij, de felle vorst die dozen tijd van 't jaar al daar heenscht, de hevigste gevechten ge voerd, tot op dit oogenhlik zonder groot of veel succes aan beide zijden. Do toe stand bij Grodno is onveranderd. Aan vallen der Russen bij Lomza werden af geslagen, eveneens ten oosten Van Skicr- niewiece. Alleen ten oosten van Plock moesten de Duitschers terug. Het zwaartepunt van den strijd in de Ka.iipat.hen ligt op de lijn UszokLup- kow. Na bloedige gevechten zijn de Oos tenrijkers aldaar cenigszins vooruil gedron gen. De aanvallende '(offensieve) kracht der Russen is daar gebroken. Maar tactische terugtrekkers als zij van ouds zijn slechts onder het uitvoeren van prachtige tegenaanvallen belemmeren zij de orritrekkende beweging der Oostenrij kers, welke laatsten echter goeden moed hebben op een eindelijk wélslagen hun ner pogingen. De aanvallen der goallieerden op de Dard an ellen worden met Avoede voortge zet. Een veertigtal kanonnen dei' Turken werden vernield. De buitenforten mogen tot zwijgoh gebracht zijn; de binnen- förten staan daar evenwel nog; onge schonden. Ook is er nog niemand ge land. Toch schijnt de verdediging zon der eenig gayolg te blijven. Voor het oogenhlik is de regeering van Italië nog rustig. De Engelsche regeering heeft, aan vankelijk met goeden uitslag, getracht haar te overtuigen dat ïtalië's belangen geen gevaar loopen. Het zal hier wel er op aankomen wie hot slimst en tegelijk het invloedrijkst is in zijn diplomatieke bewegingen: Engeland of Oostenrijk. De Dardanellen-quaestie is een groot wespen nest, de Engelschen konden dit misschien nog wel eens tot 'hu? schade ondervin den. Dat (volgens de berichten) het Prinsen eiland, vlak voor Constantinopel met hulp van Duitschers zrvaar versterkt wordt, is een bewijs, dat men aan den Bosporus volstrekt niet zoo zeker van het mislukken der onderneming is als men wel vóór- geeft. Voor het overige is liet begrijpelijk, dat het bereiden van den weg naar Con stantinopel voor do Russen, dat door de vloot der Bondgcnooten aan de Darda- nellen gedaan wordt, licht een wijziging in de gevoelens van de regeeringen der Balkan-staten en Italië ten opzichte van den oorlog kan te weeg brengen. Met het verschijnen van Rusland op het Balkan-schiereiland zien Griekenland en Boelgarije hun ideaal, het bezit van Constantinopel, verbleeken. Griekenland houdt tevens het oog gevestigd op de be langen van het Grieksche element in Tur kije en in Klein-Azië. Ook Italië kan daar omtrent niet onverschillig wezen, want de Italianen in die streken wegen in aantal bijna tegen dat der Grieken op. Dat Boelgarije voorts van Rusland's komst aan den Bosporus een blijvende voogdij van den Tsaar vreest, en dat Roe menië het niet aangenaam zou vinden in het vervolg een soort van Romaansche enclave in Russisch gebied te wezen, dit ligt voor de hand. Het zal belangwekkend zijn, na te gaan, hoe de toestand zich verder ontwikkelen zal. Van veel meer belang dan al die kleine of minder klein© gevechten aan Ooste lijk en Westelijk en Zuidelijk front is echter de handelskrijg die ten gevolge van En- gplands onverdedigbare maatregelen ter zee staat ontketend te worden. De Ame- rikaansche pers verbergt hare ontstem ming langer niet over de thans eeniig in Europa heerschende wet, namelijk de leer der wraak en der wedervergelding, der rechts- en wetsSchennis. Genoemde pers herinnerter aan, dat er ook voor het zeeënbeheierschende Engeland grenzen zijn, waarvan de overschrijding de rech ten der neutralen te zeer aantast. Het krijgt nu het verwijt te hooren, dat het even koelbloedig de Verklaring van Pa rijs schendt als Duitschland het de on zijdigheid van België deed. Het protest van de Ver. Staten is eeti der belangrijkste feiten in den oorlog. Uit België. De voetbrug bij Maeseyck, die den lin ker- met den rechter-Maasoevier verbindt, wordt door de Duitschers nog altijd meer en moer met prikkeldraad versterkt, zoo dat het verkeer met Hollandsch-Limbupg is aangewezen over de Maas per bootje. De veerman lieeft het dan ook buitenge woon druk, doch een uur na zonsonder gang moet hij zijfn arbeid stakenna 7 uur zit men te Maeseyck gevangen als een vogel in de kooi. Met betrekking tot de passen zij nog vermeld, dat de Duitschers passen, door den Duitschen consul te Maastricht afgegeven, beschouwen als niet geldig om België te verlaten. Daarom moeten degenen, die zich van België naar Holland willen begeven en gewapend zijn met oen behoorlijke pas, zich de kosten getroosten zich van een nieuwe pas te voorzien. Op last van den gouverneur is een onderzoek ingesteld naar de he ro o ving, welke door drie Duitsche soldaten, zou gepleegd zijln in oen woning ondeer Castelre. Twee Duitschers zijn in arrest gestold en naar Turnhout getransporteerd. Nagezet door een onderzeeër. Zooals bekend is, is het Engelsche s.s. „Wrexham", groot 1100 tons, op reis van Harwich naar Rotterdam, door een Duit sche onderzeeboot achtervolgd, doch wist haar te ontkomen. Van den gezagvoerder, kapitein Charles A. Fryatt, vernam men de volgende bijzonderheden: „Het, was mooi, helder weer en er woei een flinke bries uit het noorden. Wij voeren 13 'knoopen, wat ongeveer lallea was dat men dacht dat de „Wrex ham" doen kon, terwijl wij scherp uit keken naar onderzeebooten. Om 12,35 zag ik een onderzeeër, die uit het N.-W. kwam. Hij, had een gang van 14 knoopon en ver slond snel den afstand, die ons van hem scheidde, ongeveer 41/2 mijn. Ik besloot to trachten hem te ontloopen, zeide den machinist dat hij het schip op gang moest houden en zond allo hens naar beneden in do stookruimte. Binnen een paar minuten trilde de „Wreham" als een ketel op het vuur. Zij vloog over het water en weldra maakten Avij een vaart van 16 knoopen. Vlammen sloegen op uit den rood-gloeienden schoor steen en ik was elk oogenhlik bang, dat do boel in brand zou vliegen. De Duitschcr hield evenwel de jacht vol en dreef ons in de richting van de Schourvenbank, terwijl het voor de „Wrexham", die een één-schroef-boot is, niet gemakkelijk was hem te ontkomen, maar de machinisten smeerden en de matrozen stookten, zooals er nog nooit te voren gesmeerd en ge stookt is. De „Wrexham" beefde, trilde, sprong en kliefde de golven. Al dien tijd keek ik uit naar mijnen, en ik zag er 6 gedurende do jacht, zeer dicht hij ons schip. De duikboot gaf het niet op voordat wij 1/2 mijl van het lichtschip Maas waren. Toen was zij in ons havengebied en keerde om. De mannen, die daarna aan dek kwamen, zagen er uit als nikkers, na twee uren van het hardste werk dat zij ooit gedaan hadden, terwijl de machi nisten dropen van de olie." In West-België Aan de Yser is weer meer leven. De geallieerden zijn weer begonnen met hun aanvallen van uit Lombaertsijde, waar sinds gisterenmorgen het kanon weer dondert. Engelsche vliegeniers doen ook weer verkenningen langs do geheele kust en ook boven Zeebrugge moest het ge schut Aveer in werking worden gesteltd tegen koene verkenners. Vannacht is blijk baar ook de Engelsche vloot weer in actie gekomen. Duidelijk klonk het scheepsga- schut, dat waarschijnlijk de kust ter hoogte van Middelkerke beschoot. Zoowel de ge allieerden als de Duitschers schijnen een aanstaande verandering in de kuststrook te verwachten. Mariniers gaan ook voort met het herstellen van de bruggen over de Leopoldskanalen en het houwen van nieuwe. Zoo zijn ze nu weer begonnen met een vierde brug nabij het gehucht Den Hoorn, gemeente Moerkerke. Een 120- mariniers werkt hieraan en gebruikt hier voor de boomen, die ze langs het kanaal omhakken. De aanvoer van kanonnen en troepenversterkingen naar de kanalen houdt aan. Uit overig België. Eenige dagen geleden zijn circa 250Ö Burgers, die twee of drie maanden geleden als krijgsgevangenen naai' Duitschland waren gezonden, naar België terugge keerd. Zij Avaren 'beschuldigd, op Duit sche sjoldaten geschoten te hebben en zonder eenigen vorm van proces naar Duitschland getransporteerd. Al hun pro testen hadden niets mogen baten. De on- gelukkigen zijn in een beklagenswaardigen toestand naar hun vaderland terugge keerd. Een groot aantal hunner was per trein naar Münster in Westfalen gevoerd. Op' de wagons stond in groote letters ge schreven: „Belgische franc-tireurs". Op- de stations waren zij blootgesteld geweest aan allerlei heleedigingen. In een loodsj nabij Munster, waar zich reeds een 800 militaire krijgsgevangenen bevonden, wer den nu ook nog verscheidene honderden civiele gevangenen onderdak gebracht. Er was ge en plaats genoeg en zij moes ben dicht hij' elkander op den grond slapen. Als eenig voedsel kregen zij' soep van aardappelschillen en nu en dan een stuk ondeugdelijk vleosch. Drie der teruggekeerden zijn eenige da gen geleden te Tcrmonde overleden em gisteren is nog een vierde gestorven. Eenigen tijd geleden verbood bij! de be grafenis van een Belgisch soldaat, die in het hosspitaal te Brussel overleden was, een Duitsch onderofficier, dat de kist Inet de Belgische driekleur zou bedekt wor den. Ia de kerk van St. Gilles had hij een Belgisch© rvlag doen verwijderen, die zich ter rechterzijde van het koor be vond. Een opstootje ontstond, dat bijna een tragische wending genomen had. Bij do Duitsche autoriteiten werd naar aan leiding hiervan door de gemeentelijke autoriteiten een protest ingediend, rnetj het gevolg, dat thans toegestaan is hij de begrafenis van een Belgisch soldaat de kist met de Belgische vlag te bedekken. De onderofficier is bijl wijlze van straf naar hot front gezonden. Erkend moet worden, dat de Duitschers geen tijd verliezen, waai' het gaat om het herstel van bouwwerken, die door de Belgen verwoest zijn. Zoo hebben zijl bo Termonde een mooie brug, over Üe Schelde geslagen met een passage voor voertui gen en een voor voetgangers. Naast dezo brug, bevindt zich 'n tweede, waarop rails gelegd zijn. Deze brug dient voor het treinverkeer. 1 1 Niettegenstaande de voorzorgsmaatrege len aan de grens zijn nog 'tal van jongelui in den laatsten tijd er in geslaagd zich bij 't Belgische leger te voegen. Eenige1 dagen geleden hebben zich 200 jongelieden uit Limburg via Nederland naar Folkestone! kunnen hegeven, waar zij bij:'hun aankomst op geestdriftig© wijze ontvangen werden. Zij kregen sigaren, sigaretten en zelfs! geld van het publiek en de Engelsche sol ten, die hen luide toejuichten. Donderend1 klonk het Belgische volkslied langs de kaden. De houding van Griekenland. De Lokal-Anzeiger is ongerust omtrent de houding van Griekenland. Het blad schrijft, dat Griekenland in de beido Balkanoorlogen zoodanige uit breiding van grondgebied heeft verwor ven, dat men zich afvraagt welke ver goedingen de geallieerden het nog kunnen bieden om het land zonder noodzaak in den oorlog mee te sleepen. Buitendien weet Griekenland zeer goed, dat de ge ringste stap zijnerzijds onmiddellijk na volging zou vinden bij Bulgarije en mis schien ook hij Roemenië. Daarbij konit nog, dat de rede van Sasanof genoegzaam te verstaan heeft gegeven, dat de Ilelleen- sche verlangens ten aanzien van Koiv stantinopcl, als de hoofdstad van Turkije Russisch bezit wordt, voor eeuwig zullen zijn hegraven. Het bezit van Saloniki is slechts een etappe op den weg naar Konstantinopel. Daarom hebben in Griekenland de woor den van Sasanof, die vrij openlijk de verovering van Konstantinopel Rusland's hoofddoel heeft genoemd, een uiterst pijn lijken indruk gemaakt. Toen de Engelscli- Fransche vloot met de beschieting van; de Dardanellen begon en daardoor trachte zich een weg naar de Turksche hoofdstad te hanen, zal de stemming te Athene nog wel opgewondener zijn geworden. Dat Engeland veel waarde hecht aan de mtedetwerking van Griekenland, ligt voor de hand. Voor de verovering van Kon stantinopel is een vloot niet voldoende, zij moet samenwerken met een sterk le ger, dat de bondgonooten bezwaarlijk voor dit doel kunnen bijeenbrengen. Het Griek sche leger zou dus oen welkom© bondge noot zijn. Doch zal Griekenland geneigd zijn, eigen grondgebied van troepen tel onfblooten om ze ter beschikking vail Engeland en Frankrijk te stellen? De mi litaire voorbereidingen in Bulgarije moe ten voor verstandig nadenkende Grieken) toch wel een waarschuwing zijn, dat een' dergelijke troepenverplaatsing in zoo ern stige tjjiden een bedenkelijk waagstuk is. Ook mogen zij; bedenken, dat het lot van Konstantinopel niet alleen in de Darda nellen en den Bosporus wordt heslist, doch in veel grooter mate in Polen, in Galioië, in Noord Frankrijk. Uit Zuid-Afrika. Generaal Hertzog heeft Dinsdag in den Volksraad zijn motie ingediend om een commissie van enquête naar de oorzaken van de rebellie te benoemen. Hij; ver klaarde bij zijn toelichting, dat hij moet protesteeren tegen de wijze waarop de naam van generaal De la Rey in het Witboek was genoemd en dat in spijt van hun tekortkomingen de namen van Beyers en De Wet bij: hot volk groot zouden blijven. Hertzog zette uiteen, dat de re bellie een gevolg was van de politiek der regeering, die wist dat alle officie ren van de weermacht in September het

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1915 | | pagina 1